Алашорданың құрылуы
XX ғасырдың бас кезіндегі ұлтазаттық қозғалыс тарихының өзекті мәселелерінің бірі, әрине, «Алаш» партиясының құрылуы, оның тарихи негіздері, саяси әлеуметтік сипаты және қазақ тарихында алатын орны. Қазақ зиялылары қоғамдық сұранысты білдіре отырып, саяси партия құру әрекетін бірінші орыс революциясы жылдарында-ақ қолға алды. Бірақ белгілі объективті себептерге байланысты ол әрекеттен ештеме шыға қоймады.
Қазақ зиялылары тарапынан осы мазмұндағы әрекеттің нышандары 1913 жылы қайтадан бой көрсетті. М.Сералин бастаған «Айқап» журналы төңірегіне шоғырланған қазақ зиялылары ең өзекті қоғамдық мәселелерді талқылап, белгілі бір бағдарламалық тұжырымдарға келу үшін жалпықазақ съезін шақыру жөнінде бастама көтерді. Бірақ 1905-1907 жылдардағы бас көтеруден кейін қазақ облыстарында орнаған жандармдық тәртіп жағдайында ондай съезді өткізіп, шешімдерін іске асыру мұмкін еместігін жақсы тұсінген Ахмет Байтұрсынов пен Әлихан Бөкейханов бастаған топ жалпықазақ съезін шақыруға ұзілді-кесілді қарсы шықты.
Сонымен, қысқарта айтқанда, жалпықазақ кеңесін шақырып, онда ұлт өміріне қатысты өзекті мәселелерді қарау, саяси партия құру ісін қолға алуға қажетті алғышарттар тек 1917 жылғы ақпан революциясынан кейін ғана қалыптасты.
Тұңғыш жалпықазақ съезін шақырту туралы шешім 1917 жылғы сәуір айында өткен Торғай облыстық қазақ съезінде қабылданып, съезд оны дайындауды Ә.Бөкейханов пен А.Байтұрсынов бастаған бір топ қазақ зиялыларынан тұратын айрықша бюроға тапсырды. Міне, осы бюро облыстық қазақ съездерінің аяқталуын күтіп жүрген мезгілде Мәскеуде 1-11 мамыр аралығында бірінші Бүкілресейлік мұсылмандар съезі өтіп, оған өкіл ретінде қатынасқан бір топ қазақ зиялылары жалпықазақ съезін шақыру туралы «Қазақ» газетінде өз ұсыныстарын жариялайды. Арасында Көлбай Тоғысов, Аққағаз Досжанқызы, Ғұмар Қарашев бар бұл топсъезд 1-10 тамыз аралығында Ташкентте етсін және оған әр облыстан бір өкілден келсін деді.
Қазақ зиялылары тарапынан осы мазмұндағы әрекеттің нышандары 1913 жылы қайтадан бой көрсетті. М.Сералин бастаған «Айқап» журналы төңірегіне шоғырланған қазақ зиялылары ең өзекті қоғамдық мәселелерді талқылап, белгілі бір бағдарламалық тұжырымдарға келу үшін жалпықазақ съезін шақыру жөнінде бастама көтерді. Бірақ 1905-1907 жылдардағы бас көтеруден кейін қазақ облыстарында орнаған жандармдық тәртіп жағдайында ондай съезді өткізіп, шешімдерін іске асыру мұмкін еместігін жақсы тұсінген Ахмет Байтұрсынов пен Әлихан Бөкейханов бастаған топ жалпықазақ съезін шақыруға ұзілді-кесілді қарсы шықты.
Сонымен, қысқарта айтқанда, жалпықазақ кеңесін шақырып, онда ұлт өміріне қатысты өзекті мәселелерді қарау, саяси партия құру ісін қолға алуға қажетті алғышарттар тек 1917 жылғы ақпан революциясынан кейін ғана қалыптасты.
Тұңғыш жалпықазақ съезін шақырту туралы шешім 1917 жылғы сәуір айында өткен Торғай облыстық қазақ съезінде қабылданып, съезд оны дайындауды Ә.Бөкейханов пен А.Байтұрсынов бастаған бір топ қазақ зиялыларынан тұратын айрықша бюроға тапсырды. Міне, осы бюро облыстық қазақ съездерінің аяқталуын күтіп жүрген мезгілде Мәскеуде 1-11 мамыр аралығында бірінші Бүкілресейлік мұсылмандар съезі өтіп, оған өкіл ретінде қатынасқан бір топ қазақ зиялылары жалпықазақ съезін шақыру туралы «Қазақ» газетінде өз ұсыныстарын жариялайды. Арасында Көлбай Тоғысов, Аққағаз Досжанқызы, Ғұмар Қарашев бар бұл топсъезд 1-10 тамыз аралығында Ташкентте етсін және оған әр облыстан бір өкілден келсін деді.
АЛАШОРДАНЫҢ ҚҰРЫЛУЫ
XX ғасырдың бас кезіндегі ұлтазаттық қозғалыс тарихының өзекті мәселелерінің бірі, әрине, Алаш партиясының құрылуы, оның тарихи негіздері, саяси әлеуметтік сипаты және қазақ тарихында алатын орны. Қазақ зиялылары қоғамдық сұранысты білдіре отырып, саяси партия құру әрекетін бірінші орыс революциясы жылдарында-ақ қолға алды. Бірақ белгілі объективті себептерге байланысты ол әрекеттен ештеме шыға қоймады.
Қазақ зиялылары тарапынан осы мазмұндағы әрекеттің нышандары 1913 жылы қайтадан бой көрсетті. М.Сералин бастаған Айқап журналы төңірегіне шоғырланған қазақ зиялылары ең өзекті қоғамдық мәселелерді талқылап, белгілі бір бағдарламалық тұжырымдарға келу үшін жалпықазақ съезін шақыру жөнінде бастама көтерді. Бірақ 1905-1907 жылдардағы бас көтеруден кейін қазақ облыстарында орнаған жандармдық тәртіп жағдайында ондай съезді өткізіп, шешімдерін іске асыру мұмкін еместігін жақсы тұсінген Ахмет Байтұрсынов пен Әлихан Бөкейханов бастаған топ жалпықазақ съезін шақыруға ұзілді-кесілді қарсы шықты.
Сонымен, қысқарта айтқанда, жалпықазақ кеңесін шақырып, онда ұлт өміріне қатысты өзекті мәселелерді қарау, саяси партия құру ісін қолға алуға қажетті алғышарттар тек 1917 жылғы ақпан революциясынан кейін ғана қалыптасты.
Тұңғыш жалпықазақ съезін шақырту туралы шешім 1917 жылғы сәуір айында өткен Торғай облыстық қазақ съезінде қабылданып, съезд оны дайындауды Ә.Бөкейханов пен А.Байтұрсынов бастаған бір топ қазақ зиялыларынан тұратын айрықша бюроға тапсырды. Міне, осы бюро облыстық қазақ съездерінің аяқталуын күтіп жүрген мезгілде Мәскеуде 1-11 мамыр аралығында бірінші Бүкілресейлік мұсылмандар съезі өтіп, оған өкіл ретінде қатынасқан бір топ қазақ зиялылары жалпықазақ съезін шақыру туралы Қазақ газетінде өз ұсыныстарын жариялайды. Арасында Көлбай Тоғысов, Аққағаз Досжанқызы, Ғұмар Қарашев бар бұл топсъезд 1-10 тамыз аралығында Ташкентте етсін және оған әр облыстан бір өкілден келсін деді.
Осы арада мұсылман съезі жайында мынаны айтып кеткен жөн. Мұсылмандардың Мәскеу съезі ресейлік мұсылман істерін жүргізуші Шорай ислам аталатын 30 адамнан тұрған орталық кеңес сайлап, оның ішінен 12 адамнан тұратын атқару комитетін құру туралы шешім қабылдайды. Шорай исламнан 5 орын қазақ өкілдеріне ұйғарылды. Ал Шорай исламның іс жұргізетін орталығы болып Петроград белгіленеді. Бұл, белгілі дәрежеде, Бүкілресейлік мұсылман халықтарының қоғамдық-саяси істерін бір орталықтан басқаруға ұмытылушылықтың көрінісі болатын.
Бұл жағдай қазақ демократиялық интеллегенциясы мен мұсылмандық қозғалыс ара жігінің ашылуына түрткі болды. Бірінші Бүкілресейлік мұсылман съезінің шешімдері мәлім бола салысымен Ә.Бөкейханов пен А.Байтұрсынов бастаған бір топ қазақ қайраткерлері Қазақ газеті арқылы мәлімдеме жасап, онда: ...Шорай исламға сайланған қазақ ағзаларын халық тарапынан сайланған ағзалар дей алмаймыз һәм олардың қазақ атынан деп істеген істерін, сөйлеген сөздерін халықтікі демейміз деген сөздер бар еді. Мұндай мағынада мәлімдеме жасауға негіз жеткілікті болатын. Өйткені Шорай ислам сайлау тәртібі ешқандай да сын көтермейтін еді.
Көп ұзамай Орынбордағы жалпықазақ съезін ұйымдастыру бюросы екінші рет мәлімдеме жасап, онда Қазан қаласында 21 шілдеде ашылатын екінші жалпымұсылман съезіне қазақ елі атынан өкілдер жібермеу туралы шешім қабылдағандарын білдірді. Мұндай шешімге негіздеме ретінде әуелі қазақ көшін оңға бастайтын болсақ кіммен жолдас болуымыз қашпас. Өзді-өзіміз ауыз біріктірмей тұрып, дүрмекке шаба беруден пайда аз деген тұжырым келтірген еді.
Бірінші жалпықазақ съезін ұйымдастыру бюросы Қазақтың1917жылғы 11 маусымдағы санында арнайы мәлімдеме жасап, съезд 1 тамызда Орынборда ашылып, оған әр уезд екі кісіден өкіл жіберсін деді. Бірақ бұл аталған күн мен өкілдер саны көп ұзамай тағы да өзгеріске ұшырайды. Шілде айының алғашқы күндері Орынбордағы Қазақ басқармасына Петроградтағы Шорай ислам төрағасы А.Салихов пен сондағы қазақ өкілдері У.Танашаев, Ж.Ақбаев және Ж.Досмұхамедовтан жеделхат келіп, онда Учредительное собрание сайлау 17 қыркүйекте болатын болды, депутаттар тізімі бір ай бұрын, яғни 17 тамызда тапсырылмақ болды. Соның үшін жалпықазақ съезін 20 шілдеден соңға қалдыру мүмкін емес, Қазанда ашылуға ұйғарылған жалпымұсылман съезінің де күні солай өзгерілді, - делінді.
Осы екі ортада Петроградтан Құрылтай жиналысына сайлау өткізуге дайындықпен бір мезгілде земство сайлауын өткізу туралы да хабар келіп жетеді. Сөйтіп, уақыт тығыз, ал істелген іс көбейе түскен еді. Солардың ішіндегі ең маңыздысы, әрине, Құрылтай жиналысына дейін халық өміріне қатысты ең өзекті мәселелерді талқыға салып, ел болып ортақ тұжырымға келу, құрылтай жиналысында сол тұжырымдарды өткізуге күш салу еді. Қалыптасқан жағдай туралы М.Дулатов болыс басы кісі шақыру түгіл, уезд басы кісі шақырудың өзі қиындады. Айналдырған 12-13 күнде қайта хабар жетіп, шет облыстардың уездерінен 20 маусымға кісі жеткізу мүмкін емес болды. Сонан кейін бюро амалсыз әуелгі қаулысын өзгертіп, съездің күні 20 шілде болсын һәм әр облыстан областной комитет ағзаларынан екі өкіл келсін деді. Онан басқа лаж табылмады, бұрылуға, бұлтаруға болмады, - деп жазды.
Съезді ұйымдастыру бюросы Қазақ газетінің 24 маусым күнгі санында съездің күн тәртібіне қойылатын мәселелерге байланысты ел талқысына өз тұжырымдарын ұсынады. Тезистер түрінде баяндалған бұл мәселелердің бәрі дерлік кейін бірінші жалпықазақ съезінің күн тәртібіне енді. Бұл тезистер, белгілі дәрежеде, сол тарихи кезеңдегі қазақ демократиялық интеллегенциясының күрделі саяси мәселелерге байланысты ұстанған айқындамасынан, көзқарас деңгейінен хабар беретін еді.
Мәселен бюроның түсінігі бойынша, съезде қаралуға тиіс ең негізгі мәселе, әрине, мемлекеттік дербестік мәселесі еді. Олай болса бюро мүшелері өздері сұраған ұлттық автономия мазмұнын қалай түсінеді? Бұл сауалға біз тезистерден мынадай жауап аламыз: Қазаққа ... мемлекеттік автономия ма, яки уалаяттық автономия ма?.. Бұл екеуінің арасындағы айырмасы: мемлекеттік автономия болса өз государственное думасы болмақ, өзіне керек закондерді сол думасы шығармақ, ақшасын өзі жасап шығармақ, барша шаруашылық ісі темір жол, почта, телеграф сияқты істерінің бәрі де өзінде болмақ. Жер-суының билігі де өзінде болмақ. Өз алдына әскер ұстамақ; қысқасы, мемлекетке керек жабдықтарын өзі жайғастырып, өз қамын өзі жемек. Жалғыз-ақ шет мемлекеттермен арасында болатын істер жалпы мемлекет арқылы істелмек. Жалпы мемлекеттің мемлекеттік автономияда уәкілі ғана тұрмақ. Мемлекеттік автономияның бас мемлекетпен жалғасатын жері осылар ғана.
Уалаяттық автономия болса, оның өз алдында ақшасы, темір жолы, почта, телеграфы, әскері болмайды, жалпы мемлекеттік государственное думасына уәкілдерін жібереді. Өз думасы, сол жалпы Мемлекет думасында шыққан законге қайшы келместей закондерді шығаруға ықтиярлы болады. Жер-судың билігі жалпы мемлекет қолында боладың.
Бюро осылайша автономия жөнінде өз түсінігін ортаға салып біздің қазақ автономия бола аламыз десе, осылардың бәрін қарап, ар жақ-бер жағын таразылап, тексеріп барып белгілі бір қорытындыға келуі керек деген пікірді айтады.
Съездің күн тәртібіне енгізуге ұсынылған мәселелердің бірі қазақ саяси партиясын жасау мәселесі болды. Бұл мәселеге байланысты бюро жасаған тұжырым мынау еді: Ресейде осы күнде түрлі саяси партиялар бар. Олардың көздеген мақсаттары программасында жазылған. Оны білетін адамдарға мағлұм: қай партияның да болса программасы түп-түгел қазақ мақсаттарына үйлеспейді. Сондықтан біздің қазақ мақсаттарын түгел көздейтін өз алдына партия жасамайынша болмайды. Қазақ мақсаттарын теріп, программа жасап, сол мақсаттарға жету шарасын қарастыратын қазақ партиясын қалай жасау, қандай программа түзеу, қандай жол тұту оны һәм осы жалпы қазақ съезінде кеңесуіміз керек.
Саяси партия құруға байланысты айтылған бұл тұжырымның мынандай мәні бар. Біріншіден, ол тарихи деректермен толық таныс емес қайсыбір авторлардың Алаш партиясы шілдедегі жалпықазақ съезіне дейін-ақ қалыптаса бастады деген пікірін біржола жоққа шығарады. 1917 жылғы жалпықазақ съезіне дейін қалыптасып дамыған Алаш партиясы емес, кейін алаштық атанған ұлттық интеллегенция басқарған ұлт-азаттық қозғалыс болатын. Ал бұл қозғалыстың бастаушы ұйытқысының саяси партияға бірігуі бірінші жалпықазақ съезінен басталғаны тарихи факті. Екіншіден, бұл айтылған тұжырым Алаш партиясының саяси мәнін кеміту мақсатында оны ресейлік кадеттер партиясының ... жалғасы
XX ғасырдың бас кезіндегі ұлтазаттық қозғалыс тарихының өзекті мәселелерінің бірі, әрине, Алаш партиясының құрылуы, оның тарихи негіздері, саяси әлеуметтік сипаты және қазақ тарихында алатын орны. Қазақ зиялылары қоғамдық сұранысты білдіре отырып, саяси партия құру әрекетін бірінші орыс революциясы жылдарында-ақ қолға алды. Бірақ белгілі объективті себептерге байланысты ол әрекеттен ештеме шыға қоймады.
Қазақ зиялылары тарапынан осы мазмұндағы әрекеттің нышандары 1913 жылы қайтадан бой көрсетті. М.Сералин бастаған Айқап журналы төңірегіне шоғырланған қазақ зиялылары ең өзекті қоғамдық мәселелерді талқылап, белгілі бір бағдарламалық тұжырымдарға келу үшін жалпықазақ съезін шақыру жөнінде бастама көтерді. Бірақ 1905-1907 жылдардағы бас көтеруден кейін қазақ облыстарында орнаған жандармдық тәртіп жағдайында ондай съезді өткізіп, шешімдерін іске асыру мұмкін еместігін жақсы тұсінген Ахмет Байтұрсынов пен Әлихан Бөкейханов бастаған топ жалпықазақ съезін шақыруға ұзілді-кесілді қарсы шықты.
Сонымен, қысқарта айтқанда, жалпықазақ кеңесін шақырып, онда ұлт өміріне қатысты өзекті мәселелерді қарау, саяси партия құру ісін қолға алуға қажетті алғышарттар тек 1917 жылғы ақпан революциясынан кейін ғана қалыптасты.
Тұңғыш жалпықазақ съезін шақырту туралы шешім 1917 жылғы сәуір айында өткен Торғай облыстық қазақ съезінде қабылданып, съезд оны дайындауды Ә.Бөкейханов пен А.Байтұрсынов бастаған бір топ қазақ зиялыларынан тұратын айрықша бюроға тапсырды. Міне, осы бюро облыстық қазақ съездерінің аяқталуын күтіп жүрген мезгілде Мәскеуде 1-11 мамыр аралығында бірінші Бүкілресейлік мұсылмандар съезі өтіп, оған өкіл ретінде қатынасқан бір топ қазақ зиялылары жалпықазақ съезін шақыру туралы Қазақ газетінде өз ұсыныстарын жариялайды. Арасында Көлбай Тоғысов, Аққағаз Досжанқызы, Ғұмар Қарашев бар бұл топсъезд 1-10 тамыз аралығында Ташкентте етсін және оған әр облыстан бір өкілден келсін деді.
Осы арада мұсылман съезі жайында мынаны айтып кеткен жөн. Мұсылмандардың Мәскеу съезі ресейлік мұсылман істерін жүргізуші Шорай ислам аталатын 30 адамнан тұрған орталық кеңес сайлап, оның ішінен 12 адамнан тұратын атқару комитетін құру туралы шешім қабылдайды. Шорай исламнан 5 орын қазақ өкілдеріне ұйғарылды. Ал Шорай исламның іс жұргізетін орталығы болып Петроград белгіленеді. Бұл, белгілі дәрежеде, Бүкілресейлік мұсылман халықтарының қоғамдық-саяси істерін бір орталықтан басқаруға ұмытылушылықтың көрінісі болатын.
Бұл жағдай қазақ демократиялық интеллегенциясы мен мұсылмандық қозғалыс ара жігінің ашылуына түрткі болды. Бірінші Бүкілресейлік мұсылман съезінің шешімдері мәлім бола салысымен Ә.Бөкейханов пен А.Байтұрсынов бастаған бір топ қазақ қайраткерлері Қазақ газеті арқылы мәлімдеме жасап, онда: ...Шорай исламға сайланған қазақ ағзаларын халық тарапынан сайланған ағзалар дей алмаймыз һәм олардың қазақ атынан деп істеген істерін, сөйлеген сөздерін халықтікі демейміз деген сөздер бар еді. Мұндай мағынада мәлімдеме жасауға негіз жеткілікті болатын. Өйткені Шорай ислам сайлау тәртібі ешқандай да сын көтермейтін еді.
Көп ұзамай Орынбордағы жалпықазақ съезін ұйымдастыру бюросы екінші рет мәлімдеме жасап, онда Қазан қаласында 21 шілдеде ашылатын екінші жалпымұсылман съезіне қазақ елі атынан өкілдер жібермеу туралы шешім қабылдағандарын білдірді. Мұндай шешімге негіздеме ретінде әуелі қазақ көшін оңға бастайтын болсақ кіммен жолдас болуымыз қашпас. Өзді-өзіміз ауыз біріктірмей тұрып, дүрмекке шаба беруден пайда аз деген тұжырым келтірген еді.
Бірінші жалпықазақ съезін ұйымдастыру бюросы Қазақтың1917жылғы 11 маусымдағы санында арнайы мәлімдеме жасап, съезд 1 тамызда Орынборда ашылып, оған әр уезд екі кісіден өкіл жіберсін деді. Бірақ бұл аталған күн мен өкілдер саны көп ұзамай тағы да өзгеріске ұшырайды. Шілде айының алғашқы күндері Орынбордағы Қазақ басқармасына Петроградтағы Шорай ислам төрағасы А.Салихов пен сондағы қазақ өкілдері У.Танашаев, Ж.Ақбаев және Ж.Досмұхамедовтан жеделхат келіп, онда Учредительное собрание сайлау 17 қыркүйекте болатын болды, депутаттар тізімі бір ай бұрын, яғни 17 тамызда тапсырылмақ болды. Соның үшін жалпықазақ съезін 20 шілдеден соңға қалдыру мүмкін емес, Қазанда ашылуға ұйғарылған жалпымұсылман съезінің де күні солай өзгерілді, - делінді.
Осы екі ортада Петроградтан Құрылтай жиналысына сайлау өткізуге дайындықпен бір мезгілде земство сайлауын өткізу туралы да хабар келіп жетеді. Сөйтіп, уақыт тығыз, ал істелген іс көбейе түскен еді. Солардың ішіндегі ең маңыздысы, әрине, Құрылтай жиналысына дейін халық өміріне қатысты ең өзекті мәселелерді талқыға салып, ел болып ортақ тұжырымға келу, құрылтай жиналысында сол тұжырымдарды өткізуге күш салу еді. Қалыптасқан жағдай туралы М.Дулатов болыс басы кісі шақыру түгіл, уезд басы кісі шақырудың өзі қиындады. Айналдырған 12-13 күнде қайта хабар жетіп, шет облыстардың уездерінен 20 маусымға кісі жеткізу мүмкін емес болды. Сонан кейін бюро амалсыз әуелгі қаулысын өзгертіп, съездің күні 20 шілде болсын һәм әр облыстан областной комитет ағзаларынан екі өкіл келсін деді. Онан басқа лаж табылмады, бұрылуға, бұлтаруға болмады, - деп жазды.
Съезді ұйымдастыру бюросы Қазақ газетінің 24 маусым күнгі санында съездің күн тәртібіне қойылатын мәселелерге байланысты ел талқысына өз тұжырымдарын ұсынады. Тезистер түрінде баяндалған бұл мәселелердің бәрі дерлік кейін бірінші жалпықазақ съезінің күн тәртібіне енді. Бұл тезистер, белгілі дәрежеде, сол тарихи кезеңдегі қазақ демократиялық интеллегенциясының күрделі саяси мәселелерге байланысты ұстанған айқындамасынан, көзқарас деңгейінен хабар беретін еді.
Мәселен бюроның түсінігі бойынша, съезде қаралуға тиіс ең негізгі мәселе, әрине, мемлекеттік дербестік мәселесі еді. Олай болса бюро мүшелері өздері сұраған ұлттық автономия мазмұнын қалай түсінеді? Бұл сауалға біз тезистерден мынадай жауап аламыз: Қазаққа ... мемлекеттік автономия ма, яки уалаяттық автономия ма?.. Бұл екеуінің арасындағы айырмасы: мемлекеттік автономия болса өз государственное думасы болмақ, өзіне керек закондерді сол думасы шығармақ, ақшасын өзі жасап шығармақ, барша шаруашылық ісі темір жол, почта, телеграф сияқты істерінің бәрі де өзінде болмақ. Жер-суының билігі де өзінде болмақ. Өз алдына әскер ұстамақ; қысқасы, мемлекетке керек жабдықтарын өзі жайғастырып, өз қамын өзі жемек. Жалғыз-ақ шет мемлекеттермен арасында болатын істер жалпы мемлекет арқылы істелмек. Жалпы мемлекеттің мемлекеттік автономияда уәкілі ғана тұрмақ. Мемлекеттік автономияның бас мемлекетпен жалғасатын жері осылар ғана.
Уалаяттық автономия болса, оның өз алдында ақшасы, темір жолы, почта, телеграфы, әскері болмайды, жалпы мемлекеттік государственное думасына уәкілдерін жібереді. Өз думасы, сол жалпы Мемлекет думасында шыққан законге қайшы келместей закондерді шығаруға ықтиярлы болады. Жер-судың билігі жалпы мемлекет қолында боладың.
Бюро осылайша автономия жөнінде өз түсінігін ортаға салып біздің қазақ автономия бола аламыз десе, осылардың бәрін қарап, ар жақ-бер жағын таразылап, тексеріп барып белгілі бір қорытындыға келуі керек деген пікірді айтады.
Съездің күн тәртібіне енгізуге ұсынылған мәселелердің бірі қазақ саяси партиясын жасау мәселесі болды. Бұл мәселеге байланысты бюро жасаған тұжырым мынау еді: Ресейде осы күнде түрлі саяси партиялар бар. Олардың көздеген мақсаттары программасында жазылған. Оны білетін адамдарға мағлұм: қай партияның да болса программасы түп-түгел қазақ мақсаттарына үйлеспейді. Сондықтан біздің қазақ мақсаттарын түгел көздейтін өз алдына партия жасамайынша болмайды. Қазақ мақсаттарын теріп, программа жасап, сол мақсаттарға жету шарасын қарастыратын қазақ партиясын қалай жасау, қандай программа түзеу, қандай жол тұту оны һәм осы жалпы қазақ съезінде кеңесуіміз керек.
Саяси партия құруға байланысты айтылған бұл тұжырымның мынандай мәні бар. Біріншіден, ол тарихи деректермен толық таныс емес қайсыбір авторлардың Алаш партиясы шілдедегі жалпықазақ съезіне дейін-ақ қалыптаса бастады деген пікірін біржола жоққа шығарады. 1917 жылғы жалпықазақ съезіне дейін қалыптасып дамыған Алаш партиясы емес, кейін алаштық атанған ұлттық интеллегенция басқарған ұлт-азаттық қозғалыс болатын. Ал бұл қозғалыстың бастаушы ұйытқысының саяси партияға бірігуі бірінші жалпықазақ съезінен басталғаны тарихи факті. Екіншіден, бұл айтылған тұжырым Алаш партиясының саяси мәнін кеміту мақсатында оны ресейлік кадеттер партиясының ... жалғасы
Ұқсас жұмыстар
Пәндер
- Іс жүргізу
- Автоматтандыру, Техника
- Алғашқы әскери дайындық
- Астрономия
- Ауыл шаруашылығы
- Банк ісі
- Бизнесті бағалау
- Биология
- Бухгалтерлік іс
- Валеология
- Ветеринария
- География
- Геология, Геофизика, Геодезия
- Дін
- Ет, сүт, шарап өнімдері
- Жалпы тарих
- Жер кадастрі, Жылжымайтын мүлік
- Журналистика
- Информатика
- Кеден ісі
- Маркетинг
- Математика, Геометрия
- Медицина
- Мемлекеттік басқару
- Менеджмент
- Мұнай, Газ
- Мұрағат ісі
- Мәдениеттану
- ОБЖ (Основы безопасности жизнедеятельности)
- Педагогика
- Полиграфия
- Психология
- Салық
- Саясаттану
- Сақтандыру
- Сертификаттау, стандарттау
- Социология, Демография
- Спорт
- Статистика
- Тілтану, Филология
- Тарихи тұлғалар
- Тау-кен ісі
- Транспорт
- Туризм
- Физика
- Философия
- Халықаралық қатынастар
- Химия
- Экология, Қоршаған ортаны қорғау
- Экономика
- Экономикалық география
- Электротехника
- Қазақстан тарихы
- Қаржы
- Құрылыс
- Құқық, Криминалистика
- Әдебиет
- Өнер, музыка
- Өнеркәсіп, Өндіріс
Қазақ тілінде жазылған рефераттар, курстық жұмыстар, дипломдық жұмыстар бойынша біздің қор #1 болып табылады.
Ақпарат
Қосымша
Email: info@stud.kz