Асқазан- ішек жолдарының және билиарлық жүйенің аурулары

Асқазан- ішек жолдарының және билиарлық жүйенің аурулары

Гастриттер

Жедел гастрит - асқазанның шырышты қабығының қабынуы, мектеп жасына дейінгі балаларда жиірек кездеседі. Ауру ащы, қатты тамақ ішкенде, тамақты көп ішіп қойғанда, қышқылдармен, сілтілермен, ауыр металл тұздарымен уланғанда, сондай - ақ асқорыту аппаратына тамақпен бірге микроорганизмдер мен олардың токсиндері (сальмонелла, шартты патогендік ішек таяқшасы, стафилококк және басқалар) түскенде бел алады; жедел гастрит кейде кейбір жұқпалы аурулармен ауырғанда пайда болады.

Клиникасы. Ауру өте жедел, тамақ ішкеннен кейін 6 - 12 сағаттан соң бел алады. Балалар ішінің, басының ауратынын айтады, әлсіреп құсады, дене қызуы қалыпты болуы мүмкін немесе 38 - 39 градусқа дейін көтеріледі, содан соң қорытылмаған тамақты құсып тастайды. Баланы қарағанда терісі бозғылт, тілін ақ жабынды басып кеткені, ішінің кепкені анықталады. Ауыр жағдайда жүрек соғысы баяулайды, тахикардия байқалып, қан қысымы төмендейді, ішін басып қарағанда эпигастрий аймағының ауыратыны анықталады. Көбінде таза сұйық нәжіс түрінде энтерит құбылыстары қосылуы мүмкін. Есінен жаңылып, тырыспа ұстауы мүмкін. Дұрыс емдегенде жағдайы тез жақсарады, ауру 5 - 7 күнге созылады.

Емі. Интоксикация симптомдары жойылғанға дейін төсек режимін сақтау, асқазанды натрий гидрокарбонатының 4% ерітіндісімен, сілтілермен уланған жағдайда - су қосылған қышқылдармен (лимон немесе сірке қышқылдары), натрий хлоридінің изотоникалық ерітіндісімен немесе қайнатылған сумен жуып тазартады. 18 - 24 сағат бойы шай - су диетасы қолданылады. Көп мөлшерде (тәулігіне 1 - 1, 5 литрге дейін) сұйық тағам, шай, арасан суы (боржом), 5% глюкоза ерітіндісі ішкізіледі. Қайталап құсқан жағдайда көктамырға тамшылатып Рингер - Локк ерітіндісі, 5% глюкоза ерітіндісі құйылады. Одан кейінгі күндерде күтім жасауға арналған диета тағайындалып, шырынды қайнатпалар, майсыз сорпа, құрғақ нан мен шай, ұсақталған ботқа беріледі. Диета біртіндеп ұлғайтылады: айран, көкөніс пюресі, ұсақтап туралған ет беріледі. Тәбеті қалпына келгеннен кейін баланы толымды тамаққа көшіреді, бірақ барлық тамақ тартылып, булап пісірілген түрде беріледі. Дәрі - дәрмектерден дәрігердің көрсетуімен кордиамин, кофеин, строфантин, коргликон, кортикостероидтар, құсуы тоқтамаған жағдайда - аминазин, ішек инфекциясына күдік туғанда - эмигил тағайындалады, метеоризмде күніне 2 - 3 рет 0, 5 г-нан карболен беріледі. Әлсіреген балаларға плазма құяды.

Болжамы. Қолайлы.

Созылмалы гастрит - аурудың морфологиялық негізі асқазанның шырышты қабығы эпителийіндегі дистрофиялық өзгерістерден тұрады.

Этиологиясы. Созылмалы гастриттің бел алуы тамақты дұрыс ішпей, сыңаржақ тамақтануға, құрғақ, қатты тамақ ішуге, оны тез және жеткіліксіз шайнауға байланысты. Ауруға тұқым қуалауға байланысты ерекшеліктері, сондай - ақ асқорыту аппаратының басқа бөлімдерінің аурулары (дуоденит, холецистит) себепші болады.

Клиникасы. Созылмалы гастрит кезінде эпигастрий мен оң жақ қабырға астының, кіндік маңының, кейде бүкіл ішінің ауратынына шағым айтады. Ауырсыну көбінесе тамақтан кейін жиірек, аш кезде сирегірек немесе тамақ ішуге байланысты болмайды. Баланың тәбеті нашарлайды, жиі лоқсиды, құсады. Қарағанда терісі боз, құрғақ, тілін ақ үлпек басып кетеді. Асқазан сөлін анықтағанда протеолиттік белсенділіктің төмен екені байқалады.

Жіктелуі.

Диагностикасы. Келтірілген жіктелуге сай диагноз қою үшін, аурудың клиникалық көріністерін, фракциялық дуоденалды зондылау, асқазан рентгеноскопиясы, асқазан мен ұлтабардың гастрофиброскопиясы деректерін ескеру қажет. Асқыну кезеңінде науқастар тәбеті төмендегеніне, ащы, жағымсыз иісті кекірекке, лоқситынына, кейде құсатынына, әрдайым іш ауратынына шағымданады. Дәреті тұрақсыз, тамақтану мен асқорыту бұзылыстарынан болатын, жалпы симптомдардан - маза кету, тез шаршау, тері бозаруы, тері асты май қабаты, тін тургоры төмендеуі, шамалы анемия болады. Аталған симптоматика байқалса, баланы ауруханаға салып тереңдете тексеріп, ем курсын тағайындау керек.

Емі. Науқастарды асқыну кезінде стационарда емдеу қажет. Төсек тәртібін 7 - 10 күнге тағайындайды, ауру синдромы жойылғанша Певзнер бойынша №1а диетасы 3 - 5 күнге, сосын №1б 2 аптаға, біртіндеп №1 диетаға 5 - 6 ай, сосын №5 диетаға көшеді. Күніне 5 рет тамақтану керек, тағам механикалы аялы, сөл бөлдірмейтін, жылы, В тобындағы витаминдермен байытылған болуы керек. Антацидті препараттарды (алмагель, алмагель А, фофолюгель, викалин т. б. ) ұзақ уақыт қолданылады, тамақтануға 30 - 40 минут қалғанда; холинолитикалы және құрамында атропині бар (беллоид, белласпон) препараттар, метацин, платифиллин, папаверин, но - шпа тағайындалады. Дискенитикалы (рефлюкс) және диспептикалы (жүрегі айну, құсу) көріністер болса метоклопрамид (церукал) қолданады. Репарация кезеңінде асқазан мен ащы ішектің шырышты қабаттарының регенерация процесстерінің ынталандыру үшін гефарнил (күніне 3 рет), гастрофарм, плантаглюцид, метацил, бүрген (облепиха) майы және де басқа асқазан секреғциясын азайтып, шырышты қабаттарды регенерациялайтын дәрі - дәрмектер ұсынылады. Физиопроцедуралардан спазмолитикалықтардан электрофорез, ауру синдромын жойған соң - жылыту процедуралары (озакерит, парафин) жасалады.

Асқазан мен ұлтабардың жаралы ауруы. Негізінен мектеп жасындағы балаларда кездеседі. Науқастанғандардың тең жартысы туысқандары аурады. Жара 12 елі ішекте, асқазанға қарағанда 9 - 14 есе жиі кездеседі. 12 елі ішек пен асқазан жарасы ауруы дегеніміз - асқазан мен 12 елі ішектің кілегей қабатының ойылуы, ауру әр түрлі клиникалық белгілермен өтіп, ауру ағымы өршумен немесе ремиссиямен сипатталатын созылмалы ауру. Көбінесе жара асқазанның кіші ойығы мен антральды бөлігін зақымдайды. Бұл кезде іш аш қарында, кешке не түнде ауырады. Тамақ ішу кезінде жеңілдік байқалады. Диспептикалық бұзылыстардан кекіру, лоқсу, кейде құсу байқалады, іш өту қатуға айналады. Асқыну кезінде науқастар эмоционалды тұрақсыз, дене қызуы субфебрильды болуы мүмкін.

Этиологиясы:

1. әр түрлі психоэмоциялық фактордың ұзақ әсері.
2. эндокриндік, биологиялық белсенді заттардың әсерінен асқазан мен 12 елі ішектің қызметі бұзылуы.
3. иммунологиялық бұзылыс.
4. тамаққа аллергия, астың сапасы мен көлемінің сәйкес келмеуі.
5. қышқыл пептикалық фактордың белсенділік әсерінен шырышты қабаттың табиғи резистентті төмендеуінен асқазанның антральды бөлігі мен 12 елі ішекте микрофлора өзгеріп, жергілікті асқорыту бұзылады.
6. гипоксиялық фактор.
7. тұқым қуалайтын конституциялық ерекшелік.
8. асқазан мен 12 елі ішектің кілегей қабатының алғашқы морфологиялық өзгерісі.
9. асты дұрыс ішпеу.
10. созылмалы инфекциялар, интоксикация әсері.

Клиникасы: Ауру клиникасы жараның орналасқан жеріне байланысты. Егер жара асқазан денесіне, яғни кіші ойығында орналасса, шағымы: ауру ас немесе көкөніс жегенде белгілі бір ырғақпен әрбір 25 - 30 минут сайын асқазан тұсы ауырады. Әрбір 6 - 8 апта сайын ауру өршіп немесе басылып отырады. Ауру өршігенде ауру синдромдары сақталады. Бала кекіріп, асқа тәбеті төмендеп құсумен аяқталады. Ауру басылса да сол жерде ауыртпалық сезім қалады.

Жара 12 елі ішектің буылтығында орналасса: баланың іші аш қарында ауырып, тамақ ішкеннен кейін қойып, 1, 5 - 2 сағаттан соң қайта ауырады. Ауырсыну кіндіктен жоғары таралып, түнге қарай ауырады. Пилородуоденальды аймақ немесе оң жақ қабырға тұсы ас ішкесін 3 - 4 сағаттан кейін ауырады. Ұстама арасында балада тамақ араласқан сарғыш - жасыл түсті кілегей құсады. Асқазан тұсының қыжылдап ауырсынуы мен қышқыл кекірік болады. Іші кеуіп, кейде іші қатады. Асқазанның қышқыл мен фермент шығаратын қызметі күшейіп, шырыш шығаратын қызметі төмендейді.

Жара постбульбарлы орналасса: аш қарында іштің ауырсынуы күшейіп, ауырсыну күндіз шаншып, кесіп ауырсынады. Ауырсыну баланың арқасына, іштің оң жақ бөлігіне беріледі. Ауру түнге қарай күшейіп, ауру ұзақтығы емге қарамай 25 - 30 күнге созылады. Мұндай жағдайда ауру еріксіз отырады, тері тітіркенгіш болып келеді. Аурудың бұл түрі жиі дуоденальды қан кетумен, перфорациямен (тесілу), пенетрациямен, стенозбен асқынады. Ауруда астеновегетативті синдром байқалады. Ұйқысы бұзылып, шаршағыш, қозғыш, АҚ төмендеп, брадикардия, қызыл дермографизм байқалып, физикалық дамуы жағынан артта қалады.

Асқорыту мүшелерінің ауруларының клиникалық ерекшеліктері.

Диагностикасы: асқазан мен 12 елі ішек рентгеноскопиясы. Эндоскопия. УДЗ, биопсия, нәжістен жасырын қанға тексеру. Асқазанның қышқыл, секрет жасау қызметін тексереміз.

Емі. Асқыну кезінде ауруханада емделеді. Бұл аурудың негізгі емі - ұзақ терапия, онда асқазан шырышын механикалы, химиялы және ыстықтан аялау қарастырылады. Тағамнан ащы және қуырылған, құнарсыз өсімдік клетчаткалары, қиын еритін майлар аластатылады. Ас тұзы шектеледі. Асқыну кезінде науқасқа төсек тәртібі тағайындалады, оның маңында тыныштық орнатылады. Алғашқы аптада максималды аялы диета (стол №1а) ұсынылады, осы кезде науқасқа шырышты көже, кисель, көкөніс - жеміс шырындары, шала піскен жұмыртқа, үгілген ботқалар беруге болады. Сосын диета кеңейеді, бірақ 2 - 3 жыл ащы және қуырылған, кептірілген тағам, қою шай, кофе ішуге болмайды.

Ингибитор протонды помпа антисекреторлы препарат ретінде қолданылады.

Ол асқазанның қышқылдық ортасын 18 сағат бойы сақтап тұрады, қышылдықты төмендетіп, антибактериальды препараттардың белсенділігін жоғарылатады,

Н. Pylori қоздырғышының өмір сүруін қиындатады.

Бірінші линиялы ем - үшкомпонентті ем. Протонды насостың ингибиторы (рабепрозол 20 мг немесе омепразол) + кларитромицин 7, 5 мг/кг + амоксициллин + клавулон қышқылы 20 - 30 мг/кг немесе метронидазол 40 мг барлығын күніне 2 рет 7 күн қабылдайды. Егер бірінші линияның препараттары нәтижесіз болса, қайтадан біріктірілген ем тағайындалады. Субцитрат висмуттың коллоиды 4 мг/кг күніне 3 рет тамақтан 30 мин бұрын, ал төртінші рет тамақтан 2 сағаттан кейін ұйықтар алдында қабылдайды.

12 елі ішектің қозғалыс қызметін қалыптастыру үшін прокинетиктер - домперидон 0, 25 - 1, 0 мг/кг күніне 3 - 4 рет 20 - 30 минут тамаққа дейін 2 апта қабылдау. Ішкі мүшелердің жұмсақ бұлшықеттерінің тонусын төмендету мақсатында гиосцин бутилбромид 10 мг күніне 2 - 3 рет беріледі. Қажет болса, антацидтер, цитопротекторлар ( сукральфат, вентрисол, бисмофальк), синтетикалық простогландиндер( мисопростол), кілегей қабықтың протекторы (салкосерил), вегетотропты препарат ( валериан тұнбасы, микстура Павлов) 4 аптаға тағайындалады. Ұйқы безінің экскреторлы жетіспеушілігінде панкреатин 1ХБ липаза күніне 3 рет тамақ уақытында 2 аптаға тағайындалады.

Өт шығару жолдарының дискинезиясы

Өт жолдарының дискинезиясы дегеніміз - өт қабы мен өт шығару жолдарының тонусының бұзылуына байланысты, бауыр мен өт қабынан өттің 12 елі ішекке өтуінің бұзылуымен, оң жақ қабырға астының ауырсынуымен сипатталатын ауру. . Аурудың шығу тегіне байланысты алғашқы және екінші дискинезия болып бөлінеді.

Алғашқы дискинезия - орталық нерв жүйесінің реттейтін қызметінің бұзылуының әсерінен дамиды, көбіне энцефалопатимен ауыратын балаларда кездеседі.

Екінші дискинезия - гастродуоденит созылмалы ауруымен ауыратын балаларда, дисбактериоз, аллергия, диета сақтамау әсерінен дамиды, көбінесе глист инвазиясында кездеседі.

Жіктелуі. Дискинезияны гипер- және гипокинетикалы деп бөледі. Вегетативті жүйке жүйесінің парасимпатикалық бөлімінің тонусы көтерілгенде, өт жолдарының гиперкинетикалы және гипертоникалы типті дискинезиясы дамиды, ол Одди сфинктері тарылуымен өтеді. Жүйке жүйесінің симпатикалық бөлімдерінің тонусы жоғарылауы, гипокинетикалы және гипотоникалы типті дискинезия дамуына соқтырады. Аралас дискинезия да болады, дискинезия көбіне өт жолдары қабыну аурулары пайда болуына бейімдейді.

Этиологиясы. Ішек - асқазан мен 12 елі ішек жарасы ауруларында, әсіресе гастродуодениттерде, жалпы невроздарда, аллергияда, өт жолдары қабынуында, жұқпалы аурулар (вирусты гепатит), ішек құрттары инвазиясы, ішек лямблиозы және басқа да ауруларда пайда болады. аурудың дамуына тұқымқуалаушылық факторлар мен аз қимылдау, диета сақтамау да әсер етеді.

Патогенезі: Дискинезияның дамуына ықпал ететеін невроз бен өт шығаруды реттеу қызметінің бұзылуы, симпатикалық немесе парасимпатикалық жүйе жүйесі тонусының басымдау болуы, өт жолы сфинктерінің (буылтығының) гипотониясын немесе тұрақты тарылуын (спазм) тудырады. Бұл себептер әсерінен өттін ағу ырғағы бұзылып, оның қасиеті мен құрамы өзгереді.

Клиникалық суреттемесі . Өт қабы дискинезиясы негізінен екі түрге бөлінеді: гипертониялық - мұнда өт қабы мен өт жолы сфинктерінің тонусы жоғары болады. Гипотониялық - өт қабы мен сфинктер тонусының төмендеуімен және оның қозғалу белсенділігінің азаюымен сипатталады.

Гипертониялық дискинезияда оң жақ қабырға асты мен кіндік маңайы қысқа уақыт ұстама тәрізді ауырып, ауыру белгісі науқастың оң жақ иығы мен жауырын астына беріледі. Науқас баланың иығы мен жауырын тұсы кесіп немесе шаншып ауырады. Дене қызуы қалыпты болып, аз уақыт диспепсиялық бұзылыстар байқалады. Науқастардың көбесінде вегетотамырлы дистония белгісі: шаршағыштық, ашуланшақтық, жылауықтық, тітіркенгіштік, тершендік, жүрегінің жиі соғуы мен басы ауыру белгілері байқалады. Науқастың ішіне пальпация жасағанда өт қабы тұсы ауырғанмен, бауыры қалыпты болады. Ультра дыбыстық зерттеуде, холецисто және эхографияда өт қабы өлшемінің кішірейгендігі және оның тез астан босауы анықталады. Ертеңгі уақытта науқаста тамақты аз мөлшерде ішкізсек, өт қабы көлденеңінен 50% артыққа азаяды (қалыпты жағдайы - 50%) Дуоденальды зондпен фракциялық зертеу әдісі кезінде «В» порциясының көлемі азайып, өт қабынан өттің ағу жылдамдығы күшейеді.

Өт қабы дискинезиясының гипотониялық түрінде оң жақ қабырға асты мен кіндік маңайы сыздап, керіп ауырып өткір емес, бірақ тұрақты келген ауыру белгісі байқалады. Диспепсиялық бұзылыстар дамиды: аузына қышқыл дәм келіп, науқас майлы, куырылған тағамды жаратпайды, құсады, кекіреді, нәжісі тұрақсыз болады. Астеновегетативті синдром айқын байқалады. Науқас ішіне пальпация жасағанда үлкейген, атонияға ұшырыған өт қабы анықталады. УДЗ (УЗИ), холецисто және эхографияда өт қабының қалыпты немесе жәй босайтындығын байқаймыз. Тітіркендіргіш тағамды ішкеннен кейін (жұмыртқа сарысуын) өт қабы көлденеңінен 50%-тен кемге азаяды. Өт қабы тонусы қалыпты болған жағдайда, оны дуоденальды зондпен фракциялық зерттеу әдісі кезінде, өттің өт қабынан тез немесе қалыпты жылдамдықпен ағуы, «В» порциясы көлемінің көбеюі анықталады. Өт қабы тонусы төмен болғанда, өттің өт қабынан ағу жылдамдығы кеміп, «В» порциясының көлемі азаяды. Қан сараптамасында жасына сәйкес шамадан ауытку байқалады.

Дискинезия клиникасына ауыру симптомы тән. Гипертоникалы типке ауырудың ұстамалылыға тән де, гипотоникалы типінде тұрақты ауырсынумен және оң жақ қабырға асты кернеуімен сыздап ауырады. Өт жолдары дискинезиясын, фракциялық дуоденалды зондылау нәтижелері және холецистография көмегімен айқынырақ айыруға болады. Дискинезияның гипертоникалы түрінде магнезияның 33%-ті ерітіндісін енгізгеннен кейін, сфинктер тарылуынан (қалыпты жағдайда 5±2 мин), өт шығару тежеліп, аз бөлінеді. Пальпация кезінде Ортнер, Кер, Мюсси симптомдары оң.

Емі. Негізгі емі - диетотерапия, тағамнан майлы, қуырылған, ащы, косервілер алынады. Науқасқа майы аз, механикалық, химикалық жағынан аяланған диета беріледі. Певзнер бойынша №5 стол тағайындалады. Тәулігіне 5 рет тамақтану керек. Дәрілік ем дискинезияның типіне байланысты: гипертоникалық типінде - спазмолитиктер (но - шпа, папаверин, платифиллин), холинолитиктер (бекарбон, белластезин, метацин), физиопроцедуралар (папаверин және новокаинмен электрофорез) . Гипотоникалық типінде - холекинетиктер (сорбит, ксилит, магний сульфаты), өттің бөлінуін күшейтетін өт қуалаушы дәрілер холеретиктер (аллохол, холагон, холензим, холосас), фитотерапия. Өт жолдарында қабыну процесстері болса, фуразолидон, фузидин, эритромицин курсы 5 - 7 күн. Ремиссия сатысында санаторлы - курорттық емделуі қажет (Трусковец, Пятигорск, Ессентуки) .

Рационға липотропты әсері бар (сүзбе, жұмыртқа ағы, треска) және құрамында лецитині бар тағамдар (қарақұмық, сәбіз, салат, жасыл бұршақ, жұмыртқа сарысы) еңгізіледі. Аурудың гипотониялық түрінде тәбетті қоздыратын, өт айдайтын әсері бар жеміс, көк-өніс, жидек шырындары беріледі. Майлы тағамнан: сары май мен өсімдік майын беруге болады. Тағам күніге 4-5 рет, жылы күйде берілуі тиіс. Арнайы кулинарлық өндеуден өткізілген тағамдар (бұға пісірілген, ұнталған тағамдар) беріледі. Сонымен қатар ңауқасқа минеральды су беруге болады. Өт қабы гипертониясында төмен минерализацияланған су беріледі («Славян», »Смирнов», «Есентуки № 4, № 20, «Нарзан» № 7) . Бұл суларда газ мөлшері аз болады және оны аз мөлшерден, жылы күйде (40-45 градус) ішкіземіз.

Іші қатты ауырғанда төсек режимі тағайындалады. Созылмалы инфекция ошақтары анықталған жағдайда қабынуға қарсы әсер ететін, өт айдайтын әрекеті бар препараттар (энатин, олиметин, циквалон) беріледі.

Дискинезияның гипертониялық түрінде спазмолитиктер (платифиллин, папаверин, но-шпа) тағайындалады. Бұл ауруда вегетативті жүйке жүйесінің қызметі жиі бұзылатындығын ескере отырып, седативті препараттар беріледі: триоксазин, рудотель, бром, валериана. Міндетті түрде жылумен емдеу қажет (парафин, озокерит басу, папаверинмен, новокаинмен электрофорез қою, жылы сумен (хвойная ванна ) 36, 5-37 градус темперадурада бұлау жасау) . Емдік дене шынықтыру аяланған әдіс бойынша жасалады - іштің бұлшық еттеріне көп күш түсіруге болмайды.

Аурудың гипотониялық түрінде өттің ағуын күшейтетін өт айдайтын дәрілер беріледі (жұмыртқа сарасы, ксилит, сорбит, магний сульфат) Холестазды жою үшін Демьянов әдісі бойынша тюбаж тағайындалады. Тонизациялық әсері бар препараттар береміз (элеутерококк, пантокрин) . Емдік дене шынықтыру мен физиотерапия (34-35 градус температурадағы көмір қышқылы бар сумен бұлау ) жасалады.

Алдын алуы. Жүйке жүйесін шынықтыруға бағытталады. Тамақтануды дұрыс ұйымдастырып, қосымша гастроэнтерологиялық ауруларды емдеу қажет.

Гельминтоздар

Аскаридоз - балалар гельминтозының ең көп таралған түрі, аскаридалар - жұмыр құрттар, ұрғашысының ұзындығы 25 - 40 см, еркегінің ұзындығы 25 см шамасында болады, ащы ішекте дамып, көбейеді. Бір ұрғашы тәулігіне 240 000-ға дейін жұмыртқа салады, ол нәжіспен бірге айналадағы ортаға шығарылады. Салынған жұмыртқалар топырақта 21 - 300С температура жағдайында оттегі болғанда 2 апта ішінде жетіледі. Аскаридалардың жұмыртқалары асқорыту аппаратына жуылмаған немесе шала жуылған жеміс - жидектермен, лас қолмен түседі. Жұмыртқаларды шыбындар таратуы мүмкін. ішекте толысқан жұмыртқаның қабығы еріп кетеді, одан личинка шығады, ішектің ішкі жағын тесіп, қанға түседі; қан ағысымен бірге личинка бауырға, төменгі қуыс венаға, оң жақтағы жүрек құлақшасына, одан соң қан айналымының кіші шеңберіне түседі. Өкпедегі альвеолалардың қабырғасы арқылы личинка бронхиолалар мен бронхқа көшіп, одан қақырықпен бірге ауыз қуысына түседі, жұтылып, айтадан асқорыту аппаратына түседі. Адам ағзасында аскаридалар дамуының толық циклы 75 - 90 күн.

---

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.

• Іс жүргізу
• Автоматтандыру, Техника
• Алғашқы әскери дайындық
• Астрономия
• Ауыл шаруашылығы
• Банк ісі
• Бизнесті бағалау
• Биология
• Бухгалтерлік іс
• Валеология
• Ветеринария
• География
• Геология, Геофизика, Геодезия
• Дін
• Ет, сүт, шарап өнімдері
• Жалпы тарих
• Жер кадастрі, Жылжымайтын мүлік
• Журналистика
• Информатика
• Кеден ісі
• Маркетинг
• Математика, Геометрия
• Медицина
• Мемлекеттік басқару
• Менеджмент
• Мұнай, Газ
• Мұрағат ісі
• Мәдениеттану
• ОБЖ (Основы безопасности жизнедеятельности)
• Педагогика
• Полиграфия
• Психология
• Салық
• Саясаттану
• Сақтандыру
• Сертификаттау, стандарттау
• Социология, Демография
• Спорт
• Статистика
• Тілтану, Филология
• Тарихи тұлғалар
• Тау-кен ісі
• Транспорт
• Туризм
• Физика
• Философия
• Халықаралық қатынастар
• Химия
• Экология, Қоршаған ортаны қорғау
• Экономика
• Экономикалық география
• Электротехника
• Қазақстан тарихы
• Қаржы
• Құрылыс
• Құқық, Криминалистика
• Әдебиет
• Өнер, музыка
• Өнеркәсіп, Өндіріс