Иммуналогия



Жоспар

І. Кіріспе

ІІ. Негізгі бөлім.

а) Иммуналогияның жеке ғылым ретінде дамуы.

ә) Салыстырмалы иммуналогия.

б) Иммунды реакция физиологиясы.

ІІІ. Қорытынды.

Иммунологиялық реакцияның жалпы теориясы.
Имунология ( имунитет және логия - ғылым) функционалдық және биологиялық бүтіндігін, құрылымдық бүтіндігін сақтауға бақытталған ағзаның қорғаныс реакциялары туралы ғылым.
Имунология медициналық микробиологияның бір саласы ретінде дамыған биологиялық профильдегі ауқымды және жедел дамып келе жатқан ғылым. Теоретикалық бағыттарда – имунология фиогенез бен онтогенездің антилелордың құрылуының молекулалары жасуша денгейдегі механизмнің потогенетикалық ролін зерттеу.
Имунология келесі бақылаулардан бастау алады: жұқпалы аурумен ауырған адамдар осы аурумен аурудың эпидемиясы кезінде өзіне қауіптенбей ауруларды күте алады. 1796ж. Э. Дюеннер оспаға қарсы ағзаның төзімділігін жасанды түрде іске асыру үшін сйыр оспасы мен адамға жұққызу арқылы жасанды имундауды қолданды. Имунологияның жеке ғылым ретінде дамуына Л.Паетер үлес қосты (1980ж.) ол тауықтарды ескірген хомракультурасы мен имундау тауық холерасының вирусына төзімділікті тудырады.
Пастер вакцинаны алудың принципін жасады. Ол құтыру мен күйдіргіге қарсы вакцинаны алды. Мечников фотосинтез фономенін ашты және имунитеттің жасушалық теориясын жасады.




1890ж. неміс бактеориясын жасады. Э. Беринг және оның әріптестері ағзаның уға қарсы төзімділігін арттыратын заттарды іске асырды антителаларды. Неміс ғалымы П. Эрлих (1898 – 1900ж.) имуниттеттің гуморальды теориясын жасады. Имунолофирология анатомияныгистологияны және адам ағзасының имундық цитологиясын зерттеуі.
Бір типтегі жасушалар сүйектің жілік лайынан пайда болып антигенмен жолыққанда антитемаларды құратын жасушаларға айналады. (плазмалық жасушалар) Басқа типтегі жасушалар темустан туындайды.
Оларға антигенді молекулаларға ерекше реакция беру қабілеті тән және антигенмен в жасушасының өзара қатынасын қамтамассыздандырады.
Имунды даяр (имунокомпитентті) ағзада факоциттеуші жасушалар және мефоциттер өзіндік жауаптың барлық формасын іске асырды.
Жекеленген жоғарғы дәрежелі сезімталдық трансктиаттатты шеттету – типіндегі имундық жасушалық реакцияны іске асыратын имуноглобуминдердің әртүрлі кластарына жататын циркуляциялаушы антилаларды құрады.
Пайдаланылған әдебиеттер.

1. Незлин Р. С. Антидененің биохимиясы

2. Эфроймсон В.П. Иммуногенетика


3. Бойд У.К. Имунология негіздері.

Пән: Медицина
Жұмыс түрі:  Реферат
Тегін:  Антиплагиат
Көлемі: 8 бет
Таңдаулыға:   
Жоспар

І. Кіріспе

ІІ. Негізгі бөлім.

а) Иммуналогияның жеке ғылым ретінде дамуы.

ә) Салыстырмалы иммуналогия.

б) Иммунды реакция физиологиясы.

ІІІ. Қорытынды.

Иммунологиялық реакцияның жалпы теориясы.

Имунология ( имунитет және логия - ғылым) функционалдық және биологиялық
бүтіндігін, құрылымдық бүтіндігін сақтауға бақытталған ағзаның қорғаныс
реакциялары туралы ғылым.
Имунология медициналық микробиологияның бір саласы ретінде дамыған
биологиялық профильдегі ауқымды және жедел дамып келе жатқан ғылым.
Теоретикалық бағыттарда – имунология фиогенез бен онтогенездің антилелордың
құрылуының молекулалары жасуша денгейдегі механизмнің потогенетикалық
ролін зерттеу.
Имунология келесі бақылаулардан бастау алады: жұқпалы аурумен ауырған
адамдар осы аурумен аурудың эпидемиясы кезінде өзіне қауіптенбей ауруларды
күте алады. 1796ж. Э. Дюеннер оспаға қарсы ағзаның төзімділігін жасанды
түрде іске асыру үшін сйыр оспасы мен адамға жұққызу арқылы жасанды
имундауды қолданды. Имунологияның жеке ғылым ретінде дамуына Л.Паетер үлес
қосты (1980ж.) ол тауықтарды ескірген хомракультурасы мен имундау тауық
холерасының вирусына төзімділікті тудырады.
Пастер вакцинаны алудың принципін жасады. Ол құтыру мен күйдіргіге
қарсы вакцинаны алды. Мечников фотосинтез фономенін ашты және имунитеттің
жасушалық теориясын жасады.

1890ж. неміс бактеориясын жасады. Э. Беринг және оның әріптестері
ағзаның уға қарсы төзімділігін арттыратын заттарды іске асырды
антителаларды. Неміс ғалымы П. Эрлих (1898 – 1900ж.) имуниттеттің
гуморальды теориясын жасады. Имунолофирология анатомияныгистологияны
және адам ағзасының имундық цитологиясын зерттеуі.
Бір типтегі жасушалар сүйектің жілік лайынан пайда болып антигенмен
жолыққанда антитемаларды құратын жасушаларға айналады. (плазмалық
жасушалар) Басқа типтегі жасушалар темустан туындайды.
Оларға антигенді молекулаларға ерекше реакция беру қабілеті тән және
антигенмен в жасушасының өзара қатынасын қамтамассыздандырады.
Имунды даяр (имунокомпитентті) ағзада факоциттеуші жасушалар және
мефоциттер өзіндік жауаптың барлық формасын іске асырды.
Жекеленген жоғарғы дәрежелі сезімталдық трансктиаттатты шеттету –
типіндегі имундық жасушалық реакцияны іске асыратын имуноглобуминдердің
әртүрлі кластарына жататын циркуляциялаушы антилаларды құрады.

Көптеген сүтқоректілерді имунды реакциялар көбінде туылған соң дамиды.
Эмбриональды дамуда, антигендер әрекетінен ұрықтың қорғалған кезінде анада
балаға имуногиобулиннің таңдаулы ауысуы жұмыс істейді. 4-5 айға қарағанда
адам баласында ұзақ уақыт сақталып өзіне тән имунологиялық реакцияларды
тудырады. Лимфа жүйесіндегі ретикуляларды жасушалар беткейіне қонатын
антиген молекулаларына ерекше роль арттырып отыр. Имунды жауап Лимфа және
қантамырлары жолдарымен циркуляцияланып ұлпаларда тұрақты миграцияланып
(сурет) ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
Иммунология
Иммунологиялық реакциялар: маңызы, түрлері, механизмдері, қою тәсілдері. Инфекциялық аурулардың иммунопрафилактика және иммунотерапия негіздері.
Инфекциялық иммунология негіздері.
Микробиология туралы түсінік
Қазақстан Республикасындағы фармацевтикалық нарық
Фармацевтикалық нарық
Микробиология пәнi және мақсаты, оның қазiргi таңдағы биология, медицина, өнеркәсiпте алатын орны
Жануарларды иммундеу әдістері
Пәндер