Анальгетиктер

Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 5 бет
Таңдаулыға:

Анальгетиктер.
Ауырсыну - ағзаның тітіркендіргіштерге жауап реакциясы. Ауырсыну - барлық ағзада таралған, ол афферентті жүйке ұштарында орналасқан - ноцицепторлермен қабылданады. Ағзадан тыс (экзогенді) ауырсынуды пайда ететін факторларға: термиялық, механикалық, химиялық факторлар жатады. Ағзаның ішіндегі (эндогенді) факторларға: қабыну медиаторлары брадикинин, гистамин, серотонин жатады. Простагландиндер - ноцицепторлердің тітіркендіргіштерге сезімталдығын жоғарылатып, ауырсыну сезімін пайда етеді.
Ауырсынудың маңызы:
1) жағымды, яғни қабыну процесінің орналасу орнын көрсетеді
2) жағымсыз, яғни қатты ауырсынуды баспаса ол шокқа, ал ол өлімге де әкелу мүмкін.
Анальгетиктер - таңдамалы ауырсыну сезімталдығын жоятын препараттар тобы. Басқа сезімталдықтың түрлеріне әсер етпейді.
Анальгетиктер үш топқа бөлінеді:
1) Орталық әсерлі опиоидты (наркотикалық) анальгетиктер;
2) Орталық әсерлі опиоидты емес анальгетиктер;
3) Шеткерлік әсерлі (наркотикалық емес) анальгетиктер. Наркотикалық анальгетиктер.
Әсер ету механизмі: ОЖЖ - де ораналасқан опиатты рецепторлермен байланысып, ауырсыну сезімін төмендетеді.
Опиатты рецепторлермен әсерлесу принциптеріне байланысты келесі топтарға бөлінеді:
1. Агонистер - опиатты рецепторлермен байланысып, ауырсыну сезімін төмендететін дәрілер: морфин (словальгин), омнопон (пантопан), фентанил (сентанил), трамадол (трамал), промедол (тримеперидин гидрохлориді), пиритрамид, эстоцин;
2. Агонист-антагонистер - агонистерді рецепторлер байланыстығынан ажыратып, өздері байланысады да, ауырсынуға қарсы әсер көрсетеді:
А) анальгетик ретінде - пентазоцин (лексир), бупренорфин (норфин), нальбуфин (нубаин);
Б) агонистермен уланғанда - налорфин;
В) диареяға қарсы - лоперамид гидрохлориді
3. Антагонистер - агонистерді рецепторлер байланыстығын бұзып, өздері рецпторлердің бөгетін пайда етеді: налоксон, налтрексон.
Агонистердің жалпы қасиеттері:
1) Орталық әсерлер:
а) ауырсынуды жояды
б) ОЖЖ тежелінуі (сопақша мидағы орталықтардың тежелінуі)
в) эйфория
г) үйренгіштік
д) физикалық және психикалық дәріге тәуелділік;
2) Шеткерлік әсерлер:
а) ІҚТ - на әсері
б) қуықтың бұлшық еттеріне әсері
в) бронхтарға әсері.
Морфин - опий алкалоиды. Өте күшті ауырсыну сезімін жояды.
Орталық әсерлері:
1) анальгетикалық әсер (ауырсыну жойылады)
2) тыныс алу орталығы тежеледі (дозасы асып кеткенде, тыныс тоқталу мүмкін)
3) жөтел орталығының тежелуі
4) құсық орталығының тежелуі
5) аштық орталығының тежелуі (тәбеттің төмендеуі)
6) жылу реттегіш орталықтың тежелінуі (дене температурасының төмендеуі)
7) ұйқының пайда болуы
8) көз қимыл жүйкенің қозуы (миоз пайда болады)
9) кезеген жүйке орталығының қозуы (брадикардия)
10) тамырқозғалтқыш орталыққа әсері жоқ., артериялық қысым өзгермейді.
Шетерлік әсерлері:
1) ІҚТ сфинктерлерінің тонусының жоғарылауы (іштің қатуына әкеледі);
2) Асқорыту бездерінің секрециясының төмендеуі;
3) Қуық сфинктерлерінің тонусының жоғарылуы (зәр шығуын қиындатады);
4) Бронхтар тонусының жоғарылауы (бронхоспазмға әкеледі).
Агонистердің жалпы қолдануы:
жарақаттар, миокард инфактісі, тууды жансыздандыру, премедикация, операциядан кейінгі кезеңде, онкологиялық ауруларда.
Пентазоцин. Анальгетикалық активтілігі төмен, үйренгіштікті және дәріге тәуелділікті аз пайда етеді. Жанама әсері: құсу, жүрек айну, бас айналу, тыныстың тежелінуі. Нальбуфин, бупренорфин - пентазоцинге қарағанда күштілігі жоғары, күре тамырға енгізгенде морфинге теңеседі.
Налорфин - агонистердің барлық эффектілерін ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.