Жоғарғы мектеп студенттеріне патриоттық тәрбие берудегі халықтық тәрбие дәстүрлерін пайдалану

ӘЛ-ФАРАБИ АТЫНДАҒЫ ҚАЗАҚ ҰЛТТЫҚ УНИВЕРСИТЕТІ

ФИЛОСОФИЯ ЖӘНЕ САЯСАТТАНУ ФАКУЛЬТЕТІ

ЖАЛПЫ ЖӘНЕ ЭТНИКАЛЫҚ ПЕДАГОГИКА КАФЕДРАСЫ

МАГИСТРЛІК ДИССЕРТАЦИЯ

ЖОҒАРҒЫ МЕКТЕП СТУДЕНТТЕРІНЕ ПАТРИОТТЫҚ ТӘРБИЕ БЕРУДЕГІ ХАЛЫҚТЫҚ ТӘРБИЕ ДӘСТҮРЛЕРІН ПАЙДАЛАНУ

Орындаған

І курс магистранты А. А. Ишанходжаев

КІРІСПЕ

Зерттеу тақырыбымыздың өзектілігі: Қазақстан Республикасы өзінің тәуелсіз мемлекет бола алатындығын бүкіл әлемге дәлелдеді. Ендігі басты міндет - осы мемлекетіміздің өркендеп өсуі. Халықтық әлеуметтік - экономикалық жағдайын көтеру.

Осыған байланысты жоғары мектеп студенттерінің патриоттық тәрбиесі педагогикадағы аса бір күрделі де көпжақты мәселе.

Қазақстанды «Отаным» деп таныған әр азаматтың осыған өз әлінше үлес қосуы, патриоттық тәрбиенің, ұлттық сана-сезіммен құндылық бағдарды, арман-тілекті қалыптастырудағы ерекше проблемалармен сабақтас болып отыр.

Жастарға патриоттық тәрбие берудің бағдарлы идеаларын Елбасы Н. Ә. Назарбаевтың «Қазақстан 2030» Қазақстан халқына жолдауының «Қазақстан мұраты» деп аталатын бөлімінде: «Біздің балаларымызбен немерелеріміз, бабаларының игі дәстүрін сақтай отырып қазіргі заманғы нарықтық экономика жағдайында жұмыс істеуге даяр болады. Олар бейбіт, абат, жылдам өркендеу үстіндегі күллі әлемге әйгілі әрі сыйлы өз елінің патриоттары болады» - деп қазіргі жастардан үлкен үміт артып отыр [1] .

Қазақстан Республикасының «Білім беру туралы» заңында «Білім беру жүйесінің міндеттері азаматтық пен елжандылыққа, өз отаны Қазақстан Республикасына сүйіспеншілікке, мемлекеттік рәміздерді құрметтеуге, халық дәстүрлерін қастерлеуге тәрбиелеу» деп атап көрсетілген [2] .

Жаңа ғасырдың объективті даму ерекшеліктері қоғамның әртүрлі кезеңдердегі педагогикалық процесте өзгеріске түсе отырып патриоттық тәрбиенің мазмұнын, оның оқу тәрбие процесіндегі рөлі мен орнын анықтап, міндеттерін нақтылады.

Мемлекетіміз егемендігін алған жылдарында -ақ патриотизм ұғымы, оның мазмұны төңірегінде пікір талас жүріп келеді. Патриотизм, патриоттық тәрбие мәселелері жөнінде «Қазақстандық патриотизм», «Ұлттық патриотизм», «Ұлтжандылық» деген ұғымдардың мазмұндық құрылымы туралы жарық көрген Психологиялық және педагогикалық әдебиеттерді мерзімді педагогикалық басылымдарды, ғылыми еңбектерді зертеу, педагогика тарихында жоғары мектеп студенттерін патриотизм мен интернационализм рухында тәрбиелеуде айтарлықтай тәжірибе жинақталғанын көрсетеді.

Студент жастардың патриоттық тәрбиесінің теориясына В. А. Сухомлинский, А. В. Луначарский, С. Т. Шацкий, Ю. К. Бабанский, Э. И. Моносзон т. б. зерттеулерде дәлелденген.

Жастарды патриоттық тәрбиенің ғылыми теориялық, және әдістемелік негіздерін Б. Т. Лихачев, Н. И. Болдырев, Э. Г. Абрамян, В. Ф. Фарфоровский, М. Г. Агаев, Н. Н. Агеенко, С. М. Ахмедов, О. Бозоров, С. Дустов, С. А. Каримбеков, т. б зертеу жұмыстарында қарастырылған.

Қазақстанда ұлттық тәрбие дәстүрлері мен білім беру саласының әр-түрлі проблемаларына қатысты М. Н. Сарыбеков, А. Табылдиев, Б. А. Әлмұхамбетов, Т. Тәжібаев, Қ. Құнантаева, А. Сембаев т. б. қарастырған. Олар тәрбие жұмыстарының мазмұнына, жастардың патриотизмін халық педагогикасының тәрбие дәстүрлері негізінде, майдангер жазушылардың еңбектері негізінде қалыптастыру мәселелері зерттеледі. С. Иманбаева, Е. Жұматаева, Т. Тұрлығұлов, А. Бейсембаева т. б.

Еліміздің тәуелсіздік алуы әлеуметтік, экономикалық, саяси жағдайдың түгелімен өзгеруіне ықпал етуде. Сондай-ақ халқымыз өз ерекшелігін атап айтқанда тілін, дінін, салт-дәстүрін, отанын қорғап, рухани мұраларын сақтауы педагогикалық білім беруді талап етеді. Патриотизм мәселесі өзекті мәселелердің бірі болған және қашанда өзектілігін жоймақ емес. Адам баласы қандай да болмасын тәрбие түрлерінің негізгі мазмұнын, бағытын отбасынан алатыны анық. Отбасы кішкене мемлекет деген ұғым бар. Бұл кішкене мемлекеттің негізгі қызметі -осы мемлекеттің әлеуметтік, экономикалық, саяси жағдайын реттестіріп отыру және оны қорғау. Демек, өмірге ұрпақ әкеліп, оны қоғамдық ортаға сай, ақылды, парасатты, адамгершілікті, отан сүйгіштік қасиетін бойына сіңірген тұлға ретінде тәрбиелеу ең алдымен отбасының және оқу орындарының міндеті.

Патриоттық тәрбиенің мазмұны Кеңес Одағы тұсында ″әскери″ патриотизмге негізделіп, ″ ұлттық патриоттық сана-сезім ″ ескерілмеген болған. Қазіргі таңда тәрбиенің мақсаты, мазмұны әдіс-тәсілдерін өзгертіп, жаңартуды талап етеді.

Арнайы бір пәндер негізінде патриотизмге тәрбиелеу мәселелерін А. К. Ахметов, К. Г. Қожабаев, Е. Жұматаева, ал жеке тұлға негізінде патриоттық тәрбие беру С. Ешімхановтың, С. Т. Иманбаеваның (Әлия мен Мәншүк ерліктері арқылы), Д. С. Құсайынованың, Н. Ә. Түйебақованың (М. Ғабдулиннің ерлігі арқылы) ғылыми зерттеу жұмыстарында талданған. Оқушыларды әлеуметтік-азаматтық және интернационалдық тәрбие беру мәселелерін Ж. Мақатова, Н. И. Қойшыбаева, И. А. Меликова қарастырған болса, әскери -патриотизмге тәрбиелеудің дамуын С. Нұрмұқашева, кеңес дәуіріндегі патриотизмнің дамуына ақпарат құралдарының әсерін Л. С. Ахметова зерттеген.

Жоғарыдағы ғылыми талдаулар арқылы жастарды патриотизмге тәрбиелеудің кешегісі мен бүгінгісінің арасындағы өзгешелік пен ғылыми-әдістемелік ұсыныстардың аздығы арасында және патриотизге тәрбиелеудің құндылықтар компонентінің мазмұнынының ашылмауы арасында қарама-қайшылық туындайды.

Бірақ бұл еңбектерде орта мектеп оқушыларымен жоғары мектеп студенттерін патриотизмге тәрбиелеудің кейбір тұстары мен кезеңдері ашылғаны мен жалпы Қазақстандық оқу орындарында студенттерді патриотизмге тәрбиелеудің даму тарихы толық зерттелмеген. Нақтырақ айтқанда қазақ халық тәрбие дәстүрлерінің студенттердің патриотизмін қалыптастырудағы мүмкіндіктері анықталмағанын, ғылыми-әдістемелік нұсқаулардың жоқтығын көрсетеді.

Осындай мүмкіндіктердің шешімін табу мақсатында студенттердің адамгершілік қасиеттері мен отан сүйгіштік сезімдерін қазіргі заман талабына сай тәрбиелеу мәселесін айқындау мақсатында зерттеу тақырыбын «Жоғары мектеп студенттеріне патриоттық тәрбие берудегі халықтық тәрбие дәстүрлерін пайдалану» деп таңдауымызға негіз болды.

Зерттеудің мақсаты: Жоғары мектеп студенттеріне патриоттық тәрбие берудегі. Халықтық тәрбие дәстүрлері негізінде тарихи-педагогикалық сипаттама беріп, теориялық тұрғыда негіздеу және әдістемесін жасап, студенттерді отаншылдыққа, ұлтжандыққа, патриотизмге тәрбиелеудің жаңа мазмұнды бағыттарын анықтау.

Зерттеу объектісі: Жоғары мектептердің оқу тәрбие процесі. Зерттеу пәні: Жоғары мектеп студенттеріне патриоттық тәрбие беруде халықтық тәрбие дәстүрлерін пайдаланудың тәрбиелік процесі.

Міндеттері:

- студенттерге патриоттық тәрбие беруде халық тәрбие дәстүрлерін пайдаланудың бағыт-бағдарлары мен мәнін, мазмұнын анықтау.

- «патриотизм», «ұлтжандылық», «ұлттық патриотизм», «Қазақстандық патриотизм» ұғымының теориялық мәнін айқындау.

- жоғары мектеп студенттерін халық тәрбие дәстүрлерін пайдалану негізінде «Қазақстандық патриотизмге» тәрбиелеудің ғылыми-әдістемелік үлгісін жасап ұсыну.

Зерттеу болжамы: Патриоттық мазмұндағы халық тәрбие дәстүрлері арқылы жоғары мектеп студенттеріне патриоттық тәрбие берудің тиімділігі артады, егерде патриоттық тәрбие беру мазмұнында халық тәрбие дәстүрлерін пайдалануды студенттерге сабақтан тыс іс-әрекеттерде жүйелі бірізділікте меңгертілсе, және негізгі «Патриотизм», «Ұлттық патриотизм», «Қазақстандық патриотизм» ұғымдарының мәні, мазмұны анықталса, онда жастарды ұтжандылыққа, ұлттық құндылықтарды бағалауға, патриоттыққа тәрбиелеу бағыттарын, мазмұндарын айқындауға мүмкіндік беріледі.

Өйткені бұның бәрі, студенттердің патриоттық мазмұндағы халықтық тәрбие дәстүрлерін пайдалану көзқарасы мен қызығушылығын арттырады, ұлттық сана-сезімін, адами қасиеттерін қалыптастыру жолдары анықталып, үлгісі жасалады.

Теориялық мәнділігі:

1. Студенттерге патриоттық тәрбие берудегі халық тәрбие дәстүрлерін пайдаланудың педагогикалық негізін анықталды;

2. Жоғары мектеп студентеріне патриоттық тәрбие беруде халық тәрбие дәстүрлерін пайдаланудың ғылыми

- теориялық негіздерін анықтау.

3. Студенттерге патриоттық тәрбие беруде халық тәрбие дәстүрлерін пайдаланудың үлгісін жасау және оны жүзеге асыру.

Зерттеудің практикалық мәні: Жоғары мектеп студенттеріне

Патриоттық тәрбие беруде халықтық тәрбие дәстүрлерін пайдалануды анықтауда зерттеудің негізгі қағидалары мен тұжырымдамалары жоғары мектептерде қолдануға болады.

Зерттеуден күтілетін нәтиже: Жоғары білім беретін мектептерде

студенттерге патриоттық тәрбие берудегі халық тәрбие дәстүрлерін пайдаланудың негіздерін қалыптастыру, оқу-тәрбие жұмысына пайдалану.

1 Қазіргі таңда жоғары мектеп студенттеріне патроиоттық тәрбие берудің ғылыми-теориялық негіздері

1. 1 Патриоттық тәрбие беру мәселесінің педагогика ғылымында зерттелуі

Қазіргі тәуелсіз Қазақстан жағдайында жастарға білім және тәрбие беретін жоғары оқу орындарының алдына қойылатын ерекше талап-еліміздің ертеңін ойлайтын қасиетті азамат қалыптастыру. Студенттердің сана - сезімін ұлттық патриотизмін ояту қазір қоғамдағы тәрбиенің алға қойған негізгі мақсаты болуы қажет. Бұнда ұлттық құндылықтарды студенттердің бойына сіңіріп тәрбиелеу екендігінде ешқандай күмән жоқ.

«Адамға ең бірішінші тәрбие берілуі керек, тәрбиесіз берілген білім - азаматтың қас жауы, ол келешекте оның барлық өміріне апат әкеледі», - депті Әл-Фараби бабамыз [3, 17] . Осыдан өз тағдырын өзі шешуге қолы енді жеткен халқымызға ұлттық рухани болмысты дұрыс қалыптастыру аса қажет екендігін байқаймыз.

Елбасы Н. Ә. Назарбаевтың 2030 - стратегиялық бағдарламасының «Қазақстан мұраты » деп аталатын бөлімінде - еліміздің тұтастығын, оның тыныштығын яғни мемлекетімізге қауіп төндіретін қандай да болмасын ішкі және сыртқы күштерден сақтау міндетінің өзі, жастарымыздың отаншылдық, елжандылық, патриоттық рухта тәрбиелеуді жүктейді [1] . Қазақ халқының біртуар ұлдарының бірі- Бауыржан Момышұлы : «Патриотизм Отанға деген сүйіспеншілік, жеке адамның аман саулығы, қоғамдық, мемлекеттік қауіпсіздікке байланысты сезіну, әр адам өзінің мемлекетке тәуелді екенін, олай болса мемлекетті нығайту жеке адамдарды күшлейту екендігін мойындау», - деген болатын [4, 318] . Міне осылай жас ұрпақ, оның ішінде студент жастардың бойына патриоттық сезімді қалыптастыру, ол үшін патриоттық іс - әрекет ұйымдастыру, бұл шараны іске асыру үшін оқу - тәрбие процесінде патриоттық тәрбие беру қажет. Осылайша студенттердің бойына «ұлттық патриотизмді» қалыптастыруға болдаы.

Ұлттық патротизм - жеке адамның өз халқына деген сүйіспеншілігі. Ерекшелігі, тегі, территориясы, тарихи дәстүрі т. б. жағынан дербес белгілеріне байланысты. Патриоттық сезім тәрбие арқылы қалыптасады, ол жетіліп патриоттық сана түріне айналады. Сонда ғана жеке адам ө ұлтына тән ерекшеліктерді түсініп, сезініп, өз ұлтының бабаларының қаиеттерін бойына жинақтайды.

Бүгінгі күні тәуелсіздікке қол жеткізіп отырған егеменді елімізді дамыту мен қорғау міндеттерінің тереңдей және күрделене түсуіне байланысты, патриоттық тәрбие мәселелеріне басты назар аударудың қажеттігі артып отыр.

Патриоттық тәрбиенің мақсаты - халық педагогикасы негізінде тұлғаның немесе әлеуметтік топтың патриоттық іс- әрекетке саналы түрде ұмтылысын сипаттайтын саяси- моральдық, кәсіби, психологиялық және дене қасиеттерін қалыптастыру болып табылады.

Отанына деген сүйіспеншілікті қалыптастыру мәселесі - бүгінгі күннің білім беру жүйесі алдында тұрған маңызды міндеттерінің бірі. Халқымыздың отансүйгіштік, патриоттық туралы мұрасының даму тарихына үңілер болсақ, ХV - ХVІІ ғасырлардағы Асан қайғы бастаған, Ақтамберді, Доспамбет, Шалкиіз, Бұхар, Махамбет т. б. ақын - жыраулардың поэзиларындағы тәлімгерлік ой-пікірлерінен көреміз [5, 59] . Халқының қаситтерін ардақтайтын сезім өзі келмейді, жоқтан жаралмайды. Туған жерінің топрағынан, ана сүтінен, тәрбие арқылы ұйыған ұлтжандылықтың арқасында қалыптасатын сезім.

Жалпы ұрпақ тәрбиесінде ұлттық ерекешеліктерде, халықтық педагогика құндылықтарын есекере отырып тәрбиелеудің тұтас жүйесін жасауда өткен ғасырдағы көрнекті ағартушы - педагогтардың, соның ішінде Ш. Уәлизанов, А. Құнанбаевтың, Ы. Алтынсаринның, М. Жұмабаевтың жжәне тағы басқалардың да маңызды ой - пікірлері, отансүйгіштік, патриоттық туралы қағидалары қазіргі кезде өз жалғасын табуда.

Қазіргі жағдайда патриоттық тәрбие процесінде идеялық сенімділік, өз Отанына, ана тіліне, еліне, жеріне, мәдениеті мен салт-дәстүріне деген сүйіспеншілік, жалпы ұлттық мақтаныш, өз халқының тағдыры үшін жоғары жауапкершілік, туған Отанының экономикалық, ғылыми, моральдық - саяси және әскери элементтерін дамытуға ұмтылыс, оны идеологиялық және саяси жағынан қорғауға даярлық қалыптасады.

Егеменді елдің қуатты өндірістік күштері және өндірістік қатынастарын дамыту патриоттық тәрбиенің экономикалық негізін құрайды. Әлеуметтік - саяси негізге тқоғамдық және мемлекеттік құрылыс, қоғамның әлеуметтік - саси және идеялық бірлігі, шетел халықтарымен интернацоналистік және достық қарым-қатынас жатады. Тұтастай алғанда, үкіметтің ұлттық патриотизм туралы идеологиясы, дүниежүзілік және қазақ классиктерінің патриотизм ұлттық патриотизм туралы идеялары потриоттық тәрбиенің әдіснамалық негізі болып табылады.

Патриоттық тәрбие педагогика, этнопедагогика, психология, этнопсихология, әскери ғылымдардың ғылыми теориясына сүйенеді, олар жеке адамның патриоттық тәрбиелілігінің мінсіз үлгісін жәнеоған қажетті қасиетті қалыптастырудағы негізгі принциптерді, нысандар мен әдістерді айқындауға мүмкіндік береді. Патриоттық тәрбиенің құралдары болып халықтың, нақты ұлттың және оның қарулы күштерінің еңбек, ұлттық дәстүрлері табылады.

Патриоттық сананы қалыптастыру барысында жеке әңгімелесу мен тағы басқа да әлеументік зерттеулер арқылы қажеттіліктерді зерттеу және оның дамуына жәрдемдесу маңызды, себебі, мұның өзі патриоттық тәрбие мәселелерін тиімді шешуге көмектеседі.

Патриоттық тәрбие процесінде идеялық сенімділік, өз Отанына, ана тіліне, еліне, жеріне, мәдениеті мен салт- дәстүріне деген сүйіспеншілік, жалпы ұлтқа мақтаныш, өз халқының тағдыры үшін жоғары жауапкершілік, туған Отанының экономикалық, ғылыми, моральдық- саяси және әскери әлеуеттерін дамытуға ұмтылыс, оны идеологиялық және саяси жағынан қорғауға даярлық қалыптасады [6, 31] .

Патриоттық тәрбие ең алдымен өз Отанының құндылықтарын танудан басталады. Тәрбие жұмысы барысында өз халқының, ұлтының ұлылығын, олардың тіршілік салтының артықшылық- жетістіктерін, халық саясаты мен жауынгерлер қызметінің прогресшілдігін терең ашып көрсету, студент жастарды ерлік- патриоттыққа тәрбиелеуде ұлттық дәстүрлерді, халықтың Отанын қорғау туралы ілімін насихаттау, өмірдегі жағымсыз салттарды, шовинизмді, вигилизмді және т. б. келеңсіздіктерді дәлелді сынап отыру қажет.

Біздің пайымдауымызша, тәрбие жүйесінде студент жастарымызды халқымыздың рухани және ұлттық құндылықтарын дұрыс бағалауға тәрбиелеу осы білімдерді пайдалануға бағытталуы тиіс. Елбасы Н. Ә. Назарбаев сөзімен айтқанда, патриоттық тәрбие процесінде «әрбір адам біздің мемлекетімізге, оның бай және даңқты тарихына, оның болашағына өзінің сқатысты екенін мақтанышпен сезіне алатындай іс-қимыл жүйесін жасауы қажет. Елдің проблемалары да, келешегі де барлық адамға жақын әрі түсінікті болуы тиіс . . . әрбір адам бала кезінен Қазақстан- менің Отаным, оның мен үшін жауапты екені сияқты, мен де ол үшін жауаптымын деген қарапайым ойды бойына сіңіріп өсетіндей істеген жөн» [7, 27] .

Патриотизмге берілген анықтамалардан, оның жалпы негізгі “Отан“ ұғымында жатқандығын көреміз. Олай болса, қоғамдағы жеке адамдар санасында “Отан“ тусінігінің әртүрлі деңгейде орнығынуына байланысты, патриотизмнің екі деңгейін көреміз:

1. Отан туралы жалпы түсінік. Ол халқының тарихы, дамуы, қорғаныс тәсілдері, патриоттық пікірлер, көңіл-күйі мен салт-дәстүрлері мен саналы сезімі кіреді.

2. Патриоттизмнің теориялық деңгейі. Оған Отанның құрылуы, сақталуы, дамуы, оның егемендігі мен тәуелсіздігі туралы ғылыми білімдерді жете меңгеру жатады. Отанға қызмет ету жөніндегі патриоттық идеялар, патриоттық мінез-құлық нормалары осы теориялық деңгейді сипаттайды.

Отан халық топтары өмір сүріп еңбек ететін белгілі бір саяси, мәдени әлеуметтік және аумақтық орта. Ғалымдар Отан құрылымы үш элементттің берік байланысы ретінде түсіндірілуге тиіс деп, былай көрсетеді.

1. Халық тарихымен ұштасқан, сол халық субъект ретінде тарихты жасаушы ретінде көрінетін туған жері этностық аймағы.
2. Өзінің тілі ұлттық мәдениеті, дәстүрлері бар белгілі бір халық .
3. Мемлекет түрін анықтайтын қоғамдық-экономикалық және әлеуметтік-саяси құрылыс.

Қазақстан ғалымдары патриоттық тәрбие мәселесінде жазған еңбектерінің маңызы зор. Оларға Е. Жұматаеваның “Қазақ майдангер жазушыларының шығармалары арқылы оқушыларға патриоттық тәрбие беру”, С. Иманбаеваның ”Оқушыларды ұлттық жауынгерлік дәстүр арқылы ерлікке баулудың педагогикалық негіздері”, Н. Түйебақованың, Л. Сайдахметованың еңбектерін алуға болады.

Е. Жұматаева Ұлы Отан соғысына қатысып, халқымыздың ерлік дәстүрінен нәр алған Б. Момышұлы, М. Ғабдуллин, Қ. Қайсенов, т. б. майдангер жазушылардың өнегелі өмірі мен ерлік істерінің бүгінгі ұрпақ тәрбиесінде пайдаланудың жолдарын көрсетеді. Ғылыми еңбегінің құндылығы- халықтық педагогика негізінде жазушылар еңбегін пайдалану арқылы оқушыларды отансүйгіштікке тәрбиелеу.

С. Иманбаеваның ғылыми еңбегінің құндылығы- ғылыми тұрғыдан “батырлық”, “батыр”, “ерлік” ұғымдарына анықтама бере отырып, оқушыларда ар-намыс, парыз, борыш, әділдік, адалдық, т. т. қасиеттерді санасына сіңіру көздерін көрсетеді.

Н. Түйебақованың кандидаттық дисертациясында және әдістемелік құралында патриоттық тәрбиенің мәні, мазмұны, құндылығы Қобыланды, Алпамыс батыр жырларындағы патриоттық тәрбие мен Кеңес Одағының батыры, ержүрек, азамат, әрі ғалым, педагог, академик фольклоршы М. Ғабдуллин Отан үшін отқа түскен ерлігі үлгі ретінде берілген.

Тәрбие - халықтың ғасырлар бойы жинақтап іріктеп алған озық тәжірибесі мен ізгі қасиеттерін, жас ұрпақтың бойына сіңіру, дүниетанымын, өмірге көзқарасын және соған сай мінез-құлқын қалыптастыру болса, ал патриоттық тәрбие жеке тұлғаның, әлеуметтік топтың патриоттық іс-әрекеттерін саналы түрде меңгеріп алудағы талпынысын айқындайтын саяси моральдық, кәсіптік психолоиялық, дене шынықтыру сияқты қасиеттерді қалыптастыру. Тәрбие халықтың өзіндік ерекшеліктерін сақтай отырып, әлемдік тәрбие жүйесімен кіріктірілу жағдайында іске асырылғаны абзал. Осыған байланысты тәрбие тұжырымдамасында: ″Әрбір адам ең алдымен өз халқының перзенті, өз Отанының азаматы болуы керек екенін, ұлттың болашағы тек өзіне байланысты болатынын есте ұстап және рухани мұраға ие болуы керек″ деп қортынды жасаған. Демек, қоғамның рухани объективтік сұранысы қанағаттандырылуы қажет.

---

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.

• Іс жүргізу
• Автоматтандыру, Техника
• Алғашқы әскери дайындық
• Астрономия
• Ауыл шаруашылығы
• Банк ісі
• Бизнесті бағалау
• Биология
• Бухгалтерлік іс
• Валеология
• Ветеринария
• География
• Геология, Геофизика, Геодезия
• Дін
• Ет, сүт, шарап өнімдері
• Жалпы тарих
• Жер кадастрі, Жылжымайтын мүлік
• Журналистика
• Информатика
• Кеден ісі
• Маркетинг
• Математика, Геометрия
• Медицина
• Мемлекеттік басқару
• Менеджмент
• Мұнай, Газ
• Мұрағат ісі
• Мәдениеттану
• ОБЖ (Основы безопасности жизнедеятельности)
• Педагогика
• Полиграфия
• Психология
• Салық
• Саясаттану
• Сақтандыру
• Сертификаттау, стандарттау
• Социология, Демография
• Спорт
• Статистика
• Тілтану, Филология
• Тарихи тұлғалар
• Тау-кен ісі
• Транспорт
• Туризм
• Физика
• Философия
• Халықаралық қатынастар
• Химия
• Экология, Қоршаған ортаны қорғау
• Экономика
• Экономикалық география
• Электротехника
• Қазақстан тарихы
• Қаржы
• Құрылыс
• Құқық, Криминалистика
• Әдебиет
• Өнер, музыка
• Өнеркәсіп, Өндіріс