Ұлы жұт (1931-1932)

1932 жылдың дүрбелеңінен кейін арадағы бірнеше оңжылдықтардан соң, ақиқатқа көзді енді ашып қарап отырмыз. Алайда, ащы шындықтардың құпия сырына үніліп, нақты шығындарын есептеп шығу қиынға соғуда. Оның үстіне бірде-бір архивте, түрлі қорларда бір жүйеге түсірілген деректер жоқтың қасы. Сұрапыл жылдардың куәгерлері естеліктері өткенді танып білудің құнды айғағы екендігі екендігі рас.
Мәселен, осыған орай “Қазақ әдебиеті” газеті жазушы Ө.Қанахиннің “Көрген көзде жазық жоқ” атты естелігін жариялады. Онда жазушы: “қазір мен 65-темін. Ашаршылық жылдары 9 жаста болатынмын. Мен 1931, 1932, 1933 жылдары өзім куәсі болған оқиғаларды айтпай тұра алмаймын.” – деп жазады. 9 жасар жетім баланың көз алдында адамдар, көп адамдар өліп жатады.

1. Талас Омарбеков, Зобалаң, Алматы, Санат,1994
2. Талас Омарбеков, 20-30жылдардағы Қазақстан қасіреті, Алматы, Санат,1997
3. Талас Омарбеков, Қазақстан тарихына және тарихнамасына ұлттық көзқарас, Алматы, Қазақ Университеті,2004
4. Талас Омарбеков, Тарих тағылымы не дейді?, Алматы,1993
5. “Ашаршылық және демографиялық апат” Ғизатулла Халидуллин, Ақиқат 2001№8
6. Талас Омарбеков, “Аштық апатын анықтай алдық па?” Ақиқат 1994, мамыр
7. Талас Омарбеков,Қазақ босқындары қайда орналасты? Ақиқат 1994, ақпан
8. Талас Омарбеков “Қазақ неге шыбындай қырылды?”
9. Қариева Тоты “Қазақ қалай аштыққа ұшырады?” Қазақ тарихы, 2002 № 3
10. Талас Омарбеков “Отырықшыландыру неге сәтсіздікке ұшырады?” Ақиқат 1994, қаңтар
11. Ләйла Нұрғалиева, “Ашаршылықтың ащы шындығы” Жалын 1997 № 9-10
12. Сәбира Иманбаева, “Ұлт зиялылары ашаршылық тұсында”, Ақиқат, 2000 № 6
13. Талас Омарбеков “Голощекин Қазақстанда” Лениншіл жас, 1990 жыл 9 тамыз