Қазақстан Республикасында орман шаруашылығын басқару

1. Кіріспе
2. Орман орналастыру жұмыстарының мазмұны
3. Орман орналастыру жұмыстарының разрядтары
4. Қорытынды
5. Пайдаланған әдебиеттер

1. Қазақстан Республикасының мемлекеттік орман қорында орман орналастыру жұмыстарын жүргізу Ережелері (бұдан әрі – Ережелер) Қазақстан Республикасының Орман кодексіне, Қазақстан Республикасы Үкіметінің № 45 қаулысымен (16.01.2004 ж) бекітілген мемлекеттік орман қоры аумағында орман орналастыру жұмыстарын жүргізу Ережелері.
Орман шаруашылығын жүргізу мен орман ресурстарын пайдалану, орманды ұдайы өндіру, күзету және қорғау жұмыстарының тиімділігіне, орман шаруашылығындағы ғылыми-техникалық саясаттың бірыңғай болуына бағытталған шаралар жүйесін жасау орман орналастырудың негізгі мақсаты болып табылады.
2.Орман орналастырудың негізгі міндеттері:
1) орман ресурстары, олардың жағдайы мен динамикасы туралы жан-жақты және нақты мәлімет алу;
2) мемлекеттік орман кадастрын, мемлекеттік орман қорының есебін, орман мониторингін, ұзақ мерзімге пайдалануға берілетін орман қоры учаскелеріне құжаттар дайындауды (қосымша ақыға) қамтамасыз ететін орман қоры мен орман ресурстарының мәлімет базасын жасау және жаңарту;
3) ішкі шаруашылығындағы жерлерді ұйымдастыру;
4) орман қоры жерлерінің есебін және түгендеу құжаттарын, орман карталарын жасау;
5) орман ресурстарын пайдаланудың барлық түрлерінің, өсіріп-өндірудің, орманды күзету мен қорғаудың және басқа да орман шаруашылық іс-әрекеттердің ғылыми-негізделген мөлшерін анықтау;
6) МОҚ жерлері ұзақ мерзімді пайдалануға берілген мемлекеттік ұйымдардың (бұдан әрі – орман иеленушілер) орман орналастыру белгілеген тапсырмаларды орындауын бақылау;
7) орындалған орман шаруашылық шараларының сапасын және орман пайдалануды бақылау;
8) Қазақстан Республикасының Орман кодексімен белгіленген басқа да міндеттер.
Орман орналастыру объектісі, орман орналастыру жұмыстарының кезеңдері
Орман шаруашылығын жүргізетін заңды және жеке тұлғалардың тұрақты жер пайдалануындағы орман қорының жерлері орман орналастыру объектісі болып табылады.
Орман иеленушісі аумағының бір бөлігінде ғана орман орналастыруды жүргізуге болады, бірақ ол бір орманшылықтың немесе мастерлік учаскенің аумағынан кем болмайды. Жуықтағы 15-20 жылда шаруашылыққа пайдалануға белгіленбейтін орман аумағында, қажет болса ғарыштық және басқа түсірулерді қолдану арқылы шығын және еңбекті аз қажет ететін ара қашықтық әдістерімен зерттеу жүргізілуі мүмкін.

1 Царев А.П., Погиба С.П., Тренин В.В.«Селекция и репродукция лесных древесных пород».–М., «Логос», 2002
2 Байзаков С.Б., МедведевА.Н., Искаков С.И., Муканов Б.М. «Лесные культуры в Казахстане» -Алматы, 2007
3 Миркин Б.М., Наумова А.Г., Соломещ А.И. Современная наука о растительности. Москва, 2001
4 «Агроинженерлік атаулардың орысша – қазақша сөздігі». Алматы, 2000
5 Жанзаков М.М., Мырзабеков Қ.А. «Агрономия негіздері», 2006
6 Е.М. Романов Выращивание сеянцев древесных растений, МарГТУ, 2000
7 Медведев А.Н. «Қазақстандағы орман питомниктері» Алматы, 2004
8 Байзакова С.Б., Медведев А.Н., Искаков С.И., Муканов Б.М. Лесные культуры Казахстана.- Алматы, 2007
9 Ағаштар мен бұталардың тұқымдары. Үлгілерді іріктеу ережесі және тқымның егістік сапасын анықтау әдістері (Мемлекеттік стандарттар), Мемкомстандарт. Москва, 2001
10 Орман тұқым ісі бойынша анықтама. «Орман өнеркәсібі», 2000
11 Медведев А.Н., Ағаш және бұталардың тұқымдарын егіске дайындау (студенттерге арналған әдістемелік нұсқау) ҚазСХИ, Алматы,
12 Новосельцева А.И. Справочник по лесным питомникам. – Москва: Лесная промышленность, 2003. – 280 -б