Сирек элементтер

I. Кіріспе
1.1. Сирек элементтер
1.2. Бериллий (Be). Тарихи мағлұматтар
II. Негізгі бөлім
2.1. Бериллийдің физикалық және химиялық қасиеттері
2.2. Қосылыстары, технологиясы
2.3. Алынуы. Аналитикалық сипаттамасы
III. Қорытынды
3.1. Қолданылуы
IV. Пайдаланылған әдебиеттер

Жоғарыда қарастырылған сирек элементтердің ешқайсысы табиғатта күрделі силикат немесе алюмосиликат түрінде кездеспейді. Осы металдармен түзілетін көптеген минералдардың меншікті салмағы, электрөткізгіштігі және магниттік қасиеттері жоғарылау және де осы қасиеттер кендерді байытуды оңайлатады.
Минерал құрамындағы бағалы компоненттің көп мөлшерде болуы, металдың бөлінуін жеңілдететін жоғары про¬центті концентраттар алуға мүмкіндік береді.
ІІ-І топтардағы сирекэлементтер- бериллий, литий, рубидий, цезий. Бұл элементтеркөбінесе алюмосиликаттар түрінде кездеседі. xMeOySiO2Аl2О3, олардыңтаза минералдағы проценттік құрамы көп емес, ал концентраттарда тіпті аз болады. Кендердің және концентраттардың құрамында көп мөлшерде кремнезем мен глиноземнің болуышикізаттан металдарды бөліп алу процесін күрделендіреді.

1. Бірімжанов Б.Т., Нұрахметов Н.Н. Жалпы химия, Алматы, Ана тілі 1992ж
2. АханбаевК. Химия негіздері, Алматы, Ана тілі, 1987ж
3. Утелбаева А,Утелбаев.Б Химия, 1 том, Алматы 1996ж.
4. Утелбаева А,Уталбаев Б. Химия, 5 том Алматы2006ж.
5. Утелбаева А,Утелбаев Б. Химия, 6 том, Алматы2006ж.
6. Шоқыбаев Ж. Бейорганикалық және аналитикалық химия, Алматы, 2003ж

Пән: Химия
Жұмыс түрі: Реферат
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 17 бет
Таңдаулыға:

Жоспар:
I. Кіріспе
1.1. Сирек элементтер
1.2. Бериллий (Be). Тарихи мағлұматтар
II. Негізгі бөлім
2.1. Бериллийдің физикалық және химиялық қасиеттері
2.2. Қосылыстары, технологиясы
2.3. Алынуы. Аналитикалық сипаттамасы
III. Қорытынды
3.1. Қолданылуы
IV. Пайдаланылған әдебиеттер

Бериллий (Be)
Кіріспе
Жоғарыда қарастырылған сирек элементтердің ешқайсысы табиғатта күрделі силикат немесе алюмосиликат түрінде кездеспейді. Осы металдармен түзілетін көптеген минералдардың меншікті салмағы, электрөткізгіштігі және магниттік қасиеттері жоғарылау және де осы қасиеттер кендерді байытуды оңайлатады.
Минерал құрамындағы бағалы компоненттің көп мөлшерде болуы, металдың бөлінуін жеңілдететін жоғары про - центті концентраттар алуға мүмкіндік береді.
ІІ-І топтардағы сирек элементтер - бериллий, литий, рубидий, цезий. Бұл элементтер көбінесе алюмосиликаттар түрінде кездеседі. xMeOySiO2 Аl2О3, олардың таза минералдағы проценттік құрамы көп емес, ал концентраттарда тіпті аз болады. Кендердің және концентраттардың құрамында көп мөлшерде кремнезем мен глиноземнің болуы шикізаттан металдарды бөліп алу процесін күрделендіреді.
Тарихи мағлұматтар
Бериллий деп аталған элементті берилл минералыман 1979 ж. Вокелен ашты. Бериллийді таза күйінде алу өте қиын болды, тек 1827 жылы бериллий оксидін металдық кальциймен тотықсыздандыру арқылы жартылай таза бериллий алынды. Бериллийді алудың қиындығы, ол XX ғасырға дейін тек ғылыми қызығушылықта болды, ал практикада қолданылмады, осы себеппен түсіндіріледі. Алғаш рет бериллийді өндірісте балқыған тұздардан электролиз арқылы алуға деген талпыныс біздің ғасырдың 20-шы жылдардың соңына қарай болды, яғни бериллийді металл күйінде алғаннан кейін 100 жылдан кейін.
Қазіргі кезде бериллийдің бірнеше қызықты қасиеттерге иe екендігі белгілі және осымен байланысты химия және металлургияда бериллийді зерттеу және өндірістік алудың басты назарында болып отыр.
Әсіресе реакторларда нейтрон тежеткіш нейтрон көзі ретінде және ядролық техниканың басқа да қажеттіліктерінде пайдаланылуы оның ядролық қасиеттеріне байланысты.
Бериллийдің қосылыстарын зерттеуде И.В. Авдеев өтe көп еңбек еткен, ол 1842 жылы көптеген тәжірибелер арқылы бериллий алюминийге ұқсас болғанымен де, магнийге ұқсастығын дәлелдеген, яғни басқа ғалымдар атағандай, үш валенттілік емес екі валенттілік көрсететінін айтқан.
Тау инженері Авдеев бериллий қосылыстарын зерттеуді 1831 жылы Екатеринбург таулы аймағында шаруалармен кездейсоқ табылған берилл минералының үлгісін Екатеринбургқа гранильдеуші фабрикаға әкелгеннен бастады. Авдеев бірнеше қызықты тәжірибелер жүргізіп калий-бериллий-сульфат қос тұзын алды. Алынған өнімді анализдеу негізінде бериллий түзілуі алюминийге тән кварцтар түзбейтінін дәлелдеді. Бериллий оксидін "глицинді" зерттей отырып, Авдеев ол алю - миний оксидіне қарағанда магний оксидіне көп ұқсас екенін және глицин оттектің бір атомынан тұратынын дәлелдеді. Авдеев сонымен қатар бериллийдің атомдық салмағын (9,26-ға тең) анықтады. Д.И. Менделеев Авдеевтің пікірімен толық келісті және бериллий оксидін "глиноземді" емес "магнезиалды" тотық деп санады, яғни оған Ве2О3 формуласы емес BeО дәл деп санады. Авдеев зерттеулері Менделеевке бериллийді периодтық жүйедегі II топқа кіргізуіне негіз болды және оған 9,4 атомдық салмағын қабылдады, бұрынырақта атомдық салмағы 13-ке тең деп есептелген.
Бериллий алынғаннан кейін оны тәтті дәмі болғандықтан жаңа элементті "глиций" деп атауға ұсыныс жасалды. "Глиций" - "тәтті" дегенді білдіреді. Бірақ бұл атау (кезінде қолданылған) берілмеді және G1 деген символ тек кейбір француз туындыларында кездеседі.
Физикалық және химиялық қасиеттері
Берилий периодтық жүйедегі II топқа кіреді, атомдық салмағы 9,2. Бериллийдің электрондық құрылысы, реттік нөмірі 4 болғандықтан өте қарапайым: 2, 2. Сыртқы екі электронын беріп Be, инертті газ гелийдің тұрақты конфигурациясына ие болады. Сондықтан, әдетте бериллий өзінің қосылыстарында екі валентті.
Металдық бериллий тығыздығы -- 1,84 гсм3.
Балқу температурасы - 1284°С.
Қайнау температурасы - 2744°К.
Бериллийдің бу қысымдары келесі шамалармен өрнектеледі:

Температура °К
Қысым,мм.рт.ст
1200
2,10::10-3
1500
1,3::10-2
1800
7,96::10-1
2000
6,01
2500
2,19
2700
6,26

Электрөткізгіштігі мысқа қарағанда 12 есе аз. Электр кедергісі 5,88 10-6 Ом см (0°С-де). Металдық бериллий сұр болат түсті. Кристалдық торы гексагональды тығыз орналасқан. Бериллийдің созылғыштық модулі 3000 кгмм[2].
Оның механикалық қасиеттері бериллийді өңдеу мен алу жолына байланысты, яғни оның кристалл торының құрылымына байланысты.
Кристалдардың бағдарлы орналасуымен байланысты тіке және көлденең кескіні үшін бериллийдің қаттылығы да әp түрлі. Мысалы үлгінің көлденең кескіні үшін қаттылық мәні 64-ке тең, ал тіке кескіні үшін - 81,2. Металдың қаттылығы, сонымен қатар оның тазалығына тәуелді. 99,9%-ды таза бериллий морт сынғыш болады, сондықтан суық күйінде де, ыстық күйінде де майыстыруға келмейді. Ыстық күйінде оны нығыздауға болады.
Бериллийдің морттылығы оның құрамында оттек болуымен байланысты болуы мүмкін. Егер бериллийді вакуумда қышқылдық қасиеттері басым металдармен балқытса (мысалы 0,5% титан қосса), онда қақтауға төзімді металл пайда болады.
Құрғақ ауада қалыпты температурада тұрақты, ылғал ауада ақырындап тотығады. 400-500°С-ға дейін қыздырғанда тотығу өте ақырын жүреді, 800°С-тан бастап жылдамдықта, 1200°С-да металдық бериллийдің ВеО -- оксидінің жануы болады. Сутекпен металдық бериллий әрекеттеспейді.
Бериллийдің суға қатынасы өте ерекше: бериллий электр теpіc металл, кернеу қатарында магний мен кальцийдің арасында орналасқанымен де ол сутегін судан суық және ыстық қыздырылған күйде де ығыстырып шығара алмайды. Бұл металл бетінде тотық қабықшасының түзілуімен түсіндіріледі.
Бірақ металдық бериллий су мен әр түрлі кристал-логидраттар бөліп шығарады. Осындай құбылыстар магний, алюминий және мырыш үшін бұрынырақ та кездескен. Ұнтақталған металдық бериллий әp түрлі жылдамдықта ұнтақ тұздармен әрекеттеседі. Әсіресе кейбір металдардың хлорид кристаллогидраттары өте активті: сульфаттардың кристаллогид-раттары суды қиынырақ бөледі, ал нитраттың кристаллогидраттары бериллиймен мүлдем әрекеттеспейді.
Минералды қышқылдар бериллийді жақсы ерітеді, қыздырылған азот қышқылында ол тез ериді. Бериллий оксиді түзілуінен суық азот қышқылы металды енжарлайды.
Сілті ерітінділерімен бериллий алюминаттарға сәйкес -- бериллат тұздарын түзеді:
Ве+2NaOH--Na2BeO2+H2

Бериллийге ұқсас металдың бір де біреуі (магний, кальций, стронций, барий) қасиетке ие емес. Осы жағдайда периодтық жүйенің сол жақ бөлігіндегі элементтерге тән сипаттама, нақты айтқанда "диагональ бойынша ұқсастық" (1 сурет).

1 сурет - Элементтердің диагональ бойынша ұқсастығы

Сонымен, бериллий көптеген қатынастарда алюминиймен ұқсас, бор -- кремниймен, литий - магниймен. Бериллий ядролық техникада маңызы болғандықтан, оның ядролық қасиеттеріне толығырақ тоқталып өтейік. Бериллийдің тек бір ғана табиғи изотопы бар -- Be9. Жасанды жолмен бірнеше изотоптары алынған, оның ішінде маңыздысы Be8. Ол Be8 -- изотопын нейтрондармен немесе гамма-сәулелермен шағылдырғанда түзілуі мүмкін. Be8 -- жартылай ыдырау периоды бар болғаны 0,61 сек., сондықтан ол ақырындап гелийдің екі атомына ыдырайды -- Не4. Нейтрондармен шағылған металда (ядролық факторларда) 450°С-дан жоғарыда кішкене шарлар түрінде бөлінетін газдың қосылуы байқалады. - бөлшектердің әсерінен мынадай реакция өтеді:

4Be9+2He4--6C12 + нейтрон

Осының нәтижесінде бериллий дәл осындай жағдайларда нейтрон көзі болып табылады. Бериллийдің нейтрондарының жылуының көлденең қиылысуы өте көп емес -- 0,010 барн. Бериллий реакторлардағы металдық жүйелердегі нейтрондарды баяулатқыш болып табылады. Олардың толық сипаттамасы арнайы еңбектерде жызылған, мысалы, Дж.Стен мақаласында.
Бериллийдің улы екенін атап кету керек. Лабораториялық және өндірістік орындарда бериллий үнемі қолданатын жерлерде ауадағы бериллийдің шектік мөлшері 2 мкгм3 және аз уақытта қолдану, яғни 25 мкгм3 болу керек.
И.Азимов бериллийдің улылығын кейбір ферменттерде магнийді ығыстыратындығымен және сонымен оның тірі ағзадағы қозғалысын баяулатуымен байланыстырды.
Бериллий көптеген металдармен құйма түзеді. Осы құймалардың кейбіреуі іс жүзінде маңызды орын алады. Мысалы: мыспен балқымасы "бериллий бронзасы". Бериллийдің аралық металдармен қосылыстары (бериллидтер) ыстыққа және коррозияға төзімді болып келеді. Мынадай бериллидтер ZnВе13 немесе NbBе12 құрамында бериллий көп мөлшерде болғандықтан меншікті салмақтары аз және нейтрондарының көлденең басып алуы төмен. Осындай қосылыстар қазіргі кезде олардың жоғарғы температуралардағы тұрақтылығымен зерттеледі (1000°С). Бериллийдің сынапта ерігіштігі өте төмен: 20°С-да - 0,001%мас. Ертеректе берілген мәліметтер бойынша бериллийдің ерігіштігі одан да азырақ - 10-6 % мас. 100°С-та, және - 10-4% 800°С-та.
Қосылыстары. Оттекпен қосылыстары
ВеО -- бериллий оксиді аз борпылдақ ұнтақ. BeО - түзілу жылуы теория бойынша есептелген 135 ккалмоль. Кейбір авторлардың эксперимент бойынша берілген мәліметтері одан жоғары және 137,4-тен 147,3калмоль аралығында (зерттеу әдісіне байланысты). ВеО-ның балқу температурасы өте жоғары (2520+-30°C). Сәл төмен балқу температурасында ВеО-ның (2300°С-тан бастап) ұшқыштығы байқалады, ол лезде су буы қатысында мына реакция бойынша жоғарылайды:

BeO + H2O -- Be(OH)2

Бериллий оксиді металды тотықтыру арқылы алынады немесе бериллий гидроксидін не бериллий сульфатын қыздыру арқылы алынады:

BeSO4--BeO+SO3

ВеО, әсіресе ол 400°С-тан жоғары температурада қыздырылса, қышқылдарда нашар ериді, ал сілтілермен тек балқытқанда ғана әрекеттеседі. Бериллий тұздарының ерітіндісіне аммиакпен әсер еткенде бериллий гидроксиді де тұнбаға түседі. Бериллий оксиді және Ве(ОН)2 амфотерлік қасиеттері арқасында қышқылдарда және сілтілерде сәйкесінше қышқылдар және бериллаттар (Na2BeO2) түзуімен ериді. Өте таза бериллий оксидін келесі тәсілмен алады: техникалық оксидті негізгі ацетат ВеО Ве(СН3СаО)2-ге ауыстырады, оның балқу (2300) және қайнау (3300) температуралары төмен. 360-400°С-қа дейін қыздырғанда бериллий ацетаты айдалып техникалық оксидтегі қоспаларынан бөлінеді. Бериллий ацетатын қайтара айдағаннан соң, оны термиялық ыдыратады. 600-700°С-да газ фазадан жұқа ұнтақ ВеО түзіледі.
Оттекті қышқылдардың тұздары
Бериллийдің қышқылды тұздарының ішінде маңызы зор тұздары, технология саласы бойынша сульфаттар. Бериллий сульфаты BeSO4 (магний сульфатына ұқсас) саны әр түрлі кристалдық суы бар гидраттар түзеді. Бериллийдің алюминийге емес магнийге ұқсас жай немесе қос сульфаттар түзеді. Бұл жағдайдың іс жүзіндегі маңызы зор. Осыны пайдаланып бериллийді алюминийден кристаллизациялау жолымен бөлуге болады, ол алюмокалийлі ашудастар, жай немесе қос тұздар бериллий-калий сульфаттарына қарағанда ерігіш.
Я.А. Фиалков және С.Д. Шаргородский төрт сулы бериллий сульфатының дегидратациялануын BeSO4·4H2O және сусыз сульфаттың термиялық диссоциациясын толығымен зерттеді. Тұздарды зерттеудің термографиялық әдісін қолдана отырып, 580° және 635°С-да байқалатын жылу эффектілері сусыз бериллий сульфаттарының термиялық диссоциациясына дәл келеді. Осы температурада BeSO4 балқымастан ыдырайды.
Изоморфты бериллий селениді BeSeO4·4H2O 300°С-да дегидратацияланады, ал толық ыдырау - 560°С-та жүреді. Сульфаттар және сілтілік жер металл селенидтері термиялық тұрақтылығы жағынан бериллий бірінші орында, яғни басқалардан оңай, жылдам ериді. Жеткілікті түрде өте үлкен және температура жоғарылауымен көтеріледі. Сулы ерітінділеріне қышқылды реакция тән.

BeSO4концентрациясы мольл
1
0,5
0,1
0,01
Ерітіндінің рН-ы
1,88
2,24
2,80
3,61

Бериллий нитраты судың торы молекуласымен кристалданады. Тұздары өте ылғалтартқыш, ауада балқи бастайды, қыздырғанда азот оксидтерін бөліп отырып және ВеО түзе отырып ыдырайды. Be(NO3)2-нің сулы ерітінділеріне қышқылдық орта береді. Бериллий нитраты спиртте, ацетонда және басқа органикалық ерітінділерде ериді.
А.В.Новоселова Be(NO3)2-HNO3-H2O жүйесін толық зерттей отырып, үш-, екі-, моногидраттарды зерттеді. Бе - риллий карбонаты ВеСО34Н2О, негізгі берил - лий карбонатының ерітіндісін көмірқышқыл газымен қанықтыру арқылы, сосын ерітіндіні суалтып эксикаторда кептіру арқылы алу мүмкін.
Бериллий тұздарының сулы ерітінділерімен сілтілік металл карбонаттарының әрекеттесуі нәтижесінде құрамы тұнбаға түсіру жағдайына байланысты болатын негізгі карбонаттар түзіледі. Жоғарыда көрсетілгендей, бериллий гидроксиді қышқылды да және сілтіде де ериді. Ол көмірқышқылды аммонийде комплексті бериллий карбонатын түзу арқылы ериді:

Ве(ОН)2 + 2 (NH4)2CO3--(NH4)2[Ве(СО3)2]+2 NH4ОН

Бериллий карбонатының ерітіндісін қайнатқанда гидролиз жүреді, негізгі тұз тұнбаға түседі:

2(NН4)2[Ве(СО3)2]+Н2О--Ве(ОН)2 BeCO3↓+2(NH4)2CO3+CO2.
Бериллий карбонатының ерігіштігін пайдаланып алюминийден бөлуге қолданылады. Бериллийдің басқа да оттекті қышқылдары белгілі.
Біз тек бериллий метафосфатына ВеР2О6 және ВеОР2О5-ке тоқталамыз, бұл метафосфат бериллий оксидін метафосфор қышқылының артық мөлшерімен балқыту арқылы алуға болады. Бериллий метафосфаты түссіз кристалл, ультракүлгін сәулелерін толығымен өткізеді, техникада қолданады. Бериллий тұзы гидролизге оңай ұшырайтын болғандықтан оны зерттеу қиынға соғады. Бериллат ерітінділерін қайнатқанда бериллий толық тұнбаға түседі:

Na2BeO2+2HOH--Be(OH)2↓ + 2NaOH.

Бериллийдің органикалық қосылыстары
Бериллий органикалық қышқылдармен әр түрлі әдіс арқылы алынатын өте тұрақты қосылыстар түзеді. Бұл қосылыстардың жалпы формуласы Be4O(RCOO)6, мұнда R - органикалық радикал (немесе құмырсқа қышқылы болған жағдайда сутек ионы). Бұл қосылыстар суда мүлде ерімейді, бірақ органикалық еріткіштерде жақсы ериді, орташа температураларда ыдыраусыз айдалады (300-350°С). Тұздарды минералды қышқылдармен өңдегенде ВеО түзе отырып және сәйкес органикалық қышқылдар түзе отырып ыдырайды. Бұл қосылыстардың қасиеті көрініп түрғандай, бе - риллийдің жаңа тұздарын алуға мүмкіндік береді.
Сондықтан, кейбір тұздары бериллийдің химиялық технологиясында маңызды роль атқарады. Осындай типтегі тұздарды зерттеумен А.В.Новоселова қызметкерлермен бірге айналысады, ол комплексті аммиактар BеO4(RCOO)6 5NH3 типі түзілуін дәлелдеген. Сонымен қатар майлы аминдермен берилий ацетатының қосылыстары зерттелген.
В.К.Золотухин берген мәліметі бойынша, Ве(ОН)2 шарап қышқылды натрий ерітіндісінде ерігенде, құрамы натрий тартратынан және ерітіндінің рН-на тәуелді болатын натрий гидрооксотартрат комплекс деп анықталған. Тартраттың артық мөлшерінде [Be(OH)2C4H4O6]Na2 қосылысы түзіледі, бұл қосылыс бериллий фторидімен салыстырғанда тұрақтырақ.
Бериллий хлориді жай эфирлермен диэтил, диметил, анизолмен, диоксан және тағы басқалармен қосылу өнімдерін түзеді. Бұл қосылыстардың жалпы формуласы - ВeCI2nR2O. Осы қосылыстардың қасиеті (сәйкесінше) эфир түзетін сәйкес спирттердің атомдылығынан тәуелді болады, екі атомды спирттер эфирімен түзілетін бұл қосылыстарды полимерлі қосылысты деп жорамалдауға болады: олар балқымастан ыдырайды, органикалық еріткіштерде ерімейді және химиялық инертті.
Әсіресе металдық бериллийді бериллий хлоридімен абсолютті этил спиртінде өңдегенде түзілетін бериллий алкоголяттарын атап өңдеуге болады. Сутегі бөлінуімен жүретін реакция нәтижесінде -- бериллий этилаты алынады -- Ве(ОC2Н5)2, ол инерттілігімен ерекшеленеді, ол балқымайды, айдалмайды. Әдеттегі органикалық еріткіштің біреуінде де ерімейді, спиртпен қайнатқанда да өзгермейді. Бірақ бериллий этилатының сірке қышқылдығы өлшемі этоксаацетатқа Ве(ОС2Н5)(ОСОСН3) ауысады, ал абсолютті спирттегі бериллий хлоридында бериллий этилаты толығымен комплексті қосылыс түзе отырып ериді.
Бериллий сонымен бірге кейбір органикалық негіздер - пиперидин, хинальдин және тағы басқалармен комплексті қосылыстар береді. Бұл қосылыстар органикалық еріткіштерде (эфир, бензолда) ерігіш және бериллийді басқа элементтерден бөлуде қолданады.
Галогендермен қосылыстары
Бериллий тікелей галогендермен қосылады: фтормен бөлме температурасында, хлормен, бром және иодпен қыздырғанда. Бериллий фториды және хлориды оның маңызды қосылыстары, бериллий кендерін өңдегенде қолданылады.
ВеҒ2 - бериллий фториды түссіз, шыны тәріздес зат, 577 + 100С температурада балқиды. 800°С-да бериллий фториды қозғалмалы сұйықтыққа айналады, ол осы температурада булана бастайды.
ВеҒ2-нің қаныққан бу қысымы жұмыс авторларының мәліметі бойынша 846К-да 1,76210-3мм сынап бағанасымен, 949,5К-да 6,18410-2мм сынап бағанасы бойынша жетеді. Магний фторидінен айырмашылығы бериллий фториді суда жақсы ериді. Бериллийдің жай және қос фторидтерінің ерітінділері толығымен зерттелген.
И.В.Тананаев және Э.Н.Дейчман ВеҒ2 ерітіндісін физика-химиялық анализ әдісімен зерттей отырып мынадай қорытынды жасады. ВеҒ2 - НҒ - Н2О жүйесінде бериллий комплексті ион түзеді, мұнда ең тұрақтырағы ВеҒ+ ионы, оның тұрақсыздық константасы 5∙10-5. Осыған ұқсас қорытындылар бериллийдің фторидті комплекстерін колориметрлік анализ әдісімен зерттеу кезінде де алынған.
LiF-BeF2 жүйесінде литий фториді мен бериллий фторидінің түрлі қатынастарымен ерекшеленетін және сонымен бірге балқу температураларында едәуір айырмашылық болатын қос фторидтер, мысалы: 2LiFBeF2 (немесе Li2BeF4) және LiF2BeF4 (немесе LiBe2F5) түзілетіні анықталған. BeF2 алюминийдің сәйкес қосылыстарынан айырмашылығы калий және натрий фторидтерімен суда еритін комплексті қосылыстар (Na, K)2BeF4 және (Na, K)BeF3 береді. Осыған байланысты бериллий фторидінің комплекстері ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.