Етістіктің ерекше тұлғалық түрлері

Кіріспе

Академиялық грамматикада: «Есімше – етістік пен сын есім арасындағы аралық категория»,-деп көрсете отырып, мынадай анықтама берілген: «іс-әрекеттік мәнін заттың сапалық белгісіне айналдыра отырып, бірде етістік, бірде есімдер қызметін атқаратын, есімдерше де, етістіктерше де түрленетін ерекше форма». (ҚТГ, 178)
Есімшенің етістіктен басқа түрлерінен айырмашылығы – оның атрибуттық, субъектілік мағынасына байланысты. Есімшелер есім тобындағы сөздермен мынадай ерекшеліктері арқылы жақындасып тұтасады:
1. Есім сөздер сияқты тәуелденеді, көптеледі, септеледі.
2. Есімше сөйлем құрамында анықтауыш, толықтауыш, бастауыш қызметін атқарады.
3. Есімшелерді басқа етістік формаларынан ажыратудың бір критерийі – оның сын есім сияқты анықтауыш ретінде қолданылуы. Есімше, мәні жағынан заттың белгісін білдіреді. Бірақ есімше арқылы көрсетілген белгі мен сын есім арқылы көрсетілген белгі бір емес. Сын есім заттың өзіне тән тұрақты белгісін білдірсе, есімше оның іс-әрекетіне байланысты көшпелі, динамиканың белгісін білдіреді.
4. Есімшелер, есімдер сияқты, болымсыздық мағынаны жоқ, емес сөздері арқылы да білдіре алады.

Пән: Тілтану, Филология
Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 4 бет
Таңдаулыға:

Етістіктің ерекше тұлғалық түрлері.

1. Есімше түрлері, мағынасы мен қызметі.
2. Есімшенің түрленуі, көптелуі, тәуелденуі, септелуі мен жіктелуі.
3. Көсемше түрлері, мағынасы мен қызметі, жіктелуі.
4. Тұйық етістік, түрленуі, көптелуі, тәуелденуі, септелуі.

Әдебиетер:
1. Маманов. ҚҚТ, 89-116-б.
2. Ысқақов. ҚҚТ, 310-316-б.
3. ҚТГ, 178-189-б.
4. Ерғалиев Т. Қазақ тіліндегі есімше категориясы. А,1985
5. Исаев С.М. Из истории розвития послелогов дейін, шейін и аффиксов
–шаше, –дайдей в казахском языке. ҚТ мен әдебиеті. 1970. VII шығуы.
114-125-б.

Академиялық грамматикада: Есімше – етістік пен сын есім арасындағы
аралық категория,-деп көрсете отырып, мынадай анықтама берілген: іс-
әрекеттік мәнін заттың сапалық белгісіне айналдыра отырып, бірде етістік,
бірде есімдер қызметін атқаратын, есімдерше де, етістіктерше де түрленетін
ерекше форма. (ҚТГ, 178)
Есімшенің етістіктен басқа түрлерінен айырмашылығы – оның атрибуттық,
субъектілік мағынасына байланысты. Есімшелер есім тобындағы сөздермен
мынадай ерекшеліктері арқылы жақындасып тұтасады:
1. Есім сөздер сияқты тәуелденеді, көптеледі, септеледі.
2. Есімше сөйлем құрамында анықтауыш, толықтауыш, бастауыш қызметін
атқарады.
3. Есімшелерді басқа етістік формаларынан ажыратудың бір критерийі – оның
сын есім сияқты анықтауыш ретінде қолданылуы. Есімше, мәні жағынан
заттың белгісін білдіреді. Бірақ есімше арқылы көрсетілген белгі мен
сын есім арқылы көрсетілген белгі бір емес. Сын есім заттың өзіне тән
тұрақты белгісін білдірсе, есімше оның іс-әрекетіне байланысты
көшпелі, динамиканың белгісін білдіреді.
4. Есімшелер, есімдер сияқты, болымсыздық мағынаны жоқ, емес сөздері
арқылы да білдіре алады.

Есімшелерді етістікпен жақындастыратын белгілер.

1. Етістік сияқты, іс-әрекет, жай-күйді білдіреді, яғни, заттың,
нәрсенің динамикалық белгісін білдіреді, ал есімдер, статистикалық
мәнді білдіреді.
2. Есімше, етістік сияқты, шақтық мағынамен ерекшеленеді.
3. Есімше жақтық мағына білдіреді.

Есімше, біріншіден, жіктеліп келіп, шақтық мағына білдіріп, етістіктің
бір тұлғасы, грамматикалық категориясының (шақ) көрсеткіші болса,
екіншіден, есімдерше түрленіп (көптеліп, тәуелденіп, септеліп), қатыстық-
анықтауыштық, субстантивтік мәнді білдіріп, екі жақты қызмет атқарады.
Семантикалық жағынан да, синтаксистік қызметі жағынан да, тұлғалық
жағынан да тіліміздегі басқа категориялардан өзіндік ерекшеліктері бар
етістіктің ерекше түрі. Мысалы: (Білгенге маржан, Білмеске арзан. А).
Осындағы есімшелер қай шақта тұр? Бұдан нақты шақтық мәнді аңғару қиын.
Есімше есім сөз мәндеріңде қолданылғанда, категориялық сипаттан айрылып
қалады да, етістік мәнінде қолданылғанда, етістіктің белгілі кетегориясын
(шақ) жасауға негіз болады. Сондықтан да оны бір категорияның шеңберінде
қарауға болмайды да, етістіктің ерекше түрі деп атаймыз (Исаев, ҚҚТНГҰ.
139-140-б).

Есімшенің жасалуы мен түрлері.
Есімше етістіктің негізгі, туынды түбірлеріне, етіс, болымсыз етіс
тұлғаларына мынадай жұрнақ қосу арқылы жасалады:
1) -қан, -кен, -ған, -ген арқылы өткен шақ есімше жасалады: бар+ған,
кел+ген.
2) -ар, -ер, -р, с – болжалды келер шақ: барар.
3) -мақ, -мек – мақсатты келер шақ: бармақ.
4) -атын, -етін - өткен шақ.
Түрленуі.
1. Көптік жалғау: -ған-ген, -атын-етін тұлғалық жалғау.
2. Есімшенің барлық түрі тәуелденеді.
3. Барлық түрі септеледі.
4. Барлық түрі де тікелей жіктеледі.
5. Сөйлемнің барлық мүшесі бола алады.

Көсемше түрлері, мағынасы мен қызметі.
Көсемшенің грамматикалық сипаты есімшеге ұқсас, яғни көсемшеде де екі
түрлі мәнді білдіріп, екі жақты қызметте жұмсалады. Бірде жіктеліп келіп
немесе күрделі етістіктің құрамында (негізгі етістік болып), қимыл, іс-
әрекеттің ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.