«геосаясат» терминінің шығу тарихы
Жоспар:
1. «Геосаясат» терминінің шығу тарихы
2. Геосаяси талдаулардағы елеулі оқиғалар
3. Геосаяси қауіпсіздік
4. Ғаламдық және геосаяси тұрғыдағы Қазақстан
1. «Геосаясат» терминінің шығу тарихы
2. Геосаяси талдаулардағы елеулі оқиғалар
3. Геосаяси қауіпсіздік
4. Ғаламдық және геосаяси тұрғыдағы Қазақстан
Халықаралық қатынастар теорияларының дамуына белгілі бір географиялық кеңістікті бақылауға мүмкіндік беретін, мемлекеттің сыртқы саясаты тəуелді болатын факторларды айқындайтын көптеген идеяларды ұсынған авторлар елеулі үлес қосты.
Саяси ойлар тарихында географиялық ортаның қоғамға əсері туралы пікірлер Гиппократ, Аристотель, Платон еңбектерінде көрініс тапқан болатын. Француз ойшылдары Ж. Боден (ХVІ ғ.) жəне Ж. Монтескье (ХVIІІ ғ.) т.б өз еңбектерін климаттың адамдардың саяси мінез-құлқына ықпал ету анализіне арнап зерттеу үрдісін бекіте түсті. Алайда геосаясат халықаралық қатынастар теорияларында өзіндік бағыт болып ХІХ ғасыр соңы мен ХХ ғасыр басында қалыптаса бастады. 1900 жылы швед ғалымы Р. Челлен (1864-1922) мемлекетті ерекше географиялық организм ретінде қарастырып, «геосаясат» терминін енгізіп, оны өзінің саяси іс-əрекетінің бағыттарының бірі деп сипаттады. Дегенмен мемлекетке қатысты арнайы проблемаларды білдіретін оның бүкіл теориясынан тек тиісті термин ғана маңызды болып, «мемлекеттің географиялық организм немесе кеңістік феномені» ретінде сипатталған бөлігін білдіретін мағынаға ие болып қалды. Тұтастай алғанда геосаясат мемлекеттердің кеңістік қатынаста өзара органикалық қатынасын жəне тарихи себептілік ісəрекетін көрсететін «егемендік», «аумақ», «мемлекет қауіпсіздігі» құндылықтарына негізделген халықаралық қатынастар теориясына дендеп енді. Бұл таңсық емес еді, Рим империясы мен Алтын Орда, Британ т.б. əлемдік империялардың елеулі аумақтарды (географиялық кеңістікті) бақылап, үстемдігін басқа мелекеттерге таңдауға мүмкіндік беретін өз ресурстарын көрсетіп, өз білгенімен құрлықтардың тұтастай келбетін өзгерткенін білеміз.
Сол уақыттан бастап халықаралық қатынастар аренасында саяси өзгерістердің себебін жəне əлемдік саясатқа географиялық ортаның өктемдігін түсіндіретін геосаяси құрылым арқылы ғылымға нақты «тарихи заңдылықтар», əлеуметтік-дарвинизм, органицизм жəне географиялық фатализм идеялары мен ұғымдары үздіксіз енді.
Осындай ұғымдардың əсерімен халықаралық саясаттың табиғаты мен даму тенденциясын теориялық тұрғыдан түсіндіретін шекараларды сақтау жəне кеңейту, мемлекеттің теңізге шығу жолы, үкіметтің өз аумағын бақылауы жəне көрші мемлекеттерге ықпалын таңу сияқты идеялар орын ала бастады.
Халықаралық қатынастарды түсіндіруде «құрлықтық үстемдік», құрлықтық жəне теңіз державаларының бітпес қайшылықтары категориялары, сыртқы саясат байланыстарында мағыналық ядросы ретінде мемлекеттердің аумақтық кеңеюі жəне құралдар мен əдістердің əлемдік кеңістікті бөлу жəне қайта бөлудегі негіздемесі ұғымдары алға шықты.
Геосаяси талдауларда елеулі оқиға ағылшын ғалымы Х. Макиндердің (1869-1947) «Саяси географияның физикалық негізі» (1890 ) жəне
Саяси ойлар тарихында географиялық ортаның қоғамға əсері туралы пікірлер Гиппократ, Аристотель, Платон еңбектерінде көрініс тапқан болатын. Француз ойшылдары Ж. Боден (ХVІ ғ.) жəне Ж. Монтескье (ХVIІІ ғ.) т.б өз еңбектерін климаттың адамдардың саяси мінез-құлқына ықпал ету анализіне арнап зерттеу үрдісін бекіте түсті. Алайда геосаясат халықаралық қатынастар теорияларында өзіндік бағыт болып ХІХ ғасыр соңы мен ХХ ғасыр басында қалыптаса бастады. 1900 жылы швед ғалымы Р. Челлен (1864-1922) мемлекетті ерекше географиялық организм ретінде қарастырып, «геосаясат» терминін енгізіп, оны өзінің саяси іс-əрекетінің бағыттарының бірі деп сипаттады. Дегенмен мемлекетке қатысты арнайы проблемаларды білдіретін оның бүкіл теориясынан тек тиісті термин ғана маңызды болып, «мемлекеттің географиялық организм немесе кеңістік феномені» ретінде сипатталған бөлігін білдіретін мағынаға ие болып қалды. Тұтастай алғанда геосаясат мемлекеттердің кеңістік қатынаста өзара органикалық қатынасын жəне тарихи себептілік ісəрекетін көрсететін «егемендік», «аумақ», «мемлекет қауіпсіздігі» құндылықтарына негізделген халықаралық қатынастар теориясына дендеп енді. Бұл таңсық емес еді, Рим империясы мен Алтын Орда, Британ т.б. əлемдік империялардың елеулі аумақтарды (географиялық кеңістікті) бақылап, үстемдігін басқа мелекеттерге таңдауға мүмкіндік беретін өз ресурстарын көрсетіп, өз білгенімен құрлықтардың тұтастай келбетін өзгерткенін білеміз.
Сол уақыттан бастап халықаралық қатынастар аренасында саяси өзгерістердің себебін жəне əлемдік саясатқа географиялық ортаның өктемдігін түсіндіретін геосаяси құрылым арқылы ғылымға нақты «тарихи заңдылықтар», əлеуметтік-дарвинизм, органицизм жəне географиялық фатализм идеялары мен ұғымдары үздіксіз енді.
Осындай ұғымдардың əсерімен халықаралық саясаттың табиғаты мен даму тенденциясын теориялық тұрғыдан түсіндіретін шекараларды сақтау жəне кеңейту, мемлекеттің теңізге шығу жолы, үкіметтің өз аумағын бақылауы жəне көрші мемлекеттерге ықпалын таңу сияқты идеялар орын ала бастады.
Халықаралық қатынастарды түсіндіруде «құрлықтық үстемдік», құрлықтық жəне теңіз державаларының бітпес қайшылықтары категориялары, сыртқы саясат байланыстарында мағыналық ядросы ретінде мемлекеттердің аумақтық кеңеюі жəне құралдар мен əдістердің əлемдік кеңістікті бөлу жəне қайта бөлудегі негіздемесі ұғымдары алға шықты.
Геосаяси талдауларда елеулі оқиға ағылшын ғалымы Х. Макиндердің (1869-1947) «Саяси географияның физикалық негізі» (1890 ) жəне
Пайдаланылған әдебиеттер:
1. Нартов Н. А. Геополитика, 2000 ж;
2. Андрианова Т. В. Геополитические теории ХХ в, 1996 ж;
3. Саясат. - 2008. - №4;
4. Қостанай мемлекеттік педагогикалық институтының Жаршысы;
1. Нартов Н. А. Геополитика, 2000 ж;
2. Андрианова Т. В. Геополитические теории ХХ в, 1996 ж;
3. Саясат. - 2008. - №4;
4. Қостанай мемлекеттік педагогикалық институтының Жаршысы;
Жоспар:
1. Геосаясат терминінің шығу тарихы
2. Геосаяси талдаулардағы елеулі оқиғалар
3. Геосаяси қауіпсіздік
4. Ғаламдық және геосаяси тұрғыдағы Қазақстан
Геосаясат
Халықаралық қатынастар теорияларының дамуына белгілі бір географиялық
кеңістікті бақылауға мүмкіндік беретін, мемлекеттің сыртқы саясаты тəуелді
болатын факторларды айқындайтын көптеген идеяларды ұсынған авторлар
елеулі үлес қосты.
Саяси ойлар тарихында географиялық ортаның қоғамға əсері туралы
пікірлер Гиппократ, Аристотель, Платон еңбектерінде көрініс тапқан
болатын. Француз ойшылдары Ж. Боден (ХVІ ғ.) жəне Ж. Монтескье (ХVIІІ
ғ.) т.б өз еңбектерін климаттың адамдардың саяси мінез-құлқына ықпал
ету анализіне арнап зерттеу үрдісін бекіте түсті. Алайда геосаясат
халықаралық қатынастар теорияларында өзіндік бағыт болып ХІХ ғасыр
соңы мен ХХ ғасыр басында қалыптаса бастады. 1900 жылы швед ғалымы
Р. Челлен (1864-1922) мемлекетті ерекше географиялық организм ретінде
қарастырып, геосаясат терминін енгізіп, оны өзінің саяси іс-əрекетінің
бағыттарының бірі деп сипаттады. Дегенмен мемлекетке қатысты арнайы
проблемаларды білдіретін оның бүкіл теориясынан тек тиісті термин ғана
маңызды болып, мемлекеттің географиялық организм немесе кеңістік
феномені ретінде сипатталған бөлігін білдіретін мағынаға ие болып
қалды. Тұтастай алғанда геосаясат мемлекеттердің кеңістік қатынаста
өзара органикалық қатынасын жəне тарихи себептілік ісəрекетін көрсететін
егемендік, аумақ, мемлекет қауіпсіздігі құндылықтарына негізделген
халықаралық қатынастар теориясына дендеп енді. Бұл таңсық емес еді,
Рим империясы мен Алтын Орда, Британ т.б. əлемдік империялардың
елеулі аумақтарды (географиялық кеңістікті) бақылап, үстемдігін басқа
мелекеттерге таңдауға мүмкіндік беретін өз ресурстарын көрсетіп, өз
білгенімен құрлықтардың тұтастай келбетін өзгерткенін білеміз.
Сол уақыттан бастап халықаралық қатынастар аренасында саяси
өзгерістердің себебін жəне əлемдік саясатқа географиялық ортаның өктемдігін
түсіндіретін геосаяси құрылым арқылы ғылымға нақты тарихи
заңдылықтар, əлеуметтік-дарвинизм, органицизм жəне географиялық
фатализм идеялары мен ұғымдары үздіксіз енді.
Осындай ұғымдардың əсерімен халықаралық саясаттың табиғаты мен
даму тенденциясын теориялық тұрғыдан түсіндіретін шекараларды сақтау
жəне кеңейту, мемлекеттің теңізге шығу жолы, үкіметтің өз аумағын
бақылауы жəне көрші мемлекеттерге ықпалын таңу сияқты идеялар орын ала
бастады.
Халықаралық қатынастарды түсіндіруде құрлықтық үстемдік, құрлықтық
жəне теңіз державаларының бітпес қайшылықтары категориялары, сыртқы
саясат байланыстарында мағыналық ядросы ретінде мемлекеттердің аумақтық
кеңеюі жəне құралдар мен əдістердің əлемдік кеңістікті бөлу жəне
қайта бөлудегі негіздемесі ұғымдары алға шықты.
Геосаяси талдауларда елеулі оқиға ағылшын ғалымы Х. Макиндердің (1869-
1947) Саяси географияның физикалық негізі (1890 ) жəне Тарихтың
географиялық өсі (1904) еңбектерінде геосаясаттың кейінгі барлық
тарихына елеулі ықпал еткен Хартленд тұжырымдамасын ұсынғаны еді.
Оның пікірінше Азия, Африка жəне Еуропа деп жасанды бөлінген
құрлықтың бөлігі нақты күштің орналасуына айналған əлемдік арал
болып табылады. Оның қақ ортасын ішкі жарты ай (Еуразияның
материктік бөлігіне жатпайтын мемлекеттер) жəне сыртқы жарты ай
(Аустралия, Америка т. б. мемлекеттер) елдерінен қашықтағы сол
кездегі Ресей империясына кіретін Қазақстан, Өзбекстан тағы басқа елдер
құрады. Бұл жер ортасы немесе Хартленд (Еуразия) теңіз империяларының
ықпалы жүрмейтін əлемдік саясаттың осі болып табылды. Макиндер кім
Хартлендке бақылау орнатса, ол əлемдік аралға, ізінше бүкіл əлемге
бақылау орнатады деді.
Мұндай идеялар əлемдік күштер арасалмағында құрлықтық
державалардың теңіздік жəне мұхит жағалаулары мемлекеттерінен
артықшылығын бекіте түсті. Алайда мұндай жағдай Хартлендке бақылау орнатқан
елдердің күш-қуатының əлсіреуіне, теңізге шығуына жəне сол аумақта ірі
мемлекеттердің (Германия жəне Ресей) бірігуіне кедергі болатын, олардың
бөлшектенуіне алып келетін қарсы тұратын блоктар мен коалициялардың
құрылуын туғызады.
Осыларман қатар Макиндер ғаламдық геосаяси құрылымға бөлу
негізінде болашақта əлемде саяси күштердің орналасуына физикалық ортаны
белсенді өзгертуге қабілетті технологияның дамуының əсер етуі
мүмкіндігін жоққа шығармады. Сондықтан ғылыми жаңалық пен техникалық
прогресті қолдайтын, сондай-ақ осыған бүкіл қоғамдық жүйені
ұйымдастыруға қабілетті мемлекеттерде шешуші əлемдік ықпал сақталуы тиіс
деген болатын.
Неміс ғалымы Ф. Рацель (1844-1901) өзінің Саяси география (1897)
атты еңбегінде аграрлық елден өндірістік державаға айналған Германияның
экспансиялық ұмтылыстарының негізіне əкелетін бірқатар жағдайларды
атап көрсетті. Мемлекетті биология заңдылықтары бойынша əрекет ететін
организм ретінде қарастырып, елдің орналасуы, кеңістік пен шекаралар
өмірлік маңызды компоненттер жəне оның өмірлік тұрақтылығын сақтаудың
шарты аумақтық экспансия мен өмірлік кеңістікті кеңейтетін саяси
күш-қуатты арттыру болып табылады деп есептеді. Сондықтан неміс
саясаткерлері елдің аса қуатты болуы үшін өзіне отарлау өнерін
дамытуы қажет деп санады.
Тағы бір неміс ғалымы К. Хаусхофер (1868-1945) мемлекетті
автаркиядан жəне көршілердің тəуелділігінен сақтайтын ... жалғасы
1. Геосаясат терминінің шығу тарихы
2. Геосаяси талдаулардағы елеулі оқиғалар
3. Геосаяси қауіпсіздік
4. Ғаламдық және геосаяси тұрғыдағы Қазақстан
Геосаясат
Халықаралық қатынастар теорияларының дамуына белгілі бір географиялық
кеңістікті бақылауға мүмкіндік беретін, мемлекеттің сыртқы саясаты тəуелді
болатын факторларды айқындайтын көптеген идеяларды ұсынған авторлар
елеулі үлес қосты.
Саяси ойлар тарихында географиялық ортаның қоғамға əсері туралы
пікірлер Гиппократ, Аристотель, Платон еңбектерінде көрініс тапқан
болатын. Француз ойшылдары Ж. Боден (ХVІ ғ.) жəне Ж. Монтескье (ХVIІІ
ғ.) т.б өз еңбектерін климаттың адамдардың саяси мінез-құлқына ықпал
ету анализіне арнап зерттеу үрдісін бекіте түсті. Алайда геосаясат
халықаралық қатынастар теорияларында өзіндік бағыт болып ХІХ ғасыр
соңы мен ХХ ғасыр басында қалыптаса бастады. 1900 жылы швед ғалымы
Р. Челлен (1864-1922) мемлекетті ерекше географиялық организм ретінде
қарастырып, геосаясат терминін енгізіп, оны өзінің саяси іс-əрекетінің
бағыттарының бірі деп сипаттады. Дегенмен мемлекетке қатысты арнайы
проблемаларды білдіретін оның бүкіл теориясынан тек тиісті термин ғана
маңызды болып, мемлекеттің географиялық организм немесе кеңістік
феномені ретінде сипатталған бөлігін білдіретін мағынаға ие болып
қалды. Тұтастай алғанда геосаясат мемлекеттердің кеңістік қатынаста
өзара органикалық қатынасын жəне тарихи себептілік ісəрекетін көрсететін
егемендік, аумақ, мемлекет қауіпсіздігі құндылықтарына негізделген
халықаралық қатынастар теориясына дендеп енді. Бұл таңсық емес еді,
Рим империясы мен Алтын Орда, Британ т.б. əлемдік империялардың
елеулі аумақтарды (географиялық кеңістікті) бақылап, үстемдігін басқа
мелекеттерге таңдауға мүмкіндік беретін өз ресурстарын көрсетіп, өз
білгенімен құрлықтардың тұтастай келбетін өзгерткенін білеміз.
Сол уақыттан бастап халықаралық қатынастар аренасында саяси
өзгерістердің себебін жəне əлемдік саясатқа географиялық ортаның өктемдігін
түсіндіретін геосаяси құрылым арқылы ғылымға нақты тарихи
заңдылықтар, əлеуметтік-дарвинизм, органицизм жəне географиялық
фатализм идеялары мен ұғымдары үздіксіз енді.
Осындай ұғымдардың əсерімен халықаралық саясаттың табиғаты мен
даму тенденциясын теориялық тұрғыдан түсіндіретін шекараларды сақтау
жəне кеңейту, мемлекеттің теңізге шығу жолы, үкіметтің өз аумағын
бақылауы жəне көрші мемлекеттерге ықпалын таңу сияқты идеялар орын ала
бастады.
Халықаралық қатынастарды түсіндіруде құрлықтық үстемдік, құрлықтық
жəне теңіз державаларының бітпес қайшылықтары категориялары, сыртқы
саясат байланыстарында мағыналық ядросы ретінде мемлекеттердің аумақтық
кеңеюі жəне құралдар мен əдістердің əлемдік кеңістікті бөлу жəне
қайта бөлудегі негіздемесі ұғымдары алға шықты.
Геосаяси талдауларда елеулі оқиға ағылшын ғалымы Х. Макиндердің (1869-
1947) Саяси географияның физикалық негізі (1890 ) жəне Тарихтың
географиялық өсі (1904) еңбектерінде геосаясаттың кейінгі барлық
тарихына елеулі ықпал еткен Хартленд тұжырымдамасын ұсынғаны еді.
Оның пікірінше Азия, Африка жəне Еуропа деп жасанды бөлінген
құрлықтың бөлігі нақты күштің орналасуына айналған əлемдік арал
болып табылады. Оның қақ ортасын ішкі жарты ай (Еуразияның
материктік бөлігіне жатпайтын мемлекеттер) жəне сыртқы жарты ай
(Аустралия, Америка т. б. мемлекеттер) елдерінен қашықтағы сол
кездегі Ресей империясына кіретін Қазақстан, Өзбекстан тағы басқа елдер
құрады. Бұл жер ортасы немесе Хартленд (Еуразия) теңіз империяларының
ықпалы жүрмейтін əлемдік саясаттың осі болып табылды. Макиндер кім
Хартлендке бақылау орнатса, ол əлемдік аралға, ізінше бүкіл əлемге
бақылау орнатады деді.
Мұндай идеялар əлемдік күштер арасалмағында құрлықтық
державалардың теңіздік жəне мұхит жағалаулары мемлекеттерінен
артықшылығын бекіте түсті. Алайда мұндай жағдай Хартлендке бақылау орнатқан
елдердің күш-қуатының əлсіреуіне, теңізге шығуына жəне сол аумақта ірі
мемлекеттердің (Германия жəне Ресей) бірігуіне кедергі болатын, олардың
бөлшектенуіне алып келетін қарсы тұратын блоктар мен коалициялардың
құрылуын туғызады.
Осыларман қатар Макиндер ғаламдық геосаяси құрылымға бөлу
негізінде болашақта əлемде саяси күштердің орналасуына физикалық ортаны
белсенді өзгертуге қабілетті технологияның дамуының əсер етуі
мүмкіндігін жоққа шығармады. Сондықтан ғылыми жаңалық пен техникалық
прогресті қолдайтын, сондай-ақ осыған бүкіл қоғамдық жүйені
ұйымдастыруға қабілетті мемлекеттерде шешуші əлемдік ықпал сақталуы тиіс
деген болатын.
Неміс ғалымы Ф. Рацель (1844-1901) өзінің Саяси география (1897)
атты еңбегінде аграрлық елден өндірістік державаға айналған Германияның
экспансиялық ұмтылыстарының негізіне əкелетін бірқатар жағдайларды
атап көрсетті. Мемлекетті биология заңдылықтары бойынша əрекет ететін
организм ретінде қарастырып, елдің орналасуы, кеңістік пен шекаралар
өмірлік маңызды компоненттер жəне оның өмірлік тұрақтылығын сақтаудың
шарты аумақтық экспансия мен өмірлік кеңістікті кеңейтетін саяси
күш-қуатты арттыру болып табылады деп есептеді. Сондықтан неміс
саясаткерлері елдің аса қуатты болуы үшін өзіне отарлау өнерін
дамытуы қажет деп санады.
Тағы бір неміс ғалымы К. Хаусхофер (1868-1945) мемлекетті
автаркиядан жəне көршілердің тəуелділігінен сақтайтын ... жалғасы
Ұқсас жұмыстар
Пәндер
- Іс жүргізу
- Автоматтандыру, Техника
- Алғашқы әскери дайындық
- Астрономия
- Ауыл шаруашылығы
- Банк ісі
- Бизнесті бағалау
- Биология
- Бухгалтерлік іс
- Валеология
- Ветеринария
- География
- Геология, Геофизика, Геодезия
- Дін
- Ет, сүт, шарап өнімдері
- Жалпы тарих
- Жер кадастрі, Жылжымайтын мүлік
- Журналистика
- Информатика
- Кеден ісі
- Маркетинг
- Математика, Геометрия
- Медицина
- Мемлекеттік басқару
- Менеджмент
- Мұнай, Газ
- Мұрағат ісі
- Мәдениеттану
- ОБЖ (Основы безопасности жизнедеятельности)
- Педагогика
- Полиграфия
- Психология
- Салық
- Саясаттану
- Сақтандыру
- Сертификаттау, стандарттау
- Социология, Демография
- Спорт
- Статистика
- Тілтану, Филология
- Тарихи тұлғалар
- Тау-кен ісі
- Транспорт
- Туризм
- Физика
- Философия
- Халықаралық қатынастар
- Химия
- Экология, Қоршаған ортаны қорғау
- Экономика
- Экономикалық география
- Электротехника
- Қазақстан тарихы
- Қаржы
- Құрылыс
- Құқық, Криминалистика
- Әдебиет
- Өнер, музыка
- Өнеркәсіп, Өндіріс
Қазақ тілінде жазылған рефераттар, курстық жұмыстар, дипломдық жұмыстар бойынша біздің қор #1 болып табылады.
Ақпарат
Қосымша
Email: info@stud.kz