Философиялық постколониалдық роман авторлары

Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 7 бет
Таңдаулыға:

Қазақстан Республикасының Оқу - ағарту министрлігі

Л. Н. Гумилев атындағы Еуразия ұлттық университеті

Тлектесова Мадина Канатбековна

Философиялық постколониалдық роман (Салман Рушди, Джон Кутзее)

6B02201 - «Философия»

Астана, 2023 ж.

Қазақстан Республикасының Оқу - ағарту министрлігі

Л. Н. Гумилев атындағы Еуразия ұлттық университеті

Қорғауға жіберілді:

Әлеуметтік ғылымдар

факультетінің деканы

Сомжүрек Б. Ж .

« »2023 ж.

Дипломдық жұмыс

Философиялық постколониалдық роман (Салман Рушди, Джон Кутзее)

Мамандық: 6B02201 - «Философия»

Бакалавр. М. К. Тлектесова

Ғылыми жетекші,

философия ғылымдарының

кандидаты, доцент М. С. Саркулова

Кафедра меңгерушісі,

Философия ғылымдарының

Докторы К. А. Медеуова

Астана, 2023 ж.

МАЗМҰНЫ

КІРІСПЕ.: КІРІСПЕ.

КІРІСПЕ.:

ОТАРШЫЛДЫҚ ПЕН ПОСТКОЛОНИАЛИЗМДІ ЗЕРТТЕУДІҢ ТЕОРИЯЛЫҚ АСПЕКТІЛЕРІ . . .

КІРІСПЕ.:

Колониалдық, постколониалдық және ориентализмнің негізгі тұжырымдамалары . . .

КІРІСПЕ.:

Постколониалдық теориясындағы «гибридтілік» және «subaltern» ұғымдары . . .

КІРІСПЕ.:

Постколониялдық теориялар мен перспективаларға шолу… . . .

КІРІСПЕ.:

пОСТКОЛОНИАЛДЫ ДИСКУРС . . .

КІРІСПЕ.:

Постколониализм в использовании Қолдансытагы постколониалдық . . .

КІРІСПЕ.:

Философиялық постколониалдық роман авторлары: Салман Рушди мен Джон Кутзее»

КІРІСПЕ.:

Шетел философиялық романдарындағы постколониалдық дискурс («Бесчестье», «Сумеречная земля» Джон Кутзее, «Возлюбленная» Тони Моррисон, «Дети полуночи» Салман Рушди ) . . .

КІРІСПЕ.: ҚОРЫТЫНДЫ . .

КІРІСПЕ.: ПАЙДАЛАНЫЛҒАН ӘДЕБИЕТТЕР ТІЗІМІ .

КІРІСПЕ.: ҚОСЫМШАЛАР. .

АНЫҚТАМАЛАР

Осы дипломдық жұмыста тиісті анықтамалары бар мынадай терминдер қолданылады:

КІРІСПЕ

Зерттеу тақырыбының өзектілігі.

Бұл дипломдық жұмыстың жалпы мақсаты - бұрынғы отарланған (колонизацияға ұшыраған) елдердің әдебиеттерінде, оның ішінде Салман Рушди мен Джон Кутзее еңбектеріндегі "постколониалдық" ұғымының ұсынылуын зерттеу . Олардың еңбектеріне философиялық тұрғыдан анализ жасау, жазушылардың постколониалды болуына не себеп болғаның зерттеп, білу. Мәлімдемеге сәйкес дәл постколониалдық сәйкестікті (идентичность) әдебиетте оның көптеген формаларында ұсынудың арқасында, ағылшын тіліндегі үнді жазушыларының көркем әдебиетінде оқырмандар, ғалымдар және постколониалдық субъектілердің өздері өз тарихын, мәдениетін жақсы түсіне алады және ұлт, сондай-ақ сол өзгерістер және трансформациялар, олар тәуелсіздік алғаннан және отарсыздандырылғаннан кейін олардың жеке басының осы аспектілерінің әрқайсысына шыдады және әлі де шыдап келе жатыр.

Үндістан сияқты Британ империясынан тәуелсіздік және отарсыздандыру қозғалыстарынан кейін өзін қалпына келтірген елдерде, оның халқы мен мәдениетін анықтауда, постколониалдық аумағын анықтауда маңызды рөл ойнаған әдебиеттер пайда болды. Постколониалдық әдебиет өзінің формасы және сол форма арқылы білдіретіні үшін Үндістан сияқты елдерге философиялық, әдеби, мәдени және ұлттық бірегейлігіне қатысты анализге көптеген пікірталас туды. Бұл әдебиетке, жазу кезінде қолданылатын тіл, отарлық мұраға сілтемелер, кейіпкерлердің сипаттамасы

және тарихи оқиғаларды жазу және көшіру тән. Бұл фактіге байланысты

постколониалдық ұлт, оның әдебиеті, мәдениеті және халқы жазбаша түрде "постколониалдық әдебиеттің" алдын-ала анықталған формасына сәйкес келетін тек қана ағылшын тілінде бейнеленбейді, ұлт пен оның халқын қамтитын категорияны қалай анықтауға болатындығы туралы пікірталас жалпы, бүгінгі күннің өзінде өте өзекті.

Мен дипломдық жұмысымда Салман Рушдидің "Дети полуночи" (жыл) (2006), Джон Кутзее "Сумеречная земля", "Бесчестье", "В ожидании варваров" романдарының философиялық аспектілерін талдайтын болғандықтан, менің идеяларымды растау үшін романдардың нақты үзінділеріне сілтемелер жасалады және мәтіндердің бөліктері келтірілген.

Постколониялық теория постколониялық әдебиеттерді талдауда өте пайдалы болды. Оның ең маңызды мәселесі-әр түрлі мәдениеттер мен қоғамдардың, негізінен Шығыс пен Батыстың өзара әрекеттесуі және Батысқа үстемдіктің тиесілі болуы болып табылады. Батыстың Шығысқа үстемдік ету идеясының негізін қалаушы - Эдвард Вади Саид - "Ориентализм" іргелі еңбегінің авторы, ол осы бағытта "басқа" ойлаудың қалыптасуын құрды, ол үшін оның пайымдаулары бірнеше рет қатал сынға ұшырап, ғалымды "келіспейтін" және тіпті постколониялық теорияның "қуылған" (изгой) деп атады. Э. в. Саидтың" Ориентализмдегі " негізгі ережелері, негізінен, шығыстанушылардың(ориенталисттердің) Шығыс туралы мүлдем жабайы, варварлық, надан және азғын қоғам ретіндегі мәлімдемелерін сынау болып табылады. Дәл осы себептерге байланысты, Э. в. Саидтың пікірінше, Батыс өзінің принциптері мен құндылықтарын абсолютті және даусыз, априори "дұрыс", "мәдени" және "шартсыз"ретінде таңу арқылы шығысқа ықпал ету, бағалау және қысым жасау құқығын Батыс өзіне береді.

Постколониялық теорияның келесі жарқын өкілі-Франц Фанон бұл мәселені бір көзқараста қараған және "қысымның астындағы" (угнетенный) Шығыс тұрғысынан зерттеді. Африкадан шыққан ол империализмнің жалынды қарсыласы және Алжирдің тәуелсіздігі үшін ұлттық азаттық қозғалыстың жарқын өкілі болды.

Э. в. Саид пен Ф. Фаноннан кейін постколониализм теориясының жаңа кезеңдері Хоми Бхабха және Гаятри Чакраборти Спивак сияқты ғалымдармен бірге дамиды. Х. Бхабха постколониялық теориядағы" мимикрия", " гибридтілік " сияқты терминдер енгізді. Г. Ч. Спивак өз еңбектерінде постколониялық сынмен бірге М. Фуко тұжырымдамаларының объективі арқылы постколониялық феминизм тақырыбын дамытады және талдайды.

Қойылған мәселе бүгінгі күнге дейін өзекті тақырып болып табылады, философиялық және мәдени тұрғыдан өте аз зерттелген және көп еңбекті, мұқият зерттеуді және егжей-тегжейлі талдауды қажет ететін зерттеу болып табылады.

Мұнда постколониализм теориясы мүмкіндігінше орынды. Ақыр соңында, Ф. Фанонның негізгі тезистерінің бірі-әдебиет ұлттық бірегейлікті қалыптастыруда шешуші рөл атқарады.

Батыста өте танымал тақырып бола отырып, Қазақстанда, сонымен бірге бүкіл посткеңестік кеңістікте отарлық дискурс әлі де аз зерттелген тақырып болып қала береді, оған әділетсіз назар аударылмайды. Осыған байланысты бүкіл посткеңестік кеңістікті прогрессивті емес қоғам деп атауға болады, оның үстінде көптеген айтылмаған, айтылмаған және тіпті саналы емес. Батыста отаршылдық өткенді қайта қарау кезеңі қазірдің өзінде игеріліп жатқан кезде, қоғамда не болып жатқанын немесе не болып жатқанын "постколониалдық" немесе "постколониалдық"әлі түсінбейді және түсінбейді. Бұл тұжырымдама зерттеулерде өте сирек кездеседі және осыған байланысты көршілес Ресей Федерациясының ғалымы В. Чернецкийдің "қазіргі Ресейде мақтанышпен және дәйекті түрде қабылданбайтын үлкен заманауи теориялық дискурстардың бірі" болып қала береді деген пікірін мысалға келтіруге болады (империялық әдеттер қиын) " [1] .

Жалпы алғанда, посткеңестік әдебиетке қатысты отаршылдық дискурспен байланысты жұмыстардың саны өте аз және мұндай зерттеулермен айналысқан, негізінен А. Эткинд немесе г. Гусейнов сияқты Батыс академиясымен байланысты батыс ғалымдары немесе орыс әдебиеттанушылары.

Егер Қазақстанда отаршылдық пен постколониализмді талқылаудың жеткіліксіз таралуы туралы айтатын болсақ, екі сұрақ туындайды: ф. Фанон, Э. Саид, х. Бхабхи, г. Ч. Спивак және постколониализм мен отаршылдықтың басқа зерттеушілерінің еңбектеріне қызығушылықтың жоқтығын қалай түсіндіруге болады

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.