Майлардың қорытылуы мен сіңірілуі



1. Майлардың қорытылуы мен сіңірілуі
2. Майлардың деполануы мен мобилизациясы
3. Майлардың мобилизациясы (липолиз). Майлар мобилизациясының гормональдық реттелуі.
Майлардың қорытылуы – бұл панкреаттық липаза ферменті әсерінен майлардың гидролиздену процесі. Ересек адамдарда майлардың қорытылуы тек ішекте келесі схема бойынша өтеді: «өттің бөлінуі майлардың эмульгирленуі панкреаттық липазаның әсері». Бұл ферменттің әсері үшін келесі жағдайлар қажет: бейтарапқа жақын рН мәні, колипаза белогы. Колипаза панкреаттық липазамен бірге, ұйқы безінде синтезделіп, секреттеледі. Қажетті рН мәні (асқазаннан түскен қышқылдың құрамы) ұйқы безінен бөлінетін бикарбонатпен бейтараптанады.
Липидтердің ыдырауы 12 елі ішекте өтеді. Ол ұйқы безі сөлінен түсетін липаза және өт құрамындағы коньюгирленген өт қышқылдары қатысуымен атқарылады.

Өт. Өт – бұл жасыл-сары түсті, бауыр жасушаларында өндірілетін мицеллалар компоненті құрамды, тұтқыр сұйық. Өт бауырдағы өт қапшығында жиналады. Өттің маңызды компоенттері: өт қышқылдары – 6,2%, өт пигменттері (гем ыдырау өнімдері) – 3,2%, холестерин – 0,5%, фосфолипидтер – 0,5%.
Өттің негізгі қызметі – липидтердің қорытылуы мен сіңірілуіне қатысуы. Өт қышқылдары майларды эмульгирлейді және сондықтан панкреаттық липазаның майларының гидролизін атқаруына мүмкіндік береді. Өттің секреттелуі ағзадан холестериннің артық мөлшерінің шығарылуының негізгі жолы болып табылады. Ол өт қышқылдары (холестериннен бауырда синтезделетін) түрінде де, бос холестерин түрінде де шығарылады. Холестерин гирофобтық зат, сондықтан оны өт қышқылдары өт мицеллалары түрінде ерітілген қалыпта ұсталыып тұрады. Өт қышқылдары мен холестериннің қатынасы 12:1 жуық болады.
Бауырда түзілетін холь және хенодезоксихоль қышқылдары бірінші ретті өт қышқылдары деп аталады. Олар глицин және тауринмен эфирленіп, жұп немесе конъюгирленген өт қышқылына айналады да, сол формада секреттеледі. Бұл олардың гидрофильділігінің артуына әкеледі. Гликохоль қышқылының гидрофильдік бөлігі глицин қалдығы, таурахоль қышқылынікі таурин қалдығы болып табылады. Гидрофобтық бөлігі холестериннің туындылары болып табылады.
Өт қышқылдары синтезінің негізгі реттеуші ферменті, бұл 7-α-гидроксилаза. Оның активтілігі фосфорлану және дефосфорлану, фермент мөлшерінің өзгерістері арқылы реттеледі. Холестерин бұл ферменттің генінің транскрипциясын индуцирлейді, өт қышқылдары оны тежейді. Бұл ферменттің синтезінің активаторына қалқанша безінің Т3 және Т4 гормондары, ал корепрессоры эстрогендер болып табылады. Бұл құбылыс әйелдердегі өт тасы ауруларының ерлерге қарағанда, 3-4 есе жиі кездесетінін түсіндіре алады.
Ішектерде конъюгирленген өт қышқылдары таурин мен глицинді жоғалтып, екінші ретті өт қышқылдарына дезокихоль, литохольға айналады. Адамда ішекке түсетін өт қышқылдарының 95%-ы ішектер арқылы сіңіріліп, қанмен қайтадан бауырға түседі де, өт қапшығына жиналады. Бауырдағы өт қышқылынан өт қышқылдарының ішекке түсіп сіңіріліп, бауырға қан арқылы қайтарылу процесі – энтерогепатикалық айналым деп аталады.
Майлардың эмульгирленуі – бұл қорытылудың міндетті жағдайы, себебі, гидрофобтық субстратты суда ерітілген тамшыға айналдырып, гидролиттік ферменттер липаза әсеріне тартымды етеді. Эмульгирлену өт қышқылдарының қатысуымен, олардың амфофилді болғандықтан, май тамшыларын қоршап күрделі мицеллаларды түзілдіруімен өтеді.
Майлардың гидролизі панкреаттық липаза әсерімен атқарылады. Ол май тамшыларының бетіне сорбтеліп, триацилглицериндердегі (ТАГ) эфирлік байланыстарды ыдыратады. Бұл фермент аса активті емес. Оның активтілігі ұйқы безінде өндірілетін және сөлдің құрамында ішекке түсетін колипаза әсерінен жоғарылайды. Колипаза активсіз проколипазадан ішекте трипсин арқылы түзіледі. Колипаза классикалық активатор емес, ол тек субстратты байланыстырып және оны липазаның активті орталығына жақындатады.
Алғашқыда α-жағдайдағы май қышқылдары бөлінеді. Нәтижесінде, диацилглицерин, сонан кейін фермент әсерінен β-моноглицерин, гидролиздің негізгі өнімі түзіледі. Липидтердің эстеразасы әсерінен моноглицеридтердің бір бөлігі глицерин мен май қышқылдарына бөлініп

Пән: Биология
Жұмыс түрі:  Материал
Тегін:  Антиплагиат
Көлемі: 8 бет
Таңдаулыға:   
Жоспары:

1. Майлардың қорытылуы мен сіңірілуі
2. Майлардың деполануы мен мобилизациясы
3. Майлардың мобилизациясы (липолиз). Майлар мобилизациясының
гормональдық реттелуі.

Майлардың қорытылуы мен сіңірілуі
Майлардың қорытылуы – бұл панкреаттық липаза ферменті әсерінен
майлардың гидролиздену процесі. Ересек адамдарда майлардың қорытылуы тек
ішекте келесі схема бойынша өтеді: өттің бөлінуі майлардың
эмульгирленуі панкреаттық липазаның әсері. Бұл ферменттің әсері
үшін келесі жағдайлар қажет: бейтарапқа жақын рН мәні, колипаза белогы.
Колипаза панкреаттық липазамен бірге, ұйқы безінде синтезделіп,
секреттеледі. Қажетті рН мәні (асқазаннан түскен қышқылдың құрамы) ұйқы
безінен бөлінетін бикарбонатпен бейтараптанады.
Липидтердің ыдырауы 12 елі ішекте өтеді. Ол ұйқы безі сөлінен түсетін
липаза және өт құрамындағы коньюгирленген өт қышқылдары қатысуымен
атқарылады.

Өт. Өт – бұл жасыл-сары түсті, бауыр жасушаларында өндірілетін
мицеллалар компоненті құрамды, тұтқыр сұйық. Өт бауырдағы өт қапшығында
жиналады. Өттің маңызды компоенттері: өт қышқылдары – 6,2%, өт пигменттері
(гем ыдырау өнімдері) – 3,2%, холестерин – 0,5%, фосфолипидтер – 0,5%.
Өттің негізгі қызметі – липидтердің қорытылуы мен сіңірілуіне қатысуы.
Өт қышқылдары майларды эмульгирлейді және сондықтан панкреаттық липазаның
майларының гидролизін атқаруына мүмкіндік береді. Өттің секреттелуі ағзадан
холестериннің артық мөлшерінің шығарылуының негізгі жолы болып табылады. Ол
өт қышқылдары (холестериннен бауырда синтезделетін) түрінде де, бос
холестерин түрінде де шығарылады. Холестерин гирофобтық зат, сондықтан оны
өт қышқылдары өт мицеллалары түрінде ерітілген қалыпта ұсталыып тұрады. Өт
қышқылдары мен холестериннің қатынасы 12:1 жуық болады.
Бауырда түзілетін холь және хенодезоксихоль қышқылдары бірінші ретті
өт қышқылдары деп аталады. Олар глицин және тауринмен эфирленіп, жұп немесе
конъюгирленген өт қышқылына айналады да, сол формада секреттеледі. Бұл
олардың гидрофильділігінің артуына әкеледі. Гликохоль қышқылының
гидрофильдік бөлігі глицин қалдығы, таурахоль қышқылынікі таурин қалдығы
болып табылады. Гидрофобтық бөлігі холестериннің туындылары болып табылады.

Өт қышқылдары синтезінің негізгі реттеуші ферменті, бұл 7-α-
гидроксилаза. Оның активтілігі фосфорлану және дефосфорлану, фермент
мөлшерінің өзгерістері арқылы реттеледі. Холестерин бұл ферменттің генінің
транскрипциясын индуцирлейді, өт қышқылдары оны тежейді. Бұл ферменттің
синтезінің активаторына қалқанша безінің Т3 және Т4 гормондары, ал
корепрессоры эстрогендер болып табылады. Бұл құбылыс әйелдердегі өт тасы
ауруларының ерлерге қарағанда, 3-4 есе жиі кездесетінін түсіндіре алады.
Ішектерде конъюгирленген өт қышқылдары таурин мен глицинді жоғалтып,
екінші ретті өт қышқылдарына дезокихоль, литохольға айналады. Адамда ішекке
түсетін өт қышқылдарының 95%-ы ішектер арқылы сіңіріліп, қанмен қайтадан
бауырға түседі де, өт қапшығына жиналады. Бауырдағы өт қышқылынан өт
қышқылдарының ішекке түсіп сіңіріліп, бауырға қан арқылы қайтарылу процесі
– энтерогепатикалық айналым деп аталады.
Майлардың эмульгирленуі – бұл қорытылудың міндетті жағдайы, себебі,
гидрофобтық субстратты суда ерітілген тамшыға айналдырып, гидролиттік
ферменттер липаза әсеріне тартымды етеді. Эмульгирлену өт қышқылдарының
қатысуымен, олардың амфофилді болғандықтан, май тамшыларын қоршап күрделі
мицеллаларды түзілдіруімен өтеді.
Майлардың гидролизі панкреаттық липаза әсерімен атқарылады. Ол май
тамшыларының бетіне сорбтеліп, триацилглицериндердегі (ТАГ) эфирлік
байланыстарды ыдыратады. Бұл фермент аса активті емес. Оның активтілігі
ұйқы безінде өндірілетін және сөлдің құрамында ішекке түсетін колипаза
әсерінен жоғарылайды. Колипаза активсіз проколипазадан ішекте трипсин
арқылы түзіледі. Колипаза классикалық активатор емес, ол тек субстратты
байланыстырып және оны липазаның активті орталығына жақындатады.
Алғашқыда α-жағдайдағы май қышқылдары бөлінеді. Нәтижесінде,
диацилглицерин, сонан кейін фермент әсерінен β-моноглицерин, гидролиздің
негізгі өнімі түзіледі. Липидтердің эстеразасы әсерінен моноглицеридтердің
бір бөлігі глицерин мен май қышқылдарына бөлініп гидролизденеді. Сондықтан
майлардың қорытылуының өнімі бұл – глицерин, май қышқылдары және
моноацилглицериндер.
Сіңірілу процесі де өт қышқылдарының қатысуымен өтеді. Олар холестерин,
май қышқылдары, моноацилглицериндерден тұратын ерігіш комплексті түзеді. Ол
гидролиз өнімдерін ішектің шырышты торшаларына өтуіне жағдай жасайды.
Өт қышқылдары қан ағысы арқылы бауырға жеткізіледі, сонан соң өт
құрамында ішекке секреттеледі немесе бауыр → ішек → бауыр айналысына
түседі. Бірақ тәулігіне 0,3 г-ға жуық өт қышқылдары сіңірілмейді, нәжіс
құрамында шығарылады. Бұл жоғалтылған өт қышқылдары бауырда холестериннен
синтезделу есебінен толық толықтырылады.
ТАГ-лердің ресинтезі ыдыраған өнімдерден ішектің шырышты торшаларында
өтеді. Ресинтез процесінде құрамы ағзаның майларына ұқсас ТАГ-дер түзіледі.

МАГ ДАГ
ТАГ

α СH2-OH α СH2-OH
α СH2-O-CO-R1


β CH-O-CO-R2 β CH-O-CO-R2
β CH-O-CO-R2


α CH2-OH α CH2-O-CO-R3
α CH2-O-CO-R3

R1-CO-S-KoA HS-KoA R3-CO-S-KoA HS-KoA

Ресинтезделген майлар лимфа жүйесі арқылы тек липопротеиндер құрамына
қосылғаннан кейін ғана тасымалданады. Ішектерде ЛП-лардың екі түрі
түзіледі: ХМ-дар және аз мөлшерде ТӨТ ЛП ХМ құрамында экзогендік майлар мен
ұлпаларға жеткізіледі. Энтероциттерде түзілген ЛП-лар жетілмеген ХМ болып
табылады және экзоцитоз жолдарымен алғашқыда лимфаға түседі. Ол арқылы
үлкен қан айналу шеңберіне бауырды айналып өтіп түседі. Қанда жетілмеген Х-
дар апобелоктар С ІІ мен Е-ні құрамына қосып жетілген ХМ-дарға айналады. ХМ
қысқа өмір сүретін бөлшектерге жатқызылады, жартылай өмірінің кезеңі 0,5-2
сағат.
Липопротеинлипаза (ЛП-липаза) – экзогендік майларды май ұлпаларының
қабылдауын қамтамасыз ететін фермент. ЛП-липаза тамырлардың эндотелиінде
орналасқан, қан ағынындағы ХМ-дармен әсерлеседі және жасушаға түскен ТАГ-
дерді глицерин мен май қышқылдарына гидролиздейді. ТАГ-дердің алынуының
мөлшері бойынша, ХМ-дар қалдық ХМ-дарға айналады және бауырға түседі (сур.
5). Май ұлпасында ТАГ-дің гидролизі өнімдерінен қайтадан майлар ресинтезі
өтеді (екінші ретті). Ол сол жерде қажет болғанға дейін деполанады.
Майларға қажеттілік 50-100 гтәулік және оның мөлшері қоректену мен
энергия жұмсалуына тәуелді болады.

Сур.4. Липопротеиндердің тасымалдаушы қызметі.
Майлардың қорытылуы мен сіңірілуі негізгі құбылыстары келесі схемадан
байқалады:
Майлар қорытылуы Тағам майлары

(эмульгирленуі, гидролизі) өт
қышқылы
тұздары

Эмульгирленген май

панкреаттық липаза

колипаза

Гидролиз өнімі

ДАГ
өт қышқылы

МАГ (80%)
Мицеллалар түзілуі және
ішектің қабығында
сіңірілуі

Қоспалы мицелла

___________________________________ _______________________________

Майлардың ресинтезі 2 ацил-КоА

H2C-OH
H2C-O-CO-R1

HC-O-CO-R2
HC-O-CO-R2

H2C-OH
H2C-O-CO-R3
HS-KoA
Майлардың ХМ
құрамына жиналуы
апо В-48

ХМ жетілмеген

___________________________________ _______________________________

Жетілген ХМ
түзілуі апо С-ІІ апо С-ІІ
апо В-48
апо Е
апо Е

Майлардың деполануы мен мобилизациясы
Ағзадағы майлардың көзі:
1. Тағамдық май (экзогендік).
2. ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
Көмірсулар мен липидтердің алмасуының клиникалық биохимиясы. Клиникалық медицинадағы биохимиялық анализдер
Зат алмасудың типтік бұзылыстары
Нәруыздардың алмасуы
Зат алмасудың біртектес бұзылыстары
Майда еритін дәрумендер
Көмірсулардың алмасу жолдары
Өңеш
Липидтер
Аминақышқылдары – белоктың структуралық элементі
Асқорытудың маңызы және оның дамуы
Пәндер