Шет елдердегі салық

Пән: Салық
Жұмыс түрі: Курстық жұмыс
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 33 бет
Таңдаулыға:

МАЗМҰНЫ

КІРІСПЕ

1 Салықтардың түсінігі және салық салу

1. 1 Шет елдердегі салықтардың қалыптасу тарихы және пайда болуы

1. 2 Салықтардың экономикалық мәні және қызметі

2 Шет елдердегі салық

2. 1 Шет елдердегі салық салудың ерекшеліктері

2. 2 Мүлік салығын салудың шетелдердегі ерекшеліктері

2. 3 Шет елдердегі салық механизмінде қалыптасқан мәселелер және оларды

шешу, жетілдіру жолдары

ҚОРЫТЫНДЫ

ПАЙДАЛАНЫЛҒАН ӘДЕБИЕТТЕР ТІЗІМІ

Кіріспе

Нарықтық экономиканың қалыптасуы жағдайында мемлекеттің әрекет етуіне көмектесетін экономикалық тұтқалардың ішінде маңызды рөл салыққа беріледі. Салықтар мемлекеттің пайда болуымен қатар құрылады да, сол мемлекеттің өмір сүруінің негізі болып табылады. Кез-келген мемлекет нарықтық даму жағдайында салық саясатын мемлекет өмірінің маңызды жақтарын соның ішінде, оның экономикасын реттеуші ретінде кеңінен қолдануды жөн көреді. Отандық және шетелдік тәжірибе көрсеткендей салықтар мен салық жүйесі экономиканы басқаруда ең қуатты қаржы институттарының бірі болып табылады.

Салықтар-бұл мемлекеттің заңды негізде жүзеге асыратын, заңды және жеке тұлғалардан алынатын қайтарусыз сипаттағы міндетті төлемдері мен алымдары. Олар заңды және жеке тұлғаларды мемлекеттің қаржылық ресурстарын қалыптастыру барысына қатынасуын міндеттейді.

Жаңа даму жағдайында мемлекеттік табыстар мен шығындар сипаты өзгеруде. Кәсіпорындар экономикалық бостандыққа ие болып, шаруашылық дамуының көптеген міндеттерін өздігімен шешуге қабілетті болды.

Салық жүйелерін анықтау және олардың әрекет ету механизмдерін жасау мемлекет қызметінің маңызды аспектілерінің бірі болып табылады. Кең мағынада алғанда салық жүйесінің мақсаты - мемлекет шығындарын инфляциясыз қаржыландыру үшін табыстар деңгейін көтеру, сондықтан да кез-келген мемлекеттің пайда болуы мен дамуы үнемі оның салық жүйесінің құрылуымен қатар жүреді.

Салықтар бүгінде республикалық бюджеттің маңызды бөлігін құрайды.

Бұл жұмыстың өзектілігі жалпы салықтардың ел экономикасындағы рөлінің күннен-күнге арта түсуінде, сондай-ақ, жүргізілген салық реформалары нәтижесінде салық салуды есептеу мен төлеу тәртіптерін нақтылау және салықтардың бюджетке түсуін талдау.

Курстық жұмыстың мақсаты - салықтардың экономикалық мәнін аша отырып, шет елдердегі салық салу мен салық жүйесінің бюджетті қалыптастырудағы рөлін анықтау.

Жұмыстың негізгі міндеті - салық салу механизмдерін қарастыра отырып, салық жүйесі төңірегіндегі дүниежүзілік экономист-практиктерінің проблемаларды анықтау, оны отандық және шетелдік тәжірибелер негізінде шешу жолдарын қарастыру болып табылады.

Зерттеу объектісі шет елдердің салық заңнамалары мен салық салу механизмі.

Теориялық базасы ретінде батыстың жетекші экономист-практиктерінің еңбектері, шет елдердің Салық Кодекстері мен заңдылық актілері негіз болады.

Жұмысты жазу барысында Қазақстан Республикасының жаңа Салық Кодексі мен ағымдық баспасөз беттеріндегі мақалаларды, отандық және шетелдік ғалым-практиктерінің еңбектері мен оқу құралдарын пайдаланбақпын.

1 Салықтардың түсінігі және салық салу

1. 1 Шет елдердегі салықтардың қалыптасу тарихы және пайда болуы

Алғашқы салықтың пайда болу уақытын нақты анықтау қазірде мүмкін болмай отыр. Бірақ та салықтың ұқсас түрі алғашқы адам қоғамын басқарудың ұйымдық формасымен қатар пайда болғаны белгілі.

Алғашқы қоғамда сыртқы орта қаупінен, жауларынан, жыртқыш аңдардан қорғану үшін адамдар топтасып ұйым болып өмір сүре бастады. Әрине сол бір қоғамға жиналған ұжымды сыртқы қатерлі күштерден қорғаумен, қоғам мүшелерін асыраумен айналысатын адамдар қоғамнан істеген қызметтері үшін сыйақы беруді талап етті. Оларға жұмсалған барлық шығындар алғашқы салық формалары ретінде көріне бастады. Осылайша, алғашқы салық қоғамның мұқтаждығын қанағаттандыруға бағытталған ұжымдық қажеттіліктен туындады.

1818 жылы Ресейдің қалыптасуы сұрақтарымен айналысып жүрген декабрист Н. И. Тургенев «Мемлекеттің немесе қоғамның мақсаттарына жетудегі маңызды құралы, яғни адамдардың мемлекет құруы немесе өз қоғамдарына бірігуі кезіндегі алға қоятын мақсаттары.

Қоғамға біріккен немесе жоғарғы билік қолына үкіметті берген адамдар, оларға билік пен қоса салықты талап ету құқығын да берген», -деп жазады. Көптеген уақытқа дейін адамдар салықты биліктегілердің шартты объективті қажеттіліктері ретінде түсініп келді.

Тек XV ғасырдан бастап ғалымдар ақша қатынастары жүйесін, сондай-ақ мемлекеттің экономикалық негізі мен экономикалық қызметін зерттей бастаған да ғана салық түсінігінің алғашқы ойлары туындай бастады.

Мемлекеттің ақша қатынастары мәселелерімен айналыса бастаған бұл ғылым «қаржы» деген атқа ие болды. Бұл ғылымның негізгі зерттеу заты мемлекет табыстарының жаңа көздері болды. Сол кездің барлық жұмыстарында көрсетілгендей мемлекеттің негізгі табыс көзі ретінде салықтар ерекше аталып өтті. Арнайы салықты зерттеуге бағытталған көптеген жұмыстар пайда бола бастады. Солардың ішінен белгілі кардинал А. Ришельенің «Политическое завещание» деп аталатын жұмысын атап өткен жөн. Оның бұл жұмысында алғаш рет салық салу қағидаларының негізі жасалған.

А. Ришелье «Қожайынның өз бағыныштыларынан алатын ақшасы олардың мүліктеріне үлкен зиянын тигізбейтіндей, олардың мүмкіндіктеріне сай болуы керек. Осылайша егер артық алмау керек боса, онда мемлекет қажеттілігіне сай кемде алмау керек».

Осы уақытта А. Монкретьен алғаш рет салық реформасы туралы сұраққа, мемлекет мүддесі емес, халық мүддесін қорғайтын тұрғыдан қарастырады. Монкрертьен мүліктік кадастр негізіндегі қосымша құн салығының жаңа формасын ұсынды, яғни, жалпы халықтың мүддесіне негізделген салықтардың прогрессивті трактовкасы ұсынылды.

Бұл ұсыныс салық жүйесінің XVII ғасырдағы зерттеулерінде жалғасын тапқан. У. Петти Монкретьеннің салықтар прогрессивтілігі жайындағы ойларын жалғастыра отырып, оларды табыстан ғана емес, сонымен қатар, шенге де байланысты етіп қойды. Ол «тұрғындар мемлекет шығындарын толықтыруға өз үлестерінде, яғни, мүліктері мен байлықтарына сәйкес үлесте қатысу керек» екендігін айтады.

У. Петтидің «салықтар мен алымдар туралы трактатында» алғаш рет салық теориясына жүйелі түрде келіп, салықтарды үстеме жинау (жанама салықтар) механизмі көрсетілген.

Меркантелизм кезеңі кезіндегі салық туралы зерттеу жұмыстарының ішінде ең негізгісі Х. Юсти мен С. Вовланның еңбектері. Х. Юсти алғаш рет салық салу принциптерінің негізін салуға тырысты. Ол жақсы салықтарға: салық төлеуге мүмкіндігі бар бағыныштылар; тең тұрғыдағылар; мемлекет пен бағыныштылардың байлығына зиян келтірмейтін; жинауға қолайлы; мемлекеттің экономикалық жағдайы мен басқару үлгісіне сәйкес келетін.

С. Вовланның үлесіне барлық табыс пен меншік түрлеріне салынатын 10%-тік салық ретінде ұсынылған бірыңғай салық теориясы тиеді. Бұл салық «патшалық ондық» деген атқа ие болған. «Патшалық ондық»: жер; мүліктен түсетін табыс; жанама салымдар; қабаттама салымдар. Барлық осы табыстар байланыстырылып бірыңғай жүйені құрды.

Меркантелистік ғалымдардың ойларына негізделе отырып, физиократтар алғаш рет салықтарды тікелей және жанама салықтарға жіктеді.

Физиократтар тікелей салыққа тек жер салығын ғана жатқызды.

XVIII ғасырдың аяғы мен XIX ғасырдың басында мемлекеттік табыстар теориясындағы негізгі концепция, бұл салықтарды мемлекеттік қызмет үшін төленген төлем ретінде қарастыру болды.

XVIII ғасырдың соңында буржуазиялық төңкерісті бастан кешірген мемлекеттер тәжірибесіне салықтардың жалпылығы және олардың пропорциональдығы принципі енгізілді. Сол кездегі салық теориясының дамуы негізі классикалық саяси экономикада жатқан классикалық қаржы мектебінің қалыптасуымен байланысты жүргізілді. Осы кездің маңызды қаржылық зерттеу жұмыстарының бірі А. Смиттің танымал «Табиғат және халықтар байлығының себептері туралы» кітабы болатын.

Адам Смит келтірген салық жүйесін құрудағы жалпы жағдай немесе төрт ереже әлі күнге дейін дамыған елдердегі салық салу принциптерінің негізі болып табылады. А. Смит келтірген төрт ереже мынадай:

Мемлекет бағыныштылары өз мүмкіндіктері бойынша үкімет шығындарын қамтамасыз етуге қатысуға тиіс…
Әрбір жеке тұлға төлеуге міндеттенетін салық жай жасалған емес, нақты анықталған болу керек. Төлем уақыты, төлеу әдісі, төленетін сома - осының барлығы салық төлеуші немесе басқа кез-келген тұлға үшін түсінікті, анық болуы керек.
Әрбір салық салық төлеушіге оны төлеу қолайлы уақытта, қолайлы әдіспен жиналу керек.
Әрбір салық халық қалтасынан ол мемлекет қазынасына бере алатын мүмкіндігінен аз мөлшерде болатындай етіліп ойластырылуы қажет».

А. Смит сонымен қатар еңбек ақыға салынатын тікелей салық жүйесін және оның экономикаға әсерінің негізін салған болатын.

Салық салу теориясы төңірегіндегі А. Смиттің идеялары XVIII ғасырмен XIX ғасырдың бірінші жартысындағы көптеген экономистерден қолдау тапты. Маңызды теоретикалық идеялар Д. Рикардо (“Начало политической экономии и налогообложения”) мен Н. И. Тургенев (“Опыт теории налогов”), Ж. М. Сисмонди (“Новых начал политической экономии” алтыншы кітап) еңбектерінде дамыды.

XIX ғасырдың екінші жартысы қаржылық ғылымның нағыз дамыған кезеңі.

Салықты мемлекеттік қызмет үшін төленетін төлем деген ұғым өзгере бастады. Салықты төменгі топтың жағдайын жақсартушы құрал ретінде қарастыра бастады.

Қаржы ғылымы сияқты салық теориясында да көптеген әр түрлі көзқарастар мен мектептер дами бастады.

Салық теориясына үлкен үлес қосқандардың бірі әлеуметтік-саяси мектептің өкілі танымал неміс экономисі А. Вагнер. Оның еңбектері сол кездегі қаржылық әдебиеттерінің бәріне де шықты. А. Вагнер салық теориясында өзінің радикальды көзқарастарымен ерекшеленді.

Бүгінгі күнде А. Вагнер ұсынған салық салудың тоғыз негізгі ережесі әлі де қолданылуда.

Ол оларды төрт топқа біріктірді. Вагнер бірінші орынды салық салудың қаржылық принциптеріне берді, бұл: салымның жеткіліктілігі және салымның икемділігі. Одан кейін халық шаруашылығы принциптері тобы кетеді: салым көзінің таңдауға берілуі; салықтарды олардың жағдайлары мен салдарын есепке алатын жүйеге әртүрлі салықтардың дұрыс біріктірілуі. А. Вагнер үшінші топқа этикалық принциптерді топтастырады: салық салудың жалпылайлығы; теңдігі. Төртінші топ әкімшілік-техникалық тәртіптерден тұрады: салық салудың анықтығы; салық салудың қолайлылығы; жинау шығындарын шегінше төмендету.

Субъективті мектептің өкілдері А. Маршалл мен Г. Хиггс салық теориясы сұрақтарын ұсыныс пен сұраныс тұрғысынан қарастырды.

Марксизм классиктері К. Маркс пен Ф. Энгельстің көзқарастары қызықты, олар салықты әлеуметтік төңкеріс тұрғысынан талдады.

К. Маркс пен Ф. Энгельс жанама салықтарға қарсы шықты, олар жанама салықтар, бұл буржуазияның халықты қанау тәсілі деп түсінді.

Олар өз тұжырымдарының соңында салықты мемлекеттік басқарудың құралы деген пікірге мүлдем қарсы шықты.

Маркс салық туралы сұрақтар бұл саудагерлер мен шенділердің ісі деп санап, еңбек пен капитал арасындағы қарама-қайшылықтың экономикалық жолдарын талдаумен айналысқан.

Бірақ оның еңбектеріне қатысты пікірлердің ішінде салық теориясына қатысты көзқарастар да болды. К. Каутский “салық неғұрлым жоғары болған сайын, салық төлеушінің одан жалтаруы соғұрлым күшті болады. Егер біз мүлік табысын кез-келген жолмен қысқарту мүмкін болмайтындай қылып істегенімізбен, біз салықты өзіміз қалаған деңгейге көтере алмаймыз. Қосымша құн салығы мен мүлік салығын сондай көтеруге болмайды, өйткені, мұндай жағдайда капиталистер мемлекетті тастап жүре береді”.

1930 жылдарға дейін мұндай көзқарастар жалғаса берді.

1929-1930 жылдары ірі капиталистік елдерді қамтыған дағдарыстан кейін экономикалық дамудың жаңа кезеңі басталды. Көптеген экономистер мемлекеттің экономикаға қатынасын қарастыра бастады және оның дамуына араласу керектігін түсінді. Экономикаға және оны реттеу мақсатында араласудың тиімді құралы салық екені белгілі.

Салықты экономиканы реттеу құралы ретінде қолдануды ең алғаш рет Д. Кейнс, өзінің “Общая теория занятости, процента, денег” атты еңбегінде ұсынған.

Кейнстен кейін Батыстың белгілі экономистері салықтың экономикаға әсерін қарастыра бастады. Салық түсімдерінің құрылымы мен көлемін өзгерту арқылы экономикалық циклді жайғастыруға, инвестицияны тұрақтандыру, өндірістің құлдырауын тоқтатуға әсерін дәлелдеді.

Экономикалық өсімнің әртүрлі концепцияларына әсер ететін салық салу механизмі.

В. Витман “салық салу арқылы қоғамдық азық-түлік өсімі қарқынына, техникалық прогресске әсер ете алады, салықтың жоғарылу немесе төмендеуі экономиканың дамуын тездетеді немесе бәсеңдетеді”.

Біздің уақытымыздың сіңірген еңбегі зор белгілі экономистері П. Самуэльсон, К. Воуллинг, Дж. Гэлбрейт, Э. Хансендер байлар мен кедейлер арасында табыстарды қайтабөлу мәселелерін қарастырып, салыққа көп көңіл бөлген.

Салық әр уақытта мемлекетпен бірге құрылып, оның ажырамас экономикасын реттеу құралы болып табылады. Салық жүйесін мемлекет пен және заңды тұлғалар арасындағы қаржы қатынастарының жиынтығы, салықтар мен алымдар, салық салу әдістері мен тәсілдері, салық заңдары мен салыққа қатысты актілер, салық салу органдары мен салық қызметі жиынтығы құрайды. Салық жүйесі мемлекет қаржы кµздерін жасақтаудың ең негізгі құралы болуымен қатар, ел экономикасын қайта құруға, өндірістің ұлғайып дамуына және саяси - әлеуметтік шаралардың толығымен іске асуына мүмкіндік туғызады.

1. 2 Салықтардың экономикалық мәні және қызметі

Салықтар - бұл мемлекеттің заңды негізде жүзеге асыратын, заңды және жеке тұлғалардан алынатын қайтарусыз сипаттағы міндетті төлемдері мен алымдары. Олар заңды және жеке тұлғаларды мемлекеттің қаржылық ресурстарын қалыптастыру барысына қатынасуын міндеттейді.

Салықтық түсімдер арқылы мемлекеттің қаржы ресурстары қалыптасып, бюджет пен бюджеттік қорларда шоғырланады. Осыған сәйкес салықтарды экономикалық мәні бір жағынан шаруашылық субъектілер мен азаматтардың, екінші жағынан мемлекеттік қаржыларды қалыптастыру бойынша мемлекеттің өзара қатынастарын көрсетеді. Сонымен қатар салықтық төлемдердің көздері ұлттық табыстың бір бөлігін құрайды. Ұлттық жиынтық табыс қоғамдық өндірістің негізгі қатысушыларының бастапқы ақшалай қаражаттарын құрайды. Жиынтық өнімнің құндылықты бөлістірілу үрдісі бастапқы ақшалай қорлардың қалыптасуымен шектелмейді; қоғамдық өндірістің негізгі қатысушыларының ақшалай қаражаттарын мемлекет пайдасы үшін жұмысшылардан - табыс салығы, зейнетақы мен сақтандыру қорларына аударымдарды (егер бұл қорлар мемлекеттік болса), ал шаруашылық субъектілерден - пайдаға салынатын салық пен басқа да төлемдер түрінде бөлістіреді. Кәсіпорындардың ақшалай жинақтары материалдық өндіріс үрдісіндегі қоғамның таза табысын сипаттайды. Олар мемлекеттік бюджеттің кірістерінің негізгі көзі болып табылады. Бюджетпен қаржылық есеп-айырысудан қалғаннан кейінгі қалған ақшалай қаражаттар кәсіпорынның меншікті қаражатында қалады. Осыған сәйкес кәсіпорындар барлық салықтарды пайдасынан төлесе, жеке тұлғалар - өздерінің табысынан төлейді.

Салықтар нақты және жеке салықтарға бөлінеді. Нақты салықтар - бұл мүлікке салынатын салықтар. Бұл салықтар мүліктен немесе кірістен алынады. Оның негізгі ерекшелігі салық салуда салық төлеушінің қаржылық жағдайы есепке алынбайды. Жеке салықтарға халықтың кірістерінен алынып, салық төлеушінің төлем қабілетттілігін ескереді.

Салықтар мынадай қызметтер атқарады: фискальдық, бөлу, реттеушілік, ынталандыру, бақылап-есептеу.

Салықтың фискальды немесе жұмылдыру қызметі. Салық түсімі арқылы алынатын қаражаттар мемлекеттің саяси-шаруашылық қызметін атқарудың қаржы негізі болып табылады. Салықтардыњ фискалдық немесе бюджеттік қызметі. Бұл қызметі арқылы мемлекеттік бюджеттің кіріс бөлімі құрылып, салықтардың қоғамдық міндеті артады. Себебі салықтар мемлекеттік бюджеттің кірісін топтастыра отырып, әлеуметтік, әскери - қорғаныс, тағы басқа да шаралардың іске асуын қамтамасыз етеді.

Бөлу қызметі. Салық механизмі арқылы мемлекеттік бюджетке жалпы ұлттық өнімнің көп бөлігі жұмылдырылатын болады. Салық арқылы мемлекетке әскери, әлеуметтік бағдарламаларды қаржыландырады. Салық мемлекетке қаржыны әр түрлі топтардың арасында территория, облыс, аудандар бойынша барынша біркелкі бөлуге мүмкіндік береді.

Қайта бөлу қызметі арқылы түрлі субъектілер табысының бір бөлшегі мемлекет прайдасына өтеді. Бұл қызметтің іс - әрекетінің көлемі ішкі жалпы өнімді салықтардың алатын үлес салмағы арқылы анықтайды.

Реттеуші қызметі. Мемлекет салықтың көмегмен тұтыну және қорлану арасындағы пропорцияны реттейді. Салықтар дағдарыстық құбылыстарды жоюға, нарық конъюнктурасына әсер етуге, экономиканы тұрақтандыруға пайдаланылады. Реттеушілік қызметі - салықтың ең негізгі қызметі. Осы қызмет арқылы салықтар ел экономикасына өз ықпалын тигізеді, яғни салықтық реттеу жүзеге асырылады. Салықтық реттеудің ең басты мақсаты - өндірістің дамуна ықпал ету. Салық түрлері, салық ставкалары, салық жеңілдіктері, салық салу әдістері, салықтық реттеудің тетіктері болып саналады.

Жоғарыда көрсетілген салықтық реттеудің тетіктері тек қана өндірістің дамуын реттеп қана қоймайды. Сонымен қатар ақша және баға саясаты, шетелдік инвесторларды ынталандыру, шағын және кіші кәсіпкерлікті дамыту жұмыстарын жүзеге асырады. Әрине, салықтық реттеу тетіктері тиімді қызмет атқару үшін, олардың басқа да экономикалық тетіктермен тығыз байланысты болуы қажет. Салықтық реттеуде салық ставкалары мен салық жеңілдітерінің орыны ерекше. Себебі ғылыми негізделмеген, шектен тыс жоғары қойылған ставкалар кәсіпкерлердің ынтасын төмендетіп, өндірістің қарқынын бәсеңдетеді, ал шектен тыс төмен қойылған ставкалар салық төлеушілердің жауапкершілігін азайтып, өндірістің төмендеуіне және мемлекеттік бюджет кірісінің азайуына әкеліп соқтырады. Осы сияқты салық жеңілдіктерінің де тиімсіз жағы тағы бар. Дамыған елдердің тарихынан салық ставкалары жөнінде мынаны байқауға болады:

а) егер төленетін салық мөлшері салық төлеуші табысының 50 процентінен асып кетсе, онда ол өндірістің тоқтап қалуына соқтырады;

ә) егер салық мөлшері салық төлеуші табысының 45-50 проценті аралығында болса, онда жай, ұдайы өндіріске әкеледі;

б) егер салық мөлшері салық төлеуші табысының 35 - 40 проценті мөлшері аралығында болса, онда ұлғаймалы ұдайы өндіріске әкеледі.

Ынталанадыру қызметі. Мемлекет өндіріс пен техникалық прогресті дамыту үшін әр түрлі ынталандыру шараларын жүзеге асырады.

Бақылап-есептеу қызметі. Мұнда кәсіпорын мен тұрғындар топтарының, қаржы қоры көлемінің табысын есептеуді жүзеге асырады.

Шектеу қызметі. Кей кезде мемлекетке кейбір өндірісті дамыту тиімді емес. Салық саясаты арқылы ол осы өндіріс түріне кедергі жасайды немесе шектеу салады. Мысалы, коммерциялық фирмалар табысына салынатын салық өндірістік фирмалар табысына салынатын салықтан әлдеқайда жоғары.

Нарықтық экономиканың қалыптасу кезінде салық саясатының негізгі бағыты немесе салық саясатының басты мақсаты - салық жүйесін құру және оның тиімді қызмет етуіне мүмкіншілік беретін салық механизмін іске асыру.

Салық жүйесі - өзінің құрамы жағынан бірнеше компененттерден тұратын күрделі модель.

Салық жүйесі компоненттерінің құрамы мынадай: қаржы қатынастары және осы қатынасты анықтайтын салықтар; салық механизмі, яғни салық салу әдістері мен жолдары; нұсқаулар мен әдістемелік құжаттар; салық салуды басқару және салық қызметі органдары. Салық салудың әдістері мен жолдары, нұсқаулар мен әдістемелік құжаттар, салық салуды ұйымдастыру, салық салудың негізгі принциптері және тағы басқалар салық механизміне жатады. Салық жүйесінің жақсы да, тиімді қызмет істеуіне салық салу механизмінің тигізер ықпалы өте зор.

Енді осы салық жүйесінің құрамы мен салық салу механизміне кеңірек тоқталайық.

Қандай да бір механизмнің құрамында бірнеше тетіктер және элементтер болады. Салық салу механизмі де сол сияқты белгілі бір салық элементтерінен құралады.

Салық салу элементтері мыналар:

Субъект, объекті, салық көзі, салық ставкасы, салық өлшем бірілгі, салық оклады, салық жеңілдіктері, салық төлеу мерзімі мен тәртібі, салық төлеушінің және салық қызметі органдарының құқы мен міндеттері, салықтың төлеуін бақылау, салықтық жазалау шаралары.

Енді осы әрбір элементке қысқаша түсінік берейік.

Салық суъбектісі (салық төлеуші ) дегеніміз - заң бойынша салық төлеу міндеті жүктелген жеке және заңды тұлғалар.

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.