Әкімшілік - құқықтық режимдер туралы
Әкімшілік -құқықтық режимдер
Құқықтық реттеу ондағы жеке, топтық, мемлекет және қоғам мүдделерінің тұрақты теңдігін қамтамасыз ететін (міндетті нормативті және әкімшілік ұйғарымдар, құқықтық реттеу типтері), сондай-ақ жеке адамның мүдделерінің өзіндік ерекшеліктерін, сақтау және есепке алынуын және жеке мен жалпылық көлемдерін қамтамасыз ету құралдарының болуын қамтамасыз етеді. Белгілі бір объектке, қызметтің белгілі бір бөлігіне қатысты жеке адамның, мемлекеттің, қоғамның мүдделерін қамтамасыз ететін, осы қызмет бөлігіндегі заңды реттеу ерекшелігін айқындауға көмектесетін құралдардың бірі құқықтық режим. Құқықтық режим құқықтық реттеудің қатаңдығы деңгейін, белгілі бір шектеулер мен жеңілдіктердің болуын, субъектілердің белсенділігіннің рұқсат етілген деңгейінің олардың құқықтық дербестігінің шектерін білдіреді [С.С.Алексеев. Общие дозволения и общие запреты в Советском праве. -М.: юридическая литература, 1989. - с. 186]. Әрбір құқықтық режим шегінде әрқашанда барлық құқықтық реттеу тәсілдері (позитивті міндеттеу, рұқсат берушіліктер, тиым салушылықтар) қатысады, бірақ әрбір режимде осы тәсілдердің біреуі жетекші болып қатысуы, соның ерекшелігін айқындайды, оның түр-келбетін анықтайды.
Әкімшілік -- құқықтық режим -- бұл реттеудің әкімшілік -- құқықтық құралдарын нақтылы үйлесуі, орталықтандыру тәртібінде, құқықтық қатынас субъектілері өзінің мәртебесі бойынша заңды тұрғыдағы позицияда болатындығы көрінетін құқықтық ықпал етудің императивті тәсілі [Бахрах Д.И. Административное право. -М.: БЕК, 1993- 280с.]. Тараптардың теңсіздігінің мәні -- мемлекеттік басқару органдарының қызметіндегі ерекшелік: қолданыстағы құқықтық ұғарымдарына сәйкес азаматтар өкілетті басқару органдарына келуі тиіс, не болмаса олардың субъективті құқықтарын жүзеге асырудың басқа жолы жоқ.
Құқықтық режимдерді 2 топқа бөлуге болады: жалпы және туынды.
Жалпы режимдерге құқық салаларының құқықтық режимдері жатады. Құқық салаларының құқықтық режимі -- бұл зерттеудің заңды құралдарының жиынтығы -- салалық құқықтық ықпал ету әдістерімекн туындаған және нақты құқық саласының өзіне тән қағидаларына негізделген салалық заңды құрал. Жалпы алғанда, салалық режимдердің ерекше реттеушілік бағыттарындағы нақты бір құқық салаларымен реттелетін қоғамдық қатынастардағы қосалқы режимдерді құру негізі болып табылады.
Қосалқы режимдер -- бұл жалпыға қарағанда азаматтар мен ұйымдардың конституциялық мәртебесін, рұқсат берушіліктердің не болмаса қосымша тиым салушылықтар немесе позитивті міндеттеулерден тұратын ереше шектеулердің мөлшерін, мемлекеттік органдардарда функционалды міндеттеулердің мөлшерінің өзгеру деңгейімен ерекшелінетін жалпыны модификациялаудан тұратын режим.
Қосалқы әкімшілік -- құқықтық режимдер екі топқа бөлінеді:
1) әдеттегі;
2) төтенше;
Әдеттегі режимдер -- тұрақтылық, мемлекеттік басқару органдарында қандайда болсын төтенше құзырлықтың боллмайтындығыфмен, азаматтар мен ұйымдардың өздерінің субъективті құқықтарын жүзеге асыру бойынша дербестігімен сипатталады. Әдеттегі әкімшілік -- құқықтық режимдер әртүрлі негіздер бойынша жіктеледі:
а) территоиялар бойынша (қорықтар және т.б.);
б) жекелеген объектілерге байланысты (қару-жарақ, есірткі және т.б.);
г) қызмет түріне байланысты (азаматтың қорғаныстың республикалық ... жалғасы
Құқықтық реттеу ондағы жеке, топтық, мемлекет және қоғам мүдделерінің тұрақты теңдігін қамтамасыз ететін (міндетті нормативті және әкімшілік ұйғарымдар, құқықтық реттеу типтері), сондай-ақ жеке адамның мүдделерінің өзіндік ерекшеліктерін, сақтау және есепке алынуын және жеке мен жалпылық көлемдерін қамтамасыз ету құралдарының болуын қамтамасыз етеді. Белгілі бір объектке, қызметтің белгілі бір бөлігіне қатысты жеке адамның, мемлекеттің, қоғамның мүдделерін қамтамасыз ететін, осы қызмет бөлігіндегі заңды реттеу ерекшелігін айқындауға көмектесетін құралдардың бірі құқықтық режим. Құқықтық режим құқықтық реттеудің қатаңдығы деңгейін, белгілі бір шектеулер мен жеңілдіктердің болуын, субъектілердің белсенділігіннің рұқсат етілген деңгейінің олардың құқықтық дербестігінің шектерін білдіреді [С.С.Алексеев. Общие дозволения и общие запреты в Советском праве. -М.: юридическая литература, 1989. - с. 186]. Әрбір құқықтық режим шегінде әрқашанда барлық құқықтық реттеу тәсілдері (позитивті міндеттеу, рұқсат берушіліктер, тиым салушылықтар) қатысады, бірақ әрбір режимде осы тәсілдердің біреуі жетекші болып қатысуы, соның ерекшелігін айқындайды, оның түр-келбетін анықтайды.
Әкімшілік -- құқықтық режим -- бұл реттеудің әкімшілік -- құқықтық құралдарын нақтылы үйлесуі, орталықтандыру тәртібінде, құқықтық қатынас субъектілері өзінің мәртебесі бойынша заңды тұрғыдағы позицияда болатындығы көрінетін құқықтық ықпал етудің императивті тәсілі [Бахрах Д.И. Административное право. -М.: БЕК, 1993- 280с.]. Тараптардың теңсіздігінің мәні -- мемлекеттік басқару органдарының қызметіндегі ерекшелік: қолданыстағы құқықтық ұғарымдарына сәйкес азаматтар өкілетті басқару органдарына келуі тиіс, не болмаса олардың субъективті құқықтарын жүзеге асырудың басқа жолы жоқ.
Құқықтық режимдерді 2 топқа бөлуге болады: жалпы және туынды.
Жалпы режимдерге құқық салаларының құқықтық режимдері жатады. Құқық салаларының құқықтық режимі -- бұл зерттеудің заңды құралдарының жиынтығы -- салалық құқықтық ықпал ету әдістерімекн туындаған және нақты құқық саласының өзіне тән қағидаларына негізделген салалық заңды құрал. Жалпы алғанда, салалық режимдердің ерекше реттеушілік бағыттарындағы нақты бір құқық салаларымен реттелетін қоғамдық қатынастардағы қосалқы режимдерді құру негізі болып табылады.
Қосалқы режимдер -- бұл жалпыға қарағанда азаматтар мен ұйымдардың конституциялық мәртебесін, рұқсат берушіліктердің не болмаса қосымша тиым салушылықтар немесе позитивті міндеттеулерден тұратын ереше шектеулердің мөлшерін, мемлекеттік органдардарда функционалды міндеттеулердің мөлшерінің өзгеру деңгейімен ерекшелінетін жалпыны модификациялаудан тұратын режим.
Қосалқы әкімшілік -- құқықтық режимдер екі топқа бөлінеді:
1) әдеттегі;
2) төтенше;
Әдеттегі режимдер -- тұрақтылық, мемлекеттік басқару органдарында қандайда болсын төтенше құзырлықтың боллмайтындығыфмен, азаматтар мен ұйымдардың өздерінің субъективті құқықтарын жүзеге асыру бойынша дербестігімен сипатталады. Әдеттегі әкімшілік -- құқықтық режимдер әртүрлі негіздер бойынша жіктеледі:
а) территоиялар бойынша (қорықтар және т.б.);
б) жекелеген объектілерге байланысты (қару-жарақ, есірткі және т.б.);
г) қызмет түріне байланысты (азаматтың қорғаныстың республикалық ... жалғасы
Ұқсас жұмыстар
Пәндер
- Іс жүргізу
- Автоматтандыру, Техника
- Алғашқы әскери дайындық
- Астрономия
- Ауыл шаруашылығы
- Банк ісі
- Бизнесті бағалау
- Биология
- Бухгалтерлік іс
- Валеология
- Ветеринария
- География
- Геология, Геофизика, Геодезия
- Дін
- Ет, сүт, шарап өнімдері
- Жалпы тарих
- Жер кадастрі, Жылжымайтын мүлік
- Журналистика
- Информатика
- Кеден ісі
- Маркетинг
- Математика, Геометрия
- Медицина
- Мемлекеттік басқару
- Менеджмент
- Мұнай, Газ
- Мұрағат ісі
- Мәдениеттану
- ОБЖ (Основы безопасности жизнедеятельности)
- Педагогика
- Полиграфия
- Психология
- Салық
- Саясаттану
- Сақтандыру
- Сертификаттау, стандарттау
- Социология, Демография
- Спорт
- Статистика
- Тілтану, Филология
- Тарихи тұлғалар
- Тау-кен ісі
- Транспорт
- Туризм
- Физика
- Философия
- Халықаралық қатынастар
- Химия
- Экология, Қоршаған ортаны қорғау
- Экономика
- Экономикалық география
- Электротехника
- Қазақстан тарихы
- Қаржы
- Құрылыс
- Құқық, Криминалистика
- Әдебиет
- Өнер, музыка
- Өнеркәсіп, Өндіріс
Қазақ тілінде жазылған рефераттар, курстық жұмыстар, дипломдық жұмыстар бойынша біздің қор #1 болып табылады.
Ақпарат
Қосымша
Email: info@stud.kz