Көне жазба ескерткіштеріндегі гуманистік идеялардың көрініс табуы



Қоғамды гуманитарландыру xxi ғасырдың бастамасындағы өркениетті дамудың талабы. Гуманитарландырудың басты міндеті-бүкіл тәрбие, білім беру, оқу-ағарту және мәдениет кешенін гуманистік бағдардағы адам тәрбиесіне жұмылдыру болып табылады(1).
Қазіргі таңда біздің алдымызда қоғамды гуманитарландырудың ең басты негізі-тарихи көзқарасты қалыптастыру және дамыту. Жаңа замандағы жағдай жаңа ұғымдарды, жаңаша ойлауды туғызатындықтан, жұртшылықты жаңаша көзқарас тұрғысынан тәрбиелеу үрдісі жалпы мәдениетті қалыптастыруды қажет етеді. Ал жалпы мәдениетті қалыптастыру процесі оған тән гуманизмді, оның гуманистік табиғатын одан әрі дамытып, адамға тән сүйіспеншілікті білім беру мен тәрбие жүйесіне енгізумен айқындылады. Гуманистік идеяның өте ертеден келе жатқан ұзақ тарихы бар екендігі бәрімізге белгілі. Тәрбиенің гуманистік негізі ертедегі Шығыстың ойшылдары Әл-Фараби , Ж.Баласағұни, М.Қашқари т.б. (2-5) еңбектерінен кеңінен орын алған. Олардың идеялары гуманистік педагогиканың қалыптасып, одан әрі дамуына негіз болды. Олардың негізін салушылар алыс және жақын шетел ғалымдары Я.А.Каменский , Ж.Руссо, И.Г.Песталоцци, К.Д.Ушинский, А.С.Макаренько, В.А.Сухомлинский, Н.К.Крупская және т.б. Қазақ ағартушылары Ш.Уәлиханов, Ы.Алтынсарин, А.Құнанбаев, қазақ зиялылары Ж.Аймауытов, М.Жұмабаев, А.Байтұрсынов, М.Әуезов және т.б. болды.
Сондай-ақ, бүгінгі философтар, психологтар, мен әлеуметтанушылар еңбектерінде де бұл мәселе назардан тыс қалған емес. Мәселен философ Д.Кішібеков гумандық қасиеттердің бірнеше деңгейін философиялық тұрғыдан түсіндірсе,Р.Н.Нұрғалиева гуманизм ұғымының бүгінгі мәнін ашып көрсетеді
Әлеуметтанушылар Б.Аяғанов пен Тәжин және т.б. отбасы өмірін гуманистік тұрғыдан ұйымдастыруда оның құрамы мен жалпы бейнесін айқындайды.
Ал психологтар арасында,Н.Асылбеков, Қ.Жарықбаев, М.Мұқанов, К.Намазбаева, К.Нұрахметов, Қ.Қойбағаров және т.б. гумандық қасиеттердің адам мінез-құлқы мен жүріс тұрысындағы көрінісін зерттеп келеді.
Бүгінгі таңда гумандық қасиеттер педагогикалық ғылымының әр қырынан қарастырылып, зерттелінуде. Атап айтқанда, оқыту процесін пән аралық байланыс негізінде ұйымдастыру арқылы гумандылықты қалыптастыру мәселесін А.А. Бейсенбаева мектебі, халықтық педагогика негізінде гумандық қасиеттерді қалыптастыру мәселелерін С.А.Ұзақбаева мектебі, құндылық бағдар негізінде оқушылар бойында гумандық қасиеттерді қалыптастыру мәселелерін Г.К.Нұрғалиева мектебі, мектеп пен отбасының бірлескен жұмысы арқылы оқушыларда гумандық қасиеттерді қалыптастыру мәселесін Қ.Т.Әтемова мектебі, гумандылықтың эстетикалық бағытын Э.И.Шыныбекова, тұтас педагогикалық негізінде ұстаздарды гумандылыққа тәрбиелеу мәселелерін Н.Д.Хмель мектебі және т.б. зерттеп келеді.
Жоғарыда аталған ғалымдар еңбегі гуманистік идеяны қалыптастырудың бастау алар негізін айқындап, тұжырым жасайды.
Бүгінгі таңда гуманитарлық білім беру және гумандылыққа тәрбиелеу, тәрбиені әлемдік ғылым мен прогресс деңгейіне сәйкес жүргізу мектепті
Пайдаланған әдебиеттер тізімі:
1. Қазақстан Республикасының гуманитарлық білім беру тұжырымдамасы. \ Егемен Қазақстан, №2, 20тамыз,1994.
2.Әл-Фараби. Мемлекет қайраткерлерінің нақыл сөздері. Әлеуметтік-этникалық трактаттарында. Алматы: Ғылым, 1975.
3. Баласағұн Ж. Құтты білік. А.Егеубаев. Алматы, 1986.
4.М.Қашқари. Түрік тілінің сөздігі: (Диуани лұғат ат түрік). А.Егеубай, Алматы, 1997, 2том, 528б.
5. Қ.А.Яссауи. Хикметтер. \ аударған Ә.Жәмішұлы, Алматы, 1995, 208б.
6. Краткий словарь нностранных слов. \ сост. Локина С.М. – М.: Изд. “Сов. энциклопедия”, 1966. – С.84, 85.
7. Лосев А.Ф. Филасофский словарь. М.: Просвешение, 1986.-213с.
8. Философиялық сөздік .\ құр. Нұрғалиев Р.Н. –А: “Қаз. энциклопедиясы”, 1996. – 342б.
9. Кабуснама. Тұрсынәлі Айнабеков. – Алматы: Балауса, 1993.-91б.

Пән: Педагогика
Жұмыс түрі:  Материал
Тегін:  Антиплагиат
Көлемі: 6 бет
Таңдаулыға:   
Көне жазба ескерткіштеріндегі гуманистік идеялардың көрініс табуы.

Қоғамды гуманитарландыру xxi ғасырдың бастамасындағы өркениетті дамудың
талабы. Гуманитарландырудың басты міндеті-бүкіл тәрбие, білім беру, оқу-
ағарту және мәдениет кешенін гуманистік бағдардағы адам тәрбиесіне
жұмылдыру болып табылады(1).

Қазіргі таңда біздің алдымызда қоғамды гуманитарландырудың ең басты
негізі-тарихи көзқарасты қалыптастыру және дамыту. Жаңа замандағы жағдай
жаңа ұғымдарды, жаңаша ойлауды туғызатындықтан, жұртшылықты жаңаша көзқарас
тұрғысынан тәрбиелеу үрдісі жалпы мәдениетті қалыптастыруды қажет етеді. Ал
жалпы мәдениетті қалыптастыру процесі оған тән гуманизмді, оның гуманистік
табиғатын одан әрі дамытып, адамға тән сүйіспеншілікті білім беру мен
тәрбие жүйесіне енгізумен айқындылады. Гуманистік идеяның өте ертеден келе
жатқан ұзақ тарихы бар екендігі бәрімізге белгілі. Тәрбиенің гуманистік
негізі ертедегі Шығыстың ойшылдары Әл-Фараби , Ж.Баласағұни, М.Қашқари т.б.
(2-5) еңбектерінен кеңінен орын алған. Олардың идеялары гуманистік
педагогиканың қалыптасып, одан әрі дамуына негіз болды. Олардың негізін
салушылар алыс және жақын шетел ғалымдары Я.А.Каменский , Ж.Руссо,
И.Г.Песталоцци, К.Д.Ушинский, А.С.Макаренько, В.А.Сухомлинский,
Н.К.Крупская және т.б. Қазақ ағартушылары Ш.Уәлиханов, Ы.Алтынсарин,
А.Құнанбаев, қазақ зиялылары Ж.Аймауытов, М.Жұмабаев, А.Байтұрсынов,
М.Әуезов және т.б. болды.
Сондай-ақ, бүгінгі философтар, психологтар, мен әлеуметтанушылар
еңбектерінде де бұл мәселе назардан тыс қалған емес. Мәселен философ
Д.Кішібеков гумандық қасиеттердің бірнеше деңгейін философиялық тұрғыдан
түсіндірсе,Р.Н.Нұрғалиева гуманизм ұғымының бүгінгі мәнін ашып көрсетеді
Әлеуметтанушылар Б.Аяғанов пен Тәжин және т.б. отбасы өмірін гуманистік
тұрғыдан ұйымдастыруда оның құрамы мен жалпы бейнесін айқындайды.
Ал психологтар арасында,Н.Асылбеков, Қ.Жарықбаев, М.Мұқанов,
К.Намазбаева, К.Нұрахметов, Қ.Қойбағаров және т.б. гумандық қасиеттердің
адам мінез-құлқы мен жүріс тұрысындағы көрінісін зерттеп келеді.
Бүгінгі таңда гумандық қасиеттер педагогикалық ғылымының әр қырынан
қарастырылып, зерттелінуде. Атап айтқанда, оқыту процесін пән аралық
байланыс негізінде ұйымдастыру арқылы гумандылықты қалыптастыру мәселесін
А.А. Бейсенбаева мектебі, халықтық педагогика негізінде гумандық
қасиеттерді қалыптастыру мәселелерін С.А.Ұзақбаева мектебі, құндылық бағдар
негізінде оқушылар бойында гумандық қасиеттерді қалыптастыру мәселелерін
Г.К.Нұрғалиева мектебі, мектеп пен отбасының бірлескен жұмысы арқылы
оқушыларда гумандық қасиеттерді қалыптастыру мәселесін Қ.Т.Әтемова мектебі,
гумандылықтың эстетикалық бағытын Э.И.Шыныбекова, тұтас педагогикалық
негізінде ұстаздарды гумандылыққа тәрбиелеу мәселелерін Н.Д.Хмель мектебі
және т.б. зерттеп келеді.
Жоғарыда аталған ғалымдар еңбегі гуманистік идеяны қалыптастырудың бастау
алар негізін айқындап, тұжырым жасайды.
Бүгінгі таңда гуманитарлық білім беру және гумандылыққа тәрбиелеу,
тәрбиені әлемдік ғылым мен прогресс деңгейіне сәйкес жүргізу мектепті
жетілдірудің негізі болып отыр. Бұл мәселе Қазақстан Республикасында
Гуманитарлық білім беру тұжырымдамасында: “Қоғамды гуманитарландыру- xxi
ғасырдың табалдырығындағы өркениетті даму талабы...”(1)–деп айтылып,
гуманитарландырудың мақсатына жету зиялылықты қалыптастыруды, өмірлік
құндылықтар мен бағдардың белгілі бір жүйесін орнықтыру арқылы жүзеге
асырылатынын атап өтеді. Ал оның басты міндеті- бүкіл тәрбие, білім беру,
оқу-ағарту және мәдениет кешенін гуманистік бағдардағы адам тәрбиелеуге
жұмылдыру деп көрсетеді.
Гуманистік тәрбиелеу мәселесінің жоғары деңгейде қарастырылуы тәрбиенің
тарихи сабақтастылық ұстанымының көрсеткіші екендігін дәлелдейді. Шет
тілдер сөздігінде гуманизм- латынның “humanus”- адамсүйгіштік, адам мен
адамдық қасиеттерге құрметпен қарау деген сөзін білдіреді(6).Отандық
шетелдік және соңғы жылдары жарық көрген философтар, педагогтар,
психологтар еңбектеріне талдау жасағанда гуманизм ұғымы әр саладағы
ғалымдар өзіндік ерекшелігін сипаттайтынын байқадық.Философ А.Ф.Лосевтің
пайымдауынша, “гуманизм дегеніміз- философия, филология, тарихи
тұрғысындағы білімдердің және ерекше өнердің жиынтығы ғана емес, сонымен
бірге ол адамның ақыл-ойының ерекше бір қасиеті, еркін ойлауға деген
бұрылысы” (7).
Ал, Қазақстандық философ Р.Н.Нұрғалиев 1996 жылы жарық көрген философиялық
сөдігінде : “гуманизм – адамның қадір қасиетімен хұқын құрметтеуді, оның
жеке тұлға ретіндегі бағасы, адамның игілігіне, оның жан-жақты дамуына,
адам үшін қолайлы қоғамдық өмір жағдайын жасаған қамқорлықты білдіретін
көзқарастың жиынтығы ” деп анықтама береді(8).
Жоғарыда аталған ғалым-педагогтар зерттеуіне сүйене отырып, біз гумандық
қасиетке адамзат бойындағы ізгі ниетті барлық ұнамды құлықтардың жататынын
анықтадық. Ол адамның ойы, көзқарасы, мінез-құлқы, іс-әрекеті, қарым-
қатынасы арқылы көрініс табады.
Гуманизмнің анықтамасы кейіннен берілген болса да, гуманизм туралы ойлар
ежелден айтылып келеді. Оның дәлелі ретінде Әл-Фарабидің, А.Иассауидің,
Ж.Баласағұнидің, М.Қашқаридің еңбектерінде кездесетін гуманистік идеялар
бола алады.
Ұлы ғұлама Әл-Фараби өзінің “Мемлекеттік қайраткерлерінің нақыл
сөздері”деген еңбегінде: “Дене сияқты жанда да өзіне тән денсаулығы және
науқасы болады. Жанның саулығы сол, оның өзінің және оның бөлшектерінің
жайы жақсы болуының әсерінен әрдайым ізгі қылықтар көрсетіледі, игілікті
істер істеледі және тамаша әрекеттер жасалады. Ал жанның науқастығы сол,
оның өзінің және бөлшектерінің жайы нашар халде болуының әсеріне әрдайым
жаман қылықтар көрсетіледі, азғындық істер істеледі және сорақы әрекеттер
жасалады”,- деп адам әрекетінің белгілі бір әсерлер жиынтығының нәтижесі
екенін көрсетеді.
Осылайша, ғұлама адам жанының тазалығы, тән тазалығының күйі мен
әрекетінің арасындағы сабақтастықты көрсетеді.Жаны таза адамның істеген ісі
әрдайым көңілге қонымды болып келеді.Ондай адам өзге адамдарға жақсылық
әкелетін, игілікті, мейірімді істер істеп, өзінің ізгілікті қасиеттерін
көрсетеді. Керісінше жаны науқас болса, ондай адам қоршаған ортасына
әрдайым жаман қылықтар мен зиянын тигізетін әрекеттер жасайды. Яғни, ойшыл
қоғамға әрдайым жақсы, пайдалы істерімен әсер ететін жаны таза адам қажет
екенін түсіндіреді.
Түркі әлеміне танымал ақын, ұлы ойшыл Қожа Ахмет Иассауидің еңбектеріндегі
гуманистік идеяларына да назар аударатын болсақ.Оның “Дәптер сәни” (екінші
дәптер) “Диуыни хикмет” деп аталатын еңбектері нағыз гуманды тұрғыда
жазылған мұралар. Қ.А.Иассауи сол замандағы араб- парсы тілінде жазатын
дәстүрді бұзып, ол тілдерді біле тұра, өз шығармаларын Шағатай (көне түрік)
тілінде жазған. Ондағы ойы- “Құран” тағылымдары түркі тілдес елдерге
таратуда мақсат тұтқан ол:
Менің хикметтерім Алладан пәрмен,
Оқып ұққанға бар мағынасы : Құран,-
деп келер ұрпаққа берер тағылымдарының тәрбиелік мәнін көрсетеді.
Қ.А.Иассауидің диуанындағы көзқарастар мен өмірдің сан қилы салаларын
пайымдауды оның хикметтерінің өн бойындағы көрініп те, сезіліп те тұрады.
Ғұламаны тек сопылылықпен дүниені тәрк еткен, өмірдің қат-қабат құбылыстары
мен заңдылықтарын зерделемеген деп атауға болмайды.Қ.А.Иассауи еңбектерінде
имандылық, гуманистік мәселелері осылайша тұжырымдалады:
Ғаріп, пақыр, жетімдердің басын сипап,
Діні қатты халықпен қаштым міне.
деп келетін ғұламаның өлең шумағынан , әр адамның бойынан қайырымдылық,
ғаріпке, пақырға, жетімдерге деген сүйіспеншілік сезімдерін көргісі келді.
Ол сезімді дінмен байланыстырған. Яғни, діні қатты халықтың ,
сүйіспеншілік, қайырымдылық жомартық секілді сезімдері де қатты әрі берік
болады дегенді көрсетіп тұр.
Қайда жүрсең көңілі жұмсақ, сыпайы болғын,
Көре қалсаң мүсәпірді сырлас болғыл.
Жоғарыдағы өлең жолдарынан ақын Қ.А.Иассауи мейірімділік, аяушылық
білдіру, жанашырлық пен қайырымдылық жасау бұл гумандылықтың, ізгіліктің
негізі екендігін түйіндейді. Сол кездегі айтылған ақын ойлары бүгінгі күн
проблемаларымен астасып, ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.
Ұқсас жұмыстар
МӘҢГІЛІК ЕЛ - ҚАЗАҚ ЕЛІНІҢ ЖАЛПЫҰЛТТЫҚ ИДЕЯСЫ
Жаңа қазақстандық патриотизмге тәрбиелеу
Орта ғасыр жазба ескерткіштеріндегі есімді тіркестердің жасалуы («Мұқаддимат әл Әдаб», XIV ғасыр)
Түрік мифологиясының құдайлары
Түркі мәдениетінің өзіндік ерекшелігі
Көне түркілер
Көне түркілердің діні, наным – сенімдер және салт-дәстүрлері
Түркі мәдениеті мен менталитеті ұғымы
Орхон - Енисей ескерткіштеріндегі ономастикалық кеңістік
Қазақстан аумағындағы ежелгі түркі тайпаларының рухани мәдениеті (V-VIII ғ.ғ.)
Пәндер