Биосфера құрылысы, биосфераның пайда болуы
1. Биосфера құрылысы
2. Биосфераның пайда болуы
3. Топырақтың адамзат үшін маңызы
4. Топырақ құнарлығы
5. Топырақ георафиясы
6. Топырақтың адамзат қоғамының басқа да тіршілік салалары үшін маңызы
7. Қолданылған әдебиеттер тізімі
2. Биосфераның пайда болуы
3. Топырақтың адамзат үшін маңызы
4. Топырақ құнарлығы
5. Топырақ георафиясы
6. Топырақтың адамзат қоғамының басқа да тіршілік салалары үшін маңызы
7. Қолданылған әдебиеттер тізімі
Пән: Экология, Қоршаған ортаны қорғау
Жұмыс түрі: Реферат
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 8 бет
Таңдаулыға:
Жұмыс түрі: Реферат
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 8 бет
Таңдаулыға:
Биосфера құрылысы, биосфераның пайда болуы
Жоспары:
1. Биосфера құрылысы
2. Биосфераның пайда болуы
3. Топырақтың адамзат үшін маңызы
4. Топырақ құнарлығы
5. Топырақ георафиясы
6. Топырақтың адамзат қоғамының басқа да тіршілік салалары үшін
маңызы
7. Қолданылған әдебиеттер тізімі
1 Биосфера құрылысы
Биосфера – ерекше биос — өмір және тіршілік, Sphaira (сфера) шар,
қоршаған орта деген сөздерінен алынған, яғни жер шарындағы адамзаттың жан-
жануарлардың, өсімдіктердің және басқа тірі организмдердің тіршілік ететін
ортасы деген мағына береді.
Бұл терминді 1875 жылы бірінші рет Австрияның атақты геологы Э. Зюсс
ғылымға енгізді. Бірақ биосфера және оның жер бетінде жүріп жатқан
процестері туралы ілімнің негізін салған академик В.И. Вернацкий болды. Осы
ілім бойынша, биосфера +50 %-дан – 50 % -ға дейін температурасы болатын
термодинамикалық қабат болып саналады. Биосфера негізінен үш қабаттан
құрылады. Олар: атмосфера (газ күйіндегі), гидросфера (су), литосфера
(қатты) қабаттар.
Атмосфера жер шарын түгелден орап тұрады. Ол гректің atmos — бу,
sphairi (сфера) сөзінен шыққан. Оның қалыңдығы 100 км-ге дейін жетеді.
Атмосфераның негізгі құрамында оттегі (20,95 %), яғни 1,5 * 1015 тонна
аргон (1,28 %), азот (75,50 %), яғни 3,8 * 1012 тонна және басқадай газдар
кездеседі. Атмосфера негізінен – тропосфера, стротосфера және иопосфера
қабаттары болып үшке бөлінеді.
Тропосфера – грекше tropos (тропос) – бұрылысы, sphaira (сфера) –
шар. Өзгермелі қабат деген мағына береді. Жер бетіне тікелей жайласқан
төменгі тығыз қабаты. Орташа биіктігі 10 * 12 км-ге жетеді.
Стротосфера – латынша stratum — төсем, тағы сондай сияқты теңіз
деңгейінен 9-11 км жоғары жататын атмосфера қабаты. Иопосфера – гректің
ion — қозғалғыш қабат деген сөзінен алынған. Қалыңдығы 800 км-ге жетеді.
Гидросфера – табиғи су қоймаларынан (мұхиттардан, теңіздерден,
көлдерден, өзендерден) құралады. Бұл құрлықтың 70 % алып жатыр.
Гидросфераның көлемі 400 млн шаршы км.
Литосфера – жердің қатты қабаты. Ол екі қабаттан құралған. Үстіңгі
қабаты граниттен, оның қалыңдығы 10 км-ден 40 км-ге дейін жетеді. Ал
астыңғысы базольттан тұрады. Қалыңдығы 30-80 км. Жоғарыда айтылғандай
минералды қабаттардан басқа, жерді ерекше тағы бір қабат – биосфера қоршап
тұрады. Ол тірі органимдер тараған аймақтардың бәрін қамтиды. Биосфераның
пайда болуымен бірге, жер бетінде тірі организмдер өсіп-өніп, сыртқы
қоршаған ортаның эволюциялық дамуына сәйкес қалыптасады. Биосфера теңіз
деңгейінен бастап, тау жоталарының шыңдарына дейін бүкіл құрғақ жерді алып
жатыр.
Атмосферадағы биосфераның жоғары шегі 20 км биіктікке дейін жетеді.
Онда микробтардың споралары (өршігіш тұқымы) кездеседі. Бактериялар
атмосфералардың азон қабатында да өсіп-өнеді. Биосферада мол кездесетін
микроорганизмдер жер бетінен 50-70 метрге дейінгі биіктікке ғана тарайды.
Литосферадағы биосфераның төменгі шегі 2000 – 3000 м-ге дейін
тереңдікке жетеді. Олар онаэробта бактериялар. Гидросферадағы биосфераның
шегі 11 км-ге дейінгі тереңдікке жетеді. Теңіз жануарлары және өсімдіктері
(қызыл, жасыл, қоңыр балдырлар) үшін су өте қолайлы орта. Таза, мөлдір
болғандықтан күн сәулесі оның 200 метр тереңдігіне дейін тарайды. Бұдан
кейінгі судың қабаттарын мәңгілік қараңғылық басып тұрады. Мұндай
қабаттарда да тіршілік ететін организмдер болады.
2 Биосфераның пайда болуы
Биосфера бірден пайда болған жоқ. Ол өте көне заманнан бері қарай күні
бүгінге дейін біртіндеп дамып келеді. Биосфераның ертеден бері қарай
құралып келе жатқанын дәлелдейтін палеонтологиялық материалдар қарапайым
тірі организмдердің қалдықтары жер қыртысының әрбір қабаттарынан табылады.
Осы қабаттарға сүйене отырып, ғалымдар биосфераның негізгі пайда болу
жолдарын аықтады.
Биосфераның ең бірінші заманы Архей деп аталады. Бұл кезде биосфера
қандай жағдайда дамығаны және қандай тірі организмдер болғаны туралы
ешқандай деректер жоқ.
Протерозой эрасы – биосфераның екінші дәуірі боп есептеледі. Бұл заман
700 млн жыл бойына созылған. Протерозойда тірі организмнің қарапайым
түрлері тіршілік еткен. Олардың сол дәуірд тасқа жабысқан қалдықтары
әртүрлі тау жыныстарынан қазіргі кезде де байқалады.
Биосфераның Палеозой эрасы немесе ертедегі тіршілік кезеңі. Бұл дәуір
шамамен алғанда бұдан 570 млн жыл бұрын басталып, 300 млн жылға созылған.
Бұл эра кембрий, ордовик, силур, девон, карбон және пермь дәуірлері болып
бірнешеге бөлінеді.
Кембрий дәуірінде барлық өсімдіктер теңіз суларына өскен. Олар көк
жасыл балдырлар болатын. Силур кезеңінде өсімдіктер құрлыққа біртіндеп шыға
бастап, дами түсті. Девонның аяқ кезінде бұлардан басқа қырықбуындылар,
плаундар және папоротниктер қаулап өсе бастады. Өсімдіктер құрлыққа
шыққаннан кейін фотосинтездің ықпалымен атмосфералық ауаның химиялық құрамы
өзгеріп, құрлық жануарларының дамуына жағдай туды, өйткені фотосинтез
процесі арқылы ауада оттегі көбейе түсті. Тас көмір дәуірі (карбон) жылы
және ылғалды болды. Мұның өзі құрлық өсімдіктерінің қаулап өсуіне
мүмкіншілік жасады. Әсіресе сәнді орман ағаштарының көлемі үлкен аймақтарды
қамтыды. Бұл дәуірдегі өсімдіктер негізінен плаундар, қырықбуындар және
папоротниктер болды. Бұлар псилофиттен таралып, тас көмір дәуірінің басында
солардың орнын түгелімен басты.
Пермь дәуірінің бас кезіндегі өсімдіктерде тас көмір дәуіріндегі
өсімдіктерге ұқсас көптеген белгілер болды. Бірақ пермь дәуірінің ортасында
жер бетіндегі өсімдіктерге кенет өзгеріс кірді. Ағаш тәрізді плаундар,
каламиттер, папоротниктер мүлдем жойылып кетті. Бұлардың орнына жалаңаш
тұқымды өсімдіктердің тұқымынан өсіп шыққан қылқандылар, цикада тәрізділер
және шикгалар өсе бастады.
Мезозой эрасы немесе орта тіршілік кезеңі бұдан 135 млн жыл бұрын
басталып, 115 млн жылдан астам уақытқа дейін созылған. Үш дәуірге бөледі:
триас, юра, бор. Триаста тау құрылу процестері баяуланды. Бұл эраның құрлық
өсімдіктері біркелкі болды. Юра дәуірі жылы болды. Теңіз жағалауларындағы
ормандарда папоротник, қырықбуындылар,жалаңаш тұқымдылар – гинасомер,
қылқан жапырақтылар қаулап өсіп, дами түсті. Мезозой эрасындағы, әсіресе
соңғы кезінде – бор дәуіоінде, қазіргі флора қалыптасыдан бұрын, жер
бетіндегі органикалық тіршілікке үлкен өзгеріс енді. Осы кезде теңіз сулары
азайып, құрғақ жерлер көбейе бастады. Бор дәуірінің аяғында Шығыс Азия мен
Америкадағы Анд аймақтары жоғары көтеріле түсті. Бор дәуірінде климат кенет
өзгеріп кеткен. Профессор М.И. Голенкин бұл өзгеріс жерге түсетін күн
сәулесінің интенсивті болуымен байланысты деп жорамалдайды.
Ауа райының бір мезгілде кенет өзгеруі өсімдіктер эволюциясында жаңа
ароморфоз пайда болуына себеп болды. Бұларда көптеген жаңа прогрессивті
белгілер жетіле түсті. Мәселен, аналықтың, сондай-ақ жеміс дамитын жотынның
болуы, қосарлы ұрықтану, гүлдің пайда болуы және тағы басқа.
Кайназой эрасы бұдан 70 млн жыл бұрын басталған. Осы уақыттан бері
барлық эралар бойынша қазіргі кезден флораның қалыптасу процесі жүрді.
Кайнозой эрасы екі дәуірге бөлінеді. Ол үштік және төрттік кезеңдер.
Үштік дәуірде тау құрылу процесі дами түсті. Жер бетіндегі ең биік
Альпы-Гималай таулары пайда болды. Осы кезде Қара теңіз бен Жер Орта
теңіздері оқшауланып өз алдына бөлініп қалған.
Төрттік дәуір жер бетінде тіршілік дамуының ақырғы және ең қысқа дәуірі
болып саналады. Ұзақтығы 1 млн жылдай ғана болды. Бұл дәуірге тән жағдай –
сол суық кезеңдер және мұз дәуірі жылы ылғалды ауа райымен алмасып отырғаны
байқалады. Өйткені өсімдік әлемі мен жер қыртысының даму процесі біркелкі
емес. Мұздар жер бетін басқан кезде жылылықты сүйетін өсімдіктер оңтүстікке
қарай ығысып кетті. Бірте-бірте ауа райы жылынып, өсімдіктердің өсуіне
қолайлы жағдайлар туды.
3 Топырақтың адамзат үшін маңызы.
Топырақтың адамзат қоғамы үшін маңызын айтып жеткізу қиын. Егер бұрынғы
кезде өскен өнімді жинау кезінде топырақтың жанама маңызы болуы, себебі ол
адамды жабайы өсімдіктер өнімдерімен қамтамасыз етті, ал жер жыртып,
егіншілікпен айналысқан кезден бастап топырақ азық өнімдерінін көзіну
айналды.
Сондықтан еңбек адамы ежелден осы табиғи байлыққа үлкен құрметпен
қарайды. В.В.Докучаев ойынша қара топырақты жерлерді Ресейдің негізгі
байлығы деп атайды.
Өндірістің кейбір салалары топырақты пайдалануға негізделген. Соның
бірі маңызды азық-түлік өнімдерін жеткізуші ауыл шаруашылдығы. Топырақ ауыл
шаруашылығы өндірісін негізгі құралы болып табылады. Топырақтың орман
шаруашылығында және құрылыс салғанда – инженерлік құрылғылардың іргетасының
негізгі ретінде және жол салуда гидротехникалық құрылыста құрылыс материалы
ретінде маңызы зор.
Топырақта жүріп жататын күрделі биологиялық, физика-химиялық және
химиялық процестердін адамзат қоғамының түрлі тіршілік салалары үшін мәні
зор. Осы процестерді тану топырақты іс жүзінде пайдалануда жаңа
мүмкіндіктер ашады.
Микробиологиялық және геохимиялық процестерді зерттеуге байланысты
топырақтың халық денсаулығы үшін маңызы анықтала түседі. Топырақтағы физика-
химиялық құбылыстарды зерттеудің гидротехникалық құрылыс үшін және алыс
қашықтыққа созылған магистралық құбырлар салу үшін маңызы бар.
Топырақтағы биогеохимиялық және геохимиялық процестерді пайдалы қазба
кен орындарын іздеу кезінде пайдаланады. Жердің ауыл шаруашылығы үшін
маңызы ерекше, сондықтан осы сұрақ алды мен қаралуы керек.
... жалғасы
Жоспары:
1. Биосфера құрылысы
2. Биосфераның пайда болуы
3. Топырақтың адамзат үшін маңызы
4. Топырақ құнарлығы
5. Топырақ георафиясы
6. Топырақтың адамзат қоғамының басқа да тіршілік салалары үшін
маңызы
7. Қолданылған әдебиеттер тізімі
1 Биосфера құрылысы
Биосфера – ерекше биос — өмір және тіршілік, Sphaira (сфера) шар,
қоршаған орта деген сөздерінен алынған, яғни жер шарындағы адамзаттың жан-
жануарлардың, өсімдіктердің және басқа тірі организмдердің тіршілік ететін
ортасы деген мағына береді.
Бұл терминді 1875 жылы бірінші рет Австрияның атақты геологы Э. Зюсс
ғылымға енгізді. Бірақ биосфера және оның жер бетінде жүріп жатқан
процестері туралы ілімнің негізін салған академик В.И. Вернацкий болды. Осы
ілім бойынша, биосфера +50 %-дан – 50 % -ға дейін температурасы болатын
термодинамикалық қабат болып саналады. Биосфера негізінен үш қабаттан
құрылады. Олар: атмосфера (газ күйіндегі), гидросфера (су), литосфера
(қатты) қабаттар.
Атмосфера жер шарын түгелден орап тұрады. Ол гректің atmos — бу,
sphairi (сфера) сөзінен шыққан. Оның қалыңдығы 100 км-ге дейін жетеді.
Атмосфераның негізгі құрамында оттегі (20,95 %), яғни 1,5 * 1015 тонна
аргон (1,28 %), азот (75,50 %), яғни 3,8 * 1012 тонна және басқадай газдар
кездеседі. Атмосфера негізінен – тропосфера, стротосфера және иопосфера
қабаттары болып үшке бөлінеді.
Тропосфера – грекше tropos (тропос) – бұрылысы, sphaira (сфера) –
шар. Өзгермелі қабат деген мағына береді. Жер бетіне тікелей жайласқан
төменгі тығыз қабаты. Орташа биіктігі 10 * 12 км-ге жетеді.
Стротосфера – латынша stratum — төсем, тағы сондай сияқты теңіз
деңгейінен 9-11 км жоғары жататын атмосфера қабаты. Иопосфера – гректің
ion — қозғалғыш қабат деген сөзінен алынған. Қалыңдығы 800 км-ге жетеді.
Гидросфера – табиғи су қоймаларынан (мұхиттардан, теңіздерден,
көлдерден, өзендерден) құралады. Бұл құрлықтың 70 % алып жатыр.
Гидросфераның көлемі 400 млн шаршы км.
Литосфера – жердің қатты қабаты. Ол екі қабаттан құралған. Үстіңгі
қабаты граниттен, оның қалыңдығы 10 км-ден 40 км-ге дейін жетеді. Ал
астыңғысы базольттан тұрады. Қалыңдығы 30-80 км. Жоғарыда айтылғандай
минералды қабаттардан басқа, жерді ерекше тағы бір қабат – биосфера қоршап
тұрады. Ол тірі органимдер тараған аймақтардың бәрін қамтиды. Биосфераның
пайда болуымен бірге, жер бетінде тірі организмдер өсіп-өніп, сыртқы
қоршаған ортаның эволюциялық дамуына сәйкес қалыптасады. Биосфера теңіз
деңгейінен бастап, тау жоталарының шыңдарына дейін бүкіл құрғақ жерді алып
жатыр.
Атмосферадағы биосфераның жоғары шегі 20 км биіктікке дейін жетеді.
Онда микробтардың споралары (өршігіш тұқымы) кездеседі. Бактериялар
атмосфералардың азон қабатында да өсіп-өнеді. Биосферада мол кездесетін
микроорганизмдер жер бетінен 50-70 метрге дейінгі биіктікке ғана тарайды.
Литосферадағы биосфераның төменгі шегі 2000 – 3000 м-ге дейін
тереңдікке жетеді. Олар онаэробта бактериялар. Гидросферадағы биосфераның
шегі 11 км-ге дейінгі тереңдікке жетеді. Теңіз жануарлары және өсімдіктері
(қызыл, жасыл, қоңыр балдырлар) үшін су өте қолайлы орта. Таза, мөлдір
болғандықтан күн сәулесі оның 200 метр тереңдігіне дейін тарайды. Бұдан
кейінгі судың қабаттарын мәңгілік қараңғылық басып тұрады. Мұндай
қабаттарда да тіршілік ететін организмдер болады.
2 Биосфераның пайда болуы
Биосфера бірден пайда болған жоқ. Ол өте көне заманнан бері қарай күні
бүгінге дейін біртіндеп дамып келеді. Биосфераның ертеден бері қарай
құралып келе жатқанын дәлелдейтін палеонтологиялық материалдар қарапайым
тірі организмдердің қалдықтары жер қыртысының әрбір қабаттарынан табылады.
Осы қабаттарға сүйене отырып, ғалымдар биосфераның негізгі пайда болу
жолдарын аықтады.
Биосфераның ең бірінші заманы Архей деп аталады. Бұл кезде биосфера
қандай жағдайда дамығаны және қандай тірі организмдер болғаны туралы
ешқандай деректер жоқ.
Протерозой эрасы – биосфераның екінші дәуірі боп есептеледі. Бұл заман
700 млн жыл бойына созылған. Протерозойда тірі организмнің қарапайым
түрлері тіршілік еткен. Олардың сол дәуірд тасқа жабысқан қалдықтары
әртүрлі тау жыныстарынан қазіргі кезде де байқалады.
Биосфераның Палеозой эрасы немесе ертедегі тіршілік кезеңі. Бұл дәуір
шамамен алғанда бұдан 570 млн жыл бұрын басталып, 300 млн жылға созылған.
Бұл эра кембрий, ордовик, силур, девон, карбон және пермь дәуірлері болып
бірнешеге бөлінеді.
Кембрий дәуірінде барлық өсімдіктер теңіз суларына өскен. Олар көк
жасыл балдырлар болатын. Силур кезеңінде өсімдіктер құрлыққа біртіндеп шыға
бастап, дами түсті. Девонның аяқ кезінде бұлардан басқа қырықбуындылар,
плаундар және папоротниктер қаулап өсе бастады. Өсімдіктер құрлыққа
шыққаннан кейін фотосинтездің ықпалымен атмосфералық ауаның химиялық құрамы
өзгеріп, құрлық жануарларының дамуына жағдай туды, өйткені фотосинтез
процесі арқылы ауада оттегі көбейе түсті. Тас көмір дәуірі (карбон) жылы
және ылғалды болды. Мұның өзі құрлық өсімдіктерінің қаулап өсуіне
мүмкіншілік жасады. Әсіресе сәнді орман ағаштарының көлемі үлкен аймақтарды
қамтыды. Бұл дәуірдегі өсімдіктер негізінен плаундар, қырықбуындар және
папоротниктер болды. Бұлар псилофиттен таралып, тас көмір дәуірінің басында
солардың орнын түгелімен басты.
Пермь дәуірінің бас кезіндегі өсімдіктерде тас көмір дәуіріндегі
өсімдіктерге ұқсас көптеген белгілер болды. Бірақ пермь дәуірінің ортасында
жер бетіндегі өсімдіктерге кенет өзгеріс кірді. Ағаш тәрізді плаундар,
каламиттер, папоротниктер мүлдем жойылып кетті. Бұлардың орнына жалаңаш
тұқымды өсімдіктердің тұқымынан өсіп шыққан қылқандылар, цикада тәрізділер
және шикгалар өсе бастады.
Мезозой эрасы немесе орта тіршілік кезеңі бұдан 135 млн жыл бұрын
басталып, 115 млн жылдан астам уақытқа дейін созылған. Үш дәуірге бөледі:
триас, юра, бор. Триаста тау құрылу процестері баяуланды. Бұл эраның құрлық
өсімдіктері біркелкі болды. Юра дәуірі жылы болды. Теңіз жағалауларындағы
ормандарда папоротник, қырықбуындылар,жалаңаш тұқымдылар – гинасомер,
қылқан жапырақтылар қаулап өсіп, дами түсті. Мезозой эрасындағы, әсіресе
соңғы кезінде – бор дәуіоінде, қазіргі флора қалыптасыдан бұрын, жер
бетіндегі органикалық тіршілікке үлкен өзгеріс енді. Осы кезде теңіз сулары
азайып, құрғақ жерлер көбейе бастады. Бор дәуірінің аяғында Шығыс Азия мен
Америкадағы Анд аймақтары жоғары көтеріле түсті. Бор дәуірінде климат кенет
өзгеріп кеткен. Профессор М.И. Голенкин бұл өзгеріс жерге түсетін күн
сәулесінің интенсивті болуымен байланысты деп жорамалдайды.
Ауа райының бір мезгілде кенет өзгеруі өсімдіктер эволюциясында жаңа
ароморфоз пайда болуына себеп болды. Бұларда көптеген жаңа прогрессивті
белгілер жетіле түсті. Мәселен, аналықтың, сондай-ақ жеміс дамитын жотынның
болуы, қосарлы ұрықтану, гүлдің пайда болуы және тағы басқа.
Кайназой эрасы бұдан 70 млн жыл бұрын басталған. Осы уақыттан бері
барлық эралар бойынша қазіргі кезден флораның қалыптасу процесі жүрді.
Кайнозой эрасы екі дәуірге бөлінеді. Ол үштік және төрттік кезеңдер.
Үштік дәуірде тау құрылу процесі дами түсті. Жер бетіндегі ең биік
Альпы-Гималай таулары пайда болды. Осы кезде Қара теңіз бен Жер Орта
теңіздері оқшауланып өз алдына бөлініп қалған.
Төрттік дәуір жер бетінде тіршілік дамуының ақырғы және ең қысқа дәуірі
болып саналады. Ұзақтығы 1 млн жылдай ғана болды. Бұл дәуірге тән жағдай –
сол суық кезеңдер және мұз дәуірі жылы ылғалды ауа райымен алмасып отырғаны
байқалады. Өйткені өсімдік әлемі мен жер қыртысының даму процесі біркелкі
емес. Мұздар жер бетін басқан кезде жылылықты сүйетін өсімдіктер оңтүстікке
қарай ығысып кетті. Бірте-бірте ауа райы жылынып, өсімдіктердің өсуіне
қолайлы жағдайлар туды.
3 Топырақтың адамзат үшін маңызы.
Топырақтың адамзат қоғамы үшін маңызын айтып жеткізу қиын. Егер бұрынғы
кезде өскен өнімді жинау кезінде топырақтың жанама маңызы болуы, себебі ол
адамды жабайы өсімдіктер өнімдерімен қамтамасыз етті, ал жер жыртып,
егіншілікпен айналысқан кезден бастап топырақ азық өнімдерінін көзіну
айналды.
Сондықтан еңбек адамы ежелден осы табиғи байлыққа үлкен құрметпен
қарайды. В.В.Докучаев ойынша қара топырақты жерлерді Ресейдің негізгі
байлығы деп атайды.
Өндірістің кейбір салалары топырақты пайдалануға негізделген. Соның
бірі маңызды азық-түлік өнімдерін жеткізуші ауыл шаруашылдығы. Топырақ ауыл
шаруашылығы өндірісін негізгі құралы болып табылады. Топырақтың орман
шаруашылығында және құрылыс салғанда – инженерлік құрылғылардың іргетасының
негізгі ретінде және жол салуда гидротехникалық құрылыста құрылыс материалы
ретінде маңызы зор.
Топырақта жүріп жататын күрделі биологиялық, физика-химиялық және
химиялық процестердін адамзат қоғамының түрлі тіршілік салалары үшін мәні
зор. Осы процестерді тану топырақты іс жүзінде пайдалануда жаңа
мүмкіндіктер ашады.
Микробиологиялық және геохимиялық процестерді зерттеуге байланысты
топырақтың халық денсаулығы үшін маңызы анықтала түседі. Топырақтағы физика-
химиялық құбылыстарды зерттеудің гидротехникалық құрылыс үшін және алыс
қашықтыққа созылған магистралық құбырлар салу үшін маңызы бар.
Топырақтағы биогеохимиялық және геохимиялық процестерді пайдалы қазба
кен орындарын іздеу кезінде пайдаланады. Жердің ауыл шаруашылығы үшін
маңызы ерекше, сондықтан осы сұрақ алды мен қаралуы керек.
... жалғасы
Ұқсас жұмыстар
Пәндер
- Іс жүргізу
- Автоматтандыру, Техника
- Алғашқы әскери дайындық
- Астрономия
- Ауыл шаруашылығы
- Банк ісі
- Бизнесті бағалау
- Биология
- Бухгалтерлік іс
- Валеология
- Ветеринария
- География
- Геология, Геофизика, Геодезия
- Дін
- Ет, сүт, шарап өнімдері
- Жалпы тарих
- Жер кадастрі, Жылжымайтын мүлік
- Журналистика
- Информатика
- Кеден ісі
- Маркетинг
- Математика, Геометрия
- Медицина
- Мемлекеттік басқару
- Менеджмент
- Мұнай, Газ
- Мұрағат ісі
- Мәдениеттану
- ОБЖ (Основы безопасности жизнедеятельности)
- Педагогика
- Полиграфия
- Психология
- Салық
- Саясаттану
- Сақтандыру
- Сертификаттау, стандарттау
- Социология, Демография
- Спорт
- Статистика
- Тілтану, Филология
- Тарихи тұлғалар
- Тау-кен ісі
- Транспорт
- Туризм
- Физика
- Философия
- Халықаралық қатынастар
- Химия
- Экология, Қоршаған ортаны қорғау
- Экономика
- Экономикалық география
- Электротехника
- Қазақстан тарихы
- Қаржы
- Құрылыс
- Құқық, Криминалистика
- Әдебиет
- Өнер, музыка
- Өнеркәсіп, Өндіріс
Қазақ тілінде жазылған рефераттар, курстық жұмыстар, дипломдық жұмыстар бойынша біздің қор #1 болып табылады.
Ақпарат
Қосымша
Email: info@stud.kz