Орталық банктердің ұйымдастырудың жолдары мен операциялары



МАЗМҰНЫ

КІРІСПЕ 3

1 ОРТАЛЫҚ БАНКТЕРДІҢ ҰЙЫМДАСТЫРУДЫҢ ЖОЛДАРЫ МЕН ОПЕРАЦИЯЛАРЫ 5
1.1 Орталық банкті ұйымдастыру жолдары және оның түрлері мен қызметтері 5
1.2 Орталық банктердің операциялары 12

2 ҚАЗАҚСТАН ҰЛТТЫҚ БАНКІ . МЕМЛЕКЕТТІҢ ОРТАЛЫҚ БАНКІ 15
2.1 Қазақстан Ұлттық банкісінің ұйымдастырылу және функционалдық құрылымы 15
2.2 Қазақстан Ұлттық банкісінің міндеті, қызметтері мен операциялары 17
2.3 Қазақстан Республикасының Ұлттық банк қызметінің негізгі көрсеткіштерін талдау 21

3 БАНК ЖҮЙЕСІНІҢ ТҰРАҚТЫЛЫҒЫН ҚАМТАМАСЫЗ ЕТУДЕГІ ҰЛТТЫҚ БАНКТІҢ РОЛІ 29
3.1 Қазақстан Республикасының банк жүйесінің тұрақтандырудағы мәселелер мен оларды шешу жолдарындағы Ұлттық Банктің рөлі 29
3.2 Қаржы дағдарысы жағдайындағы банк жүйесін жетілдіру жолдары 33

ҚОРЫТЫНДЫ 39

ПАЙДАЛАНҒАН ӘДЕБИЕТТЕР ТІЗІМІ 41
КІРІСПЕ

Тақырыптың өзектілігі: банктік жүйе – нарықтық экономиканың ең маңызды және құрамдас бөлігінің бірі болып табылады. Банктер мен тауарлық өндіріс пен айналымының дамуы тарихи қатар жүретін және бір-біріне тығыз байланысты, осы кезде банктер ақшалай есеп айырысулар мен шаруашылықты несиелей отырып, капиталдарды қайта бөлуде делдалдық қызмет атқара отырып, өндірістің жалпы тиімділігін мәнді жоғарлатады, қоғамдық еңбек өнімділігін өсіруге жол береді. Бүгін, тауарлық және қаржылық нарықтардың дамуы жағдайында банктік жүйенің құрылымы бірден қиындай түседі. Қазіргі кезде жаңа қаржылық бөлімшелердің түрлері, жаңа несиелік құралдар мен клиенттерге қызмет ету әдістері пайда болды.
Шетелде банктік қызметтің тәжірибесі Қазақстанда жәнен ТМД-ның басқа елдерінде қалыптасып отырған жаңа шаруашылық жүйелердің үшін үлкен қызығушылықты көрсетеді. Жоғары монополиялы әкімшілік-басқарушылық мемлекеттік банктік құрылымнан коммерциялық сәттілікке, пайда алуға бағытталған несиелік бөлімшелердің жүйесі жеке ұжымдық меншікке негізделген қарқынды, икемді құрылымына өту жүргізіліп жатыр. Капиталдық нарықта тиімді жұмыс істейтін механизмін, коммерциялық құрылымда қызмет көрсетудің жаңа түрлерін, несиелік жүйенің институционалдық құрылымының оптималды формаларын іздестіру жүргізіліп жатыр. Тұрақты, икемді және тиімді банктік инфрақұрылымды құру – Қазақстанда экономикалық реформалаудың маңызды тапсырмаларының бірі. Тапсырманың қиындатылуының негізгі себебі мынада: «акционерлік қоғам» статусын бере отырып, банктің атын өзгерту арқылы жаңа несиелік институттардың құрылуы туралы жариялау жеткіліксіз. Банктік сектордың ішіндегі қатынастардың барлық жүйесін, басқару мінездемесін және Ұлттық банк жағынан бақылаудың, банктер мен олардың клиенттері арасындағы өзара қатынастардың принциптерін, мемлекеттік бюджетпен есеп айырысуының және т.б. түбегейлі өзгеруі керек.
Жаңа нарықты құру – біздің қоғамымыздың дамуындағы толық қанды жаңа кезең. Жаңа механизмді құру өркениетті әлемде қабыдданған несиелік бөлімшелердің қызмет етуінің жоғалған рационалды принциптерін қайта қалпына келтіру жолымен және көп ғасырды нарықтық қаржылық құрылымдарға сүйене отырып мүмкін болады. Сондықтанда шетелдік тәжірибені оқып-үйрену, ақша, ресурстар, несиелеу мен есеп айырысулардың тәсілдері мен формаларын қолдану мәні өте маңызды болып табылады.
Соңғы он жылдағы біздің мемлекетіміздің дамуы тәуелсіздік алу, елдің экономикасының нарықтық қатынастарға көшуі, жаңа мемлекеттік құрылымның біртіндеп дамуы мен нығаюы, экономиканың әлеуметтік және экономикалық сфераларындағы жүргізіліп жатқан реформалаы сияқты негізгі оқиғалармен мінезделеді. Осы кезде қаржылық сферадағы радикалды қайта құруды ерекше атап көрсетуге болады. Әсіресе экономиканың банктік секторындағы. Бантік жүйе неғұрлым икемді және экономиканың индикаторлық ролін атқаратын сектор болуы керек.
Осы курстық жұмыста банктік жүйенің теориялық сұрақтары мен даму тенденциялары қарастырылады, ол қазіргі уақытта елдің қаржылық секторының ең үлкен және реформаланған секторы болып табылады. Атап көрсету керек, мұндағы негізгі мүмкіндік елдің орталық банкі – Ұлттық банкке беріледі. Банктік реттеудің әлемдік тәжірибесін анықтау, республикада неғұрлым тиімді, өткізілімді классикалық инструменттері оқып-үйрену мен таңдау қазргі уақытта неғұрлым өзекті мәселе болып табылады. Республикада банктік жүйенің теориялары мен тәжірибесін толығымен жасалған кезде жүйелік тәсіл жеткіліксіз қолданылады, талдау көрсеткіштер жүйесі негізінде жүргізілмейді, негізінен депозиттердің, несиелер, бағалы қағаздар, кірістер мен шығыстар өсуінің динамикасын, баланстағы нақты өзгерістерді ғана көрсетіп қояды. Сондықтанда банктік жүйе дамуы нәтижелерін тиімділігін жан-жақты бейнелейтін банктік жүйенің қызмет етуіне жүйелік тәсілді құру қажет.
Осы көрсетіліп отырған мәселелерді қарастыру барысындағы, менің курстық жұмысымның мақсаты банктік жүйе дамуының эволюциясын мазмұндай отыра, нарықтық экономикадағы орталық банктің экономикалық мәнін ашу, Қазақстандағы Ұлттық банктік жүйенің қазіргі жағдайы мен даму тенденцияларына талдау жасау және біздің мемлекетіміздің банктік жүйесін жетілдіру жолдары мен мәселелерін анықтап, одан шығу жолдарын іздестіру болып табылады.
Қойылған мақсатқа сәйкес жұмыста бірқатар тапсырмалар анықталады.
Жұмыстың тапсырмалары:
- Орталық банктің экономикалық мәні мен түрлерін айқындау;
- Орталық банктердің негізгі қызмететрі мен операцияларын сипаттау;
- Ұлттық банктің мақсаты мен міндеттерін, қызметінің бағыттарын, меншікті қаражаттары мен пайдасын анықтау;
- Қазақстандағы банктік жүйенің қазіргі жағдайы мен даму тенденцияларына талдау жасау;
- біздің мемлекетіміздің банктік жүйесін жетілдіру жолдары мен мәселелерін анықтап, одан шығу жолдарын іздестіру.
Курстық жұмыс кіріспеден, үш бөлімнен, қортындыдан, қолданылған әдебиеттер тізімі мен қосымшалардан тұрады.
ПАЙДАЛАНҒАН ӘДЕБИЕТТЕР ТІЗІМІ

1. Қазақстан Республикасының Ұлттық Банк туралы Заңы. 1995 ж. 30 наурыз.
2. «Банк және банк қызметі туралы» заң. 1995 ж. 31 тамыз.
3. Сейтжанов Ә.А. Қазіргі кезеңде банктік қызметті мемлекеттік басқарудың кейбір мәселелері \\ Казахстанский журнал международного права. – 2003 ж. - №2(10).
4. Сейтжанов Ә.А. Банк саласында мемлекеттік қадағалаудың болғаны абзал \\ Айқын. – 2008.
5. Давыдова Л., Райманов Д. Банковское право Республики Казахстан. - Алматы: Жеті жарғы, 2000.
6. Кочетекова М.П. Есть такая профессия банки проверять // Банковское дело. - 2008. - №4.
7. Раева Р. О банковской системе Казахстана.// Банки Казахстана.- №6-2001г.
8. Кумайлин Р.Н. Развитие перспективных инструментов платежей и расчетов в экономике РК. // Банки Казахстана.- №12-2004г.
9. Марченко Г.А. Банковский сектор Казахстана: состояние и перспективы развития. // Банки Казахстана. - №1 – 2002г.
10. Марченко Г.А. Проблемы перехода банков второго уровня на международные стандарты.// Банки Казахстана.- №2-2002г.
11. Мамбетова Ж. Банк подписал кредитное соглашение с одним из крупнейших банков США. // Финансы и кредиты, №12, 30.12.2005г.
12. Саттыбаева А.А. Проблемы и перспективы развития банковского сектора. // Экономическое обозрение Национального Банка РК.- июль, 2004г.
13. Куандыков А.А. Пути повышения эффективности деятельности банков на базе информационных технологий. // Экономическое обозрение Национального Банка РК. – январь, 2004г.
14. Мамышев Г.А. Политика развития информационных технологий в банковской системе.// Экономическое обозрение Национального Банка РК. – март, 2004г.
15. Арсамаков А.А. О взаимодействии кредитных организаций с реальным сектором экономики.// Деньги и кредит. – №11- 2004г.
16. Провкин В.Н. Инвестиции в реальный сектор экономики: роль банков.// Деньги и кредит. - №3 – 2004г.
17. Международная инвестиционная позиция банковской системы РК на 31.12.2001г. // Вестник Национального Банка РК. – апрель, 2004г.

Пән: Банк ісі
Жұмыс түрі:  Курстық жұмыс
Тегін:  Антиплагиат
Көлемі: 39 бет
Таңдаулыға:   
МАЗМҰНЫ

КІРІСПЕ 3

1 ОРТАЛЫҚ БАНКТЕРДІҢ ҰЙЫМДАСТЫРУДЫҢ ЖОЛДАРЫ МЕН ОПЕРАЦИЯЛАРЫ 5
1.1 Орталық банкті ұйымдастыру жолдары және оның түрлері мен қызметтері 5
1.2 Орталық банктердің операциялары 12

2 ҚАЗАҚСТАН ҰЛТТЫҚ БАНКІ – МЕМЛЕКЕТТІҢ ОРТАЛЫҚ БАНКІ 15
2.1 Қазақстан Ұлттық банкісінің ұйымдастырылу және функционалдық құрылымы
15
2.2 Қазақстан Ұлттық банкісінің міндеті, қызметтері мен операциялары 17
2.3 Қазақстан Республикасының Ұлттық банк қызметінің негізгі
көрсеткіштерін талдау 21

3 БАНК ЖҮЙЕСІНІҢ ТҰРАҚТЫЛЫҒЫН ҚАМТАМАСЫЗ ЕТУДЕГІ ҰЛТТЫҚ БАНКТІҢ РОЛІ
29
3.1 Қазақстан Республикасының банк жүйесінің тұрақтандырудағы мәселелер
мен оларды шешу жолдарындағы Ұлттық Банктің рөлі 29
3.2 Қаржы дағдарысы жағдайындағы банк жүйесін жетілдіру жолдары 33

ҚОРЫТЫНДЫ 39

ПАЙДАЛАНҒАН ӘДЕБИЕТТЕР ТІЗІМІ 41

КІРІСПЕ

Тақырыптың өзектілігі: банктік жүйе – нарықтық экономиканың ең маңызды
және құрамдас бөлігінің бірі болып табылады. Банктер мен тауарлық өндіріс
пен айналымының дамуы тарихи қатар жүретін және бір-біріне тығыз
байланысты, осы кезде банктер ақшалай есеп айырысулар мен шаруашылықты
несиелей отырып, капиталдарды қайта бөлуде делдалдық қызмет атқара отырып,
өндірістің жалпы тиімділігін мәнді жоғарлатады, қоғамдық еңбек өнімділігін
өсіруге жол береді. Бүгін, тауарлық және қаржылық нарықтардың дамуы
жағдайында банктік жүйенің құрылымы бірден қиындай түседі. Қазіргі кезде
жаңа қаржылық бөлімшелердің түрлері, жаңа несиелік құралдар мен клиенттерге
қызмет ету әдістері пайда болды.
Шетелде банктік қызметтің тәжірибесі Қазақстанда жәнен ТМД-ның басқа
елдерінде қалыптасып отырған жаңа шаруашылық жүйелердің үшін үлкен
қызығушылықты көрсетеді. Жоғары монополиялы әкімшілік-басқарушылық
мемлекеттік банктік құрылымнан коммерциялық сәттілікке, пайда алуға
бағытталған несиелік бөлімшелердің жүйесі жеке ұжымдық меншікке негізделген
қарқынды, икемді құрылымына өту жүргізіліп жатыр. Капиталдық нарықта тиімді
жұмыс істейтін механизмін, коммерциялық құрылымда қызмет көрсетудің жаңа
түрлерін, несиелік жүйенің институционалдық құрылымының оптималды
формаларын іздестіру жүргізіліп жатыр. Тұрақты, икемді және тиімді банктік
инфрақұрылымды құру – Қазақстанда экономикалық реформалаудың маңызды
тапсырмаларының бірі. Тапсырманың қиындатылуының негізгі себебі мынада:
акционерлік қоғам статусын бере отырып, банктің атын өзгерту арқылы жаңа
несиелік институттардың құрылуы туралы жариялау жеткіліксіз. Банктік
сектордың ішіндегі қатынастардың барлық жүйесін, басқару мінездемесін және
Ұлттық банк жағынан бақылаудың, банктер мен олардың клиенттері арасындағы
өзара қатынастардың принциптерін, мемлекеттік бюджетпен есеп айырысуының
және т.б. түбегейлі өзгеруі керек.
Жаңа нарықты құру – біздің қоғамымыздың дамуындағы толық қанды жаңа
кезең. Жаңа механизмді құру өркениетті әлемде қабыдданған несиелік
бөлімшелердің қызмет етуінің жоғалған рационалды принциптерін қайта қалпына
келтіру жолымен және көп ғасырды нарықтық қаржылық құрылымдарға сүйене
отырып мүмкін болады. Сондықтанда шетелдік тәжірибені оқып-үйрену, ақша,
ресурстар, несиелеу мен есеп айырысулардың тәсілдері мен формаларын қолдану
мәні өте маңызды болып табылады.
Соңғы он жылдағы біздің мемлекетіміздің дамуы тәуелсіздік алу, елдің
экономикасының нарықтық қатынастарға көшуі, жаңа мемлекеттік құрылымның
біртіндеп дамуы мен нығаюы, экономиканың әлеуметтік және экономикалық
сфераларындағы жүргізіліп жатқан реформалаы сияқты негізгі оқиғалармен
мінезделеді. Осы кезде қаржылық сферадағы радикалды қайта құруды ерекше
атап көрсетуге болады. Әсіресе экономиканың банктік секторындағы. Бантік
жүйе неғұрлым икемді және экономиканың индикаторлық ролін атқаратын сектор
болуы керек.
Осы курстық жұмыста банктік жүйенің теориялық сұрақтары мен даму
тенденциялары қарастырылады, ол қазіргі уақытта елдің қаржылық секторының
ең үлкен және реформаланған секторы болып табылады. Атап көрсету керек,
мұндағы негізгі мүмкіндік елдің орталық банкі – Ұлттық банкке беріледі.
Банктік реттеудің әлемдік тәжірибесін анықтау, республикада неғұрлым
тиімді, өткізілімді классикалық инструменттері оқып-үйрену мен таңдау
қазргі уақытта неғұрлым өзекті мәселе болып табылады. Республикада банктік
жүйенің теориялары мен тәжірибесін толығымен жасалған кезде жүйелік тәсіл
жеткіліксіз қолданылады, талдау көрсеткіштер жүйесі негізінде
жүргізілмейді, негізінен депозиттердің, несиелер, бағалы қағаздар, кірістер
мен шығыстар өсуінің динамикасын, баланстағы нақты өзгерістерді ғана
көрсетіп қояды. Сондықтанда банктік жүйе дамуы нәтижелерін тиімділігін жан-
жақты бейнелейтін банктік жүйенің қызмет етуіне жүйелік тәсілді құру қажет.

Осы көрсетіліп отырған мәселелерді қарастыру барысындағы, менің курстық
жұмысымның мақсаты банктік жүйе дамуының эволюциясын мазмұндай отыра,
нарықтық экономикадағы орталық банктің экономикалық мәнін ашу,
Қазақстандағы Ұлттық банктік жүйенің қазіргі жағдайы мен даму
тенденцияларына талдау жасау және біздің мемлекетіміздің банктік жүйесін
жетілдіру жолдары мен мәселелерін анықтап, одан шығу жолдарын іздестіру
болып табылады.
Қойылған мақсатқа сәйкес жұмыста бірқатар тапсырмалар анықталады.
Жұмыстың тапсырмалары:
- Орталық банктің экономикалық мәні мен түрлерін айқындау;
- Орталық банктердің негізгі қызмететрі мен операцияларын сипаттау;
- Ұлттық банктің мақсаты мен міндеттерін, қызметінің бағыттарын,
меншікті қаражаттары мен пайдасын анықтау;
- Қазақстандағы банктік жүйенің қазіргі жағдайы мен даму
тенденцияларына талдау жасау;
- біздің мемлекетіміздің банктік жүйесін жетілдіру жолдары мен
мәселелерін анықтап, одан шығу жолдарын іздестіру.
Курстық жұмыс кіріспеден, үш бөлімнен, қортындыдан, қолданылған
әдебиеттер тізімі мен қосымшалардан тұрады.

1 ОРТАЛЫҚ БАНКТЕРДІҢ ҰЙЫМДАСТЫРУДЫҢ ЖОЛДАРЫ МЕН ОПЕРАЦИЯЛАРЫ

1.1 Орталық банкті ұйымдастыру жолдары және оның түрлері мен
қызметтері

Капитализмнің алғашқы даму сатысында коммерциялық банктер банкнота
шығаруды капитал жинақтаудың бір көзі ретінде кеңінен қолданды. Дегенмен
несие жүйесінің даму барысында ақша шығару сенімді ірі банктерде
шоғырланды. Бұл банкноталардың төлем айналымында кең колданылуын қамтамасыз
етті. Сөйтіп тарихи орталық банктердің пайда болуы коммерциялық банктердің
банкнота шығаруының бір жерде орталықтануымен байланысты. Алғашқыда ол банк
эмиссиялық банк, кейіннен орталық банк деп аталды. Бұндай атақ оның несие
жүйесіндегі басқару роліне сай келеді. Мемлекет заң шығару арқылы эмитент
банкті қолдап отырады. Себебі банкноталар шығаратын көптеген ұсак банктер
күйзеліске ұшырағанда, олардың шығарған банкноталары да айналымнан
ығыстырылады. XIX ғ. аяғында - XX ғ. басын-да көптеген мемлекеттерде
банкноталарды шығару бір эмиссиялық банкте шоғырланып, ол мемлекеттің несие
жүйесінің түйіні ретінде экономиканы реттеудің орталығы қызметін атқарады.
Орталық банктерді ұйымдастырудың жолдары. Тарихи Орталық банктер
капиталды меншіктеу жөнінен үш түрге бөлінеді:
- мемлекеттік орталық банктер, яғни олардың капиталы түгелінен
мемлекет меншігінде (мысалы, Англия, ГФР, Франция, Канада, Ресей);
- акционерлік коғамдар (мысалы, АҚШ, Италия);
- аралас акционерлік қоғам, капиталының бір бөлігі мемлекет
меншігінде (Жапония, Бельгия).
Кейбір орталық банктер бірден мемлекеттік (Германияда, Ресейде);
кейбіреулері акционерлік қоғам болып ұйымдасып, кейін Ұлттық банк болып
қайта құрылды (Ұлыбританияда, Францияда). Капиталы мемлекет иелігінде ме,
жоқ па оған қарамастан тарихи банкпен мемлекет арасында тығыз байланыс
қалыптаскан, ол әсіресе қазіргі нарықтық жағдайда кушеюде. Үкімет
өзінің экономикалық саясатын несие-банк жүйелері арқылы жүргізетіндіктен
орталық банкпен байланысын нығайтуға аса мүдделі. Дегенмен мемлекет орталық
банкпен тығыз байланысын пайдаланып, оның саясатына шексіз ықпал
етеді деуге болмайды.
Орталық банктің капиталын кім иеленетініне қарамастан ол дербес заңды
тұлға: оның мулкі мемлекет мүлкінен ажыратылған, орталық банк өз мүлкін
меншік иесі ретінде қолданады. Орталық банктің атқарушы орғаннан
тәуелсіздік дәрежесі әр мемлекетте әр түрлі қалыптаскан. Заң бойынша
парламентке есеп беретін орталық банктер (АҚШ-тың, Германияның,
Швейцарияның, Швецяның, Голландияның, Ресейдің) көптеген дербестікпен,
Қаржы Министрлігі аздаған дербестікпен пайдаланады. Ондай банктер көпшілік.
Орталық банктің үкіметтен белгілі бір тәуелсіздігі -оның ақша-несиелік
және валюталық тұрактылықты сақтаудағы іс-әрекеттерінің тиімділігіне
қажетті жағдай. Орталық банктің бұндай тәуелсіздігі жақындаған үкімет
сайлауы алдындағы қысқа мерзімді үкімет мақсаттарымен қайшылыққа келеді Бұл
әсіресе орталық банктің ресурстарын бюджеттің кемшілігін толтыруға жұмсау
жоспа-рын іске асыруға мүмкіндік бермейді. 80-90 жж. орталық банктердің
үкіметтен тәуелсіздік тенденциясы күшеюде.
Дегенмен орталық банктің үкіметтен тәуелсіз қызмет істеуі мүмкін
емес. Үкіметтің экономикалық саясатының не-гізгі элементтері - ақша-
несиелік және каржы саясатын мүлтіксіз орындау орталық банк
қызметінің негізі. Сондықтан үкіметтің макроэкономикалық бағыты орталық
банктің ұзақ мерзімдегі саясатын анықтайды. Сайып келгенде кез келген
орталық банкте әрі банктің, әрі мемлекетпк орғанның белгілері тоғысады.
Кез келген орталық: банктің міндеті - ұлттың ақша өлшемінің төлем
қабілеттілігі мен валюталық курсынын түрлаулылығын қамтамасыз ету, банк
жүйесінің өтімділігі мен тұрақтылығын, төлем жүйесінің тиімділігі мен
сенімділігін қамтамасыз ету. Осы міндеттерді атқару үшін орталық банк
негізінен мынадай қызметтерді орындайды: банкноталарды монополиялы түрде
эмиссиялау; ақша-несиелік қатынастарды реттеу; сырткы экономикалық
катынастарды жүргізу; банктердің банкісі болу және үкімет банкісі қызметі.
Осы аталған қызметтер орталық банктің балансында көрініс табады.
Орталық банктің ең алғашкы қызметі - ежелден қалыптасқан мемлекеттің
өкілі ретінде заңды түрде - банкнота шығару. Ол - елде төлем
міндеттемелерін өтейтін, халық кабылдаған жалпы ұлттық төлем құралы. Кейбір
мем-лекеттерде орталық банк монополиялы түрде монетаны шығарады. Коп
елдерде монетаны қаржы министрлігі (казынашылық) соғып, орталық банк оларды
номиналымен сатып алады. Бұл жағдайда монетаның өзіндік құнымен номинал
кұнының айырмасы мембюджеттің табысы болып са-налады. Сөйтіп, орталық банк
сатып алған монеталарды өзі шығарған банкноталармен қосып айналымға
түсіреді.
Орталық банктің банкнота және монета шығару қызметі тарихи біраз
өзгерістерге душар болды. Мысалы, ақшаның алтын стандарты кезінде орталық
банктің банкноталары коммерциялық вексельдермен және алтынмен қамтамасыз
етілсе, қазіргі кезде несие ақшаларын айналысқа шығару көбінесе үкшет
облигацияларымен қамтамасыз етіледі. Сондықтан, банкноталарды шығарудың
тауар айналымымен тікелей байланысы айтарлықтай азайды, ал оны алтынмен
қамтамасыз ету тіпті мүлдем жойылды.
Ақша массасының кұрылымының өзгеруіне қарамастан орталық банктердің
банкнота шығару қызметі өз маңызын жойған жок. Себебі қолма-қол ақша
бұрынғысынша бөлшек саудаға, сондай-ақ несие жүйесінің өтімділігін
қамтамасыз етуге қажет. Орталық банктің эмиссиялық монополиясы оны банк
жүйесінің эмиссиялы-кассалық орталығына айналдырды. Себебі орталық банктің
міндеттемелері (банкнота форма-сындағы болсын, немесе орталық банктегі
коммерциялық банктердің депозиттері формасында болсын) кез келген
коммерциялық банктің кассалық қоры болып саналады. Өйткені орталық банктің
басты клиенті - коммерциялық банктер, ал олар орталық банк пен экономика
салалары арасында делдал ретінде қызмет атқарады.
Орталық банктің ақша-несиелік реттеу қызметі.
Экономиканы ақша және несие айналымына әсер ету жолымен реттеу -
үкіметтің экономикалық саясатынын құрамдас элементі. Оның негізгі мақсаты
экономикалық өсудің тұрақтылығына, инфляция мен жұмыссыздықтың төменгі
деңгейіне және төлем балансының тепе-теңдігіне қол жеткізу болып табылады.
Дегенмен орталық банк ұдайы өндірістің заңцылықтарынан туындайтын
шаруашылық механизміндегі дағдарыс және басқа да үйлесімсіздікті жоя
алмайды. Орталық банктің әр түрлі мақсатқа бағытталған іс-әрекеттеріне
қарама-карсылықтар тән. Оның несиені арзандатумен өндірісті ынталандыру
әрекеті, әдетте, шаруашылықтың бір қалыптылығын бұзып, инфляцияны
күшейтеді. Ақша массасын қатаң реттеу саясаты ойдағыдай нәтижеге
жеткізбейді, себебі инфляция тек ақша катынастарымен тежеуге мүмкіндік
бермейтін көп факторлы процесс. Валюта дағдарысы және валюта курсының
төмендеуі кезінде орталық банк елдің төлем балансын процентті жоғарылату
ме елге капитал тарту жолымен жақсартуға ұмтылады. Бірақ несиені
қымбаттату өндірісті өрістетуге кері әсер етеді.
Орталық бянктің сырткы экономикалық қызметі -ол орталық банктің
мемлекеттің валюталық саясатын жүргізетін және валюталық бақылау орғаны
болуы. Ол -ұлттық валютаның айырбастау курсын анықтау және оны реттеу;
елдің ресми алтын валюта резервін басқару жөнінде операциялар жүргізу;
халықаралық есеп айырысу, толем балансын реттеу; елдегі және одан тыс
жерлердегі валюталық күндылықтардың қозғалысын қадағалау; болжамдарды
жасауға қатысу және төлем балансын кұрастыруды ұйымдас-тыру жұмыстарын
жүргізуі. Орталық банк дүниежүзілік карыз капиталы нарығы мен алтын
нарығына катысу үшін халықаралық келісімдерді дайындауға, сонымен бірге,
халықаралық және аймактық валюта-несие ұйымдарында өз елінің өкілі болып
катысады.
Ортялық банктің банктердің банкісі қызметі - ол орталық банктің
кәсіпорындарға және халыққа тура қызмет көрсетпеуі, яғни орталық банктің
негізгі клиенті коммерциялық банктер болуы. Бұл оның коммерциялық
банктерден айырмашылығы. Орталық банк коммерциялық банктердің кассалық
қорларын жинактау және сақтау қызметін атқарады. Бұл қорлар банктік
міндетті резерв корлары деп аталады. Орталық банк банктердін депозиттері
бойынша міндеттемелерінің ең аз міндетті резервтеріне аракатынасын, яғни
міндетті резервтердің нормасын (мөлшерін) бекітеді.
Коммерциялық банктердің кассалық резервтерін сақтауға кабылдаумен
қатар орталық банк оларға несиелік көмек көрсетеді. Оның несие үшін
проценттік төлем мөлшері нарықтық мөлшерден анағұрлым жоғары болады,
сондықтан орталық банктің несиесін баска несие алу мүмкіндігі болмаған
акырғы жағдайда ғана алады.
Орталық банк банктердің банкісі ретінде елдің төлем жүйесінің басты
реттеуші органы қызметін аткарады. Ол банкаралық есеп айырысуды
ұйымдастыру, есептесу жүйесін реттеу және үйлестіру жұмыстарын жүргізіп,
банк жүйесінің есеп айырысу орталығы болып табылады.
Көптеген елдерде орталық банк банк жүйесінің сенімділігі мен
тұрақтылығын колдау, несие берушілер мен ақша салушылардың мүдделерін
корғау мақсатында банктердің жұмысын кадағалап және бакылап отырады.
Бірсыпыра елдерде (Австралия, Италия, Ресей) бұл жұмыспен орталық банк
шүғылданса; ал кейбір мемлекеттерде (Германия, АҚШ, Швейцария, Франция)
кадағалау және бакылау жұмыстарын орталық банк баска орғандармен
(казынашылық, банктік комиссия және т.б.) біріге, ал баска мемлекеттерде
оны (Австрия, Дания, Канада, Норвегия) орталық банктер емес, баска орғандар
жүргізеді.
Орталық банктер қадағалау мен бакылауды негізінен мынадай бағытта
жүргізеді:
- банктік қызмет түрлеріне лицензия беру;
- кейбір операция түрлерін (валюталық, бағалы қағаздармен, қымбат
металдармен) жүргізуге;
- банктер берген қаржылық есепті тексеру және талдау;
- клиенттерді ревизиялау (тексеру);
- міндетті резервтердің нормативін және экономикалық нормативтердің
жүйесін белгілеу, сонымен бірге олардың орындалуын тексеру.
Соңғы онжылдықтарда банк ісінің интернационалдануына байланысты
банктік қадағалау жүйесі халықаралық деңгейге көтерілді. 1975 ж. өнеркәсібі
өркендеген 10 еуропа мемлекеттерінің орталық банктерінің төрағалары банктік
қадағалау және реттеу мәселелері бойынша Базель комитетін құрды.
Халықаралық банктік қадағалау комитеті Англия Банкінің директоры Питер
Куктің ұсынысымен құрылғандықтан ол "Куктің комитеті" деп те аталады.
Комитеттің мәжілістері оның секретариаты орналасқан Базельдегі Халықаралық
есеп айырысу Банкінде өтеді.
1997 ж. сәуірінде Базель комитеті банктік қадағалау және реттеуді
ұйымдастырудың негізі болып саналатын 25 принциптен құрылатын "Банктің
іс-әрекеттерін тиімді қадағалаудың басты принциптері" деп аталатын құжат
қабылдады. Бұл құжатты қабылдауға "ондық" мемлекеттермен қатар басқа
15 елдің банктік қадағалау орғандарының екілдері қатысты.
"Базельдік принциптер" өркендеген мемлекеттер қолданып жүрген, негізінен,
стандартты талаптарды біріктіреді, сондықтан ол құжатты басқа
мемлекеттердің барлығына басшылыққа алу ұсынылды. Ондағы
талаптар: банктік капиталдың төменгі мөлшері; қадағалау орғандары-ның
банктің саясатын, несие беруге және капитал инвести-циялауға байланысты
оперативтік жұмысын және қолданатын операцияларын тексеру, несиелік және
инвестициялық портфельдерді басқару; банкте тәуекелді баскару саясатының
бар екендігін тексеру.
Орталық баиктің үкімет банкісі қызметі. Жоғарыда айтып кеткеніміздей,
капиталын кім иеленетініне қарамастан орталық банк мемлекетпен тығыз
байланыста қызмет атқарады. Үкіметтің банкир ретінде орталық банк оның әрі
кассирі, әрі несие берушісі, әрі қаржылық кеңесшісі. Орталық банкте үкімет
пен мемлекеттік орғандардың есепшоттары ашылған. Көптеген мемлекеттерде
орталық банк мемлекеттік бюджеттің кассалық орындалуын қамтамасыз етеді.
Салық пен заемдардан түсетін үкіметтің табысы орталық банктегі қаржы
министрлігінің (қазынашылықтың) процентсіз шотында есептеліп, үкіметтің
барлық шығыны сол шоттан шығарылады.
Орталық банк мемлекетті несиелеумен, мемлекеттік заемдарды орналыстыру
және оларды өтеу мәселелері бойынша, нарықтық жағдайларға байланысты
мемлекеттік бағалы қағаздарды эмиссиялау және оның табысты уақытын тандау
жөнінде кеңес берумен, мемлекеттік борышты басқарумен шұғылданады.
Мемлекеттік борышты басқару деп орталық банктің заемдарды орналастыру
және оларды өтеу жөніндегі, олар бойынша табыс төлеуді ұйымдастыру
жөніндегі, конверсия (заем шарттарын өзгерту) және олар-дың мерзімін ұзарту
(консолидация) операцияларын айтады.
Орталық банк мемлекеттік борышты басқаруда әр түрлі әдістерді
қолданады:
- мемлекеттік міндеттемелердің курсын өзгерту және табыстылығын
арттыру мақсатында оларды сатып алу немесе сату;
- сату жағдайларын өзгерту;
- әр түрлі тәсілдермен жеке инвесторлар үшін мемлекеттік
міндеттемелердің тартымдылығын арттыру.
Қорыта айтқанда, орталық банктің атқаратын қызметтері бірімен-бірі
тығыз байланысты. Мемлекет пен басқа банктерге несие берген кезде ол
несиелік айналым құралдарын шығарып, үкіметтік міндеттеме шығару және оны
өтеуде қарыз процентінің деңгейіне әсер етеді. Бұл орталық банктің банктік
жүйедегі алатын ерекше орнын айқындап, сонымен катар өзінің басты қызметі -
ақша-несиелік реттеу қызметін орындауға объективтік алғы шарттар жасайды.
Орталық банктің ақша-несие саясаты деп онын айналымдағы ақша массасын,
несие көлемін, проценттік мөлшер денгейі мен ақша айналымындағы және карыз
капиталы нарығындағы басқа көрсеткіштерді өзгертуге бағытталған іс-
шараларының жиынтығын айтады. Ол саясаттың мақсаты -ақша айналымы мен несие
жағдайына әсер ету арқылы ша-руашылық конъюнктурасын реттеу. Ақша-несие
саясаты несиеге және ақша эмиссиясына жағдай жасауға, ия оларды іркуге
және шектеуге (несиелік рестрикция) бағытталады. Өндірістің дағдарысы
және жұмыссыздықтың күшеюі жағдайында орталық банк несие беруді
кеңейту және процент мөлшерін азайту арқылы өндірістің жандануына себепші
болады. Керісінше, экономикалық өрлеу кезінде кездесетін алыпсатушылық,
бағаның өсуі, үйлесімсіздіктің өрлеуі сияқты келеңсіз жағдайларды
болдырмау мақсатында орталық банк несиеге шек қою, проценттік төлемді
жоғарылату, төлем құралдарын шығаруды тежеу және с.с. әрекеттермен
шұғылданады.
Ел экономикасының жагдайы ақша-несие жүйесіне тығыз байланысты. Несие
институттарының санына, несие ресурстары мен жүргізілетін операцияларының
көлеміне карай кез келген мемлекеттің ақша-несие жүйесінің негізі
коммерциялық банктер болып саналады. Оған дәлел, көптеген мемлекеттерде
ақша массасының 75%-тен 90%-ке дейінгісі банктік депозиттер (клиенттердің
банкке салған каражаты). ал тек 25-10%-і орталық банктің банкноталары.
Сондықтан мемлекеттің ақша-несие аясын мемлекеттік реттеу қызметі, тек
орталық банк арқылы коммерциялық банктердін операцияларының масштабы
мен олардың түрлеріне ықпал жасауымен ғана табысты бола алады.
Орталық банк ақша-несие аясына ықпал ету ушін ең алдымен коммерциялық
банктердін депозиттерді ұлғайту немесе азайту мүмкіншілігін пайдаланады
Вірак одан орталық банк банктердін депозиттік эмиссиясы мен несие
операцияларының көлемін тікелей өзгертеді деген ұғым тумайды. Орталық банк
міндетті резервтер жүйесі арқылы банктік несие мен депозиттер динамикасына
әсер етеді. Ол банктердің резервтік позициясын реттеумен несие мен
депозиттерді қысқарту немесе ұлғайту реакциясын тудыруы мүмкін.
Орталық банктің ақша-несие саясатының әдістері сан алуан, олардың ең
көп тарағандары төмендегідей:
- коммерциялық банктерге берілетін несиеге проценттік төлем мөлшерін
өзгерту (ресми есеп мөлшерін, қайтадан қаржыландыру мөлшерін, ломбардтың
мөлшерін);
- банктердің міндетті қорларының мөлшерін өзгерту;
- ашық нарықтағы операциялар, яғни вексельдерді, мемлекеттік
облигацияларды және басқа бағалы қағаздарды сатып алу-сату операциялары;
- валюта курсының саясаты, немесе курстық саясат.
Бұл айтылған ақша-несиелік реттеу әдістері барлық коммерциялық
банктердің операцияларына және толық қарыз капиталының нарығына әсер
ететіндіктен жалпы реттеу әдісі деп аталады. Ал іріктеп тексеру әдісі
(селективный метод) кейбір несие түрлерін (мысалы, тұтыну несиесін) немесе
кейбір шаруашылық салаларын (мысалы, үй құрылысын, экспорт саудасын)
реттеуге қолданылуы мүмкін.
Іріктеп тексеру әдістеріне мыналар жатады:
- кейбір банктерге банктік несиенің мөлшерін немесе қарызды тікелей
шектеу (несиенің шегіне жету деп аталатын);
- несиенің белгілі бір түрінің берілуіне тәртіп белгілеу, атап
айтқанда, маржа мөлшерін белгілеу, (яғни бе-рілуге тиіс сома мен берілген
несиенің арасындағы айырма), депозиттер мөлшері мен несие мөлшерінің
арасындағы айырма (маржа - французша өзгешелік, шама шегі деген сөз).
Реттеудің дәстүрлі әдісіне орталық банктің проценттік мөлшерін өзгерту
жатады. Проценттің ресми мөлшерін өсіру коммерциялық банктердің өз
резервтерін толтыру үшін несие алатын мүмкіншілігін азайтады, ол өз
кезегінде коммерциялық банктердің алған қарызын қысқартады, демек ол ақша
массасы мен нарықтық процент мөлшерін өсіреді. Сөйтіп орталық банк процент
мөлшерін жоғарылатып, несиеиі шектеу саясятын, яғни несиелік рестрикция
жүргізеді.
Процент мөлшерін жоғарылату елге қысқа мерзімді шетел капиталын
тартуға әкеп соқтырады. Сонымен катар, ол төлем балансы мен валюта курсының
деңгейіне де әсер етеді. Қорытындысында төлем балансы активтеніп және шетел
валютасын ұсынушы көбейіп, демек шетел валютасының курсы төмендеп, ал
ұлттық валютаның курсы жоғарылайды. Ортялық банктің процент мөлшерін
төмендету әдісі, яғни несиені кеңейту саясаты - несиелік экспансия деп
аталады.
Ресми процент мөлшерін өзгерту барлық қарыз капиталы нарығына екі
жакты әсер етеді: процент мөлшерін жоғарылату несиелік рестрикция
саясатының басталуын, ал несиелік экспансия процент мөлшерін төмендету
саясатының басталуын көрсетеді.
Коммерциялық банктердің резервтеріне, демек олардың карыз беру
мүмкіндіктеріне міндетті резерв нормасын өзгертудің елеулі әсері бар.
Міндетті банктік резервтің нормасын жоғарылату деген банктік қаражаттын
жұмсалмай, орталық банктің шотында жұмсауға тыйым салу жағдайында ұсталуын
және оны коммерциялық банктер несиеге беруге қолдана алмауын көрсетеді.
Нәтижесінде банктік карызбен айналымдағы ақша массасы қысқарып, қарыз
бойынша процент жоғарылайды. Ал міндетті банктік резервтің нормасын
төмендету банктік несие мен ақша массасын ұлғайтып, нарықтық процентті
төмендетеді.
Бағалы қағаздар нарығы дамыған мемлекеттерде ақша-несиелік реттеудін
көп тараған әдісі - ашық нарықтағы операциялар.
Біріншіден бұл операциялар коммерциялық банктердің қызметіне олардың
ресурстарының көлемі арқылы әсер етеді. Егер орталық банк бағалы қағаздарды
ашық нарықта сатып, ал коммерциялық банктер оларды сатып алса, онда осы
банктердің орталық банктегі ашқан корреспонденттік шотындағы қаражат
қалдығы сатып алған бағалы қағаздар сомасына азаяды. Оған сәйкес олардың өз
клиенттеріне қарыз беретін мүмкіндігі кемиді. Бұл айналыстағы ақша
массасының қысқаруына әкеп соктырады. Ал орталық банк бағалы қағаздарды
коммерциялық банктерден сатып алса, онда сол соманы олардың
корреспонденттік шотына жазады, ол банктердің қарыз беру мүмкіндігін
кеңейтеді.
Екіншіден, ашық нарықтағы операциялар мемлекеттік бағалы қағаздардың
проценттік мөлшерін (ставка) және оның курсын (бағамын) реттеу үшін
қолданылуы мүмкін.
Қыска мерзімді проценттік мөлшерді реттеу үшін орталық банктің
вексельдермен (қазыналық, коммерциялық) және қысқа мерзімді мемлекеттік
облигациялармен жүргізетін дәстүрлі операциялары қолданылады. Оларды сату
ақша на-рығын шектеп, нарықтық процент мөлшерінің көтерілуіне әкеледі. Егер
де орталық банк нарықтық процент нормасының көтерілуіне тосқауыл қойғысы
келсе, онда ол банктердің қысқа мерзімді бағалы кағаздары мен вексельдерін
ағымдағы нарықтық мөлшер бойынша сатып алу арқылы көмек көрсетеді. Одан
басқа, қазыналық вексельдерді, қысқа мерзімді мемлекеттік облигацияларды
сатып алу-сату оларға сұраныс пен ұсынысты өзгертеді, демек сол қағаздардын
курсы мен табыстылығы да өзгеріп, ол ақша нарығындағы қысқа мерзімді
процент мөлшеріне және ұлттық валютанын курсына әсер етеді.
Ұзақ мерзімді процент мөлшерін реттеуге орталық банктің ұзақ мерзімді
мемлекеттік міндеттемелерімен жүргізетін дәстүрлі операциялары қолданылады.
Орталық банктің бүндай міндеттемелерді сатып алуы олардың нарықтық курсын
жоғарылатады. Облигацияның бағасынын өсуі оның нарықтық курсының купондық
табыс сомасына қатынасымен анықталып, облигацияның нақты табыстылығының
төмендегенін көрсетеді. Ал ұзақ мерзімді облигацияның нақты табыстылығының
азаюы нарықтағы ұзақ мер-зімді процент мөлшерінің төмендеуіне әкеп
соқтырады. Орталық банктің ашық нарықта облигация сатуы олардың курсының
төмендеуін және облигацияның табыстылығының артуын, соған байланысты ұзақ
мерзімді процент мөлшерінің жоғарылауын тудырады.
Ақша-несие саясатының келесі маңызды әдісінің бірі -валюта курсының
саясаты, немесе курстық саясат.
Ұлттық валюта курсының тұрақтылығын сақтаудың баға және ақша
айналысының тұрақтылығын қамтамасыз ету үшін маңызы өте зор. Ұлттық валюта
курсының төмендеуі ішкі нарықтағы алдымен шетел, содан соң отандық
тауарлар бағасын көтереді, яғни ұлттық ақша өлшемінің сатып алу мүмкіндігін
азайтады. Үлттық валюта курсының үнемі төмендеуі жағдайында
ішкі нарықтағы тауарлар бағасы өндіріс шығындарына емес, ұлттық
валютаның құлдырауына бейімделеді. Курстың төмендеуі инфляцияны
тудыратын факторға айналады.
Орталық банктің валюта курсын валюталық интервенциямен (яғни шетел
валютасын ұлттық валютаға сатып алу-сату) реттеу ақша айналысына тікелей
әсер етеді. Шетел валютасын сатып алу ұлттық валюталы ақша массасын
өсіреді, ал сату ақша массасын қысқартады.
Валюта курсын реттеу мақсатында ресми процент мөлшерін дәл осындай
өзгерту қарыз капиталы нарығы мен ақша айналымына үйлесімді әсер етеді.

1.2 Орталық банктердің операциялары

Орталық банк өз қызметтерін банктік пассив және актив операциялары
арқылы атқарады. Пассив операциясы деп банктердің өзіне ақша каражатын
тартып, банктік ресурстар құру операцияларын, ал актив операциялары деп осы
қаражатты орналастыру операцияларын айтады.
Орталық банктің негізгі пассив операцияларына: банкнота эмиссиясы,
коммерциялық банктердің және мемлекеттік қазынашылықтың (каржы
министрлігінің) ақша салымын қабылдауы, банктің өз капиталын кұру
операциялары жатады. Көп елдерде орталық банктің ақша корларының негізгі
көзі - банкнота шығару, яғни 40-тан 85%-ке дейінгі пассив операциялары.
Қазіргі кезде шығарылатын банкноталар алтынмен қамтамасыз етілмеген
(фидуциарный) өз құны жоқ ақша. Банкнота шығарудың қазіргі механизмі
коммерциялық банктерге несие беруге, мемлекеттік бағалы қағаздарды сатып
алуға және алтын валюталық резервтерді ұлғайтуға не-гізделген. Банктерді
несиелегенде банкнота шығару вексель және басқа банктік міндеттемелермен
қамтамасыз етілген; ал мемлекеттік қарыз міндеттемелерін, алтынды және
шетел валютасын сатып алғанда соларға сәйкес мемлекеттік міндеттемелермен,
алтынмен және шетел валютасымен қамтамасыз етіледі. Басқаша айтқанда,
банкнота эмиссиясы орталық банктің актив операцияларымен қамтамасыз
етіледі. Осыдан оның пассив және актив операцияларының байланысы көрінеді.
Орталық банктің "Банкнота эмиссиясы" деп аталатын пассив
операцияларының мөлшері оның: банктерге қарыз, мемлекеттік бағалы
қағаздарды, шетел валютасын және алтынды сатып алу деген актив
операцияларына байланысты болады. Осы тұрғыдан алғанда, орталық банктің
актив операциялары пассив операцияларына қарағанда алдымен кұрылады. Алайда
бұдан орталық банктің несие жүйесіне және мемлекетке берген кез келген
қарызының орнына банкнота шығарылады деген ұғым тумайды.
Орталық банктің несиесі онда ашылған коммерциялық банктер мен
мемлекеттік казынашылықтың шоттарына жазылуы мүмкін. Бұл жағдайда орталық
банктің банкноталық эмиссиясы емес, депозиттік эмиссиясы жүзеге асырылады.
Орталық банктің ақша ресурстарының келесі көзі -коммерциялық банктер
мен каржы министрлігінің ақшалы салымы. Коммерциялық банктер орталық
банктегі ашылған процентсіз шотқа міндетті резервтерімен коса өзінін
кассалық кррының бір бөлігін сақтауы мүмкін. Кейбір елдерде міндетті
резервтер процентсіз арнаулы шоттарда жи-нақталады. Орталық банк
коммерциялық банктерге белгілі бір бекітілген проценттік мөлшермен
мерзімдік шоттарды да ашуы мүмкін. Ал орталық банктің өз капитальный, үлесі
пассив операцияларының 4%-тін құрайды.
Орталық банктің актив операцияларына негізінен: есеп-несие
операциялары, бағалы кағаздарға салымдары, алтын және шетел валютасымен
жүргізілетін операциялар жа-тады.
Есеп-иесие операцияляры - есептеу операциясы және мемлекет пен
банктерге қысқа мерзімді карыз беру операциялары болып екі түрге
бөлінеді. Есептеу операциясы -ол орталық банктің мемлекет пен банктерден
вексельдерді сатып алуы. Орталық банктің коммерциялық банктерден
вексельдерді сатып алуын вексельдерді қайта есептеу деп атайды, себебі
коммерциялық банктердің өз клиенттерінен сатып алған вексельдерін орталық
банкке сатқанда, олар екінші рет сатып алынып, екінші рет есептеледі.
Қазыналық вексельдерді есептеуді көптеген өркендеген мемлекеттерде
уақытша кассалық жетіспеушілікті (яғни мемлекеттік бюджеттің шығындары мен
оған түсетін ағымдағы табыстарының арасындағы уақытша ауытқуы) жабу үшін
мемлекеттік қысқа мерзімді несиелеу құралы ретінде қолданады.
Кассалық ауытқуды жоюдың келесі әдісі үкіметке бір жылға дейінгі
мерзімге тікелей банктік қарыз беру болуы мүмкін. Коммерциялық банктерге
қысқа мерзімді қарыз жай және аударым вексельдермен, бағалы қағаздармен
және басқа активтермен қамтамасыз етілген жағдайда беріледі. Бұндай
операциялардың бір түрі - ломбард несиесі.
Орталық банк әр түрлі мақсатпен бағалы қағаздарға ақша жұмсауы
(салым) мүмкін:
Біріншіден, көптеген өркендеген мемлекеттерде бюджеттің
кемшілігін жабу мақсатында орталық банктің мемлекеттік облигацияларды сатып
алуы үкіметті несиелеудің ең басты және жалғыз формасы болып табылады.
Кейбір елдерде мемлекетті тікелей несиелеу, яғни бюджеттің кем-шілігін
жабуға қаржыландыру үшін банктік қарыз беру жүргізілмейді. (Мысалы,
АҚШ-та, Канадада, Жапонияда, Улыбританияда, Швейцарияда, Швецияда)
немесе бірсыпыра елдерде ол заңмен шектелген (ГФР, Францияда,
Нидерландыда). Ескеретін жәйт, орталық банктің портфелінде мемлекеттік
бағалы қағаздардың, әдетте, өте аз бөлігі сақталады. Мемлекетке несие
беруші орталық банк емес, коммерциялық банктер және басқа қаржы-несие
мекемелері, компаниялар және халық.
Екіншіден, орталық банктер мемлекеттік облигацияларды банк жүйесін,
ақша массасын және ақша-несие саясатын жүргізу барысында мемлекеттік
облигациялардың курсын реттеу мақсатында сатып алады. Коммерциялық
банктердің ресурстарын ұлғайту үшін орталық банктер, мысалы, репо типті
оперяцияларды қолданады, яғни банктерден мемлекеттік бағалы қағаздарды
сатыпалумен қатар оларды белгілі бір мерзімнен кейін алдын ала бекітілген
бағамен сату жөнінде өзіне міндеттеме алады.

2 ҚАЗАҚСТАН ҰЛТТЫҚ БАНКІ – МЕМЛЕКЕТТІҢ ОРТАЛЫҚ БАНКІ

2.1 Қазақстан Ұлттық банкісінің ұйымдастырылу және функционалдық
құрылымы

Қазақстан Ұлттық банкі (ҚҰБ) еліміздің эмиссиялық және резервтік
орталығы ретінде мемлекеттің ақша-несие және валюта саясатының басты
бағыттарын анықтайды. Оның қызметінің басты мақсаты пайда табу емес, яғни
мемлекеттің ақша-несие саясатын жүргізу және еліміздің банк жүйесіне
жетекшілік ету.
Қазақстан Ұлттық банкі – бұл бұрынғы қарапайым клиенттерге қызмет
көрсетумен айналысқан, мемлекеттік банктен орталық, эмиссиялық банкке
түрлендірілген банктердің банкі болып табылады.
Іс-жүзінде Қазақстан Ұлттық банкісінде барлық кассалық резевтердің
шоғырлануы және олардың шаруашылық айналымына түсуі Қазақстан Ұлттық банкі
мекемелерінің коммерциялық банктер кассасын толтыру арқылы арқылы жүзеге
асырылады. Барлық банктер қолма-қолсыз есеп айырысуларды ҚҰБ мекемелері
арқылы жүргізе отырып, қажет жағдайларда ҚҰБ-нен несие ала алады.
Қазақстан Ұлттық банкі – бұл ақшалай резервтерді құрайтын, оған қоса
меншікті алтын-валюта резервтерден, басқа да материалдық құндылықтардан
тұратын мүліктерге ие заңды тұлға.
ҚҰБ өзінің атқаратын мәні жағынан біртұтас ұйым болып табылады, ал
мемлекет тек оның жарғылық қорының иесі. Бүгінгі жарғылық қордың мөлшері -
20 млрд. теңгені құрайды. Негізгі қорлары ғимараттардан, құрылғылардан,
құрал-жабдықтардан, көліктік құралдар мен басқа бағалылықтардан, ал айналым
қорлары банкке тиселі болып табылатын меншікті ақшалай қаражаттардан
тұрады.
ҚҰБ резервтік және басқа да қорларды құрайды. Оның резервтік қоры
жарғылық қор көлемінде құрылып, меншікті пайда есебімен толықтырылады және
жүргізген операцияларға байланысты зияндар мен шығындардың орнын жабуға
жұмсалады.
ҚҰБ-нің қаржылық жылдағы таза табысы сол қаржылық жылға қатысты, нақты
табыстар мен шығыстар арасындағы айналысқа шығарылған, оған қоса
активтердің амортизациясын, оның ішінде банкнот пен монеталарды қоса
алғандағы шығыстардың айырмасы негізінде анықталады.
ҚҰБ-нің таза табысы жарғылық қорды және резервтік қорды абсолюттік
сомада құрауға бағытталады. Таза табыстың қалған бөлігі келесі қаржы
жылындағы республикалық бюджетке аударылады. ҚҰБ және оның мекемелері ҚР
салық кодексіне сәйкес барлық салықтар мен алымдар төлеуден босатылған.
ҚҰБ-нің несиелік ресурстары төмендегідей көздерден құралады:
– меншікті қаражат есебінен;
– басқа банктерден тартылған және ҚҰБ-де шартты негізде
орналастырылған ақшалай қаражаттар есебінен;
– ҚР төңірегінде тартылған қаражаттардан;
– арнайы мемлекеттік қорлар мен бюджеттің уақытша бос жатқан
қаражаттар есебінен.
ҚҰБ-нің басқару құрылымы.
Қазақстанның Ұлттық банкі - тігінен басқарылатын жүйедегі біртұтас
орталықтандырылған құрылымды білдіреді. Ұлттық банктің басқару органына:
Басқарма және директорлар Кеңесі (Директорат) жатады.
ҚҰБ-нің жоғары басқару органы Басқарма болып табылады және басқармаға
мынадай негізгі қызметтер жүктеледі:
– мемлекеттің ақша-несие саясатын дайындау;
– банк қызметтіне қатысы бар ҚҰБ-нің нормативтік құқықтық актілерін
бекіту;
– Ұлттық банктің банктермен операциялары бойынша ресми қайта қаржыландыру
мөлшерлемесін белгілеу;
– банктердің ашылуына рұқсат беру және оларды қайтарып алу туралы шешім
қабылдау;
– жекелеген банктік операциялар түрлерін жүргізуге лицензиялар беру туралы
шешім қабылдау;
– банктер үшін резервтік талаптар нормасын бекіту;
– алтын валюта активтерін басқарудың негізгі қағидаларын анықтау;
– ҚР валютасының айырбас бағамын анықтау тәртібін бекіту;
– ҚҰБ жұмыс туралы жылдық есепті қарау, қабылдау және Президенттің
бекітуіне беру;
– ҚҰБ-нің жылдық балансын және табыс мен зияны туралы есебін қарау және
бекіту;
– ҚҰБ туралы нұсқауды, оның жарғылық капиталы мен резервтік қордың
қалыптасу тәртібі, негізгі құралдарды және өзге де мүліктерді пайдалану,
ақылы қызмет көрсету, ҚҰБ-нің құрылымы және бюджеті, департамент
директорларын, филиалдардың, өкілеттіліктердің және ұйымдардың жетекшілерін
тағайындау туралы нормативтік құқықтық актілерді бекіту;
– банктер үшін пруденциалдық нормативтер мен басқа да міндетті нормаларды
және шектерді бекіту;
– еңбек жағдайын, оған ақы төлеу жүйесі мен мөлшерін анықтау және бекіту;
– ҚҰБ-нің халықаралық және басқа да ұйымдарға қатысуы туралы шешім
қабылдау;
– Директорлар Кеңесінің (Директораттың) құрамын бекіту;
– бухгалтерлік есептің қазақстандық стандартын ескере отырып, ҚҰБ-не
арналған бухгалтерлік есептің саясатын және әдістерін анықтау.
Ұлттық банктің Басқармасы тоғыз адамнан тұрады. Ұлттық банктің
Басқармасының құрамына:
- ҚҰБ төрағасы және бес лауазымды тұлғалары,
- ҚР Президентінен бір өкіл;
- ҚР Үкіметінен екі өкіл кіреді.
Қазақстан Ұлттық банкісінің оперативтік басқару органы - директорлар
кеңесі болып табылады. Директорлар кеңесі құрамына Ұлттық банк төрағасы,
оның орынбасарлары және құрылымдық бөлімшелердің жетекшілері кіреді.
ҚР Ұлттық банк туралы ҚР заңына сәйкес Қазақстан Ұлттық банкісі ҚР
Президентіне есеп береді. Есеп беру мыналарды білдіреді:
– Парламенттің келісімімен ҚР Президенті ҚҰБ-нің төрғасын 6 жылға сайлайды
және қызметінен босатады;
– ҚҰБ төрағасының орынбасарларын да ҚҰБ төрағасының ұсынуымен ҚР
Президенті 6 жылға сайлайды және қызметінен босатады.
– ҚҰБ-нің жылдық есебін ҚР Президенті бекітеді;
– Ұлттық валютаның - теңгенің айшығының тұжырымын ҚР Президенті бекітеді;
– ҚҰБ-нің ҚР Президентіннің сұрауы бойынша өзінің қызметіне байланысты
ақпараттарды беріп отыруы.
Қазақстан Ұлттық банкі өзінің негізгі қызметтерін жергілікті жерлердегі
облыстық басқармасы және Алматы қалалық бас филиалы арқылы атқарады. Бұл
филиал Ұлттық банк атынан жұмыс істейді. ҚҰБ филиалдары мен өкілеттіліктері
өз қызметтерін ҚҰБ бекіткен құзіреттері шегінде ғана жүзеге асырады.
Қазақстан Ұлттық банкінің функциональдық құрылымына департаменттер мен
басқа да бөлімшелерден тұратын орталық аппараты, филиалдары, өкілетіліктері
мен ұйымдары кіреді
2007 жылы Үкіметтің жəне Ұлттық Банктің қызметін ақпараттық-талдамалық
қамтамасыз ету мақсатында Қазақстан Республикасының Үкіметі жəне Ұлттық
Банкі жанындағы Ұлттық талдамалық орталық АҚ құрылды.
Орталық қызметінің негізгі мəні мыналар болып табылады:
1) мемлекеттік басқарудың өзекті мəселелері бойынша зерттеулер жүргізу
жəне ұсынымдар əзірлеу;
2) Қазақстанның экономика салаларына қатысты жүйелік жəне салыстырмалы
талдау, еңбек өнімділігінің мониторингі жəне бағалау жəне олардың
бəсекелестік қабілетін айқындайтын факторларды анықтау;
3) мемлекеттік органдардың реттеуші қызметінің тиімділігін бағалау;
4) қаржылық тұрақтылық мəселелері бойынша зерттеулер жүргізу.

2.2 Қазақстан Ұлттық банкісінің міндеті, қызметтері мен операциялары

2004 жылдан бастап, ҚР Ұлттық банкі туралы ҚР заңына енгізілген
өзгерістерге сәйкес, ҚҰБ-нің негізгі міндеті - баға тұрақтылығын
қамтамасыз ету болып табылады.
2004 жылға дейін, оның негізгі міндеті ретінде ұлттық валютаның ішкі
және сыртқы тұрықтылығын қамтамасыз ету болғандығын еске сала кеткен дұрыс.
Осы жерде, неліктен ҚР Ұлттық банкінің жаңаша негізгі міндетін осылай
белгілеу қажет болды деген сауал тууы мүмкін. Осы сауалға екі жақты жауап
берген дұрыс. Біріншіден өткен міндеті ретінде белгіленген ұғымдардың мәнін
түсінейік, яғни ұлттық валютаның ішкі тұрақтылығы бұл ішкі бағаның
тұрақтылығын қамтамасыз етуді сипаттаса, ал сыртқы тұрақтылығы - бұл ұлттық
валютаның шетел валютасына қатысты тұрақтылығын қамтамасыз етуді білдіреді.

1999 жылдың сәуір айынан бастап, еркін өзгермелі бағам режиміне
көшкендігіміз баршамызға белгілі және оның басты шарты - ҚР Ұлттық банкінің
ұлттық валютаның шетел валютасына қатысты бағамын белгілеуге араласпауын
немесе ішкі валюта нарығында валюталық интервенциялауды жүргізбеуін
көздейді. Сонымен қатар, ақша-несие саясатының бағыттарында 2003 жылдан
бастап, 2007 жылдарға дейін үш кезеңде валюталық режимді ырықтандыру
шараларының қарастырылуы соңғы міндеттің қажетсіздігін көрсетеді. Ендеше
бұл жерде шетел валютасына қатысты ұлттық валюта тұрақтылығын қамтамасыз
ету міндеті өздігінен түсіп қалатыны сөзсіз, сөйтіп тек қана ішкі баға
тұрақтылығын қамтамасыз ету ҚР Ұлттық банкінің негізгі міндеті ретінде
аталған заңға енгізілген өзгерістер мен толықтырулар ретінде нақтыланды.
Екіншіден, ішкі баға тұрақтылығын қамтамасыз ету міндетінің қажеттігі
ҚР Ұлттық банкінің ақша несие саясатын жүргізуде 2002 жылдан бастап
Еуроодақ стандартына және инфляцияны таргеттеу принципіне өту туралы шешім
қабылдауынан туындап отыр. Инфляциялық таргеттеу принциптерін пайдаланытын
көптеген елдер инфляция жөнінде қойылған мақсаттарға қол жеткізу
жауапкершілігін күшейту жағдайларында инфляция бойынша бағдар ретіндегі
тұтыну бағаларының индексіне сүйенбейтін болады. Оның орнына инфляциялық
үрдістердің негізгі бағыттарын көрсететін баға индекстерін қарастырады және
монетарлық емес тұрғыдағы (“базалық инфляция” индекстері) түрлі дәрежедегі
күйзелістердің ықпалын жояды.
2003 жылы аталған заңға енгізілген соңғы өзгерістер мен толықтырулардың
нәтижесінде 2004 жылдан бастап ҚР Ұлттық банкінің атқаратын қызметтері
қатарында бірқатар өзерістер пайда болды. Бұл жерде ҚР Ұлттық банкке
дамыған елдердің орталық банктері сияқты тек классикалық қызметтерді атқару
жүктеліп отыр.
Соған сәйкес, барлық қадағалау қызметтері (банктік, сақтандыру, бағалы
қағаздар нарығын қадағалау) 2004 жылы 1 қаңтардан өзінің қызметін бастаған
Қаржы нарығын және қаржы ұйымдарын реттеу және қадағалау жөніндегі
агенттігіне берілді.
Бүгінгі күні Ұлттық банк мынадай классикалық қызметтерді атқарады(
- ақшаны эмиссиялау, яғни айналысқа қажетті мөлшерде банкоталар мен
монеталарды шығару;
- мемлекеттің ақша-несие саясатын әзірлеу және жүргізу;
- несие беру;
- депозит қабылдау;
- төлем жүйесін ұйымдастыру;
- валюталық реттеу және валюталық бақылауды жүзеге асыру;
- төлем балансын құрастыру.
Сонымен қатар, Ұлттық банкке жоғарыда аталған қызметтерге қоса
төмендегідей өзге қызметтерді атқару жүктеледі:
- Қаржы нарығының барлық қатысушыларының қызметін реттеу және
қадағалау, соның ішінде:
- Банктер;
- Сақтандыру ұйымдары;
- Бағалы қағаздар нарығының қатысушылары;
- Жинақтаушы зейнетақы қорлары.
- Қаржы нарығының барлық қатысушыларына арналған бухгалтерлік есеп
стандартын бекіту.
Ұлттық банктің негізгі міндеті мен қызметтерін осылайша түйіндеу
инфляция бойынша мақсаты көрсетіштер үшін Ұлттық банктің жауапкершілігін
күшейтеді.
Жалпы Ұлттық банк мынадай операцияларды жүргізеді:
- бірінші кластық эмитенттермен шығарылатын алты айлық өтелу
мерзімі бар міндеттемелерді қайта есепке алады;
- мемлекеттік бағалы қағаздарды сатып алады және сатады;
- депозиттік сертификаттармен қайтару мерзімі бір жылға жататын
борыштық бағалы қағаздарды сатып алады және сатады.
- депозиттік және есеп айырысу операцияларын жүргізе отырып,
бағалы қағаздарды, басқа да құндылықтарды сақтауға және
басқаруға қабылдайды;
- қаржы құралдарымен операцияларды жүзеге асырады;
- қажет кезінде банктерде және қаржы ұйымдарында шоттар ашады;
- чектерді жазып вексельдерді береді;
- жарғыға қайшы келмейтін өз міндеттемелеріне сай келетін басқа да
банктік операцияларды жүзеге асырады.
ҚР Ұлттық банкі еліміздің орталық банкі ретінде ақшаны эмиссиялау
қызметін жүзеге асырады. Қазақстан Республикасында ақшаны эмиссиялау
құқығы тек қана ҚР Ұлттық банкіне заңмен бекітіліп берілген.
ҚР Ұлттық банкі өзінің эмиссиялау қызметін 1993 жылдың қараша айының 15
жұлдызынан бастап жүзеге асыруды қолға алды. Себебі бұл күн біздің тәуелсіз
ел болуымызбен байланысты 70 жылдан кейін қайта жаңғырған жаңа тарихымызда
ерекше күнді білдіреді. Ол күн егеменді еліміздің төл валютасын айналысқа
енгізген күн болып табылады.
1993 жылы қараша айына дейін эмиссиялау қызметін тек қана КСРО-ның
Мемлекеттік банкі, кейіннен Ресейдің Орталық банкі атқарып келді. Ол кезде
Қазақстан аумағында төлем құралы ретінде КСРО-ның Мемлекеттік банкінің
немесе Ресей Орталық банкісінің 1961-91жж шығарған рублдегі банкноталары
мен монеталары қызмет етті. Ендеше сол уақыттары біздің шаруашылық
айналымға қажетті Ресейдің рублін сатып алып отырғанымызда жасырын емес.
Әсіресе 1 рубілдегі қолма-қол ақшаны 2 рубль қолма-қолсыз ақшаға сатып
алған. КСРО ыдырағаннан кейін кейбір оның құрамына енген республикалар
өздерінің ұлттық ақша бірлігін айналымға енгізіп, яғни рубль аймағынан
шығып кеткен болса, ал біздің республикамыз сол аймақта екі жыл бойы қалды.
Оның басты себебі, Қазақстанда өзінің банкнота шығаратын фабрикасы мен
Монета сарайы болмады.
1992 жылы құпия жолмен біздің алғашқы валюталарымыз 1,3,5,10,20,50,100
номиналдағы банкноталар түрінде төрт ғасырлық тәжірибесі бар ағылшынның
пошта маркілері мен банкнота жасауды кәсіп еткен Харрисон және оның
ұлдары компаниясымен өзара жасалған келісімшартқа байланысты шығарылды.
1993 жылы 26 шілде күні Ресей өзінің төл валютасын енгізгеннен бастап,
өзге елдердің, соның ішінде рубль аймағындағы Қазақстан, Өзбекстан,
Тәжікстан сияқты елдердің қаржылық жүйелерін бөліп жібергендігін хабарлады.
Сондай-ақ, Ресей Орталық банкі Қазақстанға қазақ нышандары бар рубльді
шығарып беруді ұсынған.
Соған қоса, олардың мынадай талаптары болды: біріншіден, егер рубльді
пайдалану үшін Қазақстанның Ресейдің құрамына Ресей Федерациясының
субъектісі ретінде енуі; екіншіден, тәуелсіздіктің алғашқы жылдарында
жинаған небары 700 млн астам АҚШ долларындағы алтын-валюта резервін
Ресейдің орталық банкіне тапсыру. Қорыта айтқанда, олар өз рублін бізге
пайдалану үшін Қазақстан тәуелсіздігімен төлеуді ұсынды.
Сол уақыттан бастап, Қазақстанда КСРО-ның рубльдері ғана айналыста
қалды және өзге рубльден бөлінген аймақтардан олардың келуіне шек
қойылмады. Ақыры, оған дейін құнсызданған рубль әрі қарай құнсызданып,
инфляция қарқыны 2900 пайыздан асты.
Міне осындай келеңсіз оқиғалардың орын алуы Қазақстанның өз төл
валютасын шығаруға еріксіз жол сілтеді. Сөйтіп, 1993 жылы 12 қарашада ҚР
Президентінің Жарлығымен ҚР аумағында ұлттық валютаның енгізілуі туралы
шешім қабылданып, 15-18 қарашада КСРО-ның 1961 – 91 жж шығарылған
рубльдерін ұлттық валютамыз теңгеге айырбастау шаралары жүзеге асты.
Осы сәттен бастап ҚР Ұлттық банкі эмиссиялық банк болып табылады. ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
Қазақстаннның банк жүйесінің дамуы және ондағы мәселелер мен оларды шешу жолдары
Банктердің экономика дамуындағы рөлі
Қазақстанның банк жүйесі жайлы
Коммерциялық банктердің басқару құрылымы
Коммерциялық банк және оның қызметтерін талдау
Қазақстан Республикасындағы несиелеу жүйесі: жағдайы, проблемалары мен даму перспективалары
Қазақстан Республикасының банк жүйесінің дамуын талдау және жетілдіру жолдары
Несие жүйесіндегі проблемалар, жаһандық дағдарыс жағдайында Қазақстан Республикасының несие жүйесінің даму бағыттары
Несие беру
Қазақстан Республикасындағы Орталық банктің ақша-несие саясаты, құралдары және оны реттеу
Пәндер