Балалардағы жұқпалы аурулар. Иммунды алдын алу

Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 21 бет
Таңдаулыға:

Балалардағы жұқпалы аурулар. Иммунды алдын алу

Скарлатина - жедел жұқпалы ауру, ол жалпы интоксикация құбылыстарымен, жұтқыншақтағы баспа формалы өзгерістермен және терідегі көптеген ұсақ нүктелі бөртпелердің шығуымен сипатталады. Этиологиясы. Скарлатинаның қоздырғышы - А тобының гемолитикалық стрептококкы, сонымен бірге стрептококк бүйректі зақымдап (гломерулонефрит), баспа, созылмалы тонзиллит, ревматизм т. б ауруларын тудырады. Скарлатинаның бастапқы симптомдары стрептококк токсинінің әсеріне байланысты болады. Ауырып сауыққаннан кейін организмде ерекше антиденелер пайда болады. Көбінесе 2 - 10 жастағы балалар ауырады. Эпидемиологиясы. Инфекцияның көзі - скарлатинамен, баспамен ауыратын науқас немесе сау тасымалдаушы адам. Қоздырғыш айналадағы ортаға жұтқыншақ пен кеңсіріктің шырышты қабаттарынан секретімен бірге шығады. Инфекция ауа - тамшы жолымен таралады. Науқас бүкіл ауырған кезінде инфекция көзі болып қала береді. Скарлатина науқас пайдаланған, ауру жұққан заттар (ойыншық, кітаптар, ыдыстар, киім - кешектер т. б. ), сондай - үшінші бір адам арқылы жұғуы мүмкін. Тағам арқылы жұғуы (сүт, сүт тағамдары, кремдер т. б. ) дәлелденген. Маусымдық кездесу кезеңі күз - қыс айлары. Скарлатинамен ауырғаннан кейін тұрақты иммунитет қалыптасады. Сирек жағдайда скарлатинамен қайта ауыру кездесуі мүмкін. Патогенез. Инфекцияның кіру қақпасы таңдай миндалинасының кілегей қабаты, кейде - зақымдалған тері. Макроорганизмге стрептококк лимфогенді, гематогенді жолдармен енеді. Аурудың клиникалық көрінісі қоздырғыштың септикалық, токсикалық және аллергиялық қасиетіне байланысты. Септикалық синдром патогенезінде стрептококк енген жерде қабыну немесе неротикалық өзгеріс болады. Қабыну процесі алғашқыда катаралды сипатта болады, бірақ іріңді, іріңді - некротикалық сипатқа ауысуға бейім. Токсикалық синдром патогенезінде стрептококктың экзотоксиніне байланысты, қанға еніп, дене қызуы көтеріледі және интоксикация симптомы: жағдайы мен сана сезімінің бұзылуы, ұсақ нүктелі бөртпенің болуы, аран мен тілдің түсінің өзгеруі, шеткі лимфа түйіндерінің (алғашқы 2 - 3 күнде) үлкеюі, жүрек қан тамыр жүйесіндегі өзгерістер тән. Скарлатинаның токсикалық түрінде токсикалық синдром айқын көренеді. Клиникасы. Скарлатинаның типтік түрінде алғашқы ошақ аранда және клиникасы айқын сипатталады. Скарлатина клиникасы дамуында жүйелі 4 : инкубациялық, бастапқы, бөрту және реконвалесценция кезеңдерінен өтеді. Инкубациялық кезең орта есеппен 2 - 12 күнге созылады. Бастапқы кезең аурудың алғашқы белгілері пайда болғаннан бөртпе шыққанға дейін аралық. Ұзақтығы бірнеше сағаттан 1 - 2 тәулікке дейін. Скарлатина ауруы жедел, дене қызуының 39º C- қа дейін көтеріліп, бас ауруы, лоқсу, әлсіздік пайда болады. Дене қызуының көтерілуімен жедел тонзиллит шеткі лимфа түйіндерінің ісінуімен сиаптталады. Жедел тонзиллит синдромы жұтынғанда ауру, аранның және таңдай бадамша бездерінің кілегей қабатының ісінуімен, айқын гиперемиясы аңғарылады. Көп кешікпей тонзиллит іріңді (фолликулярлық, лакунарлық) сипат алады. Аурудың 1-ші күнінен бастап мойынның лимфа түйіндері ұлғаяды олар, қатая түсіп, пальпация кезінде ауырады. Тіл, әуелі ақшыл жабындымен жабылған, 2 - 3 күні ұшы мен қапталынан бастап тазарады, ал сонан соң одан толық арылып, бүртіктері үлкейген ашық қызыл «алқызыл тіл» («таңқурай» тәрізді) түрін алады. Аурудың жедел кезеңінде біркелкі гиперемияланған бетте, таңқурай түсті ерінде, мұрын - ауыз үшбұрышы ағарып (Филатов симптомы) тұрады. Бөртпе кезеңі. Аурудың алғашқы тәуліктің аяғынды, 2-ші күнінде скарлатинаның ең айқын симптомы - тері бетінің жалпы эритемасы жағдайында ашық қызғылт ұсақ бөртпе пайда болады. Бөртпе тез жайылып, бетті, денені және қол-аяқты жауып кетеді. Скарлатина бөртпесі дененің бүйір жағында, қолтық астында, ішінде, бел аймағында, сан мен тізенің ішкі және артқы беттерінде, шап қыртыстарында көбінесе орналасады. Осы жерде орналасқан бөртпелер жиі, айқын қызарған тері фонында көрінеді. Терідегі тамырлардың механикалық жарақаттануынан ұсақ петехиялар, бөртпе жойылғаннан кейін геморрагиялық жолақтар түрінде сипатталады. Саусақпен немесе алақанмен басқанда терідегі бөртпе жойылып кетеді де, содан соң қайтадан пайда болады. Сипағанда тері құрғақ, түсі ашық қызғылт, ақ дермографизм тән болады. Аурудың жедел кезеңінде бұдан басқа жүрек қан тамыр жүйесі зақымдалып, жүрек тондары тұйықталып, тахикардия, артериялық қысымның жоғарылауы болады. Орталық жүйке жүйесі де зақымдалады, оның симптомдары: еліру, сандырақтау, есінен айрылу болуы мүмкін. Интоксикацияның бастапқы кезеңінің ұзақтығы - 3-5 күн. Реконвалесценция кезеңі аурудың 2 - ші апатсынан бастап, 10 - 14 күнге созылады. 1-ші аптаның аяғы 2-ші аптаның басында терінің түлеуі басталады. Түлеу алақан мен табанда айқын аңғарылады (пластиналық түлеу) . Скарлатинаның жеңіл түрлерінде түлеу болмауы мүмкін. Ауру бел алған кезде қанда: нейтрофиллез, эозинофилдік лейкоцитоз, ЭТЖ-ның жоғарылауы байқалады. Зәрден көбіне белок іздері табылады. Аурудың екінші кезеңінде (5 күннен 15 күнге дейін) «скарлатиналық жүрек» синдромы: аритмия, қан қысымының төмендеуі, тамыр соғысының баяулауы, систолалық шу, жүрек шекарасының кеңеюі болады. Жеңіл түрі:интоксикация синдромы айқын емес, аранның айқын катаралды тонзиллитке тән өзгерістері болады. Баланың жағдайы қанағаттанарлық, дене қызуы 37, 5-38, 5° С болады. Шағымдары аз болады. Ұсақ нүктелі бөртпелер айқын емес, аз болады. Аурудың 3 - 4 - ші күні бөртпе жойылып, арандағы өзгерістер 4 - 5 күн сақталады. Орташа ауыр түрі:интоксикация синдромы айқын және инфекцияның ену қақпасының орнында өзгерістермен сипатталады. Дене қызуының 39º C- қа дейін көтеріліп, бас ауруы, лоқсу, әлсіздік пайда болады. Жедел тонзиллит синдромы жұтынғанда ауру, аранның және таңдай бадамша бездерінің кілегей қабатының ісінуімен, айқын гиперемиясы аңғарылады. Көп кешікпей тонзиллит іріңді (фолликулярлық, лакунарлық) сипат алады. Бөртпе айқын, қызарған теріде көп орналасқан және 5 - 6 күн сақталады. Барлық ауруларда жүрек қан тамыр жүйесінің өзгерістері: жүрек тондары тұйықталып, тахикардия, артериялық қысымның жоғарылауы болады. Ауыр түрі: ал аурудың токсикалық түрі (айқын интоксикация симптомымен) немесе септикалық түрлерінде некротикалық баспа пайда болып, ол аурудың 3 - 4 күніне күшейе түседі. Терең жайылып кеткен некроз жағдайында аузынан жағымсыз иіс шығады. Скарлатинаның бұл түрін токсико - септикалық жағдай дамиды. Асқынуы: егерде антибиотиктің толық курсын алса, асқынулар азаяды. Арнамалы асқынулары 3 - ке бөлінеді. Токсикалық асқыну: скарлатинаның токсикалық түрінде кездесетін инфекциялы - токсикалық шок. Инфекциялы (септикалық) асқыну: баспа, аденоидит, паратонзиллярлы абсцесс, синусит, мастоидит, ларингит, бронхит, пневмония; әсіресе ауыр асқынуы - септицемия, септикопиемия, менингит. Аллергиялық асқынулары: бүйректің аллергиялық ауруы - гломерулонефрит; буындардың қабынуы -ревматизм, артрит, синовит, жүректің зақымдалуы - аллергиялық миокардит. Диагностикасы. Негізгі диагностикалық белгілері; скарлатинамен немесе басқа да стрептококкты инфекция ауруларымен қатынаста болса, ауру жедел басталса, қызба, айқын интоксикация синдромы, жедел тонзиллит синдромы шеткі лифа түйіндерінің үлкеюімен, аранның айқын қызаруы ("пылающий зев"), біркелкі гиперемияланған бетте, таңқурай түсті ерінде, мұрын - ауыз үшбұрышы ағарып (Филатов симптомы) тұруы, «алқызыл тіл» («таңқурай» тәрізді) түрде болуы, түлеу алақан мен табанда айқын аңғарылады (пластиналық түлеу) және ерте пайда болатын ұсақ нүктелі бөртпе. Бактериологиялық тексеру - тамақтан жұғында алып қорытындысымен дәлеледу керек. Гематологиялық әдіс - аурудың жедел кезеңінде қанда лейкоцитоз, нейтрофилез, ЭТЖ - ның жоғарылауы диагноз қоюға көмек береді. Дифференциалдық диагностика: бөртпемен көрінетін аурулар қызамық, қызылша, желшешек, менингококкцемия, аллергиялық бөртпелер, тершеңдік, геморрагиялық васкулит, псевдотуберкулез. Емі. Скарлатинамен ауырған адам жұқпалы аурулар ауруханасына ауыр және орташа ауыр ағымдағы және 3 жасқа дейінгі балалар жатқызылады, жеңіл түрінде үй жағдайында емдеуге болады. ауружың жедел кезеңінде 7 - 10 күн төсектік режим сақталады. Диета баланың жасына сәйкес, барлық микроэлементтеріне бай болуы керек. Стрептококтың көбеюін тоқтату үшін антибактериалды терапия пенициллин препараттары 100-150 мың ЕД/кг/тәул және ауыр түрінде 500-800 мың ЕД/кг/тәул. Күніне - 4-6 рет, курс -5 - 7 күннен 10-14 күнге дейін, асқынған кезде антибиотиктерді араластырып тағайындау кеңінен қолданылады. Пенициллин қолдануға мүмкіншілік болмағанда, макролидтер (эритромицин, рок-ситромицин, йозамицин, азитромицин т. б. ), цефалоспориндер І деңгейі (цефалексин, цефадроксил, цефазолин, цефалотин т. б. ) қолданылады. Патогенетикалық ем - қуат беретін, дезинтоксикациялық терапия - көктамырға 10% глюкоза ерітіндісін, 10% альбумин, гемодез, реополиглюкин. Десенсибилизациялық препараттар - аллергиялық бөртпелері бар балаларға қолданылады. Симптоматикалықем, витаминдер тағайындалады. Сұйықтықты көп беріп, балалардың аузын натрий гидрокарбонатының 2% немесе фурациллин ерітінділерімен, ромашка, календула, эвкалипт тұнбаларымен шаюға болады. Бөлменің ауасын үнемі тазартып тұруға, үздіксіз ылғалдап сүртіп, алдын алатын дезинфекцияға зор көңіл бөлінуге тиіс. Диспансерлік бақылау. Скарлатинаның жеңіл және орташа ауыр түрімен ауырған балалар 1 ай, ауыр түрімен 3 ай бақылауда болады. Реконвалесценттерді клиникалық тексеру 2 аптада 1 рет жасалады. Жұқпалы аурулар, отоларинголог, ревматолог дәрігерлері көрсеткіштер бойынша қарайды. Алдын алу. Алдын алу шараларын 2 топқа: инфекцияның таралуына қарсы шаралар мен организмнің инфекцияға төзімділігін арттыру жөніндегі шараларға бөлуге болады.

Науқас балаға жүргізілетін іс - шара: 1. ауруханаға жатқызу міндетті емес. 2. науқасты 10 күнге оқшаулау. Есте сақта! Егер баланың жасы 8 дейін болса, онда 10 күнге 12 күн қосып, үй жағдайында ұстаймыз. 3. ағымды дезинфекцияны жүйелі түрде өткізеді, ауруға күтім жасағанда маскалы режимді сақтау, бөлмені желдету, ылғалды тазалау. 4. оқшаулағаннан немесе ауруханадан шыққаннан кейін қорытынды дезинфекциялауды ұйымдастыру қажет.

Қатынаста болғандарға жүргізілетін іс - шара: 1. қатынаста болған барлық баланы есепке алу.

2. мекемені 7 күнге карантинге жабу (егер жаңадан ауырғандар болмаса карантинді ашуға болады) . 3. қатынаста бол-ғандарды бақылау (термометрия, тері жамылғысын, шырышты қабат-тарын, аранын қарау) . 4. стрептококкты инфекциясы бар қатынаста болған барлық балаларды 22 күнге оқшаулау.

Қызылша (Morbilli) (корь) - көбінесе балалар ауыратын жедел жұқпалы ауру, онда тыныс жолдарының шырышты қабығының катаралдық қабынуы (жөтел, мұрынның бітелуі, конъюктивит) айқын аңғарылып, бүкіл денеге теңбіл бөртпе жайылып кетеді. Қызылшамен көбінесе мектепке дейінгі және мектеп жасындағы балалар ауырады. Этиологиясы. Қызылшаны қоздырғыш Polinosa morbillarum парамиксовирус туыстығына жататын, құрамында РНК - сы бар сүзілмелі вирус қоздырады, ол аурудың бастапқы кезеңінде науқастың мұрын - жұтқыншақ жұғындысы мен қаннан оңай бөлініп шығады. Адам организімінен тыс жерде вирус өте төзімсіз және тез өліп қалады. Сілекей тамшысында вирус 30 минуттан кейін, кепкен кезде сол бойда, ультракүлгін сәулесінің әсерінен тез өліп қалады. Қызылша вирусын қаннан, мұрын- көмей шайындысынан, нәжіс, зәр, жұлын сұйықтығы, конъюнктивит бөліндісінен алуға болады. Эпидемиологиясы. Инфекция көзі науқас адамдардан жұғады, олар инкубациялық кезеңнің соңғы 2 күні мен аурудың алғашқы бөртпе шыққаннан бастап 4 күнінде (продромалдық кезең) қауіпті болады. Бөртпе шыққаннан кейінгі 5 күннен бастап науқас айналасындағыларға қауіпті емес. Сонымен, қызылшамен ауырғанда аурудың жұғу кезеңінің жалпы ұзақтығы - 10 - 15 күн. Инфекция ауа - тамшылы жолымен - жөтелгенде, түшкіргенде, сөйлескенде және дем алғанда бөлініп, келесі адамға қоздырғыш жоғарғы тыныс жолдарының шырышты қабаттарына енуі арқылы жұғады. Трансплацентарлы жол арқылы - яғни жүкті әйелден ұрыққа жұғуы мүмкін деген болжам бар. Қызылша вирусы ауа ағысымен едәуір қашыққа бара алады. Көрші бөлмедегі балаларға қызылша науқаспен араласпаған жағдайда да жұғуы мүмкін. Қоздырғыштың айналадағы ортаға онша төзбейтіндігі салдарынан әдетте қызылша әр түрлі заттардан және үшінші бір адам арқылы жұқпайды. 3 айға дейін нәрестелер ауырмайды, себебі анасынан берілген туғаннан иммунитеті бар. Қызылшамен ауырғаннан кейін ағзада өмірлік иммунитет қалыптасады. Патогенез. Вирустың кіру қақпасы болып жоғарғы тыныс жолдарының шырышты қабаты және конъюнктива табылады. Вирус кілегей қабаттың эпителиінде сіңеді, кейін кілегей асты қабыққа және аймақтағы лимфа түйіндеріне өтіп, алғашқы репродукция болады. Инкубациялық кезеңнің 3 - ші күні вирус қанға өтіп, алғашқы вирусемия тудырады. Инкубациялық кезеңнің ортасында вирус лимфа түйінінде, талақ, бауыр, бадамша бездер, сүйек миының миелоидты тканьдарында концентрациясы оданда көбейе түседі. Вирустың саны одан да көбейіп, клиникасы катаралды кезеңмен сәйкес келеді. Вирус эпителилерді зақымдап, аран, мұрын - жұтқыншақ, көмей, кеңірдек, бронхтардың катаралды қабынуына алып келеді. Сонымен бірге асқорыту жолдарын - ауыз қуысының кілегей қабатын, тоқ және ащы ішектерді зақымдайды. Қызылша ауруында ұрттың, қызыл иектің, еріннің кілегей қабаттарының эпителиінің микронекрозды патологиялық өзгерісі Бельскии - Филатов - Коплик дағы болып көрінеді. Ол дақ тампон немесе қалақшамен алынбайтын болып келеді. Патологиялық процестің ерекшелігі тканьдерге терең еніп кетеді. Қызылшамен ауыратын аурулар ағзасында арнамалы аллергиялық өзгеріс ұзақ сақталады. Қызылша вирусы ОЖЖ - нің дегенеративті өзгерісіне (созылмалы энцефалит, панэнцефалит) әкеледі. Қызылша патогенезінде анергия (екіншілік иммундық жетіспеушілік) дамып - жергілікті және жалпы иммунитеті төмендейді, нәтижесінде ағзада шартты патогенді микрофлораның белсенділігі артып, жиі тыныс алу жүйесінде асқынулар дамуына алып келеді. Қызылша созылмалы аурулардың өршуіне ықпал етеді. Жіктелуі. Типтік түріне байланысты: типтік, атиптік, митигированная, абортивті, жасырын, симптомсыз. Ауырлығына байланысты: жеңіл, орташа ауыр, ауыр түлері. Ауырлық критериіне байланысты: айқын интоксикация синдромымен, айқын жергілікті өзгерістерімен. Ағымына байланысты: тегіс, тегіс емес, асқынумен, екіншілік инфекцияның қосылуымен, созылмалы аурулар өршуімен деп бөлінеді. Клиникасы. Ауру 4 кезеңге: инкубациялық, продромалдық (катаралдық), бөрту кезеңі мен бөртпенің пигменттену кезеңдеріне бөлінеді. Инкубациялық кезең - әдетте 9 - 17 күн, иммуноглобулин алғандарда 21 күнге дейін созылады. Инкубациялық кезең неғұрылым ұзақ болса, қызылша соғұрылым жеңіл өтеді. Продромалдық (катаральдық) кезең - орта есеппен 3 - 4 күнге созылады. Дене қызуы 38 - 39ºС-қа дейін көтеріледі. Интоксикация синдромы алғашқы бөртпе шыққаннан 2 күн сақталады. Балалар әлсіздік, қимыл қозғалысы баяу, тамақтан бас тарту, қатты басының ауырсынуы, сандырақтау және құсу, құрысулар болады. Жүрек қан тамыр жүйесінде тахикардия, артериалдық қысымның төмендеуі, жүрек тондарының тұйықталуы, ЭКГ - де өзгерістер болады. Зәрде белок пен цилиндер анықталып, олигурия дамуы мүмкін. Катаралдық кезеңде сонымен бірге мұрынның бітелуі, жөтел (кейде ауыз жаптырмайды), конъюнктивит пайда болып, жарықты ұнатпайды. Бұл кезеңнің 2 - 3 күндерінен жоғарғы тыныс жолдарының шырышты қабаттарының өзгеруі өрши түседі. Дене қызуы субфебрильдік цифрға дейін төмендейді. Ұртының шырышты қабатында дақты өзгерістер Бельский - Филатов - Коплик дақтары: қызыл жиектері бар, ұсақ ақ папулалар пайда болады, 2 - 3 күннен кейін жойылады. Көбінесе бұл дақтар кіші азу тістеріне қарсы орналасады. Сонымен бірге жұмсақ таңдайдың шырышты қабатында қызғылт ұсақ дақтар (энантема) пайда болады. Продромалдық кезеңде науқастың түрі ерекше: беті ісіңкі, көзі қызарған, көзінен жас ағып, мұрнынан сұрғылтым сұйықтық ағып, жарықты жақтырмай, мазасы кетеді. Бөрту кезеңі - дене қызуының қайтадан 39-40ºС-қа дейін көтерілуі мен басталады. Бөртпелер ұсақ папула (волдырь), айналасы дақпен қоршалған, ұсақ және көп, айқын бір - бірімен қосылған, барлық денені жауып тұрады. Бөртпелер этаппен шығады. І-ші күні беттің терісінде, құлақ артында, мойында ірі дақты бөртпе пайда болады. 2-ші күні - денеде, тұтасқан, бірақ бөртпе элементтерінің аралығындағы тері қалыпты түрін сақтайды. 3-ші күні - бөртпе аяқ - қол терісіне жайылады. Бөрту кезеңінде интоксикация белгілері күшейеді. Жалпы сылбырлық, бала көзін ашпай жатады, басы ауырып, тәбеті жойылады, мазасызданады, аз уақыт діріл пайда болуы мүмкін. 4-ші күннен бастап бөртпе қай ретпен шықса, нақ сол ретпен жойылады. Пигменттену кезеңі - бөртпе шыққан жерлерде ол жайылғаннан кейін пигменттену және қауызданған ұсақ түлеу басталады. Асқынуы. Ларингит (көмейдің қабынуы), круп (көмей стенозы), трахеобронхит, отит (құлақтың қабынуы), алғашқы қызылша (вирусты) пневмония, екіншілік бактериалды пневмония, стоматит (ауыз қуысының кілегей қабатының қабынуы), энцефалит (мидың қабынуы), менингит (ми қабығының қабынуы), гепатит, лимфаденит, мезентериальды лимфаденит т. б. асқынулармен сипатталады. Ең жиі кездесетін асқынуы - пневмония (өкпе тінінің қабынуы) . Сирек кездесетін асқынуы мидың қабынуы, көзінің көрмей және құлақ естімей қалуы мүгедектігіне әкелуі мүмкін. Диагностикасы. Диагноз қою қиындыққа соқтырмайды, ең алдымен дәрігердің толық қарауынан, клиникалық көрінісіне қарап және қызылша ауруымен ауырған науқаспен қатынаста болуын анықтап барып қоямыз. Сонан кейін вирусологиялық, серологиялық, гематологиялық анализ нәтижесінің қорытындысымен дәлелдейміз. Негізгі диагностикалық катаралды кезеңдегі белгілері: қызылша ауруымен ауырған науқаспен қатынаста болуын анықтау, аурудың біртіндеп басталуы, температураның көтерілуі, катаралды кезеңнің дамуы (жөтел, ринит, конъюнктивит), ауыз қуысының шырышты қабатының зақымдалуы (энантема, болбыр, түсінің өзгеруі), Бельскии-Филатов- Коплик дағының (кезең аяғында ) болуы. Негізгі диагностикалық бөртпе кезеңдегі белгілері:эпиданамнезі, бөртпенің этапты шығуы, дақты - папулезды, бір - бірімен қосылатын бөртпе, кейін пигментацияға айналатын, жаңа бөртпенің шығуымен дене қызуының көтерілуі, интоксикацияның өршуі, ауыз қуысының шырышты қабатының зақымдалуы. Гематологиялық әдісте катаралды кезеңде - қанда лейкопения, нейтропения, лейкоцитарлы формула солға ығысқан, лимфоцитоз; бөртпе кезеңінде - лейкопения, эозинопения, моноцитопения, ЭТЖ өзгермейді. Дифференциалдық диагностикасы. Катаралды кезеңінде ЖРВИ (аденовирусты инфекция, тұмау, парагрипп т. б. ), кейде көкжөтел, паракөкжөтелден ажырату керек. Бөрту кезеңінде қызамық, скарлатина, менингококцемия, аллергиялық бөртпелерден т. б ажырата білу керек. Емі. Қызылшамен ауырғандардың көпшілігі ауруханаға салынбайды, үйде емделеді. Науқас қызба (лихорадка) кезінде төсектік режим сақтап, дене қызуы қалпына келгенше 2 күн жату керек. Науқас жатқан бөлме таза болуы тиіс, үнемі желдетіліп (екіншілік инфекцияның алдын алу үшін) және жарық көзі аз түсетін қалыпта жатқызу (конъюктивит кезінде жарық ауырсынуды күшейтеді), бронхит дамымас үшін төсектегі қалпын басын жоғары көтеріп, кішкентай бала болса қолға алу арқылы өзгертіп отыру керек. Терісі мен шырышты қабаттары гигиенаға сай ұсталуы міндетті. Көрініп тұрған шырышты қабаттарын күн сайын тазартып: көзін жылы қайнаған сумен, калий перманганатының әлсіз ерітіндісімен жуып (қабынуға қарсы тамшылар сульфацил, интерферон тамызу), мұрнын тазалап, ерніне май жағып отыру керек. Стоматиттің алдын алу үшін ауыз қуысын (ромашка, шалфей т. б) шөптермен шаю керек. Ауыз қуысының кілегейін тітіркендірмес үшін сүт, өсімдік тағамдарын, сұйық тағамды (шай, глюкоза, натрий хлоридтің изотониялық ерітіндісін, жеміс және көкөніс шырындарын) жиі ішкізу қажет. Ересектеу балалар аузын үнемі шайып тұруға тиіс. Тамақ толымды және витаминдері мол, жас шамасына сай болуы тиіс. Жөтел қатты қысқанда симптоматикалық ем ретінде (туссин, либексин, бромгексин, бронхикум, геломиртол, алтей тамырынан жасалған тұнба, пертуссин), қатты мазасызданғанда - бром препараттары, фенобарбитал беруге болады. Этиотропты ем - вирустарға қарсы препараттар интерферон (виферон, реаферон, реальдирон, интерлок, ацикловир) . Жедел кезңінде бөртпе кезеңінде балаға витаминдер аскорбин қышқылы, витамин А. Поливитаминдер микроэлементтерімен - аевит, олиговит, центрум, юникап-М. Десенсибилизациялық терапия көрсеткіштер бойынша (кларитин, тавегил) қолданылады. Егер пневмониямен т. б. асқынулар болса ауруханаға жатқызу керек. Диспансерлік бақылау. Қызылша энцефалитімен (менингоэнцефалит) ауырған болса 2 жыл невролог, педиатр, жұқпалы аурулар дәрігерінің бақылауында болады.

Алдын алу. Науқас балаға жүргізілетін іс - шара: 1. Ауруханаға жатқызу міндетті емес. 2. Бөртпе шыққаннан бастап 5 күнге оқшаулау. 3. Ауруға күтім жасағанда маскалырежимді сақтау, бөлмені желдету, ылғалды тазалап тұру.

Қатынаста іс - шара: 1. қатынаста болған барлық баланы есепке алу. 2. мекемені 21 күнге карантинге жабу (егер жаңадан ауырғандар болмаса карантинді ашуға болады) .

3. қатынаста болғандарды бақылау (термометрия, тері жамылғысын, шырышты қабаттарын, аранын қарау) . 4. қатынаста болған ерте жастағы әлсіреген балаларға 3 - 5 күннен кеш емес уақытта қызылшаға қарсы иммуноглобулин бұлшық етке егу. пассивті иммунитет 30 күн сақталады.

Арнайы алдын алу:1. Поливалентті Тримовакс вакцинасы (қызылша, эпидемиялық паротит, қызамыққа қарсы) . V - 12 - 15 ай; RV - 6 жасында. Дозасы 0, 5 мл тері астына немесе бұлшық етке. 15 - 20 күннен кейін барлық 100% егілгендерде 20 жылға дейін иммунитет қалыптасады

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.