Эозонофилдер және оның түрлері

І. Кіріспе

ІІ.Негізгі бөлім
2.1. Эозонофилдержәне оның түрлері
2.3. Эозонофилдердің патологиялық өзгерісі

ІІІ. Қорытынды
IV. Пайдаланылған әдебиеттер

Қанның ақ түйіршіктері немесе лейкоциттер (гр.λευκως — ақ және гр.κύτος — жасуша) – ядросы бар және белменді амеба тәрізді қозғалатын түссіз қан жасушалар. Қанның 1 мм3 көлемінде 6-8 мың лейкоциттердің алуан түрлі (лимфоциттер, моноциттер, базофилдер, эозикофилдер және нейтрофилдер) болады. Олар қызыл сүйек майында, лимфа түйіндерінде және көк бауырда пайда болады. Лейкоциттер — ақ (түссіз), ядролы қанторшалары. Сүйек майында қүрылады. Қан мен тканьдарда әртүрлі қызметтер атқарады, тәнді және тәнсіз иммунді реакцияларға, қабынуларға қатынасады. Көп ядролы лейкоциттер нейтрофилді, эозинофилді және базофилді гранулоциттер жатады.
Олардың тіршілік ету мерзімі – бірнеше күн. Лейкоциттердің қорғаныш және қалпына келтіру қызметі олардың қанда антиденелерді құрып, бактериялардың өзіне сіңіріп, жою қабілетіне байланысты. Қан тамырладың қабырғалары арқылы өтіп лейкоциттер қан ағымы арқылы организмнің ұлпа, жасушалар аралығына өте алады да дененің зақымданған жерлерінде жинала алады. Бұл жерде олар жиналған аяқтарымен организмдегі әр түрлі микроорганизмдерді, көне жасушаларды өзіне сіңіріп, жойып тұрады. Оларды жою барысында лейкоциттер өздеріде өліп кетеді.

1. Кузнецов С.Л., Мушкамбаров Н.Н. Гистология, цитология и эмбриология: Учеб. для мед. вузов / М.: Медицинское информационное агентство, 2007. – 600с.
2. Улумбеков Э.Г., Челышев Ю.А. Гистология, эмбриология, цитология: Учебник/М.:ГЭОТАР-Медиа, 2009.- 408с.
3. Абильдинов Р.Б., Аяпова Ж.О., Юй Р.И. Атлас по гистологии, цитологии и эмбриологии /. – Алматы: Эффект, 2006. - 416с.
4. Кузнецов С.Л., Мушкамбаров Н.Н., Горячкина. В.Л. Атлас по гистологии, цитологии и эмбриологии: Учеб. пос. для медвузов. / Астана: Астана-Bilding, 2005. - 400 с.
5. Юй Р.И., Абильдинов Р.Б. Атлас микрофотографий по гистологии, цитологии и эмбриологии для практических занятий.-Алматы,- 2010.-232 с.
6. Гарстукова Л.Г., Кузнецов С.Л., Деревянко В.Г. Наглядная гистология (общая и частная): Учеб. пос. для студентов мед. вузов / М. : Мед. информ. агентство, 2008. - 200 с.
7. Бойчук Н.В. и др. Гистология: Атлас для практических занятий / - М.: ГЭОТАР-Медиа, 2008. - 160 с. 50
8. Данилов Р.К. Гистология. Эмбриология. Цитология: Учебник для студентов мед. вузов / М. : Мед. информ. агентство, 2006. - 456 с.
9. Пуликов А.С. Возрастная гистология: Учеб. пособие / Ростов н/Д, Красноярск: Феникс, Издат. проекты, 2006. – 173с
10. Кузнецов С.Л., Челышев Ю.А. Гистология: Учеб. пособие: Комплексные тесты: ответы и пояснения / М.: ГЭОТАР-Медиа, 2007. - 288

Пән: Медицина
Жұмыс түрі: Реферат
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 8 бет
Таңдаулыға:

Жоспар:
І. Кіріспе

ІІ.Негізгі бөлім
2.1. Эозонофилдер және оның түрлері
2.3. Эозонофилдердің патологиялық өзгерісі

ІІІ. Қорытынды
IV. Пайдаланылған әдебиеттер

Кіріспе
Қанның ақ түйіршіктері немесе лейкоциттер (гр. λευκως -- ақ және гр. κύτος -- жасуша) - ядросы бар және белменді амеба тәрізді қозғалатын түссіз қан жасушалар. Қанның 1 мм3 көлемінде 6-8 мың лейкоциттердің алуан түрлі (лимфоциттер, моноциттер, базофилдер, эозикофилдер және нейтрофилдер) болады. Олар қызыл сүйек майында, лимфа түйіндерінде және көк бауырда пайда болады. Лейкоциттер -- ақ (түссіз), ядролы қан торшалары. Сүйек майында қүрылады. Қан мен тканьдарда әртүрлі қызметтер атқарады, тәнді және тәнсіз иммунді реакцияларға, қабынуларға қатынасады. Көп ядролы лейкоциттер нейтрофилді, эозинофилді және базофилді гранулоциттер жатады.

Олардың тіршілік ету мерзімі - бірнеше күн. Лейкоциттердің қорғаныш және қалпына келтіру қызметі олардың қанда антиденелерді құрып, бактериялардың өзіне сіңіріп, жою қабілетіне байланысты. Қан тамырладың қабырғалары арқылы өтіп лейкоциттер қан ағымы арқылы организмнің ұлпа, жасушалар аралығына өте алады да дененің зақымданған жерлерінде жинала алады. Бұл жерде олар жиналған аяқтарымен организмдегі әр түрлі микроорганизмдерді, көне жасушаларды өзіне сіңіріп, жойып тұрады. Оларды жою барысында лейкоциттер өздеріде өліп кетеді.
Түйіршіксіз лейкоциттер: 1. Лимфоциттер - диаметрі 8-10 мкм-ге жететін лейкоциттердің ішіндегі ең ұсағы болғанымен ядросы ірі. Цитоплазмасында түйіршіктері болмайды, баяу қозғалады. 2. Моноциттер - қанның түссіз жасушаларының ішіндегі ең ірісі - диаметрі 12-20 мкм, ядросының пішіні таға тәрізді, цитоплазмасы түйіршіксіз. Моноциттер өте қозғалғыш, бактерияларды тез қармап асады. Дені сау адамның қанында лимфоциттер 25-30%, моноциттер 5-10% болады.Лейкоциттер сүйек кемігінде, лимфа түйіндерінде, айырша безде және көкбауырда түзіледі. Қанда таңертеңгі ашқарында (тамақ ішпегенде) аздау болып, тамақтанғаннан кейін көбейеді. Тіршілік ету ұзақтығы 5-9 тәулік. Эритроциттер сияқты лейкоциттер де көкбауыр мен бауырда жойылады.

Эозонофилдер және оның түрлері
Эозинофилдер (эозинофилы); (eosinophile, грек, eosin -- эозин -- бояу, рһіііа -- сүйіспеншілік) -- цитоплазмасында қышқылдық бояулармен қызыл ашық түске боялатын ірі дәншелері (гранулалары) болатын қанның ақ жасушасы. Гранулаларының құрамында гидролазалық ферменттер, пероксидаза, қышқылды фосфатаза, эстераза, гистаминаза ферменттері болады. Даму сатысына байланысты балғын, таяқша ядролы және сегментті ядролы эозинофилдер болып ажыратылады. Қалыпты жағдайда қанда негізінен жетілген сегментті ядролы эозинофилдер болады. Олардың ядролары екі, кейде үш бөлімнен тұрады. Ал таяқша ядролы және балғын жас эозинофилдер өте сирек кездеседі.
Эозинофилдер организмге түскен бөгде протеиндерге қарсы қорғанысты, аллергиялық, анафилактикалық реакцияларды іш жүзіне асыруға және гистаминнің метаболизміне қатысады. Организмге бөгде протеинді заттардың енуіне байланысты эозинофилдердің саны күрт көбейеді. Бүкіл лейкоциттердің арасында эозинофилдер 1-5% болады. Эозинофилдердің цитоплазмасында дөңгелек не сопақша оксифильді боялатын көлемі 0.5-1.5 мкм түйіршіктер орналасады. Қышқыл бояуды қабылдайтын себебі бұл түйіршіктер аргининге бай негізгі белоктан тұрады. Түйіршіктерінде арилсульфатаза мен гистаминаза ферменттері болады. Эозинофилдер амеба тәрізді қозғалуға (қан тамырлары қабырғаларынан өту қабілеті) және хемотаксиске (қабыну ошағына және зақымдалған тканьге қоғалу қабілеті) бейім. Эозинофилдер нейтрофилдер секілді фагоцитозға бейім, яғни микрофагтарға жатады, макрофагтарға қарағанда өте майда бөтен денелерді жұтуға қабілетті.Дегенмен олар классикалық микрофагтарға жатпайды, өйткені олардың басты қызметі фагоцитоз емес. Эозинофилдердің басты қызметі - Ig E тән спецификалық Fc-рецепторлар экспрессиясы. Бұл паразитттерге қарсы иммунитетте эозинофилдердің цитотоксикалық активті қызметі. Бірақ Е класындағы антиденелердің мөлшерден тыс бөлінуі лездік типтегі аллегияның пайда болуына себеп болады, мысалы анафилактикалық шок.
Сонымен қатар эозинофилдер аллергия және қабыну кезінде гистамин секілді медиаторларды жұту және байланыстыру қабілетіне ие. Базофилдер секілді қажет кезінде осы заттарды қайта бөліп шығара алады. Яғни эозинофилдер аллергияны тудыратын және аллергияға қарсы реакцияларда қорғаныштық рөл атқарады.Аллергиялық реакцияларда олардың пайыздық қатынасы артады. Эозинофилдер қанда ұзақ уақыт болмайды, ұлпаға түскен
соң, осында біраз уақыт болады.

1. Сурет Эритроцит
2. Сурет Тромбоцит
3. Сурет Нейтрофил
4. Сурет Эозинофил
5. Сурет Базофил
6. Сурет Лимфоцит

Эозинофилдердің патологиялық өзгерістері. Эозинофильді лейкоцитоз- инфекциялық ауруларда, улану, қабыну кезінде, ішкі секреция бездерінің, қан құраудың нервтік регуляциясы бұзылғанда эозинофилдер санының нормадан асып кетуі.Скарлатина, ревматизм, хрониосепсис ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.