Акселерация және ретардация, реактивтілік және организмнің резистенттілігі

Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 5 бет
Таңдаулыға:

ҚАЗАҚ ҰЛТТЫҚ ҚЫЗДАР ПЕДПГОГИКАЛЫҚ УНИВЕРСИТЕТІ

Казахский Государственный Женский Педагогический Университет | Информационно-Аналитический центр

Тақырыбы: «Акселерация және ретардация, реактивтілік және организмнің резистенттілігі»

Орындаған : Барлыбекова. Ж. Б

Тексерген : Парманбекова. М. Х

2020-2021 оқу жылы

Тақырыбы: Акселерация және ретардация, реактивтілік және организмнің резистенттілігі

«Акселерация» терминінің өзіне 70-жылдан астам уақыт болды-оны 1935 жылы неміс дәрігері Н. М. Кох ұсынған болатын. Бұл сөзбен балалар мен жасөспірімдердің құрдастарымен салыстырғанда бойының, салмағының және кейбір дене өлшемдерінің ұлғаюы аталған болатын. Акселерация құбылысы АҚШ-та, Еуропада, Азияда, Ресейде байқалады, қалаларда ауылдық жермен салыстырғанда күштірек көрініс береді.

Акселерацияның ең айқын көрінісі ержеткен балалардың денесінің өздерінің ата-анасымен салыстырғанда денесінің іріленуі. Ю. К. Бабанский акселерацияны балалардың денесі мен психикасының аса ерте дамуы деп атады.

Акселерация туралы түсінік. Тәрбиелеудің, қоршаған ортаның баланың нерв психикалық дамуына әсері - презентация онлайн

Акселерация -қазіргі замандағы адамдардың биологиясындағы жалпы қарқындылықты көрсетеді, табиғаты көп факторлы болып келеді. Көптеген гигиенистердің пікірлері бойынша балалар мен жасөспірімдердің қызмет функцияларының үйлесімді дамуын бұзатын болғандықтан және қызмет қаблетін азайтатындықтан акселерация балалар организмі үшін қолайсыз болып табылады. Сондықтан, өсіп келе жатқан балалардың дене бітімінің дамуын бақылауға ерекше көңіл бөлінуі керек.

Акселерация (ретрадация) -ұрпақтардың кезектескен тізбегінде даму және өсу процесстерінің жылдам болуы (баяулауы) ол адамдардың ерте және кеш ұрпақтарын салыстырумен анықталады. Аклерация ілімін құраудың негізгі факторының көзі-медициналық мәліметтері бар тарихи құжаттардан алынған мәліметтер салыстырылады. Акселерация және ретрадация- бірлік және күрес туралы қарама-қайшылықтарды өзінің көрінуінде диалаектикалық заңдылықьарға бағынатын бір құбылыстың екі шегі.

Реактивтілік латынша (reactio) - қарсы әсер деген сөзден шыққан. Реактивтілік - организмнің тіршілік әрекетінің сыртқы орта әсеріне жауап қайтару қасиеті; ол да бүкіл тіршілік атаулының зат алмасу, өсу көбею т. б маңызды қасиеттері секілді.

Организмнің резистенттілігі - оның патогендік факторлар әсеріне төзімділігі, яғни қарсы тұру қабілеті. Екі термин де тірі организмнің негізгі қасиеттерін айқындайды, әрі бірімен бірі байланысты. Организмнің реактивтілігі мен резистенттілігі аурудың пайда болуында дамуында, патологиялық процестердің өту барысында мәні бар. Сондықтан ауру патогенезін түсіну үшін организмнің осы қасиеттерін зерттеу қажет. Реактивтілік және резистенттілік туралы түсінік көне медицина дәуірінде қалыптаса бастады. Бұл жөніндегі мәліметтерді көне қытай және көне үнді медициналарынан табуға болады. Алайда ол көне грек медицинасында неғұрлым нақты формада қалыптасты. Сол кездің өзінде ақ дәрігерлер әр түрлі адамдардың ауру тудыратын әрекетті түрліше сезінетіндігін білді. Мұны Гиппократ организм сөлінің біркелкі араласпауынан -дискразиядан деп түсіндірді. Реактивтілік туралы ілімнің жаңа бағыты XVII ғасырдың аяғында басталды. Глиссон тұңғыш рет бүкіл жанды организмді тітіркендіргіштік қасиетімен сипаттады.

Реактивтілік -кез келген тірі организмге тән қасиет. Малдарда байқалатын реактивтіліктің түрліше өзгеруі негізінен алғанда қорғаныш сипатында болады. Реактивтілік мынадай 3 формада білінуі мүмкін :көтеріңкі, бәсең, қалыптан тыс деп бөлінеді.

Организм реактивтілігінде нерв жүйесінің ролі - көптеген шетел авторлары реактивтілік күйін сандық көрсеткіш тұрғысынан бағалауға әрекет етті. Алайда реактивтіліктің тек сандық жағын ғана зерттеп, бағалап, оның сапалық ерекшеліктерін ескермеу дәл болмайды, әрі дұрыс емес. Реактивтілік механизмінде бүйрек үстіндегі безінің маңыздылығы, негізінен алғанда қыртысты заттардың гормондары арқылы білінеді.

Реактивтілік түрлері және олардың сипаттамасы қазіргі жіктеуге сәйкес негізгі реактивтілік түрлеріне дені сау және ауру мал организмдері реактивтілігінің жалпы формасынан ең көрнектісі биологиялық реактивтілігі болып табылады.

Көріну түрлеріне қарай:

ГИПЕРЕРГИЯ - қоршаған орта ықпалдарына организмнің жауап қайтару қабілетінің көтерілуі. Ол ауру туындататын әсерлерге дене қысымы қатты көтерілуімен, қабыну қарқынды дамуымен, қабынулық сіңбенің тосқауылдық қызметі артуымен, фагоцитоз және антиденелер өндірілуі күшеюімен, жараның бітуі тездеуімен көрінеді.

ГИПЕРГИЯ - қоршаған орта ықпалдарына организмнің жауап қайтару қабілетінің төмендеуі. Ауру туындататын ықпалдардан қабыну сылбыр өтеді, дене қысымы онша көтерілмейді, жараның бітуі баяулайды.

АНЕРГИЯ - қоршаған орта ықпалдарына организмнің жауап қайтармауы (шала туылған нәрестелерде, қарттарда, терең кома, сілейме, наркоз кездерінде) .

ДИЗЕРГИЯ-қоршаған орта ықпалдарына организмнің бұрмаланған түрде жауап қайтаруы (аллергия, тербелістік ауру, климакс кездерінде)

Төзімділік, резистенттілік - дерт туындататын ықпалдарға организмнің тұрақтылығы немесе қарсы тұруы (төзімді болуы) .

Төзімділіктің түрлері