Неке шарты (контрактісі)

Пән: Құқық, Криминалистика
Жұмыс түрі: Дипломдық жұмыс
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 63 бет
Таңдаулыға:

ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ БІЛІМ ЖӘНЕ ҒЫЛЫМ МИНИСТРЛІГІ

Қорғалуға жіберілді:

Кафедра меңгерушісі

“ ___” 20 __ жыл

Д И П Л О М Д Ы Қ Ж Ұ М Ы С

Тақырыбы: “Неке шарты (контрактісі) ”

Мамандығы 050301 - Заңтану

Орындаған: күндізгі оқу бөлімінің

Ғылыми жетекші: кафедра аға оқытушысы,

Алматы, 2011

МАЗМҰНЫ

Кіріспе 3

1 Некелік құқықтық қатынастар, неке шартын құрастырудың бастамасы ретінде

1. 1 Отбасы мен некенің тарихи нысандары. Қазіргі жағдайдағы неке мен отбасы 7

1. 2 Некенің құқықтық сипаттамасы 13

1. 3 Некенің тоқтатылуы мен жарамсыздығы 17

2 Ерлі-зайыптылар мүлкінің құқықтық режимдері

2. 1 Ерлі-зайыптылар мүлкінің заңды режимі 24

2. 2 Ерлі-зайыптылар мүлкінің шарттық режимі 28

3 Қазақстан Республикасы отбасы құқығындағы неке шартының түсінігі, мазмұны және оның тоқтатылуы

3. 1 Мүлік, неке шартының пәні ретінде 31

3. 2 Неке шартының түсінігі, жасау тәртібі және оның мазмұны 37

Қорытынды 42

Қолданылған әдебиеттер тізімі 49

Глоссарий 51

Қосымшалар 55

Кіріспе

Тақырыптың өзектілігі. Отбасы қоғамда үлкен рөл ойнайды. Отбасы құқығы - отбасы мүшелерінің арасындағы жеке мүліктік және жеке мүліктік емес қатынастарды реттейтін нормалар жүйесін көрсететін құқықтың бір саласы. Сонымен қатар заңда анықталған жағдайларда - басқа да туыстар арасындағы қатынастарды реттейді.

Осыдан шығатын қорытынды: отбасы құқығы - неке қатынастарының пайда болуын, өзгертілуі мен тоқтатылуын реттейтін теориялар жиынтығын зерттейтін ғылым.

Отбасы, ол - баспана әрі тұрақты мекен. Неке отбасын құру мақсатымен заңда белгіленген тәртіппен ерікті және толық келісім жағдайында жасалған еркек пен әйелдің арасындағы тең құқықтық одақ болып табылады. Неке ерлі-зайыптылардың арасындағы мүліктік және жеке мүліктік емес қатынастарды туғызады. Ерлі-зайыптылардың құқықтары мен міндеттері АХАТ органдарында некеге тұру мемлекеттік тіркелген кезден бастап туындайды және де заңмен белгіленген тәртіпте тіркелген неке ғана құқықтық салдарға әкеп соғады.

Ерлі-зайыптылардың мүлкі жөніндегі қатынастың шарттық сипаты болуы, сондай-ақ қолданыстағы неке-отбасы заңының нормаларымен реттелуі де мүмкін. Мүлік режимі белгілі бір мүліктің ерлі-зайыптылардың біреуіне (өзіндік мүлік) тиесілі екенін немесе екеуіне де ортақ мүлік болатынын анықтайды. Ерлі-зайыптылар мүліктің режимі мен құқықтық мәртебесін, оның біреуіне тиесілі болуын өзара келісімі бойынша анықтай алады. Мұндай келісім болмаған жағдайда, ерлі-зайыптылар меншігінің заңды режимі некеде тұрған кезде жинаған мүлік олардың бірлескен ортақ меншігі болып табылады.

Дамыған елдердің бәрінде некелеспес бұрын, өзара келісім-контрактісін жасасады. Бұл құжатта азаматтар ажыраса қалатын жағдайда мәміледе неке өмірінің барлық маңызды сәттері ескеріледі: екі тараптың дәулет жағдайы, кәмелетке толмаған балалар кіммен болатынын, рақымсыз жұбайға қандай айып-шара қолдануға болады. Шетелдерде неке контрактісі арқылы мүліктік қатынастан бөлек, жеке мүліктік емес қатынасты да реттейді.

Қазақстан Республикасының қолданыстағы заңнамада неке контрактісіне отыру мүмкіндігін 1993 жылдың қазан айынан бастап қарастырған. Бірақ мұндай озық жаңа енгізілім керекті қолдау тапқан жоқ. Бұрыннан некеде тұрғандар да, енді некелесушілердің бірлі жарымы ғана неке контрактісінде өздерінің мүлік жағдайы туралы ескереді. Неге олай? Жалпы қоғамның оның ішінде әр азаматтың құқық мәдениетінің төмендігі. Неке контрактісін жасасудың барлық сәттерін саралап көрейік. Бұл құқылық іс-әрекеттің әр нақты адамға берері не?

Біздің еліміздегі некеге тұрушы екі жасты бір-біріне толық сенімді деп есептейді, сондықтан, алдын-ала дәулет-мүлігін қағазға түсіруді ерсі санайды. Неке контрактісі елімізде кеңінен таралмаса да, жұбайлар арасында белең алып келе жатқан өзгеріс. Бұған байланысты туындап жататын даулар да аз емес. Бұл мемлекетіміз үшін қажет емес, неке контрактісі ажырасуды көздейтін құбылыс деушілер де бар.

Бұрынғы ҚазКСР-нің 1969 жылғы «Неке және Отбасы» кодексінде жұбайлардың мүліктік құқықтық режимі барлығына бірдей анықталған. Сондықтан да Кеңес дәуірі кезінде «неке шарты» деген ұғым болған емес. Десек те, сол кезде тәжірибеде және өзге де нормативтік құқықтық актілерде «неке шарты» «неке контрактісі» деген терминмен қолданылып келген. ҚазКСР-нің «Неке және Отбасы» туралы кодексінің күші жойылған соң да «неке контрактісі» деген термин қолданыста болды. Қазіргі «Неке және Отбасы» заңында да «неке шарты» деген ұғым бар. ҚазКСР-нің «Неке және Отбасы» кодексінде 1993 жылы толықтырулар мен өзгертулер енгізіліп, ол қосымша құжат ретінде қабылданысымен «неке шарты» ұғымы ең алғаш рет пайда болды. Осыған орай неке шартының жасалу жолдарын, реттейтін қатынастардың маңызын, бұзылуы мен өзгертілуін толығымен қарастырған жөн. Ерлі-зайыптылардың мүліктік құқықтық қатынастары 1998 жылғы 17-ші желтоқсанда қабылданған Қазақстан Республикасының «Неке және Отбасы туралы» Заңымен бекітілді.

Көптеген заңнамаларда «неке шарты» деген термин кездескенімен, тәжірибеде «неке контрактісі» немесе «неке келісімі» деген терминдер қоланылады. Олардың барлығы синонимдер болып табылады. «Контракт» деген термин ағылшын сөзінен (сontract) алынған, ол да шарт деп аударылады[1. 231] .

Отбасы заңнамалары арқылы ерлі-зайыптылардың қатынастары құқықтық реттелуге жатады. Көптеген мемлекеттердің заңнамаларында ерлі-зайыптылардың мүліктік шарттық режим институтына бірқатар нормаларды енгізген.

Отбасында неке контрактісі жанжалды болдырмайды, өйткені мүлікті талап ету жолдары контрактіде көрсетілген. Адам алдағы өмірін болжай алмағанмен, неке контрактісі тағдырдың соққысын жеңілдетуге себін тигізеді. Егер ерлі-зайыптылар некеге тұру кезінде неке контрактісін жасаса, бұл құжат артықшылық етпейді. Бұндай контракт басқадай құжат сияқты, заңның қорғауында болады.

Неке контрактісінің ең тиімді жағы - ерлі-зайыптылардың арасындағы бітпес дау, орынсыз кикілжіңдерді болдырмай, бар мәселені заңмен шешетіндігінде болып отыр.

Заңгерлер неке контрактісінің белең алмауының себептерінің бірі - кеңес менталитетінің басылмағандығы, онда жоғары моральдік принциптері, мәңгі махаббат және әртүрлі меншіктікке күресті басшылыққа алған еді. Ал неке контрактісі болса, ажырасу кезінде актуалді болып отыр. Ресми түрдегі неке байланыстары кезінде ешкім оның соңы бұзылуға әкеп соғады деп ойламайды.

Маңыздылығы - нормативтік-құқықтық актілерде неке контрактісінің толық мәнін ашу және тәжірибеде қолдана білу керектігін көрсету керек. Неке контрактісі еліміздегі өзекті мәселелерінің бірі болып табылады. Бұл жұмыстың теориялық та, практикалық та маңызы өте зор. Оның теориялық маңызы жеткілікті дәрежеде неке контрактісін реттейтін арнайы нормативтік актілердің болмауында. Ал оның практикалық маңызы некеге тұрушы немесе некеде тұрған көптеген азаматтар ұлттық салт-дәстүрді сақтай отырып, неке контрактісін жасамайды.

Бұл жұмысты зерттеудегі обьектісі - мүлікпен байланысты және мүлік бойынша пайда болатын ерлі-зайыптылардың мүліктік құқықтары мен міндеттері болып табылады.

Бұл еңбектің міндеті : неке контрактісінің мағынасын ашу.

Мақсатымыз біздің заңдарымызға байланысты неке контрактісінің құқықтық түсінігін, Ресей Федерациясының заңдарында бекітілген неке контрактісінің құқықтық түсінігін және шетел мемлекеттерінің заңдарындағы неке контрактісінің алатын рөлін қарастыру.

Мақсатқа жету үшін :

біріншіден, неке контрактісі мазмұнына түсінік беру; даму тарихын ашу;
екіншіден, некеге тұру және оны бұзу тәртібіндегі неке контрактісінің рөлі;
үшіншіден, шетелдік тәжірибені негіздей отырып, неке контрактісінің құқықтық реттелуі.

Неке контрактісін жасасу қажеттілігін ерлі-зайыптылар өздерінің қалауы бойынша шеше алады. Кейбіреулері бұған ойланбастан келіседі, ал кейбіреулері қарсылықтарын білдіреді. Неке контрактісі алғашында мүліктік қатынастарды реттейді, кейіннен әлеуметтік және жеке қатынастарды реттеуі мүмкін. Неке контрактісі әйел мен еркектің мүліктік мүдделерін тең дәрежеде қорғайды. Дегенмен неке контрактісін жасамас бұрын, оның ережелерімен танысып, заңгерлермен кеңесіп алған артықтық етпейді.

Бұл жұмыстың ғылыми жаңашылдығы - ұлттық тілде бұл тақырыпта зерттелген жұмыстар аздық танытып отыр. Сондықтан осы қазақ тілінде зерттеліп отырған жұмыстың ғылымға қосатын үлесі зор болады деп ойлаймын.

Диплом жұмысы кіріспе, үш бөлім, сегіз параграф, қорытынды, пайдаланған әдебиет тізімінен және қосымшалардан тұрады.

Жұмыс барысында неке контрактісі мәселесін қарастырған отандық және шетелдік авторлардың нормативтік-құқықтық еңбектері, мерзімді басылымдар қолданылған. Отандық авторлар ішінде Ынтымақов С. А., Карпушина Т. Д. ; Калышев А. Б. ; Баққұлов С. Д. ; Биримжанова С. Э. ; Қарашаева Ж. ; Баудиярова Қ. Б. ; Айтжан Б. Е. ; Шіркінбаев Т. Б. және шетелдік авторлардан Абашин Э. А. ; Пономорев А. П. ; Сосипатрова Н. Е. ; Шершеневич Г. Ф. ; Сергунина В. М; Максимович Л. Г; Негаева А. М; Антокольский М. В., Бондова С. Н. редакциясы бойынша жазылған оқулықтар және Халықаралық Конвенциялар, нормативтік-құқықтық актілер қолданылған.

Некелік құқықтық қатынастар, неке шартын құрастырудың бастамасы ретіндеОтбасы мен некенің тарихи нысандары. Қазіргі жағдайдағы неке мен отбасы

Қоғамның әлеуметтік институты ретінде неке мен отбасы өте ертеде пайда болды және өзінің дамуында бірнеше сатыдан өтті. Қоғам рулық белгі бойынша бөлінген промискуитет кезеңінде жыныстық қатынастар аралас болды. Дүниеге келген балалар бүкіл рулық қауыммен тәрбиеленді. Руын анасының жағынан анықтады, өйткені әкесін анықтау мүмкін болмады. Бұл кезең матриархат деп аталды.

Қоғам дамыды, онымен бірге мораль дамып, ата-ана мен балалардың арасындағы неке қатынастарының моральға қайшы екені туралы тұжырымдар пайда болды. Нәтижесінде адамзат жаңа неке қатынасының нысаны: топтық некеге көшті. Ғалымдардың зерттеулеріне сәйкес ол екі нысаннан өтті: қандық туыстық отбасы мен пуналуалық отбасы. Қандық туыстық отбасында неке ұрпақ бойынша құрылды, яғни ата-ана мен балалар ұрпағы өзінің неке қауымдастығын құрды. Басқаша айтқанда, Ф. Энгельс дұрыс атап көрсеткен, апайы әйел болды және ол моральдық тұрғыдан дұрыс саналды. Бірақ біртіндеп некелік қарым-қатынас шеңберінен қандас туыстар, яғни туған аға мен апай шығарылды; пуналуалдық отбасы пайда болды. Онда бір рудағы туысқан қыздар тобы келесі топтағы туысқан ұлдар тобының ұжымдық әйелдері болып табылды. Бұндай неке қандық араласуды болдырмау салдарынан туындаса керек.

Өндіріс құралдарының дамуы, жер өңдеу мен мал өсіру сияқты алғашқы еңбек бөлінісінің пайда болуы, сонымен қатар қоғамдағы одан әрі пргрессивті өзгерістер артық өнімнің пайда болуына әкелді. Бұл некенің келесі сатысы - бір әйел мен бір еркектен тұратын некенің дамуына әсерін тигізді. Бірақ олардың тұрақты экономикалық жағдайларының болмауына байланысты, олар жеке мүліктік дербестікке жете алмай, сол өздерінің рулық ұйымдарында қалуларына мәжбүр болды. Тек адамдардың белгілі бір тобының (ақсақалдар, абыздар және әлеуметтік дәрежесі бар басқа да тұлғалар) өзіндік жеке отбасын құру мүмкіндігі болды. Осы кезеңде патриархат, яғни руын әкесінің жағынан анықтау пайда болды. Дегенмен әлі де болса да барлық жағдайда баланың биологиялық әкесін нақты анықтау мүмкін емес болды, өйткені бұл некелер де әлсіз, мықты емес болды.

Құқықтың кез-келген саласы сияқты отбасы құқығының да өзіне тән пәні мен құқықтық реттеу әдісі бар. Отбасы құқының пәні болып қоғамдық қатынастың екі тобы табылады: отбасы құқығының субъектілерінің арасында пайда болатын жеке мүліктік емес және олармен байланысты мүліктік қатынастар.

Қатынастардың негізгі бөлігін мүліктік емес қатынастар құрайды, ал мүліктік қатынастардың тек екі түрі бар; алименттік және неке кезінде бірге жинаған мүліктеріне қатысты ерлі-зайыптылардың арасындағы қатынастар.

Отбасы өмірінің көптеген жақтарын құқық емес мораль реттейді. Отбасы қатынастары өзінің мәні жағынан дербес қатынас болып табылады, сондықтан мемлекет ол қатынастардың неғұрлұм ерекше мағанасы барын және қоғамдақ мүддеден туындайтынын, әсіресе, отбасының кәмелетке толмаған, еңбекке жарамсыз мүшелеріне байланысты қатынастарын реттейді.

Отбасы құқығын реттеу әдісінің әрекет ету механизмі келесіде: алғашында отбасылық құқықтық қатынастың мүшелері өздерінің қалауы бойынша еріктілік әдісін қолданады (егер олар отбасылық заңмен қарастырылса), бірақ егер олар оны жасамаса неке және отбасы заңының императивтік нормалары немес басқа құқықтық актілер қолданылады. Жоғарыда келтірілген мысалдарға сәйкес: ері мен әйелінің мүлкіне қатысты жалпы ортақ меншік туралы жағдай әрекет етеді; отбасы мүшелерін асырау қаражаты (алимент) неке және отбасы заңының ережесіне сәйкес алынады; баланың тегін оның тууы туралы актілік жазу енгізгенде азаматтық хал актілерін жазу органдары анықтайды.

Неке және отбасы туралы алғашқы декреттер. 1918 жылғы азаматтық хал актілерін жазу, неке, отбасы және қамқоршылық құқығы туралы заңдар кодексі

1917 жылғы Қазан революциясы отбасы заңнамасындағы жаңа кезеңнің бастамасы болды. 1918 жылы 18 желтоқсанда БОАК мен ХКК «Азаматтық неке, балалар және азаматтық жағдайлар актілерінің кітабын жүргізу туралы» алғашқы Декреті қабылданды.

Келесі күні - 19 желтоқсанда «Некені бұзу туралы» тағы да бір декрет қабылданды. Онда келесі жағдайлар қарастырылды:

некені әкімшілік тәртіппен бұзу (АХАЖ органдарында)
соттық тәртіппен бұзу
өздерінің еркінен тыс некеге тұрған әйелдерді босатуға негізделген неке еркіндігі қағидасы жарияланды (діни нанымдар негізінде құрылған некелер, жергілікті дәстүрлер бойынша құқығын шектеу негізінде құрылған некелер, ата-анасының күштеуі негізінде құрылған некелер және т. б. )

1918 жылы отбасы құқығының барлық нормалары бір актіге - азаматтық хал актілері, неке, отбасы және қамқорлық құқық туралы заңдар Кодексіне біріктірілді.

Қазіргі отбасы құқығының дамуы үшін 1926 жылғы неке, отбасы және қамқоршылық құқығы туралы заңдар кодексінің мағанасы

1926 жылы бүкілхалықтық талқылау нәтижесінде жаңа отбасы кодексі қабылданды - неке, отбасы және қамқорлық туралы заңдар кодексі қабылданды, оның көпшілік жағдайлары бүгінгі күні де сақталған:

- ерлер үшін де, әйелдер үшін де ортақ неке жасы 18 деп бекітілді

- ерлі-зайыптылардың ортақ мүлкі енгізілді (жалпы ортақ жеке меншік)

- бала асырап алу қалпына келтірілді

- әкені анықтау тәртібі жеңілдетілді

- некені бұзу тәртібі өзгертілді: бұрынғы соттық және тіркеу (әкімшілік) тәртібінің орнына тек соңғысы ғана қалды, яғни кодекс күшіне енген уақыттан бастап ерлі-зайыптылар жеңілдетілген тәртіппен АХАЖ органдарында некелерін бұза алды.

1936-1968 жылдардағы неке және отбасы туралы жалпы одақтық заңнама

Мемлекетпен жүргізілген негізгі шаралар нормативтік актінің өзінің атауында көрсетілді. Қаулы келесі мәселелерді анықтады:

кәмелетке толмаған баларға алименттің үлестік мөлшерін,
алимент төлемегені үшін қылмыстық жауапкершілік күшейтілді,
айырылысқаны үшін прогрессивтік төлем енгізілді (бірінші айырылысқаны үшін - 50 сом, екіншіге - 150 сом, үшіншіге және келесілердің барлығына - 300 сом),
айрылысатын ерлі-зайыптылардың екеуі де АХАТ органына келуі керек болды.

Отбасы заңына осы кезеңге қажетті болған 1944 жылғы 8 шілдедегі КСРО Жоғарғы Кеңесі Президиумының Жарлығы маңызды өзгерістер енгізді. 20 миллионнан астам адам өмірін әкеткен екінші дүниежүзілік соғыс тек әйелдердің ғана емес, сонымен қатар еркектердің де құқықтарын қорғауға және халықтың санын көбейтуге бағытталған жедел шараларды қолдануға әсер етті.

1969 жылғы неке және отбасы туралы Кодексті отбасы қатынастарына қолдану негіздері

Кеңестік құқықтың негізгі қайнар көзі Кеңестік мемлекеттердің негізгі заңы - КР Конституциясы болды. Ол отбасы заңы бойынша негізгі нормаларды да қарастырады. Конституцияда қарастырылған отбасы құқығының нормалары неке-отбасы қатынастарын құқытық реттеудің қағидалары болады, жоғарғы заңдық күші болады және олардың маңызды саяси мағанасы болады.

1978 жылғы Қаз КСР Конституциясының 51 бабында КР-да отбасы мемлекеттің қорғауында болады деп көрсетілген. Бұл норма неке және отбасы туралы заңға отбасын әлеуметтік-құқықтық қорғау туралы негізгі жағдайларды енгізу арқылы жүзеге асырылады. 51 баптың 2 бөлімінде отбасы құқығының тағы да бір қағидасы бекітілген: әйел мен еркектің өзара еркін келісімі - неке негізі. Бұл қағиданың мағанасы бойынша әйел мен еркектің өзара еркін келісімі тек некеге тұрған кезде ғана емес, сонымен қатар одан әрі де қажет.

Қаз КР Конституциясының 64 бабында бекітілген:

Балаларды тәрбиелеу, оларды қоғамдық пайдалы еңбекке дайындау, кеңестік қоғамның лайықты мүшесі етіп өсіру азаматтардың міндеті;
Бұл бапта балалары ата-аналарына қамқорлық көрсетіп, оларға көмек көрсетуге міндетті деп те көрсеткен.

Отбасы құқығының қайнар көздеріне ең алдымен жалпы одақтық заң актілері жатады. Олардың ішіндегі ең маңыздысы 1968 жылы 27 маусымда КР Жоғарғы Кеңесімен қабылданған және 1968 жылы 1 қазаннан күшіне енген неке және отбасы туралы КР және одақтас республикалардың негізгі заңы жатады.

Құқықтық әдебиеттерде отбасы құқығының отандық құқық жүйесінде алатын орны туралы даулар толастаған емес. Оның негізгі мазмұны отбасы құқығы жеке құқық саласы ма, әлде азаматтық құқықтың бір бөлігі ме деген сұрақ. Құқықтың кез-келген жеке саласының өзіндік пәні мен құқықтық реттеу әдісі болуы керек. Негізінен мүліктік қатынастарды реттеуден тұратын азаматтық құқықтан отбасы құқығының айырмашылығы, оның нормалары ең алдымен жеке мүліктік емес қатынастарды реттеуге бағытталған. Сонымен қатар отбасы құқығындағы қатынастардың өзі жат тұлғалардың арасында емес туыстардың, ерлі-зайыптылардың, асырап алушылардың және т. б. арасында, яғни жақын адамдардың арасында туындайды. Отбасы құқықтық қатынастарының субъективтік құрамына азаматтық құқықтағы сияқты заңды тұлғалар, мемлекеттік-құқықтық құрылымдар кірмейді.

Реттеудің азаматтық-құқықтық әдісінің мәні бойынша жақтар заңды тұрғыдан тең болады. Отбасылық қатынастарда ата-ана мен кәмелетке толмаған баланың, қамқоршы мен қорғаншының, асырап алушы мен асырап алынғандардың арасындағы теңдік туралы айту өте қиын. Тек ерлі-зайыптылардың толық теңдігін байқауға болады. Отбасы қатынасының мүшелеріне алиментті уақытына төлемеуіне байланысты жағдайдан басқа мүліктік сипаттағы санкция қолданылмайды, ал азаматтық құқықта мүліктік санкция ең басты болып табылады.

Осылайша, отбасы құқығын азаматтық құқықтан оның пәні әдәсі, субъективтік құрамы, жауапкершілігі және т. б. арқылы бөлуге болады. Осыдан келіп біз отбасы құқығы Қазақстан Республикасының жеке құқық саласы деген қортынды жасай аламыз.

Отбасы құқығы - некеден, туыстықтан, бала асырап алуданнемесе балаларды тәрбиеге алудың өзге де нысандарынан туындайтын жеке мүліктік емес және олармен байланысты мүліктік құқықтық қатынастарды императивті-еріктілік әдіс негізінде реттейтін отбасы-құқықтық нормалаларының жиынтығы.

Отбасы құқығының мақсаты - отбасы мүшелерінің арасында (бұрынғы мүшелерінің) пайда болатын отбасы қатынастарын реттеу. «Неке және отбасы туралы» ҚР заңының 3 бабында Қазақстан Республикасының неке және отбасы заңдары еркек пен әйелдің некелік одағының еріктілігі, отбасы ісіне кімнің болса да өз бетінше араласуына жол бермеу, отбасы ішіндегі мәселелерді өзара келісіммен шешу және т. б. айтылған. Біздің мемлекетіміздің басты мақсаттарының бірі отбасы құқығы субъектілерінің өз құқықтарын кедергісіз жүзеге асыруын қамтамасыз ету және ол құқықтарды соттық қорғау мүмкіндігін жүзеге асыру.

Отбасы құқығының қағидалары деп осы құқық саласының мәнін және олардың құқықтық бекітілу күшіндегі жалпыға міндетті мәнін анықтайтын басты жағдайларды айтамыз.

Отбасы құқығының қайнар көзі - бұл отбасы-құқықтық нормаларының сыртық көрінісінің нысаны.

Отбасы құқығының негізгі қайнар көзі 1998 жылы 17 желтоқсанда қабылданған «неке және отбасы туралы» Қазақстан Республикасының Заңы болып табылады. Онда кодекс жобасын талқылау барысында барлық мүдделі тұлғалардың айтқан ұсыныстары ескерілген. Неке және отбасы туралы заң нормалары конституциялық бастауларға негізделген. ҚР Конституциясының 27 бабы келесі жағдайларды бекітеді:

1. Неке мен отбасы, ата-ана мен бала мемлекеттің қорғауында болады.

2. Балаларға қамқорлық жасау және оларды тәрбиелеу ата-ананың табиғи құқығы және міндеті болып табылады.

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.