Қоғам және саясат



Жоспар:

1. Қоғам және саясат:
2. Жеке адам және саясат:
3. Саяси мәдениет және саяси сана;
4. Қазақстан Республикасындағы саяси билік;
5. Қазақста Республикасындағы саяси партиялар;
6. Қоғамдық саяси ұйымдар және қозғалыстар.
ҚОҒАМ ЖӘНЕ САЯСАТ
Күнделікті өмірде саясат туралы көптеген сөз тізбегі қолданылады. Олар коғам саясаты, экономикалық, мемлекегтік, партиялық саясат, нарықтык, рухани, діни, халыкаралык саясат, т.б. Демек, қоғам көлемінде сан алуан саясаттар іске асырылады екен, ал осы саясатгарды қоғамда жүргізетін адам жай адам ғана емес, әлеуметтік мүддені, материалдық және рухани құндылыктарды билік аркылы белетін, өзара қатынаста болатын адамдар. Олай болса адамдардың әлеуметгік бірлігі, нақтылы адамның саяси өмірі белгілі қоғамдык. салада өзара байланыстылықта өтеді. Олардын нәтижесі — мүддені, адамның іс-әрекетін материалдандыру. Сонымен қатар саяси сала қоғамның дамуы мен өмір сүруінің факторы есебінде коғамдық және саяси өмірдің процестеріне де әсер етеді.
Саяси сала адам іс-әрекетінің шартты, дербес, көп қырлы және күрделі саласы. Ол саяси билік қатынасының мына түрлерін қамтиды — зандылық, аткарушылық және соттық. Саяси сала қоғамдық өмірдің және оның дамуының қозғаушы күшінің бірі. Бірақ оның ерекше саяси мазмұны мен формасы бар. Саяси билікті анықтау және қайта бөлу адамдардың әлеуметтік бірлігін іске асырудың нақтылы механизмін табуға негізделеді.
Саяси саланың, басқа да салалардың өзара қарым-қатынасының мазмұнын анықтау көп жағдайда
байланысты. Сондықтан саяси режим және саяси сала іштей өзара байланысты құбылыс. Саяси режим — саяси және қоғамдық өмірді ұйымдастырудың және оның өмір сүруінің тәсілі. Мәселен, тоталитарлық саяси режим коғамдық өмірді күштеп реттеумен, қысым көрсетумен, қоғам мен жеке адамды мемлекеттің жұтуымен, коғамдық сананың саяси билікке бағынуымен, халыкты саяси биліктен, меншіктен, жалпы адамзаттық мәдениеттен ажырату мен сипатталады. Біз 70 жылдан астам уақыт осындай режимде өмір сүрдік.
Қазақстан Республикасында мемлекеттік өкімет билігі оның заң шығару, аткару және сот билігіне бөлу принципіне негізделген. Соған сәйкес мемлекеттік органдар өз өкілеттігі ауқымында іс-әрекет жасайды.
Әлемнің өркениетті елдеріндегі өмір тәжірибесі коғамның саяси жүйесінің тұрақты өмір сүруі үшін билікті ажырату кажеттігін көрсетті. Биліктің әр саласы занда көрсетілген тиісті қызметін нақтылы атқаруы керек, сонымен катар дербес, баска биліктерді толықтырушы, екінші жағынан олардың қызметінің занда көрсетілген дәрежесінен ауытқымауын қадағалаушы да болуы керек.
2. ЖЕКЕ АДАМ ЖӘНЕ САЯСАТ
Адам тумысынан анархист, монархист, либерал болмайды. Мүндай мінез-кұлықтар адамда жүре-бара қалыптасады.
Адамның саяси көзқарасы оның қандай ортада өскендігіне тікелей байланысты. Оның саяси көзқарасына әсер ететін факторларды екі кезеңге бөлеміз.
Бірінші кезеңге адамға бала кезінде ете зор әсер ететін ортаны — отбасын, ойнайтын достарын, мектепті жатқызуға болады. Қазіргі мектептерде авторитарлық тәртіп басым. Еліміздің атақты адамдары, олардың балалық шактары, елдін тәуелсіздігі туралы, баска да оқиғалар мәтін аркылы оқытылады. Біздің мемлекеттік кұрылысымыз (ол қандай болса да), оның басшылары, жеке адамдар мадақталатын әндерді айтып, өлеңдерді оқушылар жаттайды. Мектептерде әсіресе сыныптарда билік иелерінің атына сын айтылуы мүмкін емес. Мектептерде, мектепке дейінгі мекемелерде билік қатынасы диалог тұрғысында емес, жалпыға бірдей қатаң орныкқан тәртіп түрінде әтіледі.
Мектептің езінде билікті бөлісу үлгісін оқушылар міндетті, кажетті деп қабылдайды, солай болуы да тиіс. Ал бұл қатынас мемлекет құрылымы туралы болашақтағы көзқарасты да қалыптастырады.
Бұл кезенде саяси әлеуметтенуге әсер ететін факторлар — құрбы-құрдастары, коғамдық ұйымдар, бұқаралық акпарат кұралдары.
Екінші кезенде саяси әлеуметтенудің факторлары өзгереді. Бұқаралық ақпарат құралдары және әлеуметтік орта басты орын алады. Теледидар және радио арқылы берілетін хабарлар алғашкы және шындық, ретінде қабылданады.
Саяси әлеуметтенуде маңызды орын алатын фактор тікелей қоршаған әлеуметтік орта: оқудағы, жұмыстағы сыбайластар, жақын туысқандар, т.б. Шығармашылык интеллигенция ортасы маңызды рөл атқарады. Еңбексүйгіш, тәртіпті, үлкенге, отбасына ізетті адамдармен қатынаста болудың да үлкен манызы бар.
3. САЯСИ МӘДЕНИЕТ ЖӘНЕ САЯСИ САНА
Қазіргі заманның елеулі ерекшеліктерінін бірі — адамзат қоғамының демократиялық даму жолына түсуі, жалпы адамзаттық қазыналарды ту етіп көтеріп, басшылыкқа алуы. Бұл ерекшеліктердің ойдағыдай өрістеп, өрбуінін кепілі — саяси мәдениет. Ол әдетте адамның саяси өмірді қалыптастырудағы рөлін, қоғамдық топтардың саяси сапасы мен әр түрлі саяси жағдайда өзін-өзі ұстау ерекшгліктерін, мемлекеттік кұрылыстың, сондай-ак белгілі бір саяси жүйенің сын сипатын, өріс-өзгерісін, саяси процестің даму бағытын дұрыс түсінуге мүмкіндік береді.
Саяси мәдениет дегеніміз — адамдардың билікке, мемлекеттік жүйеге, заңға, билік органдарының қаулылары мен бағдарларын орындауға немесе орындамауға (карсылыққа) дайындығы, саяси жағдайдағы белгілі бір тәртібі. Халықтың саяси мәдениеті тарихи даму кезеңіндегі саяси тәрбие жүйесіне, жеке адамның дара саяси тәжірибесіне байланысты.
Қазіргі біздің қоғамдағы адамдардың саяси мәдениетіне еліміздің әр қилы тарихи даму кезендерінің ықпалы үлкен болды. КСРО-ның кұрамында болған кезендерде адамдардың азаматтық көзкарасы коммунистік идеологияның шеңберінен шыға алмады. Сондықтан, демократиялық даму жолына түскен кезеңде, адамдардың бойына сіңген бұрынғы сананың теріс түсінігінен арылып, саяси және экономикалық еркіндікті, нарық пен бәсекелестіктің зандарын тез түсініп, бірден қабылдап алып кету мүмкін де емес. Адамдардың дербес саяси іс-әрекетіне билеуші органдары өызметінде,
Пайдаланылған әдебиеттер:
1. «Жас Алаш» қоғамдық саси газеті №14 (15234)
2. «Дипломатия жаршысы» журнал № 8 мамыр 2007
3. Адам және қоғам оқу құралы

Пән: Саясаттану
Жұмыс түрі:  Реферат
Тегін:  Антиплагиат
Көлемі: 13 бет
Таңдаулыға:   
Жоспар:

1. Қоғам және саясат:
2. Жеке адам және саясат:
3. Саяси мәдениет және саяси сана;
4. Қазақстан Республикасындағы саяси билік;
5. Қазақста Республикасындағы саяси партиялар;
6. Қоғамдық саяси ұйымдар және қозғалыстар.

ҚОҒАМ ЖӘНЕ САЯСАТ
Күнделікті өмірде саясат туралы көптеген сөз тізбегі қолданылады. Олар
коғам саясаты, экономикалық, мемлекегтік, партиялық саясат, нарықтык,
рухани, діни, халыкаралык саясат, т.б. Демек, қоғам көлемінде сан алуан
саясаттар іске асырылады екен, ал осы саясатгарды қоғамда жүргізетін адам
жай адам ғана емес, әлеуметтік мүддені, материалдық және рухани
құндылыктарды билік аркылы белетін, өзара қатынаста болатын адамдар. Олай
болса адамдардың әлеуметгік бірлігі, нақтылы адамның саяси өмірі белгілі
қоғамдык. салада өзара байланыстылықта өтеді. Олардын нәтижесі — мүддені,
адамның іс-әрекетін материалдандыру. Сонымен қатар саяси сала қоғамның
дамуы мен өмір сүруінің факторы есебінде коғамдық және саяси өмірдің
процестеріне де әсер етеді.
Саяси сала адам іс-әрекетінің шартты, дербес, көп қырлы және күрделі
саласы. Ол саяси билік қатынасының мына түрлерін қамтиды — зандылық,
аткарушылық және соттық. Саяси сала қоғамдық өмірдің және оның дамуының
қозғаушы күшінің бірі. Бірақ оның ерекше саяси мазмұны мен формасы бар.
Саяси билікті анықтау және қайта бөлу адамдардың әлеуметтік бірлігін іске
асырудың нақтылы механизмін табуға негізделеді.
Саяси саланың, басқа да салалардың өзара қарым-қатынасының мазмұнын анықтау
көп жағдайда

байланысты. Сондықтан саяси режим және саяси сала іштей өзара байланысты
құбылыс. Саяси режим — саяси және қоғамдық өмірді ұйымдастырудың және оның
өмір сүруінің тәсілі. Мәселен, тоталитарлық саяси режим коғамдық өмірді
күштеп реттеумен, қысым көрсетумен, қоғам мен жеке адамды мемлекеттің
жұтуымен, коғамдық сананың саяси билікке бағынуымен, халыкты саяси
биліктен, меншіктен, жалпы адамзаттық мәдениеттен ажырату мен сипатталады.
Біз 70 жылдан астам уақыт осындай режимде өмір сүрдік.
Қазақстан Республикасында мемлекеттік өкімет билігі оның заң шығару, аткару
және сот билігіне бөлу принципіне негізделген. Соған сәйкес мемлекеттік
органдар өз өкілеттігі ауқымында іс-әрекет жасайды.
Әлемнің өркениетті елдеріндегі өмір тәжірибесі коғамның саяси жүйесінің
тұрақты өмір сүруі үшін билікті ажырату кажеттігін көрсетті. Биліктің әр
саласы занда көрсетілген тиісті қызметін нақтылы атқаруы керек, сонымен
катар дербес, баска биліктерді толықтырушы, екінші жағынан олардың
қызметінің занда көрсетілген дәрежесінен ауытқымауын қадағалаушы да болуы
керек.
2. ЖЕКЕ АДАМ ЖӘНЕ САЯСАТ
Адам тумысынан анархист, монархист, либерал болмайды. Мүндай мінез-кұлықтар
адамда жүре-бара қалыптасады.
Адамның саяси көзқарасы оның қандай ортада өскендігіне тікелей байланысты.
Оның саяси көзқарасына әсер ететін факторларды екі кезеңге бөлеміз.
Бірінші кезеңге адамға бала кезінде ете зор әсер ететін ортаны — отбасын,
ойнайтын достарын, мектепті жатқызуға болады. Қазіргі мектептерде
авторитарлық тәртіп басым. Еліміздің атақты адамдары, олардың балалық
шактары, елдін тәуелсіздігі туралы, баска да оқиғалар мәтін аркылы
оқытылады. Біздің мемлекеттік кұрылысымыз (ол қандай болса да), оның
басшылары, жеке адамдар мадақталатын әндерді айтып, өлеңдерді оқушылар
жаттайды. Мектептерде әсіресе сыныптарда билік иелерінің атына сын айтылуы
мүмкін емес. Мектептерде, мектепке дейінгі мекемелерде билік қатынасы
диалог тұрғысында емес, жалпыға бірдей қатаң орныкқан тәртіп түрінде
әтіледі.
Мектептің езінде билікті бөлісу үлгісін оқушылар міндетті, кажетті деп
қабылдайды, солай болуы да тиіс. Ал бұл қатынас мемлекет құрылымы туралы
болашақтағы көзқарасты да қалыптастырады.
Бұл кезенде саяси әлеуметтенуге әсер ететін факторлар — құрбы-құрдастары,
коғамдық ұйымдар, бұқаралық акпарат кұралдары.
Екінші кезенде саяси әлеуметтенудің факторлары өзгереді. Бұқаралық ақпарат
құралдары және әлеуметтік орта басты орын алады. Теледидар және радио
арқылы берілетін хабарлар алғашкы және шындық, ретінде қабылданады.
Саяси әлеуметтенуде маңызды орын алатын фактор тікелей қоршаған әлеуметтік
орта: оқудағы, жұмыстағы сыбайластар, жақын туысқандар, т.б. Шығармашылык
интеллигенция ортасы маңызды рөл атқарады. Еңбексүйгіш, тәртіпті, үлкенге,
отбасына ізетті адамдармен қатынаста болудың да үлкен манызы бар.
3. САЯСИ МӘДЕНИЕТ ЖӘНЕ САЯСИ САНА
Қазіргі заманның елеулі ерекшеліктерінін бірі — адамзат қоғамының
демократиялық даму жолына түсуі, жалпы адамзаттық қазыналарды ту етіп
көтеріп, басшылыкқа алуы. Бұл ерекшеліктердің ойдағыдай өрістеп, өрбуінін
кепілі — саяси мәдениет. Ол әдетте адамның саяси өмірді қалыптастырудағы
рөлін, қоғамдық топтардың саяси сапасы мен әр түрлі саяси жағдайда өзін-өзі
ұстау ерекшгліктерін, мемлекеттік кұрылыстың, сондай-ак белгілі бір саяси
жүйенің сын сипатын, өріс-өзгерісін, саяси процестің даму бағытын дұрыс
түсінуге мүмкіндік береді.
Саяси мәдениет дегеніміз — адамдардың билікке, мемлекеттік жүйеге, заңға,
билік органдарының қаулылары мен бағдарларын орындауға немесе орындамауға
(карсылыққа) дайындығы, саяси жағдайдағы белгілі бір тәртібі. Халықтың
саяси мәдениеті тарихи даму кезеңіндегі саяси тәрбие жүйесіне, жеке адамның
дара саяси тәжірибесіне байланысты.
Қазіргі біздің қоғамдағы адамдардың саяси мәдениетіне еліміздің әр қилы
тарихи даму кезендерінің ықпалы үлкен болды. КСРО-ның кұрамында болған
кезендерде адамдардың азаматтық көзкарасы коммунистік идеологияның
шеңберінен шыға алмады. Сондықтан, демократиялық даму жолына түскен
кезеңде, адамдардың бойына сіңген бұрынғы сананың теріс түсінігінен арылып,
саяси және экономикалық еркіндікті, нарық пен бәсекелестіктің зандарын тез
түсініп, бірден қабылдап алып кету мүмкін де емес. Адамдардың дербес саяси
іс-әрекетіне билеуші органдары өызметінде, азаматтардың мүдделерін
қорғайтын саяси ұйымдарды қалыптасқан ескі көзқарас ұзақ уақыт бойы әсер
етеді.
Саяси мәдениет өрісінің бірі — саяси сана. Саяси сана — адамдардың саясат
саласындағы құбылыстар мен окиғаларға қатынасы. Оның бірінші кезекте көзге
түсетін негізгі белгілері — саяси сананың әртектілігі. Түрлі аймақтардағы
адамдар саяси оқиғаларға әр түрлі карайды. Мысалы, Балтык. жағалауы,
Кавказ, Орталық Азия, Мәскеу және Санкт-Петербург халықтарынын саяси
санасында маңызды айырмашылықтар бар екені анық.
Саяси мәдениетті қалыптастыруға ең алдымен мемлекет қатысады. Мемлекет ол
міндетін зан шығару, атқару және сот органдары арылы іске асырады.
Мемлекетпен қатар, саяси мәдениетті қалыптастыруға қоғамдық ұйымдар,
партиялар да қатысады. Олар азаматтарды өз бағдарламаларымен таныстырады,
партияларға және партиялык жүйелерге белгілі бір көзқарасты калыптастырады,
партия мен мемлекеттің қатьшасы жөнінде мағлұмат береді.
Саяси мәдениетті қалыптастыруда бұқаралык ақпарат құралдары: баспасөз,
радио, теледидар елеулі рөл атқарады. Бүкіл әлемде, өз елінде болып жаткан
жаңалыктарды миллиондаған адам теледидар арқылы кере алады. Сондықтан ішкі
және сыртқы саясат бойынша қабылданып жатқан шешімдер саяси сананы
қалыптастыруға зор асерін тигізетіні сөзсіз.
Қоғамда өмір сүретін адам саясаттан тысқары қала алмайды. Егер казіргі
адам саясатпен айналыспаса, бәрібір, саясат онымен айналысады деген сөз
текке айтылмаған.
4. ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫНДАҒЫ САЯСИ БИЛІК
Конституцияның кабылдануына байланысты республикада биліктің жаңа жүйесі
қалыптасты. Саясаттағы шешуші буын — мемлекеттік биліктің кұрылымы.
Мемлекет - саяси жүйенің, қоғамдық өмірдің басты қүралы, оны нығайту,
дамыту саясаттың мақсаты. Қазақстан халқы мемлекеттік өкімет билігін
тікелей және өз өкілдері арқылы жүзеге асырады.
Конституцияның 2-бабында: Қазақстан Республикасы -Президенттік баскару
нысанындағы біртұтас мемлекет деп көрсетілген. Мемлекеттік кұрылымға
жаңаша сипат беретін бұл кағида Конституцияның ең басты жаңалығы.
Конституциядағы басты мәселенің бірі — жоғары мемлекеттік органдар
жүйесіндегі Президенттің орны, рөлі және мәні. Дүние жүзіндегі алдыңғы
қатарлы елдерде басқарудың Президенттік жүйесі көптен бері колданылып
келеді.
Конституцияның үшінші бөлімі Президент деп аталады, ол 9 баптан тұрады.
Қазақстан Республикасының Президенті- мемлекеттін басшысы, мемлекеттің
ішкі және сыртқы саясатының негізгі бағыттарын айқындайтын, ел ішінде және
халықаралық қатынастарда Қазақстанның атынан өкілдік ететін ең жоғары
лауазымды тұлға (40-бап). Ол - халық пен мемлекеттік билік бірлігінің,
Конституцияның мызғымастығынын, адам және азамат құқыктары мен
бостандықтарынын нышаны әрі кепілі. Ол өз төрелігімен мемлекеттік биліктің
бүкіл тармактарының келісіп қызмет етуін және өкімет органдарынын халық
алдындағы жауапкершілігін қамтамасыз етеді.
Қазақстан Республикасының Президенті халыққа: Қазақстан халқына адал
қызмет етуге, Қазақстан Республикасының Конституциясының заңдарын қатан
сактауға, азаматтардын құқықтары мен бостандыктарына кепілдік беруге,
Қазақстан Республикасы Президентінің өзіме жүктелген мәртебелі міндетін
адал атқаруға салтанатты түрде ант етемін, — деп ант берген кезден бастап
өз қызметіне кіріседі.
Президенттік баскару жүйесі Президентке үлкен жауапкершілік жүктейді.
Мемлекеттік құрылыста Президенттін бірінші қатарға қойылуына байланысты
халықтың, мемлекеттің, әр азаматтың алдындағы онын жауаптылығы аса жоғары.
Соған сәйкес, Президентке де жұмыс істеу мүмкіндігі берілген. Оның
парламентке ықпалы да Конституцияда айтылған. Премьер-министрді өзі ұсынып,
үкіметтің басқа басшыларын тікелей өзі тағайындауына, Жоғарғы сотты және
басқа судьяларды бекітуіне байланысты биліктің бұл салаларында да
Президенттің ыкпал ете алуы көзделген. Президент — халық сайлаған ерекше
адам.
Ата заңнын төртінші бөлімінде парламент туралы негізгі баптар орын алған.
Парламент — заң шығару қызметін жүзеге асыратын Қазақстан Республикасыыын
ең жоғары органы болып табылады. Парламент тұрақты негізде жұмыс істейтін
екі палатадан: Сенаттан және Мәжілістен тұрады. Сенатты әр облыстан,
республикалық маңызы бар қалалардан және Қазақстан Республикасы астанасынан
екі адамнан, тиісінше облыстардың, республикалық қалалардың және республика
астанасының барлық өкілді органдары депутатгарының бірлескен мәжілісінде
сайланатын депутаттар құрайды. Сенаттың жеті депутатын Парламент әкілеттігі
мерзіміне Президент тағайындайды. Мәжіліс — сайлаушылар саны тең бір
мандатты аймактық сайлау округтері бойынша сайланатын депутаттардан
құрылады.
Парламент депутатгарын сайлау жалпыға бірдей, тең және төте арқылы жанама
сайлау құқығы негізінде, жасырын дауыс беру арқылы өткізіледі.
Конституцияның 55-бабында Парламенттің атқаратын кызметі тұжырымдалған.
Конституцияның V бөлімі Үкімет деп аталады. Укімет Қазақстан
Республикасының аткару билігін жүзеге асырады, атқарушы органдардың жүйесін
басқарады және олардын қызметіне басшылықты жүзеге асырады. Үкімет өзінің
бүкіл қызметінде Қазақстан Республикасы Президентінін, алдында жауапты
болады. 53-баптың 6-тармағында және 57-баптың 6-тармағында көрсетілген
реттерде Парламент алдында есеп береді. Үкіметтің кұзыреті, ұйымдастырылу
және қызмет тәртібі Конституциялық заңмен белгіленеді. Үкімет мүшелері
Қазақстан халкы мен Президентіне ант береді.
Үкімет: 1) мемлекеттің әлеуметтік-экономикалық саясатының, оның қорғаныс
қабілетінің, қауіпсіздігінің, қоғамдық тәртіпті қамтамасыз етудің негізгі
бағыттарын әзірлейді және олардың жүзеге асырылуын ұйымдастырады; 2)
Парламентке республикалық бюджет пен оның орындалуы туралы есеп әзірлейді
және ұсынады, бюджеттің орындалуын қамтамасыз етеді; 3) мәжіліске заң
жобаларын енгізеді және зандардың орындалуын қамтамасыз етеді; 4)
мемлекеттік меншікті басқаруды ұйымдастырады 5) Қазакстан Республикасының
сыртқы саясатын жүргізу жөнінде шаралар әзірлейді; 6) Министрліктердің,
мемлекеттік комитеттердің, өзге де орталык және жергілікті атқару
органдарының қызметіне басшылық жасайды. Осы 66-бапта үкіметтің атқаратын
басқа да кызметтері анықталған.
Қазақстан Республикасының Премьер-министрі үкіметтің қызметін ұйымдастырып,
оған басшылык жасайды және оның жұмысы үшін жеке өзі жауап береді.
Конституцияның VIII бөлімінде жергілікті мемлекеттік баскару мен өзін-өзі
басқару органдарының қызметі анықталған. Жергілікті мемлекеттік басқаруды
тиісті аймақтағы істің жай-күйіне жауапты жергілікті өкілді және атқарушы
органдар жүзеге асырады.
Жергілікті өкілді органдар — мәслихаттар тиісті әкімшілік-аймақтық
беліністегі халықтың еркін білдіреді және жалпы мемлекеттік мүдделерді
ескере отырып, оны іске асыру үшін қажетті шараларды белгілейді, олардың
жүзеге асырылуына бакылау жасайды.
Мәслихаттарды жалпыға бірдей тең, төте сайлау кұкығы негізінде жасырын
дауыс беру аркылы төрт жыл мерзімге халық сайлайды.
Мәслихаттар аймакты дамыту жоспарларын және оның әлеуметтік
бағдарламаларын, жергілікті бюджет пен олардың атқарылуы туралы есептерді
бекітеді, өздерінің қарауына жатқызылған жергілікті әкімшілік-аймақтык
құрылыс мәселелерін шешеді, Заңмен мәслихат құзыретіне жатқызылған атқарушы
органдар басшыларының есептерін карайды, т.б. жергілікті мәселелермен
айналысады. Ал жергілікті атқарушы органдар аймақты дамыту жоспарларынын
экономикалық және әлеуметтік бағдарламаларының, жергілікті бюджеттің
жобаларын және олардың орындалуын қамтамасыз етеді, коммуналдык меншікті
басқарады, жергілікті атқарушы органдардың басшыларын қызметке тағайындау
және қызметтен босату, жергілікті атқарушы органдардың жұмысын
ұйымдастыруға байланысты өзге де мәселелерді шешеді.
Жергілікті атқарушы органды Қазақстан Республикасы Президенті мен
Үкіметінің өкілі болып табылатын тиісті әкімшілік аймақтың әкімі басқарады.
Қазақстан Республикасында сот әділдігін тек сот қана жүзеге асырады.
Қазақстан Республикасының Конституциялық соты, Қазақстан Республикасының
Жогаргы соты және Заңмен тагайындалған Қазақстан Республикасының жергілікті
соттары Қазақстан Республикасының сот жуйесін құрайды. Сот жүйесі
Конституциялық Заңмен белгіленеді. Судья Конституция мен Заңға ғана
бағынады.
ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫНДАҒЫ САЯСИ ПАРТИЯЛАР
Қазақстан Республикасындағы демократиялық процестер тудырған ерекшеліктің
бірі — көппартиялылық. Оның негізі 1990 жылы-ақ салынды. Осы мерзімде
Социал-демократиялық партия және Азат азаматтық-демократиялык қозғалысы
ұйымдык жағынан негізделе бастады.
Көппартиялылыктың екінші кезеңі Қазақстан Коммунистік партиясының 1991
жылдың қыркүйек айында саяси өмірден кетуімен байланысты болды. Осы жылдың
жазында Казақстан Республикасындағы қоғамдык бірлестіктер туралы заң
өмірге келді. 1991 жылы казанның 21-інде алғашқы партиялар — Қазақстан
Халық конгресі және Қазақстан Социалистік партиясы тіркеуден етті.
1991 жылдың күзінде жаңа партиялар — Қазақстан Республикалық партиясы және
саясаттандырылған кәсіподақ бірлігі — Тәуелсіз кәсіподақ орталығы пайда
болды.
Үшінші кезең 1993 жылдың ақпанында Қазақстан халық бірлігі одагының
құрылуымен байланысты. Бұл кезең саяси күштердің бірігу тенденциясымен
сипаталады. 1933жылдың аңпан айында дөңгелек үстел өткізіліп, онда саяси
партиялар мен қозғалыстар бірігу блогын кұру мәселесін қойды. Үкімет,
кәсіподақтар федерациясы және өнеркәсіп пен кәсіпкерлер одағы арасында
үштік одақ туралы келісім-шартқа қол қойылды.
Қазақстан Республикасының қазіргі жағдайы саяси партиялар мен
қозғалыстардың көбеюімен сипатталып отыр.
Саяси партиялар мен козғалыстардың бағдарламаларын, іс-әрекеттерін
қорыткднда байкайтынымыз — саяси келісімге келуге ұмтылыстың барлығы.
Қазақстан үшін бұл мәселелердің негізі — Қазакстанда демократиялық,
құқықтык мемлекет құру мәселесі, бұл біздің дамуымыздың негізгі бағыты.
Қазақстандағы саяси күштер мен қозғалыстар осы стратегиялық мақсатты іске
асырудың тәсілдері мен формалары туралы әрқайсысы өз қөзқарастарын
тұжырымдай бастады. Біреулері жаңа коғам құрудың революциялық жолын
жақтады, екіншілері эволюциялық жол іздеді. Бірақ олардың бәрі де жаңа
коғамды күштеп құруға қарсы өзара келісімде болды.
Сондықтан да саяси партиялар мен қозғалыстардың бағдарламаларын,
стратегиялық және тактикалық бағытын білу бізге жаңа коғамға өтуде әрбір
саяси ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
Саясаттану пәні - әрі ғылым, әрі өнер ретінде
Саясат және экономика. Саясат және құқық. Саясат және мораль, дін
Саясаттың мәні
Мемлекеттің экономикалық саясатын жетілдіру шаралары
Мемлекет және саясат
Саясатты зерттеудегі теориялық амалдар және эмпирикалық парадигмалар мен саясат элементтері
Құқық және саясат
САЯСАТ ЖӘНЕ ОНЫҢ ҚОҒАМДАҒЫ ОРНЫ
САЯСАТТЫҢ НЕГІЗГІ ТҮСІНІКТЕМЕЛЕРІНЕ САЛЫСТЫРМАЛЫ ТАЛДАУ ЖАСАУ
Қылмыстық саясат
Пәндер