Норма мен патологияны түсінуге деген ыңғай

Пән: Психология
Жұмыс түрі: Реферат
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 5 бет
Таңдаулыға:

Қазақстан Республикасының Білім және Ғылым министрлігі

Семей қаласындағы Шәкәрім атындағы мемлекеттік университеті

СӨЖ

Тақырыбы : «Норма мен патологияны түсінуге деген ыңғай»

Тексерген:Абдуллина Г. К

Орындағандар: Асқар Ақбота ПХ-315

Семей 2015

Жоспар:

Норма түсінігі.
Норманың түрлері.
Патология түсінігі.
Патология түрлері.
Пайдаланылған әдебиеттер.

Норма - қолданыстағы және жаңадан құралған объектілерді бағалайтын үлгі, белгіленген эталон. Нормалар тек адамның мақсаттары мен қажеттіліктері бар жерде ғана бар. Табиғатта адамның күнделікті іс-әрекетіне кірмеген нормалар жоқ. Нормаға сәйкес болу үшін кез келген жетістік емес, тек жақсы мақсатқа жету, яғни адам өмірінің мәнін жүзеге асыратын процес.

Нормалардың түрлері:

Статистикалық - көптеген адамдарға тән организмнің қызмет ету деңгейі немесе деңгей диапазоны.

Идеалды - адамның жай-күйінің идеалды үлгісі, ол тамаша мысал ретінде қабылданатын субъективті, ерікті орнатылған нарматив.

Функционалды - нәтижелер тұрғысынан адам жағдайын, олардың әсерлерін ( зиянды немесе зиянды емес) немесе белгілі бір мақсатқа қол жеткізу мүмкіндігі тұрғысынан бағалау .

Әлеуметтік - адамның әрекетін басқарып, билік орнатқан заңдар мен ережелерге бағыну.

Индивидуалды - адам жағдайын басқалармен емес, өзінің басынан өткерген немесе жеке мақсаттары, өмірлік құндылықтары, мүмкіндіктерімен салыстырады.

Норма, оның сапасы жақсы мақсатқа жету құралы ретінде қызмет етеді, онда сақталған объектінің сандық өзгерістер шекарасын анықтайды. Норманың төменгі шекарасын(минимум), жоғарғы (максимум) және «алтын ортасын» (оптимум) ажыратады. Қойылған мақсатқа жету үшін оптималды шек идеалды деп те саналады. Кейде норманың шекаралары мен өлшемнің шекаралары сәйкес келеді. Сирек жағдайларда минимум, максимум және оптимум нормалары бірігеді, идеал және норма ажырамастай болып кетеді.

Норма шекаралары қарапайым жағдайларда ғана мақсатқа айналады. Онда норма шекарасын анықтау үшін ешқандай маңызды критерийлері жоқ. Бұндай жағдайларда теориялық біліммен қатар практикалық білім де қажет.

Норманы анықтау үшін ең қолайлы тәсіл диагноз қою болып табылады. Бұл мәселені шешу үшін медециналық, әлеуметтік, техникалық және диагноздың басқа түрлері қолданылады. Норма - диагностика үшін өте өрескел критерийі . Ол объектілерді екі классқа бөледі, жарамды және жарамсыз.

Әлеуметтік, медициналық, техникалық, грамматикалық, гносеологиялық және басқа нормалар ғылымның басқа бөлімдерімен, тіпті бірқатар ғылымдармен зерттелуі мүмкін. Бұл жерде нормативті реттелудің екі маңызды жүйесі ажыратылады - мораль және құқық. Әлеуметтік нормаларды қолдану аймағына байланысты былай жіктейді (арнайы және жалпылай) : фиксация әдісі бойынша (ауызша және жазбаша) , қолданылуы бойынша (ұйғарым және тиым) , олардың орындалуын ( ішкі сұраныс және сыртқы мәжбүрлеу ) қамтамасыз ету арқылы және т. б.

Норма - ( ауытқу, патология ретінде қарастыруға болады ) тұрғын объектінің не өзге де нұсқаларын салыстыру үшін - адамның, сонымен қатар тірі организмдер жайлы бірқатар ғылымдарының анықтамалық түрі, эталондық стандарт ретінде қарастырылады. Осы ғылымдарда норма түсінігі потологияны зерттеумен тығыз байланысты.

Патологиялық жағдайдың көрсеткіштеріне қалыпты жағдайдың қарама- қайшы көріністері жатады. Патология гректің «патос»- уайым, қайғы, ауру, бақытсыздық жайлы ілім. Психология ғылымында патологиялық жағдайдың көріністеріне психикалық ауытқу, бұзылу, тежелу, күйзелу, тоқырау жатады. Адам психикасына әсер ететін факторлар әртүрлі және нәтижелері бір- біріне ұқсамауы да мүмкін. Әсіресе психикалық дамудың дағдарыс кезіндегі, балалық шақтағы әсерлер дизонтогенездік және дисгармониялық жағдайларға ұшырататын дамуды патологиясын тудырады. Тұлғаның қалыптасуы туғаннан бастап, өмір бойы созылатын ұзақ және күрделі процесс. Даму жолында көптеген қарама- қайшылықтар адамның рухани жан дүниесінде өзгерістер (дисгармония- үйлесімділіктің бұзылуы) тудыратын құбылыстар кездеседі. Тұлғалық деңгей психикалық жағынан тұрақты болғанымен, дисгармониялық жағдайлар кедергі келтіреді. Организмнің барлық жүйелері сияқты адамның психикалық жүйесі де тұрақты күйде болуы керек.

Қоршаған ортаға үнемі көңілі толмау сезімі, қозғыштық, жұтаңдық, ойлау жемістілігінің төмендеуі, эгоцентризм, қызығушылықтардың тарылуы бұл тұлға дисгармониясының көрінісі болып табылады. Сәл ғана өмірлік қиындықтар мұндай адамдарда қобалжу, дәрменсіздік сезімдерін тудырады.

Дисгармония көңіл- күйі тұрақты көтеріңкі адамдардағы психопатологиялық өзгерістер, эйфория, әрекетсіздік, ашуланшақтық, шамадан тыс қарым- қатынасқа түсушілік, қашықтық сезімдердің жоғалуы, өз мінез- құлқының адекватты еместігін түсінбеу түрінде көрінуі мүмкін.

Патология - организмнің қалыпты жағдайдан ауытқуы. Қалыпты жағдай, ( ми деңгейінде, мінез-құлық психо - физиологиялық, эндокриндік және басқа да бимеханизмдік реттелуі ) морфологиялық және функционалдық бұзылыстары салдарынан тұлғалық өзгерістерге ұшырайды.

Клиникалық психология психикалық норма мен патологияны анықтау мәселесімен айналысады. Нозологиялық тұрғыдан адам жағдайын дені сау және ауру деп бөледі. Денсаулықтың қалыпты көріністері болып жүйке жүйесінің және адам ағзасының құрылымдық және физикалық сақталуы, физикалық және әлеуметтік ортаға жеке бейімділігі. денсаулық жағдайы қалыпты тұрақтылығын сақтау .

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.