Гумилев Лев Николаевичтің қысқаша өмірдеректері

Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 3 бет
Таңдаулыға:

Гумилев Лев Николаевичтің қысқаша өмірдеректері
Гумилев Лев Николаевич (1.10.1912, Ресей, Царское Село — 18.6.1992,
Санкт-Петербург) — орыс ғалымы, тарих ғыл. докт. (1962), геогр. ғыл. докт.
(1974), Ресей Жаратылыстану ҒА-ның академигі (1992). Белгілі ақындар Анна
Ахматова мен Н.С. Гумилевтің ұлы. Санкт-Петербург ун-тінің тарих ф-тін
бітірген (1946). 20 ғ-дың 30-жылдары Азиядағы бірнеше этногр. және археол.
экспедицияларға қатысқан. 1935 жылдан бастап саяси қуғын-сүргінге ұшыраған.
1938 ж. өлім жазасына кесіледі, бірақ қатаң жаза жер аударумен
алмастырылады. Лагерьден соғысқа аттанып, Берлинге дейін жетеді. 1948 ж.
“Бірінші Түрік қағанатының толық саяси тарихы” тақырыбына кандидаттық
диссертация қорғайды. 1949 ж. 6 қарашада қайтадан қамауға алынып, 7 жылдан
соң (1956 ж. 15 мамыр) бостандыққа шығады. Эрмитажда ғыл. қызметкер болды.
Санкт-Петербург ун-тінің география ф-тінде дәріс оқыды. Гумилев 200-ден аса
ғыл. еңбектер жазды.
Ол өзінің пассионерлік идеясы арқылы ерекше ғыл. теорияның негізін
қалады. Этногенездің пассионерлік теориясы адамзат тарихын суперэтн.
деңгейде қорытуға негізделеді. Аса бай (“Трояның құлауынан Наполеонның
күйреуіне дейінгі”) материалдарды талдау арқылы Гумилев адамзаттың сатылы
шығу тегін түсіндіру ісіндегі “баяндаумен шектелетін” дәстүрлі тарихи-
этногр. методологияның жарамсыздығын дәлелдеуге тырысты. Жүйелік тәсілдің
принциптерін (әсіресе, Л. фон Берталанфидің жүйелеу ілімін) қолдана отырып,
ол этносты әлеум. категория ретінде қарайтын көзқарасты сынады. Сол арқылы
өзі “этнос — заңды түрде пайда болатын табиғи жүйе” деген қорытындыға
келді. Этногенез бен социогенездің тетіктері өздерінің мәні жағынан әрқилы,
өйткені әлеумет пен ұлт салалас, қосанжар құбылыс болғанымен, өлшемдес
емес, бір-бірімен шендеспейді. Барлық этностың және олардың
этноценоздарының үйлесімі аясында ұлттар бейімделе дамитын экожүйелер алуан
текті, ала-құла антросфераны құрап, этносфераға айналады. Гумилев осындай
үйлесімдердің сипатына айрықша көңіл бөлді. Қайтыс болғаннан кейін жарық
көрген (1993) “Апокриф” атты еңбегінде ол өзінің этн. байланыстар туралы
ілімінен туындайтын негізгі этик. ережелерді мазмұндады. “Этногенездегі
теріс мәндер” (1979) және “Этносфераның биполярлығы” (1979) атты
трактаттарында әрқилы суперэтн. жүйелердегі (химерлер) ұлттардың табиғи
емес байланыстары, көбінесе, сананы этнопсихол. ауытқушылыққа ұшырататынын
айтты. Химер қойнауында антижүйелер — өз тұрғыластарына ортақ
антибиосфералық дүниетанымды қалыптастыратын ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.