Гендерлік социология

Пән: Социология, Демография
Жұмыс түрі: Реферат
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 15 бет
Таңдаулыға:

АЛМАТЫ ЭНЕРГЕТИКА ЖӘНЕ БАЙЛАНЫС УНИВЕРСИТЕТІ

Әлеуметтік пәндер кафедрасы

Әлеуметтану пәні бойынша

№1 семестрлік жұмыс

Тақырыбы: «Гендер социологиясы»»

Қабылдаған: Орынбекова Д. С.

Орындаған: Жакупжанов Қ. Қ.

Тобы: РЭТк-12-07

Алматы 2013

Жоспар

І Кіріспе

ІІ Негізгі бөлім

1. «Гендер» ұғымының анықтамасы. Гендерлік теңдіктің қалыптасуы.

2. Гендерлік теңсіздік.

3. Әйел мәртебесіне исламның ықпалы.

IІІ Қорытынды

І V Әдебиеттер тізімі

Кіріспе

Гендер түсінігін дүниеге әкелген әлеуметтік ақиқат және шындық.

Егер кең мағынада гендер туралы айтар болсақ, бұл терминге күрделі жүйе енеді, бұл мағынада аталған термин әйелдер мен ерлер мінез-құлқының әр түрлі смпаттамасының, өмір сүру стилі мен ойлауын, нормалары мен өмірлік мақсаттарын және т. б. бейнесінің тұтас жүйесін ашып көрсететін жыныстың әлеуметтік мәдени құрылымын білдіреді.

Социологияда гендер мәселесі әр түрлі тұрғыда қарастырылады, жыныстың биологиялық және әлеуметтік санат ретіндегі зерттеу мәніне әсері мәселесіне айрықша назар аударылады. Егер қандай да бір ерекшелікті айқындау мүмкін болса, онда оны гендерлік топтар арасындағы айырмашылықтардың нәтижесі деп санайды.

Ислам діні отбасының бұзылмауына ерекше мән береді, шаңырақ шайқалмауын көздейді. Сондыќтан шариғат заңында неке мәселесі ерекше орын алады. Өйткені кішкентай сол отбасынан қоғам құрылады.

Мұсылман діні келгенге дейін Араб түбегіндегі жұрттар әйел баласын аса қадірлей қоймаған. Қараңғылық, зұлымдық пен қатігездік билеген қоғамда әйел атаулы қорланып, базарларда бейне бір заттай саудаланып, зинақорлық ашықтан - ашық жасалатын.

Ислам діні ерлер мен әйелдерді теңестіріп, бірдей құқық берді. Әйелдер еркін дем алып, өзінің қасиетті борышы аналық парыздарын еркін атқаруға мүмкіндік алды. Ислам әйелдерге құрметпен қарауға үндеді.

Ислам діні отбасының бұзылмауына ерекше мән береді, шаңырақ шайқалмауын көздейді. Сондыќтан шариғат заңында неке мәселесі ерекше орын алады.

Негізгі бөлім

1. «Гендер» ұғымының анықтамасы. Гендірлік теңдіктің қалыптасуы.

Адам қоғамы бірте - бірте қалыптасып, үнемі даму үстінде. Қоғам даму барысында тұрақты өзгеріп және бейімделу қасиеттері жетіліп тұрады. Кең философиялық мағынада адамдардың бірлесіп әрекет етіп қалыптасқан кез келген тарихи жиынтығының нысанын қоғам деп атайды.

Алғаш рет гендер терминін 1968 жылы Роберт Столлер қолданған болатын. Ол әлеуметтануда биологиялық жыныс пен әлеуметтік жыныс ұғымдарын бөліп көрсетті. Кешірек Лорвер Джуди өзінің «Жыныс әлеуметтік категория ретінде» еңбегінде гендер ұғымдарын мүмкін 5 түрлі позицияда көрсетеді. Ал гендерлік социлогияның зерттеушілеріне келсек, олар: Гедокян, Сандра Бенг, Экклз, Коннел, Фарелл, Вандер, Купвер, Манн, Мастерс, Джонсон.

Гендер тұжырымдамасының негізгі идеясы айырмашылықтарды жойып, теңдікті қалыптастыруға бағытталмайды, ол өз жынысының «төбесі мен қабырғасы» шеңберінде жеке тұлғаның дамуын шектейтін кедергілерді жоюға бағытталған.

Гендер түсінігін дүниеге әкелген әлеуметтік ақиқат шындық. Әйел мен еркектің табиғи айырмашылығы болғандықтан, оларға жынысына қарай әр түрлі әлеуметтік рөлдер мен ерекшеліктерді бөлетін болған. Гендерлік айырмашылықтар бейтарап қалмайды, сондықтан әлеуметтік жіктелуге әсер етеді. Барлық қоғамдарда әйелдер еркектерден өзінің әлеуметтік жағдайы бойынша төменірек орын алады. Барлық мәдениеттерде әйел баланы тәрбиелеуге және үй жұмысын жүргізуге жауапты, ал еркектер отбасын материалды қамтамасыз етуге тиісті екені жүктеледі.

Гендерлік теңдік дегеніміз ол - екі жақты теңдікті көздейді. Яғни, бұл ер мен әйелдің теңдігі. Ер мен әйелдің тең құқықтары мен тең мүмкіндіктері. Ешкім де ешкімге басымдық көрсетпейді, барлық адам тең құқылы.

Гендер - тек бойынша жыныстық айырмашылықты көрсететін ұғым. Гендер еркектер мен әйелдердің арасындағы психологиялық, әлеуметтік және мәдени айырмашылықтарды сипаттайды. Әлеуметтік - мәдени сындар әйелдер мен еркектердің рөлдеріндегі айырмашылықтар мен солардың арасындағы қатынастарды білдіреді, бұлар белгілі бір уақытта нақты жағрапиялық орын алатын қоғамда пайда болған. Жыныс түсінігі адамдардың анатомиялық - физиологиялық ерекшеліктерін анықтайды, солардың негізінде адамдар әйелдер мен еркектер деп бөлінеді. Жыныс пен гендер арасындағы айырмашылықтың табиғаты таза биологиялық емес. Қаншалықты әйелдер мен еркетердің мінез - құлқының айырмашылықтарына гендер мен жыныс әсер ететіні гендерлік зерттеулерде қаралады. Мінез - құлықтың жыныстық ерекшеліктері әлеуметтік - мәдени ортада әр түрлі көрініс табады. Бұл әр мәдениетте өзінше ерекшеліктері арқылы білінеді. Гендерлік қатынастар - даму нәтижесінің, яғни әлеуметтендірудің бейнесі.

Гендерлік теңдік ол әлеуметтік қызметтерді орындау кезінде жыныстық тегіне қарамастан, ер адамдар әйелдердің қорлар мен игіліктерге тең дәрежеде қол жеткізуін білдіреді. Ал ақиқат шындықта ерлер мен әйелдердің іс жүзіндегі тең құқылығына қол жеткізу іске асырылуының тетіктерінің тиімділігі төмен. Бұл билік пен өмірдің барлық жағдайларында орын алатын құндылықтардың мәселесіне жатады. Егер жеке және қоғамдық өмірдің таптаурындары., дәстүрлері мен құрылымы кемсітушілікке негізделетін болса, онда оларды түбегейлі зерттеу және қайта қарау керек. Әйелдер мен еркектер бірдей мүмкіндіктерді, құқықтар мен еркіндікті еншілейтін қоғам құру үшін қажетті пікір - таластар мен зерттеулерді жүргізу талаптары бүгін күн тәртібіне қойылды.

Гендер ойтұжырымы феминизм қозғалысы арқылы дамып қалыптасты. 1792 жылы О. де Гуж «Әйелдердің және азамташаның құқы жөнінде декларация» және Т. фон Гиппель «Әйелдердің азаматтық құқын жақсарту жайында» еңбектеріндегі ойлар, әйелдердің әлеуметтік - экономикалық құқын шектеуге қарсы теория, феминистік және суфражизм қозғалыстарын дамытты. Феминизм - әйелдердің әлеуметтік - экономикалық құқын қорғау үшін күреске, ал суфражизм - әйелдердің сайлау құқын иелену үшін күреске қозғау берді. Американдық зерртеуші Б. Фриденнің еңбегінде әйелдің отбасылық жұмыспен шектелуі қандай заңдылықтар әкелетінін көрсетті. Бұл Батыс Еуропада ер адамдардың үстемдігін орнататын бүкіл әлеуметтік қатынастарды өзгерту қажеттігін алға тартты, яғни жаңа мәдениетті қалыптастыруға шақырды. Тіпті жыныстық қатынастардың саяси салаға қатысы барын және биліктің қалыптасуына ықпал жасайтынын көрсетті

Тарихқа үңіліп, әйелдердің саяси белсенділігін саралайтын болсақ, әйелдер негізінен білім алуға, сайлауға қатысуға және сайлануға, еңбек етуге және ерлермен тең жалақы алу құқығы үшін күрес жүргізді. Бірақ тек ХХІ ғасырдың басында ғана әйелдер көптеген жетістіктерге жетті: сайлауға қатысуға және ерлермен бірдей экономикалық және әлеуметтік құқықтарға ие болды.

Әйел мәселесі көптеген шетел тарихшылары, философтары мен жазушылары еңбектерінде өз алдына бөлек әңгіме болып есептеледі. Бірақ феминизм идеясы Ш. Фурье, А. Сен-Симон, Ж. ж. Руссо, Ф. Вальтер сияқты француз философ - ағартушыларының еңбектерінде жалғасын тапты. Сондықтан әйел қозғалыстары Ұлы Француз көтерілісі барысында орын алған деуге болады. Осы Францияда әйелдің теңдік үшін күресіне арналған алғаш журнал шыға бастады, әйелдердің көтеріліс клубтары пайда болды. Дегенмен 1791 жылғы конституция әйелдердің сайлау құқығына рұқсат бермеді, Осыған байланысты, сол жылы ұлттық жиналысқа 1789 жылғы «Адам мен азамат құқықтарының Декларациясы» үлгісімен Олимпия де Гут дайындаған «Әйел мен азаматша құқықтарының Декларациясы» ұсынылды. Онда әйелдердің сяси және әлеуметтік теңдігін толық қабылдау шарты мазмұндалды. Бірақ 1793 жылы Конвенттің шешімімен Олимпия де Гут дарға асылды.

Гендерлік сааясатты жүргізу өркениетке бет бұрған кез келген мемлекетте бар. Ал оның мақсаты - ең алдымен, билік орындарында ерлер мен әйелдердің қызметтік алшақтығын болдырмау, әйелдердің қызметте ілгерілеу мен экономикалық салада тепе - теңдігін қамтамасыз ету, аналарды әр түрлі зорлық - зомбылықтан қорғау және тағы да басқа мәселелермен айналысу болып табылады.

Сонымен, «Гендерлік саясат қажет пе, жоқ па?» деген сауал арагідік қазақ баспасөзінде көтеріліп қалады. Пікірлер әрқилы болғанымен, біз өркениеттен тыс қала алмаймыз. Қоғам дамуы бұл сұрақтың күн тәртібінен түспейтінін әрдайым еске салып тұрады. Жалпы, қазақ әйелінің тұрмыс халінің жақсарғаны отбасына ғана емес, өзіне де қуат берер. Әрине, әр ұлттың салт - дәстүрі, өз даму ерекшелігі бар. Десек те, заман дамыған сайын тұрмыс та түзелуі тиіс.

Қазіргі таңда гендерлік саясатты іске асыруда скандинав елдері, әсіресе Швеция алға шықты. Онда парламенттің 52 пайызы, үкіметтің 49 пайызы - әйелдер. Қорғаныс министрінің әйел болуы да - гендерліктің саясаттың жетістігі. Ол жерде жұмысқа қабылдау барысында гендерлік баланс қатал сақталады.

Қазақстан Республикасында ілгері дамыған елдер қатарында тарихи қалыптасқан ерлердің әйелдерден басым болу жағдайын өзгертуге бағытталған саясат жүргізіліп, біршама ілгерілеуі байқалады. Әйелдердің жағдайы жөніндегі IV Бүкілдүниежүзілік конференцияның (Пекин, 1995 жыл) іс - қимыл тұғырнамасын іске асыру мақсатында ҚР Үкіметінің қаулысымен «Қазақстан Республикасында әйелдердің жағдайын жақсарту жөніндегі ұлттық іс - қимылдар жоспары» қабылданды. Әйелдердің қоғамдық саяси - өмірдегі белсенділігі мен рөлін арттыру үшін мүмкіндіктер жасау және пәрменді тетіктер дайындауда ұзақ мерзімге бағытталып, 12 басымдылықты қамтыған бұл жоспардың маңызы зор болды.

1998 жылы Қазақстан «Әйелдерге қатысты дискриминацияның барлық түрін жою туралы» БҰҰ конвенциясына кірді және оның факультативтік хаттамасын бекітті. Осы конвенция шараларының орындалуы жөнінде еліміз есеп беріп отырады. Сонымен бірге «Әйелдердің саяси құқықтары туралы» және «Тұрмыс құрған әйелдің азаматтығы туралы» конвенцияларды, Халықаралық еңбек ұйымының «Әйелдер мен еркектерді бірдей бағадағы еңбекте тең марапаттау туралы» конвенциясында бекітті. 2003 жылы «Қазақстан Республикасындағы гендерлік саясат тұжырымдамасы», ал 2005 жылы «Қазақстан Республикасында 2006-2016 жылдарға арналған гендерлік теңдік стратегиясы» қабылданды. Яғни елімізде әйелдер мәселесіне құқықтық негіз жасалған.

Тәуелсіздік жылдар арасында Қазақстанда әйелдердің құқықтарын қорғау және олардың мәртебесін көтеру жөніндегі институттық тетіктердің тұтас жүйесі қалыптасты. Осы үрдіс ұдайы дами және жетілдіріле түсуде, ал олардың тіршілік әрекетінің барлық салаларындағы қызметі барған сайын пәрменділігі мен тиімділігін арттыруда.

Әйелдердің жағдайларын жақсарту жөнінде қойған мақсаттарға қол жеткізу үшін үкімет құрылымдардың күш - жігерлерін жұмылдыруда ҚР Президентінің жанындағы отбасы мен әйелдер істері жөніндегі Ұлттық Комиссиясы (1998) және 1999 жылы қабылданған Қазақстан Республикасындағы әйелдердің жағдайларын жақсарту жөніндегі іс - әрекеттердің Ұлттық жоспары негізгі құралдар болып табылады. Бұдан басқа, әйелдердің жағдайларын жақсарту жөніндегі мәселелерін шешуге бүкіл қоғамды белсенді қатыстыру үдерісін нығайтады.

Қазақстан Республикасында әйелдердің мәртебесін көтеру жөніндегі жұмыста үкіметтік емес ұйымдар орасан үлкен рөл атақарады. Бүгінгі таңда елімізде 8 мыңға жуық үкіметтік емес ұйым (ҮЕҰ) жұмыс істейді, солардың 150-ге жуығы - әйелдер ұйымы. Сондай - ақ Қазақстандағы әйелдердің үкіметтік емес ұйымдарының одағы да бар. Әйелдердің ҮЕҰ жұмысқа орналасу және кәсіптік бағдарлану, шағын бизнеске қолдау көрсету, құқықтық және заңдық қолдау көрсету орталықтарын құрды. ҮЕҰ әйелдерге қатысты зорлық - зомбылықпен күрес жүргізу жөніндегі елдегі кризистік орталықтар желісін белсенді түрде дамытуда. 2003 жылы осындай орталықтардың саны 38-ге жетті. Осы орталықтар отбасыларға, әйелдер мен балаларға заңдық және психологиялық көмек көрсетеді.

Соңғы жылдарда отбасы және әйелдер істері жөніндегі Президенттің жанындағы Ұлттық комиссияның, оның аймақтық бөлімшелерінің, отбасының, әйелдер мен балалардың жағдайын жақсарту саласындағы халықаралық және үкіметтік емес ұйымдардың бірлескен жұмысы ұдайы жандана түсуде. Жұмыстың жеделдігін арттыру үшін Ұлттық комиссия электронды желі құрды және ол тиімді жұмыс істеп келеді, желі Комиссияны оның аймақтық бөлімшелерімен және үкіметтік емес ұйымдармен байланыстырып отырады.

БҰҰ - ның «Әйелдерге қатысты кемсітушіліктің барлық нысандарын жою туралы» Комитеттің ұсыныстарын іске асыру мақсаттарында өмірдің барлық салаларында еркектер мен әйелдердің теңдігіне қол жеткізу мәселелерінде кешенді саясат пен институттық тәсіл жасау бойынша Қазақстанда гендерлік саясат іске асырылып келеді. Гендерлік саясат - қоғамдық өмірдің барлық салаларында жыныстар теңдігіне қол жеткізуге бағытталған мемлекеттік және қоғамдық қызмет. «Ол еліміздегі гендірлік саясаттың негізгі бағыттарын - ерлер мен әйелдердің билік құрылымдарына теңгерімді қатысуына қол жеткізуді, әйелдердің экономикалық тәуелсіздігі, өз бизнесін дамытуы мен мансап жолында ілгерілеуі үшін тең мүмкіндіктерді қамтамасыз етуді, отбасындағы құқықтар мен міндеттердің тең жүзеге асырылуы үшін жағдайлар жасауды, жыныс нышаны бойынша зорлық - зомбылықтан азат болуды айқындады»

Гендерлік теңдік стратегиясы білім жүйесіне тиісті бағдарламалар енгізу арқылы балалар мен жастарды зорлық жасамайтын мінез - құлыққа оқып - үйретуді көздейді.

Мемлекеттердің гендерлік саясат қалыптастырудағы халықаралық тәжірибесі ерекше назар аудартады. Есептің мемлекеттік құрылымдар, қоғамық ұйымдар мен саяси партиялар үшін пайдасын тигізетіні сөзсіз, ол біздің елімізде гендерлік теңдікке қол жеткізуге септігін тигізеді.

2. Гендерлік теңсіздік

Социологияда гендер мәселесі әр түрлі тұрғыда қарастырылады, жыныстың биологиялық және әлеуметтік санат ретіндегі зерттеу мәніңе әсері мәселесіне айрықша назар аударылады . Егер қандай да бір ерекшелікті айқындау мүмкін болса, онда оны гендерлік топтар арасындағы айырмашылықтардың нетижесі деп санайды. Егер ерекшеліктер табылмаса, ерлер мен әйелдер арасында түбірлі айырмашылықтар болатындығы туралы жалпы көзқарасты өзгертпегенімен, жыныс гендердің аталған айнымалыға әсер етпейтіндігі туралы түжырым жасауға болады .

Гендерлік айырмашылықты және теңсіздікті түсіндірудің негізгі үш көзқарасы қалыптасқан. Бірінші көзқарасын ұстанушылар биологиялық негізге сүйеніп, еркектер мен әйелдердің мінез - құлқы айырмасын табиғи жаратылысымен түсіндіреді. Яғни гендерлік айырмашылықтарды табиғи мәнді жайттар анықтайтынын ежелгі қауымда еркектер аңшылықпен, ал әйелдер терімшілікпен айналысуын дәлел ретінде алады. Еркектердің соғысқа бейімділігі биологиялық түп тамырымен түсіндіріледі.

Бұл көзқараспен келіспейтіндер еркектердің жаугершілігі мен жаулаушылық деңгейі мәдениеттен мәдениетке қарай өзгеріп тұратынын тілге тиек етеді. «Табиғи айырмашылықтар» теориясын сынаушылардың дәлелі бойынша, бұл тұжырым хайуанаттардың мінез - құлқына сүйеніп қана шығарылған, яғни антропологиялық немесе тарихи мағлұматтарды келтірмейді. Ал оның мәдени негізін айтуға болады. Мысалы, әйелдер бала күтумен айналысқандықтан, олардың аңшылықпен айналысу немесе соғысқа қатысу мүмкіндігі төмен. Соңғы ғасырдан аса уақыттағы зерттеулер әйелдер мен еркектердің мінез - құлқындағы физиологиялық себептерін анықтай алмады. Биологиялық бейімділік арқылы мінез - құлықтың жыныстық айырмашылығын түсіндірушілер әлеуметтік өзара әрекеттесудің ықпалымен санаспайды.

Қоғамдық ғылымдарда гендерлік рөлдердің дифференциациясы мен олардың пайда болуын түсіндіретін бірнеше себептер бар:

Функционалдық теория. Т. Парсонстың ойынша, мұндай дифференциация жағымды функцияға ие, яғни отбасының қалыпты қызмет етуіне жағымды жағдай жасайды, мұнда әке рөлі - аспаптық (отбасы мен сыртқы әлем арасындағы байланысты, отбасының материалды жағдайын ұстап тұру) ; ал ана рөлі - экспрессивті (отбасындағы қарым - қатынасты реттеу, қамқорлық және эмоционалды қолдау) . Бұл теориядағы әйел рөлі оның бала туу мен оларға қарау мүмкіндігінен туындаған.

Конфликті теория. Р. Коллинз гендерлік теңсіздік басты топ (ерлер) және бағынышты топ (әйелдер) арасындағы араздықпен шартталған. Мұндай теңсіздіктің қалыптасуын ол ерлердің әйелдерден үлкенірек және күштірек болуымен, сондықтан оларға сексуалды қысым жасауымен байланыстырады. Оның ойынша, қазіргі уақытта, әйел бағыныштылығының екі факторымен анықталады: 1. материалды бағыныштылықпен; 2. әйелдің алмасу үшін пайдаланылатын жекеменшік ретінде қарау.

Неомарксті теория гендерлік теңсіздік түп - тамырын сексуалды таңдау еркіндігіне мүмкіндік бермейтін капитализмнің өзінің құрылымынан көреді. Осы мақсатпен еңбек нарығында әйелдерге төмен жалақылы екінші сектор бөлінеді. Қажет болғанда, әйелді отбасына қайтару ұранымен олардың санын қысқартуға болады.

Неопсихоаналитикалық теория. Н. Ходоров гендерлік айырмашылықтар гендерлік идеалдардың және гендерлік идентификациялаудың қалыптасуы нәтижесінде пайда болады деп тұжырымдаған.

Феминистік теория:

1. либералды (шектелген) феминизм қоғамдағы әлеуметтік-экономикалық және заңгерлік реформалар негізінде әйелдер мен еркектердің теңдігіне қол жеткізу керек.

2. маркстік (социалистік) феминизм әйелдерді қанау - капиталистік қатынастардың жемісі, әйелдер дискриминациясын жою капиталистік фазаның аяқталуымен байланысты болуы мүмкін.

3. радикалды феминизм әйелдер дискриминациясының себебін қоғамдағы патриархаттың болуы мен бүкіл қазіргі заманғы мәдениеттің андроцетризмінде көрді.

Гендерлік айырмашылықтардың шығуын түсіндіретін екінші көзқарасына гендерлік әлеуметтендіру жатады. Бұл гендерлік рөлдерді әлеуметтік мәнді жағдайлардың ықпалымен үйретілетінін зерттеуді қажет етеді. Нәресте дүниеге келгенде биологиялық жынысты иеленеді, ал әлеуметтендіру әлеуметтік гендерді дамытады. Бірте - бірте өскелең ұрпақ өзінің жынысына сай келеді деген әлеуметтік мөлшерлерді және күтулерді игереді.

Гендерлік айырмашылықтар биологиялық жаратылыспен шарттаспайды, оларды жасайтын мәдениет. Бұл көзқарас бойынша гендірлік теңсіздікті тудыратын себеп, ол - еркектер мен әйелдерді қоғамдағы әр түрлі рөлдерге дайындауы болып табылады.

Функционалистер гендерлік әлеуметтендіруді ұл балалар мен қыздардың «жыныстық рөлдерді» меңгеруі ретінде қарайды. Осы рөлдерге сәйкес еркектер ержүрек болып, ал әйелдер - нәзік болып қалыптасады. Ұл балаға әдетінше айтатын сөздер мынандай: «Ұл бала жыламайды!» деп жұбатады немесе «Сен ондай батылсың!» деп мақтайды, немесе «Сен қыз емессің, қуыршақ ойнайтын!» деп ұрысады. Сондықтан ұлдар мен қыздар өз мінез - құлқын күтілетін жыныстық рөлдерге сәйкестендіруге талпынып өседі. Егер гендерлік әдеттер биологиялық жынысқа сай келмесе, онда бұл ауытқу мінез - құлқы әлеуметтендірудің барабар еместігінен пайда болған.

Ең бастысы, гендерлік бағдарлауды адамдар енжар қабылдамайтынын естен шығармау керек. Адамдар белсенді әрекет етуші күштер ретінде рөлдерді өздері үшін жасайды лайықтайды. Көпетеген зерттеулер көрсеткендей, гендерлік ерекшеліктер - белгілі дәрежеде әлеуметтік ықпал жасаулардың нәтижесі. Қоғам әр түрлі арналар арқылы гендерлік ерекшеліктерге ықпал етеді. Ата - аналар ұлдар мен қыздарға әр түрлі тәрбие береді. Бұл ойыншық, суретпен көркемделген кітаптар мен телебағдарламалар арқылы білінеді. Ертегілер және балаларға арналған кітаптар мен киноларда ерлер белсенді, қауіпті, шытырман оқиғалы кейіпкерлерді ойнаса, әйелдер енжар, күтуші, үйде отыратын болып көрсетіледі.

Қазіргі қоғамда әйелдер дискриминациясы келесі салаларда орын алады:

Еңбек саласы:

Гендерлік стереотиптің кең таралғандығынан, бәсекелестік күресте әйелдер жиі жеңіліске ұшырайды, яғни бәріне жұмыс жетіспеген жағдайда, алдымен ер адамдар жұмыспен қамтамасыз етіледі;

Кәсіпкерлікпен айналысу мүмкіндіктері тым шектелген;

Әйелдердің жұмыспен қамтылуының жалпы құрылымы пирамида формасына ие: қызметтің әлеуметтік статусы қаншалықты өскен сайын, бұл қызметтегі әйелдер саны соншалықты төмендейді;

Әйелдердің жалақысы ерлердің жалақысының 65 %-н құрайды.

Осылай, жыныс адамдардың биологиялық ажыратылуының белгісі ретінде әлеуметтік айырмашылықтың елеулі белгісі болып табылады, яғни әлеуметтік кеңістіктегі индивидтің орнын анықтау мен өзін - өзін анықтауының негізі ретінде қаралады.

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.