Мінез-құлқында әлсіздік белгілері байқалған оқушылардың мектептегі психоневрологиялық статус жағдайы

Кіріспе

Қорқыныш пен үрейді біріктіретін негізгі бастау ол мазасыздану сезімі. Ол мынадан көрінеді, баладан бірдеңе сұраса абыржиды, сұраққа жауап беретін тиісті сөздерді таба алмайды, сөйлегенде дауысы дірілдейді және кейде мүлдем үндемей қалады. Ол көптеген артық қимылдар жасауы мүмкін немесе керісінше, мүлдем қозғалмай қатып қалады. Мұндай белгілер ағза жұмысының психофизиологиялық артық қысымға түскенін көрсетеді.
Жас ерекшелік және невротикалық қорқыныш түрлері болады:
Жас ерекшелік қорқынышы эмоционалдық сезімтал балаларда олардың психикалық және тұлғалық даму ерекшеліктерінің көрінісі ретінде байқалады. Олар мына факторлардың негізінде пайда болады: ата-аналарда қорқыныштың болуы; баламен қарым-қатынаста мазасыздану, оны қауіптерден шектен тыс қорғау және құрбыларымен араласуын шектеу.
Невротикалық қорқыныштар эмоционалдық интенсивтілікпен, қысымдылықпен; ұзақ ағыммен немесе тұрақтылықпен; мінез-құлықтың және тұлғаның қалыптасуына кері әсер етумен; басқа да невротикалық бұзылулармен және күйзелістермен өзара байланыстылығымен; қорқыныш нысанынан, сондай-ақ барлық жаңа және беймәлім нысандардан қашуымен; қорқынышты жоюдың салыстырмалы қиындығымен сипатталады.
Невротикалық қорқыныштар ұзаққа созылған және шешілмейтін күйзелістерден туындауы мүмкін. Көбіне бұлайша, ата-аналарымен қарым-қатынасында эмоционалдық қиыншылықтыр сезінетін, отбасындағы немесе қақтығыстық сәттердегі эмоционалдық күйзелістерінің әсерінен өзі туралы пікірі бұрмаланған сезімтал балалар қорқады. Бұл балалар үлкендерге қауіпсіздіктің, беделдің және махаббаттың көзі ретінде қарай алмайды. Жауапкершілік, парыз, міндеттер сезімін тудыратын оқушының әлеуметтік ұстанымы, «ондай бола алмау» қорқынышының пайда болуына алып келеді. Бала үлгермей қалуға, кешігуге, дұрыс жасамай қоюға, айыпталуға және жазаланудан қорқады. Бастауыш сынып жасында «ондай бола алмау» қорқынышы шарықтау шегіне жетеді. Себебі балалар жаңа білімді игеруге тырысады, өзінің оқушылық міндеттеріне салмақпен қарайды және баға алу жөнінде уайымдайды.
Кейбір балалар үй тапсырмасын орындағанда қателік жіберсе, зәре-құты қашып қорқады. Бұл ата-анасы оларды шұқшия тексеріп және қателікке

Пән: Психология
Жұмыс түрі: Іс-тәжірибеден есеп беру
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 7 бет
Таңдаулыға:

№68 орта мектепКММ

Баяндама

Мінез-құлқында әлсіздік белгілері байқалған оқушылардың мектептегі психоневрологиялық статус жағдайы

сынып жетекшілері отырысында
Дайындаған: Атамбаева Д.Ж.
педагог-психолог

Астана қаласы 2014
Баланың оқуға бағытталуын, оның мектепке эмоционалдық жағымды қатынасын, жақсы оқушы бейнесіне сәйкес болуын қамтамасыз ететін мотивациялық орталық. Баланың ішкі ұстанымдарын бейнелейтін маңызды қажеттіліктері қанағаттандырылмаса, ол тұрақты эмоционалдық жайсыздықты басынан кешіруі мүмкін: үнемі сәтсіздік күту, педагогтар мен сыныптастары тарапынан жаман қатынас күту, мектептегі қорқу, оған барғысы келмеу.
Қорқыныш - адамның санасында оның өміріне және аман-саулығына төнген қауіптің аффективтік бейнеленуі;
Үрейлену - алда тұрған қауіпті өткір эмоционалдық сезіну. Үрейлену қорқынышқа қарағанда үнемі кері қабылданатын сезім емес, себебі ол қуанышты күту, қобалжу ретінде болуы мүмкін.
Қорқыныш пен үрейді біріктіретін негізгі бастау ол мазасыздану сезімі. Ол мынадан көрінеді, баладан бірдеңе сұраса абыржиды, сұраққа жауап беретін тиісті сөздерді таба алмайды, сөйлегенде дауысы дірілдейді және кейде мүлдем үндемей қалады. Ол көптеген артық қимылдар жасауы мүмкін немесе керісінше, мүлдем қозғалмай қатып қалады. Мұндай белгілер ағза жұмысының психофизиологиялық артық қысымға түскенін көрсетеді.
Жас ерекшелік және невротикалық қорқыныш түрлері болады:
Жас ерекшелік қорқынышы эмоционалдық сезімтал балаларда олардың психикалық және тұлғалық даму ерекшеліктерінің көрінісі ретінде байқалады. Олар мына факторлардың негізінде пайда болады: ата-аналарда қорқыныштың болуы; баламен қарым-қатынаста мазасыздану, оны қауіптерден шектен тыс қорғау және құрбыларымен араласуын шектеу.
Невротикалық қорқыныштар эмоционалдық интенсивтілікпен, қысымдылықпен; ұзақ ағыммен немесе тұрақтылықпен; мінез-құлықтың және тұлғаның қалыптасуына кері әсер етумен; басқа да невротикалық бұзылулармен және күйзелістермен өзара байланыстылығымен; қорқыныш нысанынан, сондай-ақ барлық жаңа және беймәлім нысандардан қашуымен; қорқынышты жоюдың салыстырмалы қиындығымен сипатталады.
Невротикалық қорқыныштар ұзаққа созылған және шешілмейтін күйзелістерден туындауы мүмкін. Көбіне бұлайша, ата-аналарымен қарым-қатынасында эмоционалдық қиыншылықтыр сезінетін, отбасындағы немесе қақтығыстық сәттердегі эмоционалдық күйзелістерінің әсерінен өзі туралы пікірі бұрмаланған сезімтал балалар қорқады. Бұл балалар үлкендерге қауіпсіздіктің, беделдің және махаббаттың көзі ретінде қарай алмайды. Жауапкершілік, парыз, міндеттер сезімін тудыратын оқушының әлеуметтік ұстанымы, ондай бола алмау қорқынышының пайда болуына алып келеді. Бала үлгермей қалуға, кешігуге, дұрыс жасамай қоюға, айыпталуға және жазаланудан қорқады. Бастауыш сынып жасында ондай бола алмау қорқынышы шарықтау шегіне жетеді. Себебі балалар жаңа білімді игеруге тырысады, өзінің оқушылық міндеттеріне салмақпен қарайды және баға алу жөнінде уайымдайды.
Кейбір балалар үй тапсырмасын орындағанда қателік жіберсе, зәре-құты қашып қорқады. Бұл ата-анасы оларды шұқшия тексеріп және қателікке драмалық мән берген жағдайда болады. Ата-анасы баланы жазаламаса да психологиялық жазалау бәрібір сезіліп тұрады. Бастауыш мектеп жасындағы бағалау іс-әрекеттің нақты нәтижесін ғана бағалау емес. Оны бала өзінің тұлғасын бағалау деп түсінеді.
Бірқатар жағдайларда мектептен қорқу, құрбыларымен қақтығыстан, олар жағынан шығатын дене агрессиясынан қорқудан туындап отыр. Әсіресе, бұл - эмоционалды сезімтал, әлеуметтік-мәдени және педагогикалық олқылығы бар балаларға тән.
Мектептік қорқыныш баланың психологиялық жайлылығын ғана емес, сонымен қоса балалар неврозының дамуына да ықпал етеді.
Мектептегі үрейленудің жоғары деңгейі, өзін-өзі бағалаудың төмендеуі, мектепке келу мен оқудың алғашқы айлары кезеңіне тән. Десек те, бір айдан үш айға дейін созылатын бейімделу кезеңінен кейін ахуал өзгереді: эмоционалдық көңіл-күйі және өзін-өзі бағалауы тұрақтайды. Содан кейін ғана арнайы сынақтың көмегімен шындығында да мектептегі үрейленуі бар балаларды анықтауға болады (Р.Тэммл, М.Дорки, В.Амен).
Психологтар балалар үрейленуін жеңудің екі тәсілін көрсетеді:
1 Қиын жағдайға түскен баланың конструтивтік мінез-құлық тәсілдерін қалыптастыру, сондай-ақ шектен тыс мазасыздануды, үрейленуді жеңетін әдістерді игеру.
2 Өзіне-өзі сенімділігін нығайту, өзіндік баға мен өзі туралы ойын дамыту, адамның тұлғалық өсуіне қамқорлық ету.
Сонымен, психологтың мектептегі үрей мен қорқынышты жоюға байланысты жұмысы жоғарыда көрсетілген әр түрлі әдістер мен тәсілдер қолданылатын оқу сабақтары барысында және арнайы топтарда жүргізіледі. Оның әсері, отбасында және мектепте жанашыр ахуал туғызылғанда, айналасындағы үлкендер тарапынан балаға жағымды қолдау көрсетілгенде ғана болады.
Ұстаздың мақсаты - оқушыны даму мен өзіндік тәрбиелеудің жоғары деңгейіне жеткізу. Бұл жолда оқушыға әлеуметтік құнды бағыт-бағдар көрсетіп, кеңес беріп, өзінің азаматтық жолында бір сатыға жоғары аттау үшін не істеу керегін айту керек. Тәрбиелеу жүйесінде сынып ұжымы ерекше орын алады. Тәрбиелеудің құралы ретінде оқушылар ұжымын басқарудың нәтижелігі, ұжымның тәрбиелілік мүмкіндіктерін анықтайтын, оның ішінде болып жатқан әлеуметтік-психологиялық үрдістерді білумен байланысты болады. Өз тәрбиеленушілерін сынып жетекшілерінен басқа ешкім де білмейді. Ол олардың әрбір ұсақ-түйектерін, мықты және әлсіз жақтарын біледі. Әрбіреуін саналы әрекетке үйретуге, қателіктерден сақтауға барлық күшін салып ұмтылады, және әрбір өзінің қадамында сынып жетекшісі, өнегелі тұлғаның дамуына көмек беру үшін, оның жеке ерекшелігін көріп, оған сенудің қажеттілігіне көзі жетеді.
Қорыта айтқанда, бүгінгі таңдағы еліміздегі мектептердің әлеуметтік міндеті - жас ұрпаққа сапалы білім, саналы тәрбие беру. Және олардың әрқайсысына өмірден өз жолын табуға көмектесуді негізгі мақсат еткені абзал.
Ұсыныс: Барлық балаға бірдей талап қойып, әр баланың бұл талаптарды орындауының өзіндік жеке дара ерекшеліктерін мұқият ескерген дұрыс. Оқушыларын сабақ үстінде тыныш, ұстамды болу мінез-құлық әдетіне, сабақтардың жалпы қарқынын сақтауға, мұғалімнің ескертулерін орындауға тәрбиелеу болып табылады.
Мұғалім барлық балаларға бірдей қарап, бәріне бірдей талап қоятын болғанда, нашар оқитындарды еңбек сүйгіштігі үшін мадақтап, жақсы оқитындарға өзіне тым көп сеніп кеткені үшін басу айтып отырғанда ғана сыныптағы оқушылардың өзара қарым-қатынасы ойдағыдай болады. Бұл сыныптың ұжымдық жұмысына психологиялық жағынан жақсы жағдай жасайды.

Адамның физиологиялық ақаусыздығы мен психикалылық ақаусыздығы бір парақ қағаздың екі бетіне ұқсайды. Сөзімізге дәлел келтірер болсақ, аурулардың 50-60% сырқатқа шалдығу себебі негізінен іші тарлық, көрсеқызарлық, ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.