Жаңа заман философиясы
Жаңа заман философиясы мен мәдениетінің дамуына Ренессанс (Жаңғыру) үлкен ықпалын тигізді. Ренессанс дәуірінде білімнің қарқынды дамуы, антик мәдениетін қайта жаңғырту, жаратылыстанымдық ғылымдардың пайда болуы сияқты құбылыстар орын алды. XVI—XVII ғасырларда жаратылыстанымдық және математикалық ғылымдар белсенді түрде дами бастады. XVII ғасырға қарай классикалық механика, жаратылыстанымдық ғылымдардың экспериментальдық негізі қалыптасып үлгерді. Сондықтан философияның ғылымға қатынасын анықтау көптеген философтардың маңызды міндетіне айналды. Осыған орай философ рационалистер Декарт пен Лейбниц, философ-эмпиристер Локк және Юм, трансценденталист Кант философия мен жаратылыстану арасындағы шекараны демакрациялау туралы мәселені шешу мен айналысты.
Жаңа заман философиясы
Жаңа заман философиясы мен мәдениетінің дамуына Ренессанс (Жаңғыру)
үлкен ықпалын тигізді. Ренессанс дәуірінде білімнің қарқынды дамуы, антик
мәдениетін қайта жаңғырту, жаратылыстанымдық ғылымдардың пайда болуы сияқты
құбылыстар орын алды. XVI—XVII ғасырларда жаратылыстанымдық және
математикалық ғылымдар белсенді түрде дами бастады. XVII ғасырға қарай
классикалық механика, жаратылыстанымдық ғылымдардың экспериментальдық
негізі қалыптасып үлгерді. Сондықтан философияның ғылымға қатынасын анықтау
көптеген философтардың маңызды міндетіне айналды. Осыған орай философ
рационалистер Декарт пен Лейбниц, философ-эмпиристер Локк және Юм,
трансценденталист Кант философия мен жаратылыстану арасындағы шекараны
демакрациялау туралы мәселені шешу мен айналысты.
Дәл осы Жаңа заман тұсында ғылым алдыңғы орынға шығып, діннің беделі
мен билігі мәдени кеңістіктің жиегіне қарай ығыстырыла бастайды. XVII ғасыр
— бұл ғылыми рационализмнің қалыптасу дәуірі. Ең алғаш рет дінді сынап және
табиғатты экспеиментальды зерттеуді негіздеп, әлемге үстемдік етуде
рационализмді уағыздаған Жаңа заман философтары қатарына Ф.Бэкон, Т.Гоббс,
РДекарт және т.б. жатады.
Ф.Бэкон жаңа философия методологиясының мынадай принциптерін ұсынады:
1) табиғатты зерттеудегі объективтілік;
2) ғылыми және философиялық әдістің өзіндік құндылығы;
3) табиғаттан технологиялық үстемдік;
4) табиғи әлемді зерттеудің индуктивті әдісі.
Бэконның пікірінше ғылым адамның табиғаттан үстемдігін қамтамасыз
етеді және бақытты қоғам құрудың алғышарттарын қалыптастырады. Ал ол үшін
философия әлемді тану жолындағы гносеологиялық схемалар мен стереотиптерді
тазалауы қажет. Кедергілер түріндегі мұндай идолдар қатарына ол тектік
идолдарды, индивидтік идолдарды, алаң идолдары мен театр идолдарын
жатқызады. Бұл идолдар ескі философиялық дәстүрлер әсерінен қалыптасқан.
Ф.Бэкон адамдарды ағарту мен надандыққа және стереотипке қарсы күресу
бағдарламасын ұсынады. Ол үшін Бэкон адамдарға санадағы тосқауылдардан
құтылып, нағыз танымға жол сілтеуге мүмкіндік беретін педагогиканы
дайындады. Сонымен қатар ол идеалдық мемлекеттің платондық теориясына
өзінің саяси утопиясын қарсы қойды. Бэконның пікірінше адамзат қоғамы
өзгеріп отырады және бұл дамудың өзегі адамның табиғатты пайдалану қабілеті
мен үстемдігі болып табылады. Қоғам алға жылжиды және тарихты құдай емес
адамның өзі қозғайды — міне, Бэконның идеясы. Ал бұл тұжырымның негізін
бэкондық индукция теориясы құрайды. Дәл осы индукция теориясы адамға
табиғатқа билік жүргізу үшін қажет білімді береді және ғылымның көмегімен
адам жаңа қоғам — аспанда емес, жерде жұмақ орната алады!
Дәл осы Жаңа заманда ашылған философиялық идеялар мен ғылыми
жаңалықтардың арқасында парадигмалардың алмасуы іске асады: бұдан былай
табиғат пен заттар әлемі объектіге, ал адамның өзі субъектіге айналады.
Жаңа заманда тілдің стратегиясында да өзгерістер болып, терминологияны
пайдаланудың жаңа тәсілі пайда болады. Және бұл тілдің жаңа стратегиясы
жаңа философиялық стратегияның нәтижесі болып табылады. Бэконнан Декартқа
дейінгі, Лоқктан Кантқа дейінгі Жаңа заман философтары жаңа философиялық
стратегия ретінде эпистемологияны қалыптастырды. Жаңа заман философиясы
алдыңғылармен салыстырғанда субъективтіліктің философиясы болып қалыптасты.
Егер Бэкон индуктивті әдісті идолдарды игеру және ақиқатқа жету әдісі деп
санаса, Декарт адамның құралы кумән деп есептеді, ал Локк индивидуалды
тәжірибе мен ақыл әрекетіне басымдылық береді. Жаңа философиялық
стратегияның жалпы түпкі бастауы субъект ретіндегі адам болып саналады.
Адамды субъект ретінде қарастырып, ал табиғатты адам эксплуатациясының
(қанауының) объекті деп қарастыратын жаңа философиялық парадигма ғылыми
әдістерді қолдануға мүдделі болды. Зандылықтар мен себептік байланыстарды
түсіндіру үшін ғылыми өдістерді пайдалану адамға объекттің үстінен ... жалғасы
Жаңа заман философиясы мен мәдениетінің дамуына Ренессанс (Жаңғыру)
үлкен ықпалын тигізді. Ренессанс дәуірінде білімнің қарқынды дамуы, антик
мәдениетін қайта жаңғырту, жаратылыстанымдық ғылымдардың пайда болуы сияқты
құбылыстар орын алды. XVI—XVII ғасырларда жаратылыстанымдық және
математикалық ғылымдар белсенді түрде дами бастады. XVII ғасырға қарай
классикалық механика, жаратылыстанымдық ғылымдардың экспериментальдық
негізі қалыптасып үлгерді. Сондықтан философияның ғылымға қатынасын анықтау
көптеген философтардың маңызды міндетіне айналды. Осыған орай философ
рационалистер Декарт пен Лейбниц, философ-эмпиристер Локк және Юм,
трансценденталист Кант философия мен жаратылыстану арасындағы шекараны
демакрациялау туралы мәселені шешу мен айналысты.
Дәл осы Жаңа заман тұсында ғылым алдыңғы орынға шығып, діннің беделі
мен билігі мәдени кеңістіктің жиегіне қарай ығыстырыла бастайды. XVII ғасыр
— бұл ғылыми рационализмнің қалыптасу дәуірі. Ең алғаш рет дінді сынап және
табиғатты экспеиментальды зерттеуді негіздеп, әлемге үстемдік етуде
рационализмді уағыздаған Жаңа заман философтары қатарына Ф.Бэкон, Т.Гоббс,
РДекарт және т.б. жатады.
Ф.Бэкон жаңа философия методологиясының мынадай принциптерін ұсынады:
1) табиғатты зерттеудегі объективтілік;
2) ғылыми және философиялық әдістің өзіндік құндылығы;
3) табиғаттан технологиялық үстемдік;
4) табиғи әлемді зерттеудің индуктивті әдісі.
Бэконның пікірінше ғылым адамның табиғаттан үстемдігін қамтамасыз
етеді және бақытты қоғам құрудың алғышарттарын қалыптастырады. Ал ол үшін
философия әлемді тану жолындағы гносеологиялық схемалар мен стереотиптерді
тазалауы қажет. Кедергілер түріндегі мұндай идолдар қатарына ол тектік
идолдарды, индивидтік идолдарды, алаң идолдары мен театр идолдарын
жатқызады. Бұл идолдар ескі философиялық дәстүрлер әсерінен қалыптасқан.
Ф.Бэкон адамдарды ағарту мен надандыққа және стереотипке қарсы күресу
бағдарламасын ұсынады. Ол үшін Бэкон адамдарға санадағы тосқауылдардан
құтылып, нағыз танымға жол сілтеуге мүмкіндік беретін педагогиканы
дайындады. Сонымен қатар ол идеалдық мемлекеттің платондық теориясына
өзінің саяси утопиясын қарсы қойды. Бэконның пікірінше адамзат қоғамы
өзгеріп отырады және бұл дамудың өзегі адамның табиғатты пайдалану қабілеті
мен үстемдігі болып табылады. Қоғам алға жылжиды және тарихты құдай емес
адамның өзі қозғайды — міне, Бэконның идеясы. Ал бұл тұжырымның негізін
бэкондық индукция теориясы құрайды. Дәл осы индукция теориясы адамға
табиғатқа билік жүргізу үшін қажет білімді береді және ғылымның көмегімен
адам жаңа қоғам — аспанда емес, жерде жұмақ орната алады!
Дәл осы Жаңа заманда ашылған философиялық идеялар мен ғылыми
жаңалықтардың арқасында парадигмалардың алмасуы іске асады: бұдан былай
табиғат пен заттар әлемі объектіге, ал адамның өзі субъектіге айналады.
Жаңа заманда тілдің стратегиясында да өзгерістер болып, терминологияны
пайдаланудың жаңа тәсілі пайда болады. Және бұл тілдің жаңа стратегиясы
жаңа философиялық стратегияның нәтижесі болып табылады. Бэконнан Декартқа
дейінгі, Лоқктан Кантқа дейінгі Жаңа заман философтары жаңа философиялық
стратегия ретінде эпистемологияны қалыптастырды. Жаңа заман философиясы
алдыңғылармен салыстырғанда субъективтіліктің философиясы болып қалыптасты.
Егер Бэкон индуктивті әдісті идолдарды игеру және ақиқатқа жету әдісі деп
санаса, Декарт адамның құралы кумән деп есептеді, ал Локк индивидуалды
тәжірибе мен ақыл әрекетіне басымдылық береді. Жаңа философиялық
стратегияның жалпы түпкі бастауы субъект ретіндегі адам болып саналады.
Адамды субъект ретінде қарастырып, ал табиғатты адам эксплуатациясының
(қанауының) объекті деп қарастыратын жаңа философиялық парадигма ғылыми
әдістерді қолдануға мүдделі болды. Зандылықтар мен себептік байланыстарды
түсіндіру үшін ғылыми өдістерді пайдалану адамға объекттің үстінен ... жалғасы
Ұқсас жұмыстар
Пәндер
- Іс жүргізу
- Автоматтандыру, Техника
- Алғашқы әскери дайындық
- Астрономия
- Ауыл шаруашылығы
- Банк ісі
- Бизнесті бағалау
- Биология
- Бухгалтерлік іс
- Валеология
- Ветеринария
- География
- Геология, Геофизика, Геодезия
- Дін
- Ет, сүт, шарап өнімдері
- Жалпы тарих
- Жер кадастрі, Жылжымайтын мүлік
- Журналистика
- Информатика
- Кеден ісі
- Маркетинг
- Математика, Геометрия
- Медицина
- Мемлекеттік басқару
- Менеджмент
- Мұнай, Газ
- Мұрағат ісі
- Мәдениеттану
- ОБЖ (Основы безопасности жизнедеятельности)
- Педагогика
- Полиграфия
- Психология
- Салық
- Саясаттану
- Сақтандыру
- Сертификаттау, стандарттау
- Социология, Демография
- Спорт
- Статистика
- Тілтану, Филология
- Тарихи тұлғалар
- Тау-кен ісі
- Транспорт
- Туризм
- Физика
- Философия
- Халықаралық қатынастар
- Химия
- Экология, Қоршаған ортаны қорғау
- Экономика
- Экономикалық география
- Электротехника
- Қазақстан тарихы
- Қаржы
- Құрылыс
- Құқық, Криминалистика
- Әдебиет
- Өнер, музыка
- Өнеркәсіп, Өндіріс
Қазақ тілінде жазылған рефераттар, курстық жұмыстар, дипломдық жұмыстар бойынша біздің қор #1 болып табылады.
Ақпарат
Қосымша
Email: info@stud.kz