Мәншүк Маметова

Мәншүк 1922 жылдың 2 октябрінде дүниеге келген.Шын аты – Мәнсия.Анасының еркелетіп қойған аты-Моншақ Мектепке оқуға барғанда ол атын Мәншүк деп жаздырыпты .
1941 жылдың май –июнь айларында Мәншүк жастардың Москвада өтетін физкультуралық парадына қатысатын болып, соған дайндалып жүрген.Ұлы астана –Москваға Мәншүктің жүруне шамалы күндер қалғанда неміс фащистері елімізге тұтқиылдан тиісті. Гитлершілдердің жауыздығы жан түршігерлік еді . Советтік Отанын жан-тәнімен сүйген Лениншіл жастар өз еркімен сұранып, майданға кетіп жатты. «Москваны көрген , Қызыл алаңдағы парадқа қатысамын!» деп қуанышы қойнына сыймай жүрген Мәншүкке бұл ауыр тиді. Оның ендігі есіл-дерті мейірімсіз жаумен қолынан келгенше аянбай шайқасу. Күндіз институтта оқыса, кешкісін Халық Комиссарлар Советі председателі орынбасарының секретары міндетін атқарады, қолы босап кетсе, әскери өнерді үйренумен шұғылданады. Қайткен күнде майданға аттану-оның мақсаты болды. Соғыс комиссариаты берген арыздарын елемеді, өзіне қайтарып отырды. Қызының мұндай әрекетін қолдамаған анасы: «Тылда жүріп те, майданға көмектесуге болады. Жақсы оқып, жұмысынды тыңдырып істесең, бұл да жауға қарсы соққы,»-деді. Мәншүк бұл сөзге ренжіп те жүрді. Негізінде Мәншүк әлі жас еді. Он тоғызға шыққаны сол және өте нәзік болатын. Бірақ тал шыбықтай, талдырмаш бола тұра, барынша пысық, бар бітімі жігер-қайратқа толы еді...
Мәншүк Алматыдағы жиырма сегізінші мектептің(ол қазіргі кезде Мәншүк атындағы мектеп деп аталады) жетінші класын бітіргеннен кейін, медицина институты жанынан ашылған жұмысшылар факультетіне түсіп оқыды. Мектепте үздік оқып, қоғам жұмысына белсене қатысып жүрсе де, соның бәрін қомсынатын. Жұмысшылар факультеті – фабрикалар мен заводтарда, колхоздар мен совхоздарда еңбек мектебінен өткен ересектер үшін ашылған оқу орны болатын. Бірден соның екінші курсына түсіп(үш жылдық еді ол), оны жыл жарымда бітіріп шықты да, 1940 жылы медицина институтының бірінші курсында оқуын жалғастырды.
Фашистерге деген шексіз ыза-кек бойын дилеген Мәншүк 1942 жылдың күзінде өзі сұранып, Алматыда құрылған 100-ші дербес атқыштар бригадасына келіп, қосылды. Алдыңғы кезде штабта, саяси бөлімде, машинистка ретінде іс атқарып жүрлі. Бірақ бригада майданға барып, жаумен шайқасқан күндерде-ақ «Мұндай жұмысты мен тылда да атқардым, бейбіт еңбекті, оқуды тастап, Алматыдан аттанғанда-Отанымды қолыма қару алып қорғаймын деп ант еткенмін» деп жаумен алдыңғы шепте шайқасуға тілек білдірді. Бригада командирінің саяси жұмыс жөніндегі орынбасары подполковник Сақтаған Бейішев, Великие Луки қаласы үшін ұрыстардан шамалы-ақ күн бұрын Мәншүктің тілегін қабыл алып, оны пулеметшілер ротасына жіберу жөнінде бригада командирі алдында мәселе қойды. Сөйтіп, қабырғасы онша қатпаған Мәншүк үш адам әрең көтеретін пулеметті оқып-үйреніп, соны меңгеруге кірісті. Көп ұзамай ротадағы сенімді