Жыңғыл тұқымдасы

Жұмыс түрі: Реферат
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 8 бет
Таңдаулыға:

Қазақ Ұлттық Аграрлық Университеті
Коммерциялық емес Акционерлік қоғамы
Орман, жер,су ресурстары кафед

Реферат
Тақырыбы: Жыңғыл тұқымдасы

Орындаған:Керімжанова Нұржамал
Тобы: ЛР101
Қабылдаған:Қожабекова Ардақ
Жанкетаевна
Сағымбек Данияр Амангелдіұлы
Жоспары
І Кіріспе
ІІ Негізгі бөлім
1.Қосжарнақтылар класына сипаттама
1.1 Жыңғылдар тұқымдасына жалпы сипаттама
1.2 Тіршілік формалары, гүлдері, жемістері
2 Жыңғыл тұқымдастары
2.1Жыңғыл туысына сипаттама
2.2 Қызыл жыңғыл
2.3 Көп бұталы
2.4 Боз жыңғыл
2.5 Жыңғылдар туыстары
III Қорытынды
IV Пайдаланылған әдебиеттер тізімі

Қос жарнақтылар, магнолиопсидтер (Magnolіopsіda) - гүлді өсімдіктердің екі класының бірі.
Жер шарында (Антарктидадан басқа) құрлықтарда кеңінен таралған. Ағаштар немесе шөптесін өсімдіктер, кейде қайта сүректенген жартылай бұта, бұталар. Құрамында 8 класс тармағы, 429 тұқымдасы, 10 мыңға жуық туысы және 190 мыңнан аса түрі бар. Ұрығы 2, кейде 1 ғана жарнақты, өте сирек 3 - 4 жарнақтылары да кездеседі. Жапырақтары қауырсынды, кейде саусақ салалы жүйкеленген. Жүйкеленуі ашық тұйықталмаған; айқын сағақты. Сабақтың өткізгіш жүйесі бір шеңберлі камбийлі (өсу клеткаларының жұқа қабаты) өткізгіш шоқтардан тұрады. Флоэмасында (органикалық затты өткізетін күрделі ұлпа) әдетте паренхима бар. Сабақтың қабығы мен өзегі өте айқын ажыратылады. Алғашқы (ұрықтық) тамырша негізгі тамырға айналады. Тамырдың оймақшасы мен эпидермасының онтогенездік жеке дамуы бірдей. Көпшілігінде гүлдері 5 немесе 4 мүшелі, кейбір алғашқы қарапайым таксондарда 3 мүшелі. Тозаң түйіршіктерінің сыртқы қабығының түсі алуан түрлі.
Жыңғыл тұқымдасы
Жыңғыл(ағылш. Tamarix) - жыңғылдар тұқымдасына жататын бұта не ағаш. Негізінен Оңтүстік Еуразия мен Солтүстік-Батыс Африкада кездесетін 60 (кейбір деректерде 90) түрі белгілі. Қазақстанның далалы, шөлді аймақтарында таралған 11 түрі, 2 буданы бар.
Ең көп тарағаны: қызыл жыңғыл (ағылш. Tamarix ramosіssіma). Ол өзен бойларында, тоғайлардың арасында, құм, саз, сортаң топырақты далада кездеседі. Биіктігі 1 - 3 м, қабығы қою қызыл не сарғыш қызғылт түсті. Жапырағы ұсақ жұмыртқа тәрізді, сабақ бойына кезектесіп орналасады. Гүлі қос жынысты қызғылт, ақшыл көк не ақшыл түсті. Мамыр айынан қыркүйекке дейін гүлдейді. Гүлшоғыры - масақ не сыпыртқы. Жемісі - үш қырлы қауашақ. Құрғақшылыққа, сортаң жерге, суыққа төзімді. Қабығы, жапырағы, тамыры және жас өркендерінің құрамында илік заттар (8%-ға дейін) бар. Шірнелі өсімдік. Шөлді аймақтарда боз жыңғыл (ағылш. Tamarix elongata) жиі кездеседі.

Көпбұтақты жыңғыл (лат. Tamarix hispida) -- Жыңғылдар тұқымдасының Жыңғыл тегіне жататын сәндік және дәрілік өсімдік, Қазақстанда Жыңғылдар тұқымдасының ең кең таралған түрі. Көпбұтақты жыңғыл шағын құстар мен жануарларға ыңғайлы пана ретінде қызмет етеді. Топырақ құрамындағы тұздың концентрациясы бұл бұталы өсімдіктің өсуіне кедергі болмайды, оның жапырақтарындағы өзіндік бездерартқылы тамырпмен сіңетін тұз шығарылады. Көп жылдық сортаңға, ылғалды топыраққа арналған. Тамыз айынан күзге дейін гүлдеп, жемісін береді. Әрбір ересек жыңғыл бұта желде ұшып жүретін кішкентай, саны айтарлықтай тұқым береді. Тұқым келесі күні ылғал жерге түскеннен кейін өне бастайды.
ТаралуыӨңдеу
Еуропа, Орта Азия, Арал, Каспий, Тянь-Шань, Қарақұм жерлерінде кездеседі
Кездесетін жерлеріӨңдеу
Тұзды шөлдер, құм, ақ сортаң, сортаң, сілтілік шалғын, өзендер, теңіздер мен көлдер алқаптары секілді жерлерде кездеседі.
Кездесетін жерлеріӨңдеу
Тұзды шөлдер, құм, ақ сортаң, сортаң, сілтілік шалғын, өзендер, теңіздер мен көлдер алқаптары секілді жерлерде кездеседі.

Боз жыңғыл (ағылш. Tamarix elongata) -- құмды сортаң жерлерде өсетін бір туысы.Ұзындығы 2 м-дей бұта. Жас күйінде де лаулап жақсы жанады, қабығында бояуыш және илік заты бар. Мал жемейді. Cәуір-мамыр айларында гүлдейді. Әсемдік үшін егуге болады.[1] Бұдан бөлек қара жыңғыл, қызыл жыңғыл, қатын жыңғыл деген түрлері бар. Отынға, қора-қопсы саларда құрылыс материалы есебінде пайдаланады.
Қызыл жыңғыл - Қазақстанда өсетін он жыңғылдардың ішіндегі ең көп тарағаны.
Ең Солтүстік алқаптар мен таулы тарбағатай жне Алтай, Батыс Тянь-Шань қыраттарынан басқа еліміздің барлық аумағында дерлік кездеседі. Өзен, көл жағалауларында, құмды және саз кергішті далаларда және шөлдерде құм үйінділерінде, сортаң жерлерде орман-тоғайларда өседі. Бұл бұта немесе кішкене ағаш биіктігі 3-5 метрге дейін. Қарасұр қабықты және қызғылт жылдық өркендерімен. Жасыл өркендерде жапырақтары ұсақ қылқан жапырақтыларға (Қарағай) ұқсас, ұшындағы тығыз гүл шоғыры шашақ, ұзындығы 3-5 см және ені 0,5 см-дей ұзын немесе қысқа сыпыртқыға жиналғын. Гүлдері ұсақ, қосжынысты, бес мүшелі, қысқа гүл табанына орналасқан. Ұзындығы 1 мм-дей онша байқалмайтын тостағаншалы, желектері аздап үлкендеу. Гүлдеу мерзімі кезінде рюмка тәрізді күлте түзеді, жеміс берген кездегі түспейді, бұл осы түрдің өзіндік ерекшелігі болып табылады. Жаңа гүлшоқтарының пайда болуы есебінен гүлдеу мерзімі ұзаққа созылады, Мамырдан Қазанға дейін. Гүлдер болған шашақтарда жемістер біртіндеп пісп жетіледі, жемістері пирамида тәрізді ұшқырлы қауашақ. Тұқым саны көп, ұсақ (0,5 мм), бас жағында тінді, тігінен бастап ұзын түктермен жабылған. Айтарлықтай ұшуға жетілген аппараттары бар тұқымдар ауада еркін қозғалып, кейде өте қашық жерлерге ұшып кетеді. Қолайлы жағдайға тап болғандары жаңа шіліктер құрайды, өсіп өнеді. Басқа өсімдіктер мекен етіп үлгермеген жерлерді иеленеді. Мұндай жағыдай кеуіп қалған Арал теңізінің орнынан байқалады. Теңіз тартыла түсуде. Ончң ізімен біржылдық сораңдар және қызыл жаңғылдар жылжып барады, біраз жылдар өткен соң қалың шіліктер алқабын құрайды.[1]

Жыңғылдар тұқымдасы - қос жарнақты өсімдіктер. Аласа ағаш, бұта, шала бұталар. Еуразияда және Африкада, әсіресе, Жерорта теңізі маңында, Орталық Азияда кездесетін 4 туысы, 120-дай түрі белгілі. Шөлде, құмда, далалық және сортаңды жерлерде, өзен-көл жиегінде өседі. Қазақстанда 3 туысқа жататын 17 түрі ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.