4-7 ғасырлардың бірінші жартысындағы византия империясы

1.Византия империясының қалыптасуы, оның территориясы және тұрғындарының этникалық құрамы.
2.Византиядағы қалалар, қолөнер мен сауданың дамуы.
3.I Юстинианың патшалық құруы.
4.Қорытынды. Византия империясының әлсіреуі.

Византия империясының қалыптасуы, оның территориясы және тұрғындарының құрамы. Рим империясының Шығыс және Батыс болып бөлінуі (395ж.) нәтижесінде, өз алдына дербес мемлекет ретінде пайда болған Византия қолөнер мен сауданың дамуы, саны көп сәулетті қалаларының өркендеуі мен мәдениетінің көркеюі жөнінен Батыстан әлдеқайда басым түсті. Рим империясының шығыс аймақтарының эканомикалық және саяси мәдени жағынан ерекшеленіп оқшаулануы, әсіресе 4 ғасырда анық көрінді. Сондықтан 330 жылы император 1 Константин Босфор жағалауындағы көне мегарлық отар ел Византияны империяның астанасына айналдырды. Жаңа астана оның негізін салушы император есімімен Константинополь аталды. Константинопольдің астанаға айналуына оның алып жатқан орнының қолайлылығы себеп болған еді. Өйткені бұл жерде Европадан Азияға, Қара теңізден Эгей тіңізіне апаратын аса маңызды сауда жолдары тоғысатын, сонымен бірге бұл қала құрлықтан да теңізден де қоршалған әскери-стратегиялық орталық еді.
Византия империясының құрамына Балкан түбегі, Кіші Азия, Сирия, Палестина, Египет, Солтүстік Африкадағы Киренайка, Месопотамия мен Арменияның бір бөлігі, Кипр, Крит, Родос және Шығыс Жерорта теңізінен тағы басқа аралдары, Қырымның Оңтүстік жағалауы және Батыс Кавказдағы бірқатар тірек пункттер, Аравияның кейбір аудандары, ал 5 ғасырдан бастап Иллирик және Далмация енді. Эллиндендіру мен романдандыруға көбінесе қала халқы ұшырап отырды да, ао Византияның тайпалары мен халықтарының көпшілігі өздерінің жергілікті тілі мен дәстүрін, мәденитетін сақтап қалды. Алайда империяның сан түрлі тұрғындарының арасында гректер басым болып, грек тілі елде кең таралып отырды.

1.Боранбаева Б.
Орта ғасырлар тарихы(5ғ. екінші жартысы-17ғ. ортасы):оқу құралы.-Астана: Фолиант, 2013.-256 бет
2.Жұмағұлов Қ.Т., Мырзабеков Р.С.
Орта ғасырлар тарихы: Оқу құралы-Алматы: Қазақ университеті, 2014.-350 бет.

Пән: Жалпы тарих
Жұмыс түрі: Реферат
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 6 бет
Таңдаулыға:

Қазақстан Республикасының Білім және ғылым министрлігі
Семей қаласының Шәкәрім атындағы мемлекеттік университеті

СӨЖ
Тақырыбы: 4-7 ғасырлардың бірінші жартысындағы Византия империясы.

Орындаған: Ахмер С.К.
Тобы: ИЯ-411
Тексерген: Бақытжанова А.Б.

Семей 2015ж.

Жоспар:
1.Византия империясының қалыптасуы, оның территориясы және тұрғындарының этникалық құрамы.
2.Византиядағы қалалар, қолөнер мен сауданың дамуы.
3.I Юстинианың патшалық құруы.
4.Қорытынды. Византия империясының әлсіреуі.

Византия империясының қалыптасуы, оның территориясы және тұрғындарының құрамы. Рим империясының Шығыс және Батыс болып бөлінуі (395ж.) нәтижесінде, өз алдына дербес мемлекет ретінде пайда болған Византия қолөнер мен сауданың дамуы, саны көп сәулетті қалаларының өркендеуі мен мәдениетінің көркеюі жөнінен Батыстан әлдеқайда басым түсті. Рим империясының шығыс аймақтарының эканомикалық және саяси мәдени жағынан ерекшеленіп оқшаулануы, әсіресе 4 ғасырда анық көрінді. Сондықтан 330 жылы император 1 Константин Босфор жағалауындағы көне мегарлық отар ел Византияны империяның астанасына айналдырды. Жаңа астана оның негізін салушы император есімімен Константинополь аталды. Константинопольдің астанаға айналуына оның алып жатқан орнының қолайлылығы себеп болған еді. Өйткені бұл жерде Европадан Азияға, Қара теңізден Эгей тіңізіне апаратын аса маңызды сауда жолдары тоғысатын, сонымен бірге бұл қала құрлықтан да теңізден де қоршалған әскери-стратегиялық орталық еді.
Византия империясының құрамына Балкан түбегі, Кіші Азия, Сирия, Палестина, Египет, Солтүстік Африкадағы Киренайка, Месопотамия мен Арменияның бір бөлігі, Кипр, Крит, Родос және Шығыс Жерорта теңізінен тағы басқа аралдары, Қырымның Оңтүстік жағалауы және Батыс Кавказдағы бірқатар тірек пункттер, Аравияның кейбір аудандары, ал 5 ғасырдан бастап Иллирик және Далмация енді. Эллиндендіру мен романдандыруға көбінесе қала халқы ұшырап отырды да, ао Византияның тайпалары мен халықтарының көпшілігі өздерінің жергілікті тілі мен дәстүрін, мәденитетін сақтап қалды. Алайда империяның сан түрлі тұрғындарының арасында гректер басым болып, грек тілі елде кең таралып отырды.
Византиядағы қалалар, қолөнер мен сауданың дамуы. 6 ғасырда қалалар елі атанған Византияда қолөнер мен сауданың дамуы Батысқа қарағанда жоғары деңгейде көоінді. Темір, алтын, мыс, мәрмәр қорының молдығы тау-кен өндірісінің дамуына ықпал етті. Қару-жарақ, қолөнер және ауыл шаруашылығы құралдарын өндіру ісі өрістеді. Сондай-ақ құрылыс заттары әйнек және тоқыма бұйымдары, әсіресе нәзік талшықты жүн маталар мен жібек мата шығару жақсы дамыды. Әсіресе, елдің астанасы Константинополь ерекше көзге түсті. Оның шеберханаларынан шыны ыдыстар, алтын ,күміс жалатылған зергерлік бұйымдар, жүн және жібек маталар шығарылды. Қолайлы сауда жолының бойында орналасқан империя астанасы Константинопольды К.Маркс Шығыс пен Батыс арасындағы алтын көпір деп атаған еді. Византия империясының Константинопольден басқа Египетте Александрия, Сирияда Антиохия, Солтүстік Месопотамияда Эдесса, Финикиада Тир мен Бейрут, Кіші Азияда Эфес, Смирна, Никея, Никомидия, ал империяның еуропалық бөлігінде Фессалоника мен Коринф сияқты ірі сауда орталықтары болды. Византия елінің әлеметтік-эканомикалық өркендеуіндегі өзіндік ерекшеліктерін атап көрсетуге болады. Біріншіден, Батысқа қарағанда ауыл шаруашылығы өнімдерін өндіруде бірқатар артықшылықтары болды. Өйткені Византия империясының территрориясына енген елдердің байырғы диқаншылық өнері мен егіншілік мәдениетінің деңгейі жоғары болды. Екіншіден, елдегі жердің басым бөлігі императорлық қазына мен шіркеу меншігінде болып, ірі жекеменшік жер иелерінің елде аз болуы еді. Үшіншіден, жерге иелік етуші ерікті шаруалар саны көбейді. 5-6 ғасырларда Дунай жағалауындағы аймақтар-Фракияда, Македонияда, Кіші Азияның орталық аймақтарында ерікті шаруалар қауымдарының шаруашылықтары кеңінен дами бастады.
Алайда, 5 ғасырдың аяғы 7 ғасырдың бас кезінде Византияда құлдық өндіріс тәсілі дағдарысқа ұшырады. Елде иесіз жерлер көбейіп, аграрлық мәдениет туралап, суландыру жүйесі бұзылды. Әр түрлі ұсақ жер иелерін қанауға негізделген ірі жер иеленушілер көбейді. Патронаттар кең тарала бастады. Енді патронаттарға бас еркі бар құлдар ғана емес, көптеген ерікті жер иелеріде ірі жер иеленушілерге тәуелді күйге түсті. Демек, елде феодалдық қоғамға тән феодалдық қоғамдық қатынас барған сайын орнығып келе жатты. 7 ғасырдағы феодалдану үрдісінің айқын көрінісі ретінде империяның шығысындағы Египет, Сирия, Палестина елдерінде тап күресіөрши түсті. Бұл елдеоде үстем тап- ірі жер иеленушілер қарақшылар деп атаған қашқын колондардың езушілерге қарсылығы ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.