Мұхтар әуезов шығармаларындағы қорғансыздар бейнесі

Пән: Әдебиет
Жұмыс түрі: Курстық жұмыс
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 45 бет
Таңдаулыға:

Қазақстан Республикасының Білім және Ғылым министрлігі

Шығыс Қазақстан облысы Білім басқармасы әкімдігінің

ҚКМК «М. О. Әуезов атындағы педагогикалық колледжі»

Қазақ тілі мен әдебиет пән бірлестігі

Курстық жұмыс

Тақырыбы: «Мұхтар Әуезов шығармаларындағы қорғансыздар бейнесі».

Орындаған: Акишева П. О.

Мамандығы 0111013

«Қазақ тілі және әдебиеті»

Курсы IV. Тобы 47 «ә»

Ғылыми жетекші: Нұрғалиева Т. Ж.

Семей, 2012ж

Жоспар:

Кіріспе . . . 3-4 б

1. Мұхтар Әуезов - кемеңгер жазушы . . . 5-6 б

2. Негізгі бөлім: Мұхтар Әуезов шығармаларындағы қорғансыздар . . . 7-9 б

2. 1. Мұхтар Әуезов әлеміндегі тартыс . . . 10-13 б

2. 2. «Қорғансыздың күні» повесіндегі қорғансыздар тағдыры . . . 14-20 б

2. 3. «Жетім» әңгімесіндегі жан-сезім арпалысы . . . 21-24 б

2. 4. «Қилы заман» романындағы қорғансыздар рухының биіктігі . . . 25-28 б

2. 5. Іс-тәжірибе бөлімі . . . 29-39 б

Қорытынды . . . 40-41 б

Қолданылған әдебиеттер тізімі . . . 42 б

Кіріспе.

«Мұхтар Әуезов - біздің бүгінгі адамзатқа ортақ мәдениет шеруіне қатысуға жолдама алып берген елшіміз»

Н. Ә. Назарбаев.

Әлемдік мәдениетке қазақ халқы қандай көркемдік игіліктер қосты дегенде, ауызға алынар есімнің бірі - Әуезов. Заманымыздың заңғар жазушысы, қазақ әдебиеті мен мәдениетінің ХХ ғасырдағы биік шыңы - ұлы Мұхтар Омарханұлы Әуезовтың артында қалған ұлан ғайыр мұрасын зерделеп, ой елегінен өткізу үшін де әр дәуірдің, әр ұрпақтың өз айтар сөзі, таным түсінігі болатыны сөзсіз. Егемен ел жағдайында ұлы жазушы мұрасына деген ілтипатымыз да осындай бір ұмтылыстың көрінісі болмақ. Ғасырлар бойы көшпелі тіршілікті басынан кешіріп, ХІХ ғасырдың бел ортасында жол айырығына келген қазақ өмірінің барлық әрі мен нәрін, сыны мен сырын, соры мен бағын теңдессіз тарихи тұлға Абай тағдыры арқылы әрі көркем, әрі түпсіз ой көзімен ашып берген суреткер туралы талай-талай ізденістер жалғаса бермек. Өйткені М. Әуезов шығармашылығы ғасырлық өлшемдердің аясына әрқашан именбей-ақ енген. М. Әуезов 20-30 жылдары қазақ арасындағы оқиғаларды арқау етіп, әдебиет айдынында мәңгі өшпес туындыларымен өзінің авторлық қолтаңбасын айқындап алды. Ол шығармалар суреткердің терең интуициясы мен бай қиялы арқасында тамаша өріліп шыққан туындылар еді. Бұл жайында белгілі ғалым Қайым Мұхаметжанов: «Тегінде Мұхтар Әуезов шығармасын ойдан алып, қиялмен жазған емес, оның әрбір шығармасының негізгі шын өмірде болған және болатын оқиғаның көркем әдебиетіміздегі шежіресі, оның әрбір кейіпкері, өмірде болған адамдардың, ұлы жазушының құдіретті қаламымен мүсінделген көркем образдар» деп, Әуезовтей жазушының өмірде құдіретті қаламы мен түйгені, иәрбір шығармасының негізі болғанын айтады.

Әуезов ұлы жазушы, ғалым қоғам қайраткері, сөз асылын тере білген көркем сөз шебері. Қазақ халқы шешен, дарынды халық десе, ана тілінің бары мен нәрін бойына сіңіре білген М. Әуезовке арнап айтылары анық. Оның әрбір шығармасы адамгершілікті, ізгілікті, достықты, тутулықты дәріктеу еңбекті сүюге баулу және жас ұрпақтың білімге деген құштарлығын ояту әрбір еңбектерінде алға қойған болып табылады. [1. 165 б]

Зертту жұмысымның өзектілігі: М. Әуезов әлемін түсіндіруде, оның гуманизмін қорғансыздар тақырыбына жазылған шығармалар негізіне сүйне отырып, жазушының авторлық көзқарасын, идеясын аша білу - курс жұмысының өзектілігі болды.

Әр халықтың әлеуметтік рухани болмысының қалыптасып, дамуына ерекше ықпал еткен ұлы тұлғалар болды. Олардан қалған асыл рухани қазына сол халықты әлемге танытып, өркениетті елдердің қатарына қосылуына бірден-бір себепкер болды. Қазақ халқының ой-өрісі мен биігін көрсететін Абайдан кейінгі үлкен тұлға - Мұхтар Әуезов. Ол өзінің қайталанбас шығармашылық қызметімен қазақ ұлтының мәдени шырқау биігіне көтеріліп, рухани қайта түлеуіне мол үлес қосты.

Зерттеу жұмысымның мақсаты: Мұхтар Әуезов өмірі мен шығармаларын, соныың ішінде қорғансыздар ашып зерттеу, оның мәнін, ерекшеліктерін, мақсат-міндеттерін анықтай отырып, мектеп бағдарламасына оларды енгізу ерекшеліктері мен жолдарын зерттеу. Тақырыбы ортақ, сюжеті желілес әңгімелердегі кейіпкерлерді бір жерге жиып, бәрін қосып «қорғансыздардың» аянышты ауыр халдерін әр қырынан әсерлі көрсетіп қана қоймай, адамдарды еркінен айырып, одан құтылудың жолы біреу-ақ, ол тек қана азаттық үшін айқас екенін аңғарту.

Зерттеу жұмысымның міндеттері:

Мұхтар Әуезов шығармаларын оқыту арқылы өзін-өзі көрсетуге қабілетті, шығармашылық тұрғыдан дамыған әлеуметтік қалыптасқан тұлға тәрбиелеу.
Оқушы бойында халықтың салт-дәстүрін, өнерін, ана-тілін қадірлейтін, Отанын, елін, жерін сүйетін жан жақты жетілген, саналы намысқор патриот тұлға қалыптастыру.
М. Әуезовтың қорғансыздар тақырыбында жазылған шығармалары арқылы оқушыларды әр түрлі тақырыптар төңірегінде пікірталастыра отыра ойларын дәлелдету - оқушыны шығарманың мазмұны мен идеясына көз жүгіртуге, проблемаларды бүгінгі күнмен байланыстырып қарастыруға, ізденіске, өзіндік танымын ашуға, өз пікірін, көзқарасын білдіре алуға жетелеу.

Зерттеудің көкейкестілігі: М. Әуезовті түсіндіруді «Қорғансыздар күні» шығармасының негіздеріне сүйене отырып, барлық мүмкіндіктерді пайдаланып, жүзеге асыруын қамтамасыз ету.

Зерттеу әдіс-тәсілдері: оқушылармен әңгімелесу, сабақ өткізу, мәтінмен жұмыс, пікірталас, ой қозғау, сөздікпен жұмыс, түсіндіру, сұрақ-жауап, іздендіру.

Зерттеу базасы: Семей қаласындағы № 3 орта мектеп кешені

Зерттеу объектісі: Мұхтар Әуезовтің «Қорғансыздар» жайлы шығармалары.

Зерттеу пәні: Әдебиет

Зерттеу болжамы:

Мектеп оқушыларына Мұхтар Әуезовтың «Қорғансыздар» тақырыбында жазылған әңгімелерін оқытып, түрлі тапсырма бере отырып, ішкі мүмкіндігін, күшін, бағытын жан-жақты терең зерттеп, қоғамдық бел-сенділігін басқару, ой-өрісін өсіріп, ортаға бейімдеп, өзін еркін сезуге үйрету. Жалпы адамзаттық адамгершілік қасиетінің дамуына және оның дұрыс іс-қимылы мен мінез-құлық дағдысын қалыптастыруға мүмкіндік беру.

Зерттеу құрылымы: Зерттеу жұмысым кіріспеден, негізгі бөлімнен, эксперименттік зерттеу жұмысынан, қорытынды және пайдалынылған әдебиеттерден тұрады.

1. Мұхтар Әуезов - кемеңгер жазушы

Бодандықтың зілмауыр қайғы-қасіреті мен әділетсіз қараңғы қоғамның қорлық-зорлығы салдарынан жүдеп-жадаған, арып-ашқан, кетеуі кеткен дала тірлігінің бейшара халі Мұхтар Әуезовтің қилы қиянға сүйреп, оның жүрегін қанжылатады, санасын, сараңға салады. Бірақ ол сары уайымға тізгін беріп, ел-жұртының, туған даласының ертеңінен күдер үзген жоқ. Керісінше тас қараңғы түннен кейін, қалай болғанда да, жарқырап таң атқанына дүлей қарлы дауылдан кейін де жарқырап күн ашылатынына имандай сенеді.

«Қорғансыздың күні» атты әңгімесінде де қазақ аулындағы кедейлер өмірінің бір көрінісін терең-тамырынан қопарып әкеліп, бейшара қорғансыз жандардың тұрмыс-тіршілігіндегі жан түршігерлік азап пен ауыртпашылық аса шыншылдықпен әсерлі бейнелейді. Бұнда автор қарапайым халықты, әсіресе, қорғансыз жандарды отаршыл бір қорласа, ел жуандары ебін тауып, екі қорлайтынын, олардың көз жасын, мұрын боғын көретін, сөзін, зарын тыңдайтын заң, үкімет, әділет дегенің жоқ екендігін паш етеді. Осылайша бала қыз Ғазизаның өлімі арқылы сол тұстың тағылығына көзіңді жеткізе отырып, ел атқа мінерлерінің (Ақан болыс) халық қамын ойлауы былай тұрсын, есесіне хайуандай жыртқыш жаудай қатыгез, топастығы қаныңды қайнатады.

Жалпы М. Әуезов өзі өмір сүрген кезеңнің ерекше сипатын дәл де анық аңғарғаны соншалық, тура осы кезде оянып, ел қатарына қосылуда туған халқына жылап та, жырлап та айтады. Осы тұрғыда ол сол тұстағы қазақ ауылындағы әлеуметтік теңсіздік, әділетсіздік, озбырлық туралы адамдар арасындағы надандық кесірінен туындап жататын қым-қиғаш қайшылық қараңғы тағы қоғамдық әйел жағдайы әйел-ана басындағы ауыр хал, олардағы бостандық, махаббат еркіндігінің жоқтығы отаршылдардың зорлық-зомбылығы хақында «Қорғансыздың күнінен», «Қараш-қараш оқиғасында» дейінгі екі аралықта толып жатқан, қазақ қоғамындағы, қараңғы қыр өміріндегі «шырт ұйқыны» бұзуды тұтады. Атап айтқанда, «Оқыған азамат», «Қыр әңгімелері», «Үйлену», «Ескілік көлеңкесінде», «Кінәмшіл бойжеткен», «Қаралы сұлу», «Жуантық», т. б. әңгімелерінде өз еліндегі өгейлік көріп, өктем күштердің әділетсіз заманның құрбаны болған қорғансыздар тағдыры аса шебер суреттеледі.

Автордың өзіндік стильдік, суреткерлік ерекшелігі, жазу мәнері оқырмандарының қызығушылығын оятады, көңіл-күйге үлкен әсерін тигізеді, аяныш сезімін туғызады.

Уақыт жалына жабысып, зымырап өте шыққан кәрі заманның шудалы шаңы сейілген шақта, туған топырағынан із кесіп жер мен елдің шежіресін жаңғыртып, келер ұрпақты бабалар рухымен табыстыра білуі қандай ғажап! Мұндай бақыт қаламгер атанған екінің бірінің қолынан келе бермейді. Осындай бақытқа бөленген қазақтың маңдайына біткен жарық жұлдызы - Мұхтар Омарханұлы Әуезов.

Заңғар жазушының балаларға арналған шығармаларының қатарына жазушылық өнерінің алғашқы баспалдағында жазған әңгімелері жатады. Атап айтсақ, «Жетім», «Қорғансыздың күні», «Қараш-қараш оқиғасы» және «Абай жолы» эпопеясындағы Абай мен Оспанның балалық мінездерін танытатын тараулары жатады. Жазушының балаларға арналған әңгімелерінің негізгі лейтмотиві, концептуалдық түйіні - қорғансыздар жайы.

Бала жанын ширықтырып, ізгілік әлеміне жетелейді. Мұхтар Әуезовтің балалар әдебиетіне арналған мұраларының басты кейіпкерлері дала тағылығы мен жазудағы алдында шарасыз болып, тапталса да бірақ ары мен жанының мөлдірлігін пәк қалпында сақтаған Ғазиза, Құрмаш, Қасымдар. Өмірдің соншалықты дәрменсіз, қарсы тұрар қауқары жоқ бейшаралығын жазу ісін әдебиет өнерінде символизм яки модернизм деп атайды.

Бұл ағым тұсында жазушының көрсетер дәрмені жоқ сол зұлымдықпен күресудің жолын таба алмай, еріксіз жас тағдырын құрбан еткен кейіпкерлерінің өміріне деген жанашырлық ілтипаты ғана болады. Бұндай ағым қоғамда саяси дағдарыстар болып, ізгілік жойылып, тағылық үстемдік құрғанда, өзге бір қоғамдық құрылыс орнап, ескісі күйреп, жаңасы өз жолына түсе алмай тұрған шақта жазылатын шығармашылық көркем тәсіл.

Мұхтар Әуезов туындыларына уақыт өзі өлмейтін нұр дарытқан, себебі әрбір шығарма халқына деген ерекше махаббатынан туған. Кемеңгер жазушы М. Әуезов шығармаларындағы қорғансыздар тақырыбы - ең негізгі тақырып.

Кемеңгер жазушы Мұхтардың 1917-1930 жылдарда жазған шығармаларында осындай ағымдық белгілер айқын көрініс тапқан.

2. М. О. Ауезов шығармаларындағы қорғансыздар

Заңғар жазушының «Жетім» әңгімесіндегі тіл көремдігін, кестелілігін ашу үшін осы туындының көтерген тақырыбы мен суреткерлік танымын ғылыми жүйеге салып, таразылау арқылы барынша тани түспекпіз. «Шығармадағы әр сөз, әр нақыш әрі көркемдігімен, әрі ешқайсысы шашау шықпай жымдасып, өріле келе басты түйінге, яғни негізгі идеясына, қызмет етуге бағындырылуымен назар аудартады» [6:151] . Ендеше, әр сөз бен әр көркемдік кесте үндесіп, селбесіп келіп үлкен бір идеяға жұмылдырса, сол арқылы суреткерлік таным мен көркемдік ойды бірден пайымдамақпыз. Сондықтан да шығарманың көркемдік табиғатын ашу үшін әңгіменің тақырыптық, қырлары мен дүние танымдық суреткер мүддесін сарлай зерттеуіміз өзекті болып табылады.

Мұхтар Әуезовтың балаларға арналған шығармаларының қатарына жазушылық өнердің алғашқы баспалдағында жазған әңгімелері жатады. Атап айтсақ «Жетім», «Қорғансыздың күні», «Қараш-қараш оқиғасы» және «Абай жолы» эпопеясындағы Абай мен Оспанның балалық мінездерін танытатын тараулары жатады. Жазушының балаларға арналған әңгімелерінің негізгі лейтмотиві, концептуалдық түйіні - қорғансыздар жайы.

Бала жанын ширықтырып, ізгілік әлеміне жетелейді. Мұхтар Әуезовтың балалар әдебиетіне арналған мұраларының басты кейіпкерлері дала тағлығы мен жауыздығы алдында шарасыз болып, тапталса да бірақ ары мен жауыздығы алдында шарасыз болып, тапталса да бірақ ары мен жанының мөлдіреген пәк қалпында сақтаған Ғазиза, Құрмаш, Қасымдар. Өмірдің соншалықта дәрменсіз, қарсы тұрар қауқары жоқ бейшаралығын жазу ісін әдебиет өнерінде символизм яки модернизм деп атайды. Бұл ағым тұсында жазушының көрсетер дәмені жоқ сол зұлымдықпен күресудің жолын таба алмай, еріксіз жас тағдырын құрбан еткен кейіпкерлерінің өміріне деген жанашырлық ілтипаты ғана болады. Бұндай ағым қоғамда саяси дағдарыстар болып, ізгілік жойылып, тағылық үстемдік құрғанда, өзге бір қоғамдық құрылыс орнап, ескісі күйреп, жаңасы өз жолына түсе алмай тұрған шақта жазылатын шығармашылық көркем тәсіл.

Кемеңгер жазушы Мұхтардың 1917-1930 жылдарда жазған шығармаларында осындай ағымдық белгілер айқын көрініс тапқан. Оған ел жағдайы да, қоғамдық құбылыстар да сонымен қатар жазушының ішкі жан дүниесіндегі күйзелістері бір арнаға тоғыса келіп, шығармашылық ізденіс болып көрініс табады. Осы тұста Мүсілім Базарбаевтың осынау бір пікірін айта кету орынды. «Сонау алғашқы әңгіме, повестерінен бастап, драмалық шығармалар, атақты «Абай жолы» романы - бәрі де алған кейіпкерлерінің оны мен сезімін терең меңгертіп, солардың жүрегіне жол таба білудің, тағдыр мен жеке бас аралығындағы дәнекер арқаудың ұзілмеуін, меңзеген маөқсатын солардың қан тамырының соғуына қарай дәлелдегенін байқатады[7:121]

Жазушы жетім балалар тағдырына қатты толғанып, бар жүрегімен аяныш сезімін білдіреді. Мұхтар мұншалықты жан төзгісіз тағылыққа жайбырақат қарауды ар санайды. Ол өз қаһармандарымен іштей табысып, солармен бірге бір күй қабылдап, бар жанымен қатты тебіренетіні әңгіменің өн бойынан анық байқалады. Балаларға арналған сондай әңгімесінің бірі - «Жетім» [8:19]

Қасым - әжеме қатым түсірем, әке-шешемнің аруағына құран оқытам деп Исадан бар болғаны бір саулық сұрауы - бас қаһарманның жан асқақтығын танытады. Қасым - әділетті ту қылып көтерген кешегі батыл көшпенді елдің әңгімедегі ең соңғы тұяғы. Азып-тозған озбырлықты бақыт, жан рахаты деп түсінген топас та тас жүрек қоғамның бір ғана ізгілікті ойлаған әлсіз де бас қаһарманы Қасым ғана.

Жетімдік тақырыбы прозада, поэзияда болмасын үнемі көтеріліп, қоғамның індеті, мейірімсіздігі екені үнемі танылып отырса да әлі күнге Қадиша сынды мейірімнен ада мінездер әлі күнге кездесіп отыратыны рас. Ьосынау жетім тақырыбын бар қасыретімен ашып көрсете білген Тыныштықбек Әбдікәкімовтың «Жеке қоңыр» өлеңін айта кету орынды іс.

Қайта-қайта маңырап қоңыр қозым,

Суландыра бердің-ау көңіл көзін.

Қозысы едім мен де бір қоңырлықтың,

Көп өксіктен көкірек сөгілгесін . . .

Жалғыздық тұр түріңнен байқалып шын.

Сол шындықты қосыла айталықшы,

Жетім зарын ұқпайтын жандар да бар,

Желіні жоқ мал сені қайдан ұқсын!

Жетімдікті солайша мал да сынар,

Жырым-жалғыз, мен-жалғыз,

Сен бе сыңар? . . .

Жүр, іздейік, біздерді түсінетін,

Кім біледі, біреулер бар да шығар?![11:10]

(Әбдікәкімов Т. Ырауан, Алматы, Атамұра, 2000) Бұл өлеңде жетімдікке хайуанша тоң да айбат мінезін барынша жан - жақты танытқан қоғамның мерез мінезін көрсетеді. Әсіресе күйеуін билеп алған Хадишаның қатігез типтік бейнесін қоғамдық дерт есебінде көтерген жазушы ойы мен ақынның жан толғауы үндестік табуы - тақырыптық бірлігінен ғана емес, сонымен бірге ізгілік концепциялары бір болғандықтан еркін жарасым тапқан.

Әңгіменің финалы әкесі мен шешесінің, әжесінің қабірін іздеп, тау-тасты аралап жүріп, күздің қара суығына ұрынған бала түн қараңғысында зәресі ұшып, шошынып қазаға ұшырайды. Әңгімеде мифтік мотивт те сәтті шешім тапқан. Ұзын бойлы қара кісінің артымнан ер деп онсыз да сорлы баланы артынан жүгіртіп, қараңғылыққа шақыруы - нағыз археомифтік сарын.

Біздің атамыз қазақтың түсінігінде адам өлер алдында әзірлейді көрді деген дүниетанымның сыр ұшығы жатса, екіншіден, қараңғылыққа шақырған адам баланың көзіне көрінген ажал есебінде. Қасымның ұзынға ер жүгіруі - өлім алдындағы бой жазу іспетті далбаса әрекет. Өлім мен өмірдің арасындағы беймақсат сандалыс

Зұлымдықтың қанды құрсауының тұтқыны болған, қайғы мен қасіреттің ауыр жүгін арқалай алмай шорт кеткен бейкүнә да пәк бейнесін сомдауда суреткер Әуезов жазушылық шеберліктің озық үлгісін ұсынады. «Қорғансыздың күні» турасында сөз қозғағанда сөз өнерінің ірге тасын қалаушылардың бірі де бірігейі болған Зейнолла Қабдоловтың төмендегі пікірін айту арқылы туындының мазмұны мен пішініне әділ баға береміз.

«Задында шын мәніндегі нағыз үлкен талант өзінің өнер өрісінде жаттығу жасап, онша ұзақ күйбеңдемейтін болса керек. Әуезовтің осынау алғашқы әңгімесінің өзінде өзгеге ұқсамайтын өзіндік мәнер-машығы бар, кібіртіксіз көсіле жөнелеген жорға қаламының ізі сайрап жатыр» [12:27]

Қорыта айтқанда, «Қорғансыздың күні» әңгімесі арқылы жазушы сол заманның қатыгез, қатыгез болса да шынай тұрмыс келбетін, зарлы да мұңлы тағдырлар тоғысын көрсетеді. Бұл әңгіме балалар әдебиеті үшін де қосылған сүбелі үлес. Ондағы фольклорлық үлгі болып табылатын Күшікбай батыр әңгімесі де Ғазиза бейнесі де соншалықты астасып, сабақтасып бала жанын ізгілікке, мейірімділікке шақыратын көркем бейнелер.

2. 1. Мұхтар Әуезов әлеміндегі тартыс

ХХ ғасырдың алғашқы ширегіндегі рухани серпіліс қазақ сөз өнеріне аса дарынды үлкен шоғырды сыйлады. Алаш қозғалысы, оның тәуелсіздікке ұмылған қарқынды қадамдары, ұлт санасын оятудағы игілікті істері, жігерлі ұрандары - қазақ әдебиетінің даму бағытына да оң ықпал жасағаны баршамызға мәлім. Қоғамдағы алаштық идея - жаңа мазмұндағы сөз өнерін қалыптады десек, соны сипаттағы әдебиеттің аса дарынды өкілі ретінде Мұхтар Әуезовті атайтынымыз кәміл.

Қазақ сахарасы қашан да өзіндік өшпес орны бар таланттарға кенде емес. Соның бірі - бойында қаламгерлік таланттың, шалқыған шабыттың жалыны бар тұлға - Мұхтар Әуезов. Оның туындылары өз заманының келбетінен сыр береді және сол дәуірдің ағымымен түрлі тағдырды арқалаған адам өмірін сипаттайды. Мұхтар Әуезов туындыларына уақыт өзі өлмейтін нұр дарытқан, себебі әрбір шығарма халқына деген ерекше махаббатынан туған. Суреткер шығармаларындағы қорғансыздар тақырыбы - ең негізгі тақырып. Байырғы қазақ аулындағы әлеуметтік теңсіздік, әділетсіздік, озбырлық, отаршылдық, жалпы айтқанда қорғансыздар күні жазушы шығармаларының өзекті мәселесі. Алайда жазушы тәуелсіздікке ұмтылған халықтың қаншама қорғансыз болғанмен, рухтары мықты, намысқор екенін әр шығармасында көрсетіп отырған.

Негізінен Мұхтар Әуезов әңгімелері трагедияға құрылған. Шығарма тақырыбы, оқиға барысы, сюжеттік желісі, кейіпкерлер арасындағы тартыста қарама-қайшылықтар кездесіп отырады. Аталмыш әңгімелерінде зұлымдық, жауыздық, озбырлық үстемдікке шығады. Бас қаһармандар қайғылы халге ұшырап, оқиға трагедиямен аяқталады.

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.