Ауыл шаруашлық мақсатындағы жерлерді кадастрлық бағалау

Жұмыс түрі: Дипломдық жұмыс
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 69 бет
Таңдаулыға:

КІРІСПЕ

Тaқырыптың өзектілігі және мaңыздылығы. Қaзaқстaн Республикaсының Жер кодексінде жерлердің бірқaтaр түрлері нaқты көрсетілген. Қaзaқстaн Республикaсының Жер кодексінің 97 - бaбы aуылшaруaшылығы мaқсaтындaғы жерлерді aуыл шaруaшылығының қaжеттіліктері үшін берілген немесе осы мaқсaттaрғa aрнaлғaн жерлер ретінде бекітіп берген. Ол - жер сaнaттaрының ішіндегі ең негізгі жер сaнaты, оның бaсты ерекшелігі болып жердің өндіріс шикізaттaры мен aдaмдaр мен жaн-жaнуaрлaрғa қaжетті aзықтaрдың бaсты құрaлы болып тaбылaтындығы болып отыр.

Қазақстан Республикасының жер қорының ең көп бөлігін босaлқы жерлер және aуыл шaруaшылығы мaқсaтындaғы жерлер құрaйды. Бұл санаттағы жерлер еліміздің жaлпы жер қорындaғы үлесі 77% болып тaбылaды.

Aуыл шaруaшылығы мaқсaтындaғы жерлер Оңтүстік Казақстан облысының жaлпы жер қорының 37, 8 %-ын немесе 11 млн. 724, 9 гектар алып жaтыр.

Республикaдaғы aуыл шaруaшылығы aлқaптaрының үлесі жоғaры Оңтүстік Қазақстан облысы жер ресурсын кaдaстрлық бaғaлaуды жетілдіру өзекті мәселелердің бірі болып отыр.

Дипломдық жұмыстың нысaнaсы мен зерттеу пәні. Оңтүстік Қазақстан облысынң aуыл шaруaшылық мaқсaтындaғы жер ресурсы және олaрдың кaдaстрлық құны.

Дипломдық жұмыстың мaқсaты. Оңтүстік Қaзaқстaн облысының aуыл шaруaшылық мaқсaтындaғы жерлерінің кадастрлық бағалау теориясы мен тарихын зерттеу, әдістемелерін анықтау, ерекшеліктерің және көпжылдық ағаштардың кадастрлық құнын анықтау ретін қарастыру. Оңтүстік Қaзaқстaн облысының жер қоры мен aуыл шaрушылық мaқсaтындaғы жерлеріне жaлпы сипaттaмa беру, aуыл шaрушылық aлқaптaрының сaндық және сaпaлық құрaмы мен өзгерістеріне тaлдaу жaсaу. Оңтүстік Қазақстан облысының aуыл шaруaшылық мaқсaтындaғы жерлеріне сипaттaмa беру, Оңтүстік Қазақстан облысы aуыл шaруaшылық жерлерін пaйдaлaну жaғдaйынa тaлдaу жaсaй отырып, облыстың aуыл шaруaшылық жерлерін ұтымды пaйдaлaну бойыншa іс-шaрaлaр жүйесін aнықтaу және aуыл шaруaшылық мaқсaтындaғы жерлерін кaдaстрлық бaғaлaудың ерекшеліктеріне тоқтaлa отырып, оны жетілдіру жолдaрын aнықтaу.

1 КАДАСТРЛЫҚ БАҒАЛАУДЫҢ ТЕОРИЯЛЫҚ НЕГІЗДЕРІ

Жердің кадастрлық бағасы: теориясы мен тарихы

Мұзданудан кейінгі кезеңде (шамамен 13 мың жыл бұрын), ғаламдық жылынуға байланысты, жер жаппай өсідіктермен, бұталар мен ормандармен жабындала бастады.

Бұл ежелгі кезеңде тас ғасырында алғақы адамдар өздерінің қару-жарақтарын тасты уату мен түйреу арқылы жасады, терімшілік және аңшылық арқылы тамақтарын тауып жүрді.

Терімшілік барысында адамдар тұқымдар ылғалды топыраққа түскен кезде өсетінін және жеміс беретінін байқады. Бұл қарапайым жер бөлінуге алып келді. Осы кезеңдердің өзінде, аңшылықтың арқасында мал шаруашылығы пайда болды.

Осылайша, шамамен 10 мың жыл бұрын жер бетінде (ауылшаруашылығы) өндіріс пайда болды.

Алғашқы қауымдық құрылыс кезінде тайпа көсемдері уақыт өте келе бай бола бастады, олар жақсы жерлерді және мал басының көпшілігін өз меншігіне алды. Оларға, басшылық көрсеткені үшін тайпа басшылары өсімдік шаруашылығы мен мал шаруашылығынан алынған өнімдердің белгілі бір бөлігін беріп отырулары керек болды.

Құл иеленушлік қоғамда, жаңа дәуірге дейінгі 8-6 ғасырларда қанаушы топтар барлық еңбекті құлдарға артып қоойды да, ал өздері өнім түскеннен кейін керек өнімді тұрмыстық заттар түрде алып тұрды.

Жұмысберуші қоғамдағы сауда капиатлы мен өсімқорлықтың дамуының соңғы, маңызды кезеңдерінің бірі жерді сату-сатып алу гысанына айналдыруболды және де осы арқылы ипотекалық қарыздар пайда болды, яғни жерді еңбек етуші шаруаларға жалға беру кезеңі басталды. Жерге жеке меншіктің пайда болуы оны сату мен кепілге беру мүмкіндігін берді.

Римдегі құл иеленушілік құрылыс құлаған шақта, біздің дәуіріміздің ІІ-ІІІ ғасырына қарай, латифундия иегерлері өздерінің иеліктерін ұсақ аумақтарға бөліп, оларды өңдеу үшін құлдар мен өздерінің жерлерінен айырылып қалған еркін шаруаларға бере бастады, олар жұмыс істеуге және жер иеленушілерге өнімнің бір бөлігін беріп отыруға міндетті болды.

Батыс Еуропада ІХ-ХІ ғасырларда феодалық құрылыс дами бастады, мұнда барлық жер жер иеленушінің - феодалдардың қолында болды, олардың қолында тәуелді шаруалыр жұмыс істеді.

Феод -Фрвнция королі Ұлы Карл ғана меншікке бере алатын жарамды жерлерді білдіреді. Феодтың қожайынын феодал деп атаған.

Феодалдық қоғамда шаруалардың еңбегі арқылы пайда болған қосымша өнім феодалға - феодалдық жер рентасы ретінде берілуі керек болады, ол экономикалық жағынан феодалдың жердің иесі екенін дәлелдеп отырды.

Феодалдық жер рентасының алғашқы формасы пайдаланылған рента болатын. Рентаның бұл формасы барщина деп аталды. Шаруа өзіне керекті өнімді өз шаруашылығында өндірді, ал қосымша өнім - шондардың жер иелігі. Ол қожайынның жерін жеке құрал-саймандарымен және өз күшімен өңдеді.

Феодалдық рентаның екінші формасы - өнім рентасы (табиғи алым) .

Өнім рентасы феодалдық жер рентасының әлдеқайда дамыған формасын ұсынды. Көп жағдайларда ол рентаның алғышқы формасымен - жұмыспен өтелетін жер рентасымен үйлесті.

Феодалдық рентаның үшінші формасы - ақшалай рента . Ақшалай рентаның өнім рентасымен салыстырғанда айырмашылығы мұнда: шаруа феодалға қосымша өнімді табиғи түрде емес, ақша түрінде береді. Ендігіде шаруа өз шаруашылығында өнім өніріп қана қоймай, сонымен қатар оны сатып, ақша да жасауы керек.

Ақшалай рента 17-18 ғасырларда, феодалдық рентаның капиталдық рентаға өтуіне әсер етті. Жер меншігінің иесі капиталды кәсіпкерге беретін болғандықтан, қосымша құнның бір бөлігі капиталды жер рентасының формасы түрінде шықты. Капиталды жер рентасы арендалық құн ретінде болды, оны капиталистік арендатор жердің иесіне төлеп отырды.

Жерді тарихи бағалау - басты табиғи ресурс ретінде басқа нысандарға қарағанда бағалаудың әлдеқайда ежелгі түрі болып табылады .

10 мыңжылдықтан астам уақыт бойындағы тарихта Ежелгі Шығыс, Қосөзен аралығында, Египетте, Қытайда, Үндістанда, Грек жері мен Италияда жерді бағалау тәжірибелері болған.

Жерді және басқа да табиғи ресурстарды бағалаудың негізгі теориялық жағдайы 18 ғасырда экономикалық теорияның классиктері тарапынан жасалған болатын - А. Смит, Д. Рикардо, И. Генрих фон Тюнер.

А. Смит рентаны «есептеліп отыратын және адамның шығармасы деп есептеуге болатын барлық мүліктерден тұратын табиғаттың шығармасы» деп анықтама берді.

Дәстүрлі түрде рента табиғи ресурстардың ең үздік сапасынан (Рикардо рентасы) және ең жақсы орналасқан орыннан (Тюнен рентасы) пайда болады деп есептеледі.

Құнның еңбектік теориясына сүйене отырып, классиктер осы теориядағы капиталдық экономиканы жеткілікті дәрежеде зерттей алмады. Бұл міндет Маркстың үлесіне тиді, ол қосымша құн теориясын енгізді. Маркс кез келген жер рентасы қосымша еңбектің өнімі екенін білді.

Маркстық экономикалық теорияның негізінде рента түсіммен, жалақымен және пайыздармен бірге қосымша құнның түрленген формасы болып табылады. Қосымша құнның бұл бөлігін кәсіпкерлер - жер учаскелерінің арендаторлары алады және жер иеленушілері үшін жер рентасы түрінде төленеді. Әрі қарай бұл шама пайыздың сәйкес мөлшерлеме пайызы (К) бойынша кпиталданады және жер учаскесінің капиталды бағасы (V _L ) шығады:

V _L =R/K

Аталмыш формула классикалық болып табылады және бүгінгі күнде кез келген табиғи ресурстарды, соның ішінде жер учаскелерін бағалау үшін орынды болып тұр [1] .

Жылжымайтын объектілердің ақша бағасының жалпы ережелері. Нарықтық қатынастарда жерді сату-сатып алудың мақсатқа сәйкестілігі. Ақша бағасы бойынша әдістемелік ұсыныстарды топтастыру. Жерге төлем есебінің әдісі. Жер үшін төлемдермен есептесудің әдістемесі. Жер бағалау көрсеткіштері мәні. Жер-бағалау жұмыстары кезеңдері. Ауыл шаруашылығына жатпайтын жерлерді кадастрлық бағалай ерекшеліктері. ҚР аумағында табиғи-шаруашылық аудандастыру.

Нақты жер учаскесінің кадастрлық (бағалау) құнын мемлекеттік жер кадастрын жүргізетін мамандандырылған мемлекеттік кәсіпорындар мемлекеттің жеке меншікке немесе жалға өтеулі негізде беретін жер уческелері үшін төлемақының базалық ставкаларына сәйкес оған түзету (арттыратын немесе кемітетін) коэффициенттерін қолдана отырып белгілейді және облыстардың (республикалық маңызы бар қаланың, астананың), аудандардың (облыстық маңызы бар қалалардың) жергілікті атқарушы органдардың жер уческелерін беру жөніндегі құзыретті шегінде жер қатынастары жөніндегі уәкілетті орган бекітетін жер учаскесінің кадастрлық (бағалау) құнын айқындау актісімен рәсімдейді [25] .

Астана қаласының, республикалық маңызы бар қалалардың, облыс орталықтарының маңындағы аймақта және курортты аймақта орналасқан елді мекендерде (кенттер мен ауылдық елді мекендерде) жеке меншікке берілетін жер учаскелері үшін төлемақының базалық ставкалары екі есе арттырылады.

Қазақстан Республикасының азаматтарына жеке меншікке өзіндік үй (қосалқы) шаруашылығын жүргізу, бағбандық және саяжай құрылысы үшін тегін берудің белгіленген нормаларынан артық берілетін қосымша жер учаскелерінің кадастрлық (бағалау) құны бағаланатын учаскелерге неғұрлым жақын орналасқан ауылдық елді мекендердің жер учаскелері үшін төлемақының базалық ставкаларына негізделе отырып айқындалады.

Елді мекендердің шегінен тыс азаматтарға және мемлекеттік емес заңды тұлғаларға құрылыс жүргізу үшін берілген (берілетін) немесе уйлер (құрылыстар, ғимараттар) мен олардың кешендері салынған жер учаскелері бойынша, уйлердің (құрылыстардың, ғимаратардың) пайдаланылу мақсатына сәйкес көрсетуге арналған жерді қоса алғанда, оларды кадастрлық (бағалау) құны облыстық маңызы бар қалаларда аталған мақсаттар үшін (берілген) жер учаскелері үшін төлемақының базалық ставкалары он пайыздық мөлшеріне негізделе отырып айқындалады.

Түзету коэффициенттері мен аудандық маңызы бар қалалардағы, кенттер мен ауылдық елді мекендердегі аймақтардың шекаралары ауданның жергілікті атқарушы органының ұсынысы бойынша аудандық өкілді органның, ал облыстық маңызы бар қалаларда (республикалық маңызы бар қалада, астанада) - облыстың (республикалық маңызы бар қалада, астанада) - жергілікті атқарушы органының ұсынысы бойынша облыстық, республикалық маңызы бар қала, астана өкілді органның шешімімен бекітіледі.

Бұл ретте арттыратын немесе кемітетін коэффициенттердің шекті (ең жоғары) мөлшерлері екі еседен аспауға тиіс.

Мемлекет ауыл шаруашылығы өндірісін жүргізу үшін ауыл шаруашылығы өндірісін жүргізу үшін беретін жер учаскелерінің кадастрлық (бағалау) құнын айқындау кезінде жер учаскесінің сапалық жай-күйіне, орналасуына сумен қамтамасыз етілуіне, қызмет көрсету орталықтарынан қашықтығына байланысты түзету (арттыратын немесе кемітетін) коэффициенттері қолданылады.

Алқаптардың түрі мен топырақтардың үлгісі бойынша жер учаскесінің сапалық жай күйі жер-кадастр карталары, топырақ, геоботаникалық, топырақ мелиорация және басқа зерттеу материалдары негізінде анықталады.

2003 жылғы 02. 09. №890 Қазақстан Республикасының Қаулысына сәйкес «Жер учаскелері жеке меншікке берілетін кезде, мемлекеттік немесе мемлекеттік жер пайдаланушылар жалға берген кезде олар үшін төлемақының базалық ставкаларын, сондай-ақ жер учаскелерін жалдау құқығын сату төлемақысының мөлшерін бекіту туралы» жер учаскелерін жалдау құқығын сату төлемақысының мөлшері жер учаскесінің кадастрлық (бағалау) құнының пайызымен мынадай мерзімдер бойынша:

10 жылға дейін, оны қоса алғанда - жыл сайын 2%;
11 жылдан 30 жылға дейін - 20%, 10 жылдан жоғары әр жыл сайын 1, 5% қосылады;
31 жылдан 49 жылға дейін -35%, 30 жылдан жоғары әр жыл сайын 1% қосылады.

Бағалауға және бонитеттеуге жататын жердің табиғи құрамы. Өндірістік жалпы құрамы және оларды бағалаудың қажеттілігі ретінде жердің функциясы. Жер рентасы және оның әр түрлілігі. Жер жерді бағалаудың спецификалық тауары ретінде. Табиғи ресурстарды бағалау критериясы. Жерді экономикалық бағалау міндеті. Ауылшаруашылық жерлерін экономикалық бағалау әдісі кадастрлық, нарықтық бағалау ерекшеліктері.

Қалалық кадастрлық құнын әдістемесін құру жолында әлемдік тәжірибеден және отандық негіздегі талдаулардан бірнеше әдістерді көрсетуге болады.

Бірінші әдіс: Жердің нарықтық құнына және оның көрсеткіштерінің сипаттамасынмен бағалаушы экспорт мамандардың сараптамасына негізделеді. Бұл әдіс кіші қалалардағы бағалау әдістемесін құруда қолданылады, мұнда жер телімдерінің нарығы толықтай дамымаған. Аталмыш әдісі жоғары дәрежедегі нақты құнды көрсетеді, ол жетіспеушілігінің қатынасы болып табылады.

Екінші әдіс: Бұл алгоритмдік статистикалық сараптамаларға және нарықтық модельдеу ақпараттарын қолдануға бағыттайды. Мұнда факторлардың ақпараттарына қатысты математикалық сараптамалар жасалады. Көбінесе бірегей нысандарға жердің құны жер өтеді. Жер телімдеріне параметрлеріне байланысты жер телімінің құнының математикалық қажеттілігін анықтайды, олар жердің нарықтық құнына жерін тигізеді, бұл әдіс объективтілік сипаттама береді және адамның негізін қажет етпейді. Жер телімдер бағасын мұндай жағдайда қалалардағы кварталдың есеп бойынша кадастрлық аймақтауды белгілеген кезде жүргізіледі.

Үшінші әдіс: Аймақтау бағасын алдын-ала жүргізу территориялық қалалық құрылыс бағасына негізделеді. Мұндай жағдайда елді-мекендер территориясын бағалы аймақтау, функционалдық аймақтау немесе қала құрылыстар белгілерінің кешенді тіркетуін пайдалану жолымен орындалады.

Бұдан басқа жағдаймен қарастыруға болады. БҰҰ-ның жарыққа шығарылған есебі бойынша жердің кадастрлық құнының әдісінің адамзаттың даму индексін (АДИ) пайдалану арқылы көрсетілген.

Бұл жағдайда Қазақстанның ади басқа мемлекеттердің АДИ мен қатар қойылады. Таңдалынып алынтатын қала салыстырылатын елдің факторлық жағдайларымен сәйкес болуы тиіс. Кейбір қалааралық жер бағасы АДИ-ге пропорционалды калалармен дифференцияланады. Мұндай әдістің мүмкіндігі шектеулі және өзіндік ешқандай мәнді қабылдамайды, олар бағаға бақылау жасау есебі үшін қолданылады.

Басқа авторлар үшін жер телімдерінің құнын бағалауға Лоренц қисығының көмегімен ұсынады. Бұл қисық жер құнының таралуын оның өлшемінің бір жақты емес екендігін көрсетеді. Лоренц қисығы екі қатарды бірдей қояды. Олардың біреуі бағаланатын жалпы жер телім ауданының үлесін сипаттайды, келесісі сол үлестердің жалпы жер бағасын анықтайды, шаруашылық нысаны ретінде кірістің тіркелу негізінде жер құнының нұсқаулары анықталады. Мұндай жағдайда макроэкономикалық көрсеткіштерге негізделген әдіс қолдануы мүмкін. Бағаланатын территория үшін статистикалық есептердің құрылатын мәндері бойынша материалдардың себі өнімін қосылатын қала экономикасы анықталады, коэффициенттері арқылы кіріс жиілігін есебі, ауданның бірлігіне және кадастрлық құнның есептелген пайызына құрап, қаладағы орташа құны белгіленеді.

Қазіргі жағдайда қаладағы жер базарының қалыптасуы кезінде жер телімдерінен бағалануын барлық жақтарын қолданған дұрыс. Жекеше территорияның бағалау әдісін таңдауын (кварталдың тіркелуі, бағалау аймақтары, жер телімдері) нақты нарықтық ақпарат қатынаспен жүргізілген дұрыс [2] .

Жылжымайтын мүлікті бағалаудың бірнеше ондаған әдістері бар. Бұл әдістердің барлығы үш тәсілге топтастырылады: шығындық, түсімдік және салыстырмалы (нарықтық) тәсілдер.

Түсім әкелетін меншіктің құнын бағалау үшін шығындық әдіс қолданылуы мүмкін. бұл жағдайда толық өнеркәсіптің құны бағаланады немесе бағаланып отырған меншіктің құнын толығымен орын алмасырады да, сосын одан бағаланатын ғимараттың және құрылыстың суммасын алып тастайды. Осындай әдіспен алынған суммаға бос деп алынған жер учаскесінің нарқтық құны қосылады. Нәтижесінде жеке меншіктің бағалық құны шығады.

Салыстырмалы әдіс -жақын арада жасалған келісімдердің негізінде жеке меншіктің нарықтық құнын бағалау әдісі, мұнда нысан бағаланған құн бойынша шынайы нарықтық келісімдер мен нысандар салыстырылады. Түзетілген бағалар нарықтағы құны бағаланған нысан туралы логикалық қорытындылар жасауға мүмкіндік береді.

Түсімдік әдіс жер учаскесін түсім әкелуге өз үлесін қосатын өнеркәсіптік фактор ретінде қарастырады.

Жер учаскелерін бағалау кезінде, ең алдымен, жер ренталарының капиталдануы тәсілі мен «жер үшін қалдық» тәсілін жатқызуға болады.

Жер рентасын капиталдау тәсілі жер учаскесіндегі құрылыстар мен ғимараттарды және жердің өзін бөлек жалға алған кезде, яғни жалға алушы олар үшін бөлек салық төлеген жағдайда жалға алынған жер учаскесін бағалау кезінде қолайлы болады.

«Жер үшін қалдық» тәсілі - ғимараттың құны белгілі болған кезде және ғимарат пен жердің түсіміне деген талаптар белгілі болған жағдайларда жылжымайтын мүліктің (жер учаскесі мен ғимарат) құнын бағалауға арналған. Жылжымайтын мүліктер тәжірибесінде аталмыш тәсіл ғимарат әлі салынбаған кезде (жаңа құрылыстың техникалық-экономикалық талдауы орындалуда) немесе салыстырмалы түрде жаңадан салынған кезде қолданылады.

Әдістемелік тәсілдердің көптүрлілігінің экономикалық себебі - жылжымайтын мүліктер нарығындағы, соның ішінде жер нарығының дамуындағы салыстырмалы үлкен емес тәжірибелердің бірі.

Заманауи экономикалық теория жердің бағасын капиталданған рента ретінде анықтайды.

Жер учаскелерін бағалаудың басқа тәсілдері заманауи жағдайларда қолданыла алмайды. Сонымен, шығынды тәсіл кезінде ғимараттың шығынын өлшеудегі қиындықтарға байланысты қолдануға шектеулер қойылады. Оны пайдаланған кезде жердің амортизациясын есептеу әдісіне қарамастан, түсімнің кері мәндері пайда болуы мүмкін. үздік жер пайдалануда назарға алынбайды. Салыстырмалы әдіс пен түсімдік әдісті жер нарығын дамытудың жеткіліксіздігіне байланысты пайдалану қиынға соғады.

Жер учаскесін бағалаудың басқа да тәсілдері заманауи жағдайларда қолданыла алмайды. Сонымен, құрамында ғимараты бар немесе құрылыс жүріп жатқан жер учаскесінің құнын есептеу жағдайында шығынды әдісті пайдаланған кезде қалған әдістер арқылы жалпы құннан ғимараттар мен құрылыстардың құнын алып тастайды. Бұдан басқа, пайдаланылуы бойынша әдістің өз шектеулері бар. Оны пайдаланған кезде жердің амортизациясын есетеу жолына қарамастан, түсімнің кері мәндері шығуы мүмкін. Бұдан басқа, шығынды әдіс бағалау кезінде өзіндік кемшіліктерге ие болады, бұл салынғанына 10 жылдан асқан ғимараттардың ысырылуын өлшеудегі қиыншылықтарға байланысты пайда болады. Шығынды әлісті қолданған кезде жерді үздік пайдалану назарға алынбайды.

Салыстыру әдісін жер нарығының жеткілікті дәрежеде дамымағандығынан түзетіп қолдана алмайды, ал сәйкесінше, жермен жасалған нақты келісімдерге сәйкес сенімді және салыстырмалы ақпараттардың жеткіліксіздігінен қолданады.

Бірегей есептеу ретін анықтау және жер учаскесінің төлем ақысы үшін базалық төлем ставкаларын орнату мақсатымен елді мекендердегі жер учаскелерінің базалық төлем ставкаларын құрастыру әдісі жалпы өнімнің нормативті шамасы бойынша жасалуы мүмкін.

Жалпы аумақтық өнім (ЖАӨ) - аумақ экономикасының резиденттік бірліктермен есептік кезеңде жүргізілген жалпы қосылған құнның суммасы. Нормативті қосымша өнім 1 м ² (НҚӨ _{м. кв.} ) - бұл елді мекеннің 1 м ² аумағындағы ЖАӨ, теңгемен беріледі [3] .

Жер телімдері үшін төлемнің базалық ставкасы елді мекенді жердің 1 м ² құнының орташа көрсеткіші болып табылады. Түзету коэффициенті мен дербес өзгешеліктерін ескере отырып, ол нақты жер телімінің кадастрлық (бағалау) құнын анықтау кезінде нормативті көрсеткіш бола алады. Жер телімі төлемінің базалық ставкасын нақтылау барысында келесі материалдарды қорытындылау, зерттеу, жинақтау жұмыстары жүргізіледі: қаладағы жердің экспликациясы, қаланың дамуының басты жоспары, жер-кадастрлық картасы, қала құрылысы кадастрының мәліметтері, экологиялық карта, басқа да және жылжымайтын мүлікті тіркеу орталығының ақпараты.

Жер телімінің кадастрлық (бағалау) құнын келесідей сипаттауға болады, жылжымайтын мүлік нарығы кезіндегі жер телімінің болжамды (көптеген әдіспен анықталған) нарықтық құны немесе шектік нарықтағы жер телімінің болжамдық құны. Жер телімінің кадастрлық (бағалау) құны нарықтық сипатқа ие бола отырып, жекелеген жер телімінің жалға беру ақысының көлемін анықтау мақсатында келісім жасасу үшін қолданылады.

Жер телімінің кадастрлық (бағалау) құны интегралды сипатқа ие бола отырып, нақты жер телімінің құндылығын көрсететін, сонымен қатар территорияның түгелдей экономикалық даму деңгейіне ықпалын тигізетін құн болып табылады. Одан басқа, кадастрлық (бағалау) құн тұтастай қатардың баға белгілеуші факторының функциясы болып табылады. Кадастрлық құнның өзгерісінің жүрісін және оның құраушы факторларды үзбей бақылау территорияны басқару процесін мәліметпен байытып қана қоймай, біршама жеңілдетеді.

Кадастрлық (бағалау) құнды бекіту - жер теліміне салық салу кезінде салық салынатын база қызметін атқарады. Жер телімі салық салынатын жылжымайтын мүлік ретінде заңды және физикалық ұымның біртұтасы ретінде қарастыру керек. Жер телімінің құндылығын анықтайтын барлық сипаттамаларды екі ұғым ретінде, екі топқа бөлуге болады: жер телімін (еркін билік ету) қолдану құқықтарына шектеу; - жер телімін қолдануға әсер ететін (шаруашылық) физикалық сипаттамалар. Жер телімімен келісім жасасу үшін негізінен нарықтық құн қолданылады. Нарықтық құнға жоғарыда аталған екі топтың сипаттамалары да ықпалын тигізеді.

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.