Толстой Алексей Николаевич

Жұмыс түрі: Реферат
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 8 бет
Таңдаулыға:

Жоспар

I. Кіріспе

1. Толстой Алексей Николаевич

2. Шығармалары

II. Негізгі бөлім

«Петр I» романы

III. Қорытынды

IV. Пайдаланылған әдебиеттер

Толстой Алексей Николаевич (1883 - 1945)

Толстой Алексей Николаевич-1883 жылы Самарсктағы Николаевск қаласында дүниеге келген ақын, прозашы. Өгей әкесі либерал А. Бостромның қолында өскен. Шешесі оқыган және жазушылықпен айналыспаған адам болған. Балалық шағы Сосновка қыстағында өткен.

Ол бастапқы білімін үйде, арнайы шақырылған оқытушыдан алған. 1897 жылы оның жанұясы Самараға көшеді, сол жақта училищеге түседі. Сол оқуды 1901 жылы бітіріп, Петербургке оқуын жалғастыруға кетеді. Технологиялық институттың механика бөліміне түседі. Сол жылдары оның бірінші өлеңдері шығады.

1907 жылы оқуын бітірмей әдебиетпен айналысып кетеді. 1908 жылы «За синими реками» атты өлеңдер кітабын жазады. Сол жылы «Сорочьи сказки» атты прозалық тәжірибесі жарық көреді.

Оның әдебиетке ерте келуіне досы М. Волошин ықпал етеді. 1909 жылы «Заволжье» кітабына кешірек кірген «Неделя в Тургеневе» атты бірінші повесі шықты. Одан кейін «Чудаки» және «Хромой барин» деген екі романы шығады. Толстойдың шығармаларын М. Горький және көптеген сыншылар жақсы бағалаған.

I Дүние жүзілік соғыс жылдарында ол әскери тілші болып Англия және Франция елдерінде болады. Соғыс туралы «На горе» (1915), «Под водой», «Прекрасная дама» (1916) атты әңгімелерін жазды. Соғыс жылдары «Нечистая сила» және «Касатка» деген ертегілерін жазады.

Ақпан революциясының оқиғалары оның Орыс мемлекетінің мәселелеріне назарын аударды. Ол Петр I және оны қоршаған адамдар туралы шындықты ашқысы келіп, көп уақыт бойы архивтермен жұмыс жасады.

Қазан революциясын Толстой дұшпандылықпен қарсы алды. 1918 жылы оның шығармашылығында тарихи тақырып («Наваждение», «День Петра» әңгімелері) шығады.

1918 жылдың күзінде жанұясымен Одессаға кетеді. Сол жақтан эмигрант болып Парижға кетеді. Сол уақытта Толстой өзінің өмірі туралы былай деп жазады: «Эмиграция өмірімдегі ең ауыр, қиын кезең болды. Сол жақта мен отаннан ажыратылған, ешкімге керек емес адам болуды түсіндім». 1920 жылы «Детство Никиты» атты повесі шығады. 1921 жылы Берлинде болып, «Накануне» (орыс зиялы эмигранттардың қозғалысы, Совет өкіметіне қарсы тұрудан бас тартқан және олардың билігін мойындаған адамдар) деген топқа кіреді. Толстойдың бұрынғы достары оған теріс қарайды. 1922 жылы Берлинге М. Горький келіп, Толстоймен дос болып кетеді. Ол Берлинде «Аэлита» романын, «Черная пятница» және «Рукопись» повестерін жазады.

1923 жылы Толстой Ресейге оралады. Қайтып келгенде ол «Хождение по мукам» деген трилогиясын жазады. 1937 жылы трилогияға тақырыптық жалғасқан «Хлеб» повесі шығады.

Толстойдың ашық қонақшыл үйінде көптеген дарынды адамдар-жазушылыр, актерлер, музыканттар жиналатын болған.

А. Толстойдың айтарлықтай жетістікке жеткен шығармашылығы он алты жыл жазған тарихи «Петр I» романы.

Ұлы Отан соғысы жылдарында Толстой жиі-жиі көпшілік алдында өзінің әңгімелерімен, очерктерімен сөз сөйлеген. Соғыс жылдарында «Иван Грозный» (1941-1943) деген драматургиялық дилогиясын жазады.

Толстой қатты аурудан Жеңіс күніне жете алмайды. Ол 1945 жылы 23 ақпанда Москвада қайтыс болады.

Шығармалары

Романдары:

Аэлита (1923)

Похождения Невзорова, или Ибикус (1924)

Гиперболоид инженера Гарина (1927)

Эмигранты (1931)

Хождение по мукам. Книга 1: Сёстры (1922)

Хождение по мукам. Книга 2: Восемнадцатый год (1928)

Хождение по мукам. Книга 3: Хмурое утро (1941)

Пётр I (1945)

Повестер мен әңгімелері:

Архип (1909)

Петушок (Неделя в Туреневе) (1910)

Сватовство (1910)

Мишука Налымов (Заволжье) (1910)

Актриса (Два друга) (1910)

Мечтатель (Аггей Коровин) (1910)

Приключения Растегина (1910)

Любовь (1916)

Прекрасная дама (1916)

День Петра (1918)

Обыкновенный человек (1917)

Простая душа (1919)

Четыре века (1920)

В Париже (1921)

Граф Калиостро (1921)

Детство Никиты (1922)

Повесть Смутного времени (1922)

Бывалый человек (1927)

Гадюка (1928)

Хлеб (1937)

Иван Грозный (Орёл и орлица, 1942; Трудные годы, 1943)

Русский характер (1944)

Странная история (1944)

Семь дней, в которые был ограблен мир (1924)

Древний путь

Чёрная пятница

На острове Халки

Рукопись, найденная под кроватью

В снегах

Мираж

Убийство Антуана Риво

На рыбной ловле

Аяқталмаған шығармасы:

Егор Абозов (1915)

Ертегілері:

Русалочьи сказки

Сорочьи сказки

Золотой ключик, или Приключения Буратино (1936)

Прожорливый башмак

Дочь колдуна и заколдованный королевич

Пьесалары:

Смерть Дантона. По изданию: А. Н. Толстой. Сочинения. М. : Правда, 1980.

Смерть Федора Ивановича

Насильники

Касатка

Заговор императрицы

Чудеса в решете

Любовь - книга золотая

Петр Первый

Иван Грозный

Нечистая сила (другое название: Дядюшка Мардыкин) Пьеса входит в авторские сборники: "Комедии о любви" (1918) и "Горький цвет" (1922)

«Петр I» романы

«Тарихи роман хабар немесе тарих түрінде жазыла алмайды . . . Алдымен барлық көркем кенеп сияқты шығарманың композициясы және көркемдік құрылысы болу керек. Композиция деген не? Ол ең алдымен суретшінің анықтау орталығы . . . Менің романымда басты тұлға Петр I. »

Сонымен, Толстой романының басты тұлғасы Петр. Бірақ роман толықтай Петрдің өмірі емес. Неге? Толстой Петрдің үлкен тарихи қайраткер екендігімен қоса, сол кездегі заманды көрсеткісі келді.

Бұл романның композициялық ерекшілігін Петрдің қалыптасуы және тарихи қозғалыстағы заман анықтады. Толстой басты кейіпкердің өмірі және қызметімен ғана шектелмей, Ресейдің барлық жеріндегі өмірді көрсететін көп жоспарлы композицияны жасады. Романда орыс қауымның барлық топтары мен класстары көрсетілген: шаруалар, солдаттар, атқыштар, қол өнершілер, дворяндар, боярлар. Ресей тарихи оқиғалардың қызуы кезінде, қоғамдық күштердің қақтығысуы кезінде көрсетілген.

Петрлік замандағы кең ауқымды оқиғалар және кейіпкерлердің әр түрлі жасалғандығы таң қалдырады.

Оқиға Ивашка Бровкиннің кедей шаруа үйінен ескі Мәскеудің шулы көшелеріне ауысады; қанішер ханзада Софияның үйінен Кремльдегі Қызыл алаңға; Наталья Кириловнаның Преображен сарайындағы демалу орнынан Неміс слободасына; түнде Петр Преображенск сарайынан Троицк-Сергиевск мерейіне, содан соң Архангельскке қашқан.

Романның бірінші тарауында Петрлік Ресейге дейінгі Милославский және Нарышкин деген екі ескі, боярлық топтың арасындағы өкіметті басқару үшін жасалған қантөгіс күрес көрсетілген. Екі топты мемлекеттің мүддесі де, халықтың жағдайы да қызықтырған жоқ. Толстой мұны екеуінің де билігін бағалайтын біркелкі ескертулермен айқындады. «Барлығы да баяғыша болды. Ешқандай өзгеріс болған жоқ. Мәскеуде, қалаларда, жүздеген уездерде жүзжылдық ымырт, құлдық, іссіздік (Милославскийлердің жеңісінен кейін; Міне Нарышкиндер жеңді- « . . . баяғы дәстүр бойынша ойлап, билей бастады. Қатта өзгерістер болған жоқ. » Мұны халық та түсінді: « Не Василий Голицын, не Борис-екеуінен де бір қуаныш. »

Толстой бұл Кремльдегі оқиғада халықтың шешуші рөл ойнайтынын көрсетеді. Нарышкиндер халықтың қолдауы арқылы ғана Милославскийлерді жеңеді. Халықтың наразылығы көпшілік көтерілістермен көрініс береді.

Шамамен бірінші кітаптың төртінші тарауында Толстой ержеткен Петр мен Софияның арасындағы шиеленіс қарым-қатынасты көрсетеді. Бұл ханзаданың құлауына әкеліп соқтырады. Петр жақсы патша болып өзіне тән шешімділікпен боярлардың қарсылығын жеңіп, Византиялық Русьпен күресін бастайды. «Барлық Ресей табан тіреді», - деп жазды Толстой. Боярлар ғана емес, дворяндар да, дін басылар да, атқыштар да өзгерістерден қорқты, жаңа ережелердің жылдамдығын және қатаңдығын жек көрді: « Өмір емес, кабак болып кетті, бәрін бұзады, бәрін қорқытады . . . Түпсіздікке бара жатырмыз . . . » Халық та қарсылық көрсетті- «Бұрынғы қиыншылық жетпегендей, түсініксіз жұмысқа апарды-Воронеждағы кеме жасайтын жер». Ну орманға, Донға қашу- халықтың Петр патшаның кезіндегі қиыншылыққа жауап болды.

Бірінші кітап Петрдің атқыштардың көтерілісін басумен аяқталады. Оның финалын дауыстап оқыған жақсы: « Қыс бойы қинаушылық пен өлім жазасы болды . . . Халықтың бәрі қорқынышта болды. Ескілік қараңғы бұрыштарда басылып қалды. Византиялық Русь бітті. Наурыздық желде, балтық теңізі жағалауының ар жағында сауда кемелерінің аруақтары көзге елестеді.

Екінші кітап Толстойдың айтуы бойынша «аса монументальды, аса психологиялық» болды. Ол Русьтің орнынан қалай қозғалғандығын айтады. Мәскеудің оянуынан басталып Петрбургтің жасалып жатқанынан аяқталады.

Романның монументальдылығы үлкен оқиғамен суреттелмейді, ал жаңа Ресейдің құрылысымен суреттеледі. Романның өрістеуі ескі мен жаңаның арасындағы күреспен анықталады. Толстой қиын жағдайлардағы жас Ресейдің пайда болуын, Петрдің жаңа Ресейді жасағандағы қиыншылықты жеңгендігін көрсетеді.

Бірінші кітапқа қарағанда екінші кітапта тарихи оқиғалар аз көрсетілген. Оқиға Солтүстік соғысқа дайындықтың төңірегінде болады, ол соғысты «нарвтық конфузия» бастайды. Нотебургті алу, өзеннің сағасына шығу және Питербурх деп аталған қала-бекіністің салынуы шведтерге қарсы соғыстағы бірінші жетістіктер болады.

Бұл кітапта психологиялық мінездемелер көп орын алады. Әрбір эпизод Петр заманындағы бөлек және қоғамдық өмірді айқын елестетуге көмектеседі. Толстой жаңаның тұрмысқа кіруін, ескіні бұзуын көрсетеді. Толстой Петрлік өзгерістердің прогресшілділігін жалпы халықтың жандануымен, Петрдің айналасында уақытпен бірге жүретін және Ресейге не керектігін түсінетін адамдардың шығуымен айқындайды. Олардың ішінде халықтың арасынан шыққан адамдар бар: Меньшиков, Бровкиндар отбасысы, Федосей Скляев, Воробьев.

Толстой романда «Петр ұясының балапандары», Петрдің қолында өскен, ескі мәскеулік боярлар- Буйносовқа, Лыковқа және тағы басқаларға қарсы тұрған қуатты адамдарды ирониямен суреттеген. Боярлар сырттай тынышталды, бірақ Петрді және оның жаңа ережелерін жек көрді.

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.