Әуе құқығы

КІРІСПЕ
І. Әуе құқығы ұғымы, оның дамуы

НЕГІЗГІ БӨЛІМ
ІІ. Мемлекет аумағында ұшу ережелері
ІІІ. Халықаралық әуе тасымалдауын құқықтық реттеу

ҚОРЫТЫНДЫ

ПАЙДАЛАНЫЛҒАН ӘДЕБИЕТТЕР

ХХ ғ. басында әуе кеңестігін заңдылық табиғаты мен әуе кеңестігін иеленудің құқықтық шегі туралы мәселелер көптеп қарастырылады. Сол кезде бұл туралы екі теория пайда болды. Ол «әуе еркіндігі» мен «әуе кеңестігінің мемлекеттік егемендігі» туралы теориялар.
«Әуе еркіндігі» туралы теория француз ғалымы П.Фошильдікі, екінші теория голландық ғалым Лайкламе Найхольттікі. Осы ғылымы жетістіктердің негізінде әуе кеңестігін құқықтық реттеу туралы конференциялар пайда болды. Әуе кеңестігін халықаралық реттеу өз бастамасын 1919 ж. Әуе навигациясы туралы Париж конвенциясынан алды. Онда құрлық пен су айймақтары жататын әуе кеңестігін мемлекеттің егемендігі қағидаты бекітті. Әуе кеңестігінің құқықтық режимінің ғылыми талқылануы проблемасының нәтижесінде Париж конвенциясы қабылданды. Бірақ, бұл конвенцияның өз кемшіліктері де болды. Олардың ең негізгісі халықаралық әуе хабарландыруындағы еркін ұшу мәселелерін қаматамасыз ету. Әуе көлігінің дамуымен және оны тек қозғалу үшін емес және коммерциялық мақсаттармен алып жүруді жүзеге асыратын басқа да халықаралық құқықтық актілер қабылданды. Оның ішінде 1928 ж. Коммерциялық авиация туралы Панамерикандық конвенциясы қабылданды.

1.Халықаралық құқық. Дәрістер курсы/ Г.Б. Хан.-Алматы: ҚазГЗУ, 2003.-472 б.
2.Международное публичное право./Ж.О. Кулжабаева.- Алматы, 2002.-467с
3.Бордунов В.Д., Котов А.И., Малеев Ю.Н. Правовое регулирование международных полетов гражданских воздушных судов. -М., 1988.