Жетім жеткіншектерді психологиялық диагностау ерекшелігі

Статистикалық мәлеметтерге сүйенетін болсақ, соңғы жылдары ата – ана қамқорлығынсыз қалған балалар саны қарқынды өсуде, әсіресе, әлеументтік жетімдер, яғни белгілі бір себептерге қатысты ата – аналар құқығынан айырылған балалар саны көбейіп келеді. Жетімдер үйіндегі балалардың 95% әлеументтік жетімдерді құрайды. Осындай тағдыр тәлкегіне тап болған бүлдіршіндер балалар үйі, балалар ауылы, психологиялық - педогогикалық реабилитациялық орталықтар, дағдарыс орталықтары, уақытша пана мекемелерінде тәрбиеленеді. Статистика аталған мекеме түлектерінің 40% – қылмыскер, 30 % – маскүнем, 10% - өз -өзіне қол салуға баратынын көрсетеді. Ал мемлекеттік жетім балалар мекемелерінде әр балаға айына отбасына асырандылыққа алынған балаларға қарағанда 10 – 15 есе артық қаржы бөлінеді. Сонда бұл балалардың проблемалары материалдық шеңберде емес, психологиялық сипатта екені айқын.
Сонымен, бұл дипломдық жұмысымызда біз ғылыми әдебиеттерді және балалар үйі тәрбиеленушілерімен жұмыс жасау тәжірбиелерін талдау негізінде балалар үйі психологынің іс - әрекетін ұйымдастыру жолдарын көрсетуге тырысамыз.
Балалар үйі жағдайында психологиялық қызметті ұйымдастырудың көп қырлы мәселелері түрліше типтегі балаларды тәрбиелеу мекемелері мен мектеп – интернаттарына психолог қызметін еңгізуден басталады. Бұл отбасынан тыс жағдайда тәрбие алатын балалардың толыққанды психикалық дамуы үшін психологиялық қызмет көрсетудің арнайы жолдарының қажет екенің құптады. Аталған типті мекемелерде психологиялық қызметті қалай ұйымдастыру қажеттілігіне қатысты мәселе осы күні де өз шешімін іздестіруде. Жалпы мектептегі психолог іс - әрекетінен балалар үйі психологынің әрекеті немен ерекшеленеді? Отбасынан тыс тәрбие алып отырған балаларға тиісті көмек көрсету процесін қалай ұйымдастыру керек?