Ішкі аурулар

Пән: Медицина
Жұмыс түрі: Дипломдық жұмыс
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 92 бет
Таңдаулыға:

Жоспар

1. Қысқартылған сөзздер 4

2. Кіріспе 6

Тыныс - жүрек жансақтауы 7-14
Кардиогенді шок 18-20
Өмірге қауіпті жүрекшілік аритмия 21-22
АВ - блокадалар 22-30
Пароксизмалдық қарыншалық тахикардия 30-36
Гипертониялық кризді алдын алу 37-38
Жүректің сыртқы массажы 38-40
Демікпелік статус 40-43

11. Жедел өкпелік жүрек 44-47

12. Менингит 47-51

13. Бас миының шайқалуы 51-53

14. Диабет кезіндегі комалар 53-56

15. Эпилепсиялық статус 56-57

16. Уланулар 57-77

17. Организімнің жауап реакцияларын анықтау 77-82

18. Ішкі қан кетулер кезіндегі шұғыл көмек 82-85

Инфекциялық - токсикалық шок 85-88
Жарақатты шок 88-91
Күйіктер 92
Үсу 93-94
Суға бату 94-96
Тұншығу 96-97
Жылулық соққы немесе гипертермиялық кома 97-100
Электрожарақаттар 100-103 27. Найзағай түсу 103-105

28. Қолданылған әдебиеттер 106
Қысқартылған сөздер

АҚ - артериялық қысым

КҚБ - кенеттен қаза болу

ГК - глобулярлы көлем

ЖИА - жүректің ишемиялық ауруы

КА - коронарлық артерия

WPW синдромы -Вольф - Паркинсон - Уайт синдромы

ЖА - жыпылық аритмия

ЖТ - жасанды тыныстандыру

ЖМ - жүректің массажы

ЖСЖ - жүрек соғу жылдамдығы

ЖӨЖ - жедел өкпелік жүрек

ЭКС - электрокардиялық стимуляция жасау

ЭКГ - электрокардиография

ЭКС -

ЭИТ - электр - импульсты терапия

ЭКГ - электрокардиография

ҚАК-қан айналым көлемі

ҚФ - қарыншалар фибрилляциясы

ҚТ - қарыншалық тахикардия

КЖС - коронарлық жіті синдром

ЖА - жыпылық аритмия

ЖТ - жүрекшенің тыпырлауы

Нt-гематокрит

ИТШ - инфекциялық-токсикалық шок

Кіріспе

Шұғыл көмек - бұл практикалық тәжіриге біріккен, медицинаның әртүрлі салаларындағы басты білімдердің негізінде жасалған дәрігерлік өнердің шыңы болып келеді.

Жедел көмек қызметі - халыққа медициналық көмек көрсету жүйесінің маңызды салаларының бірі.

Жедел және шұғыл көмек станциясы өмірге қауіпті жағдайлар, бақытсыз оқиғалар, жедел ауыр аурулар кезінде оқиға орнында және аурухана жеткізу жолында балалар және ересек халыққа тегін тәулік бойы жедел мен шұғыл медициналық көмек көрсететін медициналық мекеме болып келеді.

Негізгі принциперге жатады:

Халыққа толық жетілімділік;
Жұмыста шұғылдылық және көмектің дер кезінде жетуі;
Көлемнің толықтығы мен жоғарғы квалификациясы;
Сәйкес медициналық мекемеде кедергісіз жатқызуды қамтамасыз ету.

Медициналық көмектегі «шұғылдылық» түсінігі сыртқы және ішкі факторлардың әсерінен, ойламаған жерде пайда болған, жағдайдың ауырлық дәрежесіне қарамастан тез диагностикалық және емдік іс - әрекетті қажет ететін барлық шұғыл дертті жағдайларды жедел жоюды жатқызады.

«Шұғыл жағдайлар» түсінігі денсаулықтың күрт нашарлауына әкелетін және өмірге қауіп туғызатын адам ағзасындағы дертті өзгерістерді анықтайды. Оларды емдеу кезінде кейінге қалдыруға болмайтын шұғыл емдік шаралар жиынтығын жүргізуді қажет етеді.

Тыныс-жүрек жансақтауы

Тыныс-жүрек жансақтауын қажет ететін барлық жағдайлар «Клиникалық өлім» деген атпен біріктіріледі және ол тыныс пен қанайналымының тоқтауымен сипатталады. Қанайналымының кенеттен тоқтауы деп жүректің тек механикалық тоқтауы ғана емес, сонымен қатар қанайналымының қажетті минималды деңгейін қамтамасыз ете алмайтын жүрек жұмысын айтады. Осындай жағдай жүрек ырғағының адам өміріне қауіпті әртүрлі бұзылыстары кезінде дамиды: қарыншалардың фибрилляциясы, Адамс-Стокс-Моргань синдромымен сипатталатын толық АВ-блокадасы, қарыншалардың пароксизмді тахикардиясы. Қанайналымының тоқтау себептерін 2 топқа бөледі: кардиогендік және кардиогенді емес генездегі. Біріншісіне жүректің қанды айдау функциясының әлсіреуіне әкелетін жағдай мен коронарлы қанайналымының бұзылыстарын жатқызады. Осыларға әкелетін жиі себепке миокард инфаркты жатады. Екінші топқа тыныстың жіті жетіспеушілігінің дамуымен, нейроэндокриндік жүйенің қажуымен және айналымдағы қанның көлемінің азаюымен сипатталатын басқа жүйелер функцияларының айқын бұзылыстарынан болатын жағдайлар жатады.

Кенеттен қаза болуға (КҚБ) клиникалық көрініс белгілерінің пайда болуынан 6 сағатқа дейін ауруханаға түскен, көбінесе қарыншалардың фибрилляциясы салдарынан дамыған және басқадай аурулардың салдарынан дамымаған, жүректің кенеттен тоқтауын жатқызу ұсынылған. Сондықтан КҚБ терминімен дерттің жіті белгілерінің 1 сағат аралығында қанағаттанарлық жағдайдағы адамның кенеттен қайтыс болуы саналады.

КҚБ-дың негізгі этиологиялық факторына жүректің ишемиялық ауруы (ЖИА) жатқызылады. Сонымен қатар КҚБ 28% жиілікте ЖИА-ының алғашқы белгісі болып табылады. Көбінесе осы адамдарда бірнеше коронарлық артериялардың өте айқын стеноздық өзгерістері, ірі ошақты постинфарктық кардиосклероз белгілері және миокардтың жіті инфаркты анықталады. 40 жасқа дейінгі кенеттен қайтыс болған адамдар арасында ЖИА сирек кездеседі, көбінесе кардиомиопатия, жүрек ақаулары, митралды пролапс, оң қарыншаның аритмогенді дисплазиясы, Q-T аралығының ұзару синдромы және басқа да аурулар анықталады.

Кенеттен қаза болудың себептері:

ЖИА (90% жиілікте): ЖИА (90% жиілікте)

Коронарлық артериялардың (КА) жіті тромбозы;
КА стенозды атеросклерозынан миокардтың жіті ишемиясы;
КА жіті спазмы;
Миокардтың ұзақ мерзімдегі жіті ишемиясынан кейінгі қанайналымының қалыптасуы (реперфузиялық қарынша-лық аритмиялар)

ЖИА (90% жиілікте):

Эмболиялармен асқынған дерттер;
Коронар артерияларының стенозы

Инфекциялық эндокардит, жүректің жасанды қақпақшасы;
Аортаның жыртылмалы аневризмасы, мерездік аортит, КА артерииті

ЖИА (90% жиілікте): Жүректің басқа да аурулары

Коронарлық артериялардың (КА) жіті тромбозы;КА стенозды атеросклерозынан миокардтың жіті ишемиясы;КА жіті спазмы;Миокардтың ұзақ мерзімдегі жіті ишемиясынан кейінгі қанайналымының қалыптасуы (реперфузиялық қарынша-лық аритмиялар): Қолқа сағасының стенозы, миокардиттер, амилои-доз, саркоидоз, гемохроматоз, склеродермия, жүрек өсінділері, жүректің өткізгіштік жүйесінің туа біткен дегенерациялық аурулары (спорт-смендерде), WPW синдромы, Q-T аралығының ұзару синдромы)

ЖИА науқас адамдардағы КҚБ-дың өте жиі механизміне қарыншалардың фибрилляциясы (90% жиілікте) жатады және ол миокардтың жіті ишемиясында да және онысыз да дамуы мүмкін. Қарыншалардың асистолиясы және электромеханикалық диссоциациясы (10% жиілікте) адамдардың ауыр халде болулары кезінде (шок, жүрек жетіспеушілігі, жүрекшелік-қарыншалық өткізгіштіктің ауыр бұзылыстары) кездеседі де, осыған байланысты ол адамдардың болжамы қатерлі болып саналады.

КҚБ жансақтаулық шараларының тиімділігі қанайналымының тоқтауының алғашқы белгілерінің пайда болуына байланысты болады. Егер жансақтау шаралар алғашқы минутта жүргізілсе, онда оның тиімділігінің пайдасы 60-70% дейін артады, ал егер алғашқы 3 минутта болса - онда тиімділігі айқын төмендейді. Жүректің алғашқы тоқтауы кезінде адамның есі 10 секундтан соң жоғалады, ал спонтанды тыныс алудың тоқтауы 60 секундтан аспайды.

Жүректің тура емес массажы, жасанды тыныс алдыру және жүректің электрлік дефибрилляциясы қолма-қол және бір мезгілде басталуы тиіс. Жасанды тыныстандыру (ЖТ) минутына 12-16 рет жиілікте, жүректің массажы (ЖМ) минутына 80-90-100 жиілікте жасалуы тиіс. Егер екі жансақтаушы бірге жұмыс істесе ЖТ: ЖМ қатынасы 5:1 қатынасына тең болуы тиіс. Ал егер бір жансақтаушы жұмыс істесе, онда ЖТ: ЖМ қатынасы 10-15:2-3 қатынасына тең болуы керек. Алғашқы дефибрилляция токтың 5-тен 7 кВ-ға (200-300-360 Дж) біртіндеп өспелі энергиясын бірнеше разряд түрінде қайталап беру әдісімен жүргізіледі.

КҚБ кезіндегі жансақтау шараларды жалпы 3 сатыға бөледі:

І саты - жасанды тыныстандыру мен жүректің тура емес массажын және алғашқы дефибрилляцияның бірнеше разрядын қолма-қол жүргізілуі қажет;

ІІ саты - орталық көктамырды катетрлеу немесе көк тамырға енгізу арқылы дәрілерді егу, дәрінің әрбір иньекциясынан соң жүргізіліп жатқан жансақтау шаралардың үстінен дефибрилляцияны қайтап отыру қажет; егер спонтанды тыныстандыру тиімсіз болса немесе адамның өздігімен тыныс алуы қалыптаспаса, онда кеңірдек интубациясын жасап адамды аспаппен жасанды тыныстандыруға көшіру керек болады. Ал егер кеңірдек интубациясы венаны катетрлеуден бұрын жасалған болса, онда алдымен кеңірдекке (!) адреналин, атропин немесе лидокаин жіберген тиімді болады, одан соң көктамырға (!) тамшылап немесе толассыз басқа да дәрілерді енгізуге болады.

ІІІ саты - жүрек ырғағының бұзылыстарын, гемодинамикалық өзгерістерді және қышқылды-сілтілі тепе-теңдікті анықтау және оны реттеу қажет.

КҚБ кезіндегі жансақтаулық шаралар

І саты.Прекардиялық соққы беру. Жүректің тура емес массажын жасау. Жасанды тыныстандыру. Дефибрилляция жасау (5, 6, 7 кВ) .: І саты. Прекардиялық соққы беру. Жүректің тура емес массажын жасау. Жасанды тыныстандыру. Дефибрилляция жасау (5, 6, 7 кВ) .

Егер І саты тиімсіз болса, онда ІІ сатыға көшеді.

Егер І этап тиімді болса, онда ІІІ сатыға бірден көшеді.

ІІ саты.Жүрек ырғағы бұзылыстарының түрін анықтау.: ІІ саты. Жүрек ырғағы бұзылыстарының түрін анықтау.

Қарыншалардың ассистолиясы не электромеханика-лық диссоциация.: Қарыншалардың ассистолиясы не электромеханика-лық диссоциация.

Қарыншалардыңұсақ толқындыжиырылулары.:

Қарыншалардыңұсақ толқынды

жиырылулары.

Қарыншалардың фибрилляциясы.: Қарыншалардың фибрилляциясы.

Адреналин 1 мг венаға 3-5 минуттан соң, 2-2, 5 мг трахея ішіне. Атропин 1 мг венаға 3-5 минуттан соң 2-3 мг-дық жалпылай дозасына дейін.: Адреналин 1 мг венаға 3-5 минуттан соң, 2-2, 5 мг трахея ішіне. Атропин 1 мг венаға 3-5 минуттан соң 2-3 мг-дық жалпылай дозасына дейін.

Қарыншалардың ірі тол-қынды жиырылулары: Қарыншалардың ірі тол-қынды жиырылулары

Шаралар тиімді болса

Шаралар тиімсіз болса

Лидокаин венаға 80-120 мгДефибрилляцияНовокаинамид 10%-10, 0 венағаДефибрилляция:

Лидокаин венаға 80-120 мг

Дефибрилляция

Новокаинамид 10%-10, 0 венаға

Дефибрилляция

Жансақтау шараларды жүргізу ұзақтығы 10 минуттан асса - венаға натрий бикарбонатын егу қажет: Жансақтау шараларды жүргізу ұзақтығы 10 минуттан асса - венаға натрий бикарбонатын егу қажет

ІІІ этап.ЭКС (электрокардиялық стимуляция жасау): ІІІ этап. ЭКС (электрокардиялық стимуляция жасау)

Шаралар тиімді болса Шаралар тиімсіз болса

Дәрілердің әрбір инъекциясынан соң бірнеше разрядты электрлік дефибрилляция жасалуы тиіс. Синустық ырғақ қалыптасқаннан кейін емді тұрақтандыратын антиаритмиялық терапия жүргізіледі және ол органикалық генезді қарыншалық экстрасистолия кезіндегідей әдіспен жүргізіледі.

Қазіргі кезде жансақтау шараларды өткізуде сілтілі қоспаларды (натрийдің бикарбонаты) қолданбайды, себебі олар жасушаішілік түсініксіз ацидозды және катехоламиндердің инактивациясын тудырады. Натрий бикарбонатын қолдану тек ұзақ жасалған жансақтау шараларда ғана қажет деп саналады. Яғни жансақтау шараларды жүргізу кезінде 10-15 минуттан соң, олардың тиімсіз кездерінде және ІІІ сатыда метаболизмдік ацидозды реттеу үшін ғана жүргізіледі.

КҚБ клиникалық негізгі критерилері.

Кенеттен есінен тану, тартылу синдромының дамуы.
Тыныстың тоқтауы немесе агоналды тыныс алу белгілері (минутына 6-ға дейін болатын сирек және қорылды тыныс) .
Ірі тамыр соғыстарының (сан, ұйқы артериялары), жүрек тондарының және артериялық қысымның жоғалуы.
Көз қарашығының кеңейуі.
Тері түсінің өзгеруі (көкшілденіп бозаруы) .
ЭКГ-да тиісті механизміне сәйкес қарыншалардың фибрилляциясы немесе асистолиясы анықталады. Жүректің кенеттен тоқтауында немесе КҚБ кезінде жүректің сыртқы жарылуы синусты ырғақтың өте қысқаша тіркелуі мүмкін.

Шұғыл емнің қағидалары.

Аз қажетті мөлшердегі қанайналымы мен тынысты сақтау үшін қажетті реанимациялық шаралар.
Жүректің синустық ырғағын қалыптастыру.
Жансақтаудан кейінгі синдромды емдеу.
Қарыншалар фибрилляциясы қайталануының алдын алу.

Дәрігерлік алғашқы көмек.

Прекардиялық аймаққа жұдырықпен соққы беру.
Өкпені жасанды тыныстандырумен қатар жүргізілетін жүректің тура емес массажы.
Электрлік дефибрилляция.

КҚБ кезінде, ЭКГ-ға түсірудің қажеттігіне қарамай, жансақтау шараларды қолма-қол тез бастау қажет. Шұғыл емдік шаралардың тиімділігі уақыт пен техникалық сауаттылығына тікелей байланысты екенін ұмытпаған жөн. Дәрігерге дейінгі алғашқы медициналық көмекті кез-келген қасында тұрған адам жасай беруі тиіс. Осындай кездегі өте қажетті шаралардың реттілігі «АВС» ережесі түрінде кеңінен белгілі:

Aire way open (открыть воздуху дорогу - ауаға жол ашу) - тыныс жолдары өткізгіштігін қалыптастыру;
Breath bor vinetim (дыхание для жертвы - ессіз адам үшін тыныстану) -өкпенің желденуін қалыптастыру;
Circulation on his blood (циркуляция крови - қанның айналуы) - қанайналымын қалыптастыру.

Тыныс жолдары өткізгіштігін қалыптастыру.

Жасанды тыныстандырудың тиімді болуына тыныс жолдары өткізгіштігінің таза болуы өте маңызды орын алады. Ол үшін осы жолдарды тазалауды неғұрлым ертерек жүргізген абзал және оны жасағанда адамның басын барынша шалқайтып, көмейді жауып тұрған тілдің түбін алдыға қарай ығыстырып, ауа өтетін тыныс жолын ашу керек.

Өкпенің желденуін қалыптастыру.

Ол үшін «Ауыздан ауызға» және «Ауыздан танауға» жасанды тыныс алдыру өте тиімді болып саналады. Осы шараларды әрбір 5 секунд сайын қайталап отырады. Осы шаралардың тиімділігін науқас адамның кеуде құрсағының қозғалысынан байқауға болады.

Қанайналымын қалыптастыру.

Тамыр соғысының жоғалуы кезінде қанайналымын тиімді ету мақсатында жүректің тура емес массажын қолдану керек. Осы шараны өкпені жасанды тыныстандырумен қатар жүргізеді. Жасанды тыныстандыру минутына 12-16 рет жиілікте, жүректің массажы минутына 80-90-100 жиілікте жасалуы тиіс. Егер екі жансақтаушы бірге жұмыс істесе ЖТ:ЖМ қатынасы 5:1 қатынасына тең болуы тиіс. Ал егер бір жансақтаушы жұмыс істесе, онда ЖТ:ЖМ қатынасы 10-15:2-3 қатынасына тең болуы керек. Жүпек массажының тиімділігін көз қарашығының өзгерулерінен байқайды. Қанайналымының тиімді кезінде көз қарашығының тарылуы байқалады. Кеңіген және өзгермейтін көз қарашығы биологиялық өлім белгісі болып саналады. Егер жүрек соғысының тоқтауы 10 минуттан асса, онда адамның жүйке жүйесінің жұмысын қалыптастыру мүмкін бола қоймайды.

Бұдан кейінгі жансақтау шаралар жүрек соғысы тоқтауының түріне байланысты жүргізіледі.

Асистолияны емдеу кестесі:

жансақтаудың негізгі шаралар;
кеңірдек интубация жасау;
венаға дәрі енгізу мүмкіндігін қарастыру;
жүректің электрлік белсенділігінің бар-жоқтығын ЭКГ-ның ең болмаса бір тіркемесінде анықтау;

Асистолияның қайтымды себебін іздеу:

гипоксия,
гиперкальциемия,
гипо- немесе гиперкалиемия,
ацидоз,
дәрілер дозасының артуы,
гипотермия.

Қажетті уақытында және дұрыс жасалған жансақтау шаралардың өзінде қайтыс болу жиілігі 85-100% құрайды. Жүректің тура емес масасажы мен өкпені жасанды тыныстандыру кездерінде жүректі дәрімен стимуляция шаралары да жасалуы тиіс. Асистолия кезінде (ЭКС) тәсілін неғұрлым ертерек бастау қажет деп саналады: сыртқы ЭКС (дәрілерді егумен қатар) - венаға тез әрбір 3-5 минут сайын адреналин 1 мг егіледі; венаға әрбір 2-5 минут сайын жалпы дозасы 1 кг-ға 0, 4 мг-нан келетін атропин 1 мг егіледі. Егер осы шараларға қарамай асистолия сақталатын болса, онда жансақтау шараларды тоқтатады. Қазіргі кезде кеңінен таралған кальций дәрілерін қолдану тәсілі тек тиімсіз ғана емес, сонымен қатар адам өміріне қауіпті саналады. Жансақтау шаралардың тиімділігін арттыру мақсатында адреналин дозасын көтеру (мысалы, әрбір 3-5 минут сайын 5 мл-дан егу) пайдалы екені туралы ғылыми ескертулер бар. Осы шаралармен қатар метаболизмдік өзгерістерді реттеу қажет (1 кг салмаққа 1, 2-1, 4 ммоль шамасында натрий гидрокарбонатын енгізу) және кенеттен қанайналымының тоқтауын тудырған себептерді жою шараларын жүргізу керек болады (мысалы, қан кету кезінде болатын қан көлемін қалпына келтіру) . Дәрігерлік тәжірибеде асистолия көбінесе қазаға ұшыраудың дәлелі болып саналады.

Дефибрилляция тиімсіз, тіпті ол парасимпатикалық тонустың артуы арқылы жүрек ырғағының табиғи белсенділігін тежеуі ықтимал. Ауруханадан тыс кездері дамыған асистолияны емдеу көбінесе тиімсіз болады. Ал ауруханада миокард инфарктынан қайтыс болудың негізгі себебіне жүректің жіті жетіспеушілігі жатады: өкпе шемені мен кардиогенді шок.

Қарыншалар фибрилляциясын емдеу.

Қарыншалар фибрилляциясы 60% жиілікте алғашқы 4 сағатта, ал 80% жиілікте - алғашқы 12 сағат аралығында дамиды. Қарыншалар фибрилляциясының ең тиімді жалғыз тәсіліне электрлік дефибрилляция жатады. Одан басқа шаралар ылғи да тиімсіз болып табылады. Миокард инфракты кезінде электрлік дефибрилляцияның тиімділігі 90% -ке жетеді. Алдымен 200 Дж (5кВ) разрядын дейін жеткізеді. Ол тиімсіз болса разрядтың қуатын 300-400 (6-7 кВ) дейін көтере отырып, осы шараны бірнеше рет қайталайды. Егер осыдан кейін де дефибрилляция тиімсіз болса, онда жалпылай жансақтау шаралар жүргізіледі және әрбір 5 минут өткен сайын дефибрилляцияны қайталап отырады. Жүрек қуысына немесе венаға 1 мг адреналин егіледі, ол тиімсіз болса - 100 мг лидокаин, ол тиімсіз болса - новокаинамид, кордарон егуге болады. Синустық ырғақ қалыптасқаннан кейін лидокаиннің (не новокаинамидтің, не кордаронның, не бретилияның) инфузиясын және электролиттік бұзылыстарды реттеуге арналған шаралар жүргізіледі.

Қарыншалардың алғашқы фибрилляциясынан кейінгі науқас адамдардың болжамы қолайлы болады және кейбір ғылыми мәліметтерге қарағанда миокардтың асқынбаған инфарктынан кейінгі науқас адамдардағыдай болжамы қолайлы болады.

Қарыншалардың кеш дамыған фибрилляциясы (бір тәуліктен кейін) көбінесе екіншілік сипатта болады және көбінесе миокардтың өте айқын зақымдануларында, жүрек жетіспеу-шілігінде, қарыншаішілік өткізгіштіктің бұзылыстарында дамиды. Осы кездегі адам болашағының қолайсыз болжамы миокард зақымдануының тереңдігіне байланысты болады.

Қарыншалар фибрилляциясы (ҚФ) немесе

тамыр соғысынсыз қарыншалық тұрақты

тахикардия (ҚТ) кездеріндегі дәрігердің емдік тактикасы

Медперсонал болса Медперсонал жоқ кезде

Пульсті табу, егер ол жоқ болса Пульсті табу, егер ол жоқ болса

Прекардиялық соққы

Пульсті табу, егер ол жоқ болса

Жүректің тура емес массажы мен жасанды тыныстандыру

Дефибриллятордың мониторы арқылы аритмияның түрін анықтау (ҚФ, ҚТ)

200 Дж разрядпен дефибрилляция

200-300 Дж разрядпен дефибрилляция

360 Дж-ге дейінгі разрядпен дефибрилляция,

егер пульс анықталмаса -жүректің массажы мен жасанды тыныстандыру

Венаға дәрілерді инфузия әдісімен құю

Адреналин венаға 1:10 000 0, 5 - 1 мг

Трахеяны интубация жасау