Ойлау, сөйлеу

Жоспар
Кіріспе

1. Ойлау туралы түсінік.
2. Ойлау теориялар.
3. Ойлаудың формалары.
4. Ойдың қызметтері мен түрлері.
5. Ойлау және жеке адам
6. Сойлеу туралы жалпы ұғым
7. Сөйлеу түрлері

Жантану ғылымында ойлау - бұл тұлғаның шындыңты жалпылама және жанама бейнелеуге бағытталған танымдық әрекеті. Сонымен, ойлау қоршаған дүниенің мәнін жалпылай түсінуге, болмысты заңдылықты байланыстар мен қатынастар негізінде тануға мүмкіндік береді.
Заттар арасындағы байланыстар мён қатынастарды ашу - ойлаудың басты міндеті, осыдан-ақ ойлаудың болмысты тереңдей тануға бағытталған ерекше сипаты көрінеді. Ойлау қатынастар мен байланыстарды гана емес, сонымен бірге қасиеттер мен мәнді белгілейді; бірақ қатынастар тек ойлаумен ғана көрініп қоймайды.
Қажетті әрі мәнді байланыстарды аша отырып, назарға әлгандардан кездейсоқтарын бөлумвн ойлау жалқы-дан жалпыға өтеді.

Пән: Медицина
Жұмыс түрі: Реферат
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 10 бет
Таңдаулыға:

Қазақстан Республикасының
Білім және Ғылым Министрлігі

Қазақстан Медициналық Университеті

Реферат
Тақырыбы: Ойлау, сөйлеу

Алматы, 2007
Жоспары:

1. Ойлау туралы түсінік.
2. Ойлау теориялар.
3. Ойлаудың формалары.
4. Ойдың қызметтері мен түрлері.
5. Ойлау және жеке адам
6. Сойлеу туралы жалпы ұғым
7. Сөйлеу түрлері
(Жантану ғылымында ойлау - бұл тұлғаның шындыңты жалпылама және жанама
бейнелеуге бағытталған танымдық әрекеті. Сонымен, ойлау қоршаған дүниенің
мәнін жалпылай түсінуге, болмысты заңдылықты байланыстар мен қатынастар
негізінде тануға мүмкіндік береді.
Заттар арасындағы байланыстар мён қатынастарды ашу - ойлаудың басты
міндеті, осыдан-ақ ойлаудың болмысты тереңдей тануға бағытталған ерекше
сипаты көрінеді. Ойлау қатынастар мен байланыстарды гана емес, сонымен
бірге қасиеттер мен мәнді белгілейді; бірақ қатынастар тек ойлаумен ғана
көрініп қоймайды.
Қажетті әрі мәнді байланыстарды аша отырып, назарға әлгандардан
кездейсоқтарын бөлумвн ойлау жалқы-дан жалпыға өтеді.
Теориялық таным әрекеті ретінде ойлау ықпалды қимылмөн тығыз
байланысқан. Ойлау процесінде қандай да бір мәселе қайталай, жаңадан ашыла
бермейді, онда жалпы-ланған түрде мәселө шешімдерінің принциптері айқын-
далып, практшаның болашақта кезігетін міндеттерінің орын-далу жолдары
болжастырылады, яғни ойлау арқылы жос-пар түзіледі. Ойлау жөніндегі алғашқы
материалистік багыт классикалық сенсуализм тұжырымын негізге алып, алғаш
сезімдік та-нымда болмаған дүние санада бейнеленуі мүмкін емес деген
шешімді уағыздады. Қарама-қарсы багыгпты үстанган идеалист фило-софтар
ойлауды адам рухының айрықша, қарапайым бөлшектерге жіктелмейтін процесс
формасы деп таныды. Ойлау - психикалық іс-әрекеттің ерек-ше түрі деп
психологияда алғашқы жария еткен Вюрцбургтық гылыми мектеп болды.
Адамның ойлау қызметі үшін сезімдік танымға қарағанда, сөйлеу мен тіл
әлдеқайда маңызды. Ойлаудың ең жоғарғы формасы - сізді-логикалы ой (вербаль-
но-логическое мышление). Тек қана осы ой формасында адам тілдік таңбаларды
(коды) қолданумен күрделі бай-ланыстар мен қатынастарды бейнелейді,
түсініктер қа-лыптастырып, қорытынды жасаумен күрделі теориялық мәселелерді
шешеді адамның ойлау қызметі, қандай да формада орындалмәсын, тіл
қатысынсыз жүзеге келмейді. Ғылыми психология үшін сөз тек тілдесу қажетін
орындап қана қоймастан, негізгі ойлау құралы да болып есептеледі.
Бірақ ойлау мен сөздің ажыралмас байланысынан ой мен сөзді бір нәрсе
екен деп қарастыруға болмайды. Екеуінің төл табиғагпы әрқандай.
Бір нәрсе туралы ойлағанда біз әрқашан да үгымға сүйенеміз. ¥ғым
дегеніміз зат немесе қүбылыстың жалпы, сондай-ақ мәнді қасиеттерін
ейнелейтін ой.
Бір немесе бірнеше пікір негізіндө нақты бір қоры-тынды жасалады.
Бір немесе бірнеше пікірден жаңа пікір шыға-ратын ойлау формасы - ой
қортындылары деп атала-ды. Ой қорытындыларының мысалы ретінде геометрия-лық
теорема дәлелдерін алуға болады.
Ой қорытындылары индуктивтік және дедуктивтік болып келеді.
Индуктивтік ой қорытындылары жеке фак-тілердің негізінде қорытынды жасау,
жалпы пікір айту.
Дедуктивтік ой қорытындылары дегеніміз - жалпы ережеден жеке қорытынды
жасау.
Қорытынды пікірге келудің екі түрі де - индуктивтік те, дедуктивтік те
- адамның айналадагы дүние туралы білімін кеңейтуге көмектеседі.
Ой қорытындыларының объектив пікірлерге негізделетін процесі логикалық
ойлау деп, ал дүрыс ойлау-дың формалары мен заңдары туралы ғылым логика деп
аталады. Логикалық ойлаудың ерекшелігі - қорытынды-лардың қисындылығында,
олардың шындыққа сай дәлөл-дерінде. Логикалық ойлауга түскен қүбылыс көз
жетер-ліктөй етіп нақты түсіндіріледі, себептері мен салдарлары катесіз
анықталады. Ұғымдар арасындағы байланыстар мен қатынастар логикалық ойлау
жолымен ашылады. Бұл байланыстар мен қатынастардың дүрыстығын теріске шы-
ғаруга болмайтыны пікірлерде (теорема, аксиома) көр-сетіледі.
Ой әрекеті барысында адам қоршаған дүниені та-нып, бтлу үшін ерөкше
ақыл қызметтерін орындайды.
Талдау - бул оймен бүтінді жіктеу немесе бүтіннен оның қырларын,
әрекет не қатынас бірліктерін бөліп алу. Талдау практикалық (ойлау - сөйлеу
процө-сінде жүріп жатады) және ақылдық (теориялық) болып бөлінеді.
Біріктіру - бул әрқилы бөлшектер, қасиеттер мен әрекет-қимылдарды
тұтас бірлікке топтастыру. Біріктіру операциясы талдау әдістеріне қарама-
қарсы. Мысалы, авто-көліктің жүздөген бөлшектерін құрастыргандағы мақсат
металл үйіндісін шыгару емес, пайдалы әрекетке келетін машина турғызу.
Салыстыру - бұл әрқандай заттар мен қубылыс-тардың не ойлардың
бөліктері арасындагы ұқсастықтар мен айырмашылықтарды білуге бағышталған ой
әрекеті.
Дерексіздендіру (абстракция) - бұл зерттеліп жатқан нысанның қандайда
бір белгісін бөліп алып, қал-гандарын елемеу. Мысалы, біз көзгө жагымды
әсөр еткен жасыл түсті ғана назарға ала отырып, ол түстес зат-тардың өзіне
мән бере бермейміз. Бұл процестегі нысан-нан бөліп қаралған түр-түс белгі
заттың басқа қасиет-терінен оқшау қарастырылып, ойлаудың дербес элемен-тіне
айналады. Дерексіздендіру - танылуға қажет нәрсенің ерек-шелігі және оны
зерттеуде қойылған мақсатқа тәуелді күрделі процесс. Дерексіздендіру
түрлерінің арасында -тікелей іс-өрекетке қосылған практикалық; сезімдік не-
месе сыртқы; түсініктермен берілген ең жоғары, жанама абстракциялауды бөліп
қарастыруға болады.
Нақтылау - ойдың жалпы және оерексіз күйден мазмұн ашуға керек болған
көрнекі зат пен деректі мы-салға ойысуы. Адам әрдайым нақтылауды айтылған
пікір басқаларга түсініксіз болса, жалпыланган қасиет, белгіні бір нәрсенің
мысалында дәлелдеу қажеттігі туындаганда пайдалаңады.
Қорыту - заттар мен қубылыстарды ортақ және мәнді бөлгілеріне орай
ойда біріктіру. Мысалы, алма, ал-мурт, өрік және т.б. уқсастықтан олардың
бәрін бір "же-міс" деген түсінікпен арнайы топтық категорияға қосамыз.
Қарапайым қорытындылау нысанның жекө-дара, кездейсоқ белгілеріне
негізделеді. Объөкттің өртүрлі та-раптары бойынша жан-жақты қорытындылануы
біраз күр-делірек. Ең күрделі қорытынды түр (вид) және тек (род)
белгілөрінің нақты ажыратылып, заттың белгілі бір түсі-ніктер жүйесіне
келтірілуімен бапланысты.
Психологияда ойлау түрлері мен оларды топтас-тыру (классификациялау)
проблемасы бірнеше бағытта шешімім табуда.
1. Көлемдік ауқымына орай ойлау әрекетінің түр-лері - дискурсивтік: өз
кезөң, кезегімен өрістей дамы-ған ойлау процесі; интуитивтік: желісі
қарқынды, кезең-дері нақтыланбаған, мазмуны толық ұғылмаган ойлау процесд
2. Шешілуі қажөт мәселелердің қайталанбастығы мен жаңалығына орай
ойлау шығармашыл (өнімді) және қайта жаңғыртушы (қайта жасаушы) болады.
Шыгармашыл ойлау жаңа идеяларды туындатуға багытталады, оның нәтижесіндө
қандай да мәселе, проблеманың соны, қайталанбас шешімі табылып, не бурыннан
бар шешімнің жетілгөн өдісі жүзөге көледі. Шыгармашыл ойлау барысында
танымдық іс-әрекеттің төркін, ішкі мән-мағынасына, құнына, мақсатына сай
жаңа ой-пікір құрылымдары пайда болады. Қайта жаңғыртушы ой әрекетінің
шығарма-шылдықтан айырмашылығы - дайын білімдермен ептілік-терді қолданып,
өскі сүрлеумен жүре білу.
3. Шешілетін мәселелердің сипатына байланысты ой әркеті теориялық және
практикалық болып бөлінеді.
Және бір жагынан, практикалық ойлау объектив құ-былыс деп қаралғанның
өзінде де, ол сезімдік-қимыл деңгейіндегі ой щмысы сипатында ескерілді,
сондықтан да тәжірибелік ақыл жұмысы қабылдау құбылысынан бө-ліктенбей,
тікелей затпен байланысқан қимылдарға тең-герілді. Алайда, өмірде тек
"теоретиктер" ғана ой толғап қоймайды. Практикалық ойлау - бұл сәби ойының
бастау формасы емес, ересек адамның пісіп жетілген ойлау қабілөті (Б. М.
Теплов). Шынында да, күнделікті тұрмы-сымызда терең ой толғауларын қажет
ететін кейбір күр-делі қызметтер туындайтыны бәрімізге аян. Адам ақылының
ең жогары деңгейіндегі көрінісін ұлы жтампаз практиктер Абылайхан мен Бау-
ыржан Момышұлы жәнө дана теоретиктер Әл-Фараби мен Қаныш Сәтпаевтардың
қызметтерінен төңдей байқаймыз.
4. Ойлау түрлерін классификациялауга байланьіс-ты психологияда көң
тараған бағыттардың бірі - шешілуі тиіс болган мөселенің мазмұнын негізге
алу, осыдан ой-лау: 1) затты-әрекеттік; 2] көрнекі-бейнелі; 3) сәзді-
логикалы болып түрленеді. Затты-әрекеттік ойлаудың кәрініс сипаты:
қалыптасқан жагдайды (ситуацияны) жаңалай өзгертудегі ой ісі белгілі затқа
тікелей багытталған нақты әрекетпен бірге жүреді. Бұл ой формасы 3 жасқа
дейінгі сәбилерге тән. Бұл ойлау формасы ересектер тәжірибөсінде де
көптепкездеседі. Мысалы, үй жи азда-рын ауыстырганда; бұрыннан таныс
болмаған механизм-дермен жұмыс істеген сынаушылар мен конструкторлар
қызметінде, яғни нәтижесі әлі күңгірт болған әрекеттерді орындаұ барысында
қолданымын табады.
Көрнекі-бейнелі ойлау заттар мен қүбылыстар-дың тікелей әздері емес,
олардың есте қалган елес, тұрпаттарын пайымдаумен орындалады.
Қарапайым формада көрнекі-бейнелі ойлау 4-7 жас-тағы балаларға тән.
Бұл кезеңде таным тікелей ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.