Сапа мен нәтиже - жаңаша сипат

Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 3 бет
Таңдаулыға:

Сапа -- белгілі бір материалдық және рухани қажеттіліктерді қанағаттандыруға мүмкіндік беретін пайдалы қасиеттердің жиынтығы. Беріктік, төзімділік, үнемділік, көркемдік-эстет., т.б. көрсеткіштерімен сипатталады. Сапа өміршеңдік циклінің сатысына қарай бағаланады: жобалау кезінде құрылғының (құралымның) Сапасы бағаланады; дайындау кезінде технологияның мүмкіндіктеріне сай келуі, пайдалану кезінде атқарымдық Сапасы бағаланады. Сапаны айқындайтын қасиеттер абс., салыстырмалы немесе үлестік болуы мүмкін және субъективтік, объективтік немесе сараптамалық жолдармен (мыс., квалиметриялық құралдармен) өлшенеді. Тех. тәсілдері: шикізатты, материалдарды, операц. бақылау; дайын өнімді, жабдықты, жарақты, құрал-сайманды, жұмыскерлердің біліктілігін бақылау. Сапа көрсеткіштері, оларды тексеру және келісілген талаптарға сай келуі тәртібі сатушы (дайындаушы) мен сатып алушы (пайдаланушы) арасында жасалған сату-сатып алу шартында көрсетіледі. Сапа өндіруші немесе экспортшы беретін Сапа сертификатымен де куәландырылуы мүмкін. Импортталатын өнімге мемл. инспекциялар немесе басқа бір уәкілетті органдар оның құлақтандырылған қасиеттерге сай келетінін, қауіпсіз екендігін куәландыратын Сапа сертификатын береді.[[]
Қасиет - адамның не бір заттың өзіне тән сапалық болмысын, ерекшелігін айқындайтын ұғым. 1) Адам бойындағы қасиет жағымды және жағымсыз болып жіктеледі. Жағымды қасиеттер (имандылық, инабаттылық, ізеттілік, адамгершілік, ар-абырой, адалдық пен әділеттілік, т.б.)
2) Объектілердің немесе энергияның белгілі бір әсер еткен немесе өзара әсер еткен жағдайлар байқалатын сандық немесе сапалық сипаттамасы.
Сипат (Белгі) - Нысанға тиесілі нақтылы қасиеттер жиынтығы. Геологияда бұл түсінік екі бағытта қолданылады, оның біріншісі, нысанды жүйелеуге қолданылатын таксонометриялық сипаттар мен белгілер, ал екіншісі нысанды танымалдауға көмектесетін анықтаушы сипаттар мен белгілер.
Сапа мен нәтиже - жаңаша сипат

Орта ғасырдағы діни философияда сапа өзгермейтін, мәңгілік, заттардың ішкі сыры ретінде түсіндірілді.
Жаңа дәуірде ғылымның күрт дамуына байланысты заттың сапасынан гөрі, сандық жағына мейлінше көңіл бөлінді. Бірақ сапаны ерекше зерттеп оны екіге - бірінші және екінші сапаға бөлген Дж.Локк болды. Егер заттың кеңістіктегі көлемі, салмағы, түрі, қозғалысын ол біріншіге жатқызса, иіс, дыбыс, түс, дәмді -екіншіге теңеді.
Гегельдің түсінігі бойынша, сапа - қарапайым нақтылық. Бірдеңе өз сапасы арқылы сол, ал одан айырылса, өзін де жойып, басқаға айналады. Сапа - іштей қайшылыққа толы, ол өз ішінде теңдік пен айырмашылық, шынайылық пен терістеу, шектеулік пен шексіздік, бірдеңе мен өзгені қамтиды. Осындай талдаудың нәтижесінде Гегель дүниедегі пайда болып, өмір сүріп, жоққа кетіп жатқан заттар мен құбылыстардың шексіз көптүрлілігін мойындап, олардың бір-бірімен теңдігін сападан көреді, өйткені олар қандай әртүрлі болса да, бәрінің де өзіне тән сапасы бар. Нәтижесінде, Гегель сезімдік аңлау арқылы берілетін нақтылы сападан жалпы абстрактіліқ сапа ұғымына өрлеп, дүниенің шексіз көптүрлілігін, соның ішіндегі әрбір құбылыс басқаға тең, сонымен қатар тең еместігін, біреулердің көптігін мойындайды. Көптің әрбіреуі өзгемен тең, әрбіреу - бір, сонымен қатар көптің бірі. Ал мұның өзі Гегельді сан категориясына алып келеді.
Сапа жөніндегі қазіргі түсініктерге келер болсақ, ол заттың қасиеттерінің жиынтығы арқылы анықталады. Қасиет деп заттың өзгемен қатынасқа түскен ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.