Тәрбиенің негізгі бағыттары

I. Кіріспе
1.1. Тәрбиенің негізгі бағыттары
II. Негізгі бөлім
2.1. Этнопедагогика
2.2. Ұлттық тәрбиемен айналысқан қазақ ғалымдары
III. Қорытынды
IV. Пайдаланылған әдебиеттер

Егемен еліміздің болашағы үшін жастарға өркениеттің даму деңгейіне лайықты білім және тәрбие беруді қазақ этнопедагогикасы негізінде жүзеге асыру қажеттілігі айқын сезіліп отыр. Қазақ этнопедагогикасы республикамыздағы саяси, әлеуметтік, экономикалық қайта құрудың шеңберінде білім беру жүйесін ұлттық талап тұрғысынан өзгертуге негіз болуы керектігі қарастырылуда. Бүгінгі мектеп түлектерін ұлттық сипатта тәрбиелеудегі құралдар жүйесі этнопедагогикалық тұрғыдан сұрыпталып, жалпы педагогикалық тәжірибеге енгізілуі керектігі баса назарға алынуда.
Тәрбиенің негізгі бағыттары (еңбек, ақыл-ой, т.б. тәрбие) халқымыздың ғасырлар бойына жинақтаған құнды қасиеттерін жастардың бойына сіңіруді және мәдениетіне, мәдени іс-әрекетіне баулуды жүзеге асырып келген. Егеменді еліміздің алғашқы жылдарының өзінде жарық көрген Қазақстан Республикасының жалпы білім беретін мектептері оқушыларын еңбекке тәрбиелеу мен оқыту тұжырымдамасында: “... еңбекке дайындау ісіндегі тағы бір өзекті кемшілік қазақ халқының ғасырлар бойы қалыптасқан қосалқы көркем өнерін, халық зергерлерінің мұрасын, малшаруашылығын үйрету кеңінен өріс алған жоқ” - деп біздің мектеп өміріндегі білім берудегі кемшіл тұстарымызды көрсеткен болатын. Бұл мәселе жастарымызды мектептің еңбекке дайындау бағытында қазіргі таңда да жеткілікті шешімін таппай жатуы, осы бағытта ғылыми-зерттеу жұмыстарын жүргізуді қажет етеді.

1. Этнопедагогикалық мәдениет мазмұны. Қазіргі психология және педагогика ғылымының өзекті мәселелері атты Республикалық ғылыми-теориялық конфе-ренция материалдары. Алматы, 2004. 74-76 бб.
2. Пәнаралық байланыс негізінде // Қазақстан мектебі. Алматы, 2004. 42-44 бб.
3. Қолөнердің этнопедагогикалық функциясы // ІІІ-халықаралық ғылыми-теориялық конференция материалдары. Алматы. 2005. 117-118 бб.
4. Этнопедагогикалық мәдениетті қалыптастырудың құралдар жүйесі // Халықаралық ғылыми-практикалық конференция. М.Сапарбаев атындағы ОҚГИ. - Шымкент. 2005. 47-50 бб.
5. “Этностық мәдениет” ұғымына тән іс-әрекет аймағы. //Білім-образование. Алматы. 2008. №6 (42). 50-54 бб.

Пән: Педагогика
Жұмыс түрі: Реферат
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 5 бет
Таңдаулыға:

Жоспар:
I. Кіріспе
1.1. Тәрбиенің негізгі бағыттары
II. Негізгі бөлім
2.1. Этнопедагогика
2.2. Ұлттық тәрбиемен айналысқан қазақ ғалымдары
III. Қорытынды
IV. Пайдаланылған әдебиеттер

Егемен еліміздің болашағы үшін жастарға өркениеттің даму деңгейіне лайықты білім және тәрбие беруді қазақ этнопедагогикасы негізінде жүзеге асыру қажеттілігі айқын сезіліп отыр. Қазақ этнопедагогикасы республикамыздағы саяси, әлеуметтік, экономикалық қайта құрудың шеңберінде білім беру жүйесін ұлттық талап тұрғысынан өзгертуге негіз болуы керектігі қарастырылуда. Бүгінгі мектеп түлектерін ұлттық сипатта тәрбиелеудегі құралдар жүйесі этнопедагогикалық тұрғыдан сұрыпталып, жалпы педагогикалық тәжірибеге енгізілуі керектігі баса назарға алынуда.
Тәрбиенің негізгі бағыттары (еңбек, ақыл-ой, т.б. тәрбие) халқымыздың ғасырлар бойына жинақтаған құнды қасиеттерін жастардың бойына сіңіруді және мәдениетіне, мәдени іс-әрекетіне баулуды жүзеге асырып келген. Егеменді еліміздің алғашқы жылдарының өзінде жарық көрген Қазақстан Республикасының жалпы білім беретін мектептері оқушыларын еңбекке тәрбиелеу мен оқыту тұжырымдамасында: "... еңбекке дайындау ісіндегі тағы бір өзекті кемшілік қазақ халқының ғасырлар бойы қалыптасқан қосалқы көркем өнерін, халық зергерлерінің мұрасын, малшаруашылығын үйрету кеңінен өріс алған жоқ" - деп біздің мектеп өміріндегі білім берудегі кемшіл тұстарымызды көрсеткен болатын. Бұл мәселе жастарымызды мектептің еңбекке дайындау бағытында қазіргі таңда да жеткілікті шешімін таппай жатуы, осы бағытта ғылыми-зерттеу жұмыстарын жүргізуді қажет етеді.
Қоғамның рухани-адамгершілік тұрғыдан жандануы, ұлтымыздың ішкі әлеуеттік мүмкіндігі ұлттық мәдени дәстүрлерді зерделеп заман талабына қарай пайдалануға, жеке тұлғаға әлемдік және этнопедагогикалық білім беруді нәтижелі ұштастыруды жүзеге асыруға байланысты, елбасы Н.Ә.Назарбаев "Қазақстан-2030" стратегиясында: "Ұлт мәселесіне қатысты жалпы үрдісті танып-түсіну, сөз жоқ, қажет. Мұнсыз мемлекеттік дамудың жалпы логикасын бажайлау мүмкін емес", - деп тұжырым айтқан. Осыған байланысты еліміздің егемендігін өміршең етуде, ұрпақ тәрбиесінде сабақтастықты сақтауда көптеген жұмыстар атқарылуда.
Халықтың тәлім-тәрбиелік тәжірибелерін, өміршең идеяларын және өнегелі дәстүрлерін мектептің оқу-тәрбие үдерісінде пайдалану арқылы жастарымыздың бойында ұлттық құндылықтарды қалыптастыруды жүзеге асыру бүгінгі күннің мақсаты. Халықтың рухани мәдениетінің мөлдір бастау бұлағынан жас кезден нәр алып өсу сан ғасырлық қалыптасу, даму тарихы бар қазақ этнопедагогикасы идеяларын ертерек бойға сіңіруге, ондағы жалпы адамдық құндылықтарды көре білуге үйретеді. Ұлттық тәрбие тағылымдары материалдарын халық даналығының сарқылмас қайнары ретінде жеке адамды қалыптастыру ісінде пайдаланудың қажеттілігін қазақ даласының ойшылдары (Қорқыт-ата, әл-Фараби, Жүсіп Баласағұн, Махмұт Қашқари, Ахмет Ясауи, педагогтар мен ағартушылары (Ш.Уәлиханов, Ы.Алтынсарин, А.Құнанбаев, А.Байтұрсынов, М.Жұмабаев, М.Дулатов, Ж.Аймауытов т.б.) өз еңбектерінде дәлелді сипаттама бергені мәлім.
Қазіргі таңда жас ұрпаққа ұлттық тәрбие беру міндеті уақыт талабы екендігі және білім беруде басшылыққа алатын нормативтік құжаттар арқылы қолдау табуы заңдылық. Қазақстан Республикасы "Білім туралы" заңында: "... азаматтық пен елжандылыққа, өз Отаны - Қазақстан Республикасына сүйіспеншілікке, мемлекеттік рәміздерді құрметтеуге, халық дәстүрлерін қастерлеуге, әлемдік және отандық мәдениеттің жетістіктеріне баулу, қазақ халқы мен республиканың басқа халықтарының тарихын, әдет-ғұрпы мен дәстүрін зерделеу, мемлекеттік тілді, ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.