Жедел миокардиттер мен жүректің ревматикалық зақымдануының салыстырмалы диагнозы

I. Кіріспе
II. Негізгі бөлім
• жүректің ревматикалық зақымдануының салыстырмалы диагнозы
• Жедел миокардиттер
• Емі

III. Қорытынды
IV. Пайдаланылған әдебиеттер

Ревматикалық зақымданудың ажырату диагнозында ревматизм белгілеріне, оның алғашқы басталу түрлеріне көп мән беріледі. Ревматизм полиартритпен басталса, ал кардит белгілері бұл кезде болмаса, оны реактивтік және ревматоидтық артриттерден ажырату керек. Әсіресе реактивті артриттен бастапқы кезде ажырату едәуір қиынға соғады. Алайда, реактивті артрит көбінесе өткінші инфекциялармен байланысты болады. Олардың қосымша белгісі ретінде де шығатыны, ал негізгі аурудың – иерсиниоз, Рейтер синдромы, сальмонеллез сияқты басқа да белгілері болатыны ескеріледі. Әрине, этиологияны ажырату және анамнез білудің маңызы көп. Сонымен қатар, ревматизмнің көбінесе ангинадан соң өріс алатынын, көмекейден А-тобының β-гемолитикалық стрептокогінің табылуы, ірі буындардың симметриялық түрде ісініп, бірақ тез (2-3 күнде) емсіз-ақ жойылып кететінін ескереді.Егер де буын ісінуі бірінші рет болмай, біраз уақыттан соң қайталаса, ал сол кезде жүрек зақымдануы болмаса, онда ол ревматизмге тән емес, сондықтан оған бұл диагнозды қоюға болмайды.
Ревматоидтық артритте буын үнемі ісініп оның деформациясы байқалады, қимылы қиындайды, ірі буындар мен қатар ұсақ буындар да ісінеді, таңертеңгі уақыттарда буын құрысуы мен бойкүйездік шығады. Ревматизмде буын ісінудің мұндай белгілері бола қоймайды және олар тез жоғалады.

1. Исаева Л.А. «Детские болезни» Москва « Медицина» 1997 . стр. 336
2. Нурмухамбетулы Ә. Патофизология. Алматы 2007
3. http://meduniver.com/Medical/Therapy/215.html
4. Диф. диагностика заболеваний новорожденных. Сотникова К.А., Барашнев Ю.И.,М.,1995
5. Оказание стационарной помощи детям, Карманный справочник (ВОЗ). Казахстан, 2009 г.
6. Chai Essential Pediatrics 6 th Edition Revised and Enlarged, 2005
7. www.google.ru

Пән: Медицина
Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 5 бет
Таңдаулыға:

Жедел миокардиттер мен жүректің ревматикалық зақымдануының салыстырмалы диагнозы.
Ревматикалық зақымданудың ажырату диагнозында ревматизм белгілеріне, оның алғашқы басталу түрлеріне көп мән беріледі. Ревматизм полиартритпен басталса, ал кардит белгілері бұл кезде болмаса, оны реактивтік және ревматоидтық артриттерден ажырату керек. Әсіресе реактивті артриттен бастапқы кезде ажырату едәуір қиынға соғады. Алайда, реактивті артрит көбінесе өткінші инфекциялармен байланысты болады. Олардың қосымша белгісі ретінде де шығатыны, ал негізгі аурудың - иерсиниоз, Рейтер синдромы, сальмонеллез сияқты басқа да белгілері болатыны ескеріледі. Әрине, этиологияны ажырату және анамнез білудің маңызы көп. Сонымен қатар, ревматизмнің көбінесе ангинадан соң өріс алатынын, көмекейден А-тобының β-гемолитикалық стрептокогінің табылуы, ірі буындардың симметриялық түрде ісініп, бірақ тез (2-3 күнде) емсіз-ақ жойылып кететінін ескереді.Егер де буын ісінуі бірінші рет болмай, біраз уақыттан соң қайталаса, ал сол кезде жүрек зақымдануы болмаса, онда ол ревматизмге тән емес, сондықтан оған бұл диагнозды қоюға болмайды.
Ревматоидтық артритте буын үнемі ісініп оның деформациясы байқалады, қимылы қиындайды, ірі буындар мен қатар ұсақ буындар да ісінеді, таңертеңгі уақыттарда буын құрысуы мен бойкүйездік шығады. Ревматизмде буын ісінудің мұндай белгілері бола қоймайды және олар тез жоғалады.
Ревматизм кардитін бактериалдық эндокардит және миокардиттерден ажырату керек. Эндокардит митральды қақапақшаның, кейін қолқа қақпақшаларының қабынуы негізінен рвматизмге тән екенін ажырату қиынға соқтырмайды. Сонымен қатар, басқа да клиникалық, әсіресе бактериалдық эндокардиттің, қосымша белгілерінің ревматизмге ұқсас еместігі бұларды оңай ажыратуға көмектеседі.
Ревматизмнің баяу өтетін түріне сай эндокардит бірте-бірте өріс алады. Толассыз өтетін ревматизм ауруы көбінесе мезгілінде емделмеген, ал басталуы жедел түрде болатынын білу керек. Бұл жағдайларда ревматизмді басқа эндокардиттерден ажырату емес, оның бар-жоқтығын ажыратудың өзі оңайлыққа түспейді.
Латенттік рематизм, ешқандай клиникалық белгісі көрінбей, бірден қақпақшаларға ақау біткенде, ревматизм диагнозын қою керек деген ескі түсінік қазір де дұрыс деп саналмайды. Қазіргі уақытта ол елеусіз жүрген қақпақшалар пролапсы екені анық болды.
Жедел миокардит және тонзилитпен байланысты миокардит өзгерістерін ревматизмнен ажырату біраз қиындықтар туғызады. Бұл кезде басқа симптомдарға және миокардит белгілерінің сандық сипаттамасына көңіл аударады. Ревматизм миокардиті полиартрит , артралгияларымен жиі ұштасады, оның жүрек көлемі үлкеюімен, артриовентрикулярлық өткізгіштің созылуымен жиірек ерекшеленетінін, ал осы белгілерінің басқа миокардиттерде сиректеу кездесетіндігін ескереді. Сонымен қатар, анамнез жинаудың, ревматикалық қызбада эндокардит қатар жүретінін ескерудің және байқау емінің миокардит белгілеріне беретін динамикасын салыстырудың маңзы бар.
Жедел миокардиттер
Жүре пайда болған кардиттер клиникалық ерекшелігіне және аурудың журісіне қарап жедел, жеделдеу ағымды, созылмалы деп бөлінеді. Жедел ағымды кардит миокардты түгел қамтиды және өткізгіш жүйесін зақымдайды, атриовентрикулярлық блокада мен тахиаритмия дамиды. Көбінесе ол үш жасқа дейінгі балаларда, випус инфекциясымен ауырғанда, сиректеу тимусы үлкейген, аллергия мен диатездері бар сәбилерде кездеседі. Жедел ағымды РВИ басылар кезеңде экстракардиалдық белгілері: тәбеттің төмендеуі, салбырлық, түнде тынышсыз ұйықтау, құсқсы келу, сонымен қатар, кейде жөтелу, ентігу, ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.