Дәрігерлік деонтология түрлері

Жұмыс түрі: Реферат
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 7 бет
Таңдаулыға:

ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫ
АУЫЛ ШАРУАШЫЛЫҒЫ МИНИСТРЛІГІ ҚАЗАҚ ҰЛТТЫҚ АГРАРЛЫҚ ЗЕРТТЕУ УНИВЕРСИТЕТІ

СӨЖ
ТАҚЫРЫБЫ:

ОРЫНДАҒАН:
ТЕКСЕРГЕН:

Алматы 2023ж

Жоспар:
1.Кіріспе
2.Негізгі бөлім
2.1 Деонтология туралы мәлімет
2.2Деонтологияның даму тарихы
2.3 Деонтологияның заманауи талаптары
3.Қорытынды
4.Пайдалынылған әдебиеттер

Кіріспе

Деонтология- (гр.DEON- парыз)-медициналық қызметкердің өзін-өзі ұстауын,тәртібін,жануар иесімен қарым-қатынасын,жануардың жазылып кетуіне барынша қолайлы жағдайды ұйымдастыру жөніндегі тәртіптік қағидалар белгілемейтін ғылым.XIX ғ.бұрын пайда болды. Ағылшын философы Неремин Бентан енгізген.

Этика (ethica латынша, грек etһіселер адамгершіліктік, моральнің зерттеуі. Дәрігерлік әдеп, немесе грек deonder дәрігерлік деонтология парыз; әдеп нормасы және өз кәсіби міндеттерінің орындаудың жанындағы дәрігерлік қызметкерлердің қағида мінез-құлығының жиынтығы. Деонтология термин соңғы жылдары отандық әдебиеттерде кең қолданылды. Қазіргі ұсыныстар бойынша, келесі тұрғыда дәрігерлік әдеп: ғылыми дәрігерлік қызметкерлердің қызметінің әдеп және бар болмысыменімен тұрғы үйрететін дәрігерлік ғылымдар бөлім; жаттығу есептерімен кәсіби дәрігерлік қызметтегі әдеп нормасы және ережелерінің құрастыру және қолданулары болып табылған дәрігерлік тәжірибенің облысы.
Деонтология мораль және адамгершіліктік мәселелері туралы оқу, әдептің бөлімі. Термин адамгершіліктіктің теориясының белгіге арналған Джереми Бентаммен, енгізілген бұл мораль туралы ғылым. Ғылым кейіннен адамгершілік парыздың мәселелерінің мінездемесіне дейін бұл әдеп құндылық бейнетін мәжбүр етуді сөзсіз тарылтады. Деонтология мағынадағы тараулары әлі қалай ереже және әріптестері бар дәрігердің өзара әрекеттесуін норманың айқын дәрігерлік әдеп үйрететін ғылымы және емделуші болғанын белгілейді. Дәрігерлік деонтологияның басты сұрақтары бұл емделушінің болмай қалмайтын өлім және сонымен бірге өлу эвтаназия,. Деонтологияның мақсаты дәрігердің стресс факторларымен күресу,
негізінен адамгершіліктіктің сақтау. Дәрігерлік деонтология түрлері: 1.Дәрігердің құпия сырын сақтау сұрақтары.
2.Жануар өміріне дәрігердің жауапкершілік мөлшері.
3. Арақатынастардың дәрігерлік бірлестігіндегі мәселелері
4. Жануар есімен және олардың бауырластарымен қарым-қатынас мәселелері.
5. Дәрігермен және клиентпен, яғни жануар иесімен байланыстар тәртібі.

Негізгі бөлім

2.2Тарихи мәлімет. Дәрігерлік әдеп және деонтологияның ежелгі көздері: (біздің эрамызға дейін ежелгі Вавилонның заңдары, XVIII ғасыр) Хаммурапи заңдары, дәрігер туралы, (V-IV ғасыр) Гиппократтың анты және заңы, Үнді өмірі туралы китаб (V-IV ғасыр) Аюрведа. Аристотель (384-322 жылдар) ұсынған Әдеп-термині бұл адамгершілік мораль және адамгершілік туралы түсінік. Орта ғасырдың Ибн-Сина енбектері: Дәрігер ғылымының каноны, Этика, (Авиценна, Х-ХІ ғасыр).
Дәрігерлік әдептің негізін қалаушы Сократ (470469-399 жж б.э) болған.Адам өзін- өзін тану нәтижесінде бір ойға келеді, жақсылық ол білім және ақыл деп сенді.
Аристотель (384-322 ж б.э), Платонның шәкірті, мұғалімдік идеядан алшақтап,жақсылық адам өмірінің туындысы деп есептеді. Ол алғашқы болып философиялық практикада "әдеп" терминің енгізіп, оның дамуына үлкен үлес қосты.
Медициналық деонтология терминің 1930-1940 шы жылдары Н.Н.Петров енгізген.Петров медициналық деонтологияда мынандай анықтама береді, медицина қызметкердің максимальлі емдеуге бағытталған және сапасыз медициналық жұмысты максимальді болдырмау.
-Дентологияның принциптердің дамуына Гиппократ бағасыз роль атқарады. Оған мына сөздер жатады:"Қай жерде адамға махаббат , сол жерде өз ісіне махаббат болады", "Жамандық жасамау", "Гиппократ анты", ғасырлар бойы келе жатыр.

2.3 Әдеп және деонтологияның негізгі ережелері.
::Бөлімде немесе стационарда қатаң тәртіп сақталу керек, субординация сақталу керек,қызметтік бағынушылық, кіші қызметкер өзінен дәрежесі үлкен қызметкерге бағынады. Медицина қызметкері емделушіге мұқият болу керек.
::Дәрігер білікті маман, сауатты, жан-жақты болу керек.
::Кейбір жағдайда емделушіден оның нағыз ауруын жасыру керек болады.
Ал қазіргі замандағы деонтологияның замануи талаптары олар:
Біздің дәуірімізге дейін ІХ ғасырда өмір сүрген атақты үнді дәрігерінің Өмір кітабы" атты еңбегінде дәрігерге былай деген өсиет айтады: Дәрігер іс жүзінде табысқа жету үшін: өзінің дені сау, мұнтаздай таза, қарапайым, шыдамды, сақалы қысқа етіп бастырылған, тырнақтары алынған, ақ жиде жұпыны киім киген болуы керек. Сөйлеген сөзі жұмсақ, жағымды, тартымды және үлкен үмітпен айтылуы қажет.

Дәрігердің ақ жүректі адал, қайғыға ортақтасқыш, сезімтал, тура мінезді, байсалды, ерекше сабырлы, асқан ақылды әрқашанда жақсылық істеуге тырысып тұратын адам болғаны абзал. Медицина қызметкерінің орта және кіші буынды қызметкер әріптестері арасында сабырлы әрі ашық жарқын сөйлесуге міндетті. Дөрекі тұрпайы немесе тым ресми сөйлесуге болмайды. Өзінен жасы үлкендерге Сіз деп және дәрігерлерге аты мен әкесінің атын атап сөйлескені жөн.

Жұмыс барысында, жұмыс орнында ұстамдылықты, сабырлылықты және әдептілікті сақтаған дұрыс. Мейлі ол орта буын немесе кіші буын қызметкері болсын, сырттан келушілерге (ҚІІБ қызметкерлері, тергеушілер ОІІД тергеушілері, лауазымдары жоғары кісілер, басшылар, бөлім басшылары, жақындарынан айырылған, қайғыға душар болған жандар, немесе ұрып соққаны үшін анықтамалар алу үшін және т.б.) сұрап білу үшін ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.