Гемофильді Инфекция

Жұмыс түрі: Реферат
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 5 бет
Таңдаулыға:

Гемофильді Инфекция -Жедел жұқпалы ауру.

Қоздырғшы- Инфлюэнц таяақшасы, тыныс алу жүйесінің, орталық жүйке жүйесінің зақымдалыумен және әр түрлі ағзалардағы іріңді ошақтармен сипатталады.

Этиологиясы.

Қоздырғышы Haemophilus іnfluenzae (Инфлюэнц Таяақшасы, ПФайфер Таяақшасы) Pasteurellacal түқымдастығы жатады. Гемолюс туыстығы. (16 түр кіреді) . Алғашқы Гемофильді инфекция таяақшасы 1889ж грипптің пандемиясы кезінде Рихард ПФайффер тапты. Және оны қателесіп грипптің қоздырғышы деп есептеді. 1920ж Винсолу әріптестерімен бұл Микро организімнің өсуі үшін эритроциттік факторларды қажет ететінін ашқан. Haemophilus (қанды жақсы көрсететін деп атады) . H. infiuenzдің Микробиологиялық және иммунологиялық қажеттері М. питтман (1939ж алғаш Фотергишш мен Раит 1935ж) гемофилді инфекциямен зақымдалуы жасқа тәуелді екенін анықтады. Қоздырғыш:Гр(-), ұрпақ (0. 3мкм) =d) коккобацилия өсуі үшін эритроциттің термолабильді факторлары Y( HFD) термостабилді факторлары Х(Гемин) қажет етеді. Дақылдану қасиетіне байланысты 7 биотипке бөлінеді. Шырышты қабаттан бөлінетін инфлюэнц таяқшаларының капсуласы болады. Алты типі (A, B, C, D, E, F), соның ішінде адамға патогенді Haemophilus influenze type b. Ол басқаларынан өзінің сегіз генімен ерекшеленеді. Ол гендер фибриний түзуге жауапты, адгезиялық қасиеттерін жақсартады. Сонымен қатар ол өзі ғана қантамыр қабырғаларынан өте алатын қасиетке ие.

Эпидемиологиясы.

Инфлюэнс көзі және резервуары тек адам. Ауалы-тамшылы жолмен таралады. Қоздырғы жолы жоғарғы тыныс алу жолдарының шырышты қабатында орналасады. H. influenzae сау адамдардың 90% мұрын-жұтқыншықтарынан табылған. Оның ішінде 5% -вирулентті b типінің үлесі тасымалдаушылық арналарының антидененің жоғарғы типтерін де, жоғарғы дозалы антибиотик тағайындасада сақталады. Көбінесе 6-48 айлық баларарда сирек жағдай. Жаңа туылған сәбилерде, жас баларарда және ересектерде ауырады. АҚШ-та 1990ж. Hib-қарсы вакцина жүргізілгенге дейін 20 мың науқас ауырды. Мыңы асқынуға ұшырайды. Жүйкелік асқыну 20-35%ында, өлім көрсеткіші 1-3%ға тең. Жұқтыруға сезімтал:

екі жасқа дейінгі балалар мен қарттар
мекткпке дейінгі балалар бақшасына баратындар
емізудегі балалар
еуропалық емес нәлілдер
әлеуметтік экономикалық жағдайы төмен адамдар
әртүрлі иммунды тапшылықпен ауыратын адамдар
алкоголизмнен зардап шегушілер
лимфа гранулематозбен ауыратын (Ходжкин ауруы)
сплинэктомияға бейім адамдар.

Аурушаңдық қыс және көктемде жоғарылайды. Соңғы жылдары қыс мезгілінде ересектердің ауруларының жоғарылауы байқалды.

Клиникалық көріністері : жасқа байланысты 6-9 айлық балаларда мененгит кездеседі, 2 жастан жоғары балаларда эпиглоттит, бір жасар балаларда целюлит байқалады. Ересек адамдарда пневмония дамиды.

Гемофильді инфеция келесі клииикалық түрде өтуі мүмкін:

Іріңді менингит.
Жедел пневмония.
Сепсис .
Тері астылық жасымық қабынуы(целюлит.
эпиглотит.
Іріңді афтрит.
Әр түрлі

аурулар(перикардит, синусит, отит, тыныс жолдарының ауруы)

Іріңді менингит-6ай-4жасар балаларда кездеседі. Ауру жедел дамып жараларның белгілерімен көрінеді. кейын бактериялық менингит белгісі байқалады.

Гемофилді пневмония балалар арасында жиі кездеседі. ошақты және крупозды түрде байқалып, іріңді плевритпен аяақталады. сонымен қатар, іріңді перикардит, орташа отит, созылмалы түрге ауысуы мүмкін.

Гемофильді сепсис 6-12айлық балалар да дамиды. өте жедел өтеді және науқасты өлімімен байқалады.

Целюлит 6-12 айдан жоғары ба лаларда жиі кездеседі. ринофарингит пен басталып, маңдай, көзалмасы аймағында цианоздар (көгеру) байқалады. қызуы субфебрилді.

Эпиглоттит-гемофильді инфекциялық өте ауыр түрі болып табылады. жедел басталады. қызу бірден көтеріледі. жалпы улану, күркілдеу, асфиксия байқалады.

Патогенез.

Инфекцияның ену қақпасы мұрын-жұтқыншақтың шырышты қабаты. Кішкене балаларда жанасу арқылы жұғу мүмкін. Оның ұзақ уақыт белгілері байқалмауы мүмкін. Инфекция тіндерде, синусит, отит, бронхит, пневмония, тері асты май тіндерінің зақымдануы болып, сепсиске ұшырауы мүмкін. Жүйкелік зақымдануды капсулаға ие Ь типі тудырады. Ол қан жүйесінде фагоцитозды бәсендетіп, орталық жүйке жүйесіне еніп инфильтрация, іріңді қабыну тудырады. Ауруы жазылғандарда тұрақты иммунитет қалыптасады. Оның фагоцитоздық бәсендету жолы: В-лимфоцит антиденелерінің түзілуі Т-хелперлерсіз жүреді. Сондықтан ол Hib инвазиясына қарсы тұра алмайды. Ағзада оған қарсы иммуноглобулин А жергілікті тіндерде қалыптасады.

Диагноз, диффренцияалдық диагноз.

Тану барысында науқастың жеделн факторлар нақтылығын гемофильді таяақшаны инфицирлеуге ықпал ететін клиникалық көріністерінің мінездерін(целюлиттер, эпиглотит және т. б) ескеру керек. Диагнозды анықтау үшін гемофильді таяқшаны іріңнен, қақырықтан, ликвордан, шырышты қабықтан алынған материалдан бөліп алу керек. Дақылдандыру ортасы ретінде шоклатпен және қанмен байытылған агарлар алынады. Грам әдісімен бояу да диагностикалық маңызды болып саналады. Серологиялық тест ретінде латекс агглютинация преципитация дақылды себуден бұрын болса бұл әдістердің құндылығы жоғары. Иммунофорез және иммуноферменттік әдісі арқылы жұлын сұйықтығынан(кейде зәрден) гемофильді таяқшаның капсулалы антигенін атауға болады. Бірақ бұл анықтау факті гемофильді инфекцияның диагнозы жағына шешілмеуі мүмкін, яғни антиген тасымалдаушы да, алдын ала полисахаридті вакцинамен вакцинацияланғанда немесе қимыл қозғалыстарын фекальді микроорганизм арқылы көрінуі мүмкін. Клиникалық маңызды жағдайларда антибиотикке тест жүргізеді.

Профилактика және ошақтағы шаралар.

В типті гемофильді таяқша тасымалдаушылармен қатынаста болғанда, аурудың біріншілік тіркеуінде рифампицилинді ішке 10-20м/кг. Тәулгіне(максимум 600мг/тәулігіне) төрт күн бойы ішке қабылдау ұсынылады.

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.