Қазақстан қауіпсіздігі құрылымының стратегиясы және қалыптасу принциптері

КІРІСПЕ

I. ТАРАУ. ҚАЗАҚСТАН ҚАУІПСІЗДІГІ ҚҰРЫЛЫМЫНЫҢ СТРАТЕГИЯСЫ ЖӘНЕ ҚАЛЫПТАСУ ПРИНЦИПТЕРІ
1.1. Қазіргі кезеңдегі сыртқы қауіпсіздіктің параметрлері
1.2. Тәуелсіздік алумен Қазақстан Республикасының ұлттық мүдделерінің анықталуы
1.3. Ядролық қару және Қазақстан қауіпсіздігі

II ТАРАУ. ОРТАЛЫҚ.АЗИЯ РЕГИОНЫНДА ҚАЗАҚСТАН ҚАУІПСІЗДІГІН ҚАМТАМАСЫЗДАНДЫРУ ПРОБЛЕМАЛАРЫ.
2.1. Интеграциялық процесс Орталық Азиядағы қауіпсіздікті қамтамасыздандырудыњ негізгі факторы ретінде.
2.2 Азиядағы Сенімділіктіњ ¤зара әрекеті мен Шаралары бойынша Кењестіњ дамуы мен келешегініњ қорытындысы
2.3. Оратлық.азиялық қауіпсіздік жүйесін қалыптастырудағы ШОС қызметі мен ролі.

ҚОРЫТЫНДЫ

ҚОЛДАНЫЛҒАН ӘДЕБИЕТТЕР ТІЗІМІ

«ХХІ ғасырға адамзатпен бірге кіретін шешілмеген проблемалар ауыр жүк болып табылады. Оның ішінде қауіпсіздік проблемесы әмбебап мәнге ие болады. Әскери аспектілерімен қатар оның саяси, экономикалық, экологиялық, ақпараттық және басқада аспектілері айқындалады. Халықаралық қауіпсіздікке зиян келтіруге қабілетті және Халықаралық қатынастардың тұрақты дамуына келешекте ауыр нұқсан келтіретін ескі қатерлер шиеленісіп және жаңа қатерлер пайда болды...»
Мемлекеттің қауіпсіздігін, оның тәуелсіздігі мен тұтастығын, сонымен қатар ішкі тұрақтылығын қамтамасыздандыру ұлттық мемлекеттер дәуірінде туылған, кейбір көреген зерттеушілердің болжамына қарағанда өзінің ақырына жақындаған, кез – келген мемлекеттіктің басты мәселелерінің бірі болып табылады. Соған қарамастан, Қазақстан 1991 жылдан соң, еуропалық елдер XVI1-XX ғасырларда және үшінші әлем елдерінің көбісі ХХ ғасырдың ортасында бастарынан өткізген ұлттық мемлекеттердің қалыптасу кезіндегі қиындықтарымен кездесуде. Қазақстан тәуелсіздік алғанға дейін өзінің қауіпсіздігінің абсолютті кепілдігіне ие болатын, оны Кеңестік әскери күш қамтамасыз ететін, ал ССРО тарағаннан соң бұл кепілдіктің нәтижесі нөлге теңесті, сондықтанда бұл мәселенің шешімі осымен одан әрі күрделене түсті.
«Соңғы уақыттарда өткен геосаясаттық жағдайлардағы өзгерістермен және тәуелсіздікті жариялаумен, БҰҰ және басқада бірқатар халықаралық ұйымдарға кірумен байланысты Қазақстан өзінің сыртқы саясатында, қорғанысында және ұлттық қауіпсіздігінде оған таныс емес проблемалармен түйісті».

I. Работы общетеоретического характера:
1. Назарбаев Н.А. В потоке истории. - Алматы: Атамура, 1999.- 330с.
2. Назарбаев Н.А. На пороге XXI века. - Алматы: Онер, 1996. - 288с.
3. Назарбаев Н.А. Пять лет независимости. - Алматы: Казахстан. 1996. - 640с.
4. Назарбаев Н.А. Стратегия трансформации общества и возрождения евразийской цивилизации. - М.: Экономика. 2000. - 543с.
5. Назарбаев Н.А. Эпицентр мира. - Астана. Елорда. 2001. - 294с.
6. Назарбаев Н.А. Казахстан 2030. Процветание, безопасность и улучшение благосостояния всех казахстанцев: Послание Президента страны народу Казахстана // Вечерний Алматы. - 1997. - ІЗокт. - С. 1-8.

II. Источники:
1. Выступление Президента Н. А. Назарбаева на 47-й сессии Генеральной Ассамблеи ООН (10.92) // Дипломатический курьер 1992. - №4. - С.112.
2. Декларация о создании Шанхайской организации сотрудничества. Шанхай. 15 июня 2001 г. В кн.; Национальная безопасность: итоги десятилетия. Сб. документов и материалов. - Астана: Елорда, 2001. - С. 442- 446.
3 Договор между Республикой Казахстан и Российской Федерацией о военном сотрудничестве. Москва, 28 марта 1994 года. В кн.: Сб. документов по международному праву. Т.1. / Под ред. Токаева К.К. - Алматы: САК, 1998. - С. 312-320.
4. Договор между СССР и США о сокращении и ограничении стратегических наступательных вооружений. Москва, 31 июля 1991 года. В кн.: Сб. документов по международному праву. Т.1. / Под ред. Токаева К.К. -Алматы: САК, 1998. - С. 255-256.
5. Договор между Республикой Казахстан, Кыргызской республикой, Республикой Таджикистан и Республикой Узбекистан о совместных действиях по борьбе с терроризмом, политическим и религиозным экстремизмом, транснациональной организованной преступностью и иными угрозами стабильности и безопасности сторон. Ташкент, 21 апреля 2000 года. В кн.: Национальная безопасность: итоги десятилетия. Сб. документов и материалов. - Астана: Елорда, 2001. - С. 384- 396.
6. Договор о коллективной безопасности между странами СНГ. Ташкент, 15 мая 1992 года. В газ. Казахстанская правда. - 1992. - 19 мая.
7. Договор о нераспространении ядерного оружия от 1 июля 1968 года. В кн.: Сб. документов по международному праву. ГЛ. / Под ред. Токаева К.К. -Алматы: САК, 1998. - С. 249-255.
8. Закон Республики Казахстан. О национальной безопасности Республики Казахстан. - Алматы, 26 июня 1998.
9. Казахстанско-американское совместное заявление о мире, безопасности и нераспространении. Вашингтон, 20 марта 1995 года. В кн.: Сб. документов по международному праву. Т.1. / Под ред. Токаева К.К. - Алматы: САК, 1998. - С. 295-297.
10. Казахстанско-российские отношения. 1991-1995 годы. /Сборник документов и материалов. Пред. ред. совета Мансуров Т.А. - Алматы - Москва: МИД РК.-1995.-384с.
11. Меморандум о гарантиях безопасности в связи с присоединением Республики Казахстан к Договору о нераспространении ядерного оружия. Будапешт, декабрь 1994 года. В кн.: Сб. документов по международному праву. Т.1. / Под ред. Токаева К.К. - Алматы: САК, 1998. - С. 265-266.
12. Меморандум о повышении эффективности Договора о коллективной безопасности от 15 мая 1992 года и его адаптации к современной геополитической ситуации. Минск, 24 мая 2000 года. В кн.: Сб. документов по международному праву. Т.1. / Под ред. Токаева К.К. - Алматы: САК, 1998. - С. 397-400.
13. Партнерство во имя мира: Рамочный документ. Брюссель, 27 мая 1994 года. В кн.: Сб. документе по международному праву 1.1. Под ред. Токаева К.К. - Алматы: САК, 1998. - С. 300- 303.
14. Протокол к договору между СССР и США о сокращении и ограничении стратегических наступательных вооружений. Лиссабон, 23 мая 1992 года. В кн.: Сб. документов по международному праву. ГЛ. Под ред. Токаева К.К. Алматы: САК, 1998. - С. 257- 258.
15 Решение Совета коллективной безопасности о Коллективных силах быстрого развертывания Цетрально-азиатского региона коллективной безопасности. Ереван, 25 мая 2001 г. В кн.: Национальная безопасность: итоги десятилетия. Сб. документов и материалов. - Астана: Елорда, 2001. -С.419-421. 10. Решение об участии государств-участников СНГ в Договоре между СССР и США о ликвидации ракет средней дальности и меньшей дальности. Бишкек. 9 октября 1992 года. В кн.. Сб. документов по международному праву. Т.1. / Под ред. Токаева К.К. - Алматы: САК, 1998. - С. 263.
17. Соглашение между Республикой Казахстан и МАГАТЭ о применении гарантий в связи с Договором о нераспространении ядерного оружия. Алматы. 20 июля 1994 года. В кн.: Сб. документов по международному праву. ТТ. / Под ред. Токаева К.К. - Алматы: САК, 1998. - С. 266-269.
18. Соглашение между Республикой Казахстан и США относительно уничтожения шахтных пусковых установок межконтинентальных баллистических ракет, ликвидации последствий аварийных ситуаций и предотвращении распространения ядерного оружия. Алматы, 13 декабря 1993 года. В кн.: Сб. документов по международному праву. ТТ. / Под ред. Токаева К.К. - Алматы: САК, 1998. - С. 283-285.
19. Соглашение между Правительством Республики Казахстан и Правительством Российской Федерации по заложенного ядерного устройства, заложенного на Семипалатинском ядерном полигоне до его закрытия. Москва,
28 марта 1994 гола. В кн.: Сб. документов по международном праву. Т.1. Под ред. Токаева К.К. - Алматы: САК, 998. - С. 266-269.
20. Соглашение между Республикой Казахстан. Кыргызской Республикой и Республикой Узбекистан об организации и формировании коллективного миротворческого батальона под эгидой ООН. Жамбыл, 15 декабря 1995 года. В | кн.: Сб. документов по международному праву .т.1. / Под ред. Токаева К.К. -! Алматы: САК, 1998. - С.3 10-3 12.
21 Соглашение между Республикой Казахстан. Кыргызской Республикой, Российской Федерацией, Республикой Таджикистан и КНР об укреплении доверия в военной области в районе границы. Шанхай, 26 апреля 1996 года. В кн.: Сб. документов по международному праву. Т.1.. / Под ред. Токаева К.К. - Алматы: САК, 1998. - С.269-277.
22. Соглашение между Республикой Казахстан. Кыргызской Республикой. Российской Федерацией. Республикой Таджикистан и КНР о взаимном сокращении вооруженных сил в районе границы. Москва, 24 апреля 1997 года.
В кн.: Сб. документов по международному праву. Т.1. / Под ред. Токаева К.К. - Алматы: САК. 1998. - С.277-283.
23. Соглашение между Республикой Казахстан, Кыргызской Республикой, Республикой Таджикистан и Республикой Узбекистан о Концепции военной безопасности государств-участников СНГ. Бишкек. 9 сентября 1992 года. В кн.. Сб. документов по международному праву. Т.1. / Под ред. Токаева К.К. -Алматы: САК, 1998. - С.314-316.
24. Соглашение между Правительством Республики Казахстан и Правительством Российской Федерации о сотрудничестве в процессе сокращения стратегических наступательных вооружений, расположенных на территории Республики Казахстан. Москва, 14 декабря 1994 года. В кн.: Сб. документов по международному праву. Т.1. / Под ред. Токаева К.К. - Алматы: САК, 1998.-С. 292-295.
25. Соглашение между Правительством Республики Казахстан и Правительством Японии о сотрудничестве в области ликвидации подлежащего сокращению в Республике Казахстан ядерного оружия и создании комитета по сотрудничеству в этих целях. Алматы, 1 марта 1994 года. В кн.: Сб. документов по международному праву. T.1. / Под ред. Токаева К.К. - Алматы: САК, 1998.-С. 286-290.
26. Соглашение между Правительством Республики Казахстан, Правительством Кыргызской Республики и Правительством Республики I Узбекистан о военно-техническом сотрудничестве. Алматы, 8 июля 1994 года. В кн.. Сб. документов по международному праву. T.1. / Под ред. Токаева К.К. - Алматы: САК, 1998. - С. 307-310.
27. Соглашение о совместных мерах в отношении ядерного оружия. Алматы, 21 декабря 1991 года (СНГ). В кн.: Сб. документов по международному праву. Т.1. Под ред. Токаева К.К. - Алматы: САК, 1998. - С. 259-260.
28. Соглашение о создании Совместной консультативной комиссии по вопросам разоружения. Бишкек, 9 октября 1992 года. В кн.: Сб. документов по международному праву. Т.1. / Под ред. Токаева К.К. - Алматы: САК, 1998. - С.264-265.
29. Соглашение Совета глав государств-участников Содружества Независимых Государств о Вооруженных силах и пограничных войсках. Минск, 30 декабря 1991 года. В кн.: Сб. документов по международному праву. Т.І. / Под ред. Токаева К.К. - Алматы: САК, 1998. - С. 303-306.
30. Шанхайская Конвенция о борьбе с терроризмом, сепаратизмом и экстремизмом. Шанхай, 15 июня 2001 года. В кн.. Национальная безопасность: итоги десятилетия. Сб. документов и материалов. - Астана: Елорда, 2001. - С. 446- 458.
31 Proposal for a Council Decision approving the Conclusion by the Commission of a Cooperation Agreement between the European Atomic Energy Community and the Republic of Kazakhstan in the Field of Nuclear Safety.- Brussels. 1996.
III. Монографии и статьи.
1. Абдильдии Ж. Главный приоритет — безопасность страны: Интервью председателем комитета Сената Парламента по международным делам обороны и безопасности. О положениях Послания Президента но проблемам безопасности.J/ Казахстанская правда. - 1999. - 21 декабря.
2. Абен Е., Арын Р. Стратегия в области внешней безопасности и оборонительной политики Республики Казахстан /Саясат.-1997.-№10. - С. 14-19.
3. Абенов Г.. Спанов М.. Перметов С. К проблеме национальной безопасности Казахстана // Евразийское сообщество. - 1997. - .N«4. - С. 164-17
4. Абусеитов К.Х. СВМДА: Видение Казахстана // Континент. - 2001. - № -С. 14-16.
5. Акимбеков С.М. Афганский узел и проблемы безопасности Центральной. Азии. - Ал маты: КИСИ. 1998. - 280с.
6. Акимов А.В. Россия и Центральная Азия: перспективы экономической интеграции // Восток. - 1994. - № 4. - С.120-130.
7. Акимов А.В. Центральная Азия и СНГ: разъединение или интеграция Форум: Центральная Азия в евразийской перспективе. Восток. - 1996. - № : С.19-28.
8. Актуальные проблемы внешней политики Казахстана. Сборник статей Алматы: МИД РК. 1998.- 320с.
9. Аманжолов Ж.М. Международно-правовая природа Совещания взаимодействию и мерам доверия в Азии // Евразийское сообщество. - 200( №3 (31). -С. 89-94.
10. Арын Р. Национальные интересы и национальная безопасность Казахстана //Евразийское сообщество: экономика, политика, безопасность. –1999 №2.-С.ί2-22.
11. Артыков A. О некоторых вопросах обеспечения региональной безопасности центральной Азии //Безопасное, дипломатия международное право: Материалы международной региональной конференции. Астана. 18-19 января 2001г. / Дипломатическая Академия Евразийского Государственного Университета имени Л.Н. Гумилева. Под ред. М. Жолдасбекова. - Астана: ФинЭк. 2001. - С.31-32.
12. Бакаев А.К. Реальная стабильность и безопасность в Центральной Азии // Саясат. -1997. - №8. - С.42-58.
13. Бакаев А.. Едилова Д. Безопасность Казахстана в современных условиях. Мысль. - 200 І. - №3. - С. 20-22.
14. Баядилов Е.М., Баядилов Д.Е. Международная безопасность и зоны, свободные от ядерного оружия. Казахстан-Спектр. - 1999. - № 1. - С.50-56.
15. Безопасность, дипломатия и международное право: Материалы международной региональной конференции. Астана, 18-19 января 2001г. Дипломатическая Академия Евразийского Государственного Университета имени Л.H. Гумилева. Под ред. М. Жолдасбекова. - Астана: ФинЭк, 2001. -: 208с.
16. БелоКриницкий В.Я. Центральноазиатское единство - миф или реальность? // Форум. Центральная Азия в евразийской перспективе. //Восток. -\ 1996.-№ 5. -С. 36-47, 93-99.
17. Бжезинский 3. Великая шахматная доска. Превосходство Америки и его геостратегические императивы. - М.: Международные отношения. 1998. - 256 с.
18. Бочаров И. Ф. Россия. США и проблемы Нераспространения ядерного оружия// США: экономика, политика и идеология. -1998. - №3.- С. 69-84.
19. Бурнашев Р. О возможности системы региональной безопасности в Центральной Азии // Центральная Азия и Кавказ. - 2001. - №1. - С. 14-25.
20. Бурнашев Р. «Шанхайская пятерка», «шестерка»... - далее без остановки 9 // Континент. - 2001. -4-17 июля. - С.28-30.
21. Внешняя политика Казахстана. Сборник статей. - Алматы-Москва: МИД РК, 1995.-208 с.
22. Галиев А. Национальная безопасность Казахстана: задачи эпохи транзита //Горизонт. - 1996. - 19 июля. - С. 13.
23. Гафарлы Μ. Κто стоит за исламскими террористами и экстремистами. Независимая газета. — 2000. - 27 июня — С.2.
24. Грозни Л. Мост между Азией и Европой // Новое поколение. - І993. -№4.- С14-22 .
25. Джунусова Ж. Республика Казахстан: президент Институты демократии. - Алматы.Жеты Жаргы. І996. - 208 е.
26. Европейская интеграция и права человека. Сборник статей. КазГНУ им. Аль-фараби. Представительство Комиссии ЕС в Республике Казахстан. - Алматы: Комплекс.1998. - 192с.
27. Ертысбаев Е. Казахстан и Назарбаев, логика перемен. - Астана: Елорда.2001-576с
28. Жигалов К.В.. Султанов Б.К. Первый нрсзидені Республик Казахстан Нурсултан Назарбаев хроника деятельности (1. 12. 1991-31 .1. І993). - Алматы; Жалын. І993. - 288 с.
29. Жунаитов Т. НПО безопасность и согласие в Центральной Азии безопасность дипломатия и международное право: Материалы международной региональной конференции. Астана. І8-19 января 2001г. Дипломатическая Академия Евразийского Государственного Университета имени Л.Н Гумилева. Пол ред. М. Жоддасбекова. - Acтана. ФинЭк. 2001. –С.33-36.
30. Жусипов Б.С. Политические аспекты внутренней н внешней безопасности . Республики Казахстан / Саясат. - 1999. - .№10. - L.26-34.
31. Идрисов Е.А. Азиатская безопасность: вклад СВΜДА. Казахстанская правда. - 2001. - 5 июня. - С.З.
32. Азиатские страны выступают в поддержку идеи общей безопасности казахстанская правда. -1999. - 15 сентября. - С.2.
33. Исингарин Н. Казахстан и интеграционные процессы Безопасность. дипломатия и международное право: Материалы международной региональной конференции. Астана. І8-19 января 2001г. Дипломатическая Академия Евразийского Государственного Университета имени Л.Н.Гумилева. Пол рол.М. Жолласоекова. - Астана. ФинЭк. 200 1. С.42-148.
34. Карин Ε. Политическая безопасность Казахстана: состояние и тенденции // Саясат. — І998. - №11.-С.80-86..
35. Касенов У.Т. Надежны ли гарантии «ядерного оружия»'К обсуждению принципов будущего Договора о нераспространении ядерного оружия. Мысль –1993-№7.-С.12-13.
36. Касенов У.Т. Основные очерки внешнеполитической деятельности Республики Казахстан и ее приоритетные задачи. - Алматы. КИСИ, І994.- 28с.
37. Касенов У. Елеукенов Д. Лаумулин М. Казахстан и Договор о нераспространении ядерною оружия. - Адматы: КИСИ, 1994. – 28 с.
38. Касенов У. Безопасность Центральной Азии. -Алматы: Кайнар. 1998-234с.
39. Касимов С., Абдрахманов С. Нам нужна собственная система национальной безопасности. // Казахстанская правда. - 1996. - 12 сентября.
40. Кожаков А. Безопасность и стабильность в Центральной Азии Безопасность, дипломатия и международное право. Материалы международной региональной конференции. Астана. 18-19 января 2001г. Дипломатическая Академия Евразийского Государственного Университета имени Л.Н. Гумилева. Под ред. М. Жолдасбекова. - Астана; ФинЭк. 2001.С.10-14.
41. Кожантаева У. Политэкономия наших дней Деловая неделя. - 2002. – 17 мая С.1. 13.
42. Курманбаев А. Национальной безопасности - особый приоритет. Юридическая газета. - 2000. - 4 окт. - С.З.
43. Лаумулин М. Азиатская безопасность и СВΜДА/ // Казахстан и мировое СООБЩЕСТВО. - 1995. - № 1. - С. 40-48.
44. Лаумулин М. Казахстан в современных международных отношениях: безопасность, геополитика. Политология. - Алматы. KИСИ при Президенте РК. Информационно-аналитический центр «Континент ». 1999. – 480 с.
45. Лаумулин М.Т По пути взаимопонимания // Казахстанская правда. -2002. - 4 июня. - С.3.
46. Лаумулин M.Т. Проблемы современной безопасности Казахстана •Казахстан-Спектр. - 1998. - №І. - С.21 -32.
47. Мансуров Г.А. Казахстан и Россия сувернизация интеграция, опыт стратегического партнерства. - М.: Русский Раритет. 1997. - 368с.
48. Мансуров Т.Д. Казахстанско-российские отношения в эпоху перемен.1991-2001. - Μ.: Реал-Пресс, 2001. - 712с.
49. Махин В. Заложен фундамент Азиатской безопасности // Казахстанская правда. - І999. - 15 сентября. - С. 1.
50. Махин В. Интеграция в русле стратегического партнерства Казахстанская правда. - 2002. - 15 .мая. - С. 1.2.
51. Махин В. Сегодня - саммит СВМДА. Дисскусия в пресс-центре Казахстанская правда. - 2002. - 4 июня. - С.З.
52. Милославский Г.В. Интеграционный потенциал региона // Форум: Центральная Азия в евразийской перспективе // Восток. - 1996. - № 5. - С.5-18.
53. Мукиджанова P.M. Государства Центральной Азии и их южные соседи .7 Форум: Центральная Азия в евразийской перспективе Восток. - 1996. - №5 –С.54-61.
54. Мусабаев Б. Узбекистан: региональная безопасность и социально опасные тенденции развития общества. / Центральная Азия и Кавказ. - 2000. - № 3 (9). -С. 105-112.
55. Мухина Т. Назарбаев Н.Н. «Прямой угрозы Казахстану пока нет»: [О безопасности республики] 'Экспресс К. - 2000. - 23 августа. - С.1.
56. Мухин В. Оборона будет 'эффективной//.Независимая газета. -- 2000. – 23 мая. - С.2.
57. Назарбаев Н. Казахстан: взгляд на мировой порядок, развитие и демократию Казахстан и мировое сообщество. - 1994. - №1 - С.З-І2.
58. Назарбаев Н. Последняя точка в ядерной биографии Казахстана. Обращение Президента Республики Казахстан ко всем гражданам республики // Казах¬стан и мировое сообщество. - 1995. - № 2. - С. 105 -112.
59. Назарбаев Н.А. О задачах обеспечения безопасности страны Багдар ориентир. - 1999. - №2. - С.4.
60. Насколько реальна китайская угроза Казахстану? Доклад. Центр востоковедения НАН РК. Алма-Ата. 1993, октябрь. - С. 12-15.
61. Национальная безопасность: итоги десятилетия. Сб. документов и материалов. - Астана: Елорда, 2001. - 463с.
62. Национальная доктрина России: проблемы и приоритеты / Обозреватель/Observer. Специальный выпуск. - 1994. - №5-8. - 479с.
63. Нестеренко С. Насилие насилием не искоренить // Казахстанская правда. - 2001. - 22 сентября. - С.2.
64. Николаенко В. В соответствии с духом времени // Независимая газета. -2000. -21 июня С.4.
65. Николайчук И.А. Военное сотрудничество стран СНГ как элемент их национальной безопасности: [Есть сведения по Казахстану] // Полис. - 1997. -№5.-С. 158-169.
66. Новая Евразия: отношения России со странами ближнего зарубежья.// Сб. ст. № 4. - М: РИСИ, 1995. - 135с.
67. Олкотт М.Б. 12 мифов о Центральной Азии // Казахстан и мировое сообщество. - 1995. - №3. - С. 96-109.
68. О некоторых тенденциях военно-политического развития в государствах вокруг Казахстана. / Доклад. Центр стратегических исследований (КИСИ). Алма-Ата. - 1993, июль. - С. 18-23.
69. Попов В. Афганистан сажает Европу «на иглу» // Независимая газета. -2000. -9 июня. - С.З.
70. Почему Казахстан не присоединяется к НАТО 9 //Экспресс. - 1994. - № 3, март. - С.З.
71. Приоритеты казахстанской дипломатии на рубеже веков. Сборник статей. - Алматы: МИД РК, 2000.- 384с.
72. Рашид А. Новый глобальный нефтяной концерн. Стратегическая роль Китая в Центральной Азии // Internationale Politik. - 1998. - №3. - С.24-36.
73. Ривкин А. Казахстан и Центральная Азия: проблемы национальной безопасности II Казахстанская правда. - 2000. - 4 января. - С.1.
74. Сайдалиев У., Хохлов О. Проблемы обеспечения региональной безопасности в Центральной Азии в XXI веке //Безопасность, дипломатия и международное право: Материалы международной региональной конференции. Астана, 18-19 января 2001г. / Дипломатическая Академия Евразийского Государственного Университета имени Л.Н. Гумилева. Под ред. М. Жолдасбекова. - Астана: ФинЭк, 2001. - С.28-30.
75. Сатпаев Д., Споков М. Национальная безопасность Республики Казахстан. Опыт определения /'/Евразийское сообщество. - 1998. - №4. - 121-137.
76. Сб. документов по международному праву. T.I. / Под ред. Токаева К.К. -Алматы. САК, 1998. - 581с.
77. Сейлханов Е.Т. Современная геополитика и Центрально-азиатский регион // Казахстан-Спектр. - 1997. - № 1-2. - С.83-92.
78. Современный Синьцзян и его место в казахстанско-китайских отношениях. Под ред. К.Л.Сыроежкина. - Алматы: Фонд Евразии. 1997. - 245с.
79. Содружество независимых государств: процессы и перспективы. Доклад Центра международных исследований ΜГИМΟ. - М.: МГИМО, 1992. - 37с.
80. Средин В. Дипломатия на пороге XXI века: новые вызовы// Между-народная жизнь. -1999.- №11. - С. 13-27.
81. Сыроежкин К.Л. Китай и Центральная Азия: политические отношения и торгово-экономическое партнерство//Казахстан-Спектр.-1997.-№1-2.-С. 102-112.
82. Сыроежкин К.Л. Национально-государственное строительство в КНР: теория и практика. - Алматы: КИСИ, 1998. - 157с.
83. Сыроежкин К.Л. Новые рубежи ШОС // Континент. - 2001. - №18. – 26 сентября-9октября. - С.34-35.
84. Татин М. Национальная безопасность Казахстана: новое понимание, новые подходы // ANALYTIC. Аналит. обозрение. - 2000. - №1. - (окт.). - С. 7.
85. Токаев К.К. Дипломатия Республики Казахстан. - Астана: Елорда, 2001.-552с.
86. Токаев К.К. Казахстан в условиях глобализации.- Алматы: АО «САК», НП ПИК «GAUHAR», 2000.-584с.
87. Токаев К.К. Под стягом независимости: Очерки о внешней политике Казахстана. - Алматы: Білім. 1997.-736с.
88. Федоров Ю.Е. Ядерное оружие и проблемы безопасности СНГ. Политика России, Украины, Беларуси и Казахстана в отношении ядерных вооружений. - М.:ЦПМИ, 1993. -56с.
89. Юсин М. Эффект домино вслед за Таджикистаном. Узбекистаном и Киргизией отражать нападение исламистов готовится Казахстан // Известия. -2000. - 25 августа. - С.2.
90. Akiner Sh. Post-Soviet Central Asia: the Islamic Factor/7 Halbach U. (Hrsg.j The Development of the Soviet Successor States in Central Asia. Its Implications for Regional and Global Security. - Koln: B1OIS.. 1995. - p. 43-54.
91. Busan B. The Interdependence of Security and Economic Issues. В кн.: Stubbs, Underhill G. Political Economy & the Changing Global Order. London, 1994. P. 186.
92. Clark S. The Central Asian States: Defining Security Priorities and Developing Military Forces /7 Central Asia and the World. Ed. by MMandelbaum. - New York: Council on Foreign Relations Press. 1994. pp. 177-206.
93. Fuller (G.E. Central Asia and American National i'nrests /7 Central Asia: Its Strategic Importance and Future Prospects. Ed by H.Malik. - New York: St. Martin Press, 1994, pp. 129-141.
94. Gankovski Y.V. Russia's Relations with the Central Asian States since the Dissolution of the Soviet Union /7 Central Asia: Its Strategic Importance and Future Prospects. Ed. by H. Malik. - New York: St. Martin Press. 1994, pp. 117-128.
95. Harris L.C. Xinjiang, Central Asia and the Implications for China's Policy in the Islamic World // China Quarterly. March 1993, pp. 115-125.
96. Lepingvvell J.W.R. The Russian Military and Security Policy in the «Near Abroad» // Survival. - Autumn 1994. - Vol.36. - №3. - pp. 70-92.
97. Lubin N. Leadership in Uzbekistan and Kazakhstan. The Views of the Led // Patterns in Post-Soviet leadership. Eds. By T.Cotton and R.C.Trucker. - Boulder: Colorado University Press, 1995.
98. Maleki A. Myth and Reality of the New World Order /7 The Iranian Journal of International Affairs. 1993. Vol.V. No 2, pp.311-317.
99. Martin K. China and Central Asia: Between Seduction and Suspicion // RFE/R Research Report. Vol.3. - 1994. - №25. - 24 June. - pp.26-36.
100. Mesbahi M. Russia, the Regional Powers and the International Relations of Central Asia. - Washington, D.C.: the Russian Littoral Project, 1994. - 43 p.
101. Munro R. Central Asia and China // Central Asia and the World. Ed. by Mandelbaum M. New York: Council on Foreign Relations Press, 1994. pp. 225-236.
102. Naumkin V. Active Leadership: Russia's Role in Central Asia // Harvard

Пән: Құқық, Криминалистика
Жұмыс түрі: Дипломдық жұмыс
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 79 бет
Таңдаулыға:

МАЗМҰНЫ

КІРІСПЕ

I. ТАРАУ. ҚАЗАҚСТАН ҚАУІПСІЗДІГІ ҚҰРЫЛЫМЫНЫҢ СтратегияСЫ ЖӘНЕ ҚАЛЫПТАСУ ПринципТЕРІ
1.1. Қазіргі кезеңдегі сыртқы қауіпсіздіктің параметрлері
1.2. Тәуелсіздік алумен Қазақстан Республикасының ұлттық мүдделерінің анықталуы
1.3. Ядролық қару және Қазақстан қауіпсіздігі

II тарау. Орталық-азия регионында Қазақстан қауіпсіздігін қамтамасыздандыру проблемалары.
2.1. Интеграциялық процесс Орталық Азиядағы қауіпсіздікті қамтамасыздандырудыњ негізгі факторы ретінде.
2.2 Азиядағы Сенімділіктіњ ¤зара әрекеті мен Шаралары бойынша Кењестіњ дамуы мен келешегініњ қорытындысы
2.3. Оратлық-азиялық қауіпсіздік жүйесін қалыптастырудағы ШОС қызметі мен ролі.

ҚОРЫТЫНДЫ

ҚОЛДАНЫЛҒАН ӘДЕБИЕТТЕР ТІЗІМІ

КІРІСПЕ

Тақырыптың көкейтестілігі. ХХІ ғасырға адамзатпен бірге кіретін шешілмеген проблемалар ауыр жүк болып табылады. Оның ішінде қауіпсіздік проблемесы әмбебап мәнге ие болады. Әскери аспектілерімен қатар оның саяси, экономикалық, экологиялық, ақпараттық және басқада аспектілері айқындалады. Халықаралық қауіпсіздікке зиян келтіруге қабілетті және Халықаралық қатынастардың тұрақты дамуына келешекте ауыр нұқсан келтіретін ескі қатерлер шиеленісіп және жаңа қатерлер пайда болды...2
Мемлекеттің қауіпсіздігін, оның тәуелсіздігі мен тұтастығын, сонымен қатар ішкі тұрақтылығын қамтамасыздандыру ұлттық мемлекеттер дәуірінде туылған, кейбір көреген зерттеушілердің болжамына қарағанда өзінің ақырына жақындаған, кез – келген мемлекеттіктің басты мәселелерінің бірі болып табылады. Соған қарамастан, Қазақстан 1991 жылдан соң, еуропалық елдер XVI1-XX ғасырларда және үшінші әлем елдерінің көбісі ХХ ғасырдың ортасында бастарынан өткізген ұлттық мемлекеттердің қалыптасу кезіндегі қиындықтарымен кездесуде. Қазақстан тәуелсіздік алғанға дейін өзінің қауіпсіздігінің абсолютті кепілдігіне ие болатын, оны Кеңестік әскери күш қамтамасыз ететін, ал ССРО тарағаннан соң бұл кепілдіктің нәтижесі нөлге теңесті, сондықтанда бұл мәселенің шешімі осымен одан әрі күрделене түсті.
Соңғы уақыттарда өткен геосаясаттық жағдайлардағы өзгерістермен және тәуелсіздікті жариялаумен, БҰҰ және басқада бірқатар халықаралық ұйымдарға кірумен байланысты Қазақстан өзінің сыртқы саясатында, қорғанысында және ұлттық қауіпсіздігінде оған таныс емес проблемалармен түйісті.3
Қазіргі кезде Қазақстан өте қолайлы сыртқы саясаттық жағдайларда орын алады деп есептеледі. Қазақстан Республикасы барлық ядролық қарулы державалардан қауіпсіздік кепілдігін алды, 1992 жылғы Ташкенттік Шарт негізінде әскери – саясаттық блоктың қатысушысы болып табылады, еуропалық және азиялық елдермен өзінің қатынасын белсенді түрде дамытуда. Дегенмен осы процестің тұсында Қазақстан қауіпсіздігінде өте қатты көңіл аудартатын күмән бар. Бұл күмән ұлы державалардың міндеттемелерімен және стратегияларымен байланысты. Жоғарыда айтылғандай, Ресей ресми түрде өзінің өмірдегі мүдделерінің аймағына енгізді. Бұл өзара әскери – стратегиялық міндеттемелердің тұрғысынан қарағанда түсіндіруге болады. Бірақ мәселе келесіде: Ресей саясаты Қазақстанның тәуелсіздігі мен қауіпсіздігіне қандай дәрежеде қауіп төндіре алады, Мәскеу региондағы өз мүддесін қорғай отырып және мұнда басқа державалардың енуіне кедергі жасай отырып қаншалықты терең кете алады...1
Қытаймен арадағы қатынасты, ҚХР әскери қуатының өсуіне байланысты гипотетикалық қауіптің болуына қарамастан, қауіпсіздік тұрғысынан позитивті (оң) деп бағалауға болады. ҚР мен ҚХР Үкіметтері жалпы мақсаттарды анықтады: ішкі тұрақтылықты сақтау, экономикалық байланыстарды дамыту және төменгі сапалы өндірістермен күресу.
Көп жоспарлы ынтымақтастықты кеңейтуге, саяси климатты тұрақтандыруға, регионалдық жанжалдарды болдырмауға және реттеуге бағытталған, Азиядағы өзара әрекеттер мен шаралар бойынша Кеңесті шақыруы (АӨӘШК) Қазақстан Республикасының ең шынайылық ынталығы болды.
Он жыл бұрын басталған процесс, бүгінгі күні Азиядағы қауіпсіздік пен тұрақтылықты қолдау саласындағы әрекеттегі форумның сипатына ие болды, оның нәтижесі болып АӨӘШК принциптерінің Декларациясы табылды.
Біздің күш салуымызбен және көрші мемлекеттердің күш салуымен регионда бейбітшілік пен тұрақтылыққа қол жеткізілгенмен, Орталық Азия – әлуетті дау – жанжалды региондардың біріне саналады. Таяу жердегі шекаралық территорияларға көз салғанның өзі жеткілікті: Тәжікстандағы, Ауғанстандағы, ұзаққа созылған Кавказдағы соғыстар. Дау – жанжалдар келешекте регионның ішіндеде, жәнеде оның айналасында, оның ішінде территория үшін, сулы және бай табиғи ресурстар үшін пайда болуы мүмкін...2
2002 жылдың 4 маусымында Алматыда АӨӘШК – нің бірінші саммиті өзінің жұмысын бастады, онда мақсатқа жетудің нақты қадамы болып табылатын – регионның тұрақты дамуын қамтамасыз ету – халықаралық терроризммен күресте бірлескен әрекеттер туралы Алматылық Акті мен Мәлімдеме қабылданды. Бұл жұмыстағы Азия мен дүниежүзінің ірі мемлекеттерінің – Қытайдың, Ресейдің, Индияның және басқа мемлекеттердің, маңызды ролін атай келіп, төрағалық жасаушы азиялық континентте қауіпсіздікті қамтамасыз етудегі БҰҰ координациялаушы роліне ерекше көңіл бөлді.
АӨӘШК бірінші саммитінде Президент Нұрсұлтан Назарбаевпен көтерілген өзекті мәселелердің бірі болып Ауғанстан айналасындағы жағдай табылды. Барлық азиялық елдер, ғалами жауыздық ретінде терроризмге шешімді қарсы тұруы қуантатын жағдай, – деп атап өтті Н.Назарбаев. Осы салада барлық мемлекеттермен, бұл қауіпке тиімді қарсы тұру үшін сәйкестікті халықаралық ұйымдардың айқын координациясымен келісілген саясатты өндіру қажеттігі пісіп жетілді. Халықаралық терроризмді қиып тастауға барлық дүниежүзілік қауымдастықтың саясаттық, қаржылық және ой мен ақыл, парасат күштері бағытталуы керек,- деп қорытындылады Н.Назарбаев3.
Соңғы күндердің ең басты жағдайларының бірі 2002 жылдың мамыр айының ортасында Кремльде өткен Ұжымдық қауіпсіздік Кеңесінің мерейлі сессиясы болды, онда, дүниежүзіндегі жағдайлардың дамуы салдарларынан Шарт механизмдерінің жаңа болмыстарға бой үйретуін талап ететіндіктен, Шартты халықаралық регионалдық ұйымға қайта өзгертуі қажеттігі туралы шешім қабылданды. Біздің еліміздің Президенті Н.А. Назарбаев, пресс-конференцияда сөз сөйлеп, Шартты ДКБ мүшелеріне қауіп төну жағдайында қолдануға болатын сақтандыру полисі ретінде өте жоғары бағалады. Бігін біз өте маңызды шешім қабылдадық, – деп көрсетті Нұрсұлтан Әбішұлы – Қатысушы – мемлекеттерге қару мен техниканы бірдей баға бойынша сатып алуға мүмкіндік беретін, әскери – техникалық ынтымақтастық туралы шешім қабылдадық. Кадрларды дайындаудағы ынтымақтастық туралы қабылданған шешімнің маңызы одан кем түспейді... 1
Н. Назарбаев шарттың ескірген ережелерін қайта қарауды қолдады, жәнеде оны халықаралық ұйымға түрлендіруге ықылас қосты. Қазақстанның атынан осы ұйымның беріктенуі мен тұрақтануына барлық қажеттілікті жасайтынын және Ұжымдық қауіпсіздік туралы Шарт ұйымы жаңа түрінде өте кең жайылған еуразиялық кеңістікте тұрақтылықтың кепілдігі болатынына сенімділік танытты.
Ұлттық қауіпсіздік концепцияларын жүзеге асыру кезінде, Қазақстан Республикасының ішкі қауіпсіздігіне төнетін қауіпті анықтайтын факторларға ерекше көңіл бөлінуі керек. Көңіл аударуды керек ететін бір жайт, ол көптеген ішкі проблемалардың сыртқылармен тығыз байланыста болуы, атап айтсақ – Этностар аралық қатынастар, жемқорлық және экономикалық қылмыстылық. Осыған байланысты Қазақстан Республикасы Қауіпсіздігі Кеңесінің іс – әрекетінің, оның Қазақстан Республикасының қауіпсіздігін қамтамасыздандыратын барлық құрылымның тиімді өзара әрекеттесуін қамтамасыз ету қабілеттілігінің шешуші маңызы болады.
Осының барлығы қазіргі этаптағы Қазақстан Республикасының сыртқы қауіпсіздігінің қолданудағы жүйесін талдау қаншалықты саяси актуалды және тәжірибе жүзінде маңызды болып табылатынын көрсетеді. Бүгінгі күні, ғаламдану процестері регионалдық қауіпсіздік пен ұжымдықты қамтамасыз етуде жаңа дүниежүзілік тәртіп шегін әкімшілікпен ұсынып жатқанда, дипломатия мен халықаралық құқық дүниежүзіндегі тұрақтылықты сақтаудың негізгі механизмдері болып табылады.
Тарихнама. Біздің республикамыздың сыртқы саясатының қалыптасуы мен дамуының 10 жылдығының қорытындыларының түпнұсқасы, Қазақстанның сыртқы қауіпсіздігін қамтамасыздандыру мәселелеріне арналған, бірқатар ғылыми еңбектер бола алады.
Қазақстанның сыртқы саяси курсының қалыптасуы мен беріктенуі тақырыбын аша отырып, маңыздылығы кем түспейтін тағы бір аспектіге көңіл аударғанымыз дұрыс болар еді. Саясаттағы жеңістік тұтасымен, жәнеде әсіресе мемлекетаралық қатынастарда, көп жағдайда халықаралық аренада басты қатысушы тұлғалар болатын – мемлекеттердің жетекшілерінің таза адамгершіліктік және жетекшіліктік қасиеттеріне тәуелді болады...^ Бұл, халықаралық қатынастың кез – келген аспектілерінің сауатты және күн ілгері кесіліп пішілмеген талдауы онсыз іске аспайтын, тарихи дамудың объективті факторларының барлық маңыздылығымен қатар, қазіргі саясатты қалыптастыру үшін маңыздылығы төмен емес басқа элемент – субъективті фактор туралыда ұмытпауымыздың керек екенін көрсетеді.
Бұл пролемадағы өзінің көзқарасын Казахстан и Назарбаев: логика перемен кітабында Е. Ертысбаев мазмұндап берді. Автор, Президент Н.Ә.Назарбаевтың сыртқы саясаттық қызметі республикада барынша кеңінен белгілі екенін, бұқаралық ақпарат құралдарында егжей – тегжейлі түсіндірілетінін және баяндалатынын, ғылыми орталықтарда талданатынын ерекше атап өткен. Кітапта Қазақстан мемлекетінің Басшысының халықаралық қызметінің жеке эпизодтарын жекелей бақылауға негізделген бірегей материалдар келтірілген. Оның ең басты қорытындысы: Бүгін жалпыға белгілі, Қазақстан мемлекеті Басшысының белсенді жүргізген сыртқы саяси қызметінің арқасында Қазақстан халықаралық саясат мінбесінде өзінің жеке дауысын шығара алады....
Қ.К. Тоқаевтің Под стягом независимости, Внешняя политика Казахстана в условиях глобализации және Дипломатия Республики Казахстан кітаптарында елдің халықаралық саясатының негізгі бағыттарының талдауы, Қазақстан Республикасының сыртқы қауіпсіздігінің құрылымын жасау саласындағы Қазақстанның әртүрлі мемлекеттермен және халықаралық ұйымдармен екіжақты және көп тарапты қатынастарының дамуындағы нақты нәтижелер келтірілген.1
Сонымен қатар, 1995, 1998 және 2000 жылдары Сыртқы Істер Министрлігі шығарған арнайы жинақтарды, Внешняя политика Казахстана, Актуальные проблемы внешней политики Казахстана және Приоритеты казахстанской дипломатии на рубеже веков2 атап өту керек, бұл жинақтардың бәрі таяу және ұзақ мерзімдегі келешекке қойылатын мақсаттарды көрсеткен Президент Н.Ә.Назарбаевтың сөзіменен ашылады. Жинақтарда келтірілген Сыртқы істер министрінің, Қазақстан елшілерінің және халықаралық қатынас – мамандарының статьялары қауіпсіздікті тұрақтандырудың әртүрлі аспектілерін қозғайды, сонымен қатар шетелдік мемлекеттермен екіжақты қатынастың дамуы, серіктес – мемлекеттердің ішкі және сыртқы саясаттарының талдамасы мен әртүрлі халықаралық және регионалдық проблемалар келтірілген.
Қазақстанның стратегиялық зерттеу институтының бірінші директоры У.Т. Қасеновтың жетекшілігімен Основные итоги внешнеполитической деятельности Республики Казахстан и ее приоритетные задачи3 атты кітап басылып шықты, онда шағын тарихи перспективада республика қауіпсіздігінің тұрғысынан ең маңызды міселелер жарық көрген, бірінші кезекте 1991 жылдан бастап тарихтың Қазақстанның алдына қойған сыртқы саясаттық мәселелері. Бірақ монографияға біздің жас мемлекетіміздің өзінің ұлттық мүдделерін анықтауда, ССРО-ның құлауымен және тәуелсіздік алумен байланысты өткен өзгерістерде елдің сыртқы қауіпсіздігіне жаңа және анықталмаған қауіптердің төнуін анықтауда кездескен қиындықтар өз әсерін тигізді.
Өзінің Казахстан в современных международных отношениях: безопасность, геополитика. Политология монографиясында Лаумулин М.1 ең маңызды мәселелерді Қазақстанның сыртқы саясатының негізгі бағыттары мен факторлары тұрғысынан көрсетеді, бірақ ол тәуелсіздік алғаннан кейінгі Қазақстанның сыртқы саясатының барлық аспектілерін толығымен айқындай алмайды, бұл жұмыс, сонымен қатар, біздің еліміздің қауіпсіздігін қамтамасыз ету бойынша түпкілікті және аяқталған жетекшілік бола алмайды. Бұл проблема соншалықты иілімді және тұрақты түрде өзгеріп отыратындықтан, оның басымдылығына тұрақты түзетулер енгізіліп отырады.
Біздің республикамыздың ұлттық қауіпсіздігінің концептуалдық негіздерін өз көріністерінде авторлар Абенов Е., Спанов М. және Перметов С. К проблеме национальной безопасности Казахстана2 статьясында ұсынды, ол статьяда Қазақстан Республикасының азаматтық қоғамды, құқықтық мемлекетті және мемлекеттік тұтастықты және қауіпсіздікті сыртқы және ішкі қауіптерден сақтауды қалыптастыру шеңберіндегі ұлттық идеясы мен ұлттық мүдделерін анықтауға арналған мәселелер кеңінен айқындалады. Дегенмен, бұл жұмыста елдің мүддесіне ішкіде, сыртқыда сипаттағы қауіптердің шығындарын минимизациялауға бағытталған, оны қамтамасыздандыруға арналған ұлттық қауіпсіздік пен шараларды құру бойынша айқын негіздер жоқ.
Азия континентінде бейбітшілік пен тұрақтылықты ұстауға, тоқырау жағдайын реттеу бойынша дүниежүзілік қоғамдастықтың тактикасы мен стратегиясын әзірлеуге ықпал ететін Шарттарды жүзеге асыруға арналған регионалдық бірлестіктердің қызметі К.Л. Сыроежкиннің3 жұмыстарында айқын көрсетілген. Оларда Қазақстан Республикасының сыртқы саясатының басымдылықты бағыттары, жалпы дүниежүзілік проблемалар бойынша активті жайғасымдары және қауіпсіздік жүйесін қолдау мен құру үшін дүниежүзілік қоғамдастық істеріне қатысу талданады.
Қазақстанның сыртқы саясатының ресейлік бағытына келетін болсақ, онда оған Президент Н.А. Назарбаев. Казахстанско-российские отношения кітабы арналған, бұл кітапта біздің еліміздің басшысының 1991 жылдан 1998 жылдар кезеңіндегі екіжақты қатынастардың әртүрлі аспектілері бойынша жасаған баяндамалары, сөйлеген сөздері, статьялары келтірілген. Бұл жұмысты зерттеу процесінде Ресеймен біздің ынтымақтастығымыздың әрбағытты беріктендіру мен дамытудағы қазақстан жетекшісінің принципиалдық көзқарасын сатылы түрде бақылауға болады. Айта кететін бір жайт, осы проблематикаға қазақстандық қауымдастық жағынан, жәнеде Қазақстан мен Ресейдегі дипломатиялық корпустар қауымдастықтарының, халықаралық ұйымдар мен зерттеуші орталықтар жағынан байқалған, жоғары мүдделілік осы кітапты қазақ және ағылшын тілдерінде шығаруға әкелді.1
Қазақстан – ресей қатынастарының он жылдық дамуының нағыз қорытындысы ретінде Т.А.Мансуровтың Казахстан и Россия: суверенизация, интеграция, опыт стратегического партнерства және Казахстанско-российские отношения в эпоху перемен. 1991-20012 монографияларын атауға болады, ол біздің ынтымақтастығымыздың қазіргі кезеңінің өзінше антологиясы болып табылады. Олар қазақстан – ресей қатынастарының барлық саласында өтетін көп жоспарлы процестердің талдануына арналған. Кітаптың өзінің атауыда айтып тұрғандай, осы онжылдықта қаланған серіктестіктің қуатты іргетасы, қазақстан-ресей қатынасының жоғары деңгейіне баға беруге тырысу бар.
Деректеме қоры болып қазіргі этаптағы Қазақстан Республикасының сыртқы қауіпсіздігін қамтамасыз ету проблемаларына арналған халықаралық шарттар табылды. Әсіресе, Қазақстан Республикасының басқа мемлекеттермен шартты – құқықтық қорын құрайтын және осы елдердің саяси, экономикалық, әскери – техникалық және ізгілікті ынтымақтастығының әртүрлі аспектілерін қозғайтын негізгі құжаттар кіретін жинақтарды ерекше бөліп көрсету керек.3
Дипломдық жұмыста келтірілген материалдарды, құрылымы бойынша бірнеше топтарға сыныптауға болады. Біріншісі, құжаттардың ең кеңейтілген тобы, 1991 жылдан бастап біздің республика мен басқа мемлекеттер арасындағы халықаралық қауіпсіздік, әскери ынтымақтастық пен бейбітшілік жолындағы қызметтердің саласындағы, мемлекеттер басшыларымен, үкіметтер басшыларымен, сыртқы істер және басқа ведомстволар министрлерімен қол қойылған тікелей келіссөздерден тұрады.
Бұл құжаттар тобына, әскери саладағы екіжақты ынтымақтастықтың негізгі шеңберін анықтауда ең маңызды орын алатын, Қазақстан Республикасы мен Ресей Федерациясы арасындағы әскери ынтымақтастық туралы Шартты жатқызуға болады. Біздің елдеріміздің арасындағы осы шарттың барлық негізгі ережелерінің жүзеге асуын атап айтуға болады.
Қазақстан Республикасы Үкіметі мен Ресей Федерациясы Үкіметінің арасындағы Қазақстан Республикасының1 территориясында орналасқан стратегиялық шабуылдық қарулануды қысқарту процесіндегі ынтымақтастық туралы Келісімде осы келісімнің шеңберінде жемісті орындалған стратегиялық шабуылдық қарулануды қысқарту бойынша ынтымақтастықтың негізгі кезеңдерін анықтайды.
Құжаттардың екінші тобына біздің республикамыздың территориясындағы ядролық мұраның тағдырын анықтайтын, қабылданған келісімдер мен шарттар және Қазақстан Республикасының территориялдық тұтастығы мен тәуелсіздігіне, қауіпсіздігіне кепілдік беретін құжаттар жатады.
Лиссабон хаттамасына2 қол қоя отырып және сол арқылы ядролық қарусыз мемлекет болуға міндеттеме ала отырып, Қазақстан Республикасының Жоғарғы Кеңесі, 1993 жылдың желтоқсан айында Ядролық қаруды таратпау туралы Шартты3 бекітті. Біздің мемлекетіміздің қабылданған шарттардың барлық талаптарын қатысушы – елдер ішінде бірінші болып орындағанын атап айтуымыз керек.
Республиканың қауіпсіздігіне кепілдік беретін маңызды жағдай, ол Қазақстанның халықаралық шартты – құқықтық1 қатынастар жүйесінде болуы, олардың ішінде – Қазақстан Республикасы мен МАГАТЭ арасындағы ядролық қаруды таратпау туралы Шартпен байланысты кепілдеме беруді қолдану туралы Келісім4.
Үшінші топқа ТМД – ны беріктендірі және оған қатысушылар арасындағы қауіпсіздік контекстіндегі интеграциялық байланыстарды дамыту үшін ең маңызды мәні бар Ынтымақтастық құжаттары кіреді.
Ұжымдық қауіпсіздік идеясы, 1992 жылдың 15 мамырында Ташкент қаласында алты бұрынғы кеңесті республикалармен қол қойылған Шартта өз орынын тапты. Соңғы жылдардың ішінде ТМД елдерінің арасындағы ұжымдық қауіпсіздік туралы Шарт Қазақстанның қауіпсіздігіне байқалатындай кепілдік беретін жалғыз шарт болып қалды.5 Бірақ, қылмыстықпен күресте біріккен шаралар қабылдайтын, ТМД елдерінің тәжірибелік ынтымақтастығының деңгейі оның реалдық масштабына үйлесімді және тиімді болуы және кешендік және жүйелік келісті қамтамасыз етуі керек.
2000 жылдың 24 мамырында Минскіде, 1992 жылдың 15 мамырындағы ұжымдық қауіпсіздік туралы Шарттың тиімділігін жоғарылату туралы Меморандум қабылданды, бұл оны қазіргі геосаясаттық жағдайларға үйлестіру әрекеті еді.2
Бұл процестің дамуының келесі қадамы болып 2002 жылдың мамыр айының ортасында Кремлде өткен Ұжымдық қауіпсіздік Кеңесінің мерейлі сессиясы табылды, онда Шартты халықаралық регионалдық ұйымға түрлендіру қажеттігі туралы шешім қабылданды.
Қазақстан Республикасы, Қырғызстан Республикасы, Тәжікстан Республикасы және Өзбекстан Республикасы арасындағы ТМД қатысушы – мемлекеттердің әскери қауіпсіздігінің Концепциясы туралы Келісім2 әскери ынтымақтастықты күшейту және бейбітшілікті ұстау бойынша шараларды күшейту мақсатында қабылданған ең маңызды қадамдардың бірі болып табылады. Осы шартта ТМД елдерінің бірқатарының жалпы мүдделері көрсетілгеніне қарамастан, бұл келісімнің тиімділігі төмендігі байқалады, өйткені осы уақытқа дейін оның қатысушыларының қауіпсіздігіне келетін қауіп пен қатерге шапшаң тойтарыс беретін нақты механизмдер құрылған жоқ.
Келесі топқа, азия континентіндегі регионалдық қауіпсіздікті құру туралы материалдар кіреді. Бұл, бірінші кезекте, ынтымақтастықтың Шанхайлық ұйымын құру туралы Декларация3, онда ұйымның негізгі мақсаттары мен принциптері, ынтымақтастықтың әртүрлі саласындағы барлық қатысушылардың өзара әрекеттесу координациясы анықталады. Сонымен қатар, Азия мемлекеттерінің қауіпсіздігін қамтамасыздандыру проблемалары толығымен шешілді деп тұжырым жасау аңғырттық болар еді. Өкінішке орай, осында азиялық емес мемлекеттердің – АҚШ, НАТО және Еуроодақ елдері – әскери – саясаттық қатысуы салдарынан және бірқатар басқада себептермен, Азиядағы геосаясаттық жағдайдың күрт өзгеруіне байланысты, осының бәрі бір жағынан Ауғанстан айналасындағы жанжалдық потенциалдың төмендеуіне әкелгенмен, екінші жағынан жаңа нақты қауіптердің пайда болуына әкелді.
Шанхай мен Мәскеуде қол қойылған, Қазақстан Республикасы, Қырғызстан Республикасы, Ресей Федерациясы, Тәжікстан Республикасы және Қытай Халық Республикасы араларындағы шекаралы аудандардағы әскери саладағы сенімділікті беріктендіру туралы Келісім4 және Қазақстан Республикасы, Қырғызстан Республикасы, Ресей Федерациясы, Тәжікстан Республикасы және Қытай Халық Республикасы араларындағы шекаралы аудандардағы әскери күштерді өзара қысқарту туралы Келісімдер1, Ынтымақтастықтың Шанхайлық ұйымының қалыптасуы үшін негізгі база болып табылды. Жоғарыда көрсетілген келісімдерде орын алған принциптер ЫШҰ-ның қатысушы – мемлекеттері арасындағы өзара қатынастың негізін анықтайды. Дегенмен ескеретін бір жай, көптеген туындайтын проблемаларды қатысушы – елдер, бұл ұйымнан тыс, мемлекеттік немесе екіжақты деңгейде шешкенді оңтайлы көреді.
Терроризммен, сепаратизммен және экстремизммен күрес туралы Шанхай Конвекциясы1 халықаралық терроризмге, ұлттық сепаратизмге және діни экстремизмге, есірткі мен қарудың заңсыз айналымына белсенді қарсы әрекет орнықтырады. Дегенмен бұл конвенцияныңда әлсіз және тиімсіз әрекетін атап өту керек. Ірі дүниежүзілік есірткіні тарату базасы болып табылатын Ауғанстан әлдеде сол күйде қалуда, бұл проблема өз шешімін әлі тапқан жоқ. Осы елде болып өткен белгілі жағдайлардан кейінде есірткі өндіру көлемі қысқарған жоқ, ал керісінше көбейді. Азия континентінде, өкінішке орай, қарудың заңсыз саудасының масштабы тұрақты түрде жоғарылауда. Жағдайдың тұрақтанбауының тағыда бір қауіпті жағдайы, жекелеп айтсақ, Ауғанстан аумағында, региондағы жаңа қауіптің пайда болуы, ол заңсыз (құпия) көшіп – қону. Оның өсу масштабының, есірткілік, экстремизм және қарудың заңсыз айналымы сияқты Жайсыз құбылыстармен байланыстылығы алаңдатады.
Әдіснамалық негіз. Салыстырмалы, институтталған талдаудың жалпы теориялық әдістері, объективтіліктің, тарихтылықтың, ғылымдылықтың принциптері қолданылды.
Жұмысты жазу үшін әдіснамалық бағдар ретінде Қазақстан Президенті Н.Ә.Назарбаевтың еңбектері алынды2, онда ол регионалдықта, дүниежүзілік деңгейдеде қауіпсіздікті қолдаудың маңыздылығы туралы айтады. Концептуалдық аспектілер, стратегиялық бағдарлар Президент Н.Ә.Назарбаевтың ескертілген келесідей негіз қалаушы жұмыстарында белгіленген - Қазақстанның тәуелсіз мемлекет ретінде қалыптасу және даму стратегиясы және Қазақстан-2030. Барлық қазақстандықтардың өркендеуі, қауіпсіздігі және тұрмыс халінің жақсаруы.
Біздің еліміздің сыртқы саяси курсының қалыптасуы мен дамуының торабтық кезеңдері, еуразиялық өркениеттіліктің келешегі туралы ойлар, оның ішінде тарихи және мәдениет аспектілеріндегі, мемлекет басшысының На пороге XXI века және В потоке истории жұмыстарында келтірілген.
Қауіпсіздік саласындағы қазақстанның сыртқы саясатының бағытына келетін болсақ, ол туралы Стратегия трансформации общества и возрождения евразийской цивилизации кітабында оған көп көңіл бөлінген, онда 1991 жыл мен 2000 жылдар аралығындағы қауіпсіздіктің әртүрлі аспектілері бойынша біздің мемлекетіміздің басшысының баяндамалары, сөйлеген сөздері, статьялары келтірілген. Бұл кітаптан, қазақстандық жетекшінің сыртқы әлеммен қауіпсіздік саласындағы біздің ынтымақтастығымыздың принципиалдық жайғасымын сатылы түрде бақылауға болады. Барлық материал бойында қызыл сызықпен өтетін негізгі идея, Қазақстанның президентінің сөзімен айтқанда: Қазақстан өзінің геосаясаттық жағдайын түсінеді және азия континентіндегі бейбітшілік пен қауіпсіздікті беріктендіру бойынша орталық болуға дайын1 – деп қорытындыланады.
Диплом жұмысының Жаңалығы. Қазақстан Республикасының қазіргі этаптағы сыртқы қауіпсіздігі тақырыбы – әдебиеттегі жаңалық емес және соңғы жылдарда Қазақстан Республикасының ұлттық қауіпсіздігінің әртүрлі аспектілеріне арналған көптеген еңбектер пайда болды. Берілген тақырыпты зерттей отырып, ҚР сыртқы қауіпсіздігін беріктендірумен байланысты мәселелерді және мемлекеттік тұтастықты қамтамасыздандыру саласындағы жағдайлардағы елдің басты мүдделері ретінде зерттеумен айналысқан саясаткерлердің еңбектеріне сүйендік. Елдің қауіпсіздік принциптерін зерттеуде келесі қадамды жасау керек, ХХІ ғасыр табалдырығында Орталық – азиялық регионда пайда болған жағдайларды талдауға тырысу қажет. Жұмыстың жаңалығы жаңа әдебиеттерді қолданудан тұрады, соларды талдау негізінде автор қазіргі халықаралық қатынастар жағдайындағы қауіпсіздік контекстіндегі қорғанудың ұлттық мүдделерінің сипаттамалары туралы қорытындылар жасайды.
Жұмыстың мақсаты біздің мемлекетіміздің қауіпсіздік құрылымының қалыптасуының негізгі принциптері мен стратегияларын ашудағы Қазақстан Республикасының сыртқы қауіпсіздігінің негіздерін анықтау болып табылады, сонымен қатар Қазақстан Республикасымен қазіргі кездегі Орталық – азия регионы шеңберінде туындаған тоқырау жағдайын реттеудегі проблемалар мен қарама – қайшылықтарында, қауіпсіздік контекстінде, оның саясатының негізгі бағыттарында, жүргізудегі сыртқы саясатты талдау болып табылады.
Бұл жұмыстың міндеттері болып табылатындар:
қазіргі кезеңдегі республиканың сыртқы саясатының параметрлерін оларда белгіленетін дүниежүзілік процестер аспектілерінде зерттеу, Тәуелділік алумен Қазақстан Республикасының ұлттық мүдделерін анықтау;
ядролық қарусыздану мәселелерін шешу жолындағы Қазақстанда пайда болатын проблемалар мен қарама – қайшылықтарды талдау;
Орталық – азия регионындағы Қытай Халық Республикасының геосаясаттық стратегиясын зерттеу және қауіпсіздік контекстінде Қазақстан Республикасы мен Ресей Федерациясының өзара қатынасын талдау;
ТМД қатысушы – елдерінің бір-біріне қанасы бойынша және барлық дүниежүзілік қоғамдастық бойынша қауіпсіздік контекстінде жүргізетін ынтымақтастығын зерттеу;
региондағы қауіпсіздікті қамтамасыз ететін фактор ретінде Орталық Азия мемлекеттерінің интеграциялық мүмкіншілігін зерттеу;
Азиядағы өзара әрекеттер мен шаралар бойынша Кеңестің (АӨӘШК) дамуы мен алдағы келешегінің негізгі қорытындыларын талдау, сонымен қатар Орталық – азияның қауіпсіздігі жүйесін қалыптастырудағы ЫШҰ қызметі мен ролінің негізгі бағыттарын анықтау.
Жұмыстың құрылымы қойылған мәселелермен анықталады және кіріспеге, үш тарауға, қорытындыға және қолданылған әдебиеттер тізіміне бөлінеді.
Бірінші тарауда Қазақстан Республикасының сыртқы қауіпсіздігінің параметрлері, тәуелсіздік алумен келген өзінің ұлттық мүдделерін анықтау, ядролық қарусыздану мәселелерін шешу жолындағы Қазақстанда пайда болған проблемалар мен қарама – қайшылықтарды талдау сипатталады.
Екінші тарауда Қазақстан Республикасының Ресей Федерациясымен, ҚХР – мен ынтымақтастығының күйі мен келешегі, біздің мемлекетіміздің ТМД шеңберіндегі мүдделерінің кеңеюі мен тереңдеу саясаты, ХХІ ғасыр табалдырығындағы Мемлекеттер қауіпсіздігі беріктенуінің сыртқы саясаттық факторының ролі сипатталады.
Үшінші тарау Орталық – азия регионында тұрақтандыру мен қауіпсіздікті қамтамасыздандыру үшін жүргізіліп жатқан интеграциялық процеске арналады. АӨӘШК дамуы мен барлық континенттер үшін алдағы келешегінің қорытындыларына талдау жасауға қадам жасалды, сонымен қатар Орталық – азия қауіпсіздігі жүйесін қалыптастыруда ЫШҰ қызметі мен ролін талдау.

I ТАРАУ. Қазақстан қауіпсіздігі құрылымының стратегиясы және қалыптасу принциптері.

1.1 Қазіргі кезеңдегі сыртқы қауіпсіздіктің параметрлері

XX ғасыр, адамзат тарихының басқа кезеңдерімен салыстырғанда, барлық біздің планетамызды қозғалысқа келтірген уақиғаларға бай кезең болды. Екі дүниежүзілік соғыстар, отаршылдық жүйенің күйреуі және Азия мен Африкада жаңа мемлекеттердің пайда болуы, бірінші социалистік мемлекеттің және дүниежүзілік социалистік жүйенің пайда болуы жәнеде жүзжылдық соңында оның ыдырауы, экономиканың қарқынды дамуы, планетарлық ғаламдану мемлекеттердің жеке топтарының интеграциялық бірлесулері өткен жүз жылдықты анықтады...1
Кеңес Одағы ыдырағаннан соң жаңа тәуелсіз Мемлекеттер алдында, оның ішінде, бұрынғы республикалар ішінде ең соңғысы болып – 1991 жылдың 16 желтоқсанында – өзінің тәуелсіздігі туралы жариялаған, Қазақстан Республикасы алдында, ондаған жылдармен қалыптасқан экономикалық, ізгіліктік байланыстарды сақтаумен ұлттық мемлекеттілікті қалыптастыру және нығайту, қоғамдық өмірді түбірлі қайта құрудың іргетастық проблемалары тұрды.
Халықаралық құқықтың дербес субъектісі ретіндегі өзінің болмысының бірінші күндерінен бастап, Қазақстан Республикасы тұтас халықаралық қауіпсіздікті нығайту бойынша дүниежүзілік қоғамдастық салған күштерге және жалпы дүниежүзілік қатынастар жүйесінде өзіне лайықты орынды қамтамасыз етуге белсенді кірісті, бұл ұлттық қауіпсіздіктің өздік стратегиясын әзірлеу қажеттігіне әкелді.
Адамзаттың өркениетті дамуының барлық тарихи тәжірибесі, мемлекеттің қарқынды және тұрақты өсуі жүзеге асатын шеңбердегі барлық қажетті жағдайлардың ең бастапқысы оның ұлттарының қауіпсіздігі мен мемлекеттігінің сақталуы болып табылатынын куәлендіреді. Еркіндік пен тәуелсіздікті жеңіп алу аз, оны ұстап тұру, нығайту және өзіміздің ұрпақтарымызға беруіміз керек. Келешек ұрпақ біздің ұрпақтарымыз жеңе алмаған қиыншылықтар мен проблемаларды және оларға жеткен жеңілдіктерді бізге кешіреді. Бірақ, егер біз мемлекеттігімізді жоғалтатын болсақ, тәуелсіздіктің стратегиялық негіздерінен, өзіміздің жеріміз бен ресурстарымыздан еркімізбен безетін болсақ, онда бізге ешқандайда кешірімділік жоқ...2
Кеңес Одағы Қазақстанды сыртқы қауіптер мен ішкі тұрақсыздықтардан қорғады. Бірақ тәуелсіздікті алғаннан соң бұл қорғаушылық өздігінен ешқандай кепілдік бере алмады. Қазақстан жетекшілері мен басқа орталық-азиялық республикасының жетекшілеріне бұрын болып көрмеген дұшпандық қоршаумен кездесуге тура келді. Сыртқы саясат тұрғысынан қарағанда, негізгі қауіптер Қытайдың империялық әрекеттеріне, Ауғанстаннан келетін анархияның таралуына және оңтүстіктегі радикал исламның экспортталуына байланысты.
Қазақстанның тәуелсіз даму кезеңі бірінші кезекте саяси дербестігінің қалыптасуымен, мойындаудың құқықтық негізімен және Достастық бойынша жаңа көрші – серіктестерменде, бұрынғы шетелдік мемлекеттерменде, халықаралық саясаттық және қаржылық ұйымдарменде мемлекет аралық қатынастарды рәсімдеумен анықталады ... 1
Қазақстан жалпы дүниежүзілік қатынастың келешектегі жүйесінде лайықты орынды өзіне қамтамасыз етуі үшін, елдің мүддесіне ішкіде, сыртқыда сипаттағы проблемалармен келетін нұқсанды барынша болдырмауға бағытталған әрекеттің стратегиясын әзірлеуі керек. Мұндай стратегия келешекті анықтауға және мүмкіндікті апаттарға қарсы сақтандыратын шараларды қабылдауға көмектеседі.
Қатаң сызылған ұлттық қауіпсіздік концепциясы мен оларды қамтамасыздандыру шараларының болмауы республикадағы ішкі саяси тұрақтылыққа нұқсан келтіруі мүмкін, өйткені бұл фактор кейбір саяси күштер үшін өздерінің жалпы ұлттық емес мүдделерге қол жеткізу мақсатында қолданылады. Одан өзге, мұндай текті құжатты әзірлеу міндеті елдегі жүргізіліп жатқан реформалардың тиімділігін жоғарылату тым қажеттілігімен және Қазақстан Республикасының әлуетті құрылымдарының қызметтеріндегі жетімсіздіктермен байланысты...2
Соңғы жылдар ішінде Қазақстанда дербес қауіпсіздік туралы анықталған бір көріністер құралды. Олар біздің жас мемлекетіміздің тәуелсіздігін сақтау проблемаларымен тығыз байланысты. Қауіпсіздік туралы көріністің мәліметтері сыртқы және ішкі саясатты жүзеге асыру барысында әзірленген принциптерге сүйенеді. Бұлар келесі принциптер: ішкі саясатта – этникалық және әлеуметтік тұрақтылықты сақтау, экономикалық реформаларды жүргізу, президенттіктің мемлекеттік билігі мен режимін нығайту; сыртқы саясатта – ғаламдық державалар арасындағы баланстану, Достастық шеңберіндегі ұжымдық қорғаныс, азиялық қауіпсіздікті беріктендіру, Орталық Азияның интеграциясы мен еуразиялық идея.
1991 жылдың аяғында және 1992 жылдың басында Қазақстан өзінің бірінші бастапқы, қауіпсіздіктің сынамалы доктринасын белгіледі: екіжақты келісімдерді ТМД механизмдерінен сырт жүргізу, бірақ сонымен бірге Достастық институттарының дамуының жақтаушысы болып қалу. Қазақстанның жетекшілері үш мақсатты анықтады:
1) Ресей Федерациясымен ерекше қатынасты сақтау,
2) орталық – азиялық одақ құруға ұмтылу;
3) ТМД шеңберіндегі қауіпсіздік саласында кеңейген келісімге қол қою.
Одан өзге, Қазақстан мен Өзбекстан Орталық – азия регионының қауіпсіздігі туралы ұқсас көрініске ие болды. Назарбаевтың, Ресей Федерациясы бас болатын ұжымдық қауіпсіздік жүйесіне байланған, Орталық – азия одағы туралы идеясы, нақты іске асырыла алатын еді. Мамыр айының ортасында, 1992 ж. ТМД бірқатар мемлекеттерінің басшылары Ташкентте кездесті. Ельцин мен Назарбаев ұжымдық қауіпсіздік туралы Шартқа қол қойылуы үшін көп күш жұмсады. 15 мамыр 1992 ж. Ресей Федерациясы, Қазақстан, Қырғызстан, Тәжікстан, Өзбекстан және Армения ұжымдық қауіпсіздік туралы Шартқа қол қойды.1
Ұжымдық қауіпсіздік туралы бұл Келісім қатысушы – мемлекеттерге басқа альянстарға кіруге немесе өзара немесе үшінші жақтармен топтасуға тиым салады. Бұл бөлім Ресейдің Орталық Азиядағы жайғасымы үшін ерекше маңызды болды. Бұл бірде-бір шетелдік державаның ұжымдық қауіпсіздік туралы Шарт әрекетте болған кезде, әскери келісім негізінде регионға кіре алмайтынын көрсетті. Сонымен қатар біріккен қорғаныс туралы шартта қарастырылды, оған сәйкес барлық қатысушылар біріне жасалынған шабуылды бәріне жасаған шабуылдай қарастырады. Бұл келісімнің нәтижесінде Ресей Федерациясы Қазақстанның басқа державалармен одақ құруының орнына, оны қорғау міндеттемесін алды.
1994 жылы сәуірде күшіне енген, Ұжымдық қауіпсіздік туралы Келісім әскери құрылыс аясындағы ынтымақтастықты жөнге салуға әсер етуші инструмент ретінде ғана емес, ұлттық қауіпсіздікті қамтамасыз ететін маңызды фактор ретінде, егемендікті қорғау мен қатысушы-мемлекеттердің территориялық тұтастығында өзінің тағайындалуын ақтады, ол ұлттық қарулы күштердің әскери және ұйымдастыруға қатысты нығаюына, АҚҚ біріккен жүйесін сақтауға, ТМД-ға кірмейтін мемлекеттермен шекараларды бірігіп қорғау аймағындағы өзара әрекеттер мен ынтымақтастықтың реттелуіне ықпал етті...2
Мемлекеттің ұлттық қауіпсіздігі елдің ұлттық мүдделерін нақты потенциалдық қауіптерден қорғану күйін көрсетеді.
Сыртқы қауіпсіздік – Қазақстан Республикасының нақты және потенциалды қауіптерден және шетелдік мемлекеттер, ұйымдар мен азаматтар тарапынан болатын озбырлықтан қорғану күйі...3
Қазақстан Республикасының қауіпсіздігі деп, конституциялық құрылысты сақтауды, мемлекеттің егемендігін, тәуелсіздігі мен территориялық тұтастығын, ішкі және сыртқы қатерден қауіпсіздендіруді, әлеуметтік-экономикалық және қоғамдық-саясаттық құрылымдардың тұрақты жұмыс істеуі мен дамуын, билік пен басқарудың институттарының мемлекеттік құрылуын: бейбітшілік пен келісуді, негізгі құқықтар мен еркіндікті қорғауды, құндылық, қоғам және мемлекет мүдделерін есепке алумен өмірлік маңызы бар тұтынуларды қамтамасыз ететін, халықаралық және қоғамдық қатынастардың жүйесі қабылданады.
Қазақстан Республикасының қауіпсіздігі осы саладағы саясаттың жалпы міндеттері мен басымдылығын қамтитын және қауіпсіздік мақсатына жету арқылы жүзеге асатын стратегияға сүйенеді. Бұл мақсаттар қатердің нақты көздерін айқындайды және сәйкестендіреді, оларды жою механизмдерін анықтайды және қауіпсіздік жүйесіне негізделеді. Қазақстан Республикасының қауіпсіздік жүйесі – бұл республика қауіпсіздігінің ішкі және сыртқы қатерлерден тәжірибе жүзінде іске асырылуын қамтамасыз ететін, мемлекеттік институттар мен саясаттық құралдардың жиынтығы.
Қазақстан Республикасының ұлттық қауіпсіздігінің стратегиясы қауіпсіздіктің объектілері мен субъектілерін қорғауға бағытталған.
Қауіпсіздіктің негізгі объектілеріне жататындар:
Мемлекет – оның конституциялық құрылысы, егемендік және территориалдық тұтастық;
қоғам – оның материалдық және рухани құндылығы;
тұлға – оның құқығы мен еркіндігі.
Ұлттық қауіпсіздіктің стратегиясы Қазақстан Республикасының өте маңызды мүдделерінің сақталуынан шығады.
Тұрақты тіршіліктік маңызды мүдделерге жататындар:
республиканың тәуелсіздігі мен мемлекеттік тұтастығының сақталуы;
халықаралық құқық принциптерінде басқа елдермен қатынасты дамыту;
Қазақстан Республикасының мүдделерін сақтай отырып халықаралық қатынастарда тайталастықты болдырмау;
басқа мемлекеттермен арада пайда болған қарама-қарсылықтарды шешу үшін әскери күштерді қолдануды болдырмау, ұжымдық қауіпсіздік пен ұлттық күштер негізінде шабуылдарды тойтару қабілеттілігін қолдау;
азаматтық бейбітшілік пен келісімді сақтау,
Республиканың экономикасының дамуын тұрақтандыруды қамтамасыз ету және ғылыми – техникалық потенциалды жоғарылату;
азаматтардың саясаттық еркіндігін қамтамасыздандыру үшін және олардың құқығын сақтау үшін демократиялық институттарды дамыту;
Қазақстан Республикасының азаматтарының шетелдерде болуы кезіндегі қауіпсіздігін қамтамасыз ету;
Қоғамның тіршілік әрекетінде дұрыс экологиялық жағдайларды ұстану.
Біріншіден. Қатерлерге қарсы тұру осы қатерлердің сипаты мен масштабына адекватты болуы керек; өз уақытында және ескерпелі.
Екіншіден. Қатерлерді болдырмау және бейтараптандыру бойынша алдын-ала шараларды қабылдау мүмкіндігін қамтамасыздандыру.
Үшіншіден. Регионалдық және жалпы ұлттық қауіпсіздік ішіндегі мүдделердің үйлесімді ұштасуы. Қазақстан қауіпсіздігінің мүддесі тұтастай және оның жеке региондарында органикалық бірлікте шешіледі, бір-біріне нұқсан келтірмей. Осындай бірлікті қамтамасыз ететін механизм қажет.
Төртіншіден. Қазақстан қауіпсіздігі жүйесінің қауіпсіздіктің халықаралық регионалдық (жалпы еуропалық, азиялық-тынық мұхиттық және басқалары) және ғаламдану жүйелерімен, сонымен қатар басқа елдердің, әсіресе көрші елдердің, қауіпсіздіктің ұлттық жүйелерімен тоқайласуы.
Ерекше орынды ТМД және ынтымақтастық елдерінің ұжымдық қауіпсіздігі жүйесі алуы керек – экономикада, саясатта, мәдениет аясында, қорғаныс саласында. Өзіміздің тәуелсіздігімізді және территориялық тұтастығымызды қамтамасыз ету үшін біз күшті мемлекет болуымыз керек және көрші мемлекеттермен сенімді және достықты қатынасты ұстануымыз керек. Сондықтан біз біздің жақын және тарихи достықтағы көршіміз Ресеймен сенімді және тең құқықты қатынастарымызды дамытамыз және нығайтамыз. Тура осындай сенімділік және тату көршілік қатынасты, өзара тиімді негізде, ҚХР–менде дамытамыз. Қазақстан гегемонизмге қарсы, көрші елдермен достасуға бағытталған Қытай саясатын қолдайды... Біздің орталық – азиялық мемлекеттермен байланысымыз және интеграциялық процестеріміз күшейе түседі...1
Бесіншіден. Қауіпсіздікті қамтамасыз ету міндеттерін шешу үшін тартылатын барлық күштер мен құралдарды рационалды және тиімді пайдалану.
Алтыншыдан. Қазақстанның әскери – саясаттық қауіпсіздігін кепілді қамтамасыз ету.
Саясат аясында Қазақстан Республикасының сыртқы қауіпсіздігін анықтайтын қатерлердің негізгі шарттары мен факторлары:
Қазақстан Республикасының тұтастығын шайқау, оның ішінде этностар аралық және конфессионалдық қайшылықтарды қолдану жолымен;
Қазақстан Республикасына территориалдық талап қойылуы;
ТМД – дағы интеграциялық процестердің тұқыртылуы;
шектес елдердегі мемлекеттік құрылымның тұрақсыз болуы;
шектес мемлекеттердегі қарулы жанжалдар, азаматтық және этнос аралық соқтығысулар және соның салдарынан болатын миграциялық процестер;
Қазақстан Республикасының халықаралық жағдайына және беделіне, қауіпсіздігіне қатынасы бар өзекті халықаралық проблемаларды шешуде және халықаралық ұйымдар қызметінде Қазақстан Республикасыныңролінің тарылуы. Біз түсінеміз, Қазақстанның ұлттық қауіпсіздігіне барлық мүмкіндікті потенциалдық қатерлер қазіргі кезде және таяу келешектеде орын алмайды, жәнеде мемлекеттің территориалдық тұтастығына тікелей әскери басып кіру мен қатер болмайды. Ресейдіңде, Қытайдыңда, Батыс пен мұсылман елдерініңде бізге шапқыншылық жасауға себептері жоқ екені айдай анық. Және бұл салыстырмалы айтылған тыныштық пен тұрақтылықтың ара қашықтығы Қазақстанның экономикалық потенциалын тиімді беріктендіру үшін қолданылуы керек, соның негізінде біз ұлттық қауіпсіздіктің сенімді жүйесін құра аламыз...1
Экономикалық салады:
Қазақстан Республикасының экономикалық дербестігін әлсірету, оның технологиялық және өнеркәсіптік потенциалын аздыру, дүниежүзілік экономикадағы отын-шикізат мамандандыруды бекітіп тастау;
Қазақстан Республикасының бірқатар шетелдік рыноктарда қатысуын шектеу, сонымен қатар оны олардан ығыстырып шығару;
Қазақстан Республикасының алдыңғы қатарлы технологияға жетуіне шектеулер қою;
Қазақстан Республикасынан тысқа бақыланбайтын капиталды және жеке стратегиялық маңызды шикізаттық тауарларды әкету;
Қазақстан Республикасының қаржылық-экономикалық және саудалық реттеудің халықаралық механизміне толық құқықты қатысуына кедегі келтіру;
Қазақстан Республикасының бұрынғы одақтық республикалармен сауда – экономикалық қатынасының реттелінбеуі.
Әскери салада:
жергілікті соғыстар мен қарулы жанжалдардың болып жатырған және потенциалды ошақтары, бәрінен бұрын Қазақстан шекарасына тікелей жақын аумақтарда, немесе республикадағы жағдайға ықпал ете алу қабілеті бар жанжалдар;
жаппай жою қаруларының ядролық және басқада түрлерін тарату, оларды жеткізу құралдары және әскери өндірістің ең жаңа технологиялары мен оларды жеке елдердің өзінің әскери және саясаттық мақсаттарын жүзеге асыру үшін қолдануға тырысуымен ұштастырылуы;
Қазақстан Республикасының мемлекеттік шекарасының қорғануының тұтастық жүйесінің бұзылуы және режимнің анықсыздығы;
Қазақстан Республикасымен шекаралас бірқатар мемлекеттердің жаппай жою құралдарының ядролық және басқа түрлерінің болуы;
қаруды күштерді шектеу және қысқарту, басқа елдермен қарулы күштерді сапалық және сандық түрде арттыру саласындағы халықаралық шарттардың бұзылуы нәтижесінде стратегиялық тұрақтылықтың бүліну мүмкіндігі.
Экология саласында:
Бәрінен бұрын – Қазақстан Республикасы территориясына техногендік сипаттағы қауіп және белгілі бір мемлекеттердегі экологиялық апаттар салдарынан пайда болатын қауіптер.
Сонымен, Қазақстанның қауіпсіздік проблемалары үшін тынышсыздануы мемлекеттік сипатқа ие болды деп қорытындылауға болады. Ол өзінің қауіпсіздігіне келетін ықпал мен олардың халықаралық маңызын түсінуімен байланысты.
Бүгінгі күннің болмысын талдау, Қазақстанның қолайлы сыртқы саясаттық жағдайда екені туралы айтуға мүмкіндік береді. Қазақстан Республикасы барлық ядролық қарулы державалардан қауіпсіздік кепілдігін алды, 1992 жылғы Ташкенттік Шарт негізінде әскери – саясаттық блоктың қатысушысы болып табылады, еуропалық және азиялық елдермен өзінің қатынасын белсенді түрде дамытуда. Қазақстанның қазіргі әскери саясатының басымдылығы оның халықаралық міндеттемелерімен, ядросыз мемлекет статусымен және геосаясаттық жағдайымен анықталуы керек.
Біз қандайда болмасын жанжалдың кез – келген әскери шешіміне қатаң қарсыласы болуымыз керек және көп айғайдан бір байбай принципін уағыздағанымыз жөн. Ұлттық мүдделерді қорғауды және жақын және алдағы келешектегі күштердің тепе – теңдігін қамтамасыз ететін біздің ең жақсы құралымыз интеграциялық саясат болуы керек, бірінші кезекте – Қазақстанның, Қырғызстанның және Өзбекстанның арасындағы орталық – азиялық одақтың беріктенуі мен дамуы, басқа мемлекеттердің ісіне араласпау, актілер мен келісімдерге басым жағдай жасау, қарама – қайшылықты болдырмау.
Дүниежүзі қарулы жанжалдардың барлық пайдасыздығын түсінгеніне шын ниетімізбен сенсек дағы, ақылға сүйенген держава басқа мемлекеттердің уәделеріне ғана емес, сонымен қатар өзінің елінің қуатына да сенеді...1

1.2 Тәуелсіздік алумен Қазақстан Республикасының ұлттық мүдделерінің анықталуы

Қазіргі дүние бұрынғы социалистік лагердің қирауымен байланысты қатерлі түрленуді бастан өткізуде. Биполярлық дүние, қарама – қарсы векторлар бойынша өркендеген, екі Социалдық жүйенің арасындағы бөлінудің артуына әкелетін процестердің әртүрлі бағыттылығымен қатерлі. Екі жүйенің қарама – қайшылықты аясының кеңеюі шарттасатын процестер өрісін тарылтты, бүкіл дүниежүзіндегі қауіпсіздікті қатерге қойды...
Қазіргі этапта дүниежүзі жаңа проблемаларға кезікті. Ең өзектісі – жауапкершіліктің ғалами жүйесінің қалыптасуы арқылы бейбітшілікті сақтап қалу, бұл халықаралық тәртіптің сәйкестікті принциптерін болжайды және әзірлейді...1
Қазақстанның ұлттық мүддесін анықтаудағы күрделілік, осы қоғамның ең жоғарғы бағалылығының кепілі ретіндегі, Қазақстанның ұлттық – мемлекеттік мүдделерінің мемлекеттілік идеясымен тығыз байланыстылығынан тұрады. Мұндай көзқараста өміршеңдік, мемлекетті сақтау оны қамтамасыз ететін кез – келген құралды заңдастыратын басымдылықты мақсат ретінде мойындалады.
Басқа Мемлекеттермен халықаралық қатынасқа кірген Қазақстан, өзінің сыртқы саясаттық бағытын ұлттық идея негізінде және жеке ұлттық мүдделері негізінде құруы керек. Ұлттық идея біздің полиэтникалық қоғамымыздың бағалылығын көрсетеді, жәнеде соған сүйене отырып, Қазақстан өзінің ұлттық мүдделерін қорғауы керек... 2
Қазақстанның ұлттық мүддесі ұғымына мемлекеттің территориялық тұтастығын сақтау бойынша, басқару мен саясаттық тәуелсіздіктің негізгі институттары бойынша шаралар кешені кіреді. Одан өзге, ұлттық мүдде қызметтің басқада салаларын қозғайды: Қазақстан азаматтарының шетелдердегі өмірі мен меншіктерін қорғау, аномалдық экономикаға қатынасы бойынша протекционисттік саясат, қазақстандық тауарлардың шетелдік рынокка шығуын қамтамасыз ету, мемлекеттің мәртебесін қолдау және тіршілік пен мәдениеттің опциондық түрін қорғау.
Геосаясаттық орналасуымен, қуаттылығымен және халықаралық қатынастағы ықпалымен байланысты, Қазақстанның басты ұлттық мүдделерінің қатарына мемлекеттік тұтастық пен сыртқы және ішкі қатерлерден қауіпсіздікті қамтамасыздандыру жатады...3
Қазақстанның спецификалық (өзіндік) мүдделері мемлекет жетекшісінің саясатында өз тұлғасын табады жәнеде үлкен дәрежеде идеологиялық пен бағалылық белгісін көрсетеді, жеңіл өзгереді және жағдайға бейімделеді.
Халықаралық аренадағы біздің еліміздің табысын ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.