Инвестициялық қоржын

Пән: Қаржы
Жұмыс түрі: Дипломдық жұмыс
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 61 бет
Таңдаулыға:

Мазмұны

Кіріспе

1 . Инвестициялық қоржынды құру туралы мәселесі

1. 1 . Инвеистициялық қоржынның түсінігі және экономикалық мағынасы

1. 2. Қоржынды инвестиция

1. 3. Бағалы кдғаздардың инвестициялық қасиетіне техникалық және іргелі талдау жасау

1. 4. Бағалы қағаздар - қарыз міндеттемесі, жіктелуі және негізгі түрлері……

2. Оптималды ивестицициялық қоржынды құру мәселесі

2. 1. Инвестициялық қоржындардың моделдері

2. 2. Оптималды қоржын құрудағы Марковиц моделі

2. 2. 1. Инвестициялық қоржынға байланысты тәуекелділіктер

2. 2. 2. Бағалы қағаздар қоржынын диверсификацциялау

2. 3. Шарптың индекс моделі

3. Бағалы қағаздар қоржынын құру және оптимизациялау

3. 1. Мемлекеттік облигациялар қоржынын құрлымын оптималды құру

3. 2. Акциялар қоржынын құрлымын тиімді құру

Қорытынды

Қолданылған әдебиеттер

Кіріспе

Экономика саласындағы және басқа өндірісті - шаруашылық қызметіндегі кезкелген кәсіпорынның, жаңа немесе бар негізгі өндіріс қорларына сонымен қатар материалды және материалды емес активтерді құру үшін олар инвестициялау керек. Осыған байланысты менеждмент, экономика мен өндірісті және басқа кәсіпорындары мен шаруашылықтарды, қаржылық - банк қызметін бақару саласындағы мамандар инвестициялау және инвестиция қызметімен жақсы таныс болуы керек.

Осы жымыстың басты мақсаты бағалы қағаздардың оптималды қоржынын стаистикалық мәліметтер көмегімен, математикалық моделдерді қолданып шығаруы. Осы мақсаттарға жету үшін келесі мәселелер қарастырылды:

Инвестиция мәні, инвестиция түрлері және инвестициялық қоржын
Бағалы қағаздар түсінігі және түрлері
Бағалы қағаздар қоржыны және оның табыстылылығы мен тәуекелділігі
Қоржынды құру негізінде инвестордың стратегиясы
Оптималды қоржынды таңдау мәселесі

Жүмыстың көп бөлігінде, мен бағалы қағаздар қоржынынның табыстылығы мен тәуекелдігіне көңіл бөлдім, сонымен қатар бғағлы қағаздар қоржынынын оптимизациялау.

Берілген жұмыс актуалды болып табылады, себебі экономикалық есептерді шешуде компьютерлік бағдарламаудың ролі арттырғанына байланысты. Әртүрлі экономикалық моделдер үшін соның ішінде бағалы қағаздарқоржынын оптимизациялау үшін бірнеше программалық өнімдер жасалынды .

Әрбір эмитент көп жылдық статистикалық базасы мен инвестициялау обьектілерді кең түрде таңдауы, классикалық қоржын құру үшін типті екі шартқа жауап береді. Қазақстанның қор нарығының бірнеше жыл істеуі және айнылымдағы корпаративті ликвидті бағалы қағаздар саны әлі көп емес. Осыған байланысты бір біріне мүлдем ұқсас емес қоржындарды моделдеуге мүмкіндік жоқ.

1952 жылы Г. Марковиц өзінің негізгі жұмысында, инвестицияға деген негізгі көз қарасы жаңа кезеңдегі қоржынды құру теориясы болып табылады. Марковицтің көз қарасы бойыншаинвестор белгілі бір уақытта нақты ақша соммасын инвестициялайды. Марковицц моделі көмегімен мемлекеттік облигациялардан тұратын қоржынды оптимизациялау болыптабылады.

1960-шы жылдары Уильям Шарп бірінші болып АҚШ акция нарығының регрессионды анализін жүргізді. Қыйын жұмыс істемеу үшін Шарп индексті моделді ұсынды. Сонымен ол қоржын құруда жаңа әдістті тапқан жоқ, ал тек қана мәселені, келтірілген шешімді табуды жеңілдетті. Шарп β-факторын еңгізді, ол қазір уақыттағы қоржын теориясында басты болып табылады.

Отандық әдебиет негізінен нақты инвестициялық жобалаудың инвестициялық тиімділіктің экономикалық бағалаудың әдістері мен методологиясын ашу және нақты инвестицияны басқару туралы арналған. Бағалы қағаздар қоржынын оптималды құру мәселелері туралы отандық әдебиет жоқ деуге де болады.

1. Инвестициялық қоржынды құру туралы мәселелері

1. 1. Инвеистицияның түсінігі және экономикалық мағынасы

Инвестиция - Қазақстанның экономикасының нарықтық экономикасына өту кезінде пайда болған жаңа термин.

Орталықтан жоспарлау жүйесінің шеңберінде «жалпы капиталдық салынымдар» деген түсінігі колданылатын, осы түсінігі бойынша жаңа құрылыс пен қайта өңдеуге, шаруашылық жүргізіп отырған кәсіпорындарының кеңейуі мен техникалық қайта (өндірістік капиталдық салынымдар), тұрғын үй мен күнделікті-мәдени құрылысына (өндірістік емес капиталдық салынымдар) жұмсалатын барлық қаржылық құралдар түсіндірілетін.

Инвестиция, - бұл ақша құралдары ретінде, мақсаттық банкілік салынымдар, пайлар, акциялар және де басқа құнды қағаздар, технологиялар, машиналар, қондырғылар, тауар белгісіне лицензиялар, пайда табу мақсатындағы кәсіпорындарының қызметінің объектісіне салынатын интелектуалды бағалықтары, несиелер, кез-келген мүлік немесе мүліктік құқықтары және осының бәрі - пайда табу мен әлеуметтік жақсы әсерлерге жету мақсатында анықталады. Осы тұрғыда инвестицияның түсінігі нарықтық мазмұнына едәуір жақын келеді.

Келтірілген анықтамалар нарықтық және жоспарлық жүйелерінде инвестицияның мәнін түсінуінде әртүрлілікті көрсетеді. Инвестицияландырудың қаржылық және басқа түрлердің бар екендігін отандық экономикалық ғылым қарастырмады, өйткені ресурстардың бөлінуі әкімшілік жүйесі жағдайында мешіктің бір түрімен жүзеге асатын. Жоспарлық экономика жағдайында инвестициялар залал түрінде көрініп, шығындар ағымынан тек бір уақыттық мінезімен айырықшаланатын. Капиталдық салынымдар инвестициянының синонимы болып табылмайтынын экономикалық ғылым мен оның іске асуы куәландырады, берілген терминдер ұқас емес. Капиталдық салынымға қарағанда инвестицияның түсінігі әлде-қайда кең болып келеді. Батыс әдебиеттерінде басты назарды нарық қорын қарастыруына аударылады, себебі нарық экономикасы дамыған елдерде (АҚШ, Канада, Ұлыбритания, Жапония) инвестицияландыру бағалы қағаздар арқылы іске асады. Қазіргі таңда отандық тәжірибеде екі термин да қолданылады.

«Инвестиция» термині іnvestіre латын сөзінен жамылдыруды қалыптасады. Бұл термин ғылыми публицистистикалық әдебиеттерінде кең қолданылады. Ғылыми әдебиеттерінде инвестицияны анықтауында әр-түрлі әдістер бар. Пол Самуэльсон инвестицәияландыру туралы былай жазады: Біздің «таза инвестицияландыру» немесе капитал құрылуын атауымыз қоғамның нақты капиталының таза өсімін білдіреді (ғимараттар, қондырғылар өндіріс-материалдық запастар және т. б. ) . Бұл кісінің инвестицияландыру туралы айтуы бойынша, жерді сатып алу, қолданыста жүрген құнды қағаздар немесе меншіктің кез-келген түрі болып табылады. Экономистер үшін бұл тек таза трансферттік операциялар. Яғни біреуі инвестицияландырса, басқа біреуі . Таза инвестицияландырудың тек қана таза нақты капитал қалыптасқан кезде ғана орын алады.

У. Шарп инвестицияны келесі түрімен анықтайды: Нақты инвестициялар әдетте қандайда - бір материалдық - көрнекті активтердің түріне инвестициялауын білдіреді, жер, қондырғылар, зауыттар сияқты. Қаржылық инвестициялар қағазда жазылған келісім шарттарды кәдімгі акциялар мен облигациялар сияқтыны білдіреді. Қарапайым экономикаларда инвестицилардың негізгі бөлімі нақтыға жатқызылса, қазіргі дәуірдің экономикасында инвестициялардың үлкен бөлігі қаржылық инвестициялармен көрсетіледі. Қаржылық инвестициландыру институттарының жоғары дамуы нақты инвестицияның өсуіне мағыналы дәрежеде әкеледі. Ереже бойынша бұл екі түрі бәсекелес емес, бір-бірін толықтырушысы болып келеді. В. Бочаров инвестицияны тұтынуға жұмсалана алмайтын табыстың бөлігі деп түсінеді. Инвестициялық ресурстар инвестициялық іскерліктің нақты объектілеріне трансформацияланып, капиталдық құнының өсімі табыс немесе әлеуметтік әсер түріндегі шығуы.

Экономикалық және қаржылық көзқарастары бойынша инвестицияландыру болашақта таза пайдаға жету үшін және бұл пайданы бастапқы салынған капиталдан асырып түсіру мақсатымен ұзақ мерзімді экономикалық ресурстарды салу деп анықталады. Капиталдық салынымның ортақ анықтамасы: Инвестицияландыру, бүгінгі қажеттіліктердің қанағаттандырылуын инвестициялық игіліктердің көмегімен қажеттіліктердің болашақта қанағаттандырылуының күтіміне айырбастауды білдіреді.

Инвестиция - бұл ақшаны орналастыра алатын кез-келген құрал, және осы ақшаның құнын сақталуына немесе көбеюіне есептеліп және табыстың өсуін қамтамасыз ету. Бос ақша құралдары - инвестиция болып табылмайды, себебі қолма-қол ақшаның құны инфляциямен желініп, ешқандай да бір табысты қатамасыздандырмайды. Түрлі факторлармен айырықшаланатын капитал орналастыруының әр-түрлі түрлері бар: құнды қағаздарына мен жылжымайтын мүлікке; қарыздық міндеттмелеріне; опциондар мен акциялаға; шағын немесе үлкен тәуекелімен; қысқа немесе ұзақ мерзімге; тікелей және жанама.

Инвестициялардың жіктелуінде негізделген түрлі белгілер оның экономикалық табиғатын жақынрақ түсіндіреді. Белгілері ретінде мыналар қолданылады:

инвестициялардың түрлері;
құралдардың салыну объектілері;
инвестицияландырудағы қатысу мінезі;
инвестицияландару кезеңдері (периодтары) ;
меншік түрлері;
инвестордың қатысу түрлері;
тәуекел дәрежесі;
ұдайы өндіріс түрлері.

1. Инвестициялардың түрлерін келесідей бөледі:

Ақша құралдары, салынымдар, пайлар, акциялар және басқа да құнды қағаздар;
Жылжымайтын және жылжымалы мүлік;
Авторлық құқық, тәжірие мен басқа да интелектуалды бағалықтармен байланысты мүліктік құқықтар;
Жерді, суды, ресурстарды, үйлерді пайдалану құқығы мен басқа да мүліктік құқықтары;
Техникалық, технологиялық, коммерциялық сауаттылығы арқылы техникалық құжат ретінде толтырылған, қандайда-бір өндірісті (бірақ патенттелген («ноу-хау» емес) ұйымдастыра алу үшін өндірістік тәжірибенің керектігі;

2. Құралдардың салыну объектілері бойынша инвестициялар былай болып бөлінеді:

Нақты инвестициялар немесе, құралдардың материалды активтерге салынуы, яғни нақты инвестициялар - кәсіпорынның негізгі және айналыс капиталын қалыптастыратын материалды және материалды емес активтерге салыным. Материалды активтер - ғимиараттарға, станоктарға, қосымша материалдық бұйымдарға, дайын өнімдерге келтірілген құралдар.
Материалды емес активтер - лицензиялардың, патенттердің, тауар белгісінің, жарнамаға және кадрларды дайындауға кеткен шығындардың құны.
Қаржылық инвестициялар, немесе түрлі қаржылық құралдарға құралдардың салынуы - депозиттер, құнды қағаздар, банктық салынымдар.

3. Инвестициялық процесстерде қатысу мінезі бойынша инвестициялар келесі түрлерге бөлінеді:

Тікелей инвестициялар, бұл инвестордың тікелей қатысуы арқылы инвестицияландыру объектісі мен құралдардың салынымдарын таңдауы, және де, инвестор инвестициялық циклдердің барлық кезеңдеріне, оның ішінде алдынала жүретін инвестициялық зерттеулер мен инвестицияландыру объектілерін жобалау мен соғылуына, дайын өнімнің өндірісіне тікелей қатысты;
Жанама, бұл ақша құралдарын өзінше, неғұрлым тиімді орналастыратын және аккумуляцияландыратын түрлі қаржылық делдалдар арқылы (инвестициялық қорлар және компаниялар) жүзеге асады. Бұндай делдалдар инвестицияландыру объектілерін басқаруында қатысып, ал алатын табыстарын клиенттері арқылы бөледі. Біртұтастылықпен басқарылатын құнды қағаздарға салынымдар, және де, бұны портфельдік деп те атайды.

4. Инвестицияландырудың кезеңдері (период) бойынша инвестицияларды мына түрлерге бөледі:

Қысқа мерзімді, бұл ұзақтылығы бір жылдан аспайды (қысқа мерзімді инвестициялық салынымдар, жинақ сертификаттар) ;
Ұзақ мерзімді, бұның ұзақтылығы бір жылдан көп;

5. Меншік түрлері бойынша инвестициялар мыналарға бөлінеді:

Мемлекеттік емес кәсіпорындардың меншік түрлері, өкіметтік емес ұйымдардың, азаматтардың жеке құралдары;
Мемлекеттік, түрлі деңгейдегі кәсіпорындар мен мекемелердің бюджет көздерінің түрлі деңгейлерімен қаржыландыратын.

6. Инвестордың қатысу түріне байланысты:

Қайта құрылып жатқан кәсіпорындарда толығымен қатыспай (бөліп-бөліп) немесе шаруашылық жүргізіп отырған кәсіпорындардың бөліктерін иелену (шектелген меншік қауымдастығында іскерлік қатынас) ;

Инвестор толық иеленетін кәсіпорындарды құру немесе шаруашылық жүргізіп жатқан кәсіпорындарды өз меншігіне алу;

Жылжымалы немесе жылжымайтын мүлікті акция, облигациялар арқылы немесе басқа да құнды қағаздар түрінде алу;

Табиғат ресурстарын пайдалануына, жерді пайдалану құқығына, басқа да мүліктік құқықтарына концессияны алу.

7. Тәуекелдің дәрежесі бойынша инвестициялар келесі түрлерге бөлінеді:

Тәуекелі жоқ инвестициялар. Мысалы, мемлекет арасында қысқа мерзімді мемлекеттік облигацияларға салынымдар қауіпсіз деп саналады, ал олар бойынша алынған табыс қауіпсіз қойылымын анықтайды, бұл қауіпсіз қойылым инвестициялық тәуекел нүктесін санау ретінде табысты бағалау қолданылады;

Тәуекелді инвестициялар. Инвестициялармен байланысты тәуекел немесе анықталмағандық дәрежесі мысалы уақыт, салыным объектісі сияқты факторларға тәуелді. Инвестицияландыру біткеннен кейін кәсіпорынның жұмыс істеу нәтижесінің өзгеруі инвестицияландырудың мерзіміне және жобаның масштабы мен оның мақсаттарына тәуелді, сондықтан қауіптіліктің дәрежесі нарықтың мүмкін болатын әрекетін шеше алмау болып табылады (жаңа өнім түрін құру, өндіріс шығындарын төмендету, сату көлемін кеңейту, мемлекеттік тапсырыстарын орындау және т. б. ) . Дәрежені бағалау критерилері мыналар болу мүмкін:

Барлық пайда сомасының жоғалту мүмкіндігі. Тәуекел жіберілімді болып табылады;

Жобаның іске асқанынан кейін пайданы жоғалтып қана қоймай жалпы есептемелік табысты жоғалту мүмкіндігі. Тәуекел критикалық болып табылады;

Барлық активтерін жоғалту мүмкіндігі және инвестордың банкротталуы немесе катастрофалық тәуекел.

8. Ұдайы өндіріс келесі түрлердің біреуімен жүзеге асуы мүмкін:

Жаңа алаңдарда және бастапқыда бекітілген жоба бойынша іске асып жатқан жаңа құрылыстар, немесе кәсіпорындардың, ғимараттардың, соғылуы.
Шаруашылық жүргізіп отырған кәсіпорындардың кеңеюі - екіншілерін және келесі кәсіпорындарын, қосымша өндіріс кешендерін және өндірістерді соғу, өндіріс қуаттылығын арттыру мақсатымен жаңа кәсіпорындарды соғу немесе қызмет етіп жүрген кәсіпорындарды кеңейту;
Шаруашылық жүргізіп жүрген кәсіпорынды реконструкциялау - толық немесе бөлшектеп қайта қондырғылауды бір жоба бойынша немесе жаңа өнімнің шығаруының профилін өзгерту мақсатымен моральды тұрып қалған және физикалық жағынан тозған қондырғыларды ауыстырып өндірісті қайта құру;
Техникалық - кейбір цехтардың, өндірістердің, учаскелері өндірісінің техникалық-экономикалық деңгейлерін көтеру үшін бағытталған шара кешендерін жүргізу.

Көрсетілген инвестицияның жіктелуі қазіргі заманның инвестициялық жобалау концепцияларын, жүріп отырған процесстердің жан-жақты бағаларын жақсы түсіну үшін керек.

Кәсіпорынның инвестициялық іскерлігі - бұл кәсіпорынның шаруашылық іскерлігенде маңызды ролін алып және өзіне тән заңдылықтарымен дамып, өз логикасы мен процессі бар объективті процесс, себебі инвестициялар өзінің экономикалық табиғаты бойынша болашақта табысқа жету үшін ағымдағы тұтынудан бас тартуды білдіреді. Сол себептен инвестициялық процесс кәсіпорынның инвестициялық жоспарын анықтауынан басталады, оны таңдауы мыналарға тәуелді:

кәсіпорынның өмір сүру циклының кезеңі;

жалпы дамудың жоспарлары (стратегиялары) ;

инвестициялық ресурстардың ішкі және сыртқы нарықтарының жағдайы;

құралдардың салыну объектісі ретінде кәсіпорынның инвестициялық тартымдылығы.

Бұдан, егер алғашқы көзқараста инвестицияның жүзеге асуы, кәсіпорын жетекшілігінің инвестицияландыруға қатысты өзінше шешім қабылдай алуы кәсіпорынның өз жұмысы деп көрінсе, онда бұндай жағдайда бәрінен бұрын бүндай шешімнің зардаптарын бағалауды үйреніп алу керек, өйткені инвестициялардың жүзеге асырылмауы да өзінші бір түрінің жоспары (стратегиясы) . Инвестициялық жоспары (стратегиясы) былай түсіндіріледі: ұзақ мерзімді мақсаттардың кешені және оларға жетуде анағұрлым тиімді жолдардың таңдауы.

Кәсіпорынның инвестициялық жоспары (стратегиясы) ұзақ мерзімді мақсаттарға бейімделіп, сәйкес инвестициялық жобалар мен бағдарламалардың іріктелудің арқасында ағымдағы шаруашылық қызмет процессінде жүзеге асырылуы тиіс. Инвестициялық жоспардың қалыптасуы күрделі шығармашылық процессін білдіреді, және ол кейбір жағдайлар мен инвестициялық нарықтың коньектурасының тұтас және кейбір сегменттерге бөлгендегі болжауында негізделген. Бұл жоспар (стратегия) әрқашан да экономикалық дамудың жалпы жоспары шеңберінде қалыптасып, онымен мақсаты, кезеңдері, жүзеге асу мерзімі бойынша сыбайласады. 1. 3. 1. кестесінде осындай бір-бірімен байланысу мен сыбайласудың жиеліктің (периодтың) ұзақтылығындағы мысалы келтірілген.

Кәсіпорынның әр-түрлі кезеңдерінде нақтыланған ұзақ мерзімді мақсаттары ретінде мыналар болу мүмкін: белгіленген нормаларға мен пайда көлеміне жету, нарыққа бақылау жүргізудің үлесін және сауда айналымы арқылы масштабты өсіру, жаңа өнімнің өндірісі, өндіріс шығындарын төмендету үшін тозған қондырғыларды ауыстыру, қоршаған ортаны қорғау және т. б.

1. 2. Қоржынды инвестициялау

Инвестициялаудың кең мағнасында ақша және басқа да құралдардың құнын сақтау және оларды көбейту мақсатымен кезкелген үрдіс танылады. Инвестицияға арналған каражаттар инвестициялық капиталды білдіреді. Уақыт өткенімен осы капитал әртүлі нақты формаларда болады. Сол немесе басқа нақты инвестициялық капитал инвестициялық актив деп аталады.

Инвестицциялауға және инвестициялық активтерге берілген анықтамаларынан көретініміз екі фактордың үлесі жоғары олар: уақыт және құн болып табылады. Актив құны уақыт ішінде өзгеретіндігі инвестициялаудың басты принципін құрайды.

Уақытпен байланысты инвестициялау үрдісі тағы бір сипаттама бар ол тәуекелдік. Инвестициялық капиталдың қазіргі кездегі құны белгілі, бірақ келешек құны белгісіз болып отыр. Инвестор үшін осы болашақ құн күтілетін шама болады.

Инвестициялық қоржын деп әртүрлі бағалы қағаздар жиытығы, белгілі бір жеке немесе заң тұлға қатыстыболады. Әдетте нарықтықта Тәуекелділік / Табыстылық деген қатынасымен инвестициялық сапа сатылады, содан кеиін қоржынды басқару үрдісінде осы қатнасты жақсартуға болады.

Қоржын дегеніміз корпоративті акциялардан, әртүрлі қамтамасыздандыру және тәуекелдік дәресімен облигациялар, сонымен қатар бекітілген табысымен мемлекетпен кепілденген, яғни негізгі сомманы және ағымдағы кірістерді алмаудың минималды тәуеклдігімен қағаздар жиынтығы болып табылады. Теориялық қоржын бір ғана қағаздан тұруы мүмкін, сонымен қатар өзінің структурасын бір қағазды басқа қағаздармен алмастыруына болады. Бірақ әрбір бағалы қағаз жеке болғанда осындай мәнге ие болмайды.

Инвестициялау қоржынының басты мәселесі - инвестициялау жағдайын жақсарту, бағалы қағаздар жиынтығына сондай инвестициялық сипаттамаларды беріп қандайын олар тек қана біріктіргеннен ғана жетеді.

Қоржынды құру үрдісінде ғана осындай жаңа инвестициялық сипаттамаларға жетуге болады. Сондықтан, бағалы қағаздар қоржыны инвестрге керекті бір қалыпты тәуекелдігі минималды пайданы әкелетін құрал болып табылады.

Инвесторлар, бағалы әртүрлі қағаздарды сатып алу кезінде белгілі мақсаттарға жетуге үміттенеді, олар келесідей болады:

Салымның ликвидтілігі;
Салымның қауіпсіздігі;

Инвестициялық бағалы қағаздар пайданы пайыз және нарықтық құнның жоғарлау ретінде әкеледі. Қоржын табыстылығы - уақыт арасындағы мәліметтерімен байланысымен сипатталады. Осы кезеңнің ұзақтығы әртүрлі бола алады. Тәжірибеде бекітілген табыстылықты қолданады, яғни табыстылықты, таңдалған базисті кезеңге келтіреді (әдетте жылға) .

Қоржын табыстылығын кезең аралығында осы формула арқылы есептеуге болады:

, (1)

r _p - кезкелген уақыт кезеңіндегі қоржын табыстылығы, %;
W ₀ - кезең басындағы қоржын құны, тг. ;
W ₁ - кезең соңындағы қоржын құны, тг.

Комерциялық банктің қоржынын басқаруы дегеніміз өтімділігі мен пайдалылық арасындағы балансын сақтау болып табылады. Банктің бағалы қағаздар соммасы негізінен оның осы қағаздарды басқара алатындығымен байланысты болады.

Бағалы қағаздың өтімділігі агригирленген көрсеткіш арқылы бағалауға болады:

, (2)

L _A - бағалы қағаз өтімділігінің агрегирленген көрсеткіші;

N _bid , N _ask - сатып алу және сатуға берілген сұраныстар саны, д. ;

P _bid , P _ask - сатып алу және сатудың орташа бағасы, тг.

Салымның қауіпсіздігі дегеніміз инвестицияның қор биржасында әртүрлі толқулардан сақтандыру, табыс алуда тұрақтылық, және өтімділік болып танылады.

Тәуекелділік - дегеніміз шығынға әкелетін мүмкін болатын жағдайдың құндылық көрсеткіші. Әлем тәжірибесінде тәуекелділіктің көптеген классификациясы бар. Ең таралған түрлері ол - жүйелік және жүйелік емес болып табылады.

Жүйелік тәуекелділік - Тұтас қаржы нарығындағы тәуекелділік дағдарысы. Осы тәуекелділік диверсифицияланбайды. Жүйелік тәуекелділік анализінің бағасы дегенде бағалы қағаздар қоржынымен жұмыс істеуге кажетті ме.

Жүйелік емес тәуеклділік нақты қаржы құралымен байланысты болады, осы тәуекелділікті диверсификация көмегімен минималдауға болады. Егер қоржын 10-20 әртүрлі қаржылық құралдардан кездейсок іріктеп жиналған кезде, онда жүйелік емес тәуеклділік минимумға келтіруге болады. Жйелік емес тәуеклділік деңгейі - дегеніміз берілген қаржы құралының сапасын бағалау. .

Тәуеклділіктің деңгейі бойынша бағалы қағаздар түрлері келесідей орналасады: неғұрлым табыстылық жоғары болса, соғұрлым тәуекелділік жоғары болады, және неғұрлым бағалы қағаздың кепілділігі жоғары болса соғұрлым тәуекелділік төмен болады ( 1. 1 сурет) .

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.