Жекешелендіру туралы

КІРІСПЕ
1. ЖЕКЕШЕЛЕНДІРУ МАҚСАТЫ ЖӘНЕ НЕГІЗГІ БАҒЫТТАРЫ
1.1 Жекешелендіру бағдарламасының мақсаты негізгі бағыттары
1.2 Қазақстандағы мемлекеттік меншікті жекешелендіру процесі мен оны ұйымдастыру жағдайы

2. ҚАЗАҚСТАНДАҒЫ АУЫЛ ШАРУАШЫЛЫҒЫН ЖЕКЕШЕЛЕНДІРУ
2.1 Қазақстан ауыл шаруашылығының жекешелендіру жылдарындағы
жағдайы
2.2 Қазақстанда ауыл шаруашылығы дамуының қажеттілігі және қазіргі
сипаты

ҚОРЫТЫНДЫ
ПАЙДАЛАНЫЛҒАН ӘДЕБИЕТТЕР ТІЗІМІ

Қазақстан өзінің алдына асқаралы, бірақ қол жететін - әлемнің бәсекеге барынша қабілетті 50 елінің қатарына кіру мақсатын қойып отыр.
Жаңа әлемге қадам басу Елбасы Нұрсұлтан Әбішұлы Назарбаевтың «Қазақстан-2030» стратегиясында, «Жаңа әлемдегі жаңа Қазақстан» Жолдауында қойылған ауқымды міндеттерді кезең-кезеңмен іске асыру арқылы жүзеге асады.
Бүгінгі күні біз орнықты дамуға көшу үшін қажетті экономикалық және әлеуметтік ресурстарды арттыру жолында жұмыс істеудеміз.
Агроөнеркәсіптік кешенде техникалық және технологиялық қайта жарақтауға, селекция, тұқым шаруашылығы мен мал тұқымын асылдандыру ісін қалпына келтіруге, ауыл шаруашылығы өнімдерін терең қайта өңдеуге бағыт алынған.
Жиырмасыншы ғасырдың 90-жылдары Қазақстан экономикасының аграрлық саласында өндірісті басқару мен ұйымдастырудың бүкіл жүйесін қайта құру, істің жаңа нарықтық бабын табуға бағыттала бастады.
«Ауыл шаруашылығын жекешелендіру жағдайы» деп ұсынылып отырған курстық жұмыстың өзектілігі сонда, мұнда нарықтық қатынастар жағдайларында ауыл шаруашылық тауар өндірушілердің шаруашылық-өндірістік қызметін ұйымдастырудың теориясы мен тәжірибесінің мәселелері жүйелі түрде мазмұндалған.
Бұл жұмыста ауыл шаруашылық тауар өндірушілердің шаруашылық-өндірістік қызметі жалпы агроөнеркәсіп кешенінің барлық саласы мен бөлімшелеріндегі іс-әрекеті тұрғысынан мазмұндалған.

1. «Шағын және орта кәсіпкерлікті мемлекеттік қолдау туралы» Қазақстан Республикасының Заңы. 19.06.1997ж. // Егемен Қазақстан, 25 маусым 1997ж.
2. «Жеке кәсіпкерлік туралы» Қазақстан Республикасының Заңы. 19.06.1997ж. // Егемен Қазақстан, 8 шілде 1997ж.
3. Абдильдин С.А. Агробизнесті ұйымдастыру. – Алматы, 2001.
4. Абдильдин С.А. Бизнес-план по производству и реализации сельхоз продуктов. – Алматы, Агроуниверситет, 2000.
5. Абдильдина Л.И., Бельгибаев К.М. Экономика сельского хозяйства. – Алматы, Қайнар, 1996.
6. Гага В.А., Шабаршев В.А., Шеховцев В.Г. Рыночная инфраструктура и ее значение в современной экономике. // Рыночная инфраструктура: проблемы становления и развития. – Томск, 1994, Вып.1, с.3-10.
7. Домухин В.А. Модели рыночных структур региональных АПК. – М., ВНИЭТУСХ, 1993, с.9-10.
8. Дашков Л.П. и др. Предпринимательство и бизнес. Уч. Пособие. – М.:1995.
9. Кейлер В.А. Экономика предприятия. – Москва-Новосибирск, 1999.
10. Коваленко Н.Я. Экономика сельского хозяйства с основами аграрных рынков. – Москва, 1999.
11. Котлер Ф. Основы маркетинга: пер. с англ. – М.: Прогресс, 1990.
12. Коныгин А.А. Фермерское хозяйство США. – М., Агропромиздат, 1989г.
13. Лившиц А. Инфраструктура рыночного хозяйства. // Социалистический труд, 1991, №5, с. 66-73.
14. Методическое пособие по аграрному маркетингу. – Астана, 2000.
15. Медведева Н. Организационно-экономические основы функциониро-вания аграрного рынка. // АПК: экономика, управление. – 1996, №2, с. 50-54.
16. Организационно-экономические проблемы формирования рыночной инфраструктуры. / Исп. Муханов В.В. и др. АН России. Институт экономики. – М., 1992г.
17. Оразтаева З.Б. Кәсіпорында өндірісті ұйымдастыру. – Астана, 2003
18. Рыночная экономика: основы бизнеса, Том 2, часть 2. – М.:1998.
19. Сельскохозяйственный бизнес-менеджмент – Алматы, ТАСИС-ЦЕНТР, 1998.
20. Стукач В.Ф. Формирование инфраструктуры рынка реформируемого агропромышленного комплекса. // Вестник науки Акмолинского аграрного университета имени С. Сейфуллина, 1997, №8, с.54-60.
21. Чернявский И.Ф. Инфраструктура сельскохозяйственного производства (вопросы теории и практики), М.: экономика , 1979г.
жаңа түрлерін енгізу мен немесе агротехниканы өзгертумен қоса жүргізіледі.