Интерактивтік оқыту технологиясы

Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 34 бет
Таңдаулыға:

Л. Н. Гумилев атындағы Еуразия ұлттық университеті

ӘОЖ 373. 091. 64:54 Қолжазба құқығында

ЖҰМАХАН АҚМАРАЛ ЖЕТЕСҚЫЗЫ

Химия пәнінде қоршаған ортаны қорғау негіздерін оқытуда заманауи ақпараттық технологияларды қолдану тиімділігі

7М01512- «Химия»

Магистрант дәрежесін алу үшін дайындалған диссертация

Ғылыми жетекші Л. А. Кусепова ЕҰУ-дың Химия

ғылымдары кафедрасының доценті

Астана, 2023

МАЗМҰНЫ

НОРМАТИВТІК СІЛТЕМЕЛЕР . . . 3

АНЫҚТАМАЛАР . . . 4

БЕЛГІЛЕУЛЕР МЕН ҚЫСҚАРТУЛАР . . . 5

КІРІСПЕ . . . 6

КІРІСПЕ

Зерттудің өзектілігі. Ұсынылып отырған зерттеу жұмысы химия пәнінде қоршаған ортаны қорғау негіздерін оқытуда заманауи ақпараттық технологияларды тиімді қолдануға арналған. Химиялық-экологиялық білім берудің атқаратын басты қызметі -ғылым мен техниканың әсерінен және табиғатта болып жатқан құбылыстардың нәтижесінде пайда болған заттардың тірі ағзаға тигізер зиянды әсеріне оқытып үйрету, сол зиянды болдырмау жолдарын іздеу, тиіп жатқан залалдан құтылу жолдарын табу. Қазіргі таңда білім берудің қай саласы болса да, Республикамыздың білім алушыларды дамытуға байланысты қойып отырған талаптарын жүзеге асыру бағытында жұмыс жасауда. Осы тұста, орта мектептегі білім мазмұны мен құрылымы педагогикалық, психологиялық және әдістемелік зерттеулер нәтижесіне сүйене отырып, жыл сайын қайта қаралып, жетілдіріліп келеді.

Соңғы жылдары білім беру саласы айтарлықтай өсуді бастан кешіруде, бұл ішінара академиялық деңгейдің жоғарылауы мен өнімділіктің артуы арасындағы оң байланысты эмпирикалық растау нәтижесі. Қазақстан Республикасы білім беруді және ғылымды дамытудың 2020-2025 жылдарға арналған мемлекеттік бағдарлмасының мақсаты Қазақстандық біліи мен ғылымның жаһандық бәсекеге қабілеттігін арттыру және жалпы адамзаттық құндылықтар негізінде тұлғаны тәрбиелеу және оқыту болып отыр. Білім беру нарығының дамуына ақпараттық технологиялардың соның ішінде цифрлық технологиялардың пайда болуы мен таралуы да ықпал етті. Президентіміз Қ. К. Тоқаевтың жолдауында айтылғандай «Қазіргі заманда бәсекеге қабілеттіліктің басты факторының бірі - барынша цифрландыру» соған орай «Химия пәнінде қоршаған ортаны қорғау негіздерін оқытуда заманауи ақпараттық технологияларды қолдану тиімділгі» диссертациялық тақырыбымды өзекті деп білемін. Ақпарат алмасу және есептеу техникасының жастар арасында ерекше танымалдығы бүгінде айқын. Оқу процесінде ақпараттық технологияларды қолдануға байланысты тенденцияларды талдау білім берудегі осы әдістің дамуының белгілі бір хронологиясын анықтауға және оның экологиялық білімге әсерін анықтауға мүмкіндік береді.

Қоршаған орта химиясы-бұл атмосфера, су және топырақ химиясын қамтитын, сонымен қатар аналитикалық химияға негізделген және экологиямен және ғылымның басқа салаларымен байланысты пәнаралық ғылым. Қоршаған орта химиясы алдымен ластанбаған қоршаған ортаның қалай жұмыс істейтінін, қандай химиялық заттар табиғи түрде және қандай әсерлермен бірге болатындығын түсінуді қамтиды. Онсыз химиялық заттардың шығарылуы нәтижесінде адамдардың қоршаған ортаға тигізетін әсерін дәл зерттеу мүмкін болмас еді. Экологиялық химиктер қоршаған ортадағы химиялық түрлермен не болып жатқанын зерттеуге көмектесу үшін химиядан және қоршаған орта туралы әртүрлі ғылымдардан алынған бірқатар тұжырымдамаларға сүйенеді. Химиядан алынған маңызды жалпы түсініктерге химиялық реакциялар мен теңдеулер, шешімдер, өлшем бірліктері, сынамалар және аналитикалық әдістер туралы түсінік кіреді.

Зерттеу мақсаты. Химияда қоршаған орта туралы оқытуда ақпараттық-коммуникациялық технологияларды қолданудың теориялық және практикалық тәсілдерін талдау.

Зерттеу міндеттері.

1. Оқулықпен, ғылыми-әдістемелік әдебиеттермен, дидактикалық материалдармен, экологиялық мазмұнды есептеуіш есептерді шығаруды жұмыс істеуге дағдыландыру;

2. Жаратылыстану пәндерін бір-бірімен кіріктіріп, өзара пәнаралық байланысты өткізу мектеп оқушыларының биогенді элементтер айналымының химиялық табиғаты туралы биохимиялық және геохимиялық білімдерін тереңдету.

3. Жаңа цифрлық бағдарламалар мен сайттарды игеру.

Зерттеу мәселесі: білім алушылардың цифрлық бағдарламалар арқылы экологиялық білімдерін арттыру қажеттілігі.

Зерттеу нысаны . Жалпы білім беретін мектептерде химия оқытуда қоршаған ортаны қорғау негіздерін түсіндіру және оқыту процесі.

Зерттеу пәні:

Жаратылыстану ғылымдарының ішінде химияның маңызды орын алуы ғылыми-техникалық прогрестің үздіксіз артып отыруынан ғана емес, бұл химия пәнінің мазмұнының биологиялық, физикалық, географиялық ғылымдармен тығыз байланыстылығынан туындайды. Бұл байланыстарды химиядан оқушыларға білім беруде ашып көрсету арқылы олардың ғылыми ұғымын жан-жақты тереңдетіп қана қоймай, бүкіл әлемнің біртұтастығы туралы көзқарастарын қалыптастыруға жағдай туады. Еліміздің әлеуметтік-экономикалық, технологиялық және мәдени жаңару жағдайында мектеп оқушыларының берік химиялық және экологиялық білімдерін қалыптастыру, олардың ойлау қабілеттерін дамыту жалпы білім берудің басым мақсаттарының бірі болып табылады. Жаңа химиялық, экологиялық, өндірістік-техникалық ақпараттардың үнемі ұлғайып отырған көлемі оқушылардан көптеген теориялар мен заңдарды, түсініктерді меңгеруін қажет етеді. Соған қарамастан көптеген бақылаулар мен зерттеулердің көрсеткеніндей, оқушылардың пәнге деген, әсіресе химияны оқуға деген қызығушылығы төмендеп отыр. Оқушылардың химиялық білім деңгейін көтерудің мүмкін жолдарының бірі химия курсында экологиялық білім беруде заманауи ақпараттық технологияларды қолдану табылады. Осы кезге дейінгі көптеген зерттеулер мен талдауларға назар аударсақ, мектептерде пайдаланылып отырған химия оқулықтарында қоршаған ортаны қорғау бөлңмдері теориялық және әдістемелік сипаты жағынан әлі де жетілдіре түсуді, мазмұндық тұрғыдан қосымша оқу құралдарын ұсынуды қажет ететіндігі байқалады.

1940 жылдардан бастап Қазақстанда химияны оқыту әдістемесін жасау және жетілдіру ісі қолға алынды. Бастапқыта озат мұғалімдердің іс-тәжірибесін кеңінен тарату және мұғалімдерге әдістемелік көмек көрсету мақсатымен біраз еңбектер жазылды. Солардың ішінен О. А. Суворованың “Химияны оқытудың социалистік құрылыс практикасымен байланысы” деп аталатын еңбегін атап өтуге болады.

Қазақстанда химияны оқыту әдістемесі бойынша жүргізілген зерттеу жұмыстарының негізгі бағыты-орта мектап химиясының өзге пәндермен және өндріспен байланысын ғылыми жағынан негіздеу. Д. Қоянбаев Қазақстанның оңтүстік аймағындағы оқушылардың ауыл шаруашылығы тәжірибелік жұмыстарындағы химия, С. Мұсабеков химияны оқытудың биология және ауыл шаруашылығы өндірісімен байланысы, А. Г. Гатаулин ауыл мектептерінде химияны оқытудың топырақтану негіздерімен байланысы, Л. П. Калашникова химияны оқытудың жер туралы ғылымдармен байланысы, Л. З. Дюсюпова органикалық химияны оқытудың физикамен байланысы, К. А. Сарманова химияны оқытуда оқушылардың IV-VI сыныптарда жаратылыстану-математикадан алған білімдерін пайдалану мә селелерін зерттеді. Қазақстандағы органикалық химияның дамуы белгілі ғалымдар Д. В. Сокольский, Т. К. Чумбалов, И. Н. Әзербаев, А. Ф. Сейтжанов есімдерімен тікелей байланысты. Бұл ғалымдар өздерімен бірге органикалық химия саласында іргелі және қолданбалы зерттеулердің дамуына маңызды үлес қосқанда дарынды шәкірттер тәрбиеледі.

Білім беруді экологияландыру мәселелері В. М. Назаренко, Д. П. Ерыгина, Г. В. Мисичкина, Л. А. Коробейников, Г. М. Чернобельская, Н. Е. Кузнецова т. б. жұмыстарында қарастырылған. Олар мектеп химия курсының негізгі бөлімдері бойынша экологиялық білім беруді қалыптастыруға мүмкін болатын бөлімдерді көрсеткен болатын. Қоршаған орта, ондағы адамның қызметі нәтижесінде жүретін процестер мен өзгерістер туралы нақты түсініктерді түсіну оқушылардың химиялық білімдерінсіз мүмкін емес. Бұл жұмыстарда экологиялық білім беруді тиімді етудің түрлі әдістері мен формалары қарастырылады.

Экологиялық білім-бұл қоршаған ортаға жауап беретін білім мен дағдылар жүйесін игеруге бағытталған үздіксіз оқу процесі. Экологиялық білім-бұл мектеп оқушыларының табиғатқа ұқыпты қарау қондырғысын қалыптастырудың мақсатты процесі. Экологиялық мәдениет - адамның белгілі бір білімі мен экологиялық тұрғыдан тиімді қызметке дайындығы. Экологикалық жауапкершілік-адамның қоршаған ортамен қарым-қатынастағы еркіндік өлшемін түсінуі. Экологиялық білім мен білімнің түпкі мақсаты экологиялық дүниетанымды қалыптастыру болып табылады.

Бұл бағытта Верзимин Н. М., Шибанов А. А., Сухомлинский В. А., Захлебний А. Н., Зверев И. Д., Сарыбеков Н., Фролов И. Т., Шкарбан Н. В., Дерябо С. Д., Бейсенова А. С., Длимбетова Г. К., Шайхеслямова Қ. О. т. б. еңбектерінде экологиялық білім мәселесіне қатысты негізгі идеялармен ұғымдардың мәнін нақтылауға, өзара байланысының әдіснамалық негізін анықтауға себеп болды. Жоғарыда аталған ғалымдардың еңбектерінде оқушыларда қалыптастырылатын экологиялық білім мен тәрбиенің педагогикалық және ғылыми-теориялық негіздері «білімді экологияландыру», «экологиялық білім», «экологиялық тәрбие» ұғымдарымен тікелей байланысты екенін көрсетіп отыр. «Білім беруді экологияландыру дегеніміз - экологиялық идеялар, түсініктер мен принциптердің басқа пәндерге ендіру тенденциясының сипаттамасы, сонымен қатар экологиялық сауатты адамдарды дайындау» болып табылады.

Чибисова Н. В., Долгань Е. К «Экологиялық химия» курсында экология күрделі интеграцияланған ғылымдар кешені болып табылатынын айтып кеткен. Химик-мамандар қазіргі заманғы техникаланған қоғам мен қоршаған ортаның өзара қарым-қатынасы, антропогендік қысымның артуы жағдайында биосфераның жұмыс істеуі, табиғи объектілерді талдау әдістері, қоршаған ортаның сапасын бақылау және экологиялық ғылымдағы химияның орны мәселелерін нақты түсінуі керек.

Экологиялық проблемалар әрқашан ерекше қиын, өйткені олар көп байланысты, тірі организмдер мен жансыз табиғат арасындағы қатынастардың бүкіл жүйесін қамтиды. Қазіргі экология қолданыстағы тепе-теңдік процестерін зерттеумен де, жаңа жағдайларды іздеумен де сипатталады. Экология биосферадағы құбылыстар шеңберін қамтитын ғылым ретінде биология, химия, химиялық технология, ауыл шаруашылығы және т. б. мәселелермен тығыз байланысты.

Г. А. Воронова, Т. А. Юрмазова «Биосферадағы химиялық элементтер» әдістемелік нұсқаулығында қоршаған орта химиясына анықтама берген. Қоршаған орта химиясы, анықтамалардың бірі бойынша, су, топырақ, ауа ортасындағы химиялық заттардың көздерін, реакцияларын, мінез-құлқын және оларға техносфераның әсерін зерттеумен айналысады. Қоршаған орта химиясы-қоршаған ортаның химиялық аспектілерімен айналысатын ғылым. Бір жағынан, ол органикалық химия, Физикалық химия немесе биохимия сияқты химияның бөлігі, екінші жағынан, ол адамның қоршаған ортасын зерттейді. Қоршаған орта химиясы геохимия, экология, атмосфера және гидросфера ілімдерінің түйіскен жерінде орналасқан.

Қазіргі уақытта қоршаған орта туралы ғылымдар блогында бірнеше химиялық пәндер бар:

* Экологиялық химия: табиғи химиялық заттардың әсерінен организмдер мен олардың тіршілік ету ортасының өзара әрекеттесуін зерттейді.

* Токсикологиялық химия: улы заттардың химиясы, негізінен олардың тірі ұлпалармен және организмдермен өзара әрекеттесу мәселелерімен айналысады.

* Аналитикалық қоршаған орта химиясы: қоршаған ортадағы әртүрлі заттарды анықтауға арналған аналитикалық химияны қолдану».

Қазіргі қоғамға бейімделу тек білімді ғана емес, сонымен қатар оларды күнделікті өмірде және практикалық істерде шығармашылықпен қолдана білуді қажет етеді. Бұл, біріншіден, өмір сүру үшін қажетті жаһандық және ұлттық мәселелерді шешу қабілетін, екіншіден, ғылым мен техниканы жаңарту және жоғары технологияларды ұсыну жолдарын табу қабілетін талап етеді. Жастарды осы мәселелерді шешуге тәрбиелеу үшін химия ғылымының нәтижелерін олардың білім жүйесіне енгізу, теорияны толық меңгеру, айналасындағы нақты деректерді көру және сақтау, олардың зерттеулері арқылы шындықты растау және осы әрекеттер арқылы тәжірибе мен эксперимент алу үшін жағдай жасау қажет. Мұндай қызмет жаңа химиялық білім беруді құрумен және жаңа технологияларды таратумен тығыз байланысты.

Соңғы жылдары қоршаған орта туралы ғылымдарды оқытуда ақпараттық-коммуникациялық технологияларды (АКТ) қолдану кең тарала бастады. Бұл тәсіл оқу процесін жақсартатын және оқушылардың пәнді түсінуіне көптеген теориялық және практикалық артықшылықтарды ұсынады.

М. Д. Трухина мақаласында ақпаратты технологиялардың қоғамдағы соның ішінде білім беру саласындағы орны ерекше екенін көрсеткен. Ақпараттық қоғамдағы және постиндустриалды қоғамдағы адамдар кез-келген уақытта өздерін қызықтыратын мәселелер бойынша ақпаратқа қол жеткізе алады. Алайда, пайдалы, өзекті ақпаратпен қатар, олар көбінесе пайдасыз, бұрмаланған немесе дұрыс емес ақпарат алады. Мультимедиялық технологиялар заманауи білім беру тәсілдерінің әдістері мен формаларын өзгертуге мүмкіндік берді, бірақ сонымен бірге бұл прогрессивті құбылыс жастардың шынайы өмірден оқшаулануын және олардың жеке білім алуға ынтасының жоқтығын күшейтті. Жоғарыда келтірілген қарама-қайшылықтар адамзат қоғамының жалпы мәдениетінің бөлігі болып табылатын қоғамда ақпараттық мәдениетті қалыптастырудың нақты идеясын, "қоғамдағы ақпараттың өзара әрекеттесу дәрежесін және барлық ақпараттық қатынастардың дамуын, барлық қажетті ақпаратпен жұмыс істеудегі кемелдік өлшемін" жасайды. Электрондық бұқаралық ақпарат құралдары біздің өмірімізге мықтап енді, сондықтан білім беру процесінде ерекше даму мен пайдалануды талап етеді. Химия сабақтарында ақпараттық-коммуникациялық технологиялар (АКТ) оқу материалдарын зерттеу құралы ретінде және оқу нәтижелерін бақылау үшін қолданылады; АКТ енгізу үшін мазмұнды таңдауда дербестік деңгейін арттыру үшін студенттерге проблемалық және интегративтілік критерийлеріне сәйкес келетін тақырыптар ұсынылады (мысалы, қоршаған орта химиясын зерттеу кезінде. Мұнай: экологиялық және экономикалық аспектілер, табиғи апаттардың физика-химиялық процестері, сондай-ақ адамзаттың жаһандық проблемалары туралы шындықтар мен мифтер), АКТ-ны әзірлеу кезінде көрсетілген әдіснамалық дағдылар минимизация және сандық бағалау тұрғысынан бағаланады, сәйкесінше: олар "маңызды ақпаратты білу процесінде таңдау және қажетсізді тастау" және "маңызды ақпаратты пәннің, құбылыстың, процестің мәнін тереңдетуге мүмкіндік беретін білім салалары бойынша белгілі бір логикалық блоктарға жіктеу" деп түсініледі.

Жоғары мектепте химияны оқытудың ерекшелігі оның интегративті сипатында және оқытудың инновациялық әдістері мен технологияларын жүзеге асыруды көздейтін кәсіби және практикалық бағытта. Қазіргі заманғы химиялық-білім беру технологияларының әдіснамалық негізі интегративті құзыреттілік тәсіл болып табылады, оның негізінде жеке және жүйелік-белсенділік тәсілдерінің жетекші идеялары мен принциптері жатыр. Химияны оқытудың инновациялық педагогикалық технологиялары мен әдістемелерінің пайда болуы мен дамуы кепілдендірілген нәтижелермен оқыту процесін басқару мәселелерін шешу қажеттілігіне байланысты белсенді дамыды. В. Ф. Мануйлов, И. В. Федоров инновациялық технологиялардың түрлерін анықтады. Оқыту процесінің қайта құрылуын көрсететін технологиялар радикалды түрлерге жатқызылды; біріктірілген инновациялық технологиялар бірқатар белгілі элементтердің немесе технологиялардың жаңа технологияға немесе оқыту әдісіне қосылуын көрсетеді; модификациялық технологиялар оқыту әдісін немесе технологиясын айтарлықтай өзгеріссіз оңтайландыруға бағытталған. Ғалымдар инновациялық технологияларды дамыту бағыттарын анықтады: репродуктивті оқыту, зерттеушілік оқыту, оқу пікірталас модельдері және ойын оқыту әдістерінің модельдері.

"Әдістеме" ұғымы "технология" ұғымына жақын, өйткені әдістемені іске асырудың негізгі мақсаттарының бірі оқытудың нақты міндеттеріне сәйкес келетін технологияны таңдауға мүмкіндік беретін факторларды анықтау болып табылады. Жоғары мектепте химияны оқытудың әртүрлі әдістері олардың жұмыс істеу және тағайындалу деңгейлерімен байланысты, бұл химияны оқыту процесінде олардың барабар таңдауын қажет етеді. Әдістемелік деңгейде химиялық және басқа таным объектілерінің өзара тәуелділігі туралы идеяларды көрсететін интегративті тәсіл жұмыс істейді; жалпы логикалық деңгейде индукция, дедукция, ұқсастық, салыстыру және т. б. әдістері жұмыс істейді; жалпы педагогикалық деңгейде-презентация әдістері; дидактикалық әдістемелік деңгейде − химияны оқытудың нақты әдістері, химиялық зерттеу әдістері (Химиялық объектілерді және олардың бейнелерін бақылау; Химиялық эксперимент; химиялық объектілерді модельдеу; химиялық объектілерді сипаттау; химиялық фактілер мен құбылыстарды түсіндіру; болжау химиялық заттар. Дидактикалық тағайындау тұрғысынан химияны оқыту әдістері келесі топтарға біріктіріледі: ұйымдастырушылық-басқарушылық, мотивациялық ынталандырушы, бақылау-бағалау.

Химияны оқытудың инновациялық әдістемелерін іске асырудың табыстылығы жоғары оқу орнының оқытушысына тәжірибеге бағдарланған талаптар қояды, ол: оқу сабағының мақсаттарын нақты тұжырымдап, белгілей білуі; пәннің оқу бағдарламасының мазмұнын әзірлей білуі; оқу процесінде дәстүрлі және инновациялық сабақтардың үлгілік түрлерін іске асыра білуі; оқу процесінде АКТ құралдарын қолдана білуі; оқу процесін бақылаудың әртүрлі педагогикалық нысандарын қолдана білуі; білім беру ресурстарын пайдалану; оқу сабақтарын өткізу үшін әдістемелік ұсынымдар мен құралдар әзірлеу. Біз жоғары мектепте химияны оқытудың кейбір инновациялық әдістерін ашамыз. Ең алдымен, жоо-да химияны инновациялық оқытудың интерактивті сипатын атап өтеміз. Бұл химияны оқыту процесіне интерактивті оқыту әдістерін енгізуді қамтиды, оларға проблемалық оқыту әдістері, пікірталастар, кейс-стади, топтық жұмыс, іскерлік және рөлдік ойындар, химиялық білімді, интеллектуалды дағдыларды және дағдыларды меңгеру процесінде студенттің белсенділігін болжайтын оқытушы мен студенттің тұлғаға бағытталған өзара әрекеттесуіне негізделген блицопрос және сауалнама әдісі жатады.

Н. А. Чуйкова мақаласында ЖОО-дағы білім беру процесін ақпараттандыру оқытушылардың ақпараттық және коммуникациялық технологиялардың заманауи құралдарын пайдалануға қатысты әдістемелік шеберлігіне белгілі бір талаптар қояды. Жоғары мектепте химиялық пәндерді оқытуда қолданылатын электрондық білім беру ресурстарын оқытудың ұйымдастырушылық формаларына сәйкес жіктеген жөн: дәріс курсын қолдауға арналған бағдарламалар; зертханалық практикумды қолдауға арналған бағдарламалар; жеке және өзіндік жұмысты ұйымдастыруға арналған бағдарламалар; мониторинг және диагностика бағдарламалары. Химияны оқытудың электронды құралдарының бұл жіктелуі мұғалімнің студенттерді химиялық даярлаудың әртүрлі кезеңдеріндегі рөлі мен маңыздылығын түсінуіне ықпал етеді. ЖОО-да химияны оқытудың тиімді инновациялық технологиясы модульдік оқыту технологиясы болып табылады. Оқу модулі, Н. С. Крючкинаның айтуынша, оқу ақпаратын, әдістемелік ұсыныстарды, оқу тапсырмаларын, бақылау және тексеру материалдарын, глоссарийді қамтиды. Оқу модулі-бұл "танымдық және кәсіби аспектілерді қамтитын логикалық аяқталған оқу бағдарламасы, оны игеру білім, білік және дағдыларды бақылаудың тиісті формасымен аяқталады".

Жаңа буын стандарты білім алушылардың жеке, Мета-пәндік және пәндік нәтижелеріне, соның ішінде Мета-пәндік талаптарға пәнаралық ұғымдар мен әмбебап оқу әрекеттерін игеруге, сондай-ақ өзінің жеке білім беру траекториясын құру қабілеті мен ұйымдастырылуына, зерттеу, жобалау және әлеуметтік қызмет дағдыларын игеруге қойылатын талаптарды белгілейді. Стандарттың негізінде жүйелік-белсенділік тәсілі жатыр, ол мыналарды қамтамасыз етеді:

- өзін-өзі дамытуға және үздіксіз білім алуға дайындықты қалыптастыру;

- білім беру жүйесінде білім алушылардың дамуының әлеуметтік ортасын жобалау және құрастыру;

- білім алушылардың белсенді оқу-танымдық қызметі;

- білім алушылардың жеке, жас, психологиялық және физиологиялық ерекшеліктерін ескере отырып, білім беру қызметін құру

Қазіргі білім берудің басым мақсаты мұғалімнен оқушыға білімді, дағдыларды репродуктивті түрде беру емес, оқушының оқу мәселесін өз бетінше анықтау, оны шешу алгоритмін тұжырымдау, процесті бақылау және нәтижені бағалау қабілеттерін толыққанды қалыптастыру және дамыту болып табылады.

Дамытушылық оқыту жағдайында оқушының негізгі құзыреттіліктерді қалыптастыру процесінде максималды белсенділігін қамтамасыз ету қажет, өйткені соңғысы тек өз іс-әрекетінің тәжірибесінде қалыптасады. Психологтар К. К. Платонов пен Г. Р. Голубевтің айтуынша " сабақ барысында оқушылардың естігенінен олардың жадында орта есеппен 10% мазмұн қалады. Оқу арқылы қабылданғаннан 30% бекітіледі. Оқушылардың қандай да бір затты немесе құбылысты бақылауы олардың жадында орта есеппен 50% - ға жуық қабылдауды қалдырады. Оқу материалы бар оқушылардың практикалық әрекеттері олардың жадында қабылдаудың орта есеппен 90% құрайды".

Осыған сәйкес, көптеген зерттеушілер білім берудегі инновацияларды интерактивті оқыту әдістерімен байланыстырады, олар "материалға шығармашылық көзқарасты қажет ететін және әр оқушының ашылуына жағдай жасайтын барлық әрекеттерді"білдіреді

Білім беру процесінің тиімділігі педагогикалық технологиялармен анықталады. Қазіргі білім беру процесі оқушылардың шығармашылық қабілеттерін дамытуға ықпал ететін жаңа, тиімдірек технологияларды іздеусіз мүмкін емес. [2]

Осы функциялардың орындалуы мұғалімнің инновациялық білім беру технологияларын таңдауын анықтайды.

Технология (грек сөзінен techne-өнер, шеберлік және логия-ғылым) - материалдарды алу, өңдеу әдістері мен тәсілдерінің жиынтығы.

Білім беру технологиялары-бұл қойылған мақсаттарға сәйкес білімді, дағдыларды, дағдыларды және қатынастарды жобалау, қалыптастыру және бақылау операцияларының жиынтығы.

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.