Ақпан революциясы туралы ақпарат

1)1916 жылғы көтерілістен кейінгі жағдай және Патшаның тақтан құлауы.
2) Уақытша үкіметтің қызметі.
3)1917 жылғы ақпаннан қазанға дейінгі кезеңдегі саяси партиялар мен ағымдар.

Экономикалық күйзеліс және орыс әскерлерінің жалғасып жатқан империалистік соғыс майдандарындағы жеңілісі, сондай-ақ елде жұмысшы қозғалысы мен аграрлық қозғалыстың өсуі, соның ішінде жеңіліс тапқанына қарамастан, Орта Азия мен Қазақстанның байырғы халқының 1916 жылғы көтерілістері Ресейдің орасан зор апат алдында тұрғанын дәлелдеді. Мұның бәрі демократиялық күштер, соның ішінде жұмысшы табы да, шаруалар да патша өкіметіне қарсы шешуші штурмға дайындалып жатқан кездегі Ресейдегі революциялық дағдарыстың көрінісі болды.
1917 жылдың ақпанында Ресейде буржуазиялық-демократиялық революция жеңіп, патша өкіметін құлатты.
Ресейдегі Ақпан революциясынан кейінгі жағдайдың өзіндік ерекшелігі буржуазиялық және буржуазияланып алған помещиктердің органы – Уақытша үкімет және жұмысшы табының, шаруалар мен солдаттардың органы – Пероград жұмысшы және солдат депутаттарының Кеңесі түріндегі Қос өкімет болып табылады. Петроград Кеңесінде және басқа да Кеңестердің көпшілігінде меньшевиктер мен эсерлер басым, ал большевиктер ақшылықта болды. Петроград Кеңесінің 2 мың депутаттарынан (1917 ж наурыз) жұмысшылардың өкілдері 844 депутат, ал қалғандары едәуір бөлігі шаруалардан тұратын солдаттардың өкілдері болды.
Кеңестің большевиктік фракциясы небәрі 50 адам еді. Кеңестің атқару комитетінің төрағасы болып мемлекеттік думадағы миньшивиктік фракцияның жетекшісі Н.С. Чэсейдзе, ал оның орынбасарлары болып миньшевик М.И. Скоболев пен эсер А.Ф. Керенский сайланды. Министролер Кеңесінің төрағасы ірі помещик кінәз, Г.Е. Львов, министрлер – кадеттер, октябристер және басқада буржуазиялық партиялардың өкілдері болды. Үкімітке бір ғана эсер А.Ф. Керенский кіріп, ол әділет министрі болды.

Қазақстанның қазіргі заман тарихы: Жалпы білім беретін мектептің 9-сыныбына арналған окулық. 2-басылымы, өңделген. Жалпы редакциясын басқарған тарих ғылымының докторы, профессор Б. Ғ. Аяған. Алматы: Атамұра, 2009.

Пән: Жалпы тарих
Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 5 бет
Таңдаулыға:

1917 жылғы Қазақстандағы Ақпан революциясы.
Жоспар:
1)1916 жылғы көтерілістен кейінгі жағдай және Патшаның тақтан құлауы.
2) Уақытша үкіметтің қызметі.
3)1917 жылғы ақпаннан қазанға дейінгі кезеңдегі саяси партиялар мен ағымдар.

Экономикалық күйзеліс және орыс әскерлерінің жалғасып жатқан империалистік соғыс майдандарындағы жеңілісі, сондай-ақ елде жұмысшы қозғалысы мен аграрлық қозғалыстың өсуі, соның ішінде жеңіліс тапқанына қарамастан, Орта Азия мен Қазақстанның байырғы халқының 1916 жылғы көтерілістері Ресейдің орасан зор апат алдында тұрғанын дәлелдеді. Мұның бәрі демократиялық күштер, соның ішінде жұмысшы табы да, шаруалар да патша өкіметіне қарсы шешуші штурмға дайындалып жатқан кездегі Ресейдегі революциялық дағдарыстың көрінісі болды.
1917 жылдың ақпанында Ресейде буржуазиялық-демократиялық революция жеңіп, патша өкіметін құлатты.
Ресейдегі Ақпан революциясынан кейінгі жағдайдың өзіндік ерекшелігі буржуазиялық және буржуазияланып алған помещиктердің органы - Уақытша үкімет және жұмысшы табының, шаруалар мен солдаттардың органы - Пероград жұмысшы және солдат депутаттарының Кеңесі түріндегі Қос өкімет болып табылады. Петроград Кеңесінде және басқа да Кеңестердің көпшілігінде меньшевиктер мен эсерлер басым, ал большевиктер ақшылықта болды. Петроград Кеңесінің 2 мың депутаттарынан (1917 ж наурыз) жұмысшылардың өкілдері 844 депутат, ал қалғандары едәуір бөлігі шаруалардан тұратын солдаттардың өкілдері болды.
Кеңестің большевиктік фракциясы небәрі 50 адам еді. Кеңестің атқару комитетінің төрағасы болып мемлекеттік думадағы миньшивиктік фракцияның жетекшісі Н.С. Чэсейдзе, ал оның орынбасарлары болып миньшевик М.И. Скоболев пен эсер А.Ф. Керенский сайланды. Министролер Кеңесінің төрағасы ірі помещик кінәз, Г.Е. Львов, министрлер - кадеттер, октябристер және басқада буржуазиялық партиялардың өкілдері болды. Үкімітке бір ғана эсер А.Ф. Керенский кіріп, ол әділет министрі болды.

1917 жылы 27 ақпанда монархия құлауында ІІ Николай тақтан кетті.

Петроградтағы ақпан оқиғалары туралы хабар Қазақстан еңбекшілеріне де тез жетті, олар патша өкіметінің құлатылуын жігерленіп қарсы алды. ОЛ тез арада, келесі күні-ақ, телеграф арқылы бүкіл Орта Азия мен Қазақстанға, әуелі Түркістан және Дала генерел-губернаторлықтарының орталықтары Ташкент пен Омбыға, ал содан соң барлық облыстық және уездік қалаларға таратылды. Бұрынғы отаршылдық әкімшіліктің бұл оқиғаларды жергілікті халықтан жасырмақ болған әрекеті сәтсіздікке ұшырады, дегенмен де Түркістан генерал-губернаторы Куропаткин басқалар сияқты бұқараның революциялық қозғалысын тыныштық пен тәртіп арнасына бұруға тырысты.
Қазақстан халқының қалың таптары Ресей патшасы ІІ Николайдың құлатылуын, Ақпан революциясын ірі саяси және экономикалық өзгерістерге деген үмітпен қабылдап, өздерінің ғасырлар бойғы тілектерінің орындалуы мен толғағы жеткен азаттық және әлеуметтік проблемалардың шешілуін сонымен байланыстырды.
Халықтың қоғамдық саяси белсенділігі едәуір артты, көптеген қалалар мен темір жол станцяларында стихиялы түрде митингілер, демонстрациялар мен жиналыстар болып, оларға жұмысшылар, солдаттар, зиялылар, кәсіпкерлік және өлкедегі басқа да топтардың өкілдері қатысты. Саяси тұтқындар түрмелерден босатылды. Петроградқа, көпшілік жағдайда мемлекеттік Дума мен Уақытша үкіметтің атына патшаның құлатылуымен құттықтаған және жаңа режимді қолдаған жеделхаттар мен хаттар жолданып жатты.
1917 жылғы ақпаннан кейінгі алғашқы күндерде Қазақстанның халық бұқарасының қозғалысы зиянкес отаршылдық апаратты қиратуға, оның ең жексұрын өкілдерін орнынан алып, жазалауға бағытталды. Жұмысшы және солдат депутаттары кеңестерінің, әсіресе қала және темір жол жұмысшыларының бастамасымен Оралда - облыстық вице - губернаторы Мордвинов, жандармерия бастығы Баблонов және басқалар, Омбыда - Батыс сібірдің генерал-губернаторы Сухомлинов, Петропавлда - земство және уез бастықтары, жандармерия шендегілері, жергілікті горнизонның кейбір офцерлері және басқалар, Орынборда - Торғай губернаторы М.М. Эверсман, Верныйда - әскери бастық Карнаухов, уезд бастығы Лиханов, округтік соттың прокуроры Бахружев және басқалар атқарып келген қызметтерінен шеттеліп, қамауға алынды.

2) Уақытша Үкімет жергілікті жерлерде өкімет органдарын құруға кірісті. Таратылған әкімшіліктің орнына 7 сәуірде Түркістан комитеті құрылып, оған Уақытша үкімет берік тәртіп және Түркістан өлкесінің құрылысын орнатуда жүктеді, ол Ферғана және Самарқан облыстарымен қоса, Қазақстанның оңтүстік аудандарын қамтыған, Сярдария және Жетісу облыстарын, сондай-ақ Маңғыстау уезі кірген Закаспий облысын қамтыды. Кадет, Мемлекеттік Думаның мүшесі Н.Н. Щепкин төрағасы боған Түркістан комитетіне Қазақстаннан ұлт-азаттық қозғалысының жетекшілері Ә.Бөкейханов пен М.Тынышбаев кірді. 1917 ж наурыз-сәуір айларында жер-жерде жұмысшы және солдат депутаттарының кеңестері құрылды. Мәселен, наурыз айында Омбыда, Ташкентте, Семейде, Верныйда, Петопавлда, Перовскіде, Қазалыда, Қостанайда, Ақтөбеде тағы басқа қалаларда жұмысшы және солдат депутаттарының кеңестері құрылды. Қазақ Кеңестері, жекелеген қалаларда (Оралда, Верныйда, Ақмолада, Семейде, Әулиеатада, қырғыз (қазақ) ұлттық комитеттері пайда болды. Уездік және обьлыстық шаруалар съездерінде шаруа және қырғыз (қазақ) депутаттарының Орал облыстық Ақмола, Ақтөбе және Павлодар уездік кеңестері, шаруа және қазақ депутаттарының Өскемен уездік кеңесі сайланды. Ақпан революциясынан кейінгі алғашқы күндердің өзінде Қазақ газеті Ә.Бөкейханов, М.Дулатов, М.Есболатов, Т.Жаманмұрынов бастаған 15 қазақ зиялыларының және Батыс Майдандағы земство Одағы комитетінің жанындағы Бұратаналар бөлімінде жұмыс істеген көптеген көрнекті қазақтардың Қазақстанның 25 орталығына және қазақтар арасында белгілі жеклеген тұлғаларға, Шымкенттегі ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.