Еуропадағы «қайта өрлеу» өнері

Пән: Өнер, музыка
Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 24 бет
Таңдаулыға:

Жоспар:

Кіріпе

Еуропадағы «Қайта өрлеу» өнері.
Леонардо до Винчи.
Рафаэль Санти.
Микеланджело.

Қорытынды

Пайданылған әдебиеттер

Қазақстан Республикасы Білім және Ғылым Министрлігі

Е. А. Бөкетов атындағы Қарағанды Мемлкеттік Университеті

Тарих факультеті

Археология, Этнология және Отан тарихы кафедрасы

РЕФЕРАТ

Тақырыбы: «Қайта өрлеу» мәдениеті.

Тексерген: Амрина. М. С.

Орындаған: Аменов. А. С.

Қарағанды 2010

Кіріспе

«Қайта өрлеу» мәдениетіне Еуропа елдері үлкен үлес қосты. Осы дәуірдің таңдаулы шығармалары әсем мәдениетінің қорына кірді. Бұл елдердің тарихи, әлеуметтік-экономикалық, саяси және рухани дамуларының өзгешеліктері осы елдердегі «Қайта өрлеудің» өзгеше болуына әсер етті.

«Қайта өрлеу» мәдениеті ренессанс мәдениетінің классикалық ошағы болған Италияда пайда болды. Бұның белгілі себептері болды. Италия арқылы, Еуропаны Азиямен жалғастырған, порттар мен қол өнершілікпен айналысатын қалалардың (Флоренция, Генуя, Венеция, Болонья және т. б. ) тез көбеюіне әсер еткен, аса маңызды сауда жолдары өтті.

Италия арқылы, қол өнерінің дамуы мен қол өнершілердің көбеюіне әсер еткен крестаносшылар өтті. Мата өңдіру өнеркәсібі басқа елдерге қарағанда ертерек дамыды. Осының барлығы қала-республикаларындағы саяси жағдайдың және мәдениеттің қарқынды дамуына қолайлы жағдай туғызды. Кейбір елдерде, қалалықтардың феодалдарға қарсы күресі, елдің күшті монархиялық үкіметтің қол астына бірігумен аяқталса, Италияда басқарудың Республикалық формасының жеңісімен және көптеген қала- республикалардың құрылуымен аяқталды. Бұл ортағасырлық мәдениет пен саясатқа қанағаттанбаған үшінші таптың(буржуазиялық) жеңісі болды. Осылайша, саяси күрес те әлемді жаңаша ұғынуға әкелді.

Ең ақырында, Италия көне мәдениетің тікелей мұрагері екені де шешуші рөл атқарады. Бұл елде оның ескерткіштері басқа жерлердің қай-қайсысынан да болсын көп сақталды.

Италияндық «Қайта өрлеу» хронологиясының шеңбері ХІІІ ғасырдың екінші жартысы мен ХVІ ғасырдың аяғына дейінгі кезеңдерді қамтиді. «Қайта өрлеу» дәуірі бірнеше кезеңге бөлінеді: - Проторенессанс («Қайта өрлеу» қарсаны) - ХІІІ ғасыр мен ХVІ ғасырдың басы: - Ерте «Қайта өрлеу» - ХІV ғасырдың ортасы мен ХV ғасырдың аяғына дейін: - Биік «Қайта өрлеу» - ХV ғасырдың аяғы мен ХVІ ғасырдың бірден үш бөлігі: - Кеш «Қайта өрлеу» - ХVІ ғасыр мен ХVІІ ғасырдың басы.

«Қайта өрлеу» туралы ХV ғасырдың аяғына дейін тек Италияға қатысты айтуға болады. Еуропаның басқа елдерінде ол көп кеш басталды және өздерінің асқан шеберлері болса да онда елеулі көрініс таппады.

Италиядағы қала қала-республикаларды габсбургтік монархия бағындырған 1530 жыл, Италияндық «Қайта өрлеудің» аяғы деп есептеледі. Тәуелсіздігін тек Пажская болысы сақтап қалды, сонымен қатар Венеция көпке дейін өз еркіндігін сақтады.

Еуропадағы «Қайта өрлеу» өнері

Италияндық «Қайта өрлеудің» арқауы - адам, оның қадірі, түсінігі және жетістіктердің құндылығы. Ренессанс гуманизімінің негізі - осы көзқарас. Ренессанс гуманизімі көне гуманизімнің дәстүрін жалғастырады, бірақ одан айырмашылығы жаңа буржуазиялық заманның жігерлі және кәсіпқой адамы мен көне полис адамының айырмашылығындай. Көне қоғамның және көне өнердің бас кейіпкері - ақылды да жайсаң, шыныққан және эстетикалық дамыған адам. «Қайта өрлеу» жігерлі, жан-жақты сауатты, еңбекқор, өз тағдырын өзі жасайтын адамды қалыптастырады.

«Қайта өрлеу» өнерін дінге қойшы деп айтуға болмайды. Сол кездерге діни сюжеттегі туындылар жасалды, дінге сенушілік те болды, бірақ соның барлығы жаңа мағынада болды. «Қайта өрлеу» кезіндегі адамдар үшін орта ғасырлықтармен салыстырғанда, құдай мен адамдардың арасы жақындады. Адамдардың өмірде жақсы көргендері, жоғары бағалағандары - елдердің ерлігі, қарттардың даналығы, балалардың нәзіктілігі, әйелдердің сұлулығы, табиғаттың көркі және адамның өз қолдарымен жасағандары - осының барлығы қасиетті тарихтың қазынасына, атрибутына айналды. Сонымен қатар «Қайта өрлеу» дәуірінің барлық көркем шығармалары - бейнелеу өнері, әдебиет, сәулет өнері, әуен, театр және басқалары жаңа сезіммен рухтанды. Ортағасыр таңбасынан, мәдениеттің ортағасырлық мызғымас заңдарынан бас тартып, «Қайта өрлеу» өнері өмір демін сезінді. Бейнелеу өнері, әсіресе сыршырай және мүсін италияндық «Қайта өрлеудің» ең жарқын беттері болып қалды.

Проторенессанс (ХІІІ ғасыр және ХІV ғасырдың басы) - «Қайта өрлеудің» табалдырығы (қарсаңы), өнерде жаңаның елді ғана пайда болды. Проторенессанс Тоскана провинциясының Пизе, Сиене, Флоренция «Қайта өрлеудің» - көне Грецияның Афинасы сияқты, көркем мәдениет орталығы болды. Флоренция әлемге Данте, Петрарку, Баккаччо-ларды силады, Флоренцияда, Еуропа бейнелеу өнерінің негізін қалаушы, реализмнің атасы Джотто ди Бондоне (1266/76-1337) өмір сүрген және жұмыс істеген.

Джоттоның негізгі жұмысы - фреска . Джоттаның ең атақты фрескалары Падуадағы дель Арена капелласында тұр. Капеллада библия тақырыбына 37 сурет орналастырылған, олар - «Поцелуй Иуды» (Иуданың табынуы), «Иоаким у пастухов» (Иоаким малшылар арасында») . Суретшінің Христостың өмірі мен азабын бейнелеуін ерекше айтуға болады.

Ерте «Қайта өрлеу» (ХІV ғасырдың аяғы - ХV ғасыр) - полотнолары әлем музейлерінің көркі болған бірқатар дарынды суретшілер Мазаччо (1445-1523), Сандро Боттичелли (1445-1510) және басқа да ондаған атақты суретшілермен ерекшеленеді.

Суретші Мазаччо, мүсінші Донателло және сәулетші Филиппо Брунеллески (1337-1446) Ерте «Қайта өрлеудің» жетекші тұлғалары.

Флоренция өнерінің шарықтау шегіне жеткен дәуір болған ХV ғасырды Мазаччо шығармалары ашады.

Суретшілерінің өмірі қысқа болды 27 жас (осы көрмеушілікпен ұлан өлтірген), бірақ оның өнері шеберліктің жоғары мектебі болды.

Мүсінші Донателло монументалды бедерлі мүсіндер жасаудың негізін салды. Оның көптеген еңбектері белгілі, мысалы: Киелі Георгияның және пайғамбарлардың бейнелері, Флоренцияның гербі және т. б. Бірақ, оның ең атақты еңбегі Давидтің мүсіні. Бұл монументалдық мүсіндеуде, сол заманда адамның жалаңаш мүсінін жасаудағы алғашқы еңбек еді.

Сол кездің белгілі суретшілерінің бірі Сандро Ботичелли болды. Ботичелли көптеген сыршырайлық полотнолар жазды. Солардың арасындағы ең атақтысы «Көктем» және «Венераның дүниеге келуі» суреттері. Аңыз бойынша қуаныштың, махаббаттың құдайы теңіз көбігінен туған. Бұл «Қайта өрлеу» дәуіріндегі, көне тақырыпқа жасалған, ең үлкен (172х278) сурет еді.

ХV ғасырдың аяғы мен ХVІ ғасырдың басын биік «Қайта өрлеу» деп, ал ХVІ-шы жүз жылдықтың алғашқы он жылын Ренессанстің «алтын ғасыры» деп атайды. Бұл жылдары жаңа мәдениеттегі ізденістер өз аяқтауларын тапты. Италияндық «Қайта өрлеу» реализімінің өзіндік белгілері - классикалық анықтығы, кейіпкердің адамшылықтары олардың қимылдары мен әлпеттерінің гармониялық көрініс табуы бұрын болмаған биіктерге көтерілді.

Биік «Қайта өрлеу» тек қана өзінен бұрынғы дамудың жалғасы және соңы ғана емес, сонымен қатар ол сапалы да жаңа кезең. Оның ең озық өкілдері өздерінің алдындағылардың ізденістерін жалғастырып қана қоймай, алған білімдерін басқа міндеттерге терең қолданған. Солар жасаған бейнелер - адам сұлулығы мен даналығының гимні.

Биік «Қайта өрлеу» үш ұлы титандар (алып тұлғалар), дарынды суретшілер Леонардо до Винчи, Рафаэль Санти және Микеланджело Буонаротти еңбектерін кең дәріптеді.

Леонардо до Винчи (1452-1519) - фантастикалық ақыл-ойлы және көркемдік дарынды адам болған.

«Қайта өрлеу»-дің дарынды суретшісі Рафаэль Сантидің (1483-1520) еңбектерінде көне дәстүрлер мен христианство рухының синтезі елеулі орын алды.

«Қайта өрлеу»-дің үшінші титаны - Микеланджело Буонаротти (1475-1564) . Өз дәуірінің ұлы шебері, сыршырайшы, мүсінші, сәулетші, ақын Микеланджело әлем мәдениетінің қазынасына өзінің зор үлесін қосты.

«Қайта өрлеу» дәуірінің атақты суретшілерінің бірі Тициан Вогеллио (1476/77 немесе 1480-1576) болды. Тициан қыл қаламына мифологиялық және христиандық сюжеттегі туындылар, портрет жанырындағы шығармалар жатады.

Ұлы шебердің атақты суреттерінің бірі «Жантайып жатқан Венера». Бұл шығармасында автор әдеміліктің өз типін ашады. Тицианның Венерасы алдымен әйелдің табиғи сұлулығы. Шебер бейне жасауда, табиғи сұлулықты адам келбетімен және болмыстың қуанышымен толықтырып, сұлулықтың көне идеалын қайта жаңғыртады.

Тицианның соңғы еңбектері кеш «Қайта өрлеу» кезеңіне жатады. Тициан шығармалары сыршырайдың келесі жүз жылдығына үлкен ықпал жасады.

Сәулет өнері. Сәулет өнері «Қайта өрлеу»-дің көркем мәдениетінде алғашқы орындардың бірін ашады. Оның дамуының жаңа стадиясын Ренессанс анықтады. Бұл кезеңдері сәулет өнерінің негізгі ерекшеліктері - азаматтық, жаңа құрылыс көлемінің өсуі, монументалдық, культтік өзгерістердің орнауы.

Жаңа кезең әлемдері сәулет өнерінің тарихына Ф. Брунеллески, Л. Альберти, Д. Браманте, Микеланджело Буонаротти, Ф. Делорма және т. б. ұлы есімдерді жазып қалдырды.

«Қайта өрлеу» мәдениетінің басқа да түбірлері сияқты жаңа сәулет өнері де Италияда пайда болды. Оның дамуын үш негізгі кезеңге бөлуге болады; ерте кезең - 1420-1500 жылдар. Оның жетекші сәулетшісі Ф. Брунеллески, ал негізгі орталығы Тосканы провинциясы және оның бас қаласы, Италиян Ренессансының бесігі, Флоренция қаласы болды; биік кезең - 1500-1540 жылдар, жетекші сәулетшісі Д. Браманте болып, ал орталығы Римге ауысқан кез; кеш кезең - 1540-1580 жылдар. Бұл уақыттың жетекші сәулетшісі ұлы мүсінші және сыршырайшы Микеланджело Буонаротти болды.

«Қайта өрлеу»-дегі сәулет өнерінің бірінші туындысы, жобасын 1421 жылы Италияндық «Ренессанс» сәулет өнерінің негізін қалаушы ф. Флоренциядағы «Тәрбие үйі» ғимараты болды. Бұл құрылыстың ортағасырдағы готикалық құрылыстан көп айырмашылығы болды және туындап келе жатқан жаңа стильдің ерекшеліктермен оқшауланды.

Сәулет өнерінде биік «Қайта өрлеу»-дің негізін қалаушы Донато Броманте (1444-1514) болды, ал оның ең үлкен туындысы - Ренессанс кезеңінің ғаламат құрылысының Петр саборы.

Кеш «Қайта өрлеу» - бұл өткен кезеңдері дәстүрлерінің әрі қарай даму уақыты. Кеш «Қайта өрлеу» алдымен Микеланджело Буанаротти, Д. Виньолы, Андреа Палладио еңбектерімен таныстырылады. Микеланджело сәулетшілігінің құнды туындылары оның шығармашылыққа мүсінші, пластика шебері ретінде қарағаның, өз уақытымен озып, кейін кең тараған және барокко стилінің тууына жол ашқан жаңа ағымдарды бастады.

Қарастырып отырған кезеңінің аты әйгілі сәулетшісі Дж. Виньола (1507-1573) ХХ ғасырға дейін әлем сәулетшілері қолданып келген «Сәулет өнерінің бес ордер тәртібі» деген әйгілі трактатын жазды. Бұнда элементтердің жұп сандық қатынасы көрсетілген.

А. Палладио (1508-1580) туындылары оның туған қаласы Виченциямен байланысты. Ол, Италияндық және әлемдік сәулет өнерінің дамуына, ең бастысы ХVІІІ ғасырдың екінші жартысы мен ХІХ ғасырдың бірінші жартысындағы, сәулет өнерінің классицизіміне үлкен жер етті.

Италияндық «Қайта өрлеу»-дің сәулет өнері Еуропа елдерінің сәулет өнерінің дамуына үлкен әсерін тигізді, бірақ бұл ол елдерде феодалдық қатынастар мен готикалық дәстүрлердің тым тұрақты болуы жерінен жүз жылға кеш қалды.

Көркем әдебиет . Көркем әдебиет жаңа дәуірдің өзіндік кескіні мен мазмұның әржақты сипаттады. Гуманистік идеалогияның алғашқы түбірлері «Орта ғасырдың соңғы ақыны және жаңа уақыттың бірінші ақыны» Данте еңбектерінде өз орның тапты.

Данте Алигьери (1265-1321), Джованни Бокаччо (1373-1375) және Франческо Петрарка (1304-1374) - Италияндық «Қайта өрлеу»-дің белгілі жазушылары шығармашылық, тематика, жанр сипатында бұлар бір - біріне ұқсамайды. Бірақ, бұлардың тарихи тағдырларын біріктіретін бір өзгешелік бар. Бұлар көп жазған және әдеби шығармалармен қатар кейбір әдебиеттану жұмыстарын қалдырған. Бірақ, әлемдік әдебиет тарихында бұлардың әрқайсысы әйгілі туындылардың біреуімен байланысады: Данте - «Құдайдай комедия»-мен, Боккачо - «Декамерон»-мен, Петрарка - Лаураға орналған өлендерімен.

Әдебиет әлемінің тағы бір жарқын бейнесі Никколо Макиавелли (1469-1527) - Италияндық жазушы және кеш «Қайта өркендеу»-дің саяси деятелі. Оның «Государь» аты саяси трактаты кеңінен белгілі.

Европадағы «Қайта өрлеу» өнері.

Нидерландының қайта өрлеу өнері.

Нидерланды айтқанда ең бірінші сұңғат өнерінін атап өтуіміз қажет. Мұндағы сұңғаттың ескі стильден жаңа - қайта өрлеу дәуірі стиліне өтуі өте ұзаққа созылды. Нидерланды сұңғатында әсіресе, адам бейнесі готикалық сымбаттылық негізінде бейнеленіп, Италия суретшілеріндей анатомиялық саралау (анализ) жасалып, пропорциялық заңдылықтар сақтауға онша көңіл бөлмеді. Осы кемшіліктерді білдірмеу үшін адамды көбінесі киімдың сұңғаттық шығармалары Италия суретшілеріндегіндей ауқымды, монументальды бола алмады. Нидерландыда Италиядағыдай фреска, роспистер емес, көбінесе кішігірім қондырғылы картиналар жазу басым болды. Олар жалпы қала табиғатын, күнделікті өмір көріністерін кескіндеуді жөн көрді. Тағы бір ерекшеліктері: бейнелеу кезінде ұсақ-түйек болып табылатын шағын нәрселердің өзін тәптіштеп, аса бір ыждағаттылықпен жазды.

Нидерланды сұңғатының негізін салушылардың қатарында ағайынды суретшілер Ян ван Эйк (1380-1441) пен Хуберт ван Эйктер болды (1366-1442) .

Бұл суретшілердің картинасына тән нәрсе: табиғат көрінісі мен қала көркін негізгі кейіпкер - адам бейнесімен байланыстыра бейнеледі. Салардың бірі - Ян ван Эйктің «Эулие Варвара» атты туындысы. Екінші бір көңіл аударатын дүние - Ян ван Эйктің замандасы әрі шәкірті Рогир Ван дер Вейденнің (1399-1464) қолынын шыққан «Ашамайдан босату» жұмысы. Бұл суретші көбінесе драмалық портреттік жұмыстарға қалам тартты.

Он бесінші ғасырдың аяғы мен он алтыншы ғасырдың басында осы елде өзгеше, өзіндік болмыс бітімі бар суретші өмір сүрді. Ол - Иеронимус Босх (1450-1516) . Суретші өзінің туындыларында, қиял ғажайып жәйтерді және адам шошырлық қорқынышты мақұлықтар өмірін әсерлеп бейнелеуді ұнатты.

НИдерланды қайта өрлеу дәуірі суретшілерінің ішіндегі ең атақты шебері - Питер Брейгель болды. Суретші көбінесе қарапайым адамдар - шаруалар өміріне, салардың тыныстіршілігін көрсететін тақырыптарға қалам тартты. Картиналарына тән нәрсе: көптеген жыпырлаған ұсақ адам кескіндерінің әр түрлі қимылда тәптіштен бейнелеп берілуі.

Леонардо до Винчи

Леонардо до Винчи Флоренция мен Пиза аралығындағы Албан тауларының етегінде Винчи қалашығында 1452 жылы дүниеге келген. Болашақ ұлы суреткердің дарыны өте ерте көрініс бастады. Ол бала кезінде арифметикаға жетік болғаны сонша, тіпті өзінің сұрақтарымен оқытушыларды мүдіртіп отырған. Сонымен қатар Леонардо музыкамен шұғылданды, Лирада кереметтей ойнай білді және суырып-салма өлендерді тамаша айта білген екен. Алайда оны сурет салу мен мүсін жасау бәрінен де көп елегізетін еді. Әкесі оның салған суреттерін досы Андреа Веророкиоға көрсетеді. Ол бұған таң қалып, Леонардоның өз өмірін сыршырайға арнау керек екенін айтады. 1466 жылы Леонардо Верокки шеберханасына шәкірт болып кіреді. Көп ұзамай ол өзінің ұстазынан асып түседі.

Бірде әкесі дөңгелек қалқанды әшекейлеп беруін сұрайды. Одан кейін ол осы әшекейлеп берген қалқанды көргенде шбер суретшінің туындысы екеніне сенбей қорыққанынан шегіншектей берген екен. Леонардо оның көңілін орнықтырып: Бұл туынды міндет мақсатына жауап беріп тұр деп ғибраттылықпен әшекейді түсіндіріп беріпті. Леонардо тек сыршырай емес, жаратылыстану ғылымдарымен және инжинерлік іспен айналысқан. Мәселен: Стамбулда оның сұлтанға жазған хатын тапқан. Хатта Стамбул мен Голатаның арасын қосатын көпірдің керек екенін және жобасын баяндаған. Бірақ оған ешкім құлақ аспаған. Ол көпір кейін ХІХ ғ. ғана салынады.

Леонардоның қазіргі заманға жеткен жазбаларының кейбіреуі мынандай: Архитектура мен әскери іске арналған том. Анатомия жөніндегі қолжазба, жарық пен көлеңке туралы трактат, стреометрия жөніндегі трактат. Құстардың ұшуы туралы трактат. Көз туралы трактат. Сыршырай жайлы трактат. Судың ағысы мен өлшемі туралы трактат. Бұл қолжазбаларын замандастары түсіне қоймаған. Кейінгі заманда ғана оның алуан қыры кемеңгерлігін әлдеқайда анығырақ түсіне бастаған.

Леонардо до Винчи бірінші орынға сыршырайды қойған екен. Леонардо үшін сыршырай - адам кемеңгерлігінің асқақ көрінісі, өнер атауының ең биігі. Әлем сезім арқылы танылады, ал көз сезімдерінің әміршісі. Көз деп жазады ол, - адам денесінің терезесі, осы терезе арқылы адам өзінің жолына қарайды және әлемнің сұлулығынан Ляззат алады. Соның арқасында, адам жаны адамға тән зынданда қуанышқа бөленеді, онсыз бұл адамдық зындап - азап.

Леонардо үшін сыршырай - адам кеменгерлігінің асқақ көрінісі, өнер атаулының ең биігі.

Леонардоның ең алғашқы толық қанды шығармасы - «Үңгірдегі құдай-ана (Париж, Лувр) - жаңа өнердің салтанат құрғанын паш етеді. Барлық бейнелердің жайғасуы, көз қиықтары өзара жарысып тұр.

Олардың жүзінен де, көгілдір тартқан саңылаудан да, төбеден төнген жартастар қараңғылығынан да Леонардоға тән әлдебір құпия аңғарылады.

Гүл ұстаған құдай-ана туындысына тоқталайық. Бұл эрмитаждағы басқа құдай-ана бейнесімен салыстырғанда, олар қозғалысыз көрінеді. Ал «Гүл ұстаған құдай-ана жүзінде бақытты күлкісі бізді қуанту үшін одан соң алдыңғы томпиған ұлымен әлі балалығы арылмаған ол мәз-мейрам боп ойнап кетуге бейім тұр.

Эрмитаж мамандарының пікірінше Леонардо до Винчидің өзі салған деп есептелетін Литта - құдай ана картинасы бар. Бұл адамды еріксіз тебірентетін ана - образы. Таңғажайып сұлулық! Солай бола тұрса да, ұлжайтып көрсетіп әйнектен Мадоннаның тырнақтарының желінгенін көруге болады. Сол кезде маникюр аристократтар арасында ғана тараған. Суретші мұндай ұсақ-түйекті неге бейнелеген? Бұдан суретшінің нақты шындықпен байланысты болып қана беретінін білеміз.

Леонардоның творчествалық шыңы есептеліп кеткен Джаконда портреті жөнінде. «Маған шын мәнінде тамаша картина жасаудың сәті түсті - деп айтқан екен. Ол портретті салуға 4-жыл сары етіпті. Осы туынды туралы Вазари былай деп жазады:

«Франческо дель Джакондаға Леонардо оның әйелі Моно Лизаның суретін салып беру ісін қолға алады . . .

Мона Лиза өте сұлу болғандықтан да Леонардо мынандай тәсіл қолданды: портетті салу кезінде ол лирада ойнап, өлен айтатын музыканттармен Моно Лизаның көңіл күйін көтеріп тұру үшін сай қымоздар барды шақырды. Осының бәрін әйел жүзін әлденеден мұң басып кетпеу үшін жасады. Джаконданың күлімсіреуі - сол сайқы мазақ ісіне жымыю ғана жатыр. Ал ұлы суретші кемеңгерлігімен Джаконданың күлімсіреуін ғажайып етті, әрі ойлы, әрі қуақы, әрі мысқылды, жан дүниені баурап, тартып алатындай Леонардалық күлімсіреу.

Визаридің кәдімгі тірі адамның көзіндей, мөлдірей, мөлтілдеп тұр, әп-әдемі таңауы сәл ғана жел бергендей болып, ерекше бір нәзіктікті аңғартады. Оймақ аузын алуан түсті бояудың үйлесімі мен ғана жасалған дүние емес, табиғаттың ғажайып бір жаратылысы дерсің. Жымиғаның сүйкімділігі сонша, бұл портретке тәңірдей табына рахатты сезімге бөленесін. Бұл портрет таңғажайып шығарма өйткені ол өмірдің өзіндей көркем.

Леонардо до Винчидің творчествалық жолын айтсақ. Ол сыршырайшы, мүсінші, әрі суретші, суырып салма ақы, музыкант, өнер теоретигі театр спектакльдерін қоюшы, мысалы, ертегі жазушы, философ, әрі математик, инженер, өнер табушы, механик, аспанға самғаудың алғашқы хабаршысы, гидротехник және әскери инжинерлік құрылыстардың маманы. Физик әрі астраном, анатомия және оптика маманы, биолог, геолог, зоология маманы және ботаник болды.

Атақты сәулетші Леонардо да Винчи өз құдіретіне деген сенімнің айғағы болған кемеңгер тұлға.

Рафаэль Санти

Урбино сарайы, адамдардың бір-бірімен үлгі-өнеге, сапайлық әуестікке деп қою жаңа гуманистік идеалдары дәріптеу жөнінен бәсекелесетін сол кездегі Италияның кішігірім сарайларының бірі болатын. Урбино сарайындағы әр күн алуан қилы сайыстармен өтетін ал кешке қарай жұмыстың бірі өлен мен сонеттер оқу, комедиялар көрсету, жұмбақтар шешу, би билеп, ән салу үшін герцогия бөлмесінде жиналатын.

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.