Топырақтың борлы тұздалуы

Пән: Химия
Жұмыс түрі: Дипломдық жұмыс
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 37 бет
Таңдаулыға:

КІРСПЕ

Қазіргі уақытта тұздалу процесі Қазақстанның барлық аймақтарында кездеседі, сондықтан олардың жылдамдатылуына тенденция бар. Соңғы онжылдықта Қазақстан Республикасы топырағында маңызды өзгерістер болды. Топырақтың жоғарғы горизонты дегумификацияға, декальцинирленуге айналды, топырақтың сілтілігі жоғарылады. Қазақстанның күрішті далаларында қозғалмалы бор үлесі мен соның салдары ретінде - борлы токсикоз белгіленді.

Топрақтың биохимиялық активтілігінің көрсеткіші арасында маңызды буын бордың күрішті далаларда жинақталуына әсер ететін, әсіресе бордың күріштің өсу периодындағы теріс әсерінің маңызды буыны химиялық фактор болып табылады. Сонымен (Мамутова Ж. М мағлұматтары бойынша) бірнеше жыл бойы, Қазақстанның су басып кеткен тақыр тәрізді топырақтарында топырақтың 10 мг\ кг үлкен қозғалмалы бордың жоғары үлесі байқалды. Топырақтағы қозғалмалы бордың біртіндеп артуы кезінде өсімдіктің өсуі тежеледі жіне егін түсімі азаяды, ал біршама артық мөлшерінде - бор гербицид сияқты әсер етеді де барлық өсімдік өліп қалады. Сондықтан күріш алқаптарындағы тақыр тәріздес топырақтардағы борлы токсикоздың себептерін зерттеу және оны реттеудің әдістерін жасау күмәнсіз практикалық қызығушылық тудырады Бордың жетіспеуі жапырақтардан және өсімідктің өзге де бөліктерінен репродуктивті органдарына көмірсуларды алып кету мүмкіндігін шектейді, нәтижесінде гүл қурап түседі, дәндері әлсіз, жас жапырақтар жасыл түсін жоғалтады, қараяды кейін өліп қалады. Тамырлар шіри бастайды. Өсімдіктерде бордың жетіспеушілігі өсу қарқындылығының төмендеуімен және сабақтың жоғарғы бөлігінің (гүлдеуге дейін) қурауымен байқалады. Өсімдіктердің осындау әлсіреуі бактериозды зақымданудан пайда болады. Жапырақтардың сарғаюы мен қызаруы жүреді [1] .

Дипломдық жұмыстың өзектілгі: Қазақстанның күрішті далаларында қозғалмалы бор үлесі мен соның салдары ретінде - борлы токсикоз белгіленді Осыған орай Қазақстан Республикасындағы топырақ сипатына қарай, сортаң емес және сортаң топырақтардағы бордың таралу динамикасын анқтау, өзекті мәселе болып отыр. Сонымен қоса, бордың таралун анықтайтын, нақты, сезімталдығы жоғары және селективті әдісті таңдау болып отыр.

Дипломдық жұмысының нысан ы: күріш алқабындағы топырақтар (сортаң және сортаң емес топрақтар) .

Жұмыстың басты мақсаты: топырақтағы бор үлесінің таралу динамикасын айқындау және бор токсикозын төмендету болып табылады. Осыған байланысты бордың ҚР-тұзды әрі тұзсыз әртүрлі топырақ типтерінде таралуының динамикасы критикалық сараптама жасалуы сондай-ақ бор тыңайтқыштарын енгізу қажеттілігі туып отыр. Топырақтағы бор үлесінің таралу динамикасын айқындау және бор токсикозын төмендету болып табылады.

Жұмыстың міндеті: топырақтағы бор үлесінің таралу динамикасын айқындау және бор токсикозын төмендетуді зерттеу үшін әдебиеттерге шолу жасау.

Фотоколорияметрлік әдісті қолданып топырақтағы бор үлесінің таралу динамикасын айқындау.

Жұмыстың жаңашылдығы: ҚР топырақтың әртүрлі типіне, сортаң топырақ және сортаң емес топырақтарға қолданылатын бордың таралу динамикасын анықтаудың эффективті әдістері тұңғыш рет жарияланды .

Сортаң емес және сортаң топырақтағы бордың таралу динамикасын анқтаудың тіимді әдісі ретінде фотоколорияметрлік әдісті қолданып топырақтағы бор үлесінің таралу динамикасын айқындалды.

ӘДЕБИ ШОЛУ

Топырақтың жалпы сипаттамасы және түрлеріне қысқаша шолу

Топырақ қабатының түзілуі Оның құрылысы, бірегей қасиеттері мен функциясы

Топырақ -гетерогенді көп функционалді төртфазалық (қатты, сұйық, газ тәріздес, тірі организмдер) құрылымға ие, желдің және тірі организмдердің әсерінен түзілген, жер литосферасының құнарлы қасиетке ие қабаты. Оны биосфера, атмосфера және гидросфера арасындағы байланысты реттейтін, өте ерекше типті мембрано (биомембрано) ретінде қарастырады. Топырақ түзуші факторлар мен топырақтық өзара қатынасы .

Топырақ- ерекше табиғи-тарихи түзілім, тұрақты табиғи дене және уақыт пен кеңістікте өзгеріссіз қалып отырады. Бұл табиғи дене, өзіне тән ерекше құрамға тек топырақ түзуші факторлардың өзара әрекеттесуіне байланысты.

Топырақ функциясы климаттан, жер бедерінен, топырақ түзуші жыныстан, микрооргнизмдерден, өсімдіктер мен жануарлармен, адамзат әрекетімен байланысты және уақытпен өзгереді. Топырақ литосфераның жоғары қабаттарының су, ауамен тірі организімдердің әсерінен қайта құралу нәтижесінде қалыптасқан тәбиғи түзілім. Топырақ өзінің құнарлылығы арқасында әлемдегі бүкіл тіршілікті, соның ішінде адамзат қоғамын тұрақты асыраушы "ана " рөлін атқарады. Қазіргі күн жүйесінде тек жерде ғана тіршілік бар екендігі 1961 ж ғалымдар ғарышқа сапар шегуінен кейін анықталды. Осы жылдардан бастап дүние жүзінің көптеген елдерінде оның ішінде бұрынғы КСРО - да жалпы тәбиғатты топырақты қорғау, оның құнарлылығын арттырып, тиімді пайдалану жөнінде заңдар шықты[2] .

Топырақтану ғылымының негізін салушы В. В. Докучаевтің анықтамасы бойыша топырақ тәбиғат туындысы, тәбиғи тәрихи дене. Топырақтың тәбиғи құнарлылығы оның құрамына, қасиетіне және түзущі факторларға байланысты. Топырақ ұзақ жылдар бойы топырақ түзуші аналық тау жынысы, климат, су, ауа, өсімдіктермен тірі организімдер дүниесі, аймақтың жер бедері мен геол. жасының бір-бірімен күрделі қатынастарының нәтижесінде түзіледі. Ал игерілген жерлерде топырақ түзуші факторлар ретінде адамның өндірістік күші, шаруашылық әрекеттері үлкен қызмет атқарады. Осы үздіксіз асер етулердің нәтижесінде құнарсыз қатты тау жыныстары бірте-бірте үгіліп құнарлы топырақтарға айналады[3]

Топырақтың физикалық қасиеттері су, ауа өткізгіштігі, су сақтағыштығы, құрылымы мен құрылым ерекшелігіне байланысты. Топырақтың негізгі бөлігін бастапқы топырақ түзуші аналық жыныстан бастау алатынын минералдық құрамы анықтаса（85-99%）, біршама бөлігін топырақ түзілу процесінде, негізінен осында өскен өсімдіктер қалдықтары ыдыраған кезде синтезделіп түзілетін органикалық заттар құрайды （1-15%）. Адамның шаруашылық әрекеті жер жырту, шөп егу, орманды кесу, минералды тыңайтқыштарды қолдану. Топырақ түзуші кейбір факторларға әсер етіп топырақ түзілу процесінің бағытын тез өзгертеді.

Топырақ қатты, сұйық, газ құрамды және тірі организімдерде бөліктерден тұрады. Олардың ара қатынасы әр түрлі топырақта ғана емес, тіпті бір топырақтың әр қабаттарында әр түрлі болады. Топырақтың жоғарғы қабатынан төменгі қабатына қарай органикалық заттарымен тірі организімдер азая түседі, ал аналық жыныстарының түзілу қарқындылығы төменгі қабаттарынан жоғарғы қабаттарына қарай арта түседі. Топырақтың қатты бөлігінде алғашқы және екінші ретті минералдар басым келеді. Топырақ борпылдақтығының қалыптасуы осы қатты бөлегінің құрамы мен оның құрылымының ерекшеігіне байланысты. Топырақтың негізгі массасының, негізнен түйірлері 1MM- ден кіші болатын топырақтар құрайды. Тәбиғи түрінде топырақ массасы клемінің бір бөлігін- қатты бөлігі, ал қалған бөліктері топырақ ерітіндісі мен топырақ ауасынан тұратын бөлігі құрайды. Топырақтың қатты бөлігінің және минералды және химиялық құрамына қарай көбіне оның құнарылығын анықтауға болады. Қатты бөліктің құрамына минералды заттардан O, Si, AL, Fe, K, Na, Mg, Ca, H, P, S, C т, б. Микро элементтерден Cu, Mo, B т, б. Негізгі бөлігі 80-90% қара шіріктерден тұратын органикалық заттар кіреді. Органикалық заттар ыдыраған кезде оның құрамындағы азот өсімдіктер сіміре алатындай түрге айналады [4] .

Топырақтың сұйық бөлігі (топырақ ерітіндісі) оның белсенді құраушысы. Сұйық бөлігінің көмегімен топырақтың арасында органикалық заттардың тасымалдануы және сыртқа шығарылуы, өсімдіктердің сумен және еріген қоректік элементтерімен қамтамасыз етілуі жүзеге асады. Газ құрамды топырақтың ауа бөлігі оның судан бос судан бос кеуекті жерлерін газ немесе ауамен толтырады. Құрамында N ₂ , O ₂ , CO ₂ ұшпа органикалық қосылыстар т. б. Докучаевтің айтуынша барлық топырақ түзуші факторлар әлемде бір белдемдік өзгеру тәртіптерімен өзгеріп отыратындықтан топырақтар да сол тәртіппен өзгеріп әр түрлі белдемдер түзеді.

Топырақты топырақтану ілімі зерттейді. Оның ғылыми негізін В. В. Докучаев салған. Одан кейін В. Р. Вильямс, С. С. Неуструев тб ғалымдар дамытты. Қазақстадық ғалымдардан А. Й. Безсонов, Т. Тазабеков т. б. Топырақты зерттеп картасын жасады, сонымен қатар топырағы әр түрлі жерлерді тиімді пайдалану әдістерін табуда ғылыми зерттеулер жүргізілуде. Сортаң топырақ, қоңыржай орманды дала, дала, құрғақ дала және шөлді дала белдемдерінде кездеседі. Сортаң топырақтың құрамында хлоридтер, сульфаттар, натрий, кальций, магий карбонаттары коп болады. Сор топырақтар мен сортаң топырақты шатастыруға болмайды, олардың айырмашылығы сортаң топырақтың беткі қабатында суға тез еритін тұздар жоқ, ондай тұздар кезінде бұл топырақтарда болған. Табиғи жағдайлардың өзгеруімен топырақ бетіндегі суға тез ерігіш тұздар топырақ бетінен жуылып-шайылып, топырақтың төменгі қабаттарында қеткен. Осы шайылу кезінде тұздар құрамындағы натрий катионы топырақтың сіңіріу кешеніне қанықанша сіңіп қалған. құрғақ кезде бұл топырақтар қатты қатып, өңдеуге мүмкіндік бермесе, ылғал тиген кезде нағыз балшықты қабатқа айналып, су өткізбейді. Осы жайсыз физикалық қасиеттерінінің натежесінде мұнда өсімдіктер өсіп, өнім бермейді. Сортаң топырақ сорлардың сортаңдардың негізін құрайды. Сортаң қолдан жақсартпайынша оларды ауыл шаруашылығына пайдалану тіймсіз. Қазақстанда сортаң топырақ өте кең тараған, негізітер және ортақ белдемелерде әлдемдік топырақтардың араласып, кешенді түрде орналасқан.

Топырақ қабаттары, топырақ түзілу процесінде аналық жыныстардың бөлінуі нәтижесінде қалыптасатын, бір-бірімен генетикалық түрде байланысқан топырақ қабаттары. Топырақ қабаттарының жиынтығы топырақ құрылымын құрайды. Топрақ құрлымы топыраққа заттарды (органик, минералдық, т. б) енгізу, бөліп шығару, топырақта қалғанын қайта бөлу және өзгерту нәтижесінде пайда болады.

Топырақтың жоғарғы қабатынан төмен қарай топырақ пішіні, түсі әр түрлі генетик қабаттарға бөлінеді. Ол қабаттардың тек морфологиялық түрлері ғана емес, сонымен қатар, химиялық құрамы, физика-химиялық қасиеттері, тіпті механикалық құрамы мен тірі организмдері әр қабатта әр түрлі болады. Топырақтану ғылымының негізін қалаушы В. В. Докучаевтың ілімі бойынша топырақ құрлымы латынның А, В, және С әріптерімен белгілінген негізгі үш қабаттан тұрады. А-топырақтың қарашіріндіге бай құнарлы қабаты, В-топырақтың қара шіріндісі аздау, құнарлы қабаттың топырақ түзуші құнарсыз аналық жынысқа өтетін өтпелі қабаты, ал С-топырақ түзуші аналық жыныс. Топырақ қабаттарын бөлудің осы жүйесі әлемде осы күнге дейін сақталып келеді. әлемнің әр түлі табиғи белдемдерінде жоғарыда аталған топырақтың қабаттарының (АВС) қалыңдықтары әр түрлі болады. Мысалы, құнарлы қара топырқтарда А қабатының қалыңдығы 50-60 cm-ге жетсе, құнары аз шөл топырақтарында ол қабаттың қалыңдығы небары 7-10 cm болуы жиі кездеседі.

А және В қабаттарын әрі қарай бірнеше қабатшаларға бөлу жүйесі жиі кездеседі. Мысалы, А қабатына қоымша А ₀ , A ₁ қабаттары топырақтың жоғары беттерінде кездесетін шымды немесе өсімдік қалдықтарының төсеніштеріне берілсе, қосымша В ₁ қабаты В қабатының А қабатымен шектес бөлігінде, яғни қарашіріндісі молдау бөлігіне беріледі. Сонымен қатар кейбір топырақтардың генетикалық түзілу процестеріне байлнысты әр түрлі белдемдер топырақтарына тән топырақтың қабаттары кездеседі. Мысалы, солтүстік орманды белдем топырақтарына ғана тән күлгінді топырақ [4] .

Орталық қоңыржай белдемдерде кездесетін сортаң топырақтардың, негізінен топырақ сіңіру кешені натрий катионына қаныққан сортаңды қабаттары; Оңтүстік шөлді аймақтардағы карбонаты, гипсті қабаттары бар топырақтар, т. б. Топырақтардың жоғарғы қабаттарының түстеріне сәйкес топыраққа тиісті атаулар беріледі. Мысалы, қара топырақ, қара қоңыр топырақ, күлгін топырақ, қоңыр және сұр қоңыр топырақ, сұр топыр

Топырақтың қатты бөлігінің минералды құрамы көбіне оның өнімділігімен анықталады. Минералды заттардың құрамына кіретіндер:

Si, Al, Fe, К, Mg, Ca, С, N, Р, S, аз мөлшерде микроэлементтер: Cu, Mo, I, В, F, Pb және т. б.

1. 2 Бор және оның таралуы туралы қысқаша шолу

Бор табиғатта оттекті қосылыс түрінде табиғатта (топырақ) кең тараған. Өсімдік құрамындағы бордың 1 кг массадағы орташа мәні 0, 0001% немесе 0, 1 мг. Осы элементті аса қажет ететін өсімдіктер болып табылады. Бордың көптеген мөлшері өсімдіктің гүлдерінде болады. Оның көп мөлшері жасушалы қабырғаларда болады. Осы элемент тозаң түтіктерінің, өсімдік тозаңдарының дамуын және өсімдіктердің гүлдері мен жемістерінің мөлшерін арттырады, дәндердің пісіп шығу уақытын жылдамдатады.

Бор өсімдіктің өмір сүру периодының барлық сатысында қажет. Бұл элементтің жетіспеуінен жас өсімдік ағзалары зардап шегеді, себебі борда реутилизациялық қасиет жоқ.

Өсімдікте бор көмірсулы, ақуызды және нуклеинді алмасуға қатысады. Бордың жетіспеушілігі репродуктивті ағзалардың түзілуін, синтезін, алмасуын және қозғалу қызметін бұзады. Қос жарнақты өсімдіктерде бордың алғашқы жетіспеушілік периодында фенолдар жиналады. Фенольды ингибиторлар - ауксиноксидаздар ауксиндер мөлшерін арттырады, нәтижесінде ақуыздың алмасуы мен биосинтезі бұзылады. Бұзылудың екінші сатысы жасуша қабырғаларының құрылымы мен жасушалардың бөлінуі жатады. Бордың негізгі физиологиялық мақсаты - ауксиндер мен фенолдардың алмасуына қатысу, олардың өсімдік бойындағы мөлшерін реттеу. Бор ферменттер құрамын кірмейді, бірақ ауксиноксизада мен глюкозидазаның белсенділігін арттырады.

Топырақ құрамындағы бор қосылыстарының мөлшері аз болған жағдайда, барлық өсімдіктерде (бірінші жағдайда) өсу нүктесі зақымдалады, кәрі ағзалардың дамуы мен жас ағзалардың өсуі тоқтайды: сабақ, тамыр жүйесі, гұл табаншасы. Өсімдік жапырақтары сарғая бастайды, кейін қараяды, аяқтары әлсірей бастайды. Кейбір өсімдіктерде майысу, оралу, сабағының шиыршықталуы (өсу тінінің өзгерісі салдарынан) секілді деформациялар байқалады. Өсімдіктің негізгі тамыры дамымайды және кейбір дақылдарда, мысалы жүгеріде, шіріген күйге айналады. Кейбір дақылдарда, мысалы қант қызылшасы, зығыр, бұршақтарда, жанындағы тамырлары дамымайды, негізгі тамыр өледі. Бордың гүлдеу сатысында жетіспеушілігі қалыпты тозаңның пайда болуына, әсіресе түйінге әсер етеді, нәтижесінде гүлдердің басым бөлігі тозаңданбайды да қурап түсіп қалады. Қияр, көкнәр және басқа дақылдарда тозаң өледі, ал күнбағыста өсу қарқындылығы айтарлықтай төмендеп кетеді, нәтижесінде өнімнің күрт төмендеуіне алып келеді. Бордың жетіспеушілігі цитрус тұқымдастарында, мақтада және өзге де өсімдіктерде түйіннің дамуының тоқтауына әкеледі. Жеміс ағаштары бор жетіспеушілігіне, сол секілді топырақ құрамындағы артық мөлшеріне кері әсер етеді. Бор жетіспеушілігі цитрус, алма, алмұрт және өрік секілді жеміс ағаштарында функцияналдық өзгерістер мен патологиялық аурулар тудырады. Жеміс түрлеріне қарай әртүрлі аурулар туындауы мүмкін, бірақ барлық өсімдіктерде зақымданатын ағза ретінде өсу мен ұлпа танылады. Жапырақтар хлортекті және ісінген, кейде аса семіз әрі әлсіз күйге енеді. Бордың аса жетіспеушілігі кезінде өсу нүктелері, сабақтың вегерациялық ұшы өледі, ескі ағзалардың дамуы мен жаңа ағзалардың өсуі тоқтайды, түйіндердің қалыпты өсуі бұзылады, жемістер жарақаттанады [5] .

Өсімідіктің барлық ағзасы құрамында бор бар, бірақ өсімдік түрі мен элементтің кездесу ерекшеліктеріне орай оның мөлшері 1-ден 100 мг/кг аумағын қамтиды. Бір жарнақты өсімдіктер құрамында екі жарнақты өсімдіктермен салыстырғанда бор мөлшері аз болады, ал гүлдер өзге өсімдік ағзаларына қарағанда бор мөлшеріне көп ие.

Астық өнімдерінде бордың құрғақ массасы айтарлықтай аз болады, ал бордың көп мөлшері күрделі гүлділер құрамында кездеседі.

Бордың әсері өсу ұлпасының, гүлді ағзалардың, ұрықтанудың түзілуімен және минералды элементтердің өсімдік бойына берілуімен, ақуыз және нуклеин қышқылдарының алмасуымен тығыз байланысты. Бор витаминдердің билсинтезінде аса маңызды рөл атқарады. Ең алдымен бұл элемент өсу ұлпасының түзілуіне аса қажет, себебі өсімдіктің негізгі қызметі жеміс пен дәндерінің өсуі.

Бор В өзінің жекелеген минералдары түрінде кездеседі - әртүрлі құрамдағы бораттар ды. (ашарит, гидоборацит, датолит және т. б. ) .

Табиғатта бор ең алдым түрлі оттекті қосылыстар жеке бір бор минералдарының класын құрайтын боратта түріне кедеседі. Теңіз суында температура өзгерісімен, тұздылығменбасқа. Құбылыстармен сипатталатын әр түрлі судағы ертінділер мен ағыстардың болуына байланысты бордың мөлшері 0, 74-5, 07 Мг/л аралығында болады. Бор теңіз организімінде, оның ішінде өсімдіктердерде бор мөлшері 100-200 есе көп болады . табиғи бор қосылыстары алуан түрлі болып келеді[6] .

Периоттық жүйедегі орнына байланысты бордың қасиеті табиғатта кең таралғандығын көрсетеді. Бор метал емес элементермен, оның ішінде ең алдымен оттек жән фтормен жақсы әрекеттесетін қасиет көрсетеді. Сондықта бос күиінде кездестпейді оттекті (өте сирек фторлы) қосылыстар түрінде кедеседі .

Бор минералдары табиғатта әр түрлі эндогенді, зкзогенді және метаморфогенді процестердің негізінде түзіледі. осыған байланысты жер қырысында пайда болған бор кен орындарының түрі бірнеше геологиялық кластарға бөлінеді. олардың ішіндегі өнеркәсіптік маңызы ең жоғарысында жанартаулы аймақтарда түзілген бор кендері жатады Ондай кен орындарында- улксит, пандермит, тикал- кернит, сияқты минералдар жатады . Бұл минералдаы өздерінің сапасы жағынан дүние жүзі бойнша жоғары сорты минералдар болып табылады.

Қазақстанда бор шикізаты қоры жеткілікті болғанымен тауарлы бор өнімдерінің өндірісі дамымаған деуге болады. Бор шикізатын қолданысқа қажатті бор қосылыстарына өңдеу жайлы отандық және шетел әдебиетеріндегі критикалық анализ бор өнімдерінен бор қышқылын алу технологиясы бойынша әдебиеттегі мәліметтер бастапқы шикізатқа негізделгенін көрсетеді. Практикалық маңызы жоғары бор қосылыстарын синтездік жолдармен алу үшін сапалы бор шикізаты қажет. Бірақ қазіргі кезде Қазақстанда бор шикізатының сапалық құрамы төмендеп, ондағы бор ангидридінің сапалқ мөлшері 2-3 есеге азайған (25-30% орнына 5-10%) . Мұндай кендер, гипстік қабаттың шикізаттары болып табылады. Біз білетіндей, отандық бор шикізаты оның орасан қорына қарамастан күрделі минералдық құрамымен және В ₂ O ₃ төмен мөлшерімен (10% жуық) сипатталады, бұл белгілі технологияларды отандық шикізтқа қолдану тиімділігін төмендетеді[7] .

Бор шикізаттарын өңду бойынша деректер көп болғанымен, көбінесе зерттеулерге құрамында В ₂ O ₃ мөлшері (25-30%) жоғары болатын тәбиғи шикізат қолданылған. Минерологиялық құрамының күрделілігімен және құрамындағы В ₂ O ₃ аздығымен ерекшеленетін Индер кен орнының гипстік қабатының бор шикізаты өте аз зерттелген және оларды өңдеу бойынша жүргізілген тиімді жаңалықтар аз жарияланған.

Бор саласындағы зерттеу жұмыстарымен (Түркия, Германия, АҚШ және т. б) және ТМД елдері бойынша (Ресей, Әзірбейжан, Қазақстан, Өзбекстан) мемлекеттерінің бор химиясы және технологиясы саласындағы аса танымал ғылыми орталықтар айналысады.

Бор химиясы мен технологиясын дамытуда қажырлы еңбек сіңірген А. Д. Кешан, Г. К. Годе, Е. М. Шварц сияқты латыш химия мектебіні ғалымдары болды. Қара-Богаз-Гол тұздықтарындағы борды бөліп алудың қолайлы параметрлрін табу, Ресей ғалымдары И. Н Лепешков, Е. Е. Виноградов, Е. Г. Дихановтың еңбектерінде жарияланған.

Қазақстанда бор қышқылы және оның түздарынан тұратын су-тұз жүйелерінің физика-химиялық қасиеттерін зерттеу жұмыстары Б. А. Бірімжанов, Н. А. Қаражанов, Р. ф. Наймушинаның басшылықтарымен жүргізілген. Борды әр түрлі су-органикалық орталардан экстракциялық-сорбциялық жолдармен бөліп алуда Р. Э. Жаймина, Х. Д. Молдағалиев, М. Р. Танашева, И. И. Цыганкова, Б. Х. Хазихановалардың жұмыстары айтарлықтай табыстарға жеткен.

М. Р. Танашева және оның қызметкерлерінің жұмыстарында [8] Х. К. Оспановтың концепциясын қолдана отырып термодинамикалық монокарбон қышқылдарын пайдаланудың тиімді екендігі дәлелденген.

Алайда, Индер кен орнының нашар еритін кедей борат кендерін өңдеу мәселесі әлі де толығымен шешілмеген. Сонымен қатар сулы және сулы-органикалық орталарда аса таза бораттардың жедел синтездеу әдістерін ғылыми тұрғыдан негіздеу іс жүзінде зерттелмеген.

1. 3 Қазақстан топырақтарының борлы тұздалуы

Өсімдіктің топырағында бордың жоқ болуы немесе жеіспеуі кезінде өсідік нашар жетіледі, алайда оның артық болуыда зиянды. Кейбір елдерде жердің жарамдылығын және суаруға арналған суармалы жерді бағалау кезінде борға арнаулы тест жасалды.

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.