Тіл білімінің әдіснамалық мәселелері

Жұмыс түрі: Курстық жұмыс
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 51 бет
Таңдаулыға:

Қаззақстан Республикасының білім ж»не ғылым

Академик Е. А. Бөкетов атындағы Қарағанды университеті

ДИПЛОМДЫҚ ЖҰМЫС

Тақырыбы: Ахмет Байтұрсынов шығармашылығындағы тіл философиясының мәселесі

Орындаған: Кеншилиг Назым

Группа: ф-41

МАЗМҰНЫ

КІРІСПЕ

1. Тіл мәселесі және ұлттық сана философия тіл білімінің орталық мәселесі ретінде

1. 1. Тіл философиясы тілдің философиялық қызметі жөніндегі ғылым

1. 2. Алаш ағартушыларының шығармаларындағы тілдік сана мәселесі

2. Ахмет Байтұрсынұлының қазақ ұлттық-философиялық ойлауын дамытудағы рөлі

2. 1. «Оқу құралы», «Тіл қралы», «Тіл жұмсар» еңбектері -тіл білімінің негізі

2. 2. Ахмет Байтурсынұлы шығармаларың ұлттық сананы жаңғыртудағы рөлі

ҚОРЫТЫНДЫ

ПАЙДАЛАНҒАН ӘДЕБИЕТТЕР ТІЗІМІ

КІРІСПЕ

Зерттеудің өщектілігі. Бүгінгі таңда елімізде жүріп жатқан жаңару үрдісі өткен тарихымыздың сан қырын объективті тұрғыдан дұрыс бағалауға және ондағы рухани құндылықтарды қазіргі ағарту, оку-тәрбие ісінде кеңінен пайдалануға қолайлы жағдайлар туғызып отыр. Әсіресе ұлттық педагогикамыздың қайта жаңғыруына байланысты халқымыздың ғасырлар бойы жинақтаған ұлттық дәстүрінің бүгінгі ұрпақ тәрбиесіне қажет екені анық.

Алайда, қоғамымызда орын алған әлеуметтік-экономикалық кедергілерге байланысты бұл мәселенің көптеген жақтары әлі де өз шешімін таппай отыр. Мәселені шешуде педагогика ғылымы халқымыздың мәдени мұрасын, педагогикалық ой-пікірлер саласында қорланған барлық құнды, қажетті жәдігерліктерді және халық ағарту мен қоғамның даму кезеңдеріндегі тәжірибелерді жүйелі түрде зерттеп, пайдалануы қажет. Осы тұрғыдан қарағанда, халықтық идеялардан нәр алған қазақ жазушы-педагогтарының шығармашылықтары адамгершілік асыл қасиеттерді дамытып жетілдіруге, қоршаған ортаны танып білуге, ата дәстүрін ардақтап, қадір тұтуға және, ең бастысы, қоғамдық тәрбие беруге бағытталған.

Сонымен, проблеманың көкейкестілігі және оның тарихи-педагогикалық тұрғыда зерттелмеуі мен практикадағы маңыздылығы курстық жұмысының тақырыбын « А. Байтұрсыновтың педагогикалық көзқарасы мен қызметі » деп таңдауға себеп болды.

Зерттеу мақсаты - Ахмет Байтұрсынов шығармашылығындағы тіл философиясының мәселес. Ахмет Байтұрсыновтың педагогикалық көзқарастарының негіздерін анықтау.

Зерттеу пәні: Ахмет Байтұрсынов шығармашылығындағы тілдік процесті пайдалану.

Зерттеу міндеті:

- А. Байтұрсыновтың педагогикалық еңбектерінің

құндылықтары.

-А. Байтұрсыновтың педагогикалық көзқарастары.

- А. Байтұрсынов шығармашылықтарындағы халықтық идеяның зерттелу жайы.

-Ахмет Байтұрсынов шығармашылығындағы халықтық идея - ұлттық

білім беру жүйесінің негізі.

Зерттеу әдістері: талдау, біріктіру, қорытындылау, салыстыру. Тіл - адам баласының барша тіршілік болмысымен ұштасып жатқан құндылығы, ұлттың рухани тағлымы, ұлт болмысының түп қазығы. Кез келген ұлтты тану үшін, сол ұлттың бойына сіңген ұлттық құндылықтарды тани білуіміз қажет. Ұлт үшін маңызды ұлттық құндылықтардың бірі тіл.

1. Тіл мәселесі және ұлттық сана философия тіл білімінің орталық мәселесі ретінде

1. 1. Тіл философиясы тілдің философиялық қызметі жөніндегі ғылым

Кез келген ұлт үшін тілдің философиялық мәні, адамзат өмірінде орыны айрықша. Тіл қоғамда адамның рухани жетілуіне, кемелденуіне қызмет ететін рухани құндылықтардың бірі. Әрбір ұлттың рухани байлығы тілмен астасып жатыр. Қоғамдық өмірде саналы адам тәндік қажеттіліктен әлдеқайда кең, әлдеқайда терең әлемде өмір сүруді аңсайды. Ол ‒ рухани әлем. Адамның өмір сүруінде екі әлем бар: биологиялық және рухани әлем. Биологиялық әлем адамның тәндік қажеттіліктерін ғана қанағаттандырса, рухани әлем ‒ адамды мәңгіліктің аясында өмір сүруге шақыратын әлем. Биологиялық жағдай ұрпақ жалғастыру, із-түссіз жоғалып кетпеудің кепілі. Өмір адам үшін белгілі бір мәнділікке ие болған кезде ғана өмір болып табылады. Адам күнделікті мұқтаждықпен ғана күн кеше алмайды, ол үнемі толғанады. Адам табиғаты шексіз, жан-жақты. Ол биологиялық дамуды ғана емес, қоғамдық, рухани дамуды да қажет етеді. Сондай адамның ру- хани дамуынан туған құрдылықтардың бірі ‒ тілі, мәдениеті, діні, дәстүрі. Ал, мәңгіліктің аясы ‒ рухани дүние. Рухани өмірде адам барлық адамдармен теңесе алады, биік құндылықтарға қол созады. Рухани байлық әр кезде әр халықты ұлт ретінде сақтап қалатын және оны өзгелермен қатар өмір сүру құқығын дәлелдейтін императив [3] . Сондықтан, қазақ халқының дүниетанымында «тіл - ұлт айнасы» деген сөз бекер айтылмаған. Тілді сүю дегеніміз, ұлтты сүю және оны бағалау. Кез келген халықтың өмір салты, әдет -ғұрпы мен мәдениеті оның тілінен көрінеді. Қазіргі қазақ халқы және еліміздің болашағы үшін, тіл басымдылық танытатын құндылықтардың бірі болып табылмақ.

Философия тарихында құндылықтардың қалыптасуы мәселесі ерте заманан бері ғұламалардың назарында болып келді. Философия тарихындағы көрнекті ойшылдар әрбір ұлт үшін тілден биік құндылықтың жоқ екендігін, тілдің жоғалуы ұлттың жоғалуымен бірдей құбылыс ретінде саралайды. Тілдің қалыптасу негізін адамның пайда болу процесімен байланысты. Тілдің қалыптасып пайда болу процессін ғылымда глоттогенез деп атаған. Жер бетінде мыңдаған жеке тілдер бар. Олардың өзара айырмашылықтарымен өзара ұқсастығыда бар. Құран Кәрімде Алла әр халықты бөлек жаратты делінеді. 5-Мәида сүресінің 48 аятын- да: «Сендердің әр біреулерің үшін бір жол-жоба қойдық. Егер Алла қаласа, барлығыңды бір-ақ үммет қылар еді», - деп анық айтылған [4] . Тіл ұлттың өзіндік дара ерекше белгісі болып табылмақ. Қандайда бір ұлтқа тән тіл, сол ұлттың игілігіне қызмет ететін қоғамдық құбылыс. Ол адамның ой-санасының дамуының, жеткізуінің, қарым-қатынас жасауының басты құралы.

Жер бетіндегі әр ұлттың географиялық өмір сүру аймағы, өзіне тән тұрмыс дағдысы, дүниені тануы, тілі, діни көзқарасы, мәдениеті және соған сәйкес салт-дәстүрі, әдет-ғұрпы, ырым-тыйым- дары бар болуы заңды құбылыс. Онсыз ешқандай өркендеу, өсіп-өну, даму, тіршілік нышанын көзге елестету қиын. Дамудың ең төменгі сатысында тіршілік кешетін халықтардың да өз тілі, мәдениеті, діні, дәстүрі, әдет-ғұрыптары, ритуалдары бар. Оған тыйым салуға ешкімнің құқы жоқ. Әрбір жеке дара халық елдік тілін, дәстүрін, мәдениетін, дінін айнытпай сақтап, ұрпақтан ұрпаққа көшіре беру- ге аса мүдделі. Өркениеттің ең жоғарғы сатысына өткен озық, көшбасшы елдердің ұлттық тілге, мәдениетке, дінге, дәстүрге айрықша мән беретіні, ерекше ұстанатындығы сондықтан. Бұл оларға артықшылық сипат беріп, рухтандырып, өзге халықтардың көзінде мәртебесін асырып тұрады. Төл құндылықтарын берік ұстанған ұлттар жер бетінен ешқашан азып-тозып, бүліншілікке ұшырап, жоғалып кетпейді. Сыртқы жау келсе алдырмайды, ішкі кеселге бой бермейді. Сөйтіп, жарық дүние тұрғанша тұрады. Себебі төл құндылықтардың болымыстық негізінде жасампаз ұлттық рух жатыр [3] .

Философияда тілдің қалыптасуын қоғамдық құбылыстармен байланысты- ра отырып, белгілі бір қажеттіліктен туындаған құбылыс ретінде таниды. Сондықтан тіл мәселесі философиядағы

Философия тарихында XIX ғасыр аяғымен XX ғасыр басында «тіл философиясы» деп аталатын философиялық бағыт қалыптасты. Тіл философиясы тілдің танымдық құрылымын ашатын философияның зерттеу саласы Бұл философиялық бағытта, ең алдымен, тіл құрылымдарының ойды қалай өзгертетіндігі, тілден бөлінбейтін ой қалайша тіл заңдылықтары бойынша өмір сүре бастайтындығын анықтаған. Бұл ілімнің қалыптасуын белгілі ойшыл Вильгельм Гумбольд есімімен байла- ныстырады. Ойшыл өз еңбегінде «Тіл ұлттың рухан құндылығы, тіл арқылы адамда ойлау мәдениеті қалыптасып, дүниені меңгереді» деп саралайды»[5] . Тілдің ішкі формаларының негізін анықтап, оған философиялық талда- улар жасай отырып, адам болмысын дамытудағы ролінің айрықша екендігін қарастырады.

«Тіл философиясы» термині П. И Житецкий, К. Вослер, М. М. Бахтин, В. Н. Волошинов, А. Марти, О. Функе секілді ойшылдардың ілімдерінде айрықша қарастырылды. Сонымен қатар, ХХ ғасырда Англияда «лингвистикалық философия» деп аталатын ілім пайда болды. Бұл ілімді аналитикалық философия деп атады. Лингвистикалық философияның қалыптасуын Людвиг Витгенштейн, Готлоб Фреге мен Бертран Расселдің ілімімен тығыз байланыстырады. Адам өзіндік ойын бірінші тілде объективтендіреді, тіл адамда қарым-қатынас құралы ретінде қызмет атқаратындығын анықтаған. Тіл- ақпаратты сақтау және жеткізу құралы ретінде таныған. Бұл философиялық бағыт тілдің табиғатын зерттеу негізінен құрылған. Тілді жеке құбылыс ретінде қарастырмайды, керісінше философияның негізгі салалары феноменология, герменевтика, экзистенци- ализм категорияларының ажырамас бөлігі ретінде қарастырады. Людвиг Вин- генштейн:« Кез келген сөздің логикалық мазмұны бар, оны түсіну үшін дұрыс ой қорыта білу қажет» деп жазады [6] . Бертан Рассел «Адамның күнделікті өмірінде қолданылатын тілді, логикалық тілмен жақындастыруға болады» [7] . Ойшыл өз дүниетанымында тілдің табиғатын, шығу тегін, оның адамзат өміріндегі қызметін зеріттейді. Тілдің шығуына өте көне замандағы адамдардың жануар- лар дүниесінен бөлініп шығуымен бай- ланыстыра отырып, алғашқыда адам- дар қалай сөйлеп үйренгенін айқындау үшін, тек лингвистикалық зерттеулердің жеткіліксіз екендігін, антропогенез және сопогелез сияқты мәселелермен бай- ланысын аша отырып анықтау қажет екендігін көрсетеді. Қандайда тілдің құрылымы адамның ойлау мәдениетімен байланысатындығын қарастырады.

Аристотель өз еңбегінде: «Тіл заттарды бейнелеудің бейнесі дейді» [8, 325 б. ] . Тілдің болмыстық сипатына баса назар аударады. Ойлау мен тілдің қатынасын зерттеген. Тіл таңбалық жүйе нәтижесінде дыбысталатын, адамдардың өзара түсінісуін қамтамасыз ететін, тек адамзатқа ғана тән қоғамдық-әлеуметтік процесс ретінде зерделеген. Адам- зат өмірінде заңды түрде қалыптасқан семантикалық жүйе ретінде таниды. Оның негізгі қызметі ретінде ақпаратты сақтау, жеткізу және адамның ойлау процессін жетілдіретін құбылыс ретінде саралайды. Оның қоғамдық өмірде коммуникативтік қызметінде айрықша екендігін баяндай- ды. Аристотельдің тілге қатысты ойла- ры «Категориялар» еңбегінде айрықша орын алған. Тіл адам болмысына ғана тән универсум ретінде таниды.

И. Кант: «Ағартушылық дегеніміз не?» [9] деп жазады. Ағартушылықты адам танымының субьектісі ретінде қарастырады. Субьект адамзат өміріндегі игілік - тіл, мәдениет, ғылым, білім, техникаға арқа сүйейді. Ойшыл өз дүниетанымында «таным дегеніміз не?»,

«таным қалай жүзеге асады?» деген сұрақтарға шешім іздеген. Танымдық процестердің адамның тіл, ойлау, зерде, пайым, санамен байланыстырады. Адам кез келген затты тани бермейді, өзіне қажет, өзін қызықтырған объектіні ғана таниды. Сол дүниені тануда тілдің ролі айрықша екендігін зерттеді. Кант философияда алғаш рет практика жөнінде мәселе қойып, практиканы адамның іс- әрекетімен, ойлау мәдениетімен, тілімен байланыстырып, танымның негізі прак- тика болып табылатынын болжап білді. Кант өз дүниетанымында тіл ойлаудың қаруы, инструменті ретінде сипаттайды. Ол философиядағы таным мәселесімен біте қайнасқанын өз еңбектерінде баян- дады. Ойшыл тілдің адамның рухани өмірімен байланысын айқындайды. Ж. Ж. Руссо өз еңбектерінде тілдің логикалық теориясын зерттеді. Ойшыл әлеуметтік келісім теориясында адам өмірін екі кезеңге бөлумен байланы- стырды - табиғи және өркениетті. Бірінші кезеңде адам табиғаттың бөлігі болды және тіл сезімдерден, эмоциялардан, құмарлықтармен байланыстырды. Тілдің шығу тегі ең алдымен эмоционалды- эстетикалық тәжірибеден және дауыс көрінісінен тұратындығын анықтады. Адамдар бір -біріне жақындаған сайын, бір-бірін түсінуде, белгілі бір байланыс белгілерін іздей бастады. Тілдің адамзат өмірінде қалыптасуы адамның психика- сы, парасаты, ойлау мәдениетімен бай- ланысты. Сондықтан тілдің қалыптасуы адам психикасы мен ойлауының бірлігіні арасындағы қимыл әрекеттермен тығыз байланысты екендігін анықтады. Көбінде өз зерттеулерінде ойшыл тілдің адамзат өмірінде қалыптасуын сыртқы ортамен байланыс орнату негізімен байланы- стырды, өмрілік қажеттіліктен туындаған шындық ретінде таныды. Ж. Ж. Руссо тілді қоғамдық тарихи прогерстің нәтижесінде пайда болған құбылыс ретінде танды. Тілдің пайда болуын, дамуын қоғам түсінігімен орайластырады.

Дж. Милль «Логика ойлау өнерінің негізі болып табылса, тіл ойды бейнелеудің басты құралы» [10] деп қарастырды. Адамның ойлау жүйесінің тілмен тікелей байланысы барлығын анықтады. Тіл адам санасының туындысы, адамзат өмірінің өзегі ретінде сара- лайды. Тіл мен ойлаудың өз ара байланысы анықтау жалпы тіл білімінің ғана емес, сонымен бірге философия мен логиканың ең күрделі мәселелерінің бірі болып саналады. Тіл де, ойлау да - адамға тән құбылыстар. Бұл екі құбылыстың әлеуметтік, әрі биологиялық жақтарымен сипатталады. Біріншіден, тілде, ойлау да - адам миының туын- дысы, соның жемісі, екіншіден, тіл де, ойлау да - әлеуметтік құбылыс, өйткені адамның өзі қоғамдық құбылыс болып саналады. Сондықтан тілде де, ойлауда да әлеуметтік және биологиялық жақтар ұштасып, бір-бірімен бірлікте болады. Ой мен тілдің байланысы арқылы заттар мен құбылыстар және адамдар бір- бірімен қатынасқа түседі.

М. Хайдеггердің «Тіл болмыстың үйі» сөзі философияда кеңінен тараған. Дүние бар болу, сондықтан дүниеде әр нәрсенің болмысы болуға тиіс. Хайдегердің дүниетанымындағы бар болу болмы- сы, ол жәй ғана бар болып қана қоймай, кез келеген заттың белгілі бір мәнділікте өмір сүруімен байланыстырады. Адам бұл мәнділікке жетуде қамсыздықттан бас тартып, қамдануға әрекет ете білу қажет деп анықтады. Хайдеггер адамның өмірі болмыс құпиясының түсінуде тілдің орыны айрықша екендігін ұғындырады. Адамның ойы сөз арқылы анықталады, тіл ақиқатты танудың негізгі көзі деп біледі. Ойшыл философтар тіл жәй ғана құрал емес, тіл онтологиялық статусқа ие, демек, ол өзі жатқан бір болмыс, тіл мен болмыс тығыз байланыста деп анықтаған. Себебі, болмысты тіл арқылы ғана тани аламыз, сондықтан тілді болмыстың үйі дейді.

Философия тарихындағы тіл мәселесін анықтауда ойшылдар іліміне ой жүгірту арқылы сараптамалар жаса- лынды. Ойшылдар өз дүниетанымында әлемнің тірегі адам болса, сол адамды жетілдіретін рухани құндылық тіл ретінде жоғары бағалады. Тіл кез келген ұлт үшін ұлтты танудың басты құралы болып табылмақ. Осы жерде, Маркес Габриэль Гарсианың «Жүз жылдық жалғыздық» романындағы ұлттық құндылығы тілді аяқ асты ету салдарынан, өзінің шыққан тегін ұмытқан, халқының дәстүрін, мәдениетін білмейтін кейіпкердің образы есімізге түседі. Ойшыл, ұлттық тілден безіну, шыққан тегіне деген құрметтің жоқтығы Отанға, туған жерге деген сүйіспеншілікті жоғалту адамды адамдық тегінен айыруға алып келетіндігін айтады.

Ұлтты жойғың келсе, оның тіліне балта шап ‒ дейді. Яғни, тілінен айырылған ұлт мәңгүртке айналмақ. Тіл бұзылса ұлттың болмысы бұзылады. Тілден айырылған ұлт, ұлттық қасиетінен айырылып, өз өмірлерінде өзгеге елге тәуелді бола- ды. Ұлттың замана қиындығына төтеп беріп, басқа ұлттың боданында кетіп қалмау үшін, халықтың бірлігін, ұлттың тұтастығын сақтап қалуда тілдің ролі айрықша. Тілінен айырылмаған елдер замана қиындығына төтеп беріп, халықтық қасиетін сақтап қалмақ. Кез келген ұлттың болашағы жарқын болмақ. Тіл ұлтты ұстап біріктіретін құбылыс. Ал, тілді қадірлемесек, ұлтсыздыққа тап болмақпыз. Адамзат тағдыры үшін ұлтсыздану қатерлі дерт. Ұлтсызданудың басты себебі ‒ ұлттың өз-өзін қор тұту, өзін-өзі кемсіту, өзінде барын қадірлемеуден туындай- ды. Өткен тарихымызға ой жүгіртсек, ұлтсыздану нәтижесінде көптеген елдер өздерін шыққан тегімен қоса жоғалып кетті. Ұлтсыздану ұлттық мүдденi мүлде ұмыттырады. Сондықтан қазіргі жаһандану заманымызда ұлттық бірегейлігімізді сақтай білуіміз қажет. Себебі бірегейлік негізі: тіл, мәдениет, дәстүр, діл т. б. ұлтты құраушы эле- менттерден тұрмақ. Демек, ұлт өзінің дәстүрлі мәдениетін, ұлттық символ- дарын, әсіресе тіл, дін, діл бірегейлігін сақтауға құлшыныс танытуы қажет.

Философтардың тілге ден қоюы түсінікті. Тіл - адамның тікелей берілуі, оның болмысының бір көрінісі.

● Тіл - адамның құрылтай қасиеті. Адамды тілсіз немесе өзі үшін тіл ойлап таппай елестету мүмкін емес. Дүниеде тек тілі бар адам ғана бар, ол басқа адаммен сөйлеседі, сондықтан тіл міндетті түрде адамның анықтамасына жатады.

Тіл - «адамды құраушы» қағидалардың бірі. Адам тек тіл арқылы ғана адамға айналады. Тілде адамның қоршаған әлем туралы білімі бекітілген, адамның шығармашылық іргелі принциптері, оның терең мүмкіндіктері жүзеге асырылады. Тілде адам өзін, ішкі дүниесін білдіреді.

Бұл ережелерден мыналар шығады: 1) тілді меңгермей адамды толық білу мүмкін емес; 2) тілді түсіну, тану, ол адамды және оның дүниетанымын білу арқылы ғана түсіндіруге болады [«Тілдегі адам факторының рөлі: Дүниенің тілі және суреті»] .

Адамзат қоғамының қалыптасуында, дамуы мен қызмет етуінде тілдің рөлі сөзсіз. Тіл - нақты адамның абстрактілі, жалпылама ойлауын және адам санасының ұтымды кезеңін жүзеге асыру құралы.

Тіл біздің өмірімізде үлкен рөл атқарады. Ол білім алу үдерісінен және алынған біліммен операциялардан бөлінбейді, сондықтан ол адамдардың практикалық қызметімен, соның ішінде соңғы ақпараттық жүйелер саласында тікелей байланысы бар.

Табиғи тілді кез келген жасанды түрде жасалған семиотикалық жүйеге, кез келген машина сияқты механизм түріне теңеуге болмайды.

Егер машинада «қайшылықтар» пайда болса, ол бұзылады және істен шығады, ал жасанды белгілер жүйесі, оның ішінде алгоритмдік тілдердің барлық түрлері, егер қарама-қайшылықтар болса, жарамсыз болады, өйткені ондағы белгі бірге тең. мәні және онымен байланыстырылған, бұрандамен кез келген гайка сияқты.

Табиғи тіл жүйесінде антижүйе бар. Ондағы қарама-қайшылықтардың (антиномиялардың) болуына және оларды жеңуге байланысты ғана ол дамып, дами береді [Б. Ю. Норман; В. К. Журавлев] .

Құрылғыны бірдей немесе жақсырақ басқасымен ауыстыруға болады. Жасанды семиотикалық жүйелер (машина

«тілдер») бір-бірін тез ауыстырады. Орыс тілін ағылшын тіліне немесе керісінше ауыстыру мүмкін емес (олардың біреуі мүлдем жоғалып кетеді, өйткені ескірген компьютерлер жойылады) .

Табиғи және жасанды тілдердің айырмашылығы ұқсастықтан әлдеқайда көп.

Адамның табиғи тілін жалпы түсіну мен білу қазіргі уақытта тіл философиясына сәйкес жүзеге асырылуда.

Тілдің өрнек философиясы 18 ғасырдың аяғы - 19 ғасырдың басында пайда болды. Оған формалды және мазмұндық жағынан ұқсас табиғат философиясы, өмір философиясы, тарих философиясы, дін философиясы, мораль философиясы, өнер философиясы, құқық философиясы, ғылым философиясы сияқты өрнектер жатады. экономика.

Тіл философиясы мәні мен табиғатын философиялық тұрғыдан түсіну деп түсініледі.

адамның мәні мен табиғатымен байланыстыра отырып, тілдің пайда болуын философиялық тұрғыдан түсіндіру және оның адамға, жалпы қоғамға және өмірдің әртүрлі жақтарына қатысты жалпы бағасын беру.

Тіл философиясы тілдік құбылыстар мен концептілерді солай қарастырмайды, бірақ оларды негізгі міндетті шешу үшін гуманитарлық білімнің сабақтас салаларына енгізу үшін пайдаланады - тіл құбылысын табиғи, мәдени, тарихи және әлеуметтік болмыспен байланыстыра білу. адам био-әлеуметтік тіршілік иесі ретінде сөйлеу қабілетімен қамтамасыз етілген.

► Жоғарыда айтылғандарға сүйене отырып, тіл философиясы білімнің қай салаларымен байланысты болуы керектігін көрсетіңіз: әлеуметтану, мәдениеттану, мифология, психология, логика, математика, биология, археология, тарих, этнография, антропология, экономика, компьютер ғылым, дінтану, әдебиет теориясы, өнер тарихы.

Тіл философиясы, сонымен қатар, тіл арқылы философиялау, әлем, адам және тіл туралы жаңа нәрселерді түсіндіру, түсіндіру, белгісізді нақтылау, оны қалайтындардың барлығын ағарту мүмкіндігі.

Тіл философиясы экспрессиясы қазір «тілге байланысты философиялық мәселелер» мағынасында ғана емес, сонымен қатар «лингвистиканың ғылым ретіндегі философиялық мәселелері» мағынасында да жиі қолданылады [Ю. С. Степанов] .

Тіл білімі - бүкіл даму жолында философиямен ең тығыз байланыстарды ашатын адамзат білімінің бір саласы.

Тіл білімі бір бөлігі болып табылатын филология философияның туған жері Ежелгі Үндістан мен Грецияда пайда болғаны белгілі. Сонымен бірге филология философияның аясында қалыптасты, бұл философия мен филологияның бастапқы